[MSV] Jurassic Park - 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 okt 2015 - 20:52 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Enthousiast als hij was, had Sebastian ook al een plek voorin geclaimed. Het ging hem alleen meer om het feit dat hij alles zo goed mogelijk wilde kunnen zien en dus liever geen mensen voor zich had zitten. Altijd al had hij een enorme obsessie voor dinasaurussen, al vanaf een jongetje van een jaar of 5. Al helemaal nu zijn studie ook deels met deze facinerende wezens te maken had, vond hij het fantastisch om ze eindelijk in het echt te kunnen zien.
"Ik ben erg benieuwd wat voor dinosaurussen ze hier hebben en hoe dichtbij ze komen," begon hij tegen Beth, die naast hem zat.

'Heb je dat niet op internet opgezocht?' vroeg Beth verwonderd. 'Ik weet dat ze hier in ieder geval velociraptors hebben, evenals T-rexen en triceratopsen.'
Zodra de eerste berichten op het internet waren gepubliceerd, had ze alle ontwikkelingen nauwgezet gevolgd. Ze had geweten dat ze dit park zou bezoeken, maar was verbaasd dat het haar zo snel was gelukt om mensen te vinden met haar me wilden gaan. Op Sebastian na waren ze een behoorlijk stuk jonger dan zij. Dat merkte je niet heel erg, maar het leeftijdsverschil was er wel en zij zat niet zo heel lang bij het groepje.

[ bericht aangepast op 25 sep 2015 - 16:48 ]

Every villain is a hero in his own mind.

"Pap, wil je vertellen over de dino's?" vroeg Cole bewonderd aan zijn vader. Hij had al veel verhalen gehoord, maar het bleef hem fascineren. Hij keek afwachtend naar zijn vader. Achter hun zat de rest van de familie, hoewel het geen echte familie was, hoorde het er wel bij.

Ich liebe dich 27.12.23

Tom wist niet zo goed wat hij moest vertellen. Hij wist in allereerlijkheid ook niet meer zo goed wat hij al gezegd had
'Wat wil je weten?' vroeg hij. 'Ik zal al je vragen beantwoorden - als ik dat kan, natuurlijk.'

Every villain is a hero in his own mind.

Yoooo gaan er hier nog mensen schrijven?

Every villain is a hero in his own mind.

Sorry, ja, morgen ochtend. Promise

Bowties were never Cooler

"Nou, hoeveel brontosaurussen zijn er nu?" Cole keek in de rondte. "Ik kan dat niet onthouden op een of andere manier." Gaf hij eerlijk toe.

Ich liebe dich 27.12.23

Natuurlijk moest dat kind van hem allemaal dingen te vragen, waardoor Cooper die vervelende stem van zijn stiefvader weer moest horen. Hij zuchtte en probeerde hem buiten te sluiten en zich te richten op de dino's buiten. Uiteindelijk haalde hij zijn schetsblok uit zijn tas en bladerde er wat doorheen. Hij pakte ook een potlood uit zijn tas en begon verder te schetsen. Na een tijdje liet hij zijn moeder de twee tekeningen. "Welke zal ik eerst laten zetten? Of zal ik eerst mijn haren paars verven?" vroeg Cooper aan zijn moeder, waardoor hij meteen weer een standje van haar kreeg. "Stop met proviceren, Cooper. Zolang je in ons huis woont, krijg je niet meer tattooages en verf je je haren niet paars." zei ze streng. "Dus roze mag wel?" Op het moment was hij dwarser dan normaal, want dit zou hij anders nooit tegen zijn moeder zeggen. "Cooper Sebastian Dawsons." Direct hield Cooper zijn mond, maar niet voor hij "Voordat je met die klootzak flikvlooide had je er geen problemen mee." mompelde.

Bowties were never Cooler

[Nakama > Scira > Delfino]

[ bericht aangepast op 16 sep 2015 - 23:07 ]

16 - 09 - '17

Tom deed zijn uiterste best om zijn kalmte te bewaren in het bijzijn van de andere kinderen, maar hij wilde duidelijk maken dat hij zulk gedrag niet tolereerde.
'Ik zou het op prijs stellen als je normaal over me praat, Cooper.' Hij richtte zich tot zijn zoon. 'Er zijn op dit moment twaalf brontosaurussen. Er zijn echter nog eieren in de broedkamer.'

Every villain is a hero in his own mind.

"En ik zou het waarderen als je geen deel was van mijn leven, maar we kunnen niet alles hebben." zei hij terug. Hij wist dat hij te ver ging, veel te ver. Het was goed mogelijk dat hij terug naar huis werd gestuurd, maar om eerlijk te zijn kon het hem nu niets schelen. Hij was altijd wel iets opstandig, maar zo nu en dan had hij een bui waarin hij er totaal in doordraafde, zo nu ook weer, als een onzekere puber die zich geen houding wist te geven, terwijl Cooper toch echt al even een volwassen leeftijd had.

Bowties were never Cooler

"Doe eens normaal tegen mijn vader!" Riep Cole en draaide zich om. "Jij bent ook niet de leukste persoon hoor." Hij vernauwde zijn ogen iets en draaide zich toen weer om. "Sukkel."
Hij keek zijn vader even schuin aan. Hij kon er niet tegen als mensen zo over zijn familie praatte.

[ bericht aangepast op 25 sep 2015 - 18:14 ]

Ich liebe dich 27.12.23

( Cole was een Bauer toch? Niet een Phelps, of heb ik het verkeerd opgeschreven o.o )

Ich liebe dich 27.12.23

"Ik heb natuurlijk wel wat opgezocht, maar ze geven weinig prijs op de website. Ze hebben vast nog wel een paar verborgen Dinosauriërs, waarvan we nog niks weten." En Sebastian was erg nieuwsgierig naar wat die onbekende Dinosauriërs zouden zijn. Waarschijnlijk waren ze ook wel flink bijzonder, gezien enkele van de bekende Dinosauriërs al topatracties waren.
Sinds hij had gehoord over het park, wilde hij er al dolgraag heen en nu hij er eindelijk was, kon hij bijna niet stilzitten op zijn stoel. Het allerliefst zou hij de auto uit willen gaan om op onderzoek uit te kunnen, maar ergens snapte hij wel dat dit niet erg slim zou zijn. Maar als ze in een gebied waren waar alleen herbivoren zouden zijn?

{Woops, ik was deze msv een beetje vergeten....}

[Cole was idd een Bauer]

Bowties were never Cooler