Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [2] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Chris James

Ik drukte het zwaard dichter tegen haar keel aan.
'Ik doe het echt, wil je bewijs?' Ik glimlachte en snapte
niet waar ik mee bezig was. 'Ze is ook aas voor de zeemeerminnen
als je haar zo liever ziet sterven...' Een gemene grijs kwam op mijn gezicht
terecht en ik keek hem geniepig aan. 'Jou keuze, laat Leslie gaan of Babette gaat,
de ene vreselijker dan de andere..'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Leslie

'Jou keuze, laat Leslie gaan of Babette gaat, de ene vreselijker dan de andere..' langzaam werd ik rood, waarom deed hij dat voor me?
Ik schuifelde naar hem toe en schoof zijn zwaard naar beneden zodat het niet meer bij haar keel zat, "Waarom doe je dit voor me?" fluisterde ik.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Het zwaard van Chris ging dichter tegen de keel van Babette aan. Ik deed een stap naar voren, maar hield me in. 'Ik doe het echt, wil je bewijs?' Er verscheen een glimlach op het gezicht van Chris. Waar was die jongen mee bezig? 'Ze is ook aas voor de zeemeerminnen als je haar zo liever ziet sterven...' Een gemene grijs kwam op zijn gezicht en hij keek me geniepig aan. 'Jou keuze, laat Leslie gaan of Babette gaat, de ene vreselijker dan de andere..' Waar was ik mee bezig? Ik leek wel zwak. Ik nam het op voor een meisje wat ik pas net kende. Wat moest de bemanning daar wel niet van denken. Ik stak mijn zwaard terug en keek Chris kwaad aan. "Doe met die vrouw wat je niet laten kan. Dat," ik wijs naar Leslie. "Gaat de cel in en als je dat niet leuk vindt, stuur ik jou erachteraan. Kunnen jullie wat tijd voor twee doorbrengen Romeo en Julia." ik draaide me om en liep kwaad mijn kajuit in. Daar gooide ik al het eten van tafel af en smeet een fles rum tegen de wand aan.

---

If no one else will defend the world then I must

Jo

Geschrokken doe ik een stapje naar achter, waarom deed Chris dat?
"Doe met die vrouw wat je niet laten kan. Dat," Hook wijst naar Leslie. "Gaat de cel in en als je dat niet leuk vindt, stuur ik jou erachteraan. Kunnen jullie wat tijd voor twee doorbrengen Romeo en Julia."
Ik lachte, dat gaat Leslie niet leuk vinden, ze haat liefde volgens mij. Hook draaide zich om en liep kwaad zijn kajuit in, onzeker liep ik achter hem aan, hij gooide al zijn eten van de tafel en gooide zijn fles rum tegen de wand.
"Killian, rustig..." zei ik terwijl ik een stapje in zijn richting deed, "Waarom ben je boos, Babette, Chris, Leslie of mij?" vroeg ik, "Sorry ik wist echt niet dat we familie waren, als ik dat wist had ik... anders gedaan..." stamelde ik en deed nog een stap in Hook zijn richting.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Chris James

Wat jij wil, en ik smeet Babette in het water, toen
sprong ik over de zijkanten en rende ik het bos in,
en ineens wist ik waar ik mee bezig was, ik was bezeten...

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Babette Woodley


Ik had geen keus, het ene moment had ik een zwaard tegen mijn keel en sneed
het nijdig in mijn keel, het volgende moment stond Hook voor me en
het andere moment lag in in het water. Hoestend probeerde ik boven te komen,
maar het lukte niet meer. Koude handen zaten aan mijn benen en ik kon
geen zuurstof meer halen, ik raakte bewusteloos en had geen idee
dat ik nog niet dood was, of verdronken...

---

~

Chris James

Ik was bang dat ik iets verkeerds heb gezegd, alles
wat er een paar minuten geleden gebeurd is had de gevolgen
van deze punten:
. Hook liep boos weg, en pakte Leslie op
. Leslie denkt dat ik verliefd op haar ben, wat niet zo is, ik verdedigde haar

en het ergste nog, ik had door Babette in het water gegooid, haar gedood...

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Leslie
Chris smeet Babette in het water en ik zag de zeemeerminnen al komen, "Babette!" schreeuw ik nog en leun over de rand heen. Ze trokken haar naar onder, "Geef me een mes!" schreeuw ik naar een van de piraten, snel geeft hij me een mes en ik spring het water in, niet dat ik zo goed was in zwemmen maar ik kan het wel, ik zag dat Babette steeds verder weg zonk en ik zwom erachteraan, een probleem, mijn zuurstof, nog even doorzetten, ben er bijna. Eindelijk had ik haar hand vast en trok haar een beetje omhoog, een boze meermin trok aan mijn benen maar ik ging met het mes bij haar handen langs, ze liet los en zo ook Babette. Snel zwom ik naar boven en proestte het uit toen ik weer boven was. Leeft ze nog? Was de eerste vraag die in me opkwam.
"Help ons! Schiet op!" schreeuw ik naar boven.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Killian, rustig..." kwaad keek ik om en ik zag dat Jo me achtervolgd was mijn kajuit in. "Waarom ben je boos, Babette, Chris, Leslie of mij?" vroeg ze, "Iedereen, alles hier op Neverland en vooral Pan!" Ik wist gewoon zeker dat hij hier achter moest zitten. Dit was een spel van hem. Was hij me aan het testen? Ik had geen idee. "Sorry ik wist echt niet dat we familie waren, als ik dat wist had ik... anders gedaan..." stamelde Jo en ze kwam nog een stap dichterbij. nu pas besefte ik wat ik had gedaan. Ik had Babette voor afval achtergelaten bij Chris. "Bloody Hell!" ik passeerde Jo. "Help mee!" schreeuwde ik naar haar. Ik zag de bemanning over de reling kijken. "Sta daar niet zo, stelletje dekzwabbers! MAN OVER BOORD!" Ik trok mijn lange jas uit en deed mijn riem met mijn zwaard af en duwde deze in Jo's handen. Ik had nooit iemand met mijn zwaard vertrouwd. Ik wilde net het water inspringen toen ik Leslie en Babette boven water zag komen. "Sta daar niet zo mannen, help die twee dames," ik stak mijn hand uit om Babette uit het water te tillen. Leslie kon het zelf wel of kreeg hulp van de rest van de bemanning. Ik trok Babette het dek op en keek hopeloos toe of ze nog ademde.

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 17:45 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Kalea-Lilly Brown

Ik hoorde alles, en meteen ging ik als een schroevendraaier, maar
nu met 50 km per uur, het water in racen. Ik sloot mijn vleugels net op tijd in,
maar zag geen spoor van Babette. Het meisje met de blauwe ogen was verdwenen
en het was allemaal de schuld van het ene jongetje dat zo nodig Leslie vrij moest hebben.
Ik zwom weer naar boven en riep naar Leslie wat me het meest pijn deed, maar toen merkte
ik dat ik iets fout deed, want ik zag hem. De jongen die het aangericht had in de bosjes sneaken...

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 17:47 ]

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Babette Woodley

Ik zag alles zich opnieuw afspelen, hoe ik vroeger was, mijn ouders,
mijn leven, mijn goede leven, en toen ging het mis. De storm, de tornado
en alles werd verwoest. Ik huilde van binnen en misschien ook wel
van buiten... Ik voelde hoe mijn nicht me vroeger speels onder water duwde,
maar ook weer snel op. Alleen werd het een nachtmerrie, ik zag de meerminnen
die hun nagels om mijn enkels grepen, hun lange nagels die door mijn huid
heen gingen en de pijn die ik voelde... En toen, wat ik zelf niet verwacht had,
spuugde ik zo al het water uit wat ik ingeslikt had, zwakjes zakte ik weer door mijn
polsen en belandde ik op het dek, ik hijgde en merkte dat ik zuurstof te kort had,
ik maakte mijn ogen groot en keek om me heen, leefde ik nog echt...

---

~

Kalea Lilly Brown

Het meisje leefde nog echt, ik vloog het dek op
en landde met mijn grote vleugels op de rand.
Ik had de hoop opgegeven net als de rest, en verwachtte
dat ze dood zou zijn. Ik ging naast haar zitten en streelde
haar koude natte wangen, en toen schrok ik me dood zeg!
Het meisje spuugde water uit, al het water dan ze ingeslikt
had en toen zakte ze door de polsen zo op het dek.
Een schok ging door mijn lijf toen ik me weer omdraaide en hem zag.
'Jij.... jij hebt dit aangericht', en met een snelheid die ik net
ook had, maar dit keer van woede ging ik op hem af...

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 17:56 ]

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Ik meld me af, en vermoord Chris als Kalea

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Jo

"Help mee!" schreeuwde Hook naar mij, hij had door dat hij Babette alleen had gelaten, snel rende ik achter Hook aan, het dek op. "Sta daar niet zo, stelletje dekzwabbers! MAN OVER BOORD!" schreeuwde hij, Hook trok zijn lange jas uit en deed zijn riem met zwaard af en duwde het in mijn handen. Ik deed een paar stappen naar achter om niet te vallen, als Hook gestrest is, is hij best sterk! Ik kijk naar Leslie en Babette, Leslie heeft een goede daad verricht, "Help haar dan!" schreeuw ik naar een paar mannen die van schrik alles laten vallen en Leslie omhoog helpen, Leslie bedankt ze even en rent vervolgens naar Babette en vraagt, "Leeft ze nog?" eigenlijk was ik best trots dat ze mijn zus was, ze heeft gewoon iemand gered! Ik ga achter Hook staan voor als hij zijn spullen terug wilt.
Leslie
Snel ren ik naar Babette, "Leeft ze nog?" vraag ik, nog hijgend en hoestend aan Hook, maar op dat moment deed ze haar ogen open, gelukkig anders was alles voor niets geweest! Maar al snel verging mijn blijheid, misschien waarderen ze niet dat ik haar had gered en moet ik alsnog in de cel. Pijnzend ga ik op de rand van het schip zitten, wachtend tot iemand naar me toe komt. Om me straf te geven of om trots op me te zijn...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Babette Woodley

Het enige wat ik kon doen is Leslie aanstaren, zeggen kon ik
niet, want mijn keel deed het niet. Dus ik probeerde of ik me
kon bewegen en knuffelde haar. 'D-d-d', kon ik alleen maar uitbrengen.
Ik hoop dat ze snapte dat het ''dankje'' moest zijn. En spontaan liep
er een traan over mijn wang, en eigenlijk kon het me niet schelen of ik dood was...
Ik leef toch nog?

---

~