Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [2] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

- moet afmelden/eten -

---

~

"Leeft ze nog?" hoor ik Leslie vragen. Ik bleef stil en staarde naar het lichaam van Babette. Ik haalde opgelucht adem toen Babette water uit haar mond spuugde. Ze leefde dus nog en dat was alles wat ik wilde weten, maar waarom? Ik schudde snel de gedachtes van mij af. Babette knuffelde Leslie, 'D-d-d', was het enige wat ze kon uit krabbelen. Ik was nog best trots op Leslie. Liam zou hetzelfde gedaan hebben waardoor er een glimlach verscheen op mijn gezicht. Nu ik het wist zag ik wel een aantal dingen van Liam in beide meiden. Ik greep mijn jas weer van Jo en sloeg deze bij Babette om. Ik liep naar de rand van het schip toe wat Leslie zat. Ik bleef wel staan en leunde over de reling heen. "Dankjewel," zei ik zacht. "Je vader zou trots zijn." zei ik met een zwak glimlachje.

---

If no one else will defend the world then I must

Leslie

Ik zag Hook naar me toe lopen, de zenuwen kwamen al, straks wou hij me nog vastzetten!
"Dankjewel," zei hij zacht. "Je vader zou trots zijn." ik bloosde, dat was een betere reactie dan ik had verwacht.
"Het was mijn fout... als ik er niet was geweest... zou het nooit... gebeurt zijn..." ik zucht even, wat hadden ze ooit aan mij?
Ik kijk naar de zee, een meeuw, meeuwen zijn mijn lievelingsvogels omdat ze zo mooi zijn en van de zee houden, ik glimlachte even.
Langzaam kwamen de eerste tranen al en stroomden ze over mijn wangen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

Leslie moest blozen na wat ik had gezegd. Ik zag het in mijn ooghoeken, maar staarde snel weer uit over zee. "Het was mijn fout... als ik er niet was geweest... zou het nooit... gebeurt zijn..." Ik zag tranen over de wang van Leslie glijden. "Zonder jou," begon ik. "heb ik nooit mijn nichtjes leren kennen." zeg ik terwijl ik een kuch laat, omdat ik een brok in mijn keel voel. "Dankjewel." mompel ik nog een keer. Verdomde emoties. Snel nam ik een slok rum.

---

If no one else will defend the world then I must

Babette Woodley


Ik deed dankbaar hem om, alleen durfde ik Hook niet aan te kijken.
'Willen', ik zuchtte eens diep en nam toen een grote hap lucht.
'Kunnen jullie me even helpen?' En meteen schoten de piraten me te
hulp om me op te laten staan. Ik trilde nog een beetje, maar ik kon
al wel weer lopen. Ik ging treurig naar de kamer waar ik en Hook nog
rustig aten, toen ik bukte en het glas pakte prikte er de scherf in mijn vinger.
Ik keek nog is om me heen, Hook was boos op me. Ik legde zijn jas neer en werd meteen
een stuk kouder. Waar ik was, het voelde niet goed, de piraten hebben me weg geholpen...
Maar hoe Hook me in de steek liet, terwijl ik kei hard kon gillen...
Ik liep naar Jo, 'W-wat een gebeurt- tenis', ik keek naar Hook en Leslie en
toen weer terug. Het schemerde en toen voelde ik echt dat ik hier
niet thuis hoorde...
Ik wilde weg...

---

~

Leslie

"Zonder jou," begon Killian. "heb ik nooit mijn nichtjes leren kennen." ik werd nog roder en keek hem aan,
"Ik dacht dat je me zo'n kreng vond...?" zei ik, maar het was ook eigenlijk een vraag.
"Ik bedoel, ik hoor bij Pan, tenminste, dat denk ik, ik weet het niet meer..." stotter ik.
Ik ga op de reling staan en hou me vast aan een touw, laat de wind door mijn haar gaan, "Maar hier ben ik vrijer..." zei ik.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Jo

Ik keek even om me heen, Leslie was met Hook aan het praten, dat zat wel goed denk ik.
Op dat moment stond Babette naast me, 'W-wat een gebeurt- tenis' zei ze langzaam,
"Babette, wat doe je hier nog, ga naar binnen en trek iets warms aan!" zei ik verbaast,
"Als je wilt kan ik je wel even helpen met lopen ofzo..." wat was het toch een eigenwijs meisje, ik glimlachte, net zoals mij.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Babette Woodley

'Nee, dat hoeft echt niet', ik bibberde van de kou, maar ik liet me niet kennen.
Ik keek Hook en meteen werd ik treurig, 'eigenlijk zou ik voor vanavond hier weg
moeten... Nou... Zo voel ik me...' Ik keek naar de grond en toen weer in de verte.
'Kun je je zus nog is voor me bedanken?'

---

~

Jo
'Eigenlijk zou ik voor vanavond hier weg moeten... Nou... Zo voel ik me... Kun je je zus nog is voor me bedanken?'
Ik zag dat ze aan het kijken was naar Killian, "Liefdesverdriet?" vroeg ik, zelf heb ik niet erg veel ervaring maar ik weet best hoe je dat kan spotten.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Babette Woodley

'Geen idee', en ik haal mijn schouders op.
Ik doe mijn ketting af en pak dan haar hand.
Ik doe dan haar vingers dicht. 'Mijn oma zei dat dit
ik dit moest geven aan mijn vriendin of moest kijken
in de toekomst en alvast aan mijn toekomstige vriendin
geven, ik denk dat ik de persoon gevonden heb', ik
keek verlegen naar de grond en toen weer naar Hook.
'Wat hem betreft, hij heeft tot nu toe geen spijt dat hij me
in de steek liet.'

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 20:12 ]

---

~

Jo

'Mijn oma zei dat dit ik dit moest geven aan mijn vriendin of moest kijken in de toekomst en alvast aan mijn toekomstige vriendin geven, ik denk dat ik de persoon gevonden heb. Wat hem betreft, hij heeft tot nu toe geen spijt dat hij me in de steek liet.'
Ik bloosde een beetje, "Dat kan ik echt niet aannemen.. Het is kostbaar, en van jou..." zei ik en deed haar hand bij haar hart, "Kies je vrienden zorgvuldig uit, ben ik betrouwbaar? Ik weet het niet... Ik wil je geen pijn doen."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

"Ik dacht dat je me zo'n kreng vond...?" ik moest lachen om haar opmerking. "Was jij niet degene die mij nog al op een gevoelige plek trapte?" ik keek haar lachend aan. "Ik bedoel, ik hoor bij Pan, tenminste, dat denk ik, ik weet het niet meer..." stotterde ze. Leslie stond op en ging op de reling staan. "Maar hier ben ik vrijer..." zei ze. "Dan blijf je hier, toch?" ik wilde met mijn hand mijn zwaard pakken, maar merkte dat Jo die nog had. "Ik bescherm je tegen Pan. Je bent geen geen Lost Girl meer, ik heb je gevonden." Ik keek om me heen waar Jo was en zag dat ze met Babette in gesprek was. Stond Babette nou op het punt om te vertrekken. "Bloody Hell," mompelde ik weer en ik versnelde mijn pas richting Jo en Babette. "Wacht!?" schreeuwde ik.

---

If no one else will defend the world then I must

Babette Woodley

"Dat kan ik echt niet aannemen.. Het is kostbaar, en van jou..." zei ze en ze deed mijn hand bij mijn hart,
"Kies je vrienden zorgvuldig uit, ben ik betrouwbaar? Ik weet het niet... Ik wil je geen pijn doen."
'Wanneer je die woorden uitspreekt met onzekerheid, weet ik dat jij de goede persoon bent',
en ik wilde hem net omdoen, tot ik iemand achter me hoorde roepen. "Wacht!?'' Klonk er achter ons.
Het was de stem van Hook, ik keek raar op en draaide me om naar waar de stem vandaan kwam. 'Eeehh,
hoi?' En toen draaide ik me weer om en maakte me klaar om weg te lopen. 'Ik moet gaan', en ik loop weg, maar
stiekem stop ik toch de ketting in de zak van Jo. Dan loop ik verder en merk dan pas hoe koud ik het eigenlijk
heb. Als ik me voor de laatste keer wil omdraaien besef ik pas dat oma haar woorden nog verder gaan, laat
niet in de steek dat jou ook niet in de steel zou laten, wees trouw aan je dierbare vriend, want dat is
degene die jij echt verdiend...

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 19:47 ]

---

~

Captain Killian Jones Hook

'Eeehh, hoi?' Was dat het enige wat ze tegen mij kon zeggen na dit alles? Ze draaide haar rug weer terug naar mij. 'Ik moet gaan', en ze loopt weg. Wat doe je Killian? Waarom sta je hier nog? Ik rende en greep Babette bij haar schouder en draaide haar gezicht mijn kant op. "Waar heb ik dit aan te danken?" ik keek Babette vragend aan. Ik weet wat het antwoord is en ik snap ook niet waarom ik het nog vraag. "Sorry," mompel ik een beetje verlegen. Babette zorgde er altijd voor dat ik mij anders gedroeg en ik weet nou niet of ik dat fijn vind.

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 19:53 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Babette Woodley

'Het is niet wat er gebeurd is, het is de fout
die ik begaan heb', en pakte mijn tas van de grond
en deed mijn vest aan. 'Moet je niet naar je bemanning?', kwam er
op een treurige toon uit. Het kleine briefje dat boven op mijn tas lag, viel nog
op de grond wat ik niet door had, 'Vergeet maar dat ik heb bestaan, of ooit bij je
was', toen draaide ik me om zette me
af en belandde in het zand. Toen liep ik verder, verder het bos in
en hoopte verder dat niemand me zou missen, ook al heb ik niet
gedaan wat mijn oma zei, dit voelde misschien niet goed, maar
is gewoon beter...

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 20:02 ]

---

~