MSV - Op een jongerencamping || Deel 8 || Topic 1 || - Speeltopics

Personages
Alienna Roderiquez – Natas
Angel Wings – Alicia
Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
Bobbi Hoekstra - Natas
Cecila Roderiquez – Marjanne
Christina Blender - Marieke
Cyrith Evans – Natas
Daan Leeuwens
Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
Ellie de Vries - Rosanne
Elsa Leeuwens – Marieke
Flynn Aegean – Alicia
Gail Lommers - Rosanne
Helen Beekman - Rosanne
Ilse Keuring – Marjanne
James van Eck - Natas
Jan "Slater " Roodenburg - Natas
Jasper Gates - Natas
Jelle Wings – Alicia
Johan Leeuwens – Marjanne
Joshua MontClaire – Marjanne
Lee Broadsword – Natas
Lotte Berkman - Natas
Marije Leeuwens – Marjanne
Mozart “Mosh” de Waal
Natalee Birchmeier – Alicia
Noa MontClaire – Alicia
Racquel Huize - Marjanne
Raine Ramp - Rosannne
Roxy de Groot – Marjanne
Sterre “Starr” Berkman - Natas
Tommie Roodenburg - Natas
Yenthe Huize - Marjanne

[ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 21:15 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

James haalde zijn schouders op. ‘Ik houd van een variatie in boeken. Ieder zijn ding, toch?’
Hij had niet anders van Helen verwacht. Het streelde zijn ego dat hij haar zo makkelijk had kunnen doorzien. Voor hetzelfde geld waren het vreselijke misplaatste vooroordelen geweest.
‘Maar een variatie in mannen,’ herhaalde hij. ‘Hoe moet ik dat voor me zien? Elk ras? Elke lengte?’ Hij grijnsde even scheef. ‘Elke omvang?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Starr begon het toch wel bloedheet te krijgen. Moest ze Raine toch zijn zin geven. Ze deed dat niet graag, maar het gevoel hebben om te smelten was ook niet alles. Ze trok haar kleren tot op haar ondergoed uit en stapte het water in. Een huivering trok door haar heen toen de kou in haar enkels beet. Een echte held in het water was ze nog steeds niet – niets was erger dan doorkomen. Zeker als je al te lang op het strand had gelegen. Ze bewoog zich zijdelings van de jongens vandaan, zodat het water steeds verder omhoog kroop en ze buiten hun bereik bleef. Want ze wist heus wel dat ze anders binnen no-time ondersteboven zou liggen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Slater floot toen Starr haar kleding uittrok. De rest van haar lichaam zag er buiten haar vol gepiercete hoofd prima uit. Haar felroze beha had wel iets uitdagends en de string die ze droeg sprak ook wel tot zijn verbeelding. ‘Heeft ze eigenlijk tepelpiercings?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik besteed genoeg werk aan Slater,' antwoordde Gail. 'Ik zie hem deze vakantie nog genoeg. Tijd genoeg om op te warmen.' Ze grijnsde en nam een grote slok van haar cocktail.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ja, zo zou je het wel kunnen zeggen,' zei Helen peinzend. 'Al moeten ze ook wel knap zijn, zoals jij. Dat is ook wel een pre.'

--

'That, my friend, is iets waar jij helaas nooit achter komt,' lachte Raine. 'Misschien moet je het aan Gail vragen? Die is er vast voor in.'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Bobbi grijnsde. 'Enig idee waar hij uithangt? Die chick die met hen meereist trouwens, is zij nog vrijgezel?'
Bobbi wist haar naam niet, maar had haar wel al gezien.

---

'Van mij hoeft het niet zo,' antwoordde Slater. 'Maar ik was gewoon benieuwd. Kan me zo voorstellen dat jullie nog eens vastzitten.'

---

'Ah. Een beetje uitdaging is altijd leuk. En hoeveel variatie wil je deze vakantie?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Nee, bezet. Hoezo, is ze een potentieel slachtoffer?' Gail grijnsde hatelijk.

--

'Getver,' zei Raine, die zich dat niet wilde voorstellen. 'Op die manier bedank ik.'

--

'Wel enige variatie,' zei Helen luchtig. Al sta jij momenteel bovenaan mijn lijst,' vervolgde ze met een uitdagende blik.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ze begroetten Alienna en haar zusje. Tommie sloeg hen enthousiast gade en DJ keek vanuit haar ooghoeken even naar Jasper.
'Je hebt ze gemist hè. Je vrienden,' glimlachte ze.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat kan ik me voorstellen. Ik woon sinds kort op mezelf!' Haar mondhoeken krulden omhoog terwijl ze het zei. Ze voelde altijd een vlaag van trots als ze het erover had, want het was vrij pittig geweest om zowel te werken als deeltijd te studeren als voor haar dochter te zorgen als op zichzelf te wonen. Ze had dan ook heel lang bij haar ouders gewoond, gewoon omdat dat makkelijker was, maar ze vond dat het nu tijd was dat ze op zichzelf woonde. Weliswaar nog in de buurt van haar ouders zodat ze Myrthe vaak bij hen kon afzetten als ze geen tijd had, maar het was te doen. 'Het is wel pittig, hoor. Ik moet vaak een oppas zoeken voor Myr en ik ben 's avonds nog veel aan het studeren, maar mijn ouders helpen me waar nodig en het scheelt natuurlijk enorm nu Myrthe ook vaak bij Mosh is.' Terwijl ze dat zei, slaakte ze een zachte, bijna onhoorbare zucht, want hun dochter was de laatste tijd maar weinig bij haar vader geweest. Mosh had het druk met toeren en dat was logisch, maar Ilse vond het zorgelijk dat hij Myrthe zo weinig zag. Hij was een goede vader als hij bij haar was, maar Ilse hoopte dat hij ook wat meer moeite zou doen om haar te zien. 'Al was ik wel toe aan vakantie.' Haar ouders hadden deze vakantie gesponsord, omdat ze het belangrijk voor haar vonden dat ze haar ontspanning had. Ze hadden haar op het hart gedrukt dat het niet weer fout zou kunnen gaan en dat ze haar portie ellende wel had gehad, en dat de laatste vakantie ook goed was gegaan. Ilse had een tijdje niet op vakantie gewild door alles wat hen overkomen was, maar ze wist dat ze zich over die angst heen moest zetten. Het was niet de vakantie die haar ellende had bezorgd; het was Ashlee geweest. En Ashlee was nu dood.

[ bericht aangepast op 7 juni 2016 - 13:14 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daan staat niet in de lijst met personages

De tent was opgezet, de eerste begroetingen waren achter de rug en er werd alweer volop bijgepraat. Marije had ook met een aantal vrienden van haar gesproken en wist dat er genoeg tijd zou komen om met de rest bij te praten, dus had ze geen haast om hen nu uitgebreid te overhoren. Ze sloeg haar arm om haar broertjes middel - het was zo jammer dat hij haar voorbij was gegaan in lengte, want daardoor voelde ze zich toch iets minder Daans grote zus - en trok hem mee naar het strand. Ze hadden zich net al even omgekleed in het toiletgebouw en gezien het strand letterlijk maar één weg oversteken was, had ze besloten dat ze Daan het beste maar direct het water in kon duwen.
Dat was niet een groot succes. Hoewel hij zich tot vlak voor het water braaf liet meetrekken, hield hij daarmee op zodra ze tot hun knieën het water in zaten en greep hij haar vast. Hoeveel weerstand ze ook bood, het lukte haar niet om los te komen uit zijn greep en uiteindelijk wist hij haar tot nét boven het water te hangen.
'Wat wilde je?' zei hij grijnzend. 'Dacht je echt dat je mij het water in kreeg?'
Marije overwoog haar opties. Hij zou haar hoe dan ook laten vallen, dus kon ze maar beter gebruik maken van de situatie. Met haar enige vrije arm wist ze een plens water over hem heen te gooien; nog geen tel later was ze plotseling omringd door water. Even voelde ze de angst door haar lichaam gieren - ze zag weer terug hoe ze door het water overal en nergens heen gesleurd werd en met geen mogelijkheid de kant op kon klimmen - maar daarna klom ze overeind en keek ze haar broertje grijnzend aan. De grottentocht was jaren geleden en ze had zich er goed overheen kunnen zetten - ze had sindsdien meerdere keren weer gezwommen - maar volledig verdwijnen zou die angst niet. Ze kon er nu echter mee leven, zeker zolang ze in stilstaand water zat. In de zee zwemmen beangstigde haar nog steeds, omdat dat net zo onvoorspelbaar was als de stromende rivier en ze die controle niet wilde verliezen.
'Dat was je verdiende loon,' zei Daan, die het water uit zijn gezicht veegde. 'Flauw hoor.'
Marije grijnsde. 'Ik ben benieuwd wanneer het broertje van Noa komt,' zei ze. 'Dan kun je tenminste met je leeftijdsgenootjes spelen.' Ze stak plagerig haar tong uit. 'En het schijnt dat het zusje van Alienna ook mee op vakantie is, die zal ook nog wel niet zo oud zijn! Misschien wel iets voor jou!' Ze wiebelde met haar wenkbrauwen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Zeker. Ze is bloedmooien die wagen van d’r misstaat niet bij mijn bakkie,’ vond Bobbi.

---

Slater schoot in de lach. ‘Hé Sterretje,’ zei hij toen ze eindelijk bij hen was en haar armen van achteren om Raine heen sloeg. ‘Heb je tepelpiercings?’
Ze sloeg haar benen om Raine heen en duwde met haar teen tegen zijn buik. ‘Wat dan? Wil je gaan kijken, zoals je bij Gail deed een half jaar geleden?’
Slater trok een gezicht. Het was nog steeds een beschamend moment en hij vroeg zich af hoe ze daar achter was gekomen. Was ze erbij geweest? Hij wist niet meer zo goed wie er in de sauna hadden gezeten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Gail gniffelde. Starr was best een knap meisje. Een ander kapsel was echter zeer op zijn plaats. Ze hield van alternatieve kapsels, maar dit was gewoon ronduit een schreeuw om aandacht.
'Ik wens je veel succes. Ze valt niet op vrouwen denk ik.'

--

'Wie kijkt er nou niet naar een halfnaakte vrouw in de sauna?' grijnsde Raine. 'Ik doe er mijn ogen niet voor dicht hoor.'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Christina hield op het vliegveld een taxi aan en stapte haastig in. Ze knikte naar de bruinharige man en pakte voor de zekerheid het kaartje uit haar zak waarop ze het adres van de camping had opgeschreven. Ze had voordat ze vertrok zichzelf goed ingelezen over de locatie van de camping. Christina sloeg het autoportier met een klap dicht en leunde met haar schouder tegen het raampje. De auto kwam langzaam in beweging. Binnen enkele seconden had Christina haar oordopjes tevoorschijn gehaald en begon ze de muziek op haar mobiele telefoon af te spelen. Ze keek uit het raampje van de taxi, terwijl ze onder de muzikale klanken langzaam tot rust kwam. In gedachten begon ze de klanken van het nummer op de piano te spelen en haar vinger bewoog onbewust mee met de maat. De bagageruimte voor een piano had ze niet, maar ze was al erg blij dat ze haar fluit mee had kunnen nemen. De taxi reed van de drukke winkelstraten van een Italiaanse stad naar de rustigere dorpjes en Christina besefte dat ze dichter bij de camping in de buurt moesten komen. Ze had geen concrete vakantieplannen deze zomer, maar ze kreeg van een vriend de tip dat Lotte wel eens naar deze camping toe zou gaan. Na het een tijdje overwogen te hebben, besloot ze haar vriendin dit jaar te verassen met een bezoek aan de camping. Ze had Lotte de laatste tijd een stuk minder gesproken toen ze op stage ging naar het buitenland. Zijzelf besloot haar stage te lopen in het binnenland, maar ondertussen miste ze haar vriendin waarmee ze de ene keer grote pianostukken mee speelde om vervolgens een paar uur mee te kletsen. Ze was er vrij zeker van dat Lotte de verassing wel kon waarderen. Bovendien zag de camping er erg leuk uit. Ze had meteen de informatie gelezen en de reis ernaartoe geboekt. De taxi reed de bocht om en kwam uiteindelijk tot stilstand. Christina keek nieuwsgierig naar de ingang van de camping, terwijl ze ondertussen in haar tas naar de portemonnee zocht. Snel betaalde ze de taxichauffeur en stapte ze de auto uit.

---

Elsa keek toe hoe Marije en Daan het water in plonsden en zo te zien een watergevecht waren begonnen. Zijzelf was iets later op het strand aangekomen en ging op haar handdoek zitten die ze had neergelegd. Ze pakte haar boek van Stephen King tevoorschijn uit een kleine tas en sloeg hem open. Ze was nu bij hoofdstuk 17 en wilde net aan de eerste zin beginnen, toen ze geluid hoorde aan de rechterkant. Ze keek op en zag dat het geluid kwam van iemand die net naar het meisje had gefloten dat het water in was gelopen. Ze waren vrij luid aan het lachen. Elsa wist niet precies wat haar naam was. Iets met een sterretje? Haar broertje en zusje wisten het vast wel. Ze richtte haar aandacht weer op de bladzijden van het boek en probeerde het geluid op de achtergrond te laten verdwijnen. Ze glimlachte toen ze opnieuw werd gegrepen door een scene in het verhaal. Een vakantie was toch het beste met een goed boek op het zonnige strand, waarbij het zand tussen je tenen kriebelde.

---

''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

Het is echt te droog dat Gail denkt dat het over Starr gaat :')

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Boven aan je lijst zelfs? En uit hoeveel mannen bestaat je lijst nu, als ik vragen was?’ Met een grijns nam James nog een slokje van zijn drinken.

---

‘Ja,’ moest Jasper toegeven. ‘Ze zijn als broers voor me.’
Tommie meer dan wie dan ook, al had hij best een goede band met Lee gekregen, zeker toen hij met Lotte had.
‘Super fijn dat jullie er zijn.’
‘Dat dacht ik wel,’ grijnsde Tommie. Hij keek even om zich heen en liet toen zijn spullen los. Blijkbaar had hij geen zin om het nog verder te verslepen. ‘Die tent opzetten doe ik wel als het wat minder heet is. Jemig hé, ik heb net een tour in Canada achter de rug. Daar was de temperatuur een stuk aangenamer.’ Hij trok zijn shirt uit en gooide die bovenop zijn spullen.

---

Every villain is a hero in his own mind.