[MSV] • Loverboys • OO3 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 23:36 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

"Ja, is goed." Glimachte hij en hij pakte de tassen op en bracht ze naar de uitgang. "Dan ben ik zo terug." Zei hij en hij drukte nog snel een kus op haar wang waarna hij naar de auto liep..

El Diablo.

"Hhhmmm...." Ze wachtte even tot de serveerster, met haar inkijk tot haar navel, de thee op tafel had gezet en weer vertrok. Al nadenkend roerde ze met het ijzeren lepeltje door het hete water, waardoor de muntblaadjes door het glas leken te dansen. "Ik ben half Afrikaans, houd van hip-hop, rap en klassieke muziek, ik heb een jonger broertje en mijn naam is niet echt Dyana." Ze glimlachte bij het laatste feitje. Waar ze zich vroeger schaamde voor haar naam, vond ze het nu maar al te interessant. "Is dat genoeg?"

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

"Zie je zo!" riep ze hem nog na en voelde dat ze een beetje warm werd door zijn kus en met een schaapachtige glimlach stond ze bij de uitgang met de boodschappen in haar handen. Opeens kwam er een jongen van ze schatte een jaar of 27 op haar afgestapt met een brede grijns rond zijn lippen. Op haar hoede keek ze hem lichtelijk achterdochtig aan waardoor hij moest lachen – grappig.
"Hey beautiful, wat doe je hier zo alleen? Zal ik je daar even mee helpen?" hij knikte naar de boodschappen maar Reagan schudde wild haar hoofd.
"Nee ik wacht op iemand," zei ze en wende haar blik af.
"Oh dan zal ik je wel gezelschap houden." hoorde ze hem grijnzen en ze keek hem fronsend aan en zette een stapje opzij. Geschrokken voelde ze hoe hij haar pols opeens vastgreep en haar dichter naar zich toe trok en ze wist even niets uit te brengen.
"Blijf uit mijn buurt," bracht ze zachtjes uit en keek hem een beetje angstig aan terwijl ze zich probeerde los te wrikken. Hij grijnsde enkel droog naar haar.
"Ah kom nou, beautiful, ik weet dat je het wel leuk vindt," fluisterde hij en ze voelde zijn adem tegen haar lippen strijken. Er ontstond kippenvel op haar huid maar meer omdat van de zenuwen dan dat ze dit ook daadwerkelijk leuk vond – in tegendeel zelfs – maar hij vatte het verkeerd op en grijnsde nog breder. Op het moment dat ze zag dat zijn gezicht steeds dichterbij kwam schrok ze wakker uit haar trance en liet gauw de tassen uit haar handen vallen, een tas kwam ongelukkig terecht op zijn voet en geschrokken deinsde hij achteruit. Dit gaf Reagan de kans uit te halen naar zijn wang en met een harde klap raakte ze met haar vlakke hand zijn wang.
"Ah fuck," hoorde ze hem zeggen en vernietigend keek ze hem aan.
"Blijf uit mijn buurt, zei ik," snauwde ze en stond dreigend tegenover hem, ook al was hij een stuk langer, breder en vooral gespierder. Toch droop hij af gezien er een hoop mensen zich om hen heen hadden verzameld.
"Gaat het meisje?" vroeg een oude meneer – Reagan glimlachte zwakjes en knikte. Vervolgens knielde ze neer om de tassen weer op te rapen en wat dingen erin terug te stoppen die eruit waren gerold. Gelukkig was Tyler hier niet bij, ze geneerde zich dood.

[ bericht aangepast op 22 juni 2015 - 17:28 ]

I just caught the wave in your eyes

"Nah, ik heb nog vrij veel energie over. Dus slapen wordt 'm nog niet, maar ach." Ze haalde haar schouders op en keek hem even aan. "Koken? Ik wil je best helpen als het nodig is, dan kan ik ook mijn geweldige kookkunsten laten zien." Jace liet een glimlachje zien. "Of ik ga koken en jij gaat het huis opruimen. Ik denk namelijk niet dat je zo makkelijk meiden trekt naar dit appartement." Zei ze lachend. "Echt niet? Want anders is dit veel gezelliger dan mijn huis en blijf ik hier nog wel even."

I don't want you to die, I want you to suffer.

"Als jij zou koken zou dat geweldig zijn, dan ga ik inderdaad maar eens opruimen. Geloof me by the way: ik ben de netste." Ashton dacht even na. "Wil je anders nog even mee naar de supermarkt hier om de hoek? Ik denk dat we niets meer in huis hebben."
Ashton schudde zijn hoofd en glimlachte:
"Nope dus als je wilt mag je hier gewoon blijven, ben ik tenminste ook niet loner en bored de hele middag, want huiswerk gaat hem niet worden."

I just caught the wave in your eyes

"Een deal dan, ik ga koken en de netste van het huis gaat lekker opruimen. Is denk ik ook wel nodig als ik zo om me heen kijk." Ze hees zichzelf op zodat ze weer normaal rechtop zat en draaide haar lichaam naar hem toe. "Maar natuurlijk, je kan niet bepaald koken met lucht neem ik aan?" Lachte ze en knikte. "Helemaal prima, waarschijnlijk blijf ik dan hier eten want ik ben te lui om twee keer te koken," Jace deed haar enkellaarzen weer aan en streek haar shirt recht.

I don't want you to die, I want you to suffer.

"Een luchtschotel, klinkt geweldig en erg voedzaam," zei Ashton lichtelijk sarcastisch en keek haar lachend aan.
"Is goed hoor hoe meer zielen hoe meer vreugd," grijnsde hij en stond toen op van de bank. Zijn leren jasje en Vans had hij nog steeds aan dus hij ging enkel naar zijn slaapkamer voor zijn portemonnee. Weer terug in de woonkamer keek hij Jace aan.
"Let's go."

I just caught the wave in your eyes

      "Hell no," pruttelde Hester giechelend tegen. "Jij gaat op mijn fiets en ik op de bagagedrager." Ze voelde zich alsof ze een beetje high was, wispelturig en op het ene moment had ze een hekel aan Alexander, het volgende zou ze hem weer willen kussen. Daarbij werd ze rondgeschud tussen twee extremen; bijna flirterig en open, daarna weer dichtgeklapt als een verdomde oester. Ze liepen richting fietsstallen, terwijl Moore nog steeds Hetty's arm vasthield, maar Hester was nu degene die besliste waar ze naartoe gingen. Op andere dagen was ze ongetwijfeld teleurgesteld geweest omdat school werd afgelast, maar vandaag, door Alexander, deed het haar niet zo veel. Ze zou de hele middag bij hem kunnen zijn, samen met hem het stoffige boekenwinkeltje in de stad kunnen verkennen en stiekem hoopte ze dat hij haar vanavond naar huis zou brengen en dat ze op een romantische en roman-achtige manier afscheid zouden kunnen nemen. Je hebt hem net uitgescholden voor alles wat mooi en lelijk is, omdat hij je kuste, idioot.
      "Oh, en Moore. Je ruikt vaagjes naar sigaretten."

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

"Nou vooruit dan," zei Will glimlachend. "Maar alleen als je vertelt wat je echte naam dan wel is. Nu heb je me nieuwsgierig gemaakt."
Zou hij ook vertellen dat hij niet echt Will heette, maar William? Opeens hoorde hij zijn vaders stem weer die naar hem schreeuwde en hij voelde zelfs de pijn van de klappen en onbewust spande hij zijn spieren aan. Zodra hij doorhad wat hij aan het doen was, dwong hij zichzelf om te ontspannen en te glimlachen. Relax, sprak hij zichzelf in gedachten toe. Hij kan je niks meer doen, hij is dood. Het gevaar is geweken.
Nee, hij wist het nu zeker: hij zou haar nooit over zijn naam vertellen.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Connor keek even om zich heen en dacht diep na. Tot hij plots een ingeving kreeg die hem zo mogelijk nog breder deed grijnzen.
"We kunnen..." zei hij, de kunnen uitrekkend, "Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet spelen", vervolgde hij toen en gaf Ruby een brede glimlach en zijn fameuze puppyblik die de meeste mensen niet konden weerstaan.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Ze keek naar de jongen, wiens houding ineens een beetje verstijfde. Ze besloot er maar niets over te vragen, dat zou zij immers ook niet willen als iets haar dwarszat.
"Als je maar niet gaat lachen..," ze glimlacht en blies over haar glas thee, in de hoop dat het snel af zou koelen zodat ze het kon drinken. "Dyana is een rare vervorming van-"
Vanuit de keuken kwam, in het midden van haar zin, ineens een heel bekende man aanlopen. Haar vader glimlachte breed terwijl hij met grote passen naar haar tafel toe kwam lopen.
"Adannaya, ik dacht al wel dat ik je hier zou vinden," hij drukte een kus op haar voorhoofd, waarna ze lichtjes bloosde. Ze was altijd al haar vader's kleine meisje geweest, en zo zou hij haar waarschijnlijk voor eeuwig behandelen.
"Hey, pap," ze nam het warme glas thee tussen haar handen. "De school stond in de fik, en nu zijn we vrij."
Haar vader stootte een harde lach uit en aaide haar door haar haar. "Je mag ook gewoon zeggen dat je spijbelt, Ada. Je moeder is de strenge, niet ik."
Ze lachte en schudde haar hoofd. "Je weet dat ik nooit zou spijbelen..," ze blies in haar glas. "Dit is Will, een klasgenoot." Ze gebaarde kort naar de jongen aan de overkant van de tafel.
"Ah, welkom in ons nederige restaurant, Will. Je bent de eerste jongen die Dyana in tijden mee heeft genomen, naast Obi en Izem dan, natuurlijk. Ik ben Dejen, Ada's vader."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Toen Hester met een giechel tegenpruttelde moet hij glimlachen bij het schattige geluid dat ze produceerde. Hij stak zijn handen in de lucht als teken van overgave, al was hij niet zo geweldig in het fietsen met iemand achterop. Ach hij moest zijn best maar doen. Hester staarde even dromerig voor zich uit voor ze weer bij haar positieven kwam en een opmerking maakte over Alexanders sigarettengeur.
"Dat is best mogelijk, één van mijn huisgenoten, Will, is een fervent roker en de geur blijft er wel wat inhangen ook al scherm ik mijn kleerkast zo goed en zo kwaad mogelijk af van zijn 'cloud of smoke'. En om eerlijk te zijn zal ik zelf ook wel af en toe eens een sigaret opsteken, maar dat gebeurd één keer per maand, soms zelfs niet, dus ik ben geen addict", verklaard hij aan haar terwijl ze naar de fietsenrekken liepen.
"Dus, milady, welk stalen ros is het uwe?" vroeg hij haar in een nogal 'posch' accent en met een klein handgebaar waarmee hij de fietsenrek mee aanduidde.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Voordat ze het echt door had, kwam een giechel haar mond uit. "Oké," zei ze met een grijns. Ze draaide een rondje om haar as en koos toen één specifieke boom. Ze grinnikte, draaide nog even verder en deed alsof ze het gras inspecteerde. "Goed," zei ze toen ze naar Connor op keek. "Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en de kleur is bruin." Zei ze met een glimlach.

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Jace stond op en zocht naar haar tas die ze ergens neer had gegooid en knikte even afwezig toen ze hoorde dat hij even weg ging. Uiteindelijk vond ze haar tas en pakte daar haar jas uit, waarna ze die aandeed en rechttrok.
      ''Wat wilde je eigenlijk eerst koken voor jouw apen? Dan kan ik er eventueel rekening mee houden.'' Ze keek hem aan en glimlachte even.

I don't want you to die, I want you to suffer.

"Het zijn een stelletje apen inderdaad, ze eten alles zolang het maar niet van hun bord loopt. Hoewel Max dat zelfs nog zou eten..." Ash hield even op met praten. "Volgens mij schilder ik ze echt af als een stelletje holbewoners voor jou." hij lachte even en liep al richting de voordeur. Hij pakte nog even zijn sleutels van het kastje in de gang en deed de deur open.
een "Na u, mevrouw Romanova." verliet zijn lippen en hij maakte een gebaar naar buiten toe terwijl hij naar haar glimlachte

I just caught the wave in your eyes