[RPG - 300] The Rivers • SPEELTOPIC [16+] - Speeltopics

---

“Knowledge is power. Power to do evil...or power to do good. Power itself is not evil. So knowledge itself is not evil.” “There is only one thing that makes a dream impossible to achieve: the fear of failure.” Topics Rollentopics: O1 Praattopics: O1 Speeltopics:

The Rivers River City, beter bekend als The Rivers, is een kleinschalige stad in het westen van Amerika. In principe is het een stad als geen ander. Er is veel werkgelegenheid, zowel voor hoger- als lageropgeleiden, scholen en genoeg aanbod als het aankomt op vrijetijdsbesteding. River City staat echter bekend om criminaliteit. In een korte tijd is de stad de meest criminele stad van Amerika geworden. Alles in de onderwereld begint bij de maffiabende van Marco DeLuca. Deze man heeft zich al jaren gevestigd in de stad en heeft de controle over de drugskartel van The Rivers, de wapenhandel in de stad en de illegale prostitutie. De politie is er al jaren mee bezig om deze man in de gevangenis te krijgen, maar dat is moeilijker dan het lijkt. DeLuca heeft overal handlangers, zowel bij de politie als de hoge banken van de stad. Door zijn extreme welvaart is hij in staat om alles en iedereen om te kopen. Marco DeLuca is ongrijpbaar.       De FBI heeft een nieuw plan om de bende van DeLuca op te doeken. Er worden tientallen spionnen ingeschakeld om te infiltreren in de stad en uiteindelijk DeLuca te verraden tegenover de FBI. Verschillende ervaren spionnen worden geplaatst in de clubs waar DeLuca komt, in de hoge hotels van The Rivers en zelfs in de drugshandel waar de maffiabaas zich actief mee bezighoudt. Zal het hen lukken om DeLuca voor eens en altijd neer te krijgen of is de man te machtig om geraakt te worden?                                                                                                                                                                                                                         River City: information Iedereen die buiten de criminaliteit staat, heeft een doorsnee baan: docent, winkelmedewerker, fabrieksmedewerker, tuinier etc. Als je echter betrokken bent bij de criminele activiteiten van DeLuca bevind je je in een bepaalde circuit. Vaak ben je dan werkende als zijn handlanger, bankmedewerker, barman, drugssmokkelaar, prostituee, serveerster in DeLuca's favoriete club etc. Als je eenmaal in deze kring bent beland, is het praktisch onmogelijk om eruit te komen. DeLuca en zijn mannen kennen iedereen en zullen ook niemand met geheimen weg laten komen. DeLuca Mansion Marco DeLuca is samen met zijn gezin woonachtend in een immens groot huis in de buitenwijken van River City. Zijn huis wordt 24/7 streng bewaakt en je kunt er alleen binnenkomen op uitnodiging van DeLuca zelf. Club Embassy Club Embassy is de favoriete club van DeLuca. Het is een nachtclub die al jaren bestaat, maar sinds de interesse van DeLuca echt succes kent. Vaak werken hier de mooiste vrouwen van River City die graag een centje bij verdienen. Werken in die club verdient dan ook erg goed. De vrouwen die er werken, neigen vaak naar prostitutie maar ze zijn in principe barvrouwen. Vaak gaan ze met hun gasten naar huis, wetende dat ze dan meer geld kunnen verdienen. Ze zijn dit niet verplicht, alles gaat in principe uit vrije wil. Een aantal jaar geleden heeft Marco DeLuca de club opgekocht zodat hij er zijn eigen regels kon maken. Wapen- en drugshandel DeLuca heeft zijn macht bereikt door zijn succesvolle wapen- en drugshandel vanuit de stad. De maffiabaas heeft ondertussen geen actieve bijdrage meer aan deze handel, omdat hij rijk genoeg is om die vier generaties na hem nog een rijk leven te bieden. De handel gaat echter door en dan onder de leiding van DeLuca's rechterhand: Fabio DiMartino. Roles INVULLEN Naam: Leeftijd: 24+ (ik ben bereid om uitzonderingen te maken, maar dan wel met een goed verhaal) Beroep: Innerlijk: Uiterlijk: Geschiedenis: Hoe is degene terecht gekomen waar hij/zij nu is? Woonplek: In wat voor huis/appartement/flat woont jouw personage? Pas als je echt hoog staat in de maffia zul je echt extreem rijk zijn Relaties: Deze worden afgesproken in het praattopic. Ben origineel, niet iedereen is vrienden aangezien het een duistere wereld is Extra: Naam | User | Beroep | Pagina Inwoners: The Rivers Mannen • Felix Galante | mikelljakson | Maffia | 1.2 • Riccardo DiMartino | Dumbledore | Maffia | 1.3 • Johnny Cosa | mikelljakson | Maffia | 1.4 • Fabio Francesco DiMartino| Dumbledore | Maffia | 1.6 • Giovanni Alessandro Costanzo | Malec | Maffia | 1.7 • Isaac Mercer | Mignon | Politie | 1.8 • ? | Feliana | ? | ? • ? | Millard | ? | ? Vrouwen • Bella Nakoma DiMartino | Malec | ? | 1.3 • Reese Whiteheart | Sempre | Serveerster | 1.6 • Juliette D'Angelo-Bishop | Mignon | Serveerster | 1.6 • Ljubica Violeta Marfa Nataliya Gomulka | Avalance | Wapenhandel | 1.9 • Alessandra Havana Morello | Shazi | Maffia | 1.8 •Iolanthe Sophia Fuensanta | Asriel | / | 1.9 Spionnen Mannen • Gabriele Michele D'Angelo | AlecLightwood | Griffier | 1.4 • Emmanuel Alfie Cornelissen | IncroyabIe | Bankmedewerker | 1.4 • Fox Alastor Cyriacus | Asriel | Barman | 1.6 Vrouwen • Ophelia Nini Harisson | IncroyabIe | Bartender | 1.3 • Romy Eleanor Coleman | Raccoon | Stripper | 1.3 • Agatha Aisla Northvill | Unrequited | Bankmedewerker | 1.4 • Alvera Varinia Fuensanta | Deryth | Stripper | 1.6 Rules • River City is een fictieve stad. Heb je er vragen over? Ask me! • Alleen ik maak nieuwe topics, tenzij anders aangegeven • Reserveringen blijven vier dagen staan • Maximaal twee personages: minstens één man • Een post is minimaal 300 woorden • Geen ruzie OOC, alleen IC • Dit is een 16+-RPG. Geweld, vloeken en seksuele handelingen mogen beschreven worden • Bestuur geen personages van anderen • Geen perfecte personages • Ik heb hier veel tijd ingestoken, dus denk goed na of je meedoet • Heb je vragen? Stel ze! • Sluit anderen niet buiten • Have fun! • Thanks to IncroyabIe for the amazing cover! Begin Het is zeven november rond een uur of negen 's avonds. Het is koud buiten, eigenlijk te koud voor de tijd van het jaar en het regent hard. De meeste mensen zitten achter de tv, terwijl de onderwereld juist 's avonds tot leven komt. Op straat wordt, ondanks de regen, volop gehandeld en de clubs van DeLuca stromen langzaamaan vol met gasten die snakken naar een drankje en wellicht een praatje met een mooie dame. Er hangt een vreemde sfeer in de stad. Iedereen lijkt gespannen alsof er iets ernstigs gaat gebeuren.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

MT

---

I promise you I will learn from my mistakes.

MT

---

El Diablo.

MT.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

mt

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

MT

---

Bowties were never Cooler

MT.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

E rgens rond een uur of vier was Ricci eindelijk ontwaakt uit zijn slaap. De avond ervoor had hij iets te diep in het glaasje gekeken en de gevolgen daarvan had hij overduidelijk gekend. Meestal kon Ricci relatief goed omgaan met een kater, maar dit keer leek het alsof hij onder een trein had gelegen in plaats van in zijn bed. Ondertussen was hij weer in slaap gevallen en rond half negen weer wakker geworden. Zijn kater en uitdroging leken verder weg te zijn gezakt dan eerder die dag, dus hij besloot dat het tijd was om zijn zelfmedelijden te laten vallen en op te staan. Even bleef hij kreunend op de rand van zijn bed liggen, omdat zijn droge mond en bonkende hoofd even te veel van het goede waren. Toch wist hij zichzelf omhoog te duwen en naar het dichtstbijzijnde waterflesje te bewegen. Gauw nam hij bijna de helft van het flesje in zich op en liet een voldaan aaah-geluidje zijn mond ontsnappen toen hij klaar was met drinken en zichzelf weer gehydrateerd had.       Ricci begaf zichzelf naar de keuken van zijn appartement. Hij greep een appel van de fruitmand op het aanrecht en nam er een grote hap van. Ricci at nauwelijks in zijn eigen keuken, omdat hij genoeg adressen had waar hij veel beter kon eten. Daarnaast hield hij absoluut niet van koken, dus hij gaf zijn geld het liefste uit aan lekker eten. Terwijl hij van de appel at, wandelde hij naar zijn kledingkast toe. Veel mensen zouden deze kast te groot vinden voor een man en ergens hadden ze misschien ook wel gelijk, maar Ricci was van mening dat je nooit te veel kleding kon hebben. Hij koos een nette blouse met een bijpassende broek uit en trok deze aan nadat hij zijn appel helemaal genuttigd had. Ondertussen stuurde hij een berichtje naar Gabriele op zijn telefoon met de vraag of hij hem wilde ontmoeten in Club Embassy. Er was geen plek op de wereld waar Ricci liever heen ging dan naar Club Embassy en dat was dan ook zijn plan voor deze regenachtige avond.

[ bericht aangepast op 17 april 2016 - 21:22 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

MT

---

I just caught the wave in your eyes

- Mine.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

O ndanks dat de regen bevond Fabio zich al bijna een halfuur buiten. Hij had zich gevestigd op de hoek van een straat om een oogje in het zeil te houden bij de handel die er plaatsvond. Al een tijdje had hij twijfels bij de loyaliteit van één van de handelaren dus hij wilde het met eigen ogen zien. De man die naast hem stond, was Scott - één van Fabio's partners. Fabio vertrouwde praktisch niemand maar Scott kwam redelijk in de buurt van een bepaalde vriendschap met Fabio. 'Er is hier niks gaande,' zei Scott. Hij bewoog hierbij naar Fabio en sprak in zijn oor zodat niemand kon zien of horen wat hij zei. Kort liet Fabio zijn ogen glijden over de deal die op enkele meters van hem vandaan gesloten werd en hij kwam ook tot de conclusie dat er niets mis was met de situatie. Daarom gaf hij Scott een instemmend knikje. Scott stapte weg van Fabio, tikte op het raam van de auto die naast hen geparkeerd stond en seinde toen naar Fabio dat hij in kon stappen. Dat deed hij dan ook. De chauffeur trapte hard op het gas en reed weg.       'Waar wil je heen vanavond?' vroeg Scott rustig. Hij zat naast Fabio en keek even op zijn telefoon om te zien wat de tijd was. Fabio keek door het raam naar buiten en concentreerde zich even op de regen die naar beneden viel. 'Fabio?' De stem van Scott haalde hem uit zijn gedachten. 'Waar wil je heen vanavond?' herhaalde Scott zijn vraag met een lichte ondertoon van verbazing. Fabio mompelde iets, maar kwam eigenlijk niet op een concreet antwoord.       'Rijd maar naar de E,' beval Scott op een vriendelijke toon tegen de chauffeur. Scott had de gewoonte om alle namen af te korten wat betekende dat hij met de E de welbekende Club Embassy bedoelde. Fabio legde zijn hand op zijn bovenbeen en voelde zijn pistool tegen zijn huid aan drukken. Fabio droeg altijd een pistool bij zich en deze avond was dan ook geen uitzondering.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Felix Galante ‘’Vijf duizend euro, Felix.’’ Ik speelde wat ongemakkelijk met mijn eten en haalde mijn schouders op, ‘’alsof dat mij wat kan schelen?’’ Ik schudde mijn hoofd terwijl ik een hap nam van mijn spaghetti en vloekte toen de spaghetti mijn net gekochte overhemd raakte.       ‘’Verdomme, heb ik weer,’’ mompelde ik terwijl ik met mijn servet de schade deed verdoezelen. ‘’Felix, het boeit me echt niet hoeveel je uitgeeft en aan wat maar ik wil gewoon dat je weet dat ik je niet graag de bak in zie draaien.’’ Ik zuchtte geërgerd en tikte met mijn vingers op de tafel, hij hoefde echt niet te weten dat ik mijn geld uitgaf aan Romy. Dat zou wanhopig klinken en dat was ik niet, zeker niet. Ik hoefde nooit meer een relatie, zeker niet na dat hele gedoe met Alessa, bij de gedachten alleen al draaide ik mijn nek om.       ‘’Hoor je me of praat ik tegen een muur?’’ Siste hij en ik fronste, ‘’niemand vindt het verdacht. Jij bent de enigste die dat vind,’’ kaatste ik terug.’ Mijn ogen scanden hem en ik schoof de stoel hard naar achter. ‘’Maak je nou maar geen zorgen om mij maar om jezelf, jij bent tenslotte degene die in de problemen zit.’’ Ik glimlachte geforceerd en gaf hem een tikje op zijn schouder, ‘’de rekening staat op jouw naam hé.’’ Met grote stappen liep ik het restaurant uit en opende ik het portier van mijn auto; niemand hoefde zich met mijn zaken te bemoeien, ik bemoeide me toch ook niet met die van hen.       Na precies een kwartier kwam ik aan bij Club Embassy, ik keek mijn ogen nu al uit. Ik had zin om deze regenachtige avond zo snel mogelijk te vergeten. Mijn sleutels zakte weg in mijn broekzak en ik hield mijn hand subtiel voor de plek terwijl ik naar binnenliep en hier en daar wat handen schudde. Uiteindelijk belandde ik aan de bar en zuchtte ik, met mijn hand streek ik over mijn pak. ‘’Een whiskey graag,’’ mompelde ik en beet op mijn nagels en scande de omgeving; misschien dat ik met iemand deze mooie avond kon delen.

[ bericht aangepast op 17 april 2016 - 21:48 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Ophelia Nini Harrison

"What am I supposed to do?"

Zuchtend zie ik hoe langzaam de skyline van The Rivers dichterbij komt. In een ver verleden heb ik hier het grootste deel van mijn jeugd doorgebracht, totdat ik ging studeren in Portland. Toen kon ik niet wachten om die stad te ontvluchten met al haar criminaliteit. Toch had het kennelijk wel indruk op me gemaakt want ik ging criminologie studeren en internationaal recht. Vervolgens ben ik op de één of andere manier bij de FBI terecht gekomen en werk ik nu voor ze als een spion om DeLuca eindelijk te pakken te krijgen.       De taxichauffeur zet mij en mijn spullen af bij mijn – tijdelijke – appartement en ik kijk rond. De stad is niet veel veranderd, misschien was dat wel iets positiefs. Misschien waren er wat meer hoge gebouwen aan de skyline toegevoegd, maar dat was het dan ook. Eenmaal in het appartement dump ik mijn spullen voordat ik me omkleed in een jurk met hakken. Voor de missie heb ik een baantje gekregen bij Club Embassy, de club van DeLuca en de dresscode voor de serveersters en bartenders is zo min mogelijk stof, basically.       Net op tijd kom ik bij de club aan en meld me aan bij mijn baas vanaf nu. Ik probeer zo min mogelijk op te vallen en ga achter de bar staan. Vluchtig kijk ik rond en bekijk mijn collega's, het merendeel is vrouw. Allemaal zien ze er hetzelfde uit: allemaal dezelfde, domme glimlach op hun gezicht geplakt en even sletterige jurkjes.       'Een whisky graag,' zegt een jongeman en ik kijk hem aan.       'Hier.' Ik reik hem een glas met de drank aan en noem daarbij het bedrag, terwijl ik zo lief mogelijk probeer te glimlachen, net zoals de andere vrouwen hier.

[ bericht aangepast op 18 april 2016 - 16:40 ]

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

     

Alessa was van plan geweest om die avond niet uit te gaan, maar gewoon rustig thuis te blijven, om naar banen buiten de stad te zoeken en als dat klaar was een film te kijken of een Dance Moms marathon te houden. Echter was ze al twee uren lang bezig om iets te vinden en ze had nog niks gevonden wat haar aansprak. Ze raakte er ontzettend gefrustreerd van en ze besloot uiteindelijk om toch maar uit te gaan. Ze had geen zin om naar een schreeuwende Abby Lee Miller te kijken. Met een zucht stond ze op van haar bureau en liep ze naar de keuken om haar half opgegeten pizza in de koelkast te leggen.

      Een halfuurtje later had ze gedoucht, wat make-up op gedaan en een simpel, zwart jurkje aangetrokken. Ze hoopte dat Jules moest werken, of dat ze anders gewoon in de club zou zijn. Voor ze haar appartement uitliep, vulde ze het bakje water van Thumper nog snel bij. Normaal gesproken was ze wel lopend naar de Club Embassy gegaan, maar het was nu zulk bagger weer dat een taxi had gebeld, waardoor ze binnen vijf minuten bij de club was. Zelfs met dit weer waren er genoeg gekken die naar binnen wilden, waardoor er een lange rij buiten stond. Alessa rolde met haar ogen. Dat was het nadeel van een populaire club, het was er vaak erg druk, voornamelijk met vervelende mannen. Gelukkig voor haar hoefde ze niet in de rij te staan en kon ze gelijk doorlopen naar binnen. Haar ogen vielen al snel op een perfect voorbeeld van een vervelende man, namelijk Felix die aan de bar zat. Nog een nadeel van de club: bijna iedereen die ze kent gaat er heen, de leuke, maar ook de personen die ze liever niet zag. Ze vloekte zachtjes in zichzelf en ging aan het einde van de bar zitten, waar ze een Mojito bestelde. Goddank hoefde ze zelf niet te werken, dan had ze Felix nog moeten bedienen ook.

[ bericht aangepast op 17 april 2016 - 22:38 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Ik glimlach naar de man voor me. Piero was zijn naam en ik wist dat we hem voor iets nodig hadden.. En wie kan je nou beter inschakelen om een man voor je te winnen dan mij? Ik bedoel, kom op.. Ik kijk toe hoe hij de rekening betaalt en sta dan ook op. 'Het was weer een heerlijke avond.. Piero..' glimlach ik terwijl hij me helpt met mijn jas. 'Mhm.. Dat zeker.' zegt hij terwijl we naar buiten lopen. Mijn chauffeur stond er al en ik knik hem even toe. 'Wanneer kan ik je weer zien?' vraagt hij en ik draai me naar hem om. 'Je hebt mijn nummer.. Laat het me maar weten.' zeg ik en ik druk een zachte kus op zijn wang. Ik geef hem nog een speelse knipoog voor ik in de auto stap en mijn chauffeur de deur sluit. 'Rijd maar naar Embassy.' zeg ik en hij knikt.
Ik haal een klein spiegeltje uit mijn tas en check mijn make up. Goed.. Ik haal snel mijn lippenstift uit mijn tas en haal hem langzaam over mijn lippen waardoor de donkerrode kleur zich verspreid. Ik glimlach en maak mijn haar los. Het had de hele dag opgestoken gezeten maar daar was ik nu wel klaar mee. Mijn donkere lokken vielen dan ook golvend over mijn rug en ik glimlach. Ik kijk op als de deur naast me weer open vliegt en ik knik. 'Dank je George. Ik bel je wel als je hier weer moet zijn.' zeg ik en met die woorden loop ik de club in. Ik loop langzaam naar de bar in een sierlijke pas en glimlach kort. 'Vodka rose.' zeg ik en ik kijk om me heen, op zoek naar een paar bekende gezichten.

[ bericht aangepast op 17 april 2016 - 22:28 ]

---

El Diablo.

Vandaag was een dag geweest als ieder ander. Ik was rond een uurtje of 8 opgestaan om Daniela naar de crèche te brengen, daar ging ze de ochtenden heen, terwijl Juliette en ik dan nog tijd hadden om wat extra te slapen. Zo was ik haar rond een uurtje of 1 weer gaan ophalen, en had met haar wat gespeeld, en wat zaken voor vanavond voorbereid. Ik kon niet veel voorbereiden, maar gezien er nog wat dingen liepen, had ik daaraan gewerkt. Zo ging het meestal. De meesten van de maffia werden niet wakker voor een uur of 4 a 5, dus ik was meestal een van degenen die vroeg op was, maar ik ging vaak ook nog redelijk op tijd naar huis. Als de zaken werden gevierd, had ik daar geen plek meer. Ik was maar een griffier, en daarbij had ik altijd geleerd dat clubs en pubs slecht waren, terwijl hier juist daar de zaken werden gedaan, dus ik ging vaker dan eens voor het feest weg. Nogsteeds waren de meeste zaken 's nachts, maar toch lag ik meestal wel tussen 3 en 4 in mijn nest. Na het gezamenlijke avondmaal van ons gezin, en het samen kijken van Sesamstraat, hadden we het meisje op bed gelegd, en had ik de babyfoon aangezet. Ik bracht 's ochtends vroeg het meisje naar de crèche, maar zij ging achter de bar weg als ons meisje huilde, gezien ik niet weg kon tijdens het werk. Als ik naar huis kon, stuurde ik haar altijd een berichtje, dat ik op het meisje kon letten, wat normaal eigenlijk niet hoefde, want ze sliep goed door. Nu had ik mezelf net in mijn pak had gestoken, en mijn aktetas had klaargezet voor vertrek, kreeg ik een berichtje van Ricci. Ik liep nog even naar de pastelkleurige kamer van onze dochter, om haar een kusje op haar hoofd te drukken. "Ciao, mia bella bambina" mompelde ik tegen haar, voor ik naar de woonkamer liep, om mijn vrouw een kus op haar lippen te geven. "Ciao, bella." zei ik nog, voor ik met mijn aktetas in de hand de deur uit liep, en met de trap op de straat uitkwam, waarmee ik al vrij snel bij de club aankwam. Ik had het echt niet op clubs, ik werkte liever thuis of op straat of op een kantoor, maar als een van de hoge heren me er wilde spreken, zei ik geen nee. Zo sloop ik dan ook via een achterdeur zonder problemen binnen, en door naar de vip-ruimte, waar Ricci hopelijk zou zijn, want ik was best benieuwd waarom hij specifiek om mij vroeg, op het feit na dat ik de officiële griffier, en dus archivaris, van de maffia was.

---

Bowties were never Cooler