Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [4] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

[ bericht aangepast op 2 aug 2016 - 19:43 ]

---

obsessive rage

Charlie

'Dat vraag ik me niet af.' kaatste ik terug. 'Bovendien komt dat meer door het feit dat ik niet langer dan een paar jaar op dezelfde plek kom, niet omdat... Ach laat ook maar.'
Ik sloeg mijn armen over elkaar heen. 'Jij hebt toevallig ook geen vrienden en dat komt niet alleen door je ouders, maar omdat je zo'n betweter kan zijn.'
Het floepte er zomaar uit, maar ik wist wel dat ik gelijk had. 'Sorry, maar ik ben er een beetje klaar mee. Wat je net flikte was ook niet leuk. Het stapelt zich gewoon op.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

Ik keek haar aan, "Ik weet dat ik geen vrienden heb... maar jij vind het vervelend dat je geen vrienden hebt, ik niet..." zeg ik kalm en begin aan mijn eerste woorden,
Hallo lief dagboek,
Er is vandaag toch zo iets speciaals gebeurt... Ik zit op Neverland!
Ik kijk even op, "Ja, ik weet dat ik een betweter ben trouwens, en een Nerd, een Freak, een raar kind, een vriendloze.... ik weet het allemaal, dat hoor ik al mijn hele leven dus het doet me niets meer..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Florence Red

Toen Pan kwam, of Charlie wegging, ik weet het niet, maar ik was al weg. Ik was in de bossen gerend, ik wilde Pan niet zien. Ik zit aan zijn kant, niet aan de goeie en niet aan de slechte... Ik ben een Lost Girl, een verloren meisje was de betekenis toch?

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Charlie

'Nou ik hoor al heel mijn leven dat ik niks kan, en ik probeer er wat aan te doen, ik probeer anderen te helpen, maar jij hangt de betweter uit en laat anderen dom voelen!'
Ik voelde dat ik best wel boos was, het lukte niet de bui binnen te houden. 'Jij blijft zitten en doet niks! Misschien omdat het nutteloos leek? Ja, thuis misschien, maar ik ben geen familie die je waardeloos noemt. Je kan aardig en zelfs wijs zijn. Maar je bent gaan geloven dat je niks bent. En dan ga je in dat gedrag hangen en maak je ook geen vrienden.' Ik wist weer iets rustiger te worden. 'Ik dacht ook dat ik zonder kon. Maar ik heb hier ontdekt dat dat niet zo is. Ik wist gewoon niet wat ik miste. En het is geweldig, daarom heb ik Pan nog niet geholpen. Ik weet niet of ik wel weg wil.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

Ik keek haar kalm aan, ik bleef kalm, in welke omstandigheid ook, oké dat is niet waar maar ze heeft het mis. Nouja, niet alles maar een paar kleine dingen.
"Ik heb vrienden..." zeg ik kalm, "Een paar..." ik kijk haar aan, het is de waarheid.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'En je zou het vreselijk vinden ze te verliezen, ook al zeg je van niet.' stelde ik vast. 'Weetje Ariël, ik wilde jou eerst als vriend. Je leek me best aardig. Maar je behandelt me als een klein kind, ik ben misschien lichamelijk één jaar jonger of zo, dat klopt. In het echt ben ik al sowieso ouder want dit is niet de eerste tijdloze plek waar ik ben geweest, maar goed. Ik ben geen klein kind. Ik heb levenservaring die jij niet hebt, uiteindelijk is het ergste wat je tot nu toe hebt meegemaakt opgesloten zitten in je kamer en klusjes doen. Niet dat dat niet naar is, maar er zit geen zaagsel in mijn hoofd en mijn kennis komt niet van boeken. Toch doe je wel alsof ik een klein kind ben. Waarom?'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

"Een klein dingetje voordat ik antwoord ga geven... Je bent van een drieling. Jo is de enige die niet op een tijdloze plek heeft geleefd en is 14/15. Ik ben 15 dus of je bent even oud als mij, of, je bent een jaar jonger..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Whatever! Ik houd mijn leeftijd totaal niet bij. Het heeft geen enkel nut. Nu wil ik antwoord. Of eigenlijk houd ik het wel bij, ik ben vijftien. Jo ook. Ik kan wel rekenen toevallig.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

Ik glimlach vriendelijk, "Tja, rekenen is mijn slechtste vak, VWO-..." ik stop even, "Dat vonden mijn ouders niet erg leuk, maar ach, iedereen heeft dingen waar die niet zo goed in is..." ik blijf extreem aardig en kalm, integendeel van Charlie. Het liefste vermijd ik haar vraag dus ga ik over andere dingen praten.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Allemaal leuk en aardig.' zei ik kalmpjes maar gebiedend. 'Maar ik wil mijn antwoord.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

Ik lach even, "Nou precies om dit, jij begint meteen te schreeuwen en word boos, dat doen kleine kinderen ook... En omdat je soms best wel kinderachtig doet..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Dus wanneer iemand een heethoofd is en kinderachtig kan zijn, dan behandel je diegene ook maar als een baby?'
Ik keek haar scherp aan. 'Als ik jou was zou ik maar eens beter nadenken over sommige dingen. Je denkt dat je volwassen bent, en dat je daardoor slimmer bent dan anderen, maar het komt ook deels door jou dat ik boos wordt. Jij behandelde mij al als baby voor ik boos werd. Dus ga niet zo'n slap excuus gebruiken. Je mag dan langer school hebben gehad en veel boeken lezen, je moet nog veel leren. Ga nu maar in je dagboek schrijven. Wat moeilijk zal worden, want er is geen tijd en dus ook geen dagen hier.'
Ik gaf haar van woede nog een duw, ze was echt niet uit te staan! Pan was nog beter dan dit! Toen verdween ik naar het kamp.

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Ga nu maar in je dagboek schrijven. Wat moeilijk zal worden, want er is geen tijd en dus ook geen dagen hier.' ik begin te lachen,
"Dan worden het lange hoofdstukken..." merk ik op, ze duwt me nog even en loopt dan weg, ik kijk haar verbaast maar ook een beetje lachend na, ja, zo behandel ik mensen die zo doen. Of eigenlijk, zo behandel ik ze niet, maar zo behandelt... ach laat maar... Ik pak mijn dagboek en begin weer te schrijven.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

Ik tikte Freckle op zijn schouder en wees naar het zwaard op zijn heup. 'Kan ik die even lenen?' vroeg ik. Hij knikte en gaf het wapen aan, bij zijn glimlach gingen de sproeten op zijn wangen een beetje omhoog. Meteen sloeg ik het ding tegen een boom, een grote kras bleef over. Toen nog eens, en nog eens. 'Waarom op een boom?'
Pan kwam tevoorschijn. 'Je bedoelt waarom niet op degene voor wie het eigenlijk is?' Ik snoof. 'Omdat ik een klein kind ben en dat doen kleine kinderen niet. Nou goed?'
Weer hakte ik in de stam. Ik kon dat kind echt niet meer uitstaan. Op het moment haatte ik alle volwassenen en degenen die zichzelf zo noemden. 'Je bent geen klein kind.'
Even keek ik op. 'Wat ben ik dan volgens jou, Pan?'
Hij lachte. 'Slimmer en socialer dan zij.' antwoordde hij, wat was dat nou voor mislukte flirt?!
'Ik zou haar hoofd wel kunnen afhakken. Dat is niet sociaal.' zei ik en hakte nog eens in de boom.
'Dat jij geen sorry hoeft te zeggen via een tekening zegt al veel.' zei Pan en pakte het zwaard toen plots uit mijn handen. 'Je maakt het zwaard nog bot, kijk eens uit.'
'Sorry not sorry.' Ik haalde mijn schouders op. 'Dan kan ik nog iets kapot maken.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

Ik begon te schrijven maar al snel kwam ik erachter dat ik geen zin had in te schrijven over mijn leven, nu niet. Ik heb nog heel lang daarvoor.
Ik pakte een andere bladzijde en begon een paar zinnetjes op te schijven,
Ik probeer je te begrijpen
Maar de woorden komen niet
Mijn hoofd zit vast in het midden van mijn gedachten
I am gone...
Ik kijk naar mijn zinnen die samen een gedichtje vormen, niet eens zo heel slecht... Ik moest meteen denken aan Charlie. Ik wou, en wil, nog steeds vrienden met haar worden. Maar ik heb het verpest, het ligt niet aan haar, nee het ligt aan mij.
Het ligt niet aan haar,
Nee, het ligt aan mij,
De woorden komen hard binnen
Zover ik ze ontken
Weet ik diep van binnen
Dat ik het wel ben...
Ik kijk naar het gedichtje, ja die is ook wel mooi...
Ik scheur de twee gedichten uit mijn boek en loop naar Charlie, snel prop ik de twee gedichten in haar broekzak en loop verder.

[ bericht aangepast op 22 juli 2016 - 10:45 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]