Jasper zag Tommie en Lee samen met Lotte het terrein op komen. Sinds de bruiloft had hij hen alle drie niet meer gezien. Hij draaide de dop van het luchtbed dat hij aan het oppompen was dicht, raapte zijn stok op en stapte op hen af. Jelle was hem voor en hield Lotte in de praat, maar de woordwisseling tussen hem en zijn twee vrienden bleek kort, want ze sleepten hun bagage het veld op.
‘Hé man!’ grijnsde Tommie toen ze elkaar voorbij de meeste tenten ontmoetten. Hij wierp zich vol enthousiasme om Jaspers nek, blijkbaar vergeten dat hij er niet meer zo stabiel bij stond als vroeger. Jasper leunde zwaar op zijn stok en zijn been brandde, maar hij hield zijn gezicht in plooi en hoopte dat ze het niet zagen. Hij vond het fijn dat Tommie zijn handicap vergeten was, want hij werd er al genoeg mee geconfronteerd.
‘Hoe is het met deze getrouwde man. Mat Deej je al nachten af?’ Hij bewoog met zijn wenkbrauwen op en neer.
‘Nou, je wilt het niet weten,’ zei Jasper met een flauwe grijns, hoewel het een enigszins pijnlijke vraag was. In alle eerlijkheid moest hij bekennen dat hun seksleven niet was wat hij verwacht had, maar dat ging Tommie geen zak aan. Dat kwam vast wel, mettertijd. Ze moesten nog even zoeken naar wat ze prettig vonden, gezien zijn eigen manke poot en DJ’s… ongemakken.
‘Nee, dat wil ik inderdaad niet,’ grinnikte Tommie. Hij sloeg een arm om Lee heen. ‘Wij zijn hier immers de enige vrijgezelletjes.’
‘Dan zul je wel een top vakantie krijgen. Mijn gloednieuwe buurvrouw weet volgens mij niet wat ze met haar hormonen aan moet.’
‘Je buurvrouw?’ vroeg Lee verbaasd.
‘Is ze lekker?’ vulde Tommie aan, alsof dat het enige was wat uitmaakte.
‘Misschien, als het je smaak is.’
‘Nou, jij weet best wat mijn smaak is.’
Jasper keek even over zijn schouder en zag Helen bij een caravan staan. Bij een onbekende jongen – blijkbaar was ze weer op jacht. Hij hoopte dat ze eens slaagde, want het werd langzamerhand echt frustrerend. Hij keerde zijn gezicht weer naar zijn vrienden voordat Helen zag dat hij naar haar keek en realiseerde zich dat hij helemaal niet zo goed wist op wat voor types Tommie viel. Als ze maar spontaan waren. Nou, dat was ze.
‘Volgens mij wil ze elk luchtbed hier proberen,’ antwoordde Jasper, ‘ongeacht wat er bovenop ligt.’
‘Ah, je hebt het over Helen.’ Eindelijk viel het kwartje bij Tommie. Hij oogde ietwat teleurgesteld. ‘Nah, bedankt. Maar ze heeft de tent dus naast jullie neergezet? Ik wacht echt nog op het moment dat ze je tent binnenkruipt. Ze is wel een beetje creepy, hoor.’
‘Je vindt dat al creepy?’ Jasper kneep zijn ogen samen. ‘Ze heeft het huis naast ons gekocht. Wat denk je daarvan?’
Tommie staarde hem een fractie van een seconden aan. Toen hij blijkbaar inzag dat hij het meende, schoot hij in de lach. ‘Dat meen je niet! Nou, een volhouder is het wel, zeg!’ Hij veegde langs zijn vochtig geworden ogen. ‘Ze spoort echt niet.’
‘Nee, inderdaad,’ gromde Jasper, die er helemaal niet om kon lachen. Hij vond het eerlijk gezegd nogal verontrustend. Hij had al eens gezien waartoe iemand in staat was die de man niet kreeg die ze wilde hebben. Zowel zijn verminkte lijf als DJ’s angstaanvallen en littekens waren daar het bewijs van. En het was nota bene Helens nichtje geweest. Hetzelfde bloed stroomde door haar aderen…
Every villain is a hero in his own mind.
