MSV - Op een jongerencamping || Deel 8 || Topic 3 || - Speeltopics

Lothar schreef:
Personages
Alienna Roderiquez – Natas
Angel Wings – Alicia
Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
Bobbi Hoekstra - Natas
Cecila Roderiquez – Marjanne
Christina Blender - Marieke
Cyrith Evans – Natas
Daan Leeuwens
Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
Ellie de Vries - Rosanne
Elsa Leeuwens – Marieke
Flynn Aegean – Alicia
Gail Lommers - Rosanne
Helen Beekman - Rosanne
Ilse Keuring – Marjanne
James van Eck - Natas
Jan "Slater " Roodenburg - Natas
Jasper Gates - Natas
Jelle Wings – Alicia
Johan Leeuwens – Marjanne
Joshua MontClaire – Marjanne
Lee Broadsword – Natas
Lotte Berkman - Natas
Marije Leeuwens – Marjanne
Mozart “Mosh” de Waal
Natalee Birchmeier – Alicia
Noa MontClaire – Alicia
Racquel Huize - Marjanne
Raine Ramp - Rosannne
Roxy de Groot – Marjanne
Sterre “Starr” Berkman - Natas
Tommie Roodenburg - Natas
Yenthe Huize - Marjanne

Topic 1
Topic 2

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik heb voor een vrijdag geboekt,' zei DJ. 'Fijn dat jullie meegaan. Wat tijd alleen met z'n tweeën kan soms net datgene zijn wat je nodig hebt. Ik spreek ook uit ervaring.' Ze glimlachte flauwtjes en probeerde ondertussen een riem om, die misschien bij haar outfit van vanavond zou passen.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Helen genoot van de warme zon op haar huid, maar toch ontbrak er nog iets.
'Ik sta droog,' zuchtte ze.
Gail, die naast haar net een slok water had genomen, verslikte zich.
'Gatverdamme! Bespaar me jouw gevoelens.'
'Het is nu eenmaal zo.' Ze keek even met een hongerige blik naar Jasper, maar die zou nooit toehappen. Ze zuchtte en liet haar blik over het strand dwalen. Ze zag de twee jongens die eerder naar haar hadden zitten kijken toen ze zich in had gesmeerd. Het was het gokje meer dan waard. Seks gaf haar energie en het was niet erg als ze daar zo nu en dan wat moeite voor moest doen. Ze kwam overeind en liep naar de jongens toe.
'Hallo heren.'
De jongens keken haar een beetje geschrokken aan. Betrapt, misschien wel.
'Lekker weertje hè?'
'Erg lekker,' zei een van hen. Hij had donkerblond haar en kon er zeker mee door.
'Ik vroeg me af hè... zou één van jullie mij niet met aftersun in willen smeren?'
'Hier?' vroeg de jongen met het donkerblonde haar nerveus.
'Niet hier,' zei Helen. Het feit dat ze nog steeds topless was gaf haar enorm veel zelfvertrouwen en ze voelde de ogen van de andere jongen op haar gericht.
'Ik wil je wel helpen.' De jongen met het donkerblonde haar grijnsde.
Helen glimlachte tevreden. Ze keek naar de andere jongen, die opnieuw erg betrapt keek. Hij mompelde iets over "zijn vriendin" en Helen schudde haar hoofd.
'Daar lijken je prioriteiten niet echt te liggen,' zei ze zachtjes in zijn oor, terwijl ze de hand van zijn vriend pakte en hem overeind trok. Ze nam hem mee naar haar plekje.
'Gail, ik ga alvast. Neem jij mijn spullen mee?'
'Neem ze zelf maar mee.'
'Ik heb even geen tijd,' zei Helen, die naar de jongen naast haar keek. 'Ga je mee?'
Hij knikte zwijgend en ze liepen samen terug naar het terrein. Het was warm in haar tent, maar toen hij de tent langzaam dichtritste en haar achterover duwde op het matras, wist ze dat die warmte zo erg nog niet was.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Noa keek op. Ze kende het meisje dat haar aansprak wel van gezicht, zeker omdat het duidelijk was dat ze een zus van Marije was. Toch wist ze even niet goed wat ze moest zeggen. Het was niet moeilijk te raden dat ze zich niet goed voelde en het was aardig van haar om zich om Noa te bekommeren, al wist ze niet of ze daar behoefte aan had. Ze wilde vooral niet denken aan wat er was gebeurd. Dat had geen zin.
Uiteindelijk haalde ze toch haar schouders op. 'Het kan beter,' gaf ze toe en de naam van het meisje schot haar te binnen. Elsa. 'Maar dat geeft niet, hoor. Het gaat wel weer over.'

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Roxy haalde haar schouders op. 'Het kan soms een beetje irritant zijn - vooral Starr, die eist ook direct alle aandacht op - maar ik red me er prima mee, hoor.' De waarheid was dat ze soms wenste dat haar twee beste vrienden geen relatie hadden, want het was heel vermoeiend om steeds rekening met de vriendinnetjes te houden. Beide waren lange afstandsrelaties, maar ze zagen elkaar nog vaak en anders waren ze wel aan het skypen of iets dergelijks. De gesprekken gingen vaker over dingen die Roxy niet echt interessant vond en vaak werden hun dagen samen afgebroken omdat één van de twee weer met zijn vriendin had afgesproken. Roxy gunde het het van harte, maar had eigenlijk altijd de stiekeme hoop gehad dat ze beide met iemand zouden thuiskomen die perfect in hun drietal zou passen, waardoor hun vriendengroepje vergroot zou worden in plaats van dat de afstand tussen haar en haar vrienden vergroot zou worden.
Tommie reageerde niet en Roxy wist dat hij niet genoegen nam met haar antwoord. Nog steeds doorzag hij haar. Daarom sprak ze haar gedachten uit, zij het wat voorzichtiger. 'Ik hoop gewoon dat het onze vriendschap niet gaat verpesten. Maar ja. Er groeien vaker vrienden uit elkaar, toch?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Marije knikte. Vriendinnen voor het leven, zo had het geleken. Ergens leek het waar te zijn, maar hun vriendschappen waren verslapt en verdund tot een miniscuul draadje. Tijdens hun eerste twee vakanties had iedereen zich enorm om anderen bekommerd. Zodra iemand iets werd aangedaan of overkwam, werd die persoon direct opgevangen. Nu leek niemand meer enig idee te hebben wat er zich in de levens van de rest afspeelde, behalve dan enkele oppervlakkige dingen. Marije had zelfs geen idee hoe het met Ilse ging, waar ze met haar gedachten was en wat ze in hemelsnaam uitspookte gedurende de dag, terwijl dat haar allerbeste vriendin was...
'Het is ook niet heel erg gek, na alles wat er gebeurd is,' zei ze. 'Het leek in het begin alsof iedereen elkaar overal doorheen zou slepen... Maar ik denk dat zelfs dat zijn grenzen kent.' Ze merkte dat ze ieder woord overwoog dat ze zei en dat ze zelfs toen nog steeds twijfelde of ze wel de juiste dingen benoemde.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Oké. Leuk.' Lotte glimlachte en hing nog een groen jurkje over haar arm. 'Nou, ik ga maar eens passen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze slaagden uiteindelijk allemaal voor hun outfit. DJ hield tevreden het tasje met de nieuwe riem in haar handen en was na een hobbelig en warm ritje blij toen de taxi hen uiteindelijk weer afzette bij de camping.
'Ga je zo ook nog even mee naar het strand Deej?'
DJ had al in de verte een blik geworpen op het strand en zuchtte zachtjes.
'Ja, dat is goed.' DJ legde haar tasje in de tent en liep uiteindelijk met Lotte en Lee naar het strand. Hun vrienden lagen allemaal een beetje bij elkaar in de buurt en DJ liet haar blik even rusten op Jasper, die met zijn ogen gesloten in de zon lag. Plotseling laaide haar schuldgevoel weer op, want ze was hem de laatste dagen geheel onterecht een beetje aan het ontlopen. Terwijl hij niets fout had gedaan. Ze vouwde haar badlaken uit naast de zijne en groette hem op gedempte toon, omdat ze hem niet wilde laten schrikken. Hij opende zijn ogen en DJ wist niet waarom, maar haar schuldgevoel groeide met de seconde. Voordat hij de kans kreeg om iets te zeggen had ze zich al een beetje voorover gebogen zodat alleen hij haar kon horen praten.
'Jasper, ik moet je mijn verontschuldigingen aanbieden. Ik ga je al een paar dagen een beetje uit de weg, en dat heb je nergens aan verdiend. Je hebt niets fout gedaan. Dus, het spijt me. Dat ik me zo raar heb gedragen.' Het kostte haar moeite om hem aan te blijven kijken, want ze had het liefste beschaamd haar ogen neergeslagen.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Jotunheim schreef:
‘Het is voor mij al weer een tijdje geleden, zeker met twee vrouwen. Jullie zijn beiden aantrekkelijk, dus als jullie ervoor open staan, sta ik dat ook. En zo niet, even goede vrienden dan.’ Ze knipoogde naar Natalee.

Natalee keek naar Bertha die veel te ernstig keek voor dit onderwerp, hoewel ze er zelf ook wel van uit ging dat Bobbi serieus was. Op zich wilde ze het best wel weer proberen, maar ze wist niet of haar vriendin daarvoor te porren zou zijn. Natalee had zich de afgelopen maanden behoorlijk monogaam gedragen. Eigenlijk was ze daar niet zo heel erg het type voor, maar ze had het best voor Bertha over. Misschien dat zij dit voor Natalee over had?
'Ik probeer je niet in een keurslijf te stoppen, hoor,' zei Bertha met een kleine glimlach, waarvan Natalee niet zeker was of die echt was. 'Op die manier wil ik niet van je houden.'
Dat was Bertha. Natalee glimlachte naar haar, wetend dat ze het niet erg zou vinden als ze zou experimenteren. Het betekende echter wel dat ze dit experiment niet met haar vriendin kon aangaan.
'Nou, je hoort het,' zei ze tegen Bobbi. 'We zullen opzoek moeten naar een derde.'

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Was het leuk in de stad?' vroeg Johan aan Lotte. 'Ik moet ook nog maar een outfit fixen voor vanavond.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Jelle had eigenlijk geen zin om zich te verkleden. Gelukkig had hij een motorpak meegenomen en kon hij ergens een doodshoofdmasker vinden, zodat hij voor Ghost Rider door kon gaan. Hij verwachtte dat hij dat pak toch meteen weer uit zou trekken, omdat het veel te heet zou worden. Hij vond het dan ook eigenlijk een beetje zonde om verkleed te gaan, maar het was tenminste iets.

[de nutteloosheid, maar goed. :p]

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Dit moet nog even voordat ze weggaan.

Lee glimlachte goedkeurend toen Lotte haar jurkje aan DJ en hem showde. Het viel hem op dat haar ogen niet straalden, maar flets waren. Het gaf haar een heel ander gezicht. Hij vond het moeilijk om haar zo te zien. Ergens zeurde een stemmetje in zijn gedachten dat ze gelukkiger was toen zij nog samen waren. Hij had gedacht dat Cyrith en Lotte voor elkaar bestemd waren en dat zijn relatie met haar haar geluk in de weg had gestaan, maar hij begon nu te twijfelen. Het was niet zo dat hij net zo verliefd op haar was als twee jaar geleden. Hij was immers verder gegaan met zijn leven. Toch hield hij van haar en vond hij het moeilijk om te accepteren dat zijn keuze om hun relatie te beëindigen haar helemaal niet zo goed had gedaan als hij had gehoopt. Hadden haar ogen nu dan wel gestraald?
Misschien heeft ze gewoon niet zo’n goede week. Je moet nu te snel conclusies trekken.
Hij kon zichzelf niet helemaal geruststellen. Hij was lang genoeg met haar samen geweest om te bemerken als er iets speelde. Daarnaast was hij niet blind. Iedereen zag het niet goed ging met Cyrith en hij voelde zich een belabberde vriend. Sinds Lotte en hij verloofd waren, was hij bewust een beetje uit zijn buurt gebleven. Wat niet heel moeilijk was, gezien hun drukke tourschema. Hoewel hij beiden alle geluk van de wereld gunde, nam dat niet weg dat het stak dat Lotte verloofd was, krap een halfjaar nadat hij hun relatie beëindigd had.

Het gordijntje van het pashokje ging weer opzij. Lotte had haar gewone kleren weer aan. Hij was zo in gedachten geweest dat hij niet eens had gemerkt dat ze zich weer was gaan omkleden.
‘Heb jij al wat gevonden?’ vroeg Lotte.
Lee hield een zwart, harig kleedje omhoog dat hij over zijn schouders wilde draperen. ‘Ik heb ook iets gevonden wat op een borstplaat lijkt. Ik ga een poging doen om op John Snow te lijken.’
Ze glimlachte. ‘Cool.’
Hij knikte. Het liefst wilde hij er nog onherkenbaarder uitzien zodat het makkelijk zou zijn om Bobbi te ontlopen, maar maskers waren zo warm in een feestzaal en hij zou zich alleen maar ongemakkelijk voelen als hij niet zeker wist of zijn vrienden hem herkenden.
‘Dan kunnen we gaan!’
Ze liepen naar de toonbank er rekenden de artikelen af.

[ bericht aangepast op 15 april 2017 - 20:42 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Starr is niet de makkelijkste,’ wist Tommie inderdaad. Hij herinnerde zich nog wel hoe ze Mosh had behandeld toen ze nog een stel waren. Gelukkig ging het tussen Raine en haar niet zo. Die liet zich niet zo makkelijk voor een karretje spannen.
‘Ik denk dat het onvermijdelijk is dat vriendschappen veranderen zodra iemand een relatie krijgt. Zo iemand wordt toch een nieuwe beste vriend.’ Dat had hij zelf ook gezien, bij Jasper en Lee. ‘Maar dat is vooral wennen. Als die twee goed bij elkaar passen, dan past het vaak uiteindelijk ook wel in een vriendengroep. En als jij straks ook een vriend krijgt, zal het ook weer anders zijn. Vriendschappen zijn nou eenmaal dynamisch.’ Hij grinnikte. ‘Wauw, dat klonk wijs.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ja…’ Cyrith staarde vooruit. ‘Het voelt alsof we ieder jaar een toneelstuk opvoeren. Proberen te doen alsof er die twaalf maanden tussen de vakanties niets gebeurt. Alsof er óp die vakanties niets is gebeurd. Het lijkt alsof we allemaal willen teruggrijpen op die allereerste dagen, alsof we die personen weer willen worden, hoewel we dondersgoed weten dat dat niet kan.’ Hij zuchtte. ‘En dit jaar voel ik me geen toneelspeler meer. Nu voel ik me een toeschouwer.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Roxy grinnikte. 'Je hebt zoveel wijsheid in je.' Ze raapte een steentje op van de grond. 'Zeg, heb jij al een outfit voor vanavond? Groot feest, en zo!'

-

Marije beet op haar lip. Zijn woorden klopten helemaal - waarom gingen ze eigenlijk nog met z'n allen op vakantie? Ze had niet het idee dat het ooit hetzelfde zou zijn. Of maar weer in de buurt zou komen. 'Misschien is het beter als ieder zijn eigen weg zou gaan,' reageerde ze. 'Juist om dit deel in ieders leven achter zich te laten. Ik denk dat iedereen elkaar ook weer herinnert aan alles wat er gebeurd is en dat het daardoor alleen maar moeilijk is om over zoiets heen te komen.'

[ bericht aangepast op 18 april 2017 - 16:21 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ik ben gisteren met Jasper even langs een feestwinkel gegaan. Ik kwam een Slytherin-outfit tegen, dus ik ga als Draco Malfoy.’ Hij grijnsde schreef. ‘Eigenlijk vind ik Lucius cooler, maar ja, mijn haar is niet meer zo lang.’ Hij streek door zijn haren. Het was nog niet zo lang geleden dat hij besloten had om voor een ander kapsel te gaan. Het was een opwelling geweest en er waren zeker dag geweest dat hij er spijt van had gehad. Maar ja, het groeide wel weer aan. ‘Hoe ga jij?’

---

Every villain is a hero in his own mind.