Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [5] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

2 aug 2016 - 19:44

inktzwart 7659

×Once Upon a Time×
in Neverland

Ik heb bij Once Upon a Time altijd het gevoel gehad dat er in Neverland een groot deel miste. Omdat ik erachter kwam dat ik niet de enige was, had ik zoiets van "Waarom ook geen RPG?"
Dus hierbij een RPG van Once Upon a Time in Neverland.

De verhaallijn kunnen we nog in het praattopic (dat nog komt) uitwerken, voor de rest is het nog niet echt vastgesteld. Dit zodat meerdere mensen het leuk vinden en niet alleen ik ^-^

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later
Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

Lijstjes:

Lost Boys:

Naam:
Bijnaam:
Leeftijd (lichamelijk en geestelijk):
Innerlijk:
Angsten:
Uiterlijk:
Verleden:
Extra:

Pirates:

Naam:
Bijnaam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Angsten:
Uiterlijk:
Verleden:
Wapens:
Extra:

Overig:

Naam:
Bijnaam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Angsten:
Uiterlijk:
Verleden:
Extra:

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

JE MOET ONCE UPON A TIME WEL KENNEN
(er zijn nu al meerdere rollen gekomen die daar niks mee te maken hebben voorbij gekomen, schrijf je dan gewoon niet in)

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

obsessive rage

5 aug 2016 - 23:52

inktzwart 7659

Charlie

'Ariël, je kiest geen kant.' zei ik zachtjes. 'Je kiest anderen altijd boven jezelf. Wat heel goed is, en heel mooi, maar daardoor vergeet je soms dat je anderen niet kan helpen als jij er niet meer bent. Je kiest jou. En jij bent altijd onpartijdig. Ik ken jou ondertussen.'
Ik glimlachte, maar die verbitterde toen. 'Je weet denk ik ook waar ik vanavond heen moet?' vroeg ik nog zachter.

obsessive rage

5 aug 2016 - 23:56

ChiIdhood 3029

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Ik kijk nog verder naar beneden, de eerste zinnen hadden me gevlijd maar nu wil ik door de grond heen zakken, ik heb dit serieus allemaal geschreven, maar ik wist niet dat dit echt zo gebeuren. Maar ik moet verder, ik moet verder alsof het niet echt is...
"Ja..." zeg ik zacht, "Maar ik kan en mag je niet vertellen wat er gebeurt..." ik kijk haar even aan, "Je bent slim genoeg om te weten waarom..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

6 aug 2016 - 1:46

ChiIdhood 3029

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik hoor vaag de geluiden van een pistool en Killian die schreeuwt. Het is vaag, ik hoor en zie niet meer zo goed. Even wankel ik als ik er zeker van ben dat niemand aan het kijken is. Alsof mijn lichaam een eigen wil heeft draait het zich om en rent weg, met mijn gedachten erachteraan.
Ik voel mezelf niet meer, ik voel mijn gedachten langzaam verdwijnen totdat er niets meer dan angst overblijft. Angst dat ik hier nooit meer weg zou komen, angst dat ik voor altijd eenzaam zal blijven, angst op gevangenschap.
Ik voel de angst van gevangenschap langzaam wegvagen doordat ik ren, rennen geeft me een soort vrijheid, een soort gevoel van dat ik nooit alleen ben, overal heen kan gaan waar ik wil. Al is dit allemaal maar een wens.
Langzaam rem ik af en kijk achter me, ik zie niets, niemand, ik ben alleen... Ik ga langzamer lopen totdat ik op een langzame pas aan het lopen ben.
"Whats wrong with me?" vraag ik hardop aan mezelf.
Mijn handen glijden langs de bomen maar blijven rusten op een grote, dikke boom. Diep vanbinnen wil ik het een knuffel geven omdat ik op dit moment verder niemand heb maar ik houd me in. In plaats daarvan ga ik tegen de boom aan zitten met mijn knieën opgetrokken. Ik sluit mijn ogen, elk geluid hoor ik. Het voelt vertrouwd.
'Raak er maar niet aan gehecht, alles wie je ooit vertrouwde hebben je verraden...' zei ik diepe stem in mij, ik probeer er tegen in te gaan, maar weet diep van binnen dat het gelijk heeft,
'Hook? Ha die geeft niet om je! Die gebruikt je gewoon als handelswaar!' hij heet Killian, waarom zeg ik Hook?
'Ach, hij heeft het recht niet om Killian genoemd te worden, hij heeft het recht niet eens om Captain te heten!' ik voelde een golf van woede over me heen komen wat eigenlijk meteen veranderde in verdriet. Ik raak niet alleen in conflict met een ander, maar ook met mezelf! Hoe krijg ik dit voor mekaar?

Er lopen langzaam tranen over mijn wangen, die tranen die je al jaren hebt ingehouden maar die nu de uitweg vinden naar buiten.
Langzaam komen ook de snikkende geluiden en daarna begin ik echt te huilen. Niet luidruchtig zodat iedereen het kan horen, maar gewoon normaal, dat als je ongeveer 3 of 4 meter van me af bent het net kan horen. Als het in ieder geval verder stil is.
Waarom ben ik hier? Ik had net zo goed met Killian - 'Nee Hook!' - kunnen mee gaan en dan zat ik hier nu niet...
Ik had ook gewoon bij Devin kunnen zijn... Maar ach, wie luisterd er ook naar zo'n iemand als ik.
Een Lost Girl die is overgestapt naar Pirate maar die toch steeds weer naar Peter Pan gaat om... ik weet het eigenlijk niet... Waarom ga ik steeds terug? Omdat het al die jaren mijn thuis is geweest? Ik weet het niet, ik heb toch wel een 'leuke' tijd beleefd daar...
En als ik met Killian - 'Verdomme Leslie het is Hook!' - mee zou gaan zouden er ook alleen maar problemen van komen. Misschien doet hij alsof hij van me houd, zodat hij me later ergens voor kan gebruiken... Zou hij dat doen?
Ik heb gefaald, gefaald in mezelf vinden, gefaald in mezelf zijn, gefaald in mijn missies, gefaald in vrienden maken, gefaald in aardig zijn, gefaald in een kant kiezen, gefaald in mijn leven...
Ik faal alleen maar, wat heeft het dan nog voor nut? Wat heeft het voor nut als alles wat ik doe faalt? Niets toch? Waarom probeer ik het dan? Waarom doe ik dingen?

Waarom kijk ik altijd terug? Terug kijken is niet goed, ik moet vooruit kijken! Maar waarom lukt het me niet?
'Omdat je het verleden bent sufkut!' ik denk verast aan mijn gedachten, wow, vloek ik zo erg? Dat is niet normaal meer!
Langzaam haal ik mijn hoofd van mijn knieën en droog mijn tranen af. Mijn blik gaat naar boven, niemand weet dat ik hier ben, leef ik eigenlijk wel? Niemand luistert naar me, hoe hard ik ook schreeuw, ze stellen me alleen gerust maar vervolgens lopen ze weg...
Langzaam draai ik me op mijn zei zodat ik op het gras lig, tegen de boom, de boom geeft me iets vertrouwds, alsof hij me beschermt. "Ze lopen weg..." zijn mijn laatste woorden.
Langzaam sluit ik mijn ogen en alles word vaag...

[ bericht aangepast op 6 aug 2016 - 1:53 ]
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

6 aug 2016 - 11:30

inktzwart 7659

Charlie

Ik knikte. 'De toekomst is een puzzel met vele stukjes en is lang niet altijd voorspelbaar, en als je het weet, kan je hem proberen te ontkomen, en zo gebeurt het juist.' zei ik zachtjes, ergens klonk het gek om over de toekomst te praten gezien ik deze was. 'Maar dan kan jij aan de anderen vertellen dat ik wandel of zo, ik wil ze niet ongerust maken, vooral Chris niet,'

obsessive rage

6 aug 2016 - 11:37

ChiIdhood 3029

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Ik knik even,
"Ja, ik doe precies wat er is geschreven, en al weet je niet wat er is geschreven, het gebeurt toch wel. Maar ik heb alleen niet alles beschreven snap je wat ik bedoel?" ik kijk haar even aan, "Ik heb in plaats van dit stuk die van Leslie en die van Hook geschreven..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

6 aug 2016 - 17:10

ParvaRubraHood 777

Caitlin

Ik was blijkbaar inslaap gevallen, want ik werd wakker waar Chris me achterliet. Ik was nog net zo misselijk... Ik stond op en keek om me heen, maar ik viel al snel weer op de grond net als mijn lunch. Met een zure kots smaak ging ik tegen een boom zitten, wachten op Ariell, Charlie,Florence of Chris.

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

6 aug 2016 - 17:49

inktzwart 7659

Charlie

'Zo hebben we toch nog een beetje vrijheid in wat we doen,' zei ik rustig. Toen kwam er iets in me op. 'Waarom had je mij bedacht?' Ik staarde naar de neuzen van mijn schoenen. Ergens hoopte ik dat ze een vriendin had willen schrijven, die eigenlijk net zo eenzaam was als Ariël zelf zodat ze die bij elkaar zouden kunnen opvullen. Zou ik mezelf daarvoor bedenken?

obsessive rage

6 aug 2016 - 17:55

ChiIdhood 3029

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Ik glimlach even kort,
"Er moet toch altijd een meisje komen die iets krijgt me de 'slechterik'..." ik sla mijn handen voor mijn mond, had ik nou iets verraden?
"Ik bedoel..." snel zoek ik naar de woorden, "Er moeten altijd een paar hoofdrollen komen die..." ik wil door de grond heen zakken, hoe moet ik het uitleggen, ik ben te verkeerd begonnen!
"Wacht, ik begin even overnieuw..." glimlach ik even zenuwachtig.
"Ik wou er gewoon een heel slim meisje zoals mij in het verhaal doen, hopend dat het zou klikken..." ik zuchtte, dit kwam er beter uit...

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

6 aug 2016 - 18:26

cachot 491

Florence

Goed, ik had net Pan verraden. En helaas, waarom deed ik dat? Ik had geen vrienden, geen familie. Mijn enige leven was werken voor Peter Pan. Zuchtend liep ik naar Charlie en Ariell, misschien klonk er iets van verdriet in, want misschien deden Charlie en Ariell wel aardig. Zei hebben het al leuk genoeg met elkaar, Chris&Caitlin waren met mij hun extraatjes. Het klonk gemeen, maar zo voel ik me... 'Sorry dat ik het sprookje verpruts, aangezien ik daar goed in ben, maar ik wou...' Tja, wat wou ik? Ze mochten me allebei niet. Ik kon net zo goed terug gaan en verder gaan met mijn eeuwige werk.

[ bericht aangepast op 6 aug 2016 - 18:28 ]
Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

6 aug 2016 - 18:41

ChiIdhood 3029

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Opeens kwam dat Wolven meisje naar me toe, eigenlijk ken ik haar al, Florence. Man dit is best wel grappig maar raar, ze bestaan gewoon echt!
'Sorry dat ik het sprookje verpruts, aangezien ik daar goed in ben, maar ik wou...' ik kijk haar glimlachend aan,
"Je verprutst het sprookje niet..." ik houd me even stil, "Je maakt het juist compleet..." ze was aardig, ik snap hoe ze zich voelt, want ja ik heb haar bedacht dus ik ken haar door en door. Al moet ik dat niet heel erg goed laten zien want dan heeft ze misschien dingen door.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

6 aug 2016 - 19:03

inktzwart 7659

Charlie

'Je verprutst het inderdaad niet.' viel ik Ariël bij, ondanks dat ik Florence niet zo heel hard mocht haatte ik haar ook niet. 'Het klopt dat we niet echt beste vrienden zijn of zo, maar je laat me ergens wel veilig voelen. Ik weet dat ik niet alleen ben. Dat is met de rest ook zo, maar toch, je spot niet met een wolf. Dat maakt me veilig voelen.'

obsessive rage

6 aug 2016 - 19:12

cachot 491

Florence

'Bedankt? 'Waarom lezen jullie mijn gedachten?' Glimlachend keek ik ze allebei aan. 'Zie ik er zo zielig uit?'

[ bericht aangepast op 6 aug 2016 - 19:13 ]
Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

6 aug 2016 - 19:14

cachot 491

(Sorry, zit op de tablet en kijk ondertussen reign op netflix)

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

6 aug 2016 - 20:29

ChiIdhood 3029

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Ik begin even te lachen,
"Ik? Ik kan geen gedachten lezen..." ik kijk haar aan, "Niet iedereen heeft magische krachten..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

6 aug 2016 - 22:23

cachot 491

Florence

'Een prachtig idee, oké niet prachtig... Zwemmen?' Even denk ik aan Caitlin, 'nee, het is zielig voor Caitlin. Ze heeft net haar ontbijt op gekotst...'

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Index RPG Actieve Topics Zoek