[MSV] • Loverboys • OO5 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 4 juli 2015 - 1:03 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Max luisterde ontspannen naar haar antwoorden. Hij glimlachte bij haar slimme uitleg bij het onbewoonde eiland. Hij had niet verwacht dat ze iets logisch ging nemen in plaats van iets dromerig. Niet dat hij Elles dom vond, maar de manier van denken had hij simpelweg niet bij haar verwacht. Hij vond het wel leuk. Hij fronste even toen ze zich van zijn hand weg boog, maar dat veranderde al snel in een ondeugend lachje toen hij doorhad dat het kietelde.
Langzaam en voorzichtig dansten zijn vingers op haar zij en hij kon zien hoe ze worstelde om niet te kronkelen en te lachen.
"Kietelachtig, hé?" grinnikte hij, waarna hij zijn hand weer braafjes liet liggen.
"Mhm, ik denk... vandaag." Hij zag haar vreemd kijken en glimlachte oprecht. "Het is natuurlijk balen van... de ongelukkige toestand, maar als de dag zou eindigen zoals nu, met jou, zou ik het zo opnieuw doen," antwoordde hij met een wat hese stem. Hij kuchte even en glimlachte weer. "Dat klinkt vast ontzettend cheesy, of niet soms?"

Mijn brein breint zoals het breint.

Tyler sloeg rustig een arm om zijn schouders en at ondertussen nog steeds van het ijs.
''Mhm, truth..'' zei hij, ''Met dare moet ik namelijk opstaan en daar heb ik geen zin in, want ik zit wel goed''

El Diablo.

"Hmmm..." ze legde haar hand weer op de zijne, waardoor er een stapeltje handen ontstond. De fles wijn stond veilig naast haar, en zo af en toe wierp ze er een blik op om zeker te zijn dat hij er nog stond. "Ik was vroeger dik. Maar dan echt héél dik." Ze lachte, meer uit ongemakkelijkheid dan omdat het zo grappig was.
Kort trok ze haar hand terug om een lok haar uit haar gezicht te vegen en legde die daarna in haar eigen schoot, samen met de hand die onder die van Will lag. Ze voelde zich ineens een stukje nuchterder en speelde met de ring om haar vinger.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Na een tijd gepraat te hebben met haar vriendinnen begon regina toch een droge keel te krijgen. Ze besloot maar wat drinken te gaan halen en liet haat vriendinnen - die al veel te veel gedronken hadden - achter. Grinnikend liep ze het grote huis van Elles in en keek even rond, uiteindelijk viel haar oog op een tafel waar allerlei drinken op stond. Regina liep die kant op en keek naar alles wat er was, uiteindelijk pakte ze een glas en vulde die met cola, aangezien ze geen alcohol dronk. Ze nam een paar slokken en besloot weer terug te gaan, onderweg bleef haar blik bij de bank hangen, het leek of ze een bekende zag. Regina probeerde wat dichterbij te komen, wat moeilijk ging door vele dronken mensen. Toen ze er was glimlachte ze, ze herkende Nathaniel. "Hey!" groette ze hem en de jongen ernaast vrolijk.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Zijn hand streek langs de opening in haar zij van de jurk en hield haar adem in om niet te gaan lachen. Gespeeld boos probeerde ze hel af te wimpelen door hem ook eens te porren.
"Ja, kietelachtig," lachte ze en legde voor de zekerheid haar hand op de zijne. Ze keek recht in zijn ogen, maar wendde haar blik al snel weer af. Haar karakter was niet sterk genoeg om te blijven kijken en ze staarde naar de vloer.
"Mhh," plaagde ze hem. "Alleen maar slijmerig. Maar ik vind het wel schattig," glimlachte ze knipogend. "Oh en ik beschouw dit als mijn truth, dus mijn beurt weer; wat is je grootste faal ooit?"

[ bericht aangepast op 9 juli 2015 - 23:04 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

"True." mompelde Nathan die ook best lekker zat en dacht even goed na voor een vraag, echter werd dit verstoord door een maar al te bekende stem die hem deed opkijken en zijn ogen sperden open. Ah Shit, het was Regina. "Heyy...." zei Nathaniel met een zwak glimlachje terwijl hij haar aankeek, ze zag er echt beeldig uit, maar hij daarentegen zag er vast belabberd uit. Hij rook naar de alcohol en wist niet meer goed te functioneren. "Hoe gaat ie..." hij probeerde zijn dubele tong niet te hard te laten horen, maar het was wel duidelijk dat hij en zijn vriend goed aan de drank zaten en als ze het niet aan hen zag viel het wel op aan de lege fles wodka en whiskey.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Tyler keek op naar het meisje en lachte even. ''Hello there,'' zei hij.
''Deze man hier.. Deze hier..'' zei hij en hij klopte even op Nate's schouder. ''Geweldige jongen.'' grijnsde hij en hij nam nog een slok JD.

El Diablo.

Hij merkte dat ze zich er een beetje voor schaamde en glimlachde geruststellend.
"Dat is toch niet erg? Ik weet dat deze maatschappij er tegenwoordig wel een punt van maakt mensen onzeker over hun uiterlijk te maken en te dwingen steeds dunner te worden, maar als je het mij vraagt is niemand zo mooi als iemand die gelukkig is met wie ze is, zelfs als ze niet helemaal perfect volgens de schoonheidsidealen is."
Hij knikte even naar de fles die naast haar stond, net buiten zijn bereik. "Mag ik?" Hoewel hij eigenlijk redelijk nuchter wilde blijven, vond hij dat het wel mocht en zo heel veel zat er niet in de fles - en hij kon best goed tegen alcohol - en als hij het ook nog deelde, hoe dronken zou hij dan kunnen worden?

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Regina bestudeerde de twee kort, het viel haar nu pas op dat ze met hun armen over elkaars schouders hadden geslagen en er zo wat verstrengeld bijzaten. Regina beet op haar lip en keek naar haar glas cola, ze begon toch even te twijfelen aan de geaardheid van beide heren, was er iets aan de hand dat ze over het hoofd had gezien, of wat ze gewoon niet had willen zien? De opmerking van Tyler maakte haar twijfel alleen maar groter. " Ik kom niet helemaal op het juiste moment denk ik," glimlachte ze maar en haalde een hand door haar donkere lokken. Regina bleef staan, ze wou wel weglopen, maar ze was bang dat de situatie alleen maar gênanter zou worden.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Ze kronkelde onder zijn meedogenloze vingers en probeerde zichzelf tegen te houden om hem echt pijn te doen. Ze had misschien gedreigd, maar ze wilde hem liever niet echt afschrikken. Dus giechelde ze er op los terwijl ze probeerde te ontsnappen. Ze rolde op haar buik, waardoor ze nu overal natte plekken kreeg door de regenplassen op het dakterras. Ze kroop weg en kon bijna wegkomen, toen ze zijn sterke handen om haar kuiten voel en hij haar in een ruk naar achter trok. Ze gilde.
"Ik weet het niet! Ik weet het niet!" schreeuw-lachte ze. "Je begon gewoon tegen me te praten en ik heb nog geen reden gevonden om te stoppen, oké," zei ze, terwijl ze nog steeds hikte van het lachen. Er waren enkele tranen in haar ogen verschenen en haar buik deed pijn, maar ze voelde zich wel gelukkig. Voor de eerste keer was ze de hele verhuis en het gemis van haar familie en vrienden vergeten.

Mijn brein breint zoals het breint.

Reginas blik deed Nathan iets helder denken en bij haar woorden bleek hij door te hebben wat ze bedoelde. Meteen liet Nate de jongen ook los en schudde zijn hoogd, wat misschien niet alcte slim was. "Wo...woah... Je denkt toch niet dat ik..." begon hij met een frons en keek even kort naar Ty en dan naar Regina die totaal het verkeerde beeld van hen had. "Regina het is écht niet wat je denkt." mompelde hij en had op dit moment echt een koude douche nodig om zijn hersenen weer normaal te kunnen functioneren. "Tyler is mijn bro, best friend... "zei hij met een lachje en haalde even vermoeid een hand door zijn haar. Hij zou nooit thuis geraken zo... Dan moest Ash hem maar meeslepen en Tyler vast ook.
"Kom zet je er lekker bij, se hebben drank en ijs enn eh..."hij klopte op het plekje naast hem in dezetel en beet even op zijn lip.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Hé, valsspeler," zei hij lachend terwijl hij zachtjes in haar hand kneep.
"Mijn grootste faal ooit? Al vechtend een bloembak omstoten," grinnikte hij. "Nee, ik zou het niet weten prinsesje. Ik heb veel fouten gemaakt, en ik vrees dat er nog veel zal maken, al doe ik mijn best." Hij glimlachte een beetje treurig, maar merkte dat hij haar blik nooit langer dan enkele milliseconden kon vangen. Hij voelde een lichte steek van de emoties die hij enkele tientallen minuten eerder had gevoeld. Was ze toch bang van hem? Moest ze hem eigenlijk niet hebben, maar durfde ze het niet te zeggen? En waar the fuck kwam die onzekerheid vandaan? Hij schudde het akelige gevoel van zich af en hervond al snel zijn zelfverzekerdheid weer.
"Weet je, ik heb nog steeds geen idee van je oogkleur. Je kijkt me nooit lang genoeg aan. Waar ben je bang voor?" vroeg hij nieuwsgierig, maar wel vrij serieus. "En dit telt als een truth, dit keer met toestemming," vervolgde hij nog snel en met een knipoog.

Mijn brein breint zoals het breint.

"Tuurlijk," mompelde ze, en pakte de fles op. Natuurlijk nam ze eerst een grote slok, om het ding daarna aan Will door te geven. "God, mijn vader gaat me zo hard uitlachen als ik thuis kom..."
Met haar rechterhand speelde ze, in haar gedachten, haar favoriete pianostuk terwijl ze naar Will keek. Het niet in staat zijn om haar handen stil te houden was een van Dyana's slechte gewoontes.
Ze onderdrukte een gaap en bestudeerde de jongen goed, al zijn gelaatstrekken in zich opnemend.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Met een bonkend hoofd en een kurk droge mond werd Reagan wakker en gedesoriënteerd keek ze om zich heen. Eén of andere jongen lag op haar schoot en ook zij lag op de schoot van een jongen. Geschrokken keek ze naar beneden maar zag tot haar opluchting dat ze al haar kleding nog keurig aanhad, er was dus niets gebeurd... Hoopte ze dan. Wankelend en met het verlangen naar iets te drinken ging ze van de tafel af. De kamer draaide om haar heen en ze moest een paar keer haar ogen dichtknijpen voordat ze überhaupt alles weer normaal kon zien. Wiebelend op haar benen die nog stijf waren van de ongemakkelijke positie waar ze in had gelegen liep ze met moeite richting de drank tafel. Eenmaal daar wist ze een fles Ginger Ale te pakken te krijgen en zonder al te veel te morsen schonk ze een beker vol met het goudbruine goedje en haastig dronk ze de beker leeg, dat voelde beter. De fles dumpte ze gewoon op de tafel en met de half lege beker ging ze een beetje door het huis dwalen. Op een gegeven moment wandelde - of beter gezegd zwalkte - ze een kamer binnen waar ze drie bekende gezichten staan.
"Hey eh..." Reagan keek schaapachtig naar de drie mensen bij de bank en pijnigde haar hersens om hun namen te herinneren. "Ty... Ty... Tyler en Na... Nathan," begroette ze de jongens vriendelijk doch met dubbele tong en keek toen naar het meisje met de bruine lokken, Regina. "Regina!" riep Reagan toen enthousiast uit en gaf Regina een enthousiaste knuffel voordat ze wat op het meisje leunde en schaapachtig naar de twee jongens keek.

I just caught the wave in your eyes

Hij grijnsde in satisfactie toen hij zijn zin kreeg en hield op met haar te kietelen.
"Wat zou je er van vinden als we samen een loser-team up deden? Kunnen we samen te laat komen omdat we geen enkel klaslokaal kunnen vinden", zei hij met een grinnik en hielp haar rechtop zitten. Toen hij haar kleren zag, voelde hij zich echter schuldig.
"Oh shite", zei hij met dat Noord-Britse accent dat hij soms uitstootte als hij er niet over nadacht. "Oh god, sorry", zei hij terwijl nog steeds naar haar keek en zag bij het licht van de maan hoe ze lichtjes rilde, maar het probeerde te verbergen. Hij trok zijn leren jasje uit en gooide het kledingstuk over haar smalle schouders.
"Zo, hopelijk vergeef je me voor... Dit alles", zei Alexander beschaamd en terughoudend.

Sidera nostra contrahent solem lunamque