[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O2 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Shadowsinger
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Shadowsinger
~ Roxanne "Roxie" Kinsey Burnett|18||1.9 - Taeralsahfer
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Maluma
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -Solmeron
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Taeralsahfer
~ Kioshi Hara|18|spoiled little brat|1.10 - Salaryman

• Tieners van Jefferson High •
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Weegie
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Rasalghul
~ Sam Curtis|17|Fraudeur|1.10 - Salaryman
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Maluma
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Rasalghul
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - IrisWestAllen
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh
~ George Jayden Burnett|19|Double trouble|1.9 - h1gh


• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •

[ bericht aangepast op 12 feb 2018 - 19:55 ]

---

El Diablo.

---

”Negeer je ma, ik vind het juist wel classy zijn,” zei Juni, nadat Rebecca haar vriendin had uitgelegd dat haar moeder een maar al te afkeurende houding had gehad jegens Rebecca haar outfit voor de avond. Een glimlach verscheen nu weer op Rebecca haar lippen toen ze Juni haar woorden hoorde. 'Dank je wel,' zei Rebecca terwijl ze haar hand kort over de glinsterende stof van haar blazer liet glijden. Ze moest zeggen dat ze zelf ook helemaal verzot was op haar eigen outfit en dat voor de prijs die ze er voor neer had gelegd. Dat liet zien dat tweedehandswinkels maar al te veel goeds met zich meebrachten. Als Rebecca deze outfit gloed nieuw had moeten kopen was ze waarschijnlijk het tien dubbele kwijt.
Vervolgens waren de twee begonnen over mensen waar ze indruk op moesten maken, maar Rebecca kon niet precies een naam noemen. Ze was zo single als het maar kon, maar toch had ze wel een paar mensen op haar lijstje staan van wie ze wel iets langer een blik wou vangen. Maar wie wist wat er ging gebeuren? ”Ik hoef alleen maar indruk te maken op mezelf,” was Juni haar antwoord, iets waarop een tevreden lach Rebecca haar lippen verliet. Dat was nog eens een goed antwoord. 'You go girl,' zei Rebecca dan ook vrolijk terwijl ze de bandjes van haar hakken vast maakte. Normaal gesproken droeg Rebecca eigenlijk geen hakken, maar voor vanavond maakte ze wel een uitzondering. Het was nou ook weer niet als of ze een paar hoge stiletto's droeg. Op deze schoenen zou ze nog een beetje kunnen overleven.
'En?' hoorde Rebecca Juni vervolgens zeggen, Rebecca keek weer op en zag daar Juni staan in een prachtige zwarte jurk. 'Damn,' zei Rebecca terwijl ze omhoog kwam van het bed. 'Als ik nog een beetje aandacht wil vanavond moet ik zeker niet naast jou lopen, je ziet er geweldig uit,' zei Rebecca terwijl ze haar ogen over Juni haar outfit heen liet glijden.
Rebecca wou nog wat zeggen over Juni haar prachtige outfit, maar op hetzelfde moment klonken er gelijktijdig twee bericht toontjes door de kamer. Rebecca fronste kort en haalde haar telefoon weer uit de zak van haar broek. Haar ogen gleden over het berichtje van het onbekende nummer. 'De fuck,' mompelde Rebecca terwijl ze haar telefoon nu omdraaide naar Juni toe. 'Snap jij het?'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

---

"Daar heb ik nooit over nagedacht, toen leerde ik jou goed kennen." Ik frons mijn wenkbrauwen een keer terwijl het in me opkomt hoe gebrand hij dan wel kan geweest zijn op het slagen van zijn plan als het maar zo ondoordacht in elkaar gestoken was. "Kijk, ik heb een fout gemaakt, dat weet ik. En ik probeer het niet goed te praten, maar ik wil dat je weet dat alles tussen ons echt is voor mij. Al sinds we begonnen te daten heb ik naar niemand anders omgekeken." Heel even probeer ik nog vast te houden aan mijn verontwaardiging, ondanks zijn lieve woorden, maar ik weet op voorhand al dat het een onbegonnen strijd is. Alsof ik nog niet om was glimlacht hij dan ook nog een keer naar me en ik voel de vlinders vanbinnen weer hevig fladderen. "Geloof het of niet, maar je bent een van de meest belangrijke personen in mijn leven nu. Het is misschien snel om te zeggen maar ja... Ik h-... hoop dat ik het niet al verpest heb maar dat zou wel echt wat voor mij zijn." Ik rol met mijn ogen als hij plots een masker op zet, omdat dat daar in mijn bescheiden mening helemaal geen nood aan is. Ja, hij is in de fout gegaan en nee, daar ben ik niet blij mee. Maar hij zou moeten weten dat ik bereid ben hem te geloven, dat de rest van de wereld mijn rug op kan. Zonder ruimte voor tegenspraak pluk ik de sigaret tussen zijn vingers vandaan en gooi het gevaar wat verderop naar de grond. Vervolgens neem ik zijn gezicht in mijn handen en zorg ervoor dat hij niet anders kan dan me aan kijken. "Ik hou ook van jou, idioot," vertel ik hem, beseffend dat hij daarnet dacht zich er nog uit te kunnen lullen. "En ik vertrouw er op dat je niet nog een keer zo'n fout maakt, want ik heb je nodig," ga ik zachtjes verder. Hij weet niet eens hoe zeer dat waar is. Ik doe een stap dichter naar hem toe en druk een kusje op zijn lippen. Ik ben niet blij met wat ik nu weet, maar ik kan er ook niks meer aan veranderen en ondertussen lijken we beiden voor onszelf uitgemaakt te hebben dat we met elkaar verder willen. Daar laat ik één gemene sms niet tussen komen, of ik nu in mijn huidige situatie had gezeten of niet. "Maar als je standaard niet minstens Eiza Gonzalez of Selena Gomez is dan hebben we een probleem, vriend," probeer ik ons beiden wat op te vrolijken. "Echt waar, Megan F-" Verder kom ik niet gezien ik de bui boven mijn hoofd voel hangen. Ik weet nog snel naar wat struiken toe te hollen en voel dan mijn maag zo erg samen trekken dat de gehele inhoud er weer uit ligt. Had ik me daarnet nog niet vernederd gevoeld dan is dat nu wel het geval. Ik veeg de tranen, van de inspanning, die uit mijn ogen stromen weg met de rug van mijn hand en haal vervolgens vlug een kauwgumpje uit mijn tas dat ik snel in mijn mond prop. Heel even blijf ik nog staan, bang dat de beproeving nog niet voorbij is. Hoewel ik nog steeds misselijk ben, voel ik me na enkele minuten toch vrij zeker dat ik nu niet meer zal moeten overgeven. "Hm, sorry," fluister ik naar Tyler, nog steeds met rode wangen van schaamte. Wat erg.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

”You go girl,” antwoordde Rebecca op de opmerking die Juni maakte dat ze alleen op zichzelf indruk moest maken, terwijl Juni zag hoe ze haar hakken aan haar voeten vastmaakte. Juni keek erna en daarna weer even naar Becca. Als die vandaag niet minstens een keer ging vallen met die schoenen, dan wist Juni zeker dat dit een bedrieger die deed alsof ze Becca was.       ’En?' vroeg Juni toen ze haar jurk aanhad. Becca keek al snel op. “Damn,” zei Rebecca. terwijl ze omhoog kwam van het bed. “Als ik nog een beetje aandacht wil vanavond moet ik zeker niet naast jou lopen, je ziet er geweldig uit,” vervolgde ze, terwijl ze haar ogen over Juni haar outfit heen liet glijden. Daarop begon Juni zachtjes te lachen.       ”Overdrijven is ook een vak,” zei ze, waarna ze een kussen in haar gezicht gooide. Juni fatsoeneerde haar outfit nog een beetje. Ze was het niet gewend om in jurkjes te lopen, laat staan jurkjes die boven haar knie kwamen. Misschien had ze net zoals Rebecca voor een broekpak moeten gaan, dan was alles veel makkelijker geweest én had ze normaal motor kunnen rijden. Nu wist ze eigenlijk nog niet hoe ze naar het feest zouden gaan.       ”De fuck,” mompelde Rebecca toen uit het niets, waarna ze haar telefoon nu omdraaide naar Juni toe. “Snap jij het?” vervolgde ze toen. Juni keek nu op naar Rebecca en pakte haar telefoon er ook bij om het berichtje goed te lezen. Er verscheen een grijns op haar gezicht.       ”Ik heb geen idee wie die X is, maar ik vind haar nu al geweldig,” zei Juni toen. “Maar om je vraag te beantwoorden, nee, geen idee, maar het zal wel een move van Madison zijn om alle aandacht weer op te eisen. Is ze daar niet het perfecte type voor?” vervolgde ze haar antwoord.       Ze legde haar telefoon weer weg. “Mag ik trouwens vanavond bij jou slapen? Dan hoef ik niet midden in de nacht nog naar huis,” vroeg Juni toen aan Becca. Zo hoefde ze haar moeder niet onder ogen te komen, dacht ze.

---

That is a perfect copy of reality.

---

Ergens had ik verwacht dat ze de sigaret zou stelen, ik had niet verwacht dat die onaangeraakt op de stoep zou belanden. Ik wil net protesteren als ze mijn gezicht in haar handen neemt en ik kijk naar haar. "Ik hou ook van jou, idioot," zegt ze en voor een kort moment ben ik stil, voor er weer een glimlach op mijn lippen vormt. "En ik vertrouw er op dat je niet nog een keer zo'n fout maakt, want ik heb je nodig," gaat ze zachtjes verder. Ik lach kort en zacht. 'Is het al zo erg?' plaag ik haar. Ik glimlach als ik een kus op mijn lippen voel en hou mijn hoofd wat schuin.
"Maar als je standaard niet minstens Eiza Gonzalez of Selena Gomez is dan hebben we een probleem, vriend," Ik lach. 'Eiza Gonzalez, damn,' ik bijt kort op mijn lip en grijns. "Echt waar, Megan F-" verder komt ze niet want ze rent naar de struiken om haar maaginhoud uit te spugen. Ik frons en loop snel naar haar toe, waarna ik haar haar naar achter hou. "Hm, sorry," fluistert ze. Ik streel zachtjes door haar haar. 'Ik wist niet dat je Megan Fox zo erg vond?' ik lach zachtjes maar dat houd al snel weer op. 'Gaat het? Als je ziek bent kunnen we ook naar huis gaan?'

---

El Diablo.

---

‘Nawh, ik ga graag met je mee hoor, Owen.’ Ze glimlachte liefelijk voor ze een kus op mijn wang drukte. ‘En ik wil nu wel wat, maar ik stel voor dat we de fles pas leeg drinken tijdens de afterparty?’       Ik knikte maar had voor mezelf andere plannen gemaakt, ik zou me nu bezuipen en op de afterparty zelfs nog meer. Dat Isa niet meedeed was voor mij geen reden om me in te houden.       ‘Want ik heb het wel gemist om weer flink los te gaan. De laatste keer is veel te lang geleden,’ met een lichte grijns op haar lippen nam ze de fles van mij over en zonder dat ik het doorhad moest ik onbewust speels grijnzen. Toen we eenmaal aankwamen in de gymzaal moest ik eerlijk bekennen dat ik in de auto het zelfs een leuker feestje vond dan hier. Isa die duidelijk haar zorgen was vergeten – door de aantal slokken drank die ze naar binnen had gewerkt – leek er meer zin in te hebben. ‘Kom, Owen. Dansen?’       Voor ik er enige zeg in had sleurde ze me mee de dansvloer op waar ik haar stevig vastpakte bij haar heupen, ik had dan misschien wel geen losse heupjes maar ik wist wel hoe ik het beste van z’n situatie kon maken. Voorzichtig boog ik naar haar toe, ‘word je vriendje dan niet jaloers?’ Sprak ik in haar oor met een ontdeugende glimlach.       Waarom was ze eigenlijk niet met hem gegaan? Onbewust liet ik mijn blik door de ruimte gaan waar ik nu ook Ann opmerkte met Colin. Blijkbaar wou ze de schaamte voor haar grote broer niet meer verbergen.       Owen bewoog zachtjes tegen Isa aan en zowaar hij net nog tegen zichzelf vertelde dat hij er wat van wou maken was zijn doelstelling alweer gauw verloren toen hij zijn blik op Ann had gericht. Wou hij voor altijd achter hetzelfde meisje aan blijven lopen? Dat was niks voor hem. Het leek zo doelloos na al die tijd.       ‘Isa, wat is het toch dat je ziet in die rijke kakkers?’ Bracht ik plots uit terwijl ik mijn handen nog steeds om haar heen had, ‘zelfs al willen ze het verbergen het lijkt wel of het gewoon in hun zit om ons continu te kwetsen.’       Ik gluurde uit mijn ooghoeken naar Ann voor ik mijn schouders ophaalde, ‘vanavond ga ik aan niemand zijn gevoelens meer denken Ies,’ stelde ik meer voor mezelf vast dan voor Isa en kneep even zachtjes in haar wangen voor ik zacht lachte. Ik miste mijn vrienden, Dantae en Tyler maar blijkbaar hadden ze het allemaal te druk met dat stomme wijvengedoe. ‘Wees eerlijk Isa, denk je niet dat ik vanavond een leuke meid kan krijgen? Het pak staat me toch best goed,’ zei ik en trok het ietsje recht voor ik door mijn haren wreef.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

.

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:35 ]

Ik stond rustig mijn drinken op te drinken, toen een bekend meisje mijn kant op kwam. Ze leek mij niet te zien, of niet te herkennen in mijn toch wel opvallende pak. Ik liep rustig naar haar toe en schonk haar een klein glimlachje. Het was fijn om nog iemand te zien zonder date te zien, al deed het me ook wel pijn om haar alleen te zien. Mijn date zat thuis, maar zij leek echt alleen. "Hi." zei ik, voor ik nog een slok van mijn drinken nam. Ik haalde nog een hand door mijn haren. "Hoe heeft een mooie dame als jij geen date?" vroeg ik me hardop af. Ik was trouw aan mijn verloofde, maar Eadlin was een goede vriendin en ik wilde haar graag gelukkig zien. Ze zag er nu verre van comfortabel uit, terwijl haar broer, die ik iets verderop zag staan, het zoals altijd enorm naar zijn zin had. Ik kende beide nog niet heel lang, maar ik was al vrij close geworden met Eadlin door onze gemeenschappelijke interesses. Ik hoopte dat ze een leuke avond zou hebben, en misschien kon ik ermee helpen. Ik voelde me nogsteeds te oncomfortabel om te gaan dansen, maar we konden het vast gezellig hebben als vrienden. Ik zag Kapo wel dansen, zoals altijd. Ik was wel wat zelfverzekerder geworden door mijn meisje, maar ik was zeker niet zo zelfverzekerd als Kapo, en zou dat waarschijnlijk ook nooit worden. Het was iets waar ik best jaloers op was. Toch had ik een ding waar hij jaloers op was: Een geweldig romani meisje die met me wilde trouwen.

Sorry voor de crappy post

[ bericht aangepast op 24 april 2018 - 11:52 ]

---

Bowties were never Cooler

17 jaar ◮ Queen of Codes ◮ In the corner ◮ Alone ◮ Outfit       Met mijn beschermend over mijn buik heen geslagen, wiegde ik langzaam heen en weer op de maat van de muziek. Behoefte om te dansen had ik niet. Al die zwetende lichamen, zilte geuren en harde geluiden waren niets voor mij. Mijn leven bestond uit de binaire code en iets anders had ik niet nodig.       Ik legde mijn kin op mijn borst en na even zo in stilte gestaan te hebben, kwam ik tot de conclusie dat de etensgeuren verderop om mijn overdeelde aandacht streden. Mijn linkermondhoek krulde op tot een halve grijns alvorens ik me op de lekkernijen wilde storten. Echter werd ik tegengehouden door een bekende jongeman – al moest ik twee keer kijken voordat ik hem herkende in zijn smoking.       “Miska? Wauw.” Klonk ik nu daadwerkelijk zo stomverbaasd? Om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat hij zich naar dit feest zou begeven. Wel was ik blij dat hij er was. Ik zou niet weten wat ik gedaan had als hij niet op me af was komen stappen.       “Hoe heeft een mooie dame als jij geen date?” vroeg Miska. Of hij het tegen zichzelf had of tegen mij was me een raadsel, maar ik besloot hem toch antwoord te geven – zij het op een grappende manier die mijn ware gevoelens verborg. “Ik schrik jongens af, denk ik,” zei ik grijnzend terwijl ik zijn beker uit zijn handen viste en er zelf een slok van nam. Ik proefde nauwelijks van wat er in zijn beker zat, maar het leidde me af van de kriebelende jurk.       “Jij ziet er anders ook niet verkeerd uit.” Plagend gaf ik hem een duwtje met mijn heup. “Ga jij niet dansen, trouwens?” vroeg ik terwijl ik een knikje gaf in de richting van de dansvloer waar ik zijn grote liefde al zag dansen. Bij gedachte alleen al kreeg ik meteen zeebenen en knikkende knieën. Dat was dan ook de reden dat ik in de hoek was blijven staan – alleen. Dat, en de andere roodharige Hamilton in de zaal.

---

I have seen my own sun darkened

---

Geo leek blij om te weten dat er altijd plek voor haar was, en dat was wat mij betreft ook zo. Geo was een lekker ding en een aardige meid, waardoor ik dubbel zo graag met haar omging. Sebastian wist me gelukkig wel te redden van een ongemakkelijke situatie met de drankflessen in haar kluisje, of hij het nu wist of niet. Ik was hem er enorm dankbaar voor. We kwamen aan bij de dranktafel en ik bestelde een cola. Geo gaf haar standaard bestelling, maar het verbaasde me wel dat Sebastian mijn bestelling volgde en niet die van haar. Het was dan wel dat hij zei dat die moest rijden, maar we wisten allebei dat hij een chauffeur onder de sneltoets had zitten. Ik schonk hem een dankbare glimlach en overhandigde hen beiden hun drankje, of in elk geval Geo, want Sebastian leek verzonken in zijn telefoon. Die van mij had ik wel voelen trillen, maar ik had er vrij weinig over nagedacht. Waarschijnlijk was het de coach die zei dat we niet te diep in het glaasje mochten kijken vanavond, zeker ik niet. Het berichtje leek mijn beste vriend te verbazen en zonder er echt over na te denken las ik mee over de rand van zijn scherm, terwijl Geo een vraag stelde die niet helemaal binnenkwam. Wat er allemaal op het scherm stond, kwam ook maar half door, behalve de woorden: 'geen enkel geheim nog veilig is'. De letters stonden op mijn netvlies gebrand. Dit kon ervoor zorgen dat ik alles kon verliezen, in elk geval als deze X echt zoveel wist als ze zei. Ik keek even met grote bange ogen naar Sebastian, op zoek naar hulp, tot ik me bedacht dat er een reden was waarom er nog niemand van mijn geheimen af wist. Ze waren diep en goed verstopt en de enige die ze kon lekken waren mijn beste vriend, die me nooit zo zou verraden, en mijn zusje, die dat ook nooit zou doen, dat hoopte ik in elk geval. Ik gooide het bekertje cola achterover, rechtte mijn rug, en zette een scheve grijns op mijn gezicht. "Plannen zijn toch niet leuk, GG? Spontaniteit is veel interessanter." Ik gaf haar een knipoog en een klein kneepje in haar heerlijke ronde kont. Het was dat ze Sebastian's date was, anders had ik haar waarschijnlijk wel gezoend. Vanuit mijn ooghoek zag ik mijn zusje met een jongen praten. Even begon mijn bloed te koken, maar al snel besefte ik me dat het haar nerd-vriend was die nog geen sjans kon krijgen als hij een hoer ervoor betaalde. Ik liet het gaan en richtte me weer op mijn eigen vrienden. "Hebben jullie anders zin om die 'X' iets te geven om over te schrijven? Gezien die blijkbaar 'alles ziet, alles hoort, en alles weet'." Ik probeerde zo goed als ik kon van de hele situatie een grote grap te maken, en voor mijn gevoel lukte het redelijk. Dit was voor mij de enige manier om in de realiteit te blijven en niet weg te zakken in het overdramatiseren van deze situatie. Niemand wist elkaars diepste geheimen. Er was gewoon iemand die wil stoken, en daarvoor simpele redeneringen gebruikt. Zo moeilijk zijn tienerrelaties meestal ook niet. Dit moest ik blijven geloven, anders zou ik echt gek worden, en ik wilde gewoon een leuk feest hebben. Dat was toch niet te veel gevraagd?

---

Bowties were never Cooler

---

'Doe voor mij maar een colatje' antwoordde Sebastian. 'ik moet nog rijden.' Ik grijns tevreden. Er waren altijd mensen die zich inhouden om te rijden, ik hoefde het dus nooit te doen. Gus gaf me ondertussen mijn drankje. 'Thanks babe,' glimlach ik en druk een snelle kus op zijn wang, voo ik een slok neem van het zoete drankje. Dan hoor ik mijn telefoon zacht afgaan. Normaal zou het me niet laten opkijken, ik krijg zoveel berichtjes. Maar als er om mij heen op precies hetzelfde moment telefoons afgaan, wekt het toch wel mijn aandacht. Ik vis het toestel dan ook uit mijn tasje en laat mijn blik over het stukje tekst gaan. Even verraad mijn gezicht geen enkele emotie, maar dan rolt er een lach over mijn lippen.
'Look at that, we hebben een mislukte gossip girl wannabe.' zeg ik en rol mijn ogen. 'Maar goed dat ik niks te verbergen heb,' grijns ik en haal mijn schouders op. Ik was een vrij open persoon en de enkele zaken waar dat niet het geval is, daar weet niemand wat van. "Plannen zijn toch niet leuk, GG? Spontaniteit is veel interessanter." hoor ik nu Gus zeggen op mijn eerdere woorden en ik lach zachtjes als ik een zacht kneepje in mijn kont voel. Oh boys, dit wordt nog een leuke avond denk ik zo. "Hebben jullie anders zin om die 'X' iets te geven om over te schrijven? Gezien die blijkbaar 'alles ziet, alles hoort, en alles weet'." Ik grijns speels en hou mijn hoofd wat scheef, waarna ik een arm om Gus' nek sla en mijn vrije hand kort over zijn borst laat gaan. 'What do you have in mind?' spin ik en reik dan achter me, om Sebastian zacht naar me toe te trekken met zijn stropdas. 'Ik ben wel in voor wat fun,'

---

El Diablo.

.

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:35 ]

---

Een lach rolde over Rebecca haar lippen heen toen Juni haar vertelde dat ze misschien een beetje overdreef met haar complmenten. Natuurlijk had Rebecca wel heel uitgesproken geweest, maar overdrijven had ze het nou ook weer niet direct willen noemen. Het was uiteindelijk toch wel een beetje de waarheid dat Juni er gewoon weg geweldig uitzag met haar zwarte jurkje aan. ”Overdrijven is ook een vak,” was wat Juni tegen Rebecca had gezegd. Kort schudde Rebecca haar hoofd. 'Oh, kom op, Juni, je ziet zelf ook wel dat je er prachtig uitziet,' zei Rebecca lachend.
Hierna had ze haar telefoon tevoorschijn getoverd op het berichtje van een zogenaamde X te kunnen lezen. ”Ik heb geen idee wie die X is, maar ik vind haar nu al geweldig,” was Juni haar reactie, opnieuw rold eer een lach over Rebecca haar lippen. Dit was niet meteen haar eerste reactie geweest, maar ergens moest ze Juni wel gelijk geven. Zo erg kon het niet zijn? Het was niet als of Rebecca zelf grote geheimen had, ze dacht tenminste niet dat haar geheimen groot genoeg zouden zijn om anderen te laten weten. “Maar om je vraag te beantwoorden, nee, geen idee, maar het zal wel een move van Madison zijn om alle aandacht weer op te eisen. Is ze daar niet het perfecte type voor?” zei Juni uiteindelijk. Rebecca knikte klein, maar kon Juni niet direct gelijk geven. Rebecca was wel een beetje bevriend met Madison en wou de jongedame hier nou niet meteen van gaan beschuldigen. 'Ach ik weet niet,' mompelde Rebecca terwijl ze een hand door haar haar heen haalde. 'We zien wel hoe het komt, hopelijk is X niet zo slim als ze denkt dat ze is,' zei Rebecca waarna ze kort haar schouders op haalde. Nog één keer keek Rebecca rond in haar kamer om te kijken of ze nog iets vergat.
“Mag ik trouwens vanavond bij jou slapen? Dan hoef ik niet midden in de nacht nog naar huis,” vroeg Juni aan Rebecca, Rebecca knikte kort. 'Ja hoor, je mag wel in mijn bedje kruipen,' zei Rebecca tegen de jongedame. 'Maar... zullen we gaan?'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

(Effe vanaf mn telefoon in Portugal gereageerd dus m'n make up is crap)

Kioshi Hara
Spoiled little brat - new in USA - met Bella bij het bal - anata wa hontou ni okubyou desu.

Bella legt uit dat ze voorheen met haar vaste vriendengroep naar dergelijke feestjes ging. Ergens voel ik onvrijwillige jaloezie opkomen. Mijn bestaan tot deze school toe was best eenzaam geweest. Jongelui van mijn leeftijd hebben nu eenmaal vaak een vriendengroep.
'Ik begrijp dat dit nieuw is, comfort zone niet waar?' Vraag ik met een glimlach.
Ik voel me vereerd als ze zegt dat ik goed op weg ben met mijn integratie hier. Maar ik heb nog veel te leren en nog veel dingen voelen niet natuurlijk voor mij.
Ze benadrukt dat het belangrijk is jezelf niet te verliezen. Ik denk na over haar woorden als een meisje met een bos opvallend rood haar en haar compagnon ons passeert. Die scholier..! Onwillekeurig leg ik mijn hand op mijn borst. Ik heb haar vaak eerder gezien maar nog nooit een echt gesprek met haar durven beginnen. Hoe oppervlakkig het mag klinken; ik heb nog nooit iemand gezien met zo'n mooi uiterlijk.

'Sorry ik..' stamel ik wat dommig als ik me tot Bella richt. 'Jezelf niet verliezen.. ik moet erover nadenken.' Ik heb niet eens een goed beeld van wat mij kenmerkt. Jarenlang heb ik geluisterd naar wat mijn ouders willen. Maar als ik eerlijk mag zijn is wat zij willen niet wat mij gelukkig maakt en bij mij past.
Ik voel me kwetsbaar omdat ik niet onantastbaar ben.
'Ik wil mensen niet kwetsen dus ik volg vaak een rol. Ik hoop dat ik leer om mezelf niet meer te verliezen zodat ik mezelf en anderen gelukkig kan maken. Het spijt me als het niet samenhangend klinkt.'

Op dat moment gaat mijn telefoon af. Beleefdheid gebiedt dat ik niet opneem, maar wanneer ik anderen ook op hun telefoon zie kijken dan begin ik me wat ongemakkelijk te voelen.
'Mijn excuses,' zeg ik zacht en open mijn telefoon. Mijn ogen gaan wijd open als ik het binnengekomen bericht lees. Wie is dit? Hoe komt hij of zij aan mijn nummer? Ik kijk om me heen.
'Bella? Heb jij zojuist een vreemd bericht binnen gekregen?' Ik voel angst opkomen als ik het bericht opnieuw lees.
Rustig blijven. Ik ben een nieuwe student hier. Er is niks wat die X over mij kan weten behalve wie mijn ouderw zijn en de paar domme acties die ik heb uitgehaald toen ik hier pas kwam.
'Wat een lafaard,' zeg ik in het Japans zonder dat ik er erg in heb.

[ bericht aangepast op 26 april 2018 - 8:49 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Zoals ik eigenlijk wel had kunnen verwachten, pakt Owen mijn heupen stevig vast en trekt mij tegen zich aan. Het is maar goed dat ik dit soort dingen gewend ben van hem, anders was er zeker een blos op mijn gezicht verschenen.       "Word je vriendje dan niet jaloers?" fluistert Owen in mijn oor.       Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. Ondanks dat het een lichte beweging is, springen er enkele krullen los. Het is absoluut hopeloos. "Het is maar dansen, Owen, daar wordt Colin heus niet jaloers van." Hoop ik tenminste. Ik glimlach even naar Colin wanneer mijn blik de zijne ontmoet.       "Isa, wat is het toch dat je ziet in die rijke kakkers? Zelfs al willen ze het verbergen het lijkt wel of het gewoon in hun zit om ons continu te kwetsen. Vanavond ga ik aan niemand zijn gevoelens meer denken Ies." Hij knijpt in mijn wangen, waarop ik zijn handen snel weer naar mijn heupen begeleid. Ik had geen zin in permanente rode wangen. "Wees eerlijk Isa, denk je niet dat ik vanavond een leuke meid kan krijgen? Het pak staat me toch best goed."       "Je bedoelt of je iemand mee in bed gaat kunnen krijgen," grinnik ik. Ik ken hem een stuk langer dan vandaag. "En ja, je ziet er erg goed uit, dus dat gaat je vast wel leuken, maar eigenlijk wil ik dat beeld niet in mijn hoofd hebben." Ik steek mijn tong uit naar Owen. "En het zijn meer dan rijke ka-," ik verbeter mezelf snel, "rijke mensen. Ze zijn oprecht aardig, als je gewoon wat meer de moeite doet om ze te leren kennen. Ze zijn soms een beetje... extra." Ik zal denk ik nooit vergeten dat Colin mij ooit meenam naar Parijs, als date, terwijl we elkaar toen nog niet eens lang kenden. Dat was heel wat anders dan de dates die ik normaal gesproken heb naar de lokale diner. Maar, als ik heel eerlijk ben, dan hoef al dat gedoe er bij van mij niet perse. Het is lief, maar ik voel me er vaak wat ongemakkelijk door. "En sommige zijn rotte appels ja, maar lang niet allemaal." Ik glimlach naar Owen en tik met mijn vinger op zijn neus. "Maar jij blijft toch wel mijn favoriet van allemaal hoor, geen zeuren. Ik ruil mijn zandkasteel koning voor niemand in, ook al is het toch echt dankzij mij dat we die trofee toen wonnen. Jij was drukker met zand eten dan zandkastelen bouwen." she is delightfully chaotic a beautiful mess loving her is a splendid adventure

i suck at thinking of a status || willow creek || at school|| owen || dress || soundtrack

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eadlin's reactie op mijn verschijning was geniaal. Ik wist dat mijn stijl normaal gesproken zeker te wensen overliet, maar zo extravagant was het toch ook niet? Mijn moeder had alleen steentjes op de witte zomen gezet, dus het was nog wel echt mijn ding. Ik trok mijn jasje even recht en vroeg haar toen waarom zij eigenlijk alleen was. Ik had een goede reden, maar ik kon me zo een twee drie geen reden bedenken waarom een lief knap meisje zoals zij alleen zou zijn op het bal. Ik grinnikte zacht door haar antwoord en schudde mijn hoofd. "Ik denk dat eerder je waakhond dat doet." Ik knikte even naar haar broer die onze kant uit keek. Ik kende hem eigenlijk niet, maar ik wist wel dat hij extreem beschermend was tegenover Eadlin. Haar volgende woorden deden me toch een beetje blozen. Het was niet echt mannelijk om te blozen, maar ik kon er niets aan doen. "Die vernedering bewaar ik liever tot mijn bruiloft." zei ik. Het was half een grap, half serieus, maar ik had zo het gevoel dat zij de grap ervan in zou zien. In de 'normale' wereld trouwden mensen niet op hun 18e, dus dat hield het ook wel zo dat ik mijn liefdesleven wat gemakkelijker geheim hield. Niemand hoefde erover te weten en als ze wilden weten of ik nu een meisje had, zou ik daar wel antwoord op geven, maar meer ging ze ook helemaal niets aan. Ik voelde mijn mobiel in mijn broekzak trillen en viste meteen het ding uit mijn zak, in de hoop de naam van mijn meisje op het scherm te zien. Helaas was het bericht compleet anders. "Moet je dit lezen." zei ik meteen serieus tegen Eadlin. Een of ander persoon had een vreemd dreigement gestuurd, en aan de hoeveelheid mensen met een telefoon in de hand, was het duidelijk dat het een massaal bericht was. Mijn moeder had altijd gezegd dat school een veilige plek was, maar dit bewees maar weer dat wij nergens veilig waren. Dit bracht meteen een bittere smaak aan mijn avond. Gelukkig was er nog een beetje geluk deze avond, door het volgende berichtje wat verscheen.

My Babygirl:
Ik mis je zo erg, Mimi.
Ik hoop dat je een leuke avond hebt en is wou dat ik erbij kon zijn, maar zoveel fab zouden ze echt niet aankunnen.
<3<3<3

Een verliefde domme glimlach verscheen op mijn gezicht en het duurde even voor ik terug kon typen.

Ik mis je ook, Boo.
Elke avond dat je niet bij me bent, is nooit een goede avond. Daarbij kan niemand hier dansen, en zeker niet zo goed als jij.
Iedereen verbleekt bij jou schoonheid, Boo.
<3<3<3

Ik stopte mijn mobiel weer weg en bracht mezelf zo veel mogelijk weer naar het hier en nu. "Sorry daarvoor. Ik had mijn mobiel thuis moeten laten." zei ik tegen haar, voor ik mijn beker leeg dronk. "Zullen we nog wat te drinken halen?" Ik wist niet heel goed wat we voor de rest konden doen behalve dansen, en dat ging ik echt niet doen.

---

Ik probeerde van de hele situatie maar iets goeds te maken. Ik werd namelijk compleet gek als ik hier nog verder over na ging denken. Geo wist me gelukkig al heel snel af te leiden. Haar arm om mijn nek, zorgde haast voor een reflex waarbij ik haar kont weer vastpakte met een hand, terwijl ik met de ander tegen de dranktafel leunde. Geo had duidelijk wel zin om wat lol te maken, en het feit dat ze Sebastian aan zijn stropdas ook tegen zich aan trok, maakte het extra interessant. Begrijp me niet verkeerd, ik heb nog nooit iets voor een andere jongen gevoeld, en zou dat ook nooit doen, meer dan vriendschap, maar ik stond zeker stevig genoeg in mijn mannelijkheid en seksualiteit om een trio met mijn beste vriend en vriendin niet uit te sluiten. Zolang hij niets bij mij probeerde, waar ik niet vanuit ging, had ik er geen enkel probleem mee. Sebastian leek er in zijn daden ook wel iets in te zien. Hij fluisterde wat in haar oor, net te zacht voor mij om te horen. Ik gaf haar nog een zacht kneepje in haar kont, terwijl ik Sebastian's handen langs mijn jasje voelde gaan bij het aftasten van haar lichaam. Mijn grijns werd nog iets breder bij zijn woorden die ik wel kon verstaan. "En we willen natuurlijk de heetste en beste cheerleader de eerste kans op de plek geven." Ik gaf haar een speels knipoogje, keek daarna naar Sebastian en gaf hem een klein tikje tegen zijn handen. "Dat zijn die van mij, maat. Ik weet dat ik er enorm goed uitzie in een minirokje en een croptop, maar ik solliciteer niet naar die baan." grapte ik naar mijn beste vriend. Ik liet mijn hand van haar kont naar boven gaan. Onderweg ging ik even over haar borsten voor ik haar arm streelde tot ik haar hand kon pakken. "Het zou zonde zijn om zo'n mooi lichaam de hele avond te bedekken." fluisterde ik tegen haar, voor ik haar een speelse kus op haar mondhoek gaf. Ik duwde me nonchalant af van de tafel en keek nog even naar Sebastian en Geo. Als ik Geo zou meenemen naar het materiaalhok of de kleedkamers, zou zij hem meetrekken aan zijn stropdas. Het klonk mij als een goed idee, al voelde het ergens ook verkeerd om Sebastian niet de leiding te geven. Ik was zeker geen blinde volger, maar er was een reden dat ik alleen de leiding had over het Football team en hij over de hele school, en om eerlijk te zijn voelde ik me daar ook heel comfortabel bij. De leiding hebben was namelijk zeker niet alles en af en toe de touwtjes uit handen geven, vooral als het op seks aankwam, vond ik helemaal niet erg.

---

Bowties were never Cooler