[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O2 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Shadowsinger
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Shadowsinger
~ Roxanne "Roxie" Kinsey Burnett|18||1.9 - Taeralsahfer
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Maluma
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -Solmeron
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Taeralsahfer
~ Kioshi Hara|18|spoiled little brat|1.10 - Salaryman

• Tieners van Jefferson High •
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Weegie
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Rasalghul
~ Sam Curtis|17|Fraudeur|1.10 - Salaryman
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Maluma
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Rasalghul
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - IrisWestAllen
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh
~ George Jayden Burnett|19|Double trouble|1.9 - h1gh


• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •

[ bericht aangepast op 12 feb 2018 - 19:55 ]

---

El Diablo.

MT

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Mijn.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

MT.

[ bericht aangepast op 30 okt 2017 - 23:13 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

MT

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Mt

---

Bowties were never Cooler

MT! ^^

---

I have seen my own sun darkened

- Mine.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Mt

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Oeeh tweede keer dat dit RPG deel 2 haalt haha

---

When time and life shook hands and said goodbye.

---

Ze schudde snel haar hoofd op mijn vraag of ik Tyler er mee zou moeten confronteren, ik was echter nogal verbaasd dat ze het niet wilde. ‘Nee, nee! Jij en Tyler zijn vrienden en ik wil niet dat er straks ook nog gedoe tussen jullie komt.’       Ik haalde mijn schouders op terwijl Isa verder ratelde, ‘hoe kan hij het goed bedoelen als hij mij zoent wanneer ik hem net duidelijk heb gemaakt dat ik hem niet leuk vind? En boos worden omdat ik iemand anders leuk vind? Als hij het goed bedoelde, dan zou hij het leuk voor me vinden dat ik iemand heb die mij blij maakt.’       Ik moest mezelf tegenhouden niet met mijn ogen te rollen, Isa kon soms zo naïef zijn en het hielp niet echt dat ik haar vriendje een arrogante klootzak vond en dacht dat ze wel beter zou kunnen krijgen.       ’Misschien ben ik toch wel een echte Willow Creeker,’ mompelde ze, ‘sorry voor al dit gezeur, ik weet dat je hier niet van houdt.’ Ik knikte langzaam en glimlachte zwakjes, bij de woorden een echte Willow Creeker had ik haar even afkeurend aangekeken. Die woorden werden bij mij in de buurt nooit hardop uitgesproken.       ‘Zullen we vandaag na school eindelijk weer eens iets met z’n tweeën doen? Ik moet je nog steeds ons zandkasteeltrofee geven.’ Twijfelend keek ik even om me heen, het zou me vast goed doen wat afleiding maar in mijn hoofd was ik al bezig met een wraakplan tegen Collin en zijn vriendjes. Omdat ik Isa niet teleur wou stellen knikte ik maar gewoon en forceerde een glimlach, ‘dan zie ik je dan, als je wil kunnen we zelfs een jointje roken– dat zou je goed doen Thomassen. En doe me een plezier, vergelijk jezelf nooit meer met een Willow Creeker, het gaat erom wat in je hart zit.’ Om mijn woorden wat kracht te geven drukte ik even iets boven haar borst voor ik me richting de deur draaide, ‘ga je mee naar de les?’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

De sfeer draaide binnen een mum van seconde om en dat de macho naast mij zich plotseling zo aangevallen voelde wat was te zien in zijn dodelijke blik die hij mij wierp nadat ik hem een speels duwtje had gegeven. Wat beledigd zette ik een stapje opzij en ging ik met mijn hand door mijn krullen heen terwijl ik niet echt volgde wat nou plotseling Roxy haar probleem was. Misschien was ze jaloers op het feit dat iedereen nou soms een stukje van George Burnett wou en dat nam ik ze zeker niet kwalijk.       Soms was het wel erg duidelijk dat de twee niet op elkaar leken en dan zeker met het drama wat Roxanne stirde wat ik maar over gereageerd vond. Dit liet ik dan ook duidelijk merken door geërgerd te zuchten als ze ook nog eens tegen mij begint na Madison volledig de grond in te hebben gedouwd.       ‘Maar gezien je blijkbaar niet tegen wat vriendelijk geplaag kan kun je me misschien een kamertje aanraden? Lijkt me inmiddels namelijk duidelijk dat je er gisteravond zelf eentje gevonden hebt,’ haar blik die langzaam aan naar mij was gegleden keurde ik automatisch sterk af. Ik had echt geen idee waar Roxanne het over had maar als ze het wist van mij en Madison dan was ze er vast al eerder meegekomen.       ‘Of had jij nog suggesties?’ Voor ik kon antwoorden ratelde de krullenbol tegenover mij alweer verder en schoot ze zo in de slachtofferrol terwijl ze zich voordeed als een soort held en de twee jongens omarmd mee nam.       Ik schudde mijn hoofd, verbaasd lachend en stak mijn middelvinger naar haar op ook al was de kans groot dat ze het niet eens zag; ‘loop toch naar de hel, Rox! Het doet mij helemaal niks.’       Toen ik terug draaide was Madison er wat meer door geraakt dan mij en fronste ik kort toen ik haar zag sms’en naar de twee en griste ik zonder pardon het telefoontje uit haar handen.       ‘Niet weggaan, alsjeblieft? Ik wil niet alleen zijn.’ Nu keek ik haar nogmaals verbaasd aan maar moest zachtjes lachen terwijl ik dicht bij haar kwam staan. ‘Luister Madi, je weet dat Rox soms gewoon een eikel is en dat ik altijd aan jou zijde sta.’ Ik tikte met mijn vinger op haar neus en liet mijn vinger langzaam langs haar nek glijden voor ik mijn lippen in haar nek drukte. ‘Daarbij, we hebben nog wel wat tijd te doden want we zijn nu toch vast al te laat om zelfs nog naar binnen te mogen.’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

prankster | willow creek | with george | school

"Loop toch naar de hel, Rox! Het doet mij helemaal niks," roept George Roxie nog na, gepaard met een middelvinger naar haar rug. Fijn, nu hebben die twee idioten straks ook nog ruzie door mij. Dat gingen geen leuke familie reunieën worden. Not at all.       Gefrustreerd sms ik zowel Dantae als Roxy in een poging om het beter te maken, maar ik heb nog maar net op de verzendknop gedrukt wanneer George mijn mobiel afpakt.       "Hey!" protesteer ik. "Geef terug, lul." Ik probeer het apparaatje terug te krijgen, maar ik kan er niet bij doordat hij het achter zijn rug houdt. Veel meer dan hem boos aankijken kan ik niet doen.       "Luister Madi, je weet dat Rox soms gewoon een eikel is en dat ik altijd aan jou zijde sta." Met zijn vinger tikt hij op mijn neus, maar ik blijf hem semi-geïrriteerd aankijken, met nog lichte tranen in mijn ogen. Zijn vinger glijdt verder naar mijn nek, waarna hij er een kus in drukt. Het veroorzaakt een lichte rilling, maar ik besef me maar al te goed dat we hier open en bloot op het plein stonden. "Daarbij, we hebben nog wel wat tijd te doden want we zijn nu toch vast al te laat om zelfs nog naar binnen te mogen."       "Georgie!" sis ik terwijl ik hem iets bij mij vandaan duw. "We staan midden op het plein en ik ga hier ook niet zo lopen flikflooien met je. En mijn vader is de senator, ik kan prima de les te laat in lopen zonder al te veel gezeik te krijgen, maar mijn hoofd staat niet bepaald naar les." Vermoeid wrijf ik over mijn slaap, terwijl ik de afstand tussen George en mij weer overbrug en mijn hoofd tegen zijn borstkas laat leunen. "Kunnen we niet gewoon een jaar op vakantie gaan?" i take superhot shower because i like to practise burning in hell

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

17 y/o ⋄ Ice Princess ⋄ With Miska ⋄ Outside ⋄ Outfit Ik had verschrikkelijke hoofdpijn, daar viel niet aan te twijfelen. Het bonkte als een gek en ieder geluidje zorgde voor een scherpe pijnsteek. Ik had onderhand de halve voorraadkast aan pijnstillers meegenomen, maar ze hielpen verdomme niet.       Om toch een beetje verlichting te krijgen, was ik buiten gaan zitten en het voelde goed om de wind zo mijn warme wangen te laten strelen. Blijkbaar vond de wind het ook leuk om met mijn haren te spelen, want hij blies ze recht in mijn gezicht. Sputterend vist ik de haren uit mijn mond en ging ik op zo’n manier zitten dat de wind alleen nog van voren kwam. Zo zat ik recht tegenover de ingang en had ik prima zicht op wie er naar buiten kwam en wie naar binnen ging.       En dan vraag je je af wat ik natuurlijk op school doe. Nah, dat zal ik je even haarfijn uitleggen. Ik heb gewoon geen zin om bij mijn oom in de buurt te zijn die me leven nog erger verpest dan het al is. Meestal ben ik dan ook niet thuis te vinden, aangezien hij toch ergens dronken op de bank ligt te meuren. En die stank die om hem heen hangt, gadverdamme. No thanks, maar dan ben ik toch liever op school te vinden.       Ik leunde iets naar achteren en kneep mijn ogen tot spleetjes. Door mijn verandering van houding viel mijn blik op de deur en zag ik een jongen naar buiten komen. Ik wist dat ik hem ergens van kende, volgens mij had ik hem namelijk wel vaker gezien op mijn oude school, Jefferson High. Tja, niet dat ik ooit met hem gepraat had. Of hij met mij. Niet dat ik ooit veel met mensen praatte…

[ bericht aangepast op 6 nov 2017 - 11:49 ]

---

I have seen my own sun darkened

Miska Sepi Castle
17 || Gypsy Nerd || Jefferson High || All these walls and crazies are driving me crazy || History Classroom || Alone

---

Het leek wel of de muren op me af leken te komen in het lokaal. Dit had ik eigenlijk nog nooit gehad, maar de nieuwe school en deze hele omgeving, zorgde ervoor dat ik me voor het eerst niet helemaal prettig voelde op school. Ook waren er nog maar heel weinig mensen, terwijl de les bijna ging beginnen. Zelf de docent was weer weggelopen. Ik moest gewoon even weg, even naar buiten. Eigenlijk wilde ik niet meer naar deze school. Jefferson was misschien een school die bij velen slecht bekend stond, maar ik had daar meer geleerd in een dag, dan ik hier in een jaar zou leren. Zowel de docenten als de leerlingen leek het allemaal geen fluit te schelen. Kijk, bij mij op school kon het de meeste leerlingen ook niet schelen, maar de docenten deden in elk geval nog hun best. Ik stond op en liep voorzichtig naar buiten. Onderweg werd ik nog een keer hard tegen de kluisjes geduwt, maar veel deed ik er niet aan. Ik was nooit een vechter geweest en ik wilde ook niet dat Kapo in de problemen kwam. Ik raakte uiteindelijk buiten en zag daar een meisje alleen zitten. Ik zag voor de rest niet een groepje waar ik bij wilde gaan staan. Eigenlijk wilde ik weer terug naar binnen, maar ik wist vrij zeker dat de pestkoppen van daarnet me stonden op te wachten. Ik drukte mijn bril weer op mijn neus en liep toen naar het meisje toe, die me ergens bekend voorkwam, maar om eerlijk te zijn had ik geen idee waarvan. "Hi" zei ik tegen het meisje. Ik bleef op een klein afstandje van haar staan, zodat we allebei genoeg persoonlijke ruimte hadden. "Moet je niet zo naar binnen? Volgens mij hebben we namelijk samen les." Het was niet of het grootste deel van de klas hier buiten stond, maar goed. Het grootste deel zal wel weer niet komen opdagen, of de les compleet verstoren. Ik kon echt beter thuis blijven, daar leerde ik meer dan op deze verdorven plek, maar dan kreeg ik mijn ouders op m'n dak, en daar had ik al helemaal geen zin in.

---

Bowties were never Cooler

17 y/o ⋄ Ice Princess ⋄ With Miska ⋄ Outside ⋄ Outfit Ik haalde even diep adem, in de hoop om zo even de pijn in mijn hoofd te verlichten, maar zoals ik al verwacht had, hield het niets. Met moeite kon ik overeind zitten toen ik een jongen naar buiten zag komen. Het was waarschijnlijk heel oncharmant om me zo onderuit gezakt te zien zitten als een of andere dronkenlap. Niet dat ik iets tegen alcohol had, het zorgde juist voor een welkome verdoving. Zo eentje waar ik af en toe behoefte aan had. En als je de gigantische katers niet meetelde die je de volgende dag geheid zou krijgen, had ik er absoluut geen problemen mee.       Wat ik echter niet had verwacht, was dat de jongen mijn kant op liep. Er stonden nog een paar leerlingen buiten te praten die van dezelfde leeftijd leken, dus hij had net zo goed daar naartoe gekund, maar toch kwam hij op mij af. Ik haalde dan ook mijn ene wenkbrauw op terwijl ik met mijn hand door mijn haar ging. Hijzelf drukte zijn bril wat rechter op zijn neus, wat me deed vermoeden dat hij redelijk onzeker was over de beslissing om naar me toe te lopen. Hij kwam me zo bekend voor, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen. Volgens mij hadden hij en ik op Jefferson High gezeten totdat het compleet afbrandde. Ik had het geluk dat ik daar niet bij was, want vuur en ik gingen niet samen. Ik ging even afwezig met mijn hand langs mijn zijde, waar de bewijzen zaten die die bewering ondersteunde.       “Hi,” zei hij terwijl hij op een veilige afstand van me bleef staan. “Ik bijt niet,” grijnsde ik. Het klonk een stuk killer dan ik bedoelde, maar ze noemde me niets voor niets een ijskonijn. “Sorry, zo bedoelde ik het niet.” Jezus, was ik echt zo’n softie die me verontschuldigde? Ik verweet het maar aan de ziek-zwak-en-misselijke toestand waar ik me in bevond op dit moment.       “Moet je niet zo naar binnen? Volgens mij hebben we namelijk samen les," deelde hij me mee. Verward keek ik hem aan, diep nadenkend wat voor lessen ik in godsnaam had. “Uhm, oh ja?” was het enige wat eruit kon krijgen. “En jij komt naar buiten om te dat mee te delen, want…?” Dat klonk dan tenminste weer iets als mezelf. Want, why the heck zou iemand die me niet kende me waarschuwen dat de les zo begon. Dit bewees dan maar weer eens dat mijn mensenkennis niet verder ging dan mezelf. Tja, ik had nu eenmaal niet veel vrienden die het geduld hadden om me wat bij te brengen. Maar die had ik ook niet nodig, ik had het altijd prima in mijn eentje gered, dus dat zou ik nu ook blijven doen.

[ bericht aangepast op 7 nov 2017 - 11:45 ]

---

I have seen my own sun darkened