Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [2] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Jo
Lisa kwam erbij staan en zei iets over Megan, "Ja en ik heb haar met nog op het schip getrokken voordat ze wegrende..." Zei ik boos. Ik had al stress genoeg door mijn zus en dan Megan ook nog...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Sean

Wanneer ik boven in een boos zit te staren
naar een schip dat ik niet ken roept vragen bij me op,
maar dan ruik ik eten en moet ik er wel heel. Ik spring
over takken en ren dan stilletjes langs het schip. Ik klim erop als
een ninja uit het zicht en loop dan waar ik de geur ruik naar binnen,
ik doe de restjes in mijn binnen zak en open dan een raam. Als ik eruit
wil springen zie ik meerminnen, ik grom en duik dan in het water. De Meerminnen
zijn meteen weg en dat doet me goed. Ik loop het water uit en merk dan dat
is zichtbaar ben, weg spion en hallo verslagenheid ...

---

~

Chris James

'Ugg, ik hoor geruzie wat is e...' Ik zie dan twee meiden,
allebei charmant, leuk & super knap. Ik loop op degene die liggend,
half dood lijkt af. 'NIEMAND BEWEGEN!' Dan kijk ik om me heen.
'Het bewegende stipje, is Megan'...

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Jo

'NIEMAND BEWEGEN!' schreeuwt een jongen,
'Het bewegende stipje, is Megan..' hij snapte me... de eerste volgens mij.
"Dankje.." stamelde ik toen ik bijgekomen was, ik stond op, even duizelde alles maar het ging weer goed.
"Hook... geloof je me?" zei ik en wende me weer naar Hook.
Leslie
Een jongen schreeuwde hard, waarop Jo weer opstond en naar Hook ging, langzaam ging ik dichterbij om alles goed te kunnen horen totdat ik naast de jongen stond.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Wanneer het meisje, Odi heette ze dacht ik, er plots vandoor ging, had ik niet lang nodig om te beseffen dat ik achter haar aan moest. Zij leek meer te weten over de schaduw. Ene Mal, of zo.
Snel, maar zo stil mogelijk, aangezien het lijkt dat ze niet door heeft dat ik haar volg, loop ik achter haar aan, tot ik bij een soort open plek kom, waar meerdere mensen lopen. Ik zie van alles gebeuren, waaronder Odi die vastgegrepen wordt, maar zijn als een echte krijger los vecht en wegvlucht. Stiekem heb ik daar best wat respect voor en ik begin dat meisje steeds aardiger te vinden.
Mijn blik blijft hangen op de jongen die de baas lijkt te zijn van het kamp. Ergens doet hij me wel denken aan de schaduw, maar hij is een jongen, geen schaduw. Gehurkt in de bosjes blijf ik alles nog wat in de gaten houden.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

---

'Opzich kan je je wel laten zien, ze vermoorden alleen mensen als ze melig en niet gewond zijn.' zeg ik als ik Tigerlily zie. Het was een poging tot een grapje, maar door mijn licht trillende stem klinkt het niet zo. Ik werp een blik op Mal. 'Als je voor de schaduw kwam, dat is zijn eigenaar,' zeg ik met een knikje naar Mal.

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 20:08 ]

---

obsessive rage

---

Florence vertelt iets over een nieuweling genaamd Babette, dat Hook om haar geeft. Kan mij wat schelen, het is maar een meisje. Zolang ze niet zoenen is alles goed. 'Zorg dat ze elkaar geen kus geven, en alles is goed.' zeg ik daarom. Dan hoor ik geritsel, Odi. 'Odi, je kan wel tevoorschijn komen.' zeg ik. Onzeker stapt het meisje tevoorschijn.
'Ik was je niet aan het afluisteren,' zegt ze meteen, een half jaloerse, half angstige blik wordt naar Florence geworpen. 'Ik had alleen geen zin in een Lostboy applaus en al hun trommels, jij stond gewoon in de weg...'
Ik rol met mijn ogen en trek haar wat dichterbij. 'Omdat je zo weinig liegt kan je het erg slecht, Odi.' zeg ik. Odi kijkt me fronsend aan, ik buig me voorover.
'Je hoeft niet zo naar haar te kijken, we hebben toch al niks.' fluister ik in haar oor. 'Dus wees niet zo jaloers.'
Eigenlijk is Florence juist een middel Odi jaloers te maken, maar goed, dat doet er even niet toe.

---

obsessive rage

Een klein beetje geschrokken draai ik mijn hoofd wanneer ik plots iemand hoor. Blijkbaar had ik Odi niet zo goed in de gaten gehouden, waarschijnlijk was ik afgeleid door die jongen die zo op de schaduw lijkt. En Odi bevestigt nu mijn vermoeden door te zeggen dat hij de eigenaar is van de schaduw. Ze lijkt lichtelijk geschrokken, te horen aan haar trillende stem.
"Je hebt goed gevochten," zeg ik haar met een serieuze blik, waarna ik weer naar de jongen kijk. Dat moet dan die zogenaamde Mal zijn. "Kan hij me terug naar huis brengen?" vraag ik vervolgens.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

---

'Misschien als je het lief vraagt,' zeg ik zachtjes. 'Ik heb het hem nog nooit zien doen, maar de meesten hier hebben dan ook geen huis...'
Dan roept Mal me plots en ik merk dat ik er niet tegen kan hoe hij naar Florence kijkt. Er is een klein, jaloers deel in mij dat roept dat hij van mij is. Ik probeer dat deel te negeren, maar toch maakt Mal er een opmerking over. 'Hou je mond.' zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Mal grinnikt. Blijkbaar vindt hij mijn woede nog alleen amuserend.

---

obsessive rage

Florence Red

'Hallo, wat is mijn taak nu?' Ik kijk een beetje verveeld
in het rond en zeg dan tegen Odette, 'Hij is van jou, lieve schat',
de toon waarop ik het zeg lijkt sarcastisch, maar toch meen ik het.
Ik ben allang niet meer op Pan, hij is duidelijk op Odi...

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 20:55 ]

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

---

'Ik heb niks met hem, lieve schat.' zeg ik, Florences stem intimiderend. 'Geen Cupido spelen a u b.'
Mal lacht en komt nog wat dichterbij, heeft niemand hem ooit iets verteld over een persoonlijke ruimte?!
'Daar denk ik anders over.' zegt hij en licht mijn kin een beetje op. Van deze beweging krijg ik het een beetje benauwd, wat haalt hij in zijn hoofd? Onze hoofden komen wat dichter bij elkaar, ik denk te weten wat hij van plan is, als hij zijn hoofd weer terug trekt. 'Florence mag iets doen, maakt niet uit wat.' zegt Mal. 'En ik daag Odi uit voor een gevecht. Jij met je lichtmagie, ik met de mijne.'
Een schok gaat door me heen. Hij is veel beter met magie. 'Duel niet aangenomen.' zeg ik snel, vlak voordat ik flauw val.

---

obsessive rage

Eén van de Jo's kwam mijn kant opgelopen."Dát!" ze wees naar de andere Jo, "Hoort bij Pan!" ze klonk vrij boos en staarde haar vragend aan. "Meer hoef je niet te weten." ik was vrij verbaasd over dit. Ik hield me stil, maar bedacht me net dat ik niet wist welke jo er nu bij mij hoorde. De PanJo of Jo? PanJo kwam nu ook mijn kant oplopen. "Ja natuurlijk Jo, je hebt helemaal gelijk" zei het meisje en maakte dezelfde overdreven buiging die Jo maakte toen ze mij op een gevoelige plek raakte. "Aangenaam, Leslie... De tweelingzus van Jo en de dochter van Liam Jones..." mooi, PanJo was dus niet Jo, maar Leslie. Dat zou wat makkelijker zijn om als ze uit elkaar te houden, maar ach beide mocht ik niet. De tweelingzus van Jo en de dochter van Liam Jones Ik doe een stap achteruit en mijn ogen gaan wijd open. Wat had ze daar nou gezegd. De tweelingzus van Jo en de dochter van Liam Jones. Hoor ik opnieuw in mijn hoofd. Was ik nou familie van die twee kinderen? Was ik hun oom?
Wat er allemaal voor de rest gebeurde is mij allemaal ontgaan. Ik zonder me even af en blijf aan het rand van het schip staan en kijk uit over zee. Ze zee waar Liam gestorven was...
'NIEMAND BEWEGEN!' ik schrik op uit mijn gedachtes en voeg me weer bij de groep. ik had gehoopt dat Leslie en Jo de ruzie hadden opgelost zoals de Jones familie dat deed, snel en vriendelijk.
'Het bewegende stipje, is Megan..' zei Chris. Begon hij nu ook al in die map te geloven?
"Dankje.." stamelde Jo. Ze wende zich tot mij. "Hook... geloof je me?" ik haalde mijn schouders op. "Wat maakt het uit of ik hierin geloof?" ik schud even mijn hoofd om me weer volledig te kunnen concentreren op het heden. "Ik denk dat het geen groot verschil maakt of ik geloof of niet. En wat Megan betreft, zij staat al op de lijst voor de Lost-boys."

---

If no one else will defend the world then I must

Jo

"Wat maakt het uit of ik hierin geloof? Ik denk dat het geen groot verschil maakt of ik geloof of niet. En wat Megan betreft, zij staat al op de lijst voor de Lost-boys..." boos keek ik Hook aan, maar ik wende me snel weer naar Leslie, "En wat moet er met haar gebeuren?" vroeg ik aan Hook, "En wat bedoel je met de dochter van Liam?" ik wende me weer naar Leslie.
"Precies zoals ik het zeg, we zijn de dochters van Liam en Maya..."
"En hoe weet je dat?" vroeg ik ongelovig, moest ik nou echt familie zijn van hém!?
"Ik moest van Peter ons omwisselen, hij wou er iets mee, ik weet niet waarom, als dat zou lukken en Hook zou me betrappen als meisje en hij dacht dat het jou was kreeg ik de waarheid te horen over onze familie..." zei Leslie.
Langzaam liep ik terug naar Hook, "Peter Pan liegt toch nooit... Dus dan moet het de waarheid zijn... Wat ga je doen met Leslie?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Sean

Ik hoorde geruzie en mijn wolven neus
rook de geur van een tweede meid, een piraat,
en de zee. Ik liep weer terug naar de boot omdat ik nieuwsgierig
was, te nieuwsgierig. Toen ik eindelijk boven was zette ik langzaam
mijn voet verkeerd neer en belandde op het dek van het schip,
midden tussen de ruziënde personen. 'Hallo, hoe gaat ie?' Beschamend
keek ik naar de personen om me heen, waar ik tussen lag zonder
shirt en gelukkig met broek.
'Mooi weertje'

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 13:58 ]

---

~

Lisa Macaw

Er kwam een jongen voor ons vallen. Ik trok mijn zwaard uit mijn schede en richtte het op zijn keel. 'wie ben je en waarom ben je hier?' Vroeg ik terwijl mijn zwaard steeds dichter bij zijn keel kwam.