• You will never know,
    just how beautiful you are to me.


    Datum: maandag 2 september


    Story: 1
    Praattopic: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7
    Speeltopic: 1 • 2 • 3

          Het is weer een nieuw schooljaar. Voor de laatstejaarsstudenten van Woodside High School is het een zeer belangrijk jaar, hun examenjaar. Enkele oudere jongens zijn verwikkeld in een ernstig geldschandaal, waar zij deels de schuld van dragen. De zeer gevaarlijke bende eist daarom van hen een wederdienst die zeker een grote geld som kan opbrengen. Ze sturen hen naar Woodside High School waar zij een laatstejaarsstudente toegewezen krijgen. Hun doel: het vertrouwen winnen en ontvoeren om dan een grote som geld op te kunnen strijken.
          Als extra grote moeilijkheid voor de jongens, heeft de bende al een doelwit voor hen uitgekozen. Voor kerstmis moeten ze hun doel volbracht hebben. De jongens zijn begin in de twintig en hopen via de bende in de criminaliteit te komen, maar zoals iedereen moeten ze onderaan de ladder beginnen: als pooier.

          De werkwijze van het vertrouwen winnen van het meisje is simpel: ontwrichten uit haar vriendengroep, thuisbasis en andere sociale contacten, haar doen laten spijbelen en slechte dingen aanleren zoals roken, alcohol en drugs. Haar helemaal afhankelijk laten maken van hem, doen denken dat hij de enige is die nog om haar geeft en dan toeslaan.

    Rollen:
    • 1.2 Tyler Luca Santiago • Ginoble
    • 1.2 Connor Atwell Foist • Dandocal
    • 1.3 Maximillian "Max" Crawford • Somnephilia
    • 1.3 Zachary Louis Parker • Sociopaths
    • 1.4 Ashton Lucas Merrick • Copterus
    • 1.4 Nathaniel Beau Maverick • Raccoon
    • 1.5 Alexander Clarkson Moore • Jukeboxes
    • 1.5 William ‘Will’ Luca Kaptilo • xBooBear
    • 1.6 Matthew Isaac Grayson • Zalejska

    • 1.2 Elles Layton • Qingsel
    • 1.2 Reagan Alana Clapton • Copterus
    • 1.2 Adannaya Onyekachi Bonham • Gunnulfsen
    • 1.3 Jordan Arabella West • Ginoble
    • 1.3 Jacelyn Carisse Romanova • Sociopaths
    • 1.5 Ruby Eguerre • The_Glue
    • 1.7 Regina Kaylee Cambra • JudithSuzann
    • 1.7 Hester Jules Moore • Howland
    • - Gereserveerd • Khronos

    Koppels: [ Printscreen ]
    1. Tyler en Reagan
    2. Matthew en ...
    3. Will en Dyana
    4. Ash en Jacelyn
    5. Nathaniel en Regina
    6. Max en Elles
    7. Zach en Jordan
    8. Connor en Ruby
    9. Alexander en Hester

    Verjaardagen:
    Zach (24) • 1 januari
    Matthew (25) • 6 februari
    Jacelyn (18) • 14 februari
    Dyana (18) • 20 maart
    Regina (17) • 4 april
    Ruby (17) • 30 april
    Ash (25) • 15 mei
    Connor (25) • 6 juni
    Hester (17) • 12 juni
    Max (23) • 13 juni
    Alexander (24) • 9 juli
    Tyler (23) • 7 augustus
    Elles (16) • 6 september
    Nathaniel (22) • 16 september
    Reagan (17) • 30 oktober
    Jordan (18) • 27 november
    Will (23) • 3 december

    Woningen jongens:
    Woning 1
    • Nate
    • Ash
    • Max
    Woning 2
    Connor
    • Alexander
    • Will
    Woning 3
    • Zach
    • Matthew
    • Tyler

    School: [ map ]
    • Schoolplein: playing fields
    • Toiletten: onder Newman field
    • Fietsenstalling leerlingen: onder Tennis courts
    • Kantine: A-B café
    • Duits: vleugel B
    • Geschiedenis: vleugel C
    • Beeldend/kunst: vleugel D
    • Drama: Theater in vleugel D
    • Wiskunde: vleugel E

    Puntjes van attentie
    Regels van MSV:
    • Wordt in de derde persoon geschreven.
    • Geen minimum- of maximumwoordenaantal.
    • Voorafgaande stukken/posts niet herhalen
    • Iedereen schrijft in dezelfde tijd. Wij schrijven in de verleden tijd!
    • Hetgene dat als eerste geschreven blijft geldig, tenzij unaniem besloten wordt dat het veranderd mag worden.
    • OOC tussen haakjes [ ], ( ), < > of in het praattopic

    Opmerkingen:
    • Houd 16+ netjes
    • Je post moet aansluiten op voorgaande! [ Geen tijdsprongen maken! ]
    • Elke post doorlezen
    • Geen naam bovenaan vermelden
    • Goed leesbare/geen font gebruiken
    • We gebruiken de dubbele aanhaling [ " ... " ]
    • Blijf in je rol
    • Onthoud dat dit één doorlopend verhaal moet zijn

    Het begin:
          Het is maandag 2 september, de eerste schooldag. Iedereen gaat naar school, de jongens kunnen eventueel samen vertrekken. Indien je te laat bent in het verhaal, gewoon inspringen als in 'al aanwezig op school', dus niet van thuis hernemen. Houd hier rekening mee over heel het MSV, ga niet nog iets doen in de ochtend als het al avond is en houd je acties kort zodat anderen er op kunnen reageren. [ bijvoorbeeld, gesprekken: zeg één ding tegelijk, geen vijf na elkaar zodat je antagonist kan reageren en er geen gaten vallen. ]
          De jongens hebben hun meisje toegewezen gekregen van de bende, die hen eerst gestalkt heeft. Ze hebben een dossier ontvangen met informatie over het meisje zodat ze haar als het ware al kennen. [ naam, leeftijd, adres, telefoonnummer, foto ] Ook hebben ze een vals paspoort gekregen waar ze een valse achternaam [ de huidige die iedereen nu heeft in zijn rol ], leeftijd [ ze zijn nu zeventien/achttien/negentien ] en adres [ gehuurde woning ] hebben op staan.

    [ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 23:36 ]


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Hij pakte zijn glas en nam voorzichtig een slok. Het smaakte beter dan hij had verwacht. Normaal hield hij niet echt van thee, hij had liever koffie, maar hij moest toegeven dat dit nog niet eens zo slecht was.
    Het antwoord op zijn vraag kreeg hij niet van Dyana zelf maar van haar vader. Ze waren dus toch in het restaurant van haar vader. De opmerking dat hij de eerste jongen in tijden was, verbaasde hem wel een beetje. Ze had toch een vriendje?
    Er waren nu twee mogelijkheden: of haar relatie moest geheim blijven om een of andere reden, of ze had daarover gelogen om hem uit te testen. Hij hoopte het laatste.
    Will stak zijn hand uit naar de vader. "Aangenaam kennis te maken, meneer. Uw restaurant ziet er gezellig uit. Lopen de zaken een beetje goed?"
    "Adannaya dus," zei hij terwijl hij zich weer op Dyana richtte. "Hoezo zou ik daarom moeten lachen? Ik vind het wel een mooie naam." Hij glimlachte, zich er zeker van bewust dat haar vader dit ook kon horen.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Jace haalde lachend haar schouders op. ''Ach, zo zijn tieners nou eenmaal. Plus, ze zijn waarschijnlijk ook nog echt holbewoners en ik vind het zelf alleen maar amuserend.'' Ze lachte even en dacht na over wat ze überhaupt kon gaan koken.
          ''Gentleman.'' Grijnsde ze toen hij de deur openhield en liep alvast naar buiten. ''Is spaghetti een goed idee? Vrij simpel en snel gedaan, want het is niet alsof ik zin heb om een vijf-sterren maaltijd voor de holbewoners klaar te maken.'' Ze grijnsde even en schudde haar hoofd.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    "Ja inderdaad," zei hij lachend. Ook al waren ze geen tieners meer. "Het is zeker amuserend."
    "Altijd," grijnsde hij terug en deed de deur achter hun rug om op slot en liep met haar richting de supermarkt.
    "Spaghetti is goed hoor, ik verwachtte echt niet dat je vijf uur in de keuken voor ons zou gaan staan," lachte hij en keek haar aan.


    I just caught the wave in your eyes

    Haar vader glimlachte terwijl Dyana wel door de grond kon zakken. Moest haar vader nou meteen beginnen over het feit dat Will een jongen was? Dat was haar ook wel duidelijk.
    Haar vader gaf Will zacht een klopje tegen zijn schouder. "De zaken gaan prima, maar daar ga ik jou niet mee vermoeien." Daarna streek hij zijn groene schort recht, en gaf Dyana nog kort een kneepje in haar schouder. "En haar naam past bij haar, jongeman. Eet smakelijk, en hopelijk tot snel." Hij knipoogde licht en liep toen weg, wat er voor zorgde dat Dyana begon te blozen.
    Ze sloeg haar ogen even neer en nam een slok van haar thee. "Dus...," ze kon het niet laten om te lachen. "Dat was mijn vader."


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    ''Ik vind vijf uur in de keuken staan absoluut niet erg, als het gerecht maar niet eentonig is en op het moment heb ik mijn kookboek niet bij me.'' zei ze en pruilde haar lip even. ''Maar spaghetti is altijd goed, dus waarom niet.'' Ze keek even om zich heen, kijkend in welke buurt ze eigenlijk terecht was gekomen en begon weer te neuriën.
          ''Favoriete bands, zangers en zangeressen?'' vroeg ze uit het niets en keek hem ietwat nieuwsgierig aan.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Hehe, Elles skills.


    Dreigend stond Max tussen de jongen en haarzelf in, alsof ze al een stelletje waren en hij haar verdedigde tegen één of andere pedofiel met een geweldadig strafblad en andere gevaarlijke rimram. Ze wist niet goed wat ze ervan moest denken; langs de ene kant vond ze het wel schattig dat Max het geflirt niet af kon, maar langs de andere kant ook beangstigend, zijn houding was gewoonweg beangstigend. Hoe hij daar stond, gebalde vuisten, haast vuurspuwende ogen, alleen de rook uit zijn neus miste nog.
    De ogen van de jongen vernauwden en keek snel van Elles naar Max weer naar Elles.
    "Leuk vriendje heb je", hij wierp even een blik op haar koffie, "Elles," spuwde hij. "Ik zou maar opletten voor jóúw mooie gezichtje, zo'n jaloerse hunk kan wel eens losse handjes hebben," sneerde hij en daarmee draaide hij zich om en besloot nutteloos wat potjes te sorteren.
    Geschrokken hapte ze naar adem door de belediging die hij maakte, dat meende hij niet! Quasi gekwetst staarde ze voor zich uit, hoeveel keer nog vandaag zou Max er zo door gesleurd worden voor haar? Alleen omdat hij het opnam of omdat ze met hem om ging. Ze schudde haar hoofd, allerlei emoties overspoelde haar, gevoelens die nooit echt uitgebroken waren bij haar. Vrolijkheid of verdriet hadden een vast abonnee, maar deze keer laaide er ook woede, vermengd met ongeloof en achteruitgeschovenheid. Ze besefte dat het eens tijd werd haar mond open te trekken, iets wat ze al die jaren ook eens had moeten doen tegen Elisa. Waar was ze ooit bang van geweest? Ze kon best haar mening delen of ingaan tegen iemand. Opkomen voor jezelf is helemaal niet erg.
    Gefrustreerd gloeide er weer tranen in haar ogen. Ook dat nog! Ze haatte haar overdreven reacties zo vreselijk hard, ze snakte ernaar om gewoon even haar mond open te kúnnen trekken en dapper haar standpunt naar voren te drukken.
    "Luister eens even, playboy." Zo sterk mogelijk dat ze in haar schoenen kon staan, leunde ze tegen de toonbank. Bij het horen van haar stem, draaide de jongen zich weer om en nu kon ze zijn naam aflezen van zijn naamplaatje.
    "Het wil niet zeggen dat geen enkel meisje voor jou valt, dat anderen het ook moet overkomen. Max hier, behoedt me enkel van die vreselijke creeps zoals jij. Ik zou eerst nog wat aan je flirtskills doen, voordat je al een bezet meisje wil inpikken." Hierbij trok ze Max even demonstratief tegen zich aan en glimlachte zo vriendelijk mogelijk. Dit zou ze later nog wel uitleggen.
    "Nog een fijne dag, James," voegde ze er poeslief aan toe. Ze trok Max weg van de toonbank naar het tafeltje waar ze voordien zaten. Er raasde spanning door haar hele lijf, dit had ze werkelijk nog nooit gedaan. Toen ze neerplofte op de stoel en ze weer even tot rust kon komen, besefte ze wat ze precies gedaan had. Haar handen begonnen te trillen en ze voelde haar hart weer sneller kloppen in haar keel. Het zweet brak haar uit en het voelde alsof ze elk moment kon gaan overgeven. Ze had het warm en koud tegelijkertijd en steeds gejaagder begon ze adem te halen, wat kréég ze nu? Ze had haar emoties niet meer onder controle, terwijl ze tranen weer in haar ogen prikten, slikte ze moeizaam de opkomende brok in haar keel weg. Afkeurend schudde ze haar hoofd en sloeg ze gegeneerd haar ogen naar beneden.


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Vijf minuten later parkeerde Tyler weer voor de winkel en hij stapte uit om vervolgens snel naar binnen te lopen. Hij zag een groep mensen en hij fronste kort toen hij Rae in het midden zag. Snel liep hij naar haar toe. ''De auto staat klaar.. Wat is er?'' vroeg hij zacht aan haar en hij negeerde maar even de groep die eromheen stond.


    El Diablo.

    "Spaghetti all the way," zei Ash grijnzend en luisterde naar haar geneurie terwijl hij nadacht over haar vraag.
    "Hm lastig, Snow Patrol, Nirvana, Foo Fighters, Sam Smith en Ed Sheeran...? Ik luister naar van alles eigenlijk," somde hij op terwijl hij zijn handen in zijn jaszakken stopte.
    "What about you?"


    I just caught the wave in your eyes

    Reagan keek geschrokken op toen ze een bekende stem hoorde en keek waarschijnlijk alsof ze een spook zag naar Tyler. Uit het niets wierp ze zichzelf in zijn armen en wikkelde haar armen om zijn lichaam heen en verstopte haar gezicht in zijn shirt.
    "Er was toenet een jongen..." begon ze zachtjes en kreeg even de rillingen. "...Hij pakte me bij mijn pols vast en wilde me zoenen ook al wilde ik niet – en ik weet niet eens waarom ik jou dit vertel of waarom ik jou nu zo random sta te knuffelen." mompelde ze tegen zijn shirt aan en betwijfelde of hij haar überhaupt kon verstaan.


    I just caught the wave in your eyes

          Hester lachte slapjes om Alexanders excuses.
          "Het is maar dat je het weet; stel, hypothetisch, puur 'wat als', je me ooit nog zou kussen, zorg dan maar dat het máánden geleden is dat je een sigaret hebt gerookt, Moore.' Ze grinnikte. Zij was degene die heftig had gereageerd – ze had er spijt van, moest ze eerlijk toegeven. Hetty liep naar haar fiets toe en haalde hem van het slot.
          "Deze, monsieur," zei Hetty lachend en ze trok haar fiets uit het rek.
    Enkele ogenblikken later zwalpten Alexander en Hester door de straten van de stad. Hester had haar armen ietwat angstig om zijn borstkas geslagen en weigerde los te laten. Beiden lachend dat, wel. Maar Moore had niet gelogen.
          "Oh, god, Moore, ik wil hier levend uitkomen." Hij negeerde bijna een rood licht, remde op momenten dat het niet hoefde en reed door op de momenten dat hij zou moeten stoppen.

    [ bericht aangepast op 22 juni 2015 - 20:44 ]


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Gelukkig bleef haar vader niet lang staan praten, zodat Will al snel Dyana weer voor zich alleen had.
    "Aardige man," antwoordde hij en hij lachte ook. "Had je me niet even kunnen waarschuwen dat we meteen naar het meet the parents-stuk zouden gaan? Vind je trouwens niet dat het een beetje snel gaat? We kennen elkaar een uur en ontmoeten de ouders al. Wanneer wilde je trouwen dan? Volgende week?" Hij grinnikte en knipoogde naar haar. Natuurlijk gingen ze niet snel want er was nog niks, maar haar een beetje plagen mocht best, vond hij.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    ''Interessante keuze..'' Zelf dacht ze even na en beet op haar lip terwijl ze dat deed. ''Eigenlijk luister ik ook van alles, maar als ik moest kiezen.. Arctic Monkeys, Maroon 5 en The Script. Alhoewel ik ook 80's en 90' muziek luister, dus het hangt af van mijn stemming eigenlijk. Dus je kan me ook Macklemore zien luisteren.'' zei ze lachend en haalde haar schouders op.
          ''Nu mag je van mijn part iets vragen, sinds ik de hele tijd dingen aan jou heb gevraagd. Ik ben een open boek, kom maar op.'' Ze liet een grijns zien en lachte even.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    "Oh ja Arctic Monkeys, wat is favoriete album van hun?" vroeg hij en keek haar glimlachend aan terwijl de supermarkt al inzicht kwam.
    "Hmm vertel eens het gebruikelijke over jezelf, nationaliteiten? Je zei dat je Russisch was maar heb je nog ander bloed, om het zo maar te zeggen, verjaardag, zussen, broers etcetera?" hij keek haar vragend aan.


    I just caught the wave in your eyes

    Ze glimlachte. "Ik kan nou eenmaal goed Afrikaans eten niet weerstaan, en laat mijn vader's restaurant nou net het enige zijn waar dat mogelijk is."
    Er zat niet heel veel thee meer in haar glas toen er eten op tafel werd gezet. Ze gebaarde naar de serveerster dat ze geen uitleg hoeft te geven, en de vrouw is sneller weg dan ze gekomen was.
    "Oké," ze wijst met haar goed gemanicuurde wijsvinger naar de schaaltjes op tafel. "Mandazi, matbucha, toum en suya. Ehm..," Ze moest even denken hoe ze dit uit ging leggen. "Gefrituurd brood, maar dan echt veel lekkerder dan het klinkt. Matbucha, de Afrikaanse versie van salsa. Stukken beter dan die van hier. En suya is kebab, maar dan verse, uit mijn vader's keuken."
    Het water liep haar al bijna in de mond terwijl ze dit uitlegde, maar ze probeerde zo charmant mogelijk te blijven. Dus wees ze naar de toum en glimlachte ze. "Knoflooksaus. Zodat we niet meteen gaan zoenen, na deze eerste date."


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    ''Dat moet dan toch wel AM zijn, omdat ik die het vaakst heb geluisterd.'' Ze glimlachte en dacht na over de momenten wanneer ze alleen thuis was en haar muziek op het hardst deed, terwijl ze vrolijk door het huis danste. ''Ik ben half Italiaans en half Russisch, al ben ik wel geboren en getogen in Amerika, maar ik kan met een sterk Russisch accent praten, alleen Italiaans lukt me niet zo goed. Mijn verjaardag is op Valentijnsdag, ugh –– iedereen zit elkaar af te lebberen op mijn verjaardag, beeld je dat in.'' Ze schudde haar hoofd even en zuchtte. ''Ik heb een jonger zusje, Kayla, maar die zit op een kostschool dus die zie ik niet vaak.'' Ze glimlachte en keek naar Ash.
          ''Nu ik er zo over nadenk ben ik niet echt interessant, of wel?'' lachte ze.


    I don't want you to die, I want you to suffer.