Are u the one? || Speeltopic || 01 - Speeltopics

---

Are u the one

---

If the 10 men and 10 women are able to correctly choose all ten perfect matches in ten weeks, they will gain $1 million to split among them.
Each episode the cast will pair up with who they believe their perfect match is to compete in a challenge.
The winners of the challenge will go on a date, and have a chance to test their match in the truth booth.
The cast members will choose one of the winning couples to go to the truth booth to determine if they are a perfect match or not.
This is the only way to confirm matches.
Each episode ends with a matching ceremony where the couples will be told how many perfect matches they have, but not which matches are correct.

Als jouw perfecte match voor je neus zou staan, zou je het dan doorhebben?
In 'Are You The One?' zijn er 10 mooie vrouwen geselecteerd en is hun perfecte match gezocht.
Daar zijn 10 mannen uitgekomen en deze worden samen met de vrouwen in één huis gestopt.
Alle deelnemers wonen momenteel in Amerika
Een maand wonen ze op Hawaï met één doel; Vind je perfecte match.
Vinden ze alle 20 hun perfecte match, binnen 10 pogingen dan winnen ze allemaal 1 miljoen dollar.

---

Het huis


Wedstrijden en truth booth.


De ceremonie


Gelieve het volgende invullijstje door te zenden in prive berichten.
Dit lijstje gaat over hoe jij (je personage) je perfect match ziet.
Je hoeft niet alle vragen te beantwoorden.



Invullijstje:

---

---

Rollen; (*= lijstje, privé bericht ontvangen)
Meisjes:

1.Geneviève Dante Isadora Killian (21) || Ainigma || 1.2
2.Raevyn Rhoden Anastasia Killian (21) || Ainigma || 1.2
3.Alanah Harris (22) || Conaway || Conaway || 1.2
4.Rose Finley (20) || GusWaters || 1.2
5.Charlotte Alexandra Shepherd (20) || MrsMessi || 1.3
6.Mackenzie Pyralis Lewis (24) || coziness || 1.3
7.Christine Williams (20) || Elpis || 1.4
8.Roelien Marthe Maria Zwaan (20) || AmericanPsycho || 1.6
9.Cathleen Geselle Lewis (25) || Snowqueen || 1.9

Jongens:

1.John James Webster (24) || Conaway || 1.2
2.Florentin d'Auby (21) || GusWaters || 1.2
3.Grayson Hall (23) || Elpis || 1.4
4.Jake Maxwell Tyler (25) || Blurryface || 1.5
5.Aiden Grawford (22) || Saffierblauw || 1.6
6.Jayden Miller (22) || Tuck || 1.8
7.Tyler Michael Teller (25) || Bomer|| 1.8
8.Aadam Finn Delvin (22) || MeganKM || 1.9
9.Blake Ellias Alvaro (24) || Onism || 1.10



Verjaardagen:


Nationaliteiten:

---

Praattopic:

Volgende dag :

De kandidaten worden om 11 uur op het strand verwacht voor opdracht 1.

[ bericht aangepast op 7 juni 2015 - 8:21 ]

---

Geneviève lachte vrolijk naar de twee waarmee ze stond te dansen. Rose en Jayden. Ze leken aardig.
"Aangenaam, Gwen, " lachte Geneviève vrolijk. Ze gooide haar, haar over haar schouder. Ze keek even achterom, naar het meisje dat nog steeds cocktails stond te schenken, naar Aadam en naar een jongen met roze haar die binnen kwam. Geneviève lachte vrolijk.
"Jouw haar, oh my, het is geweldig! Dat je zoiets durft. Aangenaam, ik ben Gwen, of Geneviève, kies maar, " zei ze vrolijk. Ze vond het cool dat iedereen zo verschillend was. Behalve Mickie, of Mackie, hoe ze ook mocht heten, die mocht terug naar de boerderij. Ze lachte even naar het meisje met donker bruine haren.
" Ik wilde geen gesprek binnendringen! Ben al weg," zei ze verontschuldigend met een glimlach. Ze liep richting haar pizza die al op het aanrecht stond en waar nu een kwart van op was. Een nieuwe jongen kwam binnen, eentje die er wat intimiderender uitzag als de rest. Toen hij sprak was dat ook in zijn stem terug te horen, luid. Geneviève haar hart maakte even een sprongetje en ze glimlachte.
"Nee, bedankt, ik heb pizza, als je ook een stukje wil," zei ze verlegen, terwijl ze wat van haar blinde haar achter haar oor weg stopte.
"Ik ben Geneviève trouwens, " zei ze met een kleine glimlach.

---

Raevyn Rhoden Anastasia Killian.

---

Rae keek het meisje en Blake even moeilijk aan. Ze stond op en trok haar shirt voor de zoveelste keer recht. Ze haalde een hand door haar haar en schrapte haar keel. Ze was normaal nooit zo'n enorme kluntz, wat gebeurde er met haar.
"Nederland? Daar heb ik volgens mij nog nooit eerder van gehoord, of zijn jullie dat lang met Amsterdam, emh, Holland? Toch?" vroeg ze verward. Nee, Raevyn was niet de slimste. Ze keek nog even verontschuldigend richting Blake. Alsof ze wilde zeggen 'normaal val ik niet om de vijf minuten om'. Daarna draaide ze zich weer naar Lien, ja, ze ging haar Lien noemen.
"Ik kom uit Rusland, deels tenminste. Ook deels uit Wales en Ierland, " zei ze met een glimlach. Je bent weer lekker normaal hé, dacht Raevyn. Soms voelde ze zich heel pretentieus, omdat ze rijk was en uit drie verschillende landen kwam. Soms voelde het ook wel een beetje te.
"Maar ik woon al sinds mijn derde ofzo in Amerika, dus ik ben gewoon een Amerikaanse denk ik, alleen met een accent, " voegde Raevyn nog even snel toe.

[ bericht aangepast op 6 mei 2015 - 21:14 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Aiden keek het meisje aan en inspecteerde haar kort, ze had harde gelaatstrekken maar was toch erg vrouwelijk. Het eerste wat in hem op kwam was dat ze mooi was. Daarna keek hij naar de pizza en antwoordde kort 'nee'. Het kwam er veel te onaardig uit en als zijn ouders naast hem stonden had zijn moeder hem een flinke tik verkocht. Daarom schrapte hij zijn keel en vervolgde iets aardiger 'is er een reden waarom er een feestje is in de keuken als het buiten veel lekkerder is'? Hij probeerde wel aardig te zijn en het lukte hem best al zei hij het zelf. Hij pakte onderin alvast een pan en een zak met pasta. Reacties op zijn aanbod was er nog niet echt maar Aiden zou rustig wachten. Hij wist wel zeker dat ze het gehoord zouden hebben, hij was gewoon erg duidelijk en dit moest natuurlijk ook voor de baan en de opleiding die hij deed.

[ bericht aangepast op 6 mei 2015 - 21:26 ]

---

Smile, someone could be falling in love with it.

---

Geneviève bekeek de man even goed. Langer dan haar, breed, hoekige kaaklijn. Ze slikte. Hij was intimideren en misschien zelfs de beetje eng, maar ergens ook fascinerend en een soort van knap. Geneviève naam een hap van haar pizza en haalde haar schouders op.
"Omdat iedereen toevallig binnen was denk ik? De keuken is populair, " mompelde Geneviève. Hij had zich niet voorgesteld. Was dat een teken dat ze beter weg kon gaan? Misschien wilde de andere nog wel dansen? Geneviève met twijfelend op jaar lip. Sommige mensen kreeg ze geen hoogte van, andere wel. Hij was zeker geen persoon waar ze hoogte van kon krijgen. Hij leek pasta te gaan maken, Raevyn was dol paste, dacht genevieve. Ze kon zichzelf wel slaan. Ze was hier om nieuwe mensen te ontmoeten, niet om constant andere mensen te vergelijken met haar zus. Geneviève ging op het aanrecht zitten en trok haar knieën op.
"Aadam, kan jij mij een glas aangeven? " vroeg genevieve. Ze keek nog even met een schuin hoofd naar de intimiderende jongen.
"Hoe heet je?" vroeg ze met een kleine glimlach.

---

We've lived in the shadows for far too long.

MacKenzie Pyralis Lewis

Op het moment dat MacKenzie zich voorstelde mompelde de jongeman een simpele,"oké". Ze wist niet goed wat ze hier van moest denken. Ze was bang dat ze iets verkeerds had gezegd, maar ze probeerde dit niet te laten zien. MacKenzie wou juist niet laten zien dat ze onzeker was en bang voor andermans meningen. Er kwam een jongen binnen lopen wat meteen opviel was dat hij roze haren had. Ze vond het stoer van hem om als jongen zijnde je haren roze te verven. Het klinkt raar maar op een of andere manier is ze gehecht geraakt aan haar eigen haar kleur, dus ze zou haren niet eens blond of zwart willen verven. Rustig liep ze een stukje meer naar de opening die naar buiten leiden. Dit deed ze omdat ze buiten nog niks gezien was en stiekem wel benieuwd was. Er viel een korte stilte, maar deze werd al snel doorbroken door de stem van de jongeman,"En waar komt Mackie vandaan?". Ze was even na aan het denken hoe ze het kort kon vertellen, maar ze merkt dat dit geen optie was, dus besloot ze de lange versie te nemen. Ik woon voor een groot gedeelte in Amerika, Los Angeles om precies te zijn. Daar ben ik ook opgegroeid en Ik heb daar een appartementje midden in het centrum. Ik werk daar in een museum. Het liefste schilder ik zelf , maar om te vertellen over kunst is ook prachtig. Maar wanneer ik vakantie heb reis ik helemaal naar het prachtige Griekenland waar ik ook werk en woon in een hotel op het eiland Kreta dicht aan de kust die in bezit is van mijn familie in Griekenland. Daar sta ik meestal achter de bar van het cafe of ik help de animatie mee", vertelde ze hem met een glimlachje op haar lippen en een diepe zucht. Ze miste Griekenland stiekem wel. " En waar kom jij vandaan", vroeg ze hem met interesse. Even dacht ze na ze was helemaal vergeten zijn naam te vragen." Sorry ik was helemaal vergeten te vragen hoe je heet. Durf je me dat wel te vertellen?", Grapte ze. Even bloosde ze omdat ze door alle enthousiasme zijn nam was vergeten. Opeens hoorde ze iemand iets zeggen over pasta. Ze keek om en zag dat er een jongen bij was gekomen. Hij kwam rustig, maar hard over. Hij trok haar op een vreemde manier aan. Geneviève had dit waarschijnlijk ook al opgemerkt en was al snel naar hem toet te gaan om een gesprek te voeren.Maar al snel gleden haar ogen naar de jongen naast zich met zijn ontbloot bovenlichaam. Tot nu toe waren het allemaal we leuke mensen. Ze kon er nog niks over zeggen aangezien ze nog bijna niemand echt gesproken had.

[ bericht aangepast op 6 mei 2015 - 23:38 ]

---

A Smile is the most beautiful curve on an womans body

Alanah vloekte binnensmonds over haar gedrag. Jezus Alanah, wat is dat nu weer voor domme benadering, dacht ze bij zichzelf. Het was een oprechte vraag. Alanah was echt benieuwd waarom de jongeman roze haar had. Maar ze had het nu wel op een heel lullige manier gevraagd. De jongen leek echter niet geschrokken. Integendeel zelfs, hij was best nonchalant. "Ik wilde het eerst blauw verven," begon hij. "Maar mijn moeder vond dat die kleur me minder mannelijk zou maken, dus daarom heb ik maar voor roze gekozen," vervolgde hij en hij haalde zijn schouders op. Zonder dat Alanah het zelf doorhad trok ze een raar gezicht. Zodra ze het wel doorhad, trok ze hem weer in de plooi. Ze liet een kort lachje horen. Althans, ze dacht toch dat hij een grapje maakte. Net toen ze zich af ging vragen wie hij was, was hij haar al voor. "Ik ben Jake," zei hij en hij stak zijn hand naar mij uit, die ik aanpakte. "Goed je te ontmoeten," zei hij. Alanah stamelde even. "Ik ben eeh.. Alanah. En eeh.." Heel even was ze stil. "En sorry voor mijn directe vraag. Het eeh.." Hoe zei ze dit nou tactisch. "Het valt alleen best op," zei ze en ze glimlachte. Alanah's moeder was een ex-topmodel en daardoor kwam Alanah altijd op veel mode-events. Daar liepen ook de meest extravagante mensen met de meest aparte haarkleuren. Alanah was dus wel wat gewend. Roze haar had ze echter nog niet gezien bij een man. Ze vond het wel stoer dat hij het gewoon deed.Maar stel dat hij haar match zou zijn, dan zou ze toch graag hebben dat hij zijn haar in een natuurlijke kleur zou hebben. Ze stelde hem voor met bruin haar. Hij zou nog best knap zijn. "Dus Jake," begon ze. "Hoelang ga je al met roze haar door het leven?"

---

Tell me about it, stud.

'Hoe kan een keuken nou populair zijn als er nergens gekookt wordt' mompelde hij meer in zichzelf. Hij wreef over zijn voorhoofd en besloot niet meer te wachten op antwoord. Hij kon heel ongeduldig zijn als het voor hem allemaal niet te snel ging. Tot zijn verbazing ging Geneviève niet weg en sprong naast hem op het aanrecht. Deze verbazing liet hij niet zien en hij keek pas op toen ze vroeg wat zijn naam was 'Aiden' het kwam er vriendelijker uit dan normaal wat al een verbetering was. Hij vulde de pan met water en liet er wat spaghetti in vallen, daarna zette hij de kookplaat aan en passeerde Geneviève om bij de koelkast te komen. Hij begon daarna aan de saus en sprak zonder zijn ogen van de tomaat los te halen 'waar kom je vandaag Geneviève'? Waarschijnlijk had ze dit al vaak verteld vandaag maar Aiden was er wel nieuwsgierig naar. Ze was nog niet beledigd door zijn norse gedrag en dit maakte hem nieusgierig naar haar. Pas toen de saus in de pan zat keek hij weer de ruimte door. Iedereen praatte wel met iemand en het ging eigenlijk redelijk soepel. Alleen zou Aiden de ruimte toch zo verlaten om buiten zijn eten op te gaan eten. Hij leunde tegen het aanrecht en wierp een zijdelingse blik op het meisje dat naast hem zat. Ze zag er uit alsof ze een echte eigen wil en karakter had en dat was zeker niet slecht. Hij haalde zijn blik van haar af en goot de spaghetti af in een vergriet. Hij voegde dit toe in de saus en pakte daarna een bord uit de kast. Hij schepte voor zichzelf op en liet het andere deel nog op een laag vuur doorverwarmen, voor iemand die toch nog wat wilde. Hij vond bestek in de la en draaide zich om naar Genevievè en bedacht zich dat hij toch maar hier in de keuken zou blijven, kwam wel zo netjes over.

---

Smile, someone could be falling in love with it.

---

Faith is everything.

Ik keek verrast op toen een tweede persoon naar me toe kwam, 'Jouw haar, oh my, het is geweldig!' werd er door haar geroepen en ik kon alleen maar met een brede glimlach reageren. 'Dat je zoiets durft. Aangenaam, ik ben Gwen, of Geneviève, kies maar.'
      'Dankjewel, Gwen. Ik ben jake,' zei ik met een goed gevoel. De eerste paar mensen waren in ieder geval vriendelijk. Ik zag echter dat de vrouw voor me niet helemaal wist wat ze moest zeggen.
      'Ik ben eeh.. Alanah. En eeh..' ze bleef even stil alsof ze moest nadenken over haar volgende woorden. 'En sorry voor mijn directe vraag. Het eeh.." opnieuw een pauze. Ik beet ongemakkelijk op mijn lip. Het was niet mijn bedoeling geweest om haar oncomfortabel te laten voelen. 'Het valt alleen best op,' maakte ze ten slotte af. Ik glimlachte om haar gerust te stellen.
      'Dat hoor ik vaker,' zei ik gemakkelijk, maar aan de andere kant baalde ik een beetje van het feit dat het zo opviel. Complimentjes waren altijd geruststellend, maar zo graag stond ik ook niet in de spotlight om mijn uiterlijk. Niet dat ik er normaal gesproken wel omheen kon, maar ik was hier nu met heel andere redenen. Ik had écht mijn haar terug moeten verven. 'Leuk je te ontmoeten in ieder geval, Alanah.' zei ik uiteindelijk. De wat ongemakkelijke sfeer die er eerst had gehangen verdween echter toen Alanah verder begon te praten.
      'Dus Jake,' begon ze. 'Hoelang ga je al met roze haar door het leven?'
      'Lang genoeg om door vrienden Pinky genoemd te worden.' zei ik lachend. Om eerlijk te zijn wist ik zelf ook al niet meer hoe lang ik deze kleur nu had. 'Ze zijn er inmiddels zo gewend aan geraakt dat ik mijn haar vreemde kleuren verf, maar deze naam is blijven hangen.' De persoon voor me leek me een vriendelijke, spontane vrouw en ik voelde dat ik steeds nieuwsgieriger werd naar haar. 'En jij? Heb jij je haar ooit een andere kleur gehad?' speelde ik door op het onderwerp waarmee zij was begonnen. De vraag kwam voort uit oprechte interesse, maar ik wist dat het een wat aparte vraag was. Toch, ik wilde het gesprek graag doorzetten en een positieve indruk maken.

---

Caution first, always.

(Gelieve de personage te laten slapen en een nieuwe dag beginnen )

Aadam Finn Delvin

Er zijn ondertussen nog een paar mensen bijgekomen. Hoe ga ik ooit al deze namen onthouden, is het eerste wat ik denk. Ik moet dus 15 namen onthouden? Okee, ik zal ze maar allemaal vanbuiten weten na een week of twee. Ik ben sowieso al slecht in namen onthouden. Het wordt tijd dat ik eens ga slapen. Ik geef nog het glas aan Gwen, die ze me gevraagd heeft. "Alstublieft", probeer ik zo beleefd mogelijk te zeggen. Het wordt al laat dus beslis ik om op te staan en een kamer te zoeken. "Slaapwel mensen!", roep ik luid voor heel de keuken. "Ik ben Aadam, by the way", voeg ik er nog aan toe, voor de mensen die mijn naam nog niet kennen. Dat wisten ze nu dus wel. Niet de meest vriendelijke manier, maar ik leer ze morgen wel kennen. Nu begon ik moe te worden, na de lange vlucht. Ik sleur mijn zak mee de trap op. Daarna neem ik de eerste kamer die ik tegenkom en plof mezelf neer op het bed. "Zalig", mompel ik tegen mezelf. Na 5 minuten sta ik op en loop naar de badkamer. Ik doe mijn t-shirt en broek uit. Dan neem ik een short van Abercrombie uit mijn zak en doe die aan. Ik loop terug naar het bed en leg me er nu wat rustiger op neer. Nog snel neem ik even mijn IPhone en kijk of ik iets gemist had van thuis.

[ bericht aangepast op 8 mei 2015 - 18:35 ]

"Klinkt goed. Zullen we dan maar gaan? Ik heb namelijk trek in een glas wijn," antwoordde Charlotte op John's voorstel. John knikte. "Helemaal goed." Charlotte liep gelijk daarop naar de keuken en John liep achter haar aan. Wijn. John hield er niet van. Hij werd blijer van een goed biertje. Charlotte schonk voor zichzelf een glas wijn in en John haalde een biertje uit de koelkast. Een Corona om precies te zijn. Zijn favoriet. Heerlijk vond hij dat Mexicaanse bier. Hij zette het flesje aan zijn lippen en nam een slok. Dat smaakte naar meer en voor hij het wist was het flesje leeg. Hij merkte dat hij minder goed veel dan normaal. De combinatie van een jetlag, sigaret en een veel te snel opgedronken biertje was niet helemaal super. "Ik ga maar eens naar bed," meldde hij Charlotte. Eigenlijk hadden ze helemaal niet meer gepraat sinds ze binnen waren, maar hij vond het toch niet zo netjes om zomaar weg te gaan. Hij had graag nog verder met haar gepraat, hij vond haar amusant. Maar daar was nog genoeg tijd voor de komende weken. John draaide zich om en riep "Welterusten" naar de rest, waarop hij naar boven liep. Hij liep naar de kamer waar zijn koffers waren en pakte daar een joggingbroek uit. Vervolgens liep hij naar de badkamer en kleedde zich om. Hij poetste zijn tanden en liep vervolgens met zijn kleren terug naar de slaapkamer, waar hij die ergens in een hoek gooide. Vervolgens liet hij zich op het bed neerploffen en was hij vrijwel direct in dromenland.

---

Tell me about it, stud.

Alanah keek Jake afwachtend aan. Ze hoopte maar dat ze zichzelf nu niet voor lul had gezet. Jake reageerde echter weer met diezelfde nonchalante, makkelijke houding. "Dat hoor ik vaker," zei hij. Alanah grinnikte. Ze vond het wel leuk dat het hem niet zoveel kon schelen allemaal. Daar kon Alanah nog wat van leren. Ze deed altijd wel alsof ze zich nergens iets van aantrok, maar stiekem vond ze het toch altijd wel belangrijk wat anderen van haar vinden. "Leuk je te ontmoeten in ieder geval, Alanah," zei Jake. Alanah knikte instemmend. Ze vroeg hem hoelang hij al met roze haar door het leven ging. "'Lang genoeg om door vrienden Pinky genoemd te worden," antwoordde Jake. Alanah knikte. Dan zal het vast al wel lang zijn. "Die bijnaam past wel bij je, ja," lachte Alanah. "En jij? Heb jij je haar ooit een andere kleur gehad?'" vroeg Jake. Alanah schudde haar hoofd. "Nee, mijn haar is heilig," antwoordde ze zijn vraag. "Op wat highlights na in de zomer is er nog nooit wat met mijn haar gedaan," ging ze verder. "Ik vind het altijd wel heel leuk bij anderen, maar zou het bij mijzelf niet zomaar doen," sloot ze af. Alanah vond het geweldig om met haar uiterlijk bezig te zijn en te experimenteren. Haar haar liet ze echter door niemand aanraken. Ze was trots op haar lange, donkere manen en vond dat dat mooi contrastreerde met haar felle ogen. Het verven zal ze dus niet zomaar laten doen. Ineens voelde Alanah een gaap opkomen, die ze niet kon onderdrukken.

---

Tell me about it, stud.

(Raevyn moet ik nog mee wachten op Blake...)

---

Geneviéve keek de jongen schuin aan. Aiden. Oke, nu moest ze gaan oppassen dat ze aiden niet Aadam noemde en Aadam niet Aiden. Geneviéve haalde mensen nog wel is door elkaar, maar erg veel kon ze er niet om geven. Echter zou ze het in dit huis erg beschamend vinden, aangezien een van deze jongens haar perfecte match moest zijn. Dan zou het nogal stom zijn om hun namen door elkaar te halen. Geneviéve zette haar lege boord in de gootsteen en begon het af te wassen. Ze keek even over haar schouder naar aiden, die vroeg waar ze vandaan kwam.
"Ik kom uit Rusland officieel. Deels uit Wales en Ierland, maar ik woon al mijn hele leven in New York, jij?" vroeg Geneviéve aan Aiden. Geneviéve droogde het boord af en zette het terug in de kast, daarna begon ze aan de cocktail glazen die nog steeds op het aanrecht stonden.
"Onze boerentrien weet dus ook niet hoe je iets opgeruimd houdt," mompelde Geneviéve onverstaanbaar. Ze waste de glazen af terwijl ze naar aiden luisterde. Aadam en John riepen nog ergens dat ze naar bed gingen. Geneviéve had hen een fijne nachtrust terug gewenst. Na Aiden's antwoord en nadat de glazen weer netjes in de kast stonden draaide Geneviéve zich naar Aiden.
"Het was leuk je te ontmoeten, maar ik denk dat ik toch ook naar bed ga. Morgen vroeg op," zei Geneviéve zacht lachend. Ze liep naar boven en riep nog even "Don't let the bedbugs bite," naar iedereen. Daarna liep ze de trap op. De kamer die ze uitgekozen had zag er nu in het avondlicht erg eenzaam uit, maar Geneviéve kleedde zich om en ging in bed liggen. Heerlijk gewoon, ze wilde er nu al niet meer uitkomen. Ze deed haar ogen dicht en trok de deken nog iets omhoog. Voor ze het wist sliep ze.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Ik had Mackie gevraagd waar ze vandaan kwam. Zo'n moeilijke vraag was dat niet leek mij zo, maar ze moest er toch even over nadenken. Toen ze haar antwoord gaf, snapte ik het. "Ik woon voor een groot gedeelte in Amerika, Los Angeles om precies te zijn. Daar ben ik ook opgegroeid en Ik heb daar een appartementje midden in het centrum. Ik werk daar in een museum. Het liefste schilder ik zelf , maar om te vertellen over kunst is ook prachtig. Maar wanneer ik vakantie heb reis ik helemaal naar het prachtige Griekenland waar ik ook werk en woon in een hotel op het eiland Kreta dicht aan de kust die in bezit is van mijn familie in Griekenland. Daar sta ik meestal achter de bar van het cafe of ik help de animatie mee," zei ze en ze glimlachte. Ik knikte geïnteresseerd. "Je bent een bezig bijtje hoor ik wel," lachte ik." En waar kom jij vandaan", vroeg Mackie. Ik wilde antwoorden, maar ze was mij alweer voor. "Sorry ik was helemaal vergeten te vragen hoe je heet. Durf je me dat wel te vertellen?" vroeg ze. Ze lachte en leek even te blozen. Ik vond het wel schattig. "Mijn naam is Tyler en ben opgegroeid in Arizona. Tucson om precies te zijn. Vijf jaar geleden ben ik naar Las Vegas verhuisd om te gaan studeren. Ik ben inmiddels afgestudeerd, maar in Las Vegas blijven plakken,' legde ik uit. "Ik werk momenteel bij een architectenbureau," sloot ik af. Dat ik daarnaast een strippercarrière had opgebouwd vertelde ik nog maar even niet. Ik schaamde mij er niet voor en het is ook geen geheim, maar toch vertelde ik dit liever niet op de eerste avond hier.
Ik keek om mij heen en zag inmiddels wat mensen afdruipen die naar bed gingen. Het leek mij ook wel een goed idee om richting bed te gaan, want ik wilde morgen bij de opdracht fit zijn. Wie weet wat we zouden moeten gaan doen. "Dus Mackie, zullen we maar eens gaan slapen?" vroeg ik.

[ bericht aangepast op 11 mei 2015 - 15:58 ]

---

The goal isn't to live forever, The goal is to create something that will.

Roelien Marthe Maria Zwaan

Rae keek haar even moeilijk aan waarna ze op stond en haar shirtje recht trok voordat ze begon met praten. "Nederland? Daar heb ik volgens mij nog nooit eerder van gehoord, of zijn jullie dat land met Amsterdam, emh, Holland? Toch?" kwam er Rae's mond. Roeliens vermoeden was waar geweest, niemand kende Nederland echt maar Rae kende Amsterdam tenminste wel. Ze lachtte om Rae's verwarde gestamel waarna ze zei: "Amsterdam ligt inderdaad in Holland, Noord-Holland om precies te zijn, en is de hoofdstad van Nederland. De meeste mensen denken eigenlijk dat Nederland alleen uit Amsterdam bestaat." legde ze grinnikend uit. Toen Rae antwoordde op haar vraag waar zij dan eigenlijk vandaan kwam, was ze toch wel een heel klein beetje jaloers.. Een Russische schoonheid met zowel Wales als Iers bloed, woonachtig in Amerika vanaf haar derde, dat klonk toch wel heel chic. Roelien had alleen maar Nederlands bloed - en dat land stelde niet eens zoveel voor - en vaak droomde ze er dan ook van om wat exotischer te zijn, wat losser ook, zoals de mensen in Brazilië of Italië bijvoorbeeld. "Je accent is anders niet heel duidelijk te merken, dat van mij probeer ik er echt al heel lang uit te krijgen maar om een of andere reden blijf je het horen," antwoordde Roelien haar met een nep pruillipje waarna er weer een glimlach op haar gezicht verscheen. Achter haar hoorde Roelien mensen naar boven komen, blijkbaar was het al best laat en was het dus tijd om naar bed te gaan. Ze wist eigenlijk niet wat ze van morgen moest verwachten, ze wist ook niets over een opdracht doordat ze niet had opgelet. "Uhm.. weten jullie misschien iets over een opdracht? Volgens mij heb ik dat niet meegekregen." mompelde ze blozend tegen Rae en Blake. Ze wilde niet gelijk zo afwezig of ongeïnteresseerd overkomen, maar ze kon het ook niet maken om morgen bijvoorbeeld te laat te komen. Even dwaalden haar gedachten af naar haar kamer, en met wie ze die zou delen. Zou iemand die wel met haar willen delen? Of zou ze alleen eindigen? Ze vond het ook maar raar, dat ze gelijk de eerste nacht al met de eerste de beste jongen het bed zou moeten kunnen delen, al hoefde er natuurlijk niks te gebeuren. Stel ze zou ineens naast een jongen liggen die ontzettend stonk, of die ineens handtastelijk werd. Snel schudde ze deze gedachtes weg, ze kon natuurlijk altijd nog op de matrassen in deze ruimte gaan slapen als het te erg werd. En morgen, wat zou er morgen gaan gebeuren? Ze was ontzettend benieuwd en ze wist eigenlijk niet of ze met dit enthousiasme wel in slaap kon komen. Steeds meer mensen liepen de trap op, op weg naar hun bed, en onwillekeurig begon ze toch te gapen. Ze zou even afwachten wat Rae en Blake te zeggen hadden over morgen en dan zou ze ook een bed op gaan zoeken.

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake