De Kwaadaardige Club || RPG - 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Tibo de imiterende imitator

Setha gaat met een glimlach slapen. En ik ook. Ik hoor op de gang een vreemde stem. Ik wandel naar de deur en zet ze op een kiertje. En zie dat die stem uit Jo kwam. Ze stond tegenover Iratus. Ik nam snel mijn Nokia Lumia 635 en begon het te filmen, dit moest gewoon. Imiteren kon ik ook, op mijn blog schreef ik er vaak over. En nu had ik weer een heerlijke roddel om over te schrijven. Een duivelse glimlach verscheen op mijn gezicht.

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Iratus deed de deur open waar ik grijnzend stond,
"Waarom zo afstandig?" vraag ik vals met de stem van Daniel, "Je bent toch niet bang?"

[ bericht aangepast op 25 aug 2016 - 18:31 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de grappende giganticus

Onopgemerkt sloop ik door de gang, om me achter een kastje te verbergen. Ik schraapte mijn keel om Maya te kunnen imiteren. "Wat is dat nu voor een thuiskomst?" Riep ik. De gelijkenis was verbluffend. Ik kruip nog wat dichter tegen het kastje aan zodat ze mij zeker niet zouden zien. Ik opende het kastje, wetende dat er achteraan een gaatje was om kabels door te steken. Ik zette mijn gsm zo dat beide meisjes goed in beeld waren.

[ bericht aangepast op 25 aug 2016 - 18:31 ]

Iratus

Wat is jouw probleem?
Bang - echt bang, niet zenuwachtig deinsde ik weer naar achteren. Jo zou niet toelaten dat de deur weer gesloten werd, dat ze weer moest wachten. Ik wist niet wat er aan zat te komen, maar spanning hing in de lucht, mijn angst was prikkelbaar.
Jo, wat ga je doen.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Ik grijnsde, "Weetje altijd heb ik maar moeten zien dat ik de zwakste was, ik ben de enige zonder magische krachten.." ik kijk haar vals aan, "Ofja, dat denkt iedereen..." ik concentreerde me op haar waardoor ze een helse pijn door haar lichaam kreeg, "Ik kan mensen pijn laten voelen..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Een withete pijn schoot door mijn lichaam. Ik schreeuwde.
Iemand zou me moeten horen. Iemand zou me moeten helpen.
De pijn was onverdraaglijk, er vormden zich zwarte randen rond mijn blikveld. Maar ik kon niet wegglijden. Waar was de rand van mijn bewustzijn, waarom was dat zo ver.
'Hou op,' gilde ik wanhopig. Het woord alsjeblieft kon ik niet over mijn lippen krijgen.
Ik probeerde iets, vuur, de pijn was te veel, te overweldigend, te groot...

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Ik grijnsde toen ze begon te schreeuwen en smeekte of ik op kon houden,
"Wat is dat nu voor een thuiskomst?" Meteen haalde ik mijn blik van Iratus af, Maya, ze mocht het niet zien,
"Jij praat hier niet over..." zeg ik dreigend tegen Iratus, ik loop een stukje naar het geluid en zie in mijn ooghoeken Tibo staan, imitator...
Mijn blik schiet naar hem waardoor hij dezelfde pijn krijgt als Iratus

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Eindelijk is ze weg. Ik zak ineen en verberg mijn hoofd in mijn handen. Ik mag het niet vertellen. Nou, Jo, ik ben niet te vertrouwen. Ik doe niet aan jou onder.
Eigenlijk wil ik het dolgraag aan Martyr vertellen. Maar zal hij me zwak vinden?
Of...
Hij kent me. Hij merkt wel op dat Jo me heeft veranderd.
Dat hoop ik.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Tibo de stervende slimmerik

Opeens vult mijn lichaam zich met een kille, ijzige, dodelijke pijn. Ik viel plat op de grond, en keek rond. Er verschenen zwarte vlekken op mijn oogleden en alles werd wazig. Ik kon nog maar net uitbrengen "Jjj... Jo, www... Wat ddd... Doe... Jjj... Je..." Ik zag Iratus net zoals mij creperen van de pijn.

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Ik pak Tibo bij zijn kraag en laat de pijn ophouden, "Luister ons niet nog een keer af..." dan laat ik hem weer vallen, "Ik ben nog niet klaar met jouw Iratus..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de bange broekschijter

Jo pakt me op "Luister ons niet nog een keer af..." En laat me weer vallen. Ik kruip op handen en knieën snel weer naar mijn kamerdeur, en ik merk dat Jo zich terug op Iratus vestigt.

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

ik schrik op uit mijn trans of hoe je dat ook noemt. Ik zie Iratus voor me en Tibo is aan het proberen te vluchten. Waar ben ik mee bezig?
Even worden mijn ogen zwart en voel ik me weer woedend, ik blijf naar Tibo kijken, "Gaan we ergens heen?" vraag ik aan hem.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de krankzinnige kater

"Gaan we ergens heen?" Ik kijk haar angstig aan, totdat ik besef dat ik als kat het veel gemakkelijker zou hebben. Ik verander er in en ren een random kamer binnen.

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

ik grijns wanneer Tibo me angstig aankijkt, snel veranderd hij in een kat en rent weg. Tibo, hij was wel een knappe jongen, ach wat boeit het ook.
Ik draai me om op mijn hakken en kijk naar Iratus, ik leg mijn vinger onder haar kin, "Er staat jouw nog veel te wachten..." zeg ik grijnzend, ik laat haar kin los en loop een stukje waar Tibo heen was gerend, "Tibo kom eens..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de schuilende schelp

"Tibo kom eens..." Hoorde ik iemand zeggen. Jo. Ik ging, zonder het licht aan te doen, dieper de kamer in. Ik vermoede dat deze van Maya was, spijtig, als het was van iemand die nog wel in het huis was, kon ik hem/haar imiteren...