Wat zouden jullie doen? - Story problemen

Hoi guys! Er kwam net een enorm goed idee in mijn hoofd voor een verhaal. Het was wel eerder in mijn hoofd gekomen, maar ik heb er verder niks mee gedaan. En nu het weer in mijn hoofd komt, ga ik er toch iets mee doen.       Ik was net bezig met mijn zusje flink te ondervragen met 'wat zou je doen als..' vragen en toen kwam het fantastische idee in mijn hoofd deze vragen ook te stellen aan users. Ook gewoon doordat ik het altijd interessant vind en nieuwsgierig ben met wat jullie zouden doen als (insert een gegeven scenario) gebeurde.       Het helpt me veel bij mijn verhaal voor inspiratie. Ik laat jullie het natuurlijk niet voor niets doen! De leukste antwoorden die een user geeft verdient een plekje in mijn nieuwe (fantasy)story. Ik moet er wel bijzeggen dat de personage niet helemaal op de user gebaseerd zal worden, doordat ik diegene natuurlijk niet helemaal ken en wat fantasie aan de lezende user zelf wil houden. De acties en sommige karaktereigenschappen zullen er wel in voorkomen!       Dus dingen die jíj zelf echt zou doen in de gegeven situatie/vraag, niet een bedacht iets (alhoewel ik dat wel op prijs zou stellen, dat moet je er echter wel duidelijk bijzetten dat het bedacht is). Geef zo uitgebreid mogelijk antwoord. De eerste vraag/scenario. Het begin om het een beetje open te houden en niet teveel te leiden: Je loopt in het donker over straat. Niemand is er te bekennen, alleen het geruis van de zachte wind is te horen. Je gaat naar huis, naar een vriendin, ergens anders naartoe (dat maakt verder niet zoveel uit). Waar ben je mee bezig op dat moment? Je stopt ermee als je iemand opmerkt, die vlak voor je is gestopt. Zeg je iets eerst? Loop je door? Het is een jonge man (voor de vrouw; een man naar jouw smaak waar jij zèker wel een gebakje mee wil eten. (Als je niet op mannen valt; hoe ziet die man er dan uit?) en hij vraagt aan je of je (insert jouw naam) heet. Hij stelt zichzelf niet eerst voor. Hij vraagt er meteen naar. Wat zeg je/doe je? De tweede vraag/scenario. De man heeft je verder niet gestoord, met alleen een geniepige doch charmante glimlach en de vraag of je zo heet, loop je door. Als je voor de zekerheid naar achteren kijkt is hij op slag verdwenen, alsof hij er nooit eerder heeft gestaan. Met dat je doorloopt, merk je toch een paar ogen in je rug branden, het gezelschap van íemand en het akelige gevoel dat er iets staat te gebeuren. Je weet alleen niet wát. Wat doe je? Bel je iemand? Luister je muziek? Neem je een andere weg?       De wind ligt eindelijk stil en het enige wat de weg verlicht zijn een paar doffe lantaarnpalen langs de weg. Een paar struiken langs de weg ritselen. Het kan de wind niet zijn, want het waait niet. Ga je kijken? Een paar gloedrode ogen schijnen vanuit de bosjes en kijken recht naar jou. Schrik je? Wat denk je op dat moment? Wat doe je?       (Voor de mensen die gaan kijken: Hetgeen schiet de bosjes uit, je weet niet wát het is doordat het zo snel en donker is. Voor deze users merken ze de volgende dag ook een gemene snee op, op je onderarm. Degenen die níet gaan kijken, hebben dus géén snee.) Na een tijdje ben je veilig thuisgekomen. Wat ga je nog doen? Zijn je gedachten nog bij die man? Ga je lezen? Schrijven? Meteen slapen? De derde vraag/scenario.       De volgende dag word je wakker. (Voor de mensen die in de struiken hebben gekeken; wanneer merk je de snee op je arm op? Is het geïnfecteerd? Wat ga je eraan doen? Doet het pijn?) Er bevind zich een (flat)gebouw (Wat is je relatie met die mensen in dat gebouw? Ken je ze goed?) aan de overkant van de straat. Je kijkt het raam uit, voor een reden die je dan zelf verzint. Abrupt vangen je ogen een gedaante op aan de overkant van waar jij je nu bevindt. (Diegene staat bovenop het platte dak van het redelijk hoog gebouw.)       Het is een andere man, van ongeveer midden 20 tot 30 jaar, een redelijk gespierde man. Hij heeft donkerbruin, bijna zwart, middellang haar dat meewaait in de wind. Zijn lange, zwarte jas (het is een beetje een steampunk style) waait tevens mee in de wind. Hij wijkt zijn blik niet van jou af, het is bijna hypnotiserend. Wat zijn je gevoelens? Zijn aura geeft een mysterieuze sfeer af. Door de hypnotiserende werking heb je niet doorgehad dat hij een groot bord met 'HELP' erop staat, totdat hij een stap naar voren zet. Wat doe je? Ga je weg? Doe je alsof je niks ziet? Schrijf je zelf iets op voor hem? Dus willen jullie me allemaal helpen? Ik zou het erg waarderen. (bloos) Alvast heel bedankt voor de hulp!

[ bericht aangepast op 26 dec 2016 - 18:51 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Yonghwa schreef:
Iemand die het wilt proberen?

Zo dadelijk schrijf ik het uit. ^^

---

Heaven is a place that we all have

het is kort sorry xd

"Waarom moest ik nu nog zo laat naar buiten gaan?" mompelde hij binnensmonds. Hij keek vooruit, de straat was leeg. De jongen hoorde enkel het gefluit van de wind. De lantaarnpaal die het dichtst bij hem stond, was lichtjes defect en zorgde voor wat flakkerend licht. Hij slikte een brok zenuwen weg en liep verder. De jongen was al enkele meters verder toen hij een man in een zwarte jas zag aankomen. Oh god, komt hij naar mij? De jongen zijn gedachten werden bevestigd toen de man ophield met wandelen. De man schraapte zijn keel en vroeg: "Heet jij Adnane Nizar Nassiri?"
De jongen slikte weer en antwoordde met een lichte piepstem: "Misschien wel, misschien ook niet." Oh mijn god, goed gedaan sukkel, moet je weer eens stoer willen doen?

---

Heaven is a place that we all have

Het zijn echt allemaal leuke stukjes! Ik ga met het nieuwe jaar kijken wie ik in mijn nieuwe verhaal doe.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Yonghwa schreef:
# Scenario 2.

De man heeft je verder niet gestoord, met alleen een geniepige doch charmante glimlach en de vraag of je zo heet, loop je door. Als je voor de zekerheid naar achteren kijkt is hij op slag verdwenen, alsof hij er nooit eerder heeft gestaan. Met dat je doorloopt, merk je toch een paar ogen in je rug branden, het gezelschap van íemand en het akelige gevoel dat er iets staat te gebeuren. Je weet alleen niet wát. Wat doe je? Bel je iemand? Luister je muziek? Neem je een andere weg?
      De wind ligt eindelijk stil en het enige wat de weg verlicht zijn een paar doffe lantaarnpalen langs de weg. Een paar struiken langs de weg ritselen. Het kan de wind niet zijn, want het waait niet. Ga je kijken? Een paar gloedrode ogen schijnen vanuit de bosjes en kijken recht naar jou. Schrik je? Wat denk je op dat moment? Wat doe je?
(Voor de mensen die gaan kijken: Hetgeen schiet de bosjes uit, je weet niet wát het is doordat het zo snel en donker is. Voor deze users merken ze de volgende dag ook een gemene snee op, op je onderarm. Degenen die níet gaan kijken, hebben dus géén snee.) Na een tijdje ben je veilig thuisgekomen. Wat ga je nog doen? Zijn je gedachten nog bij die man? Ga je lezen? Schrijven? Meteen slapen?

Oh gosh, ik wil hier best nog wel iets voor schrijven, maar ik heb ook nog andere zaken...

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

^ Hehe, doe maar rustig aan hoor! Het hoeft ook niet meteen.

Er is weinig animo voor de derde scène zie ik?

[ bericht aangepast op 1 jan 2017 - 22:30 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Zijn dreigende grijns stond me totaal niet aan, maar vooral was het vervelend dat hij niet antwoordde. Hij liep maar gewoon door. Verward greep ik mijn telefoon en probeerde te bellen - tot ik bedacht dat ik geen beltegoed meer had. Typisch.
Ik liep weer verder met een wantrouwig gevoel, een gevoel dat alleen maar versterkt werd door de verbeelding dat er ogen in mijn rug brandden. Mijn hersenen zeiden dat het belachelijk was, maar toch keek ik om. Ik zag niets.
Zo liep ik even door. Voortdurend omkijkend, dat wel.
Ogen. Een rode glans, twee lichtjes die opgloeiden in het donker, zoals in films. Kijken of verderlopen. Kijken, natuurlijk. Ik was te nieuwsgierig. Mijn bevende handen trokken de takken weg.
Een gil. De mijne, aangezien ik me een ongeluk schrok. Geschrokken rende ik weg, naar huis, waar ik meteen op mijn bed plofte, en in slaap viel. Ik werd wakker met een gemene streep op mijn onderarm.

Niet geweldig, nouja.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Wauw een beetje laat voor het feestje. Het is echt een interessant idee en ik ga ook zeker kijken of ik iets zinnigs op het virtuele papier kan krijgen hiervoor. (:

---

Credendo Vides

^ Hehe, het is niet te laat hoor. Men kan dit ook gewoon invullen voor de gezelligheid ^^ Het topic is niet alleen aangemaakt voor mijn story, ook omdat ik nieuwsgierig ben naar wat anderen zouden doen en misschien vinden anderen dat tevens leuk om te lezen.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Yonghwa schreef:
^ Hehe, het is niet te laat hoor. Men kan dit ook gewoon invullen voor de gezelligheid ^^ Het topic is niet alleen aangemaakt voor mijn story, ook omdat ik nieuwsgierig ben naar wat anderen zouden doen en misschien vinden anderen dat tevens leuk om te lezen.

Dat is ook juist het interessante en leuke eraan. Aan de andere kant is het ook een goede oefening om jezelf te leren kennen, omdat je na gaat denken over 'Hoe zal ik reageren." (:

---

Credendo Vides

DreamerN schreef:
(...)

Dat is ook juist het interessante en leuke eraan. Aan de andere kant is het ook een goede oefening om jezelf te leren kennen, omdat je na gaat denken over 'Hoe zal ik reageren." (:

Daarom. Ik denk dat, wat jij ookal zelf zegt, elk mens zichzelf beter wil leren kennen en zo meer ondervindt hoe je zelf in elkaar zit. Soms verbaas je er zelf nog weleens over wat de reacties van een ander (en jezelf) zijn in een bepaalde situatie.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Bump.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Iemand nog de derde scenario?

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik zal kijken of ik iets kan schrijven(:

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Ik zal vanavond ook nog iets proberen!

---

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

Achelois schreef:
Iemand nog de derde scenario?

Yep.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner