[RPG • 250] Hotel Aphrodite (16+) [Speeltopic] - Speeltopics

23 jan 2017 - 13:55 Frisk is offline

Frisk 8336

De opmaak komt er aan, zodra ik terug ben van de winkel. Ik moet eten kopen voor mijn monsters.

De moordenaar van Mason heeft een privéberichtje van mij gekregen. De anderen; helaas. MAAR. Dit betekent niet dat jij je personage niet verdacht kan doen lijken, of verdachte gedachten kan hebben. Het kan geen kwaad moest je iets verraden, maar het is leuk als we het allemaal spannend proberen te houden ^^

Het is zaterdag 24 december, omstreeks 8u30. Voor de kersttraditie heeft César toestemming gegeven om de vorige vrijdag het Hotel al om 1u 's nachts te laten sluiten. Er waren ook geen boekingen voor overnachtingen. Zowel de jongens als de meisjes - al moeten deze laatsten wel nog de was en de plas doen) hebben vrij tot maandag 26 december, 20u00. Daarna is Kerstmis voorbij en wordt de Hel weer voortgezet.
Mason is in de nacht overleden in zijn kamer aan een overdosis drugs en alcohol, maar die zijn niet door hemzelf toegediend. Dit weet de overgrote meerderheid van het hotel niet, maar de situatie is alleszins verdacht. Bijna iedereen is wel eens verdwenen toen Mason dat was, en misschien hebben sommigen anderen wel mee zijn kamer zien ingaan, wie weet... Let the game begin!

Mijn brein breint zoals het breint.

27 feb 2017 - 10:27 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Mishlavon "Misha" Vyacheslav

24 • 5 Jaar • Kamer 16 • The Kitchen • Alyx, Nika & Laelia

'Je bent welkom om te gaan hoor,' meldt ze. Ik lach hard. Wauw, dit kind heeft echt een heropvoeding nodig. 'En jij denkt dat het mij wat uitmaakt wat jij van mij vindt omdat? En ik ben een kut ja, net zoals jij een lul bent, wat knap van je dat je dat heb opgemerkt. Wil je nu een pluimpje of een sterretje achter je naam?' De lach verdwijnt van mijn gezicht en ik trek een wenkbrauw op. Ik geloof dat Beau iets verkeerds gedaan heeft. Ik begin langzaam van mijn pannenkoek te eten. Ik kan haar nu wel leren hoe het er hier aan toe gaat, maar om eerlijk te zijn wil ik gewoon eten en sigaretten. Geen schreeuwende aandachtstrekkers die moeten leren wat hun plaats is. 'En ik denk dat Beau er niet erg blij mee zou zijn als jij besluit om mijn gezicht te verbouwen. En zoals ik al zei, geen idee waar de sigaretten liggen en ik heb geen zin om de rest van de pannenkoeken te laten verbranden.'
'Ik denk dat hij graag mee zou helpen als hij erachter komt wat voor een vuil hij meegenomen heeft,' mompel ik binnensmonds terwijl ik op een stuk pannenkoek kauw. Ik kijk op naar de andere twee en zie dat ik niet de enige ben die zich stoort aan het gedrag van Alyx.
‘Als je die pannenkoeken van je zo belangrijk vindt, stik je er toch lekker in?’ Oké. Dat is gênant. Ik begin heel hard te lachen als ik toekijk hoe Laelia het beslag over Alyx heen gooit. Nika doet zijn best om haar nog even verder in te smeren waardoor ik nog harder moet lachen. Die gast is raar, maar ik mag hem wel. Ondertussen is Laelia naar mij toe gelopen. Ze geeft mij een aansteker en een pakje sigaretten en ik schenk haar mijn meest charmante glimlach. Ik plaats beide handen op haar wangen en geef haar dan een zacht kusje op haar lippen.
'Dankjewel schat,' grijns ik. Ik knipoog naar haar en pak de aansteker een sigaret. 'Nou, ik zie jullie allemaal nog wel. Veel plezier met uhm... jullie pannenkoeken.' Ik knipoog naar Alyx en loop dan de keuken uit met mijn pannenkoek. Een heel stuk opgewekter loop ik naar buiten en plof ik voor de deur op de grond. Terwijl ik de pannenkoek verder opeet steek ik een sigaret aan. Ugh. Drugs is geweldig.

“If there is a past, I have forgotten it.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

27 feb 2017 - 15:48 Amobi is offline

Amobi 15201

CLÉO MAHALIA AGUILLARD

24 • One of the girls • Room 23 • Nearby the kitchen • Vaiana

Vaiana beet zachtjes op haar eigen lip. "Dank je, dat je wil helpen," begon ze. "Misha was gewoon niet helemaal bij zinnen denk ik. Of hij is gewoon een lul." Ze keek Cléo even geschrokken aan. "Alsjeblieft zeg niet dat ik dat gezegd heb." Een giechel was uit Cléo’s mond. ”Cléo is toch?" vroeg ze. Cléo knikte. "Ik denk dat er alleen een pleister ofzo overheen moet." Cléo knikte nogmaals.
“Ik denk het wel ja, het is niet zo heel diep. Alles wat je hier zegt trouwens is veilig, maak je geen zorgen. Mijn mond is gesloten,” zei ze tegen haar en ze deed alsof ze haar mond opslot deed met een onzichtbare sleutel. “Je hebt gelijk over hem, Misha is inderdaad een lul - maar Mason was zijn enige vriend zeg maar, dus ik begrijp dat hij nu van 50% goed in zijn hoofd zijn gezakt is naar 25%, als je begrijpt wat ik bedoel,” vervolgde ze. Cléo gooide de deuren van de kast in de badkamer open en gooide her en der wat spullen op de vloer, tot dat de doos had gevonden.
”Zit,” zei Cléo tegen het jonge ding voor haar. “Laat mij het doen voordat jezelf het verkeerde pakt en je straks vergiftigd raakt,” vervolgde ze. “Ik denk niet dat je doorverkocht wil worden omdat je niet meer van nut bent. Ik bedoel, dit is hemel op aarde vergeleken waar je naartoe gaat als je doorverkocht wordt,” maakte ze haar verhaal af.
”Dus, zitten.” Cléo haalde de benodigde spullen uit de doos, legde deze op de wasbak neer en ging op de rand van een muurtje zitten. "Ik denk dat je wel eens vaker wondjes hebt gehad die schoongemaakt moesten worden, dus het lijkt me onnodig om je te gaan vertellen dat het pijn kan gaan doen, right?" vroeg Cléo toen aan haar. Ze bekeek het meisje even. Wat een fragiel meisje was het ook eigenlijk, een veel te jong koppie hier. Dit meisje hier zou nu in haar laatste jaar van High School moeten zitten, zich veel te dronken zuipen op feestjes met vriendinnen, in aanraking komen met politie om domme vergrijpen - daten met jongens van haar leeftijd die nog de puberteit niet bereikt hadden.
Dit meisje hoorde hier helemaal niet te zitten, maar dan luidde de vraag, wie van de meisjes hoorde dat wel?

”1-2-3.. I don’t care.”

[ bericht aangepast op 27 feb 2017 - 15:52 ]

That is a perfect copy of reality.

5 maart 2017 - 6:10 reguluswife is offline

reguluswife 37248

N o r a h A r o h a W a l k e r

OUTFIT || WITH MISHA || HALLWAY

only a fool mistakes kindness for weakness,
there is the heart of a lion within the spirit of a lamb.
grace is selfless strenght

Na een tijdje met Cas gepraat te hebben, was Norah er vrij zeker van dat hij niemand iets aan zou doen, en ook zichzelf niet, waarop ze besloot dat het veilig was om hem even alleen te laten. 'Ik ga nog wat te eten halen, ik ben zo terug.' Ze zond hem een lichte glimlach toe, waarna ze opstond en naar binnenliep. Voor ze naar de keuken ging, besloot ze zich eerst om te kleden, gezien ze nog steeds haar ijsbeerpantoffels droeg. Er mocht dan wel net... iets gebeurd zijn, maar ze was er vrij zeker van dan Misha er als nog niet erg blij mee zou zijn als ze de hele dag in haar pyjama rond zou lopen. Plus ze was nog moe, dus als ze in die comfortabele kleding ergens te lang zou zitten, zou ze zo inslaap vallen. Niet iets waar ze veel zin in had.

Enkele minuten later liep ze richting de keuken, maar zelfs op een afstandje hoorde ze allerlei herrie er vandaan komen. Norah overweegde om gewoon weer om te draaien en ergens anders eten te halen, want veel behoefte aan nog meer drama had ze niet, totdat ze Misha voor de deur zag zitten. Hij zag er kalm uit. Naja, niet alsof hij op elk moment iemand kon vermoorden. Op zijn schoot lag een bord met een pannenkoek en in zijn hand hield hij een sigaret.
'Hey.' Ze zakte naast hem neer een legde een hand op zijn arm. 'Hoe, eh, gaat het?' Domme vraag, natuurlijk ging het niet met hem. Mason was een van zijn betere vrienden in het hotel, zover ze wist. Had ze eerder naar hem toe moeten gaan?

To the stars who listen — and the dreams that are answered

5 maart 2017 - 14:33 Frisk is offline

Frisk 8336

Almost 24 Ω Annoyed & Amused Ω With Dani Ω Kitchen Ω jogging & shirt

This is my cup of care. Oh, look. It's empty

Ze waren de trap al afgegaan, toen Dani hem meetrok naar één van de vele, rode bakjes aan de muur. Er waren er belachelijk veel aanwezig in het Hotel en Beau vond het dan ook overdreven dat César er telkens meer liet plaatsen. Zó erg was hij nu ook weer niet.
"Of is het me toegestaan om nu zomaar een van de alarmen in te drukken?" vroeg Dani uitdagend. Beau trok een wenkbrauw op en trok haar hard terug. Het was niet pijnlijk bedoeld, maar ze stond wel plots heel wat dichterbij dan daarvoor.
"Liever niet," mompelde hij, met zijn gezicht nog geen decimeter van het hare af en zijn ogen gericht op haar lippen. Jammer genoeg besefte hij dat hij Kit vandaag beter niet nog slechter gehumeurd zou maken. Daarbij stonden ze nu onderaan de trap en hoewel het een wat verborgen hoekje was, had je toch nog een goed zicht op de keuken. De keuken waar Alyx was.
"What the..?" mompelde hij verbaasd toen hij het zooitje zag. Hij liet Dani los en zag nog hoe Misha de keuken uitliep en hoe Nika Alyx een zet gaf. Die laatste zat onder het beslag. Laelia stond ernaast. Beau zelf wist niet of de situatie hem irriteerde of juist amuseerde. Hij moest lachen, maar slikte deze snel in, waardoor er enkel een vreemde kreun uitkwam. Hij moest er even van hoesten.
"Ik kan geen vijf minuten weg zijn of het wordt hier een chaos," grinnikte hij tegen Dani. Dat hij meestal nog meer chaos bracht, negeerde hij even. Hij liep verder de keuken in en tikte Nika op de schouder. Opnieuw wist hij niet goed of hij nu boos was op Nika, of aangenaam verrast dat de jongen vooruitgang boekte.
"Waarom..." Hij wist niet goed of hij wilde vragen waarom Nika boos was of waarom de keuken zo'n rommeltje was of waarom Alyx onder het beslag zat, dus maakte Beau zijn vraag niet af en gebaarde gewoonweg naar het hele gebeuren. Voor Nika zelfs maar kon nadenken over een antwoord, stapte Beau hem al voorbij en haalde zijn vinger over de smurrie op Alyx' wang. Hij stak het in zijn mond en murmelde iets goedkeurend in het Spaans.
"Zonde," zei hij nog, waarna hij zich weer omdraaide naar Nika en hem vragend aankeek.

schuingedrukt is Spaans

[ bericht aangepast op 5 maart 2017 - 14:34 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

6 maart 2017 - 6:30 reguluswife is offline

reguluswife 37248

A l y x E m b e r K i n s l e y

EIGHTTEEN || ALONE || BEAU'S SHOWER || OUTFIT

you know what they say;
good things come in small packages

Laelia leek zich aan haar te ergeren. Waarom? Omdat zij tenminste wel voor zichzelf op kwam? Het meisje voor haar greep de beslagkom van het aanrecht en wierp haar een boze blik toe. She had seen worse. ‘Als je die pannekoeken van je zo belangrijk vindt, stik je er toch lekker in?’ Ze eindigde het door het beslag in haar gezicht te gooien. What. The. Fuck. Alyx keek Laelia ongelovig aan. Serieus? Pannenkoek mix? Hoe oud was ze? Vijf?
’Jezus,’ vloekte ze. ‘Dat je pissig bent, okay, whatever, maar dit?’ Ugh. Terwijl Laelia ondertussen ging slijmen bij Misha, of wat zijn naam ook moge zijn, pakte ze een stuk keukenrol om haar gezicht schoon te vegen. Gad-ver-damme. Voor ze echter de kans daar toe kreeg, kwam Nika op haar af. Geïrriteerd probeerde ze hem langs hem te komen, maar hij hield haar tegen. ‘Als we het iets beter verdelen kunnen we Alyx zo in de pan leggen en haar gaan bakken. Dan krijgen we een overheerlijke Alyxekoek.’ Hij greep haar arm ruw vast, waardoor ze niet meer weg kon komen. Zijn hand gleed over haar gezicht, daarna over de rest van haar lichaam. Een benauwd gevoel nam bezit van haar lichaam. Ongewenste handen op haar lichaam kwam haar maar al bekend voor van een fan haar foster homes. Ze bleef heen er weer wiebelen terwijl hij haar aanraakte, en voelde zich met de seconde benauwder worden. Ze voelde zich niet snel geïntimideerd meer tegenwoordig, maar op dat moment was het anders. Toen hij eindelijk op hield bleef ze voor enkele seconden bevroren staan, terwijl ze hem goed in de gaten hield, op de hoede of hij nog iets zou proberen. ‘Om trouwens even terug te komen op je opmerking van eerder. Jij bent inderdaad een kut - ik echter geen lul, dus.. Waar sloeg die opmerking op?’ Na deze woorden trok hij Laelia achter zich. ‘Ik ga je niet slaan, want ik sla - nog niet - geen meisjes, maar je kan nu beter niet nog meer drama schoppen en die kut pannenkoeken van je gaan maken. Ik denk alleen wel dat je én de keuken even moet schoonmaken én nieuwe mix moet maken. Nou, chop chop.’ Hij gaf haar een harde duw, waardoor ze met haar rug tegen het aanrecht belandde, wat zeker een blauwe plek opleverde. Natuurlijk kwam Beau net op dat moment de keuken inlopen.
’What the..? Ik kan geen vijf minuten weg zijn of het wordt hier een chaos,’ grinnikte hij. Vervolgens zei hij iets tegen Nika, waarna hij op haar afstapte zijn vinger over haar wang liet glijden, die ze al snel wegduwde. Dat was de derde jongen in nog geen halfuur tijd de haar aanraakte. Er knapte iets in haar. Ze stapte langs Beau, baalde haar vuist en sloeg Nika in zijn gezicht. ‘Raak me niet meer aan,’ siste ze met een felle blik in haar ogen, maar ook een trillende stem. Hierna richtte ze haar aandacht op Beau. Ze kon haar eigen gevechten vechten, maar was teleurgesteld dat Beau niks zei. ‘Ik ga,’ meldde ze hem simpelweg. God, ze woonde nog liever op straat dan in dat hellhole met die jongens. Was ze dom geweest om weg te gaan bij haar foster familie? De laatste waar ze bij zat was niet zo erg, voordat ze met Beau ging. Hij kon toch wel ander werk doen dan in het hotel? Ze wierp Nika nog een laatste blik toe, waarna ze met een zo’n groot mogelijke boog om hem heen de keuken uitliep.
Eenmaal in Beau’s kamer liep ze linea recta naar zijn douche. Ze wilde, nee moest, het beslag en Nika’s handen van haar afwassen, zo snel mogelijk. Ze trok haar kleding uit, gooide die in de wasbak en stapte onder de warme douche, waar ze gelijk een grote lading zeep op haar lichaam begon te smeren.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

13 maart 2017 - 12:31 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Mishlavon "Misha" Vyacheslav

24 • 5 Jaar • Kamer 16 • Outside • Norah

Achter mij hoor ik iemand naar buiten komen. 'Hey,' klinkt een bekende stem. Norah zakt naast me neer een legt een hand op mijn arm. 'Hoe, eh, gaat het?' Ik antwoord niet meteen. Ik staar voor me uit en neem een lange hijs van mijn sigaret, voordat ik deze uitdruk op de grond naast mij. Hoe gaat het met me? Ik haal mijn schouders op en kijk haar aan. Mijn ogen zijn dof en de blik op mijn gezicht is net een beetje off. Norah heeft mij vaak genoeg in deze staat gezien om te weten hoe ver het is.
'Hij is er niet meer,' mompel ik. Ik kijk weg en speel met de gedoofde sigaret. Ik haal mijn schouders op en laat mijn ogen glijden over de gebouwen om ons heen. Opnieuw haal ik mijn schouders op en ik gooi de sigaret weg. Abrupt draai ik mij naar Norah om. Ik grijp haar schouders vast en schud haar hevig heen en weer. 'Jij hebt het niet gedaan, toch? Vertel me dat je het niet gedaan hebt,' grom ik, knarsetandend. 'Zeg mij dat je onschuldig bent, want dan kan ik in ieder geval iemand vertrouwen voordat ik de rest van dit mislukte zooitje van kant maak.' Ik laat haar los en kom overeind. Onrustig begin ik te ijsberen. Opnieuw haal ik een sigaret tevoorschijn die ik met trillende handen aansteek. Ik sluit mijn ogen terwijl ik de rook inadem. 'Ik moet gaan,' zeg ik dan tegen Norah. 'Mijn voorraad is op. Ik heb meer nodig. Ook sigaretten.' Ik blijf heen en weer lopen. Ze weet waarschijnlijk meteen wat ik bedoel met "mijn voorraad": drugs. Ik loop op de muur af en met een gekrenkte schreeuw stoot ik mijn vuist er tegenaan. 'Hij.' Nog een stoot. 'Is.' Een derde stoot. 'Weg.' Ik schop tegen de muur aan alsof dat Masons moordenaar is en draai mij vervolgens om naar Norah. Als het mogelijk zou zijn, dan zou nu het stoom uit mijn oren blazen.

“If there is a past, I have forgotten it.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

14 maart 2017 - 12:01 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Cassius "Cas" Esmond Russel

22 • kamer 18 • 3 jaar • grumpy

Het meisje laat me alleen achter bij het zwembad, en een lange tijd zit ik gewoon in mijn eentje naar het water te staren. Het pakje sigaretten in mijn handen wordt steeds leger terwijl ik mijn ogen sluit.
Een heleboel beelden flitsen door mijn hoofd, maar ik laat het maar gewoon gebeuren. Het is deprimerend, ja, maar ach.
Na wat voelt als een eeuwigheid besluit ik toch maar naar binnen te gaan. Het wordt me te fris buiten.
Meteen ga ik op zoek naar de enige persoon waar ik momenteel geen moordneigingen van krijg - Laelia. Ik moet toegeven dat ze zo af en toe het bloed onder mijn nagels vandaan haalt, maar meestal is ze prima te tolereren.
Er klinkt een boel geroezemoes vanuit de keuken, en ik zie nog net het nieuwe meisje - haar naam ben ik vergeten, en die doet er ook niet toe - naar buiten stormen, bedekt in iets dat een soort beslag zou kunnen zijn, maar ook een of andere rare substantie voor iemand met een vreemde fetish. Ik gok het eerste.
In de keuken staan Nika, Beau en.. ja hoor, Laelia. Ergens hoop ik dat ze hier niets mee te maken heeft, omdat ik dan eigenlijk maatregelen zou moeten treffen, maar ach, misschien levert het wel een goed verhaal op.
Ik maak oogcontact met haar een wenk haar daarna met een simpele beweging van mijn vinger. Ik hoef niet met haar te praten, zoals ik een soort van met Norah deed, maar aangezien ze 'van mij' is kan ze me vast van dit kuthumeur afhelpen. Op zijn minst door me te vertellen wat er hier in hemelsnaam gebeurd is.

"I only love it when you touch me, not feel me - when I'm fucked up, that's the real me."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

14 maart 2017 - 12:15 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Snow Paisley Wirth

19 • kamer 25 • 4 maanden • worried

Zeke laat me gaan en ik heb het gevoel dat ik eindelijk weer kan ademhalen. Ik zou zweren dat ik dat namelijk de afgelopen paar minuten gewoon niet heb gedaan, zoveel pijn doen mijn ribben.
Ik weet niet zo goed wat ik nu moet. Verwacht hij dat ik mijn excuses aanbied?
Met mijn - lichtelijk pijnlijke - hand veeg ik wat haar uit mijn gezicht en van onder mijn wimpers kijk ik Zeke aan. Shit, wat wordt van me verwacht in deze situatie?
"Het spijt me..," mompel ik dan. "Ik weet dat ik het recht niet heb om zo te doen. En je hebt groot gelijk dat je dat niet tolereert."
Hij staart ondertussen op zijn telefoon terwijl mijn hersenen kraken over een oplossing. Ga ik nu op mijn knieën? Is dat wat ik nu hoor te doen?
Kijk, ik heb echt wel vaker boosheid uitgelokt, maar vaker bij de andere jongens dan bij Zeke. Daarnaast is Zeke nog nooit zo boos geweest, dus kan ik niet peilen wat ik moet doen om er voor te zorgen dat hij me niet vermoordt in mijn slaap, of gewoon in het openbaar als ik nog een ding verkeerd doe.
"Kan ik..," begin ik dan, een lichte twijfel is te horen in mijn stem, "iets doen? Of wil je dat ik gewoon weg ga?"

"There's no doubt in my mind that if you could then you would try to crack my ribcage open and pull my heart right through."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

14 maart 2017 - 13:23 Naird is offline

Naird 10646

Laelia Philyre Laskaris
“It seems to me that love could be labeled poison – and we'd drink it anyways.”

Iedereen in de keuken leek mijn actie leuk of grappig te vinden – van Misha kreeg ik zelfs een kus op mijn lippen gedrukt, niet dat ik dat nou een mijlpaal wilde noemen in mijn leven. Eerder een dieptepunt. De enige die de humor van de situatie niet in leek te zien was Alyx – wat wel te begrijpen viel, gezien ze er zacht gezegd niet uitzag op dit moment. Wat grotendeels – oké nee, volledig – mijn schuld was. Ergens voelde ik me wel een beetje schuldig tegenover het meisje. Ze kon er toch ook niets aandoen dat ze zo'n attitude had... Ik kreeg het wel behoorlijk benauwd toen Beau de keuken binnen kwam wandelen. Alyx ontvluchtte de keuken en ook Misha was er al vandoor gegaan. Ergens voelde ik me daarom ook opgelucht toen ik Cassius zag staan. Die opluchting verdween echter alweer snel toen ik zag hoe blij hij eruit zag – wat overigens voor de duidelijkheid niet zo blij was. We maakten oogcontact en hij wenkte mij. Even keek ik naar Beau en Nika. Wat had ik liever? Beide opties klonken niet echt aantrekkelijk, maar Cassius net iets minder onaantrekkelijk. Ik strompelde naar hem toe en probeerde mijn blauwe wang achter mijn haren te verbergen. Volgens mij leek ik met wat fantasie een beetje op het meisje van The Ring of The Grudge.
‘Hey Cas... alles okay?’ zei ik zachtjes. ‘Zoals je eh ziet is er wat misgegaan met het pannekoekenbeslag... Er was zeg maar een vervelende situatie.. Je weet wel Alyx... ik... het is echt een leuk verhaal,’ zei ik met een nerveus lachje.

20 • Kamer 24 • Anderhalf jaar • Keuken • > Cassius

I just caught the wave in your eyes

14 maart 2017 - 14:04 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Cassius "Cas" Esmond Russel

22 • kamer 18 • 3 jaar • grumpy

"Leuk verhaal, hmm?" herhaal ik, een nieuwsgierige ondertoon in mijn stem. Mijn nieuwsgierigheid wordt echter overstemd door haar rare gedrag - waarom ziet ze er uit als een of andere slechte leadzangeres van een emo-gothic band, met dat haar zo in haar gezicht? "Ik hou van leuke verhalen.."
Met een vinger veeg ik wat haar uit haar gezicht, waardoor de huid van haar wang blootgelegd wordt. En die is niet haar normale kleur, maar ziet er uit alsof er net tegenaan geslagen is. Blauw en groen wisselen elkaar af. Het ziet er niet goed uit, en is overduidelijk gedaan door iets of iemand met meer kracht dan een meisje. Mijn bloed kookt, maar ik weet me neutraal op te stellen. "Begin je leuke verhaal eerst maar met een korte uitleg over waarom je wang er uitziet als een liefdeskind van Smurfin en Shrek.."
Ik kijk ondertussen de keuken in. Oh, wat hoop ik dat dit een ongelukje is geweest. Als een van de jongens haar geslagen heeft weet ik niet of ik me in kan houden. Dit mag dan mijn werk zijn, maar ik ben uitermate beschermend naar Laelia toe. Als er straffen uitgedeeld moeten worden doe ik dat zelf wel.
Ik ben niet in de goede stemming voor deze onzin, laat het alsjeblieft een ongelukje geweest zijn.

"I only love it when you touch me, not feel me - when I'm fucked up, that's the real me."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

14 maart 2017 - 14:20 Naird is offline

Naird 10646

Laelia Philyre Laskaris
“It seems to me that love could be labeled poison – and we'd drink it anyways.”

‘Leuk verhaal, hmm?’ herhaalde Cas mijn woorden. Hij leek niet boos, nog niet althans. Ik schuifelde nerveus met mijn voeten over de vloer. ‘Ik hou van leuke verhalen...’ Zijn blik viel op mijn haren die ik heel strategisch voor mijn blauwe wang liet bungelen. Helaas leek hij te merken dat er iets niet klopte en met een vinger veegde hij ze wat op zij, zodat mijn wang bloot kwam te liggen. Ik zag hoe zijn gezicht vertrok en ik wist dat als ik Nika verraadde, hij in de problemen zat. Echter wist ik ook dat als ik mijn mond hield en Cas toch achter de waarheid zou komen, ik voorlopig nog niet jarig was. ‘Begin je leuke verhaal eerst maar met een korte uitleg over waarom je wang er uitziet als een liefdeskind van Smurfin en Shrek..’ Ik grijnsde als een boer met kiespijn en lachte nerveus en wat overdreven om zijn grap.
‘Nou zie je, Alyx – Beau's nieuwe meisje... Ik... Ze irriteerde me en er was pannekoekenbeslag en toen.. ja. Nu zit het op haar... door mij...’ mijn stem stierf halverwege mijn verhaal af en ik keek Cas aan. ‘Het andere verhaal is ook best grappig... Er was zeg maar een ongelukje tussen mijn wang en eh... Nika's vuist... en dat was iets harder dan gepland, dus nu ziet mijn wang er zo uit... Maar voor de rest gaat het prima, hoe gaat het met jou?’ Ik gaf hem een zachte, speelse en behoorlijk ongemakkelijke stoot tegen zijn schouder, om maar van de gespannen sfeer af te komen.

20 • Kamer 24 • Anderhalf jaar • Keuken • > Cassius

[ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 14:24 ]

I just caught the wave in your eyes

14 maart 2017 - 14:39 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Cassius "Cas" Esmond Russel

22 • kamer 18 • 3 jaar • grumpy

"Nou zie je, Alyx – Beau's nieuwe meisje... Ik... Ze irriteerde me en er was pannekoekenbeslag en toen.. ja. Nu zit het op haar... door mij..." ze kijkt me aan, het lijkt wel of ze mijn reactie probeert af te lezen van mijn gezicht. Gelukkig ben ik er goed in geworden om geen enkele emotie te tonen, en dus zal mijn gelaat haar niets vertellen. Dit verhaal is zo erg nog niet. Natuurlijk ben ik niet al te blij met haar actie, maar waarschijnlijk zou ik er wel om kunnen lachen, ware het niet dat ze vreemd doet. "Het andere verhaal is ook best grappig..." Oh, daar komt het hoor. "Er was zeg maar een ongelukje tussen mijn wang en eh... Nika's vuist... en dat was iets harder dan gepland, dus nu ziet mijn wang er zo uit... Maar voor de rest gaat het prima, hoe gaat het met jou?"
Mijn mond vormt zich in een vreemde grijns en ik moet mijn best doen om de nieuwe jongen niet met zijn hoofd door een van de keukenkastjes te rammen.
Ze geeft me een duwtje tegen mijn schouder en uit reflex pak ik haar pols vast zonder ook maar aandacht te besteden aan wat er om ons heen gebeurt. "Niet."
Ik maak oogcontact met Nika terwijl ik mijn hoofd schud. "Een ongelukje, hè? Denk je dat ik achterlijk ben, Laelia?"

"I only love it when you touch me, not feel me - when I'm fucked up, that's the real me."

[ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 14:40 ]

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

14 maart 2017 - 14:49 Rionach is offline

Rionach 13340

——————————————————————————

——————————————————————————

Dani Reina Verdad

”They broke the wrong parts of me.
They broke ~~my wings~~ and forgot I had claws”

• 25 • 4 years • Kitchen, with Beau & Nika • ~~Hush,~~ little monsters. • Outfit •

Met een opgetrokken wenkbrauw werd ik hard door Beau teruggetrokken, wat me nergens verbaasde gezien ik hem zelf uitgedaagd had door mijn vingers vervaarlijk in de buurt van het rode kastje te laten komen. Hij en ik beide wisten echter heel goed dat ik er nooit - maar dan ook echt nooit - op zou drukken zonder dat me daar enige vorm van toestemming voor verleend was. Mijn knappe gezichtje was me daarvoor iets te heilig.
Liever niet,” mompelt Beu vervolgens. Mezelf direct erg bewust van de dichtheid van zijn gezicht bij het mijne reageert mijn lichaam als vanzelf op zijn aanwezigheid. De korte blik naar mijn lippen laten deze in een flauwe glimlach glijden als ze plagend iets of wat van elkaar afgaan - Beau zo uitdagende precies dat te doen wat er voor heel even door hem heen lijkt te gaan. De beste man zou echter zichzelf niet zijn als hij zich te bewust raakt van het gebeuren in de keuken, waar ons uitzicht perfect op gericht leek. Ik denk dat het op dit moment zelfs niet eens meer uitgemaak zou hebben als ik in mijn string voor hem had gestaan.
”What the…?”
Een zucht verlaat mijn lippen als Beau me vervolgens loslaat, waarop ik even met mijn ogen rol, alvorens ik hem naar de keuken volg. Daar aangekomen leek er bijna een bom ontploft en voor heel even wist ik niet waar ik moest kijken. “Mijn hemel,” bracht ik met een halve lach uit en moest daarbij mijn uiterste doen om niet in een lachen uit te barsten bij het zien van de nieuweling. Het jonge ding was besmeurd met beslag en het was overduidelijk dat Nika daar iets mee van doen had. Een grinnik klinkt en ik betrap mezelf erop dat ik hard op mijn onderlip moet bijten om de opkomende lachbui tegen te gaan. Ik kon het niet helpen, maar sommige dingen waren in een Hotel als deze te hilarisch.
”Ik kan hier geen vijf minuten weg of het wordt een chaos,” grinnikt Beau langs me. “Ze missen je gewoon zo snel, dus dan lijkt het creëren van deze chaos de enige manier om aan je te denken,” gniffelde ik, waarbij ik nonchalant een keer schokschouder. “Of juist de manier om je te lokken.” Opnieuw glijden mijn poelen een keer rond en kijken ze vervolgens toe hoe het jonge grut boos de keuken besluit te verlaten als Beau zijn aandacht van Nika naar haar verlegt, om hem daar nog geen paar tellen te laten rusten alvorens weer naar de jonkie onder de mannen toe te draaien.
Zwijgzaam blikte ik eenmaal over mijn schouder heen, waar Beau zijn nieuwste aanwinst al gauw de trap op leek te verdwijnen en ik nul komma nul moeite deed om haar achterna te gaan. Mezelf bezig houden met de nieuwe meisjes was niet iets dat ik gauw deed en zowel dan kon dit precies twee kanten op gaan, en ik betwijfel of dat in dit geval heel gunstig ging uitpakken; voor het nieuwe ding dan wel, want de korte vlaag van brutaliteit die ze had laten zien stond me niet aan.
”Nika,” prevelde ik vervolgens zoetjes als ik mijn aandacht terug op de jongens voor me richt. “Op een schaal van een tot…” grinnikend blikte ik naar de lege beslagkom alvorens mijn donkere kijkers op Nika te richten. “..tien. Hoe lekker is een meisje nou eens ze besmeurd zijn met beslag? Misschien dat ik dan eens een lekkerder recept voor het maken van pannenkoeken kan proberen.” Plagend wiebelde ik een keer met mijn wenkbrauwen en beet opnieuw op mijn onderlip om niet alsnog die beloofde lachbui over me heen te krijgen. Dit Hotel was te hilarisch, soms..

[ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 14:49 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

14 maart 2017 - 14:59 Naird is offline

Naird 10646

Laelia Philyre Laskaris
“It seems to me that love could be labeled poison – and we'd drink it anyways.”

Cassius was nou echt een typisch voorbeeld van een onleesbaar persoon. Hij keek mij zonder enige emotie aan en ik wist niet goed of ik mezelf nu beter kon opsluiten in een bunker of dat de kust veilig was. Dat ik nu niet meteen een veeg uit de pan van 'm krijg was op zich wel een goed teken. Hij was dus in ieder geval niet heel woedend over mijn gedrag tegen Alyx.
Nika's actie was echt een heel ander verhaal. Zijn lippen vormden zich in een onheilspellende grimas. Het zag er vrij vreemd en beangstigend uit. Zijn hand schoot naar mijn hand, waarmee ik hem een duwjte had geveven. Hij greep mijn pols vast en ik deed mijn best om niet te piepen – gezien hij toch wel ongemakkelijk hard in mijn pols aan het knijpen was.
‘Niet.’ Cassius keek langs mij en ik blikte over mijn schouder. Hij maakte oogncontact met Nika en ik slikte moeizaam. Ik gedachten vertelde ik Nika dat het me speet. ‘Een ongelukje, hè? Denk je dat ik achterlijk ben, Laelia?’ Ik schudde verwoed mijn hoofd.
‘N-nee natuurlijk niet Cas,’ zei ik haastig. ‘Het was natuurlijk geen écht ongeluk... maar het komt er soort van in de buurt... Perongeluk expres weet je wel. Hij bedoelde het niet verkeerd en ik ben niet dood.’ Ik blikte naar mijn pols. ‘Kun je mijn pols loslaten... alstjeblieft.’

20 • Kamer 24 • Anderhalf jaar • Keuken • Cassius

I just caught the wave in your eyes

14 maart 2017 - 16:34 Rionach is offline

Rionach 13340

——————————————————————————

——————————————————————————

Kesari Zahira Aitkin

”It’s easier to let my Demons win than to ~~pretend~~ that I still care enough to fight them.”

• 23 • 2 years • Somewhere, with Max • Leave me alone • Outfit •

”Wie weet, zolang ze maar niet over de boeg gaan zoals Mason,” had Ced luchtig uitgebracht alvorens hij zacht moest lachen om de sarcasme in mijn stem. Mijn gezicht betrok echter door zijn woorden. De meisjes hier werden net zo makkelijk over de boeg gedaan als Mason, weliswaar kwamen ze hier dan wel levend weg - of in een ergste geval niet - maar niet dat het ze ergens anders gemakkelijker gemaakt werdt. Een gegeven waar ik me de laatste week steeds sterker bewust van lijk te raken, alsof je opzij geschoven wordt wanneer je niet goed genoeg meer blijkt te zijn. Ondertussen rookte Ced het laatste gedeelte van zijn sigaret op en omdat ik ergens al het vermoeden begon te krijgen dat mijn korte uitstapje buiten het Hotel tot een einde leek te komen, genoot ik er nog even in stilte van in zoverre mijn donkere gedachten dat op dit moment toelieten. “Laten we terug naar binnen gaan. De chaos is vast wat geminderd,” doorbrak Ced na enkele minuten de stilte alweer. Een zachte zucht verliet mijn lippen, waarna ik mijn armen dicht tegen mijn lichaam aan over elkaar sloeg. Ik was er niet geheel van overtuigd of de chaos binnen inmiddels tot een kalmte gekomen was, tenslotte viel er altijd wel iets te creëren waarover opnieuw een bom kon barsten. Mason zijn dood viel voor mij daar compleet bij in het niet.
”Laten we hopen dat er al koffie is gezet, ik rammel.”
Stilletjes volgde ik Ced de trappen op, maar bij het naderen van de keuken - en de bom die daar leek te zijn ontploft - besloot ik dat ik dáár liever niet naar toe ging. Nog net ving ik een laatste glimp op van een van de nieuwe meisjes, wat mijn lippen tot een smalle streep deed persen, en verscheen er een grimas op mijn gezicht als de Spaanse brunette van het Hotel ook nog eens in de keuken aanwezig blijkt te zijn. Mijn behoefte aan meer drama op deze vroege ochtend was er totaal niet en het was daarom dan ook dat ik de keuken wijselijk besloot voorbij te lopen. “Ik zie je straks wel,” mompelde ik tegen Ced, waarbij mijn poelen voor heel even op Beau bleven hangen toen deze in mijn vizier verscheen. “Ik moet nog even iets doen.”
Na deze woorden liep ik door en schoot de trap op/af om terug naar de lobby te gaan. Echter, ergens halverwege had ik in mijn onoplettendheid niet in de gaten dat Max zich ook in de lobby bevond; waar hij op zijn gemak een sigaret zat te roken. Haast slippend leek ik tot stilstand te komen, waarna ik bad dat hij me nog niet gezien had zodat ik me zonder pardon weer kon omdraaien om ergens de rust op te zoeken. Niks was minder waar, helaas, want zodra zijn poelen zich oprichten haken ze zich vast in de mijne en kan ik niks meer doen dan een flauwe begroeting over mijn lippen heen knallen. “Eh - Goeiemorgen?”

[ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 16:36 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Index RPG Actieve Topics Zoek