De Kwaadaardige Club || RPG - 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Iratus

Ze vestigt zich op Tatonchimoen. Tibo. Ook veel makkelijker. Ik vraag me af hoe het voor hem voelt. Het zelfde, denk ik. Maar ik moet nu aan mezelf denken. De pijn smeult nog na, maar zo'n marteling is het nu niet meer. Alsof Jo haar wapens uit mij heeft getrokken en ze in Tibo heeft gestoken.
Was ik bang voor Jo? Ja.
Er staat me nog veel te wachten, blijkbaar. Ben ik nu bang voor die bitch? Nee. Ze is een zielige psychopaat. En ik kan haar makkelijk aan. Zolang haar messen er niet zijn, ten minste. Manipulatie? No way. Dat heb ik al twee keer gedaan, en daardoor heb ik haar gemaakt tot het monster dat ze nu is. Illusies? Sure. Maar wat zou ik dan moeten doen...

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Jo
Ik sluit mijn ogen even tegen de pijn, ja die voel ik ook. Die watjes denken dat ze zo zielig zijn maar die pijn voel ik nou al 11 jaar. Op een gegeven moment wen je eraan en is niet zo erg meer maar als je het bij iemand anders doet komt de pijn terug, pijnlijker.
Ik strompel naar achter en leun tegen dezelfde muur als Iratus. Ik kijk haar heel even aan, mijn ogen zwart. Na 19 seconden worden mijn ogen weer blauw en val ik uitgeput op de grond.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Eén woord, twee woorden, drie vier vijf.
Een vloek, natuurlijk. Waarom had dat meisje hem niet geloofd. Mij zien ze niet. Ik zit in de boeg, maar ik ben onzichtbaar, ik meng me met Jo's herinneringen. Het is fout, maar ik moet iets doen. Het meisje, Jo, weet ik inmiddels, schreeuwt. Ze is zo klein, zo kwetsbaar, Davy Jones legt de wereld op haar breekbare schoudertjes, en ja, natuurlijk gilt ze. De wereld draagt pijn met zich mee. Ik besef dat den pijn die ze mij deed voelen door haar eigen lichaam stroomt, la jaren lang. Dan valt ze flauw.

Ik open mijn ogen, een paar koraalblauwe staren me aan, ik deins achteruit.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Ik ga langzaam rechtop zitten en kijk Iratus hatelijk aan, ze had niet iets gedaan, al weet ik niet wat.
Ik stond op, wankelde even en hield me weer vast aan de muur. Ik was te uitgeput om nog iemand pijn te laten voelen. Dat dat ik het wou, maargoed.
Weer voelde ik mijn ogen zwart worden, mijn energie werd bijgevuld naar 100 waardoor ik met een oogopslag een glazen kastje kapot maakte.
En weer voelde ik mijn ogen veranderen en viel weer uitgeput op de grond, pas toen werd alles zwart om me heen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Ze valt. Door mijn toedoen? Valt ze, omdat ik...
Ik ren naar beneden, waar ik Martyr tegenkom. Hij heeft de schoudertas van zo-even weer om, en een jas. Gaat hij echt...
'Meen je dit nou. Je gaat weg. Waarom. Waarom ga je weg zonder een woord tegen mij te zeggen.'
De teleurstelling druipt van mijn stem af.

[ bericht aangepast op 27 aug 2016 - 20:19 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Martyr

Ik kijk haar aan.
'Sorry dat ik niet eerst toestemming ben gaan vragen of ik mijn eigen huis mag verlaten, hoor.' Ik kijk ongemakkelijk de kamer rond. 'Dat ik naar buiten ga betekent niet dat ik voor altijd wegga.' Ik slik de woorden 'overdrijven is ook een vak' in en bestudeer dan de grond.
'Wat is er gebeurt?' vraag ik dan aan haar, 'Je ziet er verschrikkelijk uit en dat kabaal dat jullie maakte, wat uit die kamer kwam klonk alsof jullie probeerde te zorgen dat de hele wereld jullie hoorde.'

---

i wanna die with you once or twice.

Iratus

'Oh, het spijt me zeer,' snauw ik. 'Ik weet niet of je het doorhad, maar ik ben zo juist gemarteld door Jo. Haar ogen werden zwart en ze had geen controle over zichzelf, ik - dwaal af. Maar ik schreeuwde. Ik hoopte dat er hulp zou komen. Ik hoopte op jou! Jij hoort dat soort dingen, je kan wanhoop toch wel van een stem onderscheiden!'

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Martyr

'Wist ik veel dat jullie allemaal gezellig een theekransje gingen houden!' Ik probeer kalm te blijven, 'Weetje nog toen op die boot, de belofte, ja, die Jo had gemaakt met een of andere zeeman? Ik dacht dat je haar door haar verraad nu wel wantrouwde. Ik kan je waakhond niet zijn, ik kan je niet beschermen, die last kun je me niet opdragen. Verwacht niet van me dat ik je steeds kom redden!' schreeuw ik naar haar. 'Heb je enig idee wat ik aan het doen was?!' Ik probeer normaal te ademhalen, maar het mislukt echter. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes. Zucht diep. Dan loop ik langs haar heen naar buiten. Draai me naar haar om als ik in de deur opening sta.
'Ik had beter kunnen gaan toen me nog niks verweten werd en toen er nog niks van me verwacht werd.' Daarna stap ik naar buiten en gooi de deur achter me dicht.

---

i wanna die with you once or twice.

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Ik hoor een luide knal en doe mijn ogen meteen open, ik merk dat het Martyr was.
Ik loop naar het raam om hem te kunnen zien, loopt hij weg? Dat mag niet zomaar... Ofja, niet zonder pijn...
Ik concentreer me zodat hij, net zoals de anderen, heel veel pijn krijgt.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Ik barst in tranen uit. Ik zak in tegen de muur, ik snik onbeheersbaar, hij is weg. Hij is weg en het is mijn schuld, en ik heb hem nooit kunnen vertellen wat ik voor hem voel, en dat zal nooit gebeuren, want moed is iets dat ik niet bezit. Maar als hij weg is... Echt weg, dan kan ik toch wel...
Ik trek de deur open, sprint naar buiten, achter Martyr aan, haal hem in, pak zijn gezicht vast, en druk mijn lippen op de zijne. Kust hij nou terug?

Plotseling schreeuwt hij.
'Martyr!' gil ik. Ik draai me om, mijn gezicht vertrekt in woede, zoals ik nog nooit heb gevoeld. Messen, woedend gooi ik één, twee, drie messen in haar richting. Ik weet niet of ik haar heb geraakt, maar Martyr zwijgt.
'Martyr, ik... Gaat het?' mompel ik bang.

[ bericht aangepast op 27 aug 2016 - 21:26 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Opeens komen er messen naar mij toe geschoten, ik doe een stap naar achter, toch verlaat er een pijnlijke gil mijn mond, er was een in mijn arm gekomen.
Ik val naar achter en haal hem eruit, bloed... Er schiet een traan over mijn wang,
"Jo, zie je die tranen, die tranen zijn belangrijk, die tranen zal je nog vaak zien, dat zijn tranen van pijn..."
De woorden van Davy schieten door mijn hoofd, hoe ze werd gemarteld tot ze dood was. Ik knijp mijn ogen dicht en blijf nog even zo liggen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Wie is 'ze'?

hoe ze werd gemarteld tot ze dood was.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

_Silence schreef:
Wie is 'ze'?
(...)

De verzorgster van Jo, die met haar mee ging van het schip maar daarna werd vermoord door Davy

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

JoSnape schreef:
(...)
De verzorgster van Jo, die met haar mee ging van het schip maar daarna werd vermoord door Davy

Oké

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

_Silence schreef:
Iratus

Ik barst in tranen uit. Ik zak in tegen de muur, ik snik onbeheersbaar, hij is weg. Hij is weg en het is mijn schuld, en ik heb hem nooit kunnen vertellen wat ik voor hem voel, en dat zal nooit gebeuren, want moed is iets dat ik niet bezit. Maar als hij weg is... Echt weg, dan kan ik toch wel...
Ik trek de deur open, sprint naar buiten, achter Martyr aan, haal hem in, pak zijn gezicht vast, en druk mijn lippen op de zijne. Kust hij nou terug?

Plotseling schreeuwt hij.
'Martyr!' gil ik. Ik draai me om, mijn gezicht vertrekt in woede, zoals ik nog nooit heb gevoeld. Messen, woedend gooi ik één, twee, drie messen in haar richting. Ik weet niet of ik haar heb geraakt, maar Martyr zwijgt.
'Martyr, ik... Gaat het?' mompel ik bang.

Mag ik alsjeblieft gewoon zelf schrijven/bepalen hoe Martyr hier op reageert? Want ik bedoel het echt niet vervelend ofzo, maar hij zou nooit zo reageren.

Maar laat het nu maar zo, want anders moet Jo haar post ook weer helemaal aanpassen.

[ bericht aangepast op 28 aug 2016 - 10:00 ]

---

i wanna die with you once or twice.