• [ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:48 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    28 april 2016
    IRATUS


    Ik werd wakker van een zeer verontrustende droom en ik wist wie er achter zat.
    'KAY!!'
    'Ja?'
    'Waarom laat je me dromen over eenhoorns en regenbogen en dat soort rare kinderdingen.'
    'Het was maar een geintje. Liever nachtmerries?'
    'Wajijwil,' mompelde ik slaperig.

    'KAY!!'
    'Wat,' zei hij bars.
    Hij is in elk geval weer zijn oude norse zelf.
    'Waarom liet je me dromen over hitte en kou.'
    'Jij wilde een nachtmerrie.'
    'Ugh, niet zo een. Jij gaat een zware dag vol leuke illusies tegemoet.'

    Het was niet echt leuk om de allerkleinste te zijn. Iedereen scheen te vergeten dat Jo eigenlijk jonger was. Het had 0% zin.

    [ bericht aangepast op 29 april 2016 - 7:06 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Albus Protter:

    Het begin...

    [ bericht aangepast op 28 april 2016 - 16:54 ]

    Jo Sparrow:
    "I am Jo, Jo Sparrow."
    "Are you Jo Sparrow?" "Only P.P. is missing." "Where does P.P. stands for?" "Pretty Pirate."
    "Son, my dad is Jack Sparrow!" "Dude, my dad is Jack Sparrow!"
    "Son, I am a Sparrow." "Dude, I am a Sparrow!"
    "Are you Jo Sparrow?" "Only Pirate is missing."

    Als je de zinnen van Jack kennen zul je hier vast wel een paar kleine vergelijkingen zien ;) .


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Darkness


    "Iratus! Het kan ook wat stiller hoor! Ik was net aan het dromen over hoe ik mijn ouders kon vermoorden!", een luid gegalm wat alleen Iratus en Darkness zelf konden horen galmde door de kamer.
    Het bruinharige meisje antwoordde, maar dan op een manier die iedereen kon horen: "Pff, sorry Allyssia"
    Darkness' blauwe ogen veranderden in één keer van helderblauw naar bloedrood.
    Zoals altijd werd Darkness een moordbeest. Mensen moesten echt eens stoppen met haar Allyssia te noemen, tenzij ze dood wilden.
    "Hoe noemde jij me? Jij klein stuk onbenul!", riep haar duistere stem, waardoor Iratus ineenkroop. Waar zou ze in veranderd zijn?

    Opeens kwam Darkness weer bij haar verstand, ze zag hoe ze haar handen om de nek van het meisje had geknoopt.
    Snel haalde ze ze weg en zei: "Sorry, ik ging een beetje te ver".


    You are my piece of paradise.

    Kay Davids

    'Oh, leuk, illusies.' zeg ik met een grijns. Ik grinnik. Dromen van mensen manipuleren blijft leuk, omdat het dan even lijkt of je de wereld in handen hebt.
    Een droomwereld, maar toch.
    Een wereld is een wereld.
    Iratus kijkt me boos aan, precies wat haar naam betekent. Ik snap nu wat de link tussen haar naam en de enorme frons op haar gezicht betekent.
    'Pas maar op, Kay Davids.' zegt ze dreigend en mijn grijns wordt nog wat breder.
    'Mooie naam hé?' vraag ik. 'Ik hoefde de mijne niet te veranderen. Mijn ouders hadden inspiratie.'
    Dan bedenk ik dat ik geen ouders heb en mijn naam zelf heb bedacht.
    'Rot toch op.' bromt Iratus.

    [ bericht aangepast op 28 april 2016 - 20:07 ]


    obsessive rage

    Uhum ^^

    Om deze post nog wat nuttig te maken

    Wie wil graag de best friend van Alyssia Darkness zijn?


    You are my piece of paradise.

    Alleen schreef:
    Uhum ^^

    Om deze post nog wat nuttig te maken

    Wie wil graag de best friend van Alyssia Darkness zijn?


    Uh dat kan mevrouw Pan zijn?


    obsessive rage

    Alleen schreef:
    Uhum ^^

    Om deze post nog wat nuttig te maken

    Wie wil graag de best friend van Alyssia Darkness zijn?

    Er bestaan geen kwaadaardige vrienden. Ikke!!! Please? :( Aub?

    29 april 2016
    IRATUS


    Nadat ik me even een ongeluk schrik na Alyssia's (ik kán haar gewoon geen Darkness noemen) aanval deins ik even achteruit, bots tegen Kay op, en draai me om.
    'Oh, leuk, illusies,' zegt hij.
    Ik frons even, maar het heeft duidelijk niet het gewenste effect. Kay glimlacht, heel even maar. Dus ik trek mijn wenkbrauw op.
    'Pas maar op, Kay Davids,' zeg ik, en hij grijnst nog maar wat breder.
    'Mooie naam hé?' vraagt hij. 'Ik hoefde de mijne niet te veranderen. Mijn ouders hadden inspiratie.'
    'Rot toch op,' sis ik boos. 'En trouwens, jij hebt helemaal geen ouders. Je hebt Kay Davids zelf bedacht.'
    'Misschien,' zegt hij achteloos. 'Maar het is toch een mooie naam. Vooral omdat ik erop kom, weet je wel.'
    'Egoïst.'
    'Mini hielenlikker,' kaatst hij de bal terug. Het klinkt vrij idioot voor zijn doen, precies wat ik dus wil zeggen.
    'Idi - HE!!'
    Iets is tegen me op gebotst, en ik kijk om. Er zit een enorme monsterlijke hond voor me, en ik gil even van schrik. Ik denk even na, en plotseling krijg ik een geniale gedachte. Ik tover hem een beeld van Mira voor, en hij veranderd snel weer in zijn oude gedaante. 'Mist...'
    Ik laat Mira omdraaien, en ze loopt weg. Dan neem ik er even een auto bij, en al gauw is Mira overreden. Dood.
    'Mist?'
    En dan krijgt hij eindelijk door dat ik het was. 'JIJ,' schreeuwt hij. 'Doe dat nooit weer, Iratus, doe normaal!'
    Als hij nu boos was weggelopen zou ik gekwetst zijn. Maar Ronja komt even melig tussen ons in staan. 'Hallo schatjes. Beetje ruzie gehad?'
    'Ik ga haar vermoorden,' tiert Kay er overheen.
    'Dat zou ook niet erg eerlijk zijn. Iratus is klein. Jij bent groot. Jij hebt veel meer tot je beschikking. Niet doen dus,' zegt Ronja, en beide kalmeren we even.
    'Sorry, ik had niet over Mist mogen beginnen,' zeg ik. 'Misschien een paar illusies minder?'
    Dat laatste kwam erachteraan, vooral omdat ik niet echt inspiratie had. Iedereen was intussen wakker, maar ze hadden Mist niet gezien. Dat was in Kay's hoofd gebeurd.
    Maar ik besloot dat ik me niet zou verontschuldigen. Dat had ik deze nacht al te vaak gedaan.

    [ bericht aangepast op 29 april 2016 - 10:43 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Alleen schreef:
    Uhum ^^

    Om deze post nog wat nuttig te maken

    Wie wil graag de best friend van Alyssia Darkness zijn?


    Het lijkt me niet erg logisch als je Iratus kiest. Ik geloof niet dat Darkness en zij het erg goed kunnen vinden. Iratus kun je dus afstrepen.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    Ik klop op de deur van het huis. Daarbinnen hadden daarnet nog harde stemmen geklonken en nu is het doodstil. Ik klop nog een keer op de deur.
    "Politie!" schreeuw ik. "Maak die deur onmiddellijk open, of ik breek hem open!" Ik zet snel een stap achteruit, want wat ik al verwacht had, gebeurt. De deur wordt met een ruk open gegooid.
    "Hoi," zeg ik lachend. "Jullie schrokken wel even hé? De politie, waar jullie tegenwoordig allemaal wel niet bang voor zijn."
    Het is stil en de gene die de deur heeft opgegooid, staat achter de deur, dus die kan ik niet zien.


    (ze zitten met z'n alle in een huis toch?)

    [ bericht aangepast op 29 april 2016 - 10:07 ]


    i wanna die with you once or twice.

    Ronja Pan

    'Darkness deed die deur open, niet ik,' zeg ik beledigd tegen Martryr. 'Niet vals beschuldigen hoor. Dat is niet aardig.'
    Kay grinnikt - hij is tenminste weer vrolijk. 'Alsof jij net niet een meter in de lucht schoot.'
    Ik frons. 'Dat heet vliegen.'
    'Maakt niet uit.'
    'Jij bent echt een eikel.'
    Kay schiet in de lach. 'Wel een mooie.' zegt hij.
    Iratus rolt met haar ogen. 'Vooral een egoïst.' zegt ze luchtig.


    obsessive rage

    28 april
    IRATUS


    Na die gedachte klopt er iemand op de deur. 'Politie,' word er geschreeuwd. 'Maak die deur onmiddellijk open, of ik breek hem open.'
    Snel stapt Alyssia naar voren en zwaait hem open. We kijken recht in het grijnzende gezicht van Martyr.
    'Hoi,' zegt hij, veel te vrolijk. 'Jullie schrokken wel even hé? De politie, waar jullie tegenwoordig allemaal wel niet bang voor zijn.'
    'Darkness deed de deur open, niet ik,' zegt Ronja beledigt tegen Martyr. 'Niet vals beschuldigen hoor,m dat is niet aardig.
    Kay grinnikt tegen haar. 'Alsof jij niet net een meter in de lucht schoot.'
    'Dat heet vliegen.'
    'Maakt niet uit.'
    'Jij bent echt een eikel.'
    Kay schiet in de lach. 'Wel een mooie.'
    Ik rol met mijn ogen. 'Vooral een egoïst.
    Ik richt mijn ogen weer op Martyr.
    'Martyr. Was dat nou echt nodig,' vroeg ik verwijtend.
    Toen ik zijn schuldige blik zag had ik zin om hem vierkant uit te lachen. Ik had het toontje van zo even best lang moeten oefenen voor ik er iets mee kon doen. Maar dat wist Martyr niet.
    Maar misschien was het toch niet zo handig om dat talent te bezitten, want ik had hem een beetje boos gemaakt, maar dat boeide me geen zier. Ik had zin om wraak te nemen, ook al had Martyr er helemaal niets mee te maken. Ik kon best tegen oudere mensen op.
    Maar dit zou ik met woorden doen omdat ik best wel geschrokken was van Kays uitbarsting.
    'Ja, weet je, wij willen liever slapen, want daar waren we al de hele tijd mee bezig, nietwaar?' zei ik klaaglijk.
    Er klonk een instemmend gemompel, maar Jo haalde adem voor een vraag, en ik trapte tegen haar scheen.
    'En dan kom jij opeens aanlopen, en we schrikken ons kapot.'
    Martyr werd een beetje rood. 'Maar ik...'
    'Ze liegt, zelf zat ze de hele tijd te ruziën met Kay,' zei Alyssia onverschillig. Ze kreeg een vernietigende blik.
    'Aly - Darkness, kom op! Ik was net zo lekker bezig!'
    Maar Martyr staarde me al aan. Alles in mijn hoofd bevroor en ik greep ernaar en gilde: 'Martyr!'
    En toen was het opeens over. 'Neem het niet tegen oudere en verstandiger mensen op alsjeblieft. Dan verlies je gegarandeerd,' zei hij.
    'Klootzak,' siste ik zachtjes.

    [ bericht aangepast op 29 april 2016 - 11:20 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Sorry,' zeg ik tegen Ronja met de meest sarcastische stem als ik kan.
    Ik wend mijn blik naar Iratus, ze mompelt iets op een boze toon, maar ik ben afgeleid en luister niet naar haar. Ik trek een schuldig gezicht, hopelijk houdt ze dan op met praten. Schuld, schuld, denkt ze echt dat ik schuld heb? Aan haar gezicht kan ik het aflezen.
    De anderen gooien er nog wat gemompel boven op, maar ik staar ze alleen maar aan, zonder ook maar één woord tot me door te laten dringen.
    'Maar ik...' mompel ik. Darkness onderbreekt mijn zin, zodat niemand ooit zal begrijpen waarom het me niks boeit wat ze allemaal aan het mompelen zijn.
    Ik begin een beetje genoeg te krijgen van die ondertoon in het gemompel van Iratus. Gedachtes bevriezen, veranderen van volgorde en dan...'Martyr,' gilt ze. Ik stop.
    'Neem het niet tegen een oudere en verstandigere mensen op alsjeblieft. Dan verlies je gegarandeerd,' zeg ik en mijn grijns komt terug.
    'Klootzak,' sist Iratus net iets te hard, zodat ik haar wel kan verstaan.
    'Weetje,' zeg ik half lachend, half verwijtend. 'Je gedachtes zijn al slecht genoeg, ik kan ze niet veranderen, ik kan ze alleen maar verbannen uit je gedachtegangen. Dus als je wil blijven nadenken, zal ik als ik jouw was, maar geen beledigende dingen tegen me zeggen.'
    Ze zwijgt.
    'O en ik vergeet het bijna uit te leggen. Maar jouw krachten werken niet op mij, mocht je het ooit willen proberen. Eén, er zijn maar heel weinig illusies waarmee je me echt pijn kan doen. Twee, ik kan jouw gedachtes bevriezen, veranderen van volgorde en ontdooien zodat het een vloeibare stof word en geen vaste. Vloeibare gedachtes kun in je in verschillende vormen gieten. Je bent kansloos, we kunnen allebei even veel. Dus mij pijn betekend jezelf net zo goed pijn doen.' Haar gezicht vertrekt.

    [ bericht aangepast op 29 april 2016 - 11:32 ]


    i wanna die with you once or twice.

    IRATUS
    'Weet je,' zegt Martyr, half lachend, half verwijtend.
    'Je gedachtes zijn al slecht genoeg, ik kan ze niet veranderen, ik kan ze alleen maar verbannen uit je gedachtegangen. Dus als je wil blijven nadenken, zal ik als ik jouw was, maar geen beledigende dingen tegen me zeggen.'
    Ik hou me stil, ik wil horen wat hij zegt.
    'O en ik vergeet het bijna uit te leggen. Maar jouw krachten werken niet op mij, mocht je het ooit willen proberen. Eén, er zijn maar heel weinig illusies waarmee je me echt pijn kan doen. Twee, ik kan jouw gedachtes bevriezen, veranderen van volgorde en ontdooien zodat het een vloeibare stof word en geen vaste. Vloeibare gedachtes kun in je in verschillende vormen gieten. Je bent kansloos, we kunnen allebei even veel. Dus mij pijn doen betekend jezelf net zo goed pijn doen.'
    Mijn gezicht vertrekt, om hem te laten denken dat hij heeft gewonnen, en tegelijkertijd verzin ik even iets. Het is vrij kinderachtig, maar, zoals Martyr zo aardig tegen me zegt, ik ben eigenlijk ook nog een kind. En ik haat dit gevoel. Alsof mijn moeder staat te preken. Ik brand met ogen vol vuur even een gat onder zijn schoenen, zodat hij omlaag flikkert.
    'Hulp nodig?' zeg ik liefjes.

    [ bericht aangepast op 29 april 2016 - 11:48 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner