[RPG • 250] Hotel Aphrodite (16+) [Speeltopic] - Speeltopics

‘Denk je..’ mompelde Cléo zachtjes en ik kon het niet laten om zachtjes te lachen.
      ‘Ik gebruik het na het kickboxen altijd, en bij mij werkt het wel. Maar geen idee of het een legit zalf is, of dat het gewoon werkt als je gelooft dat het werkt.’ Ze kwam ze overeind. Ze rilde. ‘Je had het ook kunnen vragen,’ mompelde ze en wreef met haar handen over haar armen.
      ‘We weten beiden dat het antwoord nee was geweest, dus eigenlijk had ik het niet kunnen vragen,’ merkte ik droog op en trok een wenkbrauw naar haar op. Cléo leunde tegen mijn schouder aan.
      ‘Ik haat je.’ Ja, ja, dat zal wel weer. ‘Ik wil geen kerst met je vieren vanavond. Ik blijf wel boven. Oh en het minste wat je nu voor me kan doen is nieuwe kleding voor me halen vanuit mijn kamer.’ Ik duwde haar wat van me af zodat ik kon opstaan en liep naar mijn kast. Ik pakte er een lingerie setje voor haar uit en een sweater van mij.
      ‘Hier, dit mag je aantrekken.’ Ik kwam naast haar zitten en legde het stapeltje kleren in haar schoot. ‘En als ik jou was zou ik wel kerst met iedereen komen vieren. We hebben het toch elk jaar reuze gezellig gehad bij kerst?’ Dat was niet eens gelogen. Ik weet niet wat het was, maar tijdens Kertsmis was mijn korte lontje een aantal centimeter langer en was ik over het algemeen wel redelijk goed gestemd, vond ik dan. Had vast iets te maken met al die vrolijke vibes – of zo.

‘Normaal gesproken wel, maar je bent nu niet erg aardig voor / tegen me geweest,’ zei Cléo. Opnieuw rolde ik met mijn ogen. ‘Daarnaast heb je nu ook Romy, wie waarschijnlijk het meeste van je aandacht gaat opeisen omdat ze een aandachtshoer is,’ vervolgde ze en ik wierp een geïrriteerde blik op haar. ‘Waarom heb je Romy ook alweer dit hotel binnen gelokt? Economische redenen, niet?’ vroeg ze. ‘Wat zal ze blij zijn om dat te horen.’ Een korte grinnik verliet haar mond, waarna ze haar hand over mijn bovenbeen liet gaan. Vervolgens stond ze op en liep naar de deur toe. Ik volgde haar voorbeeld. ‘Dus.. Blijven we hier nog lang of gaan we ons tussen de rest mengen? Ik denk dat we wel zijn uitgepraat hier, niet?’
      ‘Hm, voor nu zijn we wel uitgepraat ja,’ zei ik terwijl ik het slot van de deur haalde. Ik leunde met mijn hand tegen de deur aan, ozdat Cléo niet gelijk weg kon vluchten. ‘Maar, waag het niet om ruzie op te zoeken met Romy. Dat jaloerse, kattige gedrag van jullie twee begint me echt de keel uit te hangen.’ Ik keek Cléo indringend aan. ‘Ze is hier inderdaad om geld te verdienen, maar ik verwacht dat je-je bek houdt daarover tegenover haar.’ Ik haalde mijn hand weg zodat de deur weer open kon.

‘Ja-Ja meneer, ik zal mijn mond houden,’ antwoordde Cléo. ‘Staat er nog iets gepland voor vandaag?’ vroeg ze vervolgens, waarna ze mijn kamer uit wandelde. ‘Als je het niet erg vindt ga ik naar mijn eigen kamer om daar iets aan te trekken wat wat flatteuzer staat.’ Ik knikte.
      ‘Behalve een kerstdiner, niet dat ik weet.’ Cléo liep weg en ik sloot de deur achter mij en begon de troep in mijn kamer op te ruimen, voordat ik besloot dat ik wel een lange ochtenddouche had verdiend.

Evenlater stond ik aangekleed en wel weer in de woonkamer. Romy zat er nog steeds, Jazz was bij haar komen zitten. In de voorbijgang ving enkele flarden van hun gesprek op – waaronder mijn naam. Ik wierp een vragende blik op Romy. Echter besloot ik dat ik veel trek had, dus liep ik door naar de keuken. Daar stonden Nika, Laelia en Alyx. Het nieuwe meisje van Beau.
      ‘Goedemorgen,’ zei ik en pakte een appel uit de fruitschaal. ‘Wat zie jij eruit,’ merkte ik droog op toen ik zag dat Laelia bond en blauwe wangen had. Ik kwam achter Nika staan en klopte even op zijn schouder. ‘Ik neem aan dat je deze twee dames wel aankunt, maar als je back-up nodig hebt, ik zit in de kamer hiernaast.’ Ik keek naar Alyx en knipoogde naar haar. ‘Ruikt goed, houd er eentje voor mij apart alsjeblieft.’ Ik knikte naar de koekenpan en wandelde de keuken weer uit. Ik plofte op de bank tegenover Jazz en Romy en keek hen allebei nieuwsgierig aan. ‘Dus... waar zitten jullie dames over te smoezelen?’ Ik nam een hap uit mijn appel.

‘Het zal blauw worden denk ik, flink blauw, maar uiteindelijk zal het allemaal wel goed komen. Met jouw handen en wang?’ vroeg Nika aan mij. Ik haalde mijn schouders op.
      ‘Uh, het doet wel pijn maar ik ben het wel gewend I guess... Ik hoop alleen dat Cassius spontaan blind is geworden en het niet ziet...’ mompel ik.
      ‘Dus Alyx.. Vertel eens wat over jezelf. Je bent zo nieuw dat niemand eigenlijk nog wat van je weet,’
      ‘Ik houd van kickboksen en ijs en heb een hekel aan hakken en vroeg opstaan. Meer hoef je niet te weten, gezien ik jouw naam niet eens weet.’ Alyx gaf me een bord met een panneoek erop aan – wat moest ik ermee? ‘Here you go.’
      ‘Uh, bedankt, maar ik heb geen trek,’ zeg ik droogjes en geef het bord door aan Nika. Max kwam de keuken binnenwandelen en zei wat tegen Nika. ‘Nauwelijks,’ hoorde ik Alyx mompelen en ik lachte zachtjes. ‘Als ik het verhaal over zijn teen moet geloven, dan niet,’ voegde ze er luider aan toe. Nou, nou, die was nogal zeker van haar zaak. Max is inmiddels de keuken ook weer uitgewandeld. Die was in een goede bui...
      ‘Wie heeft er sigaretten nodig? Ik wil er eentje.’ Misha was de keuken binnengekomen. Ik sloeg mijn ogen kort naar hem op en keek toen meteen weer weg. Die was in een stuk minder goede bui dan Max.
      ‘Geen sigaretten in de keuken, alsjeblieft,’ meldde Alyx. Ik schudde mijn hoofd. ‘En geen sigaretten, wel pannenkoeken.’
      ‘Eh, niet om stom te doen of zo hoor, maar uhm– Misha is het type persoon die zelf bepaald waar en wanneer hij rookt...’ Ik schraap mijn keel en kijk Misha schuin lings aan. ‘En nee bedankt.’