[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O2 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Shadowsinger
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Shadowsinger
~ Roxanne "Roxie" Kinsey Burnett|18||1.9 - Taeralsahfer
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Maluma
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -Solmeron
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Taeralsahfer
~ Kioshi Hara|18|spoiled little brat|1.10 - Salaryman

• Tieners van Jefferson High •
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Weegie
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Rasalghul
~ Sam Curtis|17|Fraudeur|1.10 - Salaryman
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Maluma
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Rasalghul
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - IrisWestAllen
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh
~ George Jayden Burnett|19|Double trouble|1.9 - h1gh


• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •

[ bericht aangepast op 12 feb 2018 - 19:55 ]

---

El Diablo.

---

Als ik heel eerlijk was had ik mijn prom altijd anders voorgesteld. In New York, met alle luxe, al mijn vriendinnen en misschien een brede jock als date. Nu had ik alleen de luxe, maar bon. Ik kan niet echt klagen. Ik was niet echt 'leuke' leuke jongens tegengekomen dus ik had besloten met een van mijn vrienden gegaan, Kioshi. Vriendinnen zal ik daar wel zien. Ik haal voor de laatste keer de stijltang door mijn haren en ga er dan kort met mijn vingers doorheen voor wat volume. Vervolgens doe ik een nude-rozige lipstick op om mijn look af te maken. Ik grijns kort bij mijn spiegelbeeld en sta dan op, waarna ik langzaam naar mijn inloopkast loop. Mijn blik valt op de rode jurk die er hangt en mijn ogen lichten weer op. Toen ik hem zag moest ik hem hebben, gelukkig was geld geen probleem.
Ik ontknoop de korte, satijnen badjas en laat hem op de grond vallen. Vervolgens doe ik de rode jurk aan en rits hem dicht, waarna ik weer een blik in de spiegel werp. Bijna.. Ik zoek naar de hoge hakken in dezelfde kleur, als ik de bel hoor. Gevolgd door Bailey die al begint te blaffen. Ik schiet dan ook in mijn hakken en loop naar de deur. 'Hey!' glimlach ik en sus Bailey dan, die vervolgens naar een van zijn manden loopt. 'Sorry hoor,' glimlach ik en laat mijn blik over hem gaan. Ik knik, 'looking good.' zeg ik met een speelse grijns. Ik hou de deur voor hem open en loop dan weer naar mijn kamer. Ik doe de diamanten sieraden om en pak mijn tasje. Mijn Iphone doe ik er nog in samen met wat make up, voor ik me omdraai. 'Klaar om te gaan?' vraag ik glimlachend. Mijn ouders waren beide op zakenreis dus foto's moesten maar op het feest gebeuren.

---

El Diablo.

Bella’s jurk is beeldschoon. Ik begin me wat underdressed te voelen, ondanks dat ze mijn uiterlijk complimenteert. ‘Die jurk staat je heel goed,’ zeg ik met een glimlach en ik kan de bewondering niet uit mijn stem houden. Voor dit schoolbal heeft ze kosten noch moeite bespaard. Als ze klaar is ga ik haar voor naar mijn chauffeur. ‘Dit is Ken, mijn chauffeur. Zijn Engels is niet zo heel goed, onze excuses hiervoor.’ Ken glimlacht en buigt. ‘Goedenavond,’ zegt hij en doet de deur open voor Bella. Ik neem plaats aan de andere kant naast haar en geef mezelf de vrijheid om het adres in de navigatie in te voeren. Als ook Ken plaats heeft genomen, rijden we richting de school. ‘Trouwens, ik wil je nog bedanken voor de keren dat je me hebt geholpen op school de afgelopen maand. Ik heb voor het eerst ervaren hoe het voelt om in een klas te zitten. Ik ben er blij mee.’ Ik zie Ken glimlachen. Hij is overduidelijk blij dat ik na deze een beetje mijn draai heb gevonden op school. Dat compenseert de keren dat ik kreunend onder een deken thuis op de vloer lag omdat ik bijvoorbeeld het gym tuniek van een Japanse school had aangetrokken tijdens gym - kennelijk een enorme mode faux pas. Er gelden hier kennelijk moderegels, zelfs met gym. Of die keer dat ik tijdens Engels keihard ‘Het spijt me, ik ben wakker!’ In het Japans riep toen de docent mijn naam noemde. Ik was dus wel in slaap gevallen. ‘Ik zou je graag daarvoor bedanken. Als je wil, heb je een keer zin om bij mij wat te gaan eten? Je mag een gerecht uitzoeken.’ Om vervolgens toe te voegen: ‘ik moet zeggen dat ik niet goed ben in koken. Mijn kok heeft veel meer kookervaring dan ik.’ ‘We zijn er,’ zegt Ken dan. Ik kijk naar buiten en zie zelfs vanaf hier dat de school heel aantrekkelijk is aangekleed. Wat een chique sfeer heeft de school ineens. Ken stapt uit en doet de deur aan Bella’s zijde open. ‘Ik hoop dat je van muziek goed kan dansen,’ zegt hij wat ongemakkelijk en ik waardeer zijn moeite. ‘We zijn er,’ glimlach ik. ‘Bedankt Ken.’

[ bericht aangepast op 26 feb 2018 - 22:38 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

---

---

"Hmh.. Let me think. Ik spreek een beter woordje Spaans dan Engels, als ik eerlijk ben." Ik rol een keer met mijn ogen, al amuseert het me wel. Natuurlijk had ik kunnen weten dat hij om de vraag die ik werkelijk stelde heen zou draaien. "Ik kan op zich koken maar ik ben vaak te lui voor dat, en voor andere dingen ook trouwens. Ik heb blijkbaar een behoorlijk temperament, geen idee hoe anderen daarbij komen maar ach." Ik doe mijn uiterste best hem zo serieus mogelijk aan te kijken, alsof ik volledig mee ben in het verhaal. Beweren dat Tyler een mak lammetje is is zoals beweren dat een beer uiterst knuffelbaar is. "En voor de rest moet je er zelf maar achter komen, darling. Het is niet leuk als ik allemaal spoilers geef toch?" Ik vernauw mijn ogen opnieuw en kantel mijn hoofd een beetje. "Tease," verwijt ik hem, niet gemeend. Als er iemand is die de eerste steen niet mag werpen, dan ben ik het wel. "Maar je kan dus koken? Goed om weten, Mastercheff," ga ik verder. "Waarom weet ik dit nu pas? Probeer je er onderuit te komen?" plaag ik vrolijk. Zelf ben ik liever in de serre bezig dan dat ik achter de potten sta, maar het is niet zo dat ik een ei zou laten aanbranden. Moeilijk is het niet, koken, maar ik heb het geduld niet om van een gerecht echt iets bijzonders te maken. En dan heb je achteraf nog die vreselijke afwas; het is niet aan mij besteedt. Bovendien heb ik het idee dat als Tyler inderdaad aan de kook zou gaan hij met iets behoorlijk Zuiders en pittigs voor de dag zou komen en laat ik daar nu verzot op zijn. Eén keer gebeurde het, in een ver verleden, dat we uit eten gingen en zowel pap als George rood aanliepen omdat ze het voedsel te pikant vonden. Dat ik er nog wat peper bovenop deed verdiende me enkel vreemde blikken. Bij de gedachte aan mijn broertje kijk ik even over mijn schouder, op zoek naar enig teken van de krullenbol. Een kleine zucht rolt over mijn lippen, als ik merk dat hij nergens te bespeuren valt.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

‘Die jurk staat je heel goed,’ zei hij glimlachend en er verschijnt ook een glimlach op mijn lippen. 'Well thank you,' zeg ik en ik volg hem naar buiten. Mijn glimlach wordt wat breder als ik de chauffeur zie. Kijk, dat begon er al wat meer op te lijken. Oké, misschien ben ik iets te verwend en teveel gewend. Maar ik kan het niet helpen. ‘Dit is Ken, mijn chauffeur. Zijn Engels is niet zo heel goed, onze excuses hiervoor.’ Ik glimlach als hij buigt. 'Dat is geen probleem hoor.' zeg ik. Goedenavond,’ zegt Ken die de deur voor me open houd. 'Thank you,' glimlach ik en stap ook in de auto.
Voor een kort moment kijk ik naar buiten als hij weg rijd. ‘Trouwens, ik wil je nog bedanken voor de keren dat je me hebt geholpen op school de afgelopen maand. Ik heb voor het eerst ervaren hoe het voelt om in een klas te zitten. Ik ben er blij mee.’ Ik kijk naar Kioshi en knik hem toe. ‘Ik zou je graag daarvoor bedanken. Als je wil, heb je een keer zin om bij mij wat te gaan eten? Je mag een gerecht uitzoeken.’ Ik glimlach weer. ‘ik moet zeggen dat ik niet goed ben in koken. Mijn kok heeft veel meer kookervaring dan ik.’ Ik lach even en knik. 'Dat klinkt wel heel goed, waarom niet,' zeg ik. 'Het is trouwens echt geen probleem geweest hoor, wij newbies moeten voor elkaar uitkijken niet?' plaag ik hem en stoot hem speels aan. Oké goed, Japan was wel heel anders dan New York, maar het gaat om de gedachte.
‘We zijn er,’ hoor ik Ken zeggen en wanneer ik weer naar buiten kijk zie ik weer de school die rijkelijk versierd is. Mijn twinkelende ogen worden wat groter en mijn glimlach wat breder. Niet slecht. De deur aan mijn kant gaat open en ik stap uit, waarna ik opkijk naar Ken. ‘Ik hoop dat je van muziek goed kan dansen,’ zegt hij wat ongemakkelijk en ik knik. 'Dat komt goed, bedankt Ken.' glimlach ik en ik knik hem toe. Ik kijk naar Kioshi en loop met hem richting de school. 'En.. Hoe zit het met jouw danstalent?' vraag ik hem en hou mijn hoofd wat schuin. 'Want ik wil wel een dans vanavond.' glimlach ik.

---

---

Ze vernauwt haar ogen wat. "Tease," verwijt ze me en een uitdagende, maar geamuseerde grijns neemt weer plek op mijn gezicht. Ik wist waar ze op doelde maar ach, daar komt ze nog wel achter. Maar je kan dus koken? Goed om weten, Mastercheff. Waarom weet ik dit nu pas? Probeer je er onderuit te komen?" plaagt ze me en ik lach zachtjes. 'Nou masterchef?' zeg ik geamuseerd. Nou goed, ik kon wel veel in de keuken maar wat wil je dan ook met zoveel familieleden die duidelijk niet voor zichzelf kunnen zorgen. Iemand moet het doen of het enige wat ze eten zijn zakken chips en magnetronmaaltijden. Dat kan ik ze ook weer niet aandoen. Iemand moet het doen eh. 'En soms wel, ik hou niet van de afwas. Maar nu ik jou heb...' plaag ik en knipoog snel. 'Nee hoor, dat doe ik je niet aan...' mompel ik toch niet lang daarna. Ik kijk op als de muziek veranderd naar iets meer upbeat en dan weer terug, waarna ik mijn hand op haar rug leg. 'Tijd voor punch,' zeg ik en loop naar de tafels waar ik twee schalen vol zie. 'Toestemming om er eentje te saboteren?' plaag ik waarna ik voor haar een glas vol schenk. 'Voila madame,' ik geef haar het glas en glimlach.

---

El Diablo.

Ik glimlach wanneer Bella ons beiden newbies noemt op deze school. Ik was haast vergeten dat zij ook nieuw is hier. Daarnaast ben ik opgelucht dat ze het aanbod accepteert van een keer bij mij dineren. Waar ik woon is het vrij groot. Behalve het personeel dat geregeld bij me binnenstapt is er niemand. Soms voel ik me daardoor best eenzaam. Daarom heb ik een paar speeltjes aangeschaft. Ik vind mezelf van de woonkamer naar de keuken verplaatsen een stuk leuker als ik op een hoverboard sta. En niet om op te scheppen, maar ik heb het inmiddels voor elkaar om zonder schade aan het interieur te veroorzaken een zak chips en thee te vervoeren met een drone. ‘Als ik trouwens vragen mag, waar kom je eigenlijk vandaan?’ Vraag ik als we samen richting school lopen. ‘Was het moeilijk om hier een woning te vinden? In mijn geval.. waar ik woon is van mijn ouders. Er is binnenkort een ouderavond toch? Mijn vader zal er dan waarschijnlijk zijn.’ Dan vraagt ze of ik goed ben in dansen. Ik krijg een lichte blos. ‘Om eerlijk te zijn is de enige dans die ik een beetje ken is de ‘slow waltz’, ik hoop niet dat je dat erg vindt. Ben jij goed in dansen? Heb je trouwens vaker schoolfeesten meegemaakt?’ Ik denk terug aan een gebeurtenis in het verleden. ‘Ooit gingen ik en mijn oom en tante naar een karaokebar. Hoe ik er binnen kwam op die leeftijd weet ik niet. Maar mijn familie is meer van het zingen in karaokebars zo af en toe. Ik kan totaal niet zingen, dus ik zorg ervoor dat ik niet mee hoef.’ Als we binnen komen realiseer ik me dat ze op deze school echt aandacht hebben geschonken aan de aankleding van het interieur voor dit feest. Dan zie ik twee bekenden: Tyler en Roxanne, die door de muziek heen een gesprek hebben over koken. ‘Woon je trouwens nog wel bij je ouders thuis? Ik heb behalve jij en je hond niemand gezien.’ Ik vraag me af of ze bekend is het met gevoel van eenzaamheid dat ik soms heb gekend wanneer mijn ouders op reis waren. Dan voelde het huis waar ik woonde nog groter dan het al was.

---

No growth of the heart is ever a waste

---

Jefferson High • levensgenieter / drugsdealer • 17 • arriving • Colin • outfit

---

Annabeth had zichzelf comfortabel gemaakt in haar auto – nogmaals: haar auto.       Haar ogen gleden over het dashboard waar verschillende lichtjes zichtbaar werden zodra ze de autosleutel een kwartslag in het slot had gedraaid. Het was nog niet zo lang geleden dat ze haar rijbewijs had gehaald, die ze tevens in één poging had weten te bemachtigen. Hoewel ze haar capaciteiten niet altijd volledig liet zien, was het hier wel weer duidelijk dat er geen leeg hoofd achter het stuur zat.       Een glimlach kroop op haar gezicht en op dat moment waren haar gedachte zo opgenomen door het interieur van de auto, dat ze niet had gemerkt dat Colin naast haar plaats had genomen tot hij zijn mond opendeed.       ”Oh, nog één ding, brokkenpiloot.” Haar ogen gleden naar de passagiersstoel waar hij had plaatsgenomen en op hetzelfde moment zijn gordel vast klikt. Iets wat niet geheel overbodig leek, waardoor Ann zijn bewegingen herhaalde.       Ondertussen had Collin zich ontfermd over de radio, wat uiteindelijk geen radio bleek te zijn. Ann’s ogen werden groot zodra ze de eerste klanken van het nummer door de auto hoorde spelen. Had hij zojuist een auto geregeld en een cassette bandje met een van haar favoriete nummers van toen ze klein waren? Op dat moment wist ze niet hoe de avond er verder uit zou gaan zien, maar het was vrijwel onmogelijk om dit te overtreffen.       De rit naar school was even wennen en hoewel ze veilig waren aangekomen, had Ann bijna 100 punten gescoord door een oud vrouwtje voor haar sokken te hebben gereden. Gelukkig had ze op tijd af kunnen remmen, wat Collin nog net niet door het voorruit had laten gaan.       ”Dat was best oké toch?” Ann haalde nonchalant haar schouders op nadat ze de auto had geparkeerd.       Haar ogen gleden naar Colin en ze schonk hem een glimlach voordat ze haar deur opende. Het duurde echter niet lang voordat ze doorhad dat de auto langzamerhand van plek verplaatste en ze was al snel weer in de auto te vinden om de handrem omhoog te trekken en de sleutel mee te nemen.       Ann sloot haar ogen en zette een overdreven glimlach op naar Colin waarbij ze haar tanden en piercing liet zien. Er waren verder geen woorden nodig om toe te geven hoe onhandig ze soms wel niet kon zijn.       ”Ben je er klaar voor?” vroeg ze hem voordat ze haar deur met een zetje dicht liet vallen. Haar donkere poelen gleden van Collin naar de deur van de school, waar gekleurde lichten de deur wisten te versieren. Daarbij was er een rode loper uitgerold, waar het op dit moment krioelde van de studenten.       Normaal was Ann niet van dit soort bijeenkomsten, maar ze moest toegeven dat het op een bepaalde manier toch wel wat speciaal voelde.

[ bericht aangepast op 11 maart 2018 - 21:08 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

---

---

"En soms wel, ik hou niet van de afwas. Maar nu ik jou heb..." Ik weet mijn blik nog net terug op tijd op Tyler te richten om hem te zien knipogen. Hoewel er een kleine glimlach op mijn lippen verschijnt blijven mijn gedachtes nog even bij mijn broertje hangen. Ik hoor hem vaag nog iets mompelen en doet dit keer wel mijn best om mijn volledige aandacht aan hem te schenken. "Tijd voor punch," besluit de latino spontaan, en eigenlijk vind ik dat nog niet eens zo'n slecht idee. Ik volg hem naar de tafels met drankjes en versnaperingen terwijl ik mijn blik op zijn ondeugende grijns gericht houd. Die heeft nog nooit veel goeds voorspeld, maar ik kan niet zeggen dat ik er ooit al spijt van gehad heb. "Toestemming om er eentje te saboteren?" Ik schenk hem een semi-verontwaardigde blik terwijl ik het glas dat hij me voorhoudt van hem aan neem. Gedurende een moment laat ik hem in onwetendheid wat mijn initiële reactie betreft. Ik nip een keer van het glas, zonder zijn blik te lossen. "Tyler Jay Santiago die zijn dame om toestemming vraagt. Laat iemand de New York Times bellen," grinnik ik. "Want dat is volgens mij een primeur." Ik kan niet beweren dat ik me er op z'n minst niet een beetje door gevleid voel, als ik eerlijk ben. Het zou me ergens verbazen, maar inmiddels lijkt hij het in de vingers te hebben er quasi moeiteloos voor te zorgen dat ik me meermaal daags een ware koningin voel. Wat er vanavond ook uit de bus komt, ik heb in elk geval dat plastic kroontje niet nodig om als royalty beschouwd te worden "Mi amado, je hebt mijn toestemming helemaal niet nodig... Meestal." Dit keer is het mijn beurt om te knipogen. "Laat me gewoon weten welke kom ik moet vermijden, alsjeblieft," ga ik dan, iets serieuzer verder. Onbewust beweeg ik een beetje mee op de muziek. Ondertussen lijkt de drukte langzaamaan steeds meer en meer toe te nemen.

[ bericht aangepast op 18 maart 2018 - 14:52 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

‘Als ik trouwens vragen mag, waar kom je eigenlijk vandaan?’ Vraagt hij me en ik kijk naar hem. ‘Was het moeilijk om hier een woning te vinden? In mijn geval.. waar ik woon is van mijn ouders. Er is binnenkort een ouderavond toch? Mijn vader zal er dan waarschijnlijk zijn.’ Ik knik lichtjes. 'Ik kom uit New York, de compleet andere kant van Amerika dus,' zeg ik. 'Het is geen Japan maar ook niet echt om de hoek.' zeg ik met een zacht lachje waarna ik kort naar de grond blik, tot ik hem vraag naar een eventueel geheim talent voor dans ‘Om eerlijk te zijn is de enige dans die ik een beetje ken is de ‘slow waltz’, ik hoop niet dat je dat erg vindt. Ben jij goed in dansen? Heb je trouwens vaker schoolfeesten meegemaakt?’ Ik knik. 'Ja, ik was er echt altijd bij in New York. Maar het is niet erg joh, er komt vast wel een goed nummer langs.' glimlach ik.
‘Ooit gingen ik en mijn oom en tante naar een karaokebar. Hoe ik er binnen kwam op die leeftijd weet ik niet. Maar mijn familie is meer van het zingen in karaokebars zo af en toe. Ik kan totaal niet zingen, dus ik zorg ervoor dat ik niet mee hoef.’ Ik lach zachtjes maar grijns dan speels. 'Ik wou je net meevragen eigenlijk voor volgend weekend?' plaag ik hem en hou mijn hoofd wat schuin. ‘Woon je trouwens nog wel bij je ouders thuis? Ik heb behalve jij en je hond niemand gezien.’ Ik glimlach zwakjes. 'Mijn ouders wonen in principe nog wel in dat huis, maar ze zijn meer op reis dan thuis.' zeg ik gevolgd door een zwak glimlachje. Ik kijk kort om me heen en mijn ogen lichten weer af bij het zien van een fotograaf én een photobooth. 'Ooh! Kom, eindelijk tijd voor foto's!' zeg ik vrolijk en neem zijn hand waarna ik hem meeneem.

---

---

"Tyler Jay Santiago die zijn dame om toestemming vraagt. Laat iemand de New York Times bellen," grinnikt ze. "Want dat is volgens mij een primeur." Ik lach zachtjes en sla mijn arm om haar middel. 'Hmhm...' mompel ik en zoen haar zachtjes in haar nek. "Mi amado, je hebt mijn toestemming helemaal niet nodig... Meestal." Ik leun wat terug en zie haar knipoog, waardoor ik weer grijns. 'De toestemming van mijn queen is zeer belangrijk,' zeg ik speels en laat haar weer los waarna ik een platvink uit mijn zak vis.
"Laat me gewoon weten welke kom ik moet vermijden, alsjeblieft," hoor ik haar nu serieuzer zeggen en ik kijk haar aan. 'Natuurlijk mi amore, ik bewaak je drankjes met mijn leven.' zeg ik en glimlach, waarna ik de platvink open. Kort ruik ik eraan voor een lichte duivelse grijns op mijn lippen komt. 'Devil's springs vodka.. Altijd leuk op een feestje.' zeg ik en lach dan. 80%, heel leuk op feestjes. Ik kijk kort om me heen en gooi dan de gehele inhoud in een van de kommen, waarna ik hem weer in mijn zak prop. 'Maar, jij hebt me nog steeds niet verteld waar ik jou aan te danken heb, cielito..'

[ bericht aangepast op 17 maart 2018 - 21:17 ]

---

El Diablo.

---

---

Een brede glimlach verschijnt op mijn lippen, hoewel ik hem in heel mijn lijf lijk te voelen, als ik de blik op Ann's gezicht zie zodra ze het eerste liedje herkent. Het doet me goed te weten, in alle eerlijkheid te kunnen beweren dat ik mijn zusje ken. Ze is niet altijd makkelijk te doorgronden en we zijn het zeker niet altijd eens. Maar we delen net zo goed mooie dingen. Zeggen dat ik me geheel op mijn gemak voel met Ann achter het stuur zou dan wel weer een leugen zijn. Wat haar snelheid betreft mag ik geen steen werpen, ik houd me er doorgaans zelf ook niet aan, maar ze laat verder ook behoorlijk grote steken vallen. Mijn hart bonst dan zowat ook mijn borstkas uit als mijn zusje ineens bruusk op de rem gaat staan en ik met mijn hoofd tegen het dashboard aan knal. Gelukkig maar, dat ze nog voldoende tijd heeft om te oefenen voor ze haar examen af moet leggen want wat deze rit betreft zou ze het niet halen. "Dat was best oké toch?" Ik schenk haar een twijfelachtige grijns, terwijl ik nog een keer over mijn pijnlijke voorhoofd wrijf. Veel aandacht lijkt ze hier echter niet voor te hebben, gezien ze al aanstalten maakt uit te stappen. Net wanneer ik in de gaten krijg dat de auto achteruit begint te bollen en de handrem aan wil trekken wordt ook Ann zich hiervan bewust en is ze me net voor. Ik besluit maar snel uit de wagen te stappen, voor dit blikje nog mijn ondergang wordt. De glimlach die Ann op zet doet me even met mijn ogen rollen. ”Ben je er klaar voor?” vraagt ze, zodra ze het portier aan haar kant ook gesloten heeft. Ik volg kort haar blik richting de schoolingang, alvorens haar weer aan te kijken. "Ik ben Colin Lewlyn, ik ben klaar geboren," grinnik ik. Ik bied haar subtiel een arm aan. Wil ze liever niet aan de arm van haar grote broer gespot worden dan begrijp ik dat ook. Ik persoonlijk zou het extreem grappig vinden de verbaasde blikken te zien van de meesten, mochten wij op die manier met elkaar naar binnen toe gaan. Maar tegelijk besef ik ook dat Ann daar misschien anders over denkt. "Vergeet je boterhamdoosje niet op slot te doen," fluister ik haar ondertussen toe. Dit is dan misschien wel een prestigieuze school, maar er loopt genoeg schorriemorrie rond die wat met haar auto uit zouden halen. "Ann..." begin dan uiteindelijk toch aan de vraag die ik al een hele tijd voor mezelf houd. "Niet dat ik er rouwig om ben, maar waarom wilde je zonder date komen?" Hoewel er niemand dicht genoeg bij ons is om het te horen, spreek ik toch iets stiller. Mijn eigenlijke vraag is; wilde je niet met Owen gaan?

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

"Natuurlijk mi amore, ik bewaak je drankjes met mijn leven," antwoordt Tyler met een allerschattigste glimlach. Ik weet dat hij meent wat hij zegt, al is het misschien wat overdreven uitgedrukt. Terwijl hij een zakflacon tevoorschijn tovert probeer ik ervoor te zorgen dat hij naar de rest van de zaal toe een beetje aan het zicht onttrokken wordt. Overigens laat ik mijn blik de ruimte door glijden, op zoek naar enig spoor van leerkracht die nog eens gevolgen aan zijn plannetje zou kunnen stellen. "Devil's springs vodka.. Altijd leuk op een feestje." Ik schiet spontaan in de lach en kijk even over mijn schouder. Wel, als hij iets doet dan doet hij het in elk geval goed. Ik kan alleen maar hopen dat er geen meisjes zullen zijn die een date met slechte bedoelingen te pakken gekregen hebben. Aan de andere kant lijkt het me ook hilarisch om enkele van die snobistische tuthola's dronken te zien dansen in hun peperdure jurken - al heeft die van mij ook een flinke duit gekost, eigenlijk zou ik een paar van diezelfde tuthola's moeten bedanken voor hun bijdrages. Wanneer Tyler klaar is neem ik een minder verdachte positie aan, waarbij ik hem beter aan kan kijken. Ik neem nog een slokje van mijn alcoholvrije punch en lik vervolgens het overgebleven zoete goedje van mijn lippen. "Maar, jij hebt me nog steeds niet verteld waar ik jou aan te danken heb, cielito..." vist mijn date naar een complimentje. Ik kan de ondeugende grijns niet van mijn gezicht af houden en ga wat dichter bij hem staan. "Wel..." begin ik langzaam. "Ik ga toch niet zomaar een man daten die niet eens in de gaten heeft dat ik hem rol?" lach ik, doelend op onze eerste ontmoeting. "Dit gaat heel melig klinken, maar jij snapt me. Ik kan mezelf zijn bij jou," ga ik iets serieuzer verder. "Al kan ik niet ontkennen dat die duivelse grijns van je en je tattoo's geholpen hebben... Het is alles," besef ik luidop, wat me dan weer even stil laat blijven. Hij is leuk om naar te kijken, heeft lak aan wat anderen van hem denken, stoort zich niet aan mijn fouten en bovendien is hij zo grappig dat ik liefst de hele dag naar hem luister. Hij is het gewoon, voor mij.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Er verschijnt ook een grijns op mijn gezicht als ik de ondeugende grijns op haar lippen zie, en hou mijn hoofd wat schuin als ze dichter naar me toe stapt. "Wel..." begint ze langzaam. "Ik ga toch niet zomaar een man daten die niet eens in de gaten heeft dat ik hem rol?" lacht ze en er rolt ook een lach over mijn lippen. 'Touché.' zeg ik, gevolgd door een speelse knipoog. 'Dit gaat heel melig klinken, maar jij snapt me. Ik kan mezelf zijn bij jou," vervolgt ze dan wat serieuzer. "Al kan ik niet ontkennen dat die duivelse grijns van je en je tattoo's geholpen hebben... Het is alles," Ik kan het niet laten om even te glimlachen en schud mijn hoofd. 'Wie had ooit gedacht dat jij zo'n sweet talker kon zijn.' plaag ik haar en druk een korte kus op haar lippen. Ik trek wat terug en laat mijn blik voor enkele seconden over haar gezicht gaan, tot iets achter haar mijn aandacht trekt.
Ik kijk toe hoe een van de vele blonde barbiepoppen een groot glas punch inschenkt en het in grote slokken weg werkt. Ze knikt goedkeurend en neemt dan nog een glas, waardoor ik geamuseerd grijns. 'Well, als het zo door gaat wordt dit wel heel snel interessant.' lach ik. Ik kijk weer naar Rox en haal lichtjes mijn wenkbrauw op. 'Technisch gezien ben je medeplichtig,' zeg ik en hou mijn hoofd wat schuin. 'De nieuwe Bonnie en Clyde, basically.' lach ik.

---

El Diablo.

Het was zo bizar geweest de afgelopen weken. Ik wist dat het Gypsy Ball de plek is om een echtgenote tegen te komen, maar ik had nooit gedacht dat het er voor mij in zat. Ik was daar namelijk een even groot buitenbeentje als hier op school. Toch was het op een of andere manier mijn avond geweest. Ik had in het begin met mijn zusjes gedanst, maar al snel had ik mijn verantwoordelijkheden overgegeven aan mijn broer. Mijn haar zat goed, mijn kleding zag er goed uit, en met een stralende lach was ik toch iets nerveus op een meisje af gestapt. We raakten aan de praat en voor haar broertje kon ingrijpen had ik haar nummer en een kus op mijn wang gehad. Dat leek misschien niet veel, maar voor een zigeunermeisje was dat een hele stap. Sindsdien hebben we de hele dag met elkaar geappt, het was zo erg dat de docenten zelfs mijn moeder hebben gebelt. Toen heb ik wel een preek gekregen, gevolgd door complimenten en tips van mijn broers en oudere zussen om het voortaan geheim te houden. Na een aantal weken mijn salaris te hebben opgespaard, en niet eens te hebben gekeken naar andere meisjes, was het wel duidelijk dat ik mijn leven met haar wilde delen. Vervolgens heb ik een ring gekocht, en ben een vrijdagmiddag naar haar huis in Oregon gereden om haar vader om haar hand te vragen en daarna haarzelf.
Nu was ik dus verloofd, en ik had eerlijk gezegd verrassend veel zin in het getrouwde leven. Ik had nooit gedacht dat ooit te denken, maar zeker na het verhuizen van High School, merkte ik pas hoe onbeschoft en uit de hoogte mensen konden zijn. Het was wel jammer dat ik toch mijn school nog af moest maken van mijn moeder, wat betekende dat ik nu alleen naar prom ging, gezien mijn verloofde niet alleen met mij de deur uit mocht tot na de bruiloft, die zij druk aan het plannen was. Ik stapte uit mijn broer's auto en knikte kort naar hem. Mijn pak zat een heel klein beetje los rond mijn schouders, en de steentjes erop waren me iets te opvallend, maar ik moest het ermee doen. "Een goede oefening voor je bruiloft." zei hij, voor ik dan toch echt richting de gymzaal begon te lopen. Ik was het er niet mee eens. Op de bruiloft zouden vrienden en familie ons bijstaan, hier was ik helemaal alleen. Mijn broer ging zelf namelijk niet, omdat hij eigen zaken had om te regelen.
De gymzaal was luxe versierd en de muziek stond hard, toch iets wat een beetje bekend voelde, maar meer was het ook niet. Ik stapte binnen en zag zoals verwacht overal koppels. Meteen voelde ik me nog meer alleen dan normaal. Ik liep naar de drankjes tafel en pakte een glas punch, waarna ik maar op een van de banken ging zitten. Ik moest er van genieten, maar ik was echt liever thuis op Skype dan hier.

---

Bowties were never Cooler

---

---

"Wie had ooit gedacht dat jij zo'n sweet talker kon zijn." Ik haal onschuldig mijn schouders op, niet wetend wat ik hierover moet zeggen omdat ik dat inderdaad normaal niet ben. Plagen, flirten; dat is mijn ding. Aan iemand bekennen wat diegene precies voor mij betekent; minder mijn ding. Ik weet nog net op tijd mijn lippen te tuiten om het kusje van Tyler te beantwoorden, opnieuw verzonken in mijn gedachten. Natuurlijk heb ik echt gevoelens voor Tyler, en jazeker; ik ben echt wel verliefd. Ik had alleen nooit gedacht dat ik zo snel over iemand zou gaan denken; met jou wil ik verder, met jou zie ik mezelf eindigen. Niet tot ik het net wel deed. Ik slik een keer moeilijk, dankbaar dat de aandacht van mijn date momenteel ergens anders is. Wat als hij er anders over denkt? Hoor ik hier zelfs überhaupt mee bezig te zijn? Daar is het toch allemaal nog veel te pril voor? Of maakt dat geen verschil, als het oprecht is? Kan je op je achttiende de prins op het witte paard al binnen halen? Hoe meer vragen ik niet weet te beantwoorden, hoe meer ik het gevoel krijg dat alle lucht beetje bij beetje de kamer wordt uit gezogen. Hoewel mijn blik automatisch naar Tyler gaat als ik hem hoor spreken, komt de boodschap helemaal niet binnen. Ik doe mijn best een glimlach op te zetten, hopend dat het niet te erg opvalt dat ik vanbinnen even een crisis meemaak. Als zijn lippen echter gestopt zijn met bewegen besef ik dat het nu vast mijn beurt is iets te gaan zeggen. Maar wat dan? Ik weet niet eens waar we het over hebben. Ik open mijn mond, maar logischerwijze komt er niks uit. Inmiddels voelen mijn longen alsof ze aan mijn ribben geplakt zijn en gewoon adem halen heeft nog nooit zo'n onmogelijke opgave geleken. "Lucht," weet ik uit te brengen, alvorens er als een opgeschrikt konijn vandoor te stormen. De waas in mijn hoofd blijft toenemen, tot ik de deuren van het schoolgebouw uit ben en de kille lucht me weer een beetje wakker lijkt te schudden. Ik leun met mijn rug tegen een muurtje aan, terwijl ik met mijn hand op de borst nog steeds zuurstof probeer binnen te krijgen. Ondertussen blijven er veel te veel gedachten door me heen gaan, maar er is eentje die op de achtergrond immer aanwezig is; hopelijk heb ik Tyler niet de stuipen op het lijf gejaagd - al is die hoop voor mezelf reeds verdwenen. Hoe moet ik hem in hemelsnaam gaan uitleggen dat ik na zo'n korte tijd smoor- maar dan ook smoorverliefd op hem ben?

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Ik kijk naar haar en frons lichtjes. 'You okay darling?' vraag ik haar. "Lucht," weet ze nog net uit te brengen voor ze weg stormt. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen na en bijt kort op mijn lip. Had ik iets verkeerds gezegd? Niet dat ik weet. Dus wat was het.. Ik schud mijn hoofd en neem dan de laatste slokken uit de platvink. Even was ik vergeten wat voor vodka het was, waardoor mijn gezicht wat betrekt. Toch weet ik het goed te verbergen en ik stop het weer weg, waarna ik de school ook uit been.
Ik kijk kort om me heen. 'Rox?' ik zucht diep en steek een sigaret op, waarna ik weer om me heen kijk. Dan valt mijn blik op de prachtige brunette. 'Hey,' ik glimlach zwakjes en loop naar haar toe. 'Gaat het?' vraag ik haar en leun nonchalant tegen de muur. Ik breng de sigaret langzaam naar mijn lippen om een hijs te nemen, waarna ik de rook langzaam over mijn lippen laat dwarrelen. 'Did I take your breath away again?' plaag ik.

[ bericht aangepast op 22 maart 2018 - 21:26 ]

---

El Diablo.

---

---

"Hey. Gaat het?" Hoor ik plots de stem van Tyler. Omdat ik er geen eerlijk antwoord op wil geven maar tegelijk ook niet wil liegen tegen hem houd ik mijn mond en haal ik enkel kort mijn schouders op. Beverig steek ik mijn hand uit naar de sigaret die hij vast heeft, waarna ik die al even beverig naar mijn lippen breng en een flinke hijs neem. Het is geen wiet, maar momenteel is het beter dan niks. "Did I take your breath away again?" Ik bijt kort op mijn onderlip en richt mijn blik op de grond, terwijl ik de sigaret terug aan hem geef. Ik vouw mijn armen over mijn borstkas heen nadat een frisse wind me doet rillen en tik onwennig wat met mijn voet. "Ja..." beken ik na een korte stilte, nog steeds niet in staat om hem aan te kijken. Hij mag het dan wel als grapje bedoeld hebben, maar hij slaat precies de nagel op de kop. Ik haal een hand door mijn haren in een poging om tijd te rekken tot ik mijn woorden op z'n minst een beetje zorgvuldig kunnen kiezen heb. Helaas lijkt het een tegenovergesteld effect te hebben want met elke seconde waarin ik dit voor mezelf houdt lijken mijn zenuwen exponentieel toe te nemen. Na nog een laatste moment genomen te hebben om elk beetje moed dat ik in mijn lijf heb samen te rapen besluit ik het er maar gewoon uit te gooien. "Tyler?" begin ik, onzeker over wat in hemelsnaam zal gebeuren eens ik mijn zegje gedaan heb. "Ik weet dat het vroeg is en dat alles zo snel is gegaan, en ik neem het je dus ook helemaal niet kwalijk als jij nog niet zo ver bent maar ik moet het gewoon kwijt," ga ik stilletjes verder, fysiek niet in staat luider te spreken vanwege de immense krop die inmiddels in mijn keel gekomen is. "Ik denk - Nee, nee, dat is niet juist..." Ik lik een keer over mijn lippen terwijl ik het goed probeer over te brengen. "Ik ben compleet verliefd op je. Eerder had ik het niet zo in de gaten, maar je bent gewoon alles waar ik op zat te wachten." Ik zoek wat meer steun bij het muurtje, terwijl ik me in de mate van het mogelijke schrap probeer te zetten voor zijn antwoord. Waar ik gedacht had me opgelucht te voelen is er nu helaas enkel een nieuwe angst naar boven gekomen; wat als hij inderdaad nog niet op hetzelfde punt is als ik? Wil hij dan nog wel verder met mij? Wat heb ik gedaan? Ik houd mijn blik strak naar beneden gericht, zeker nu het huilen me nader staat dan het lachen. Dit is in geen geval hoe ik me mijn bal had ingebeeld, en ik weet niet of ik dat als iets positiefs of iets negatiefs moet zien.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.