Eyes are the windows to the soul [Speeltopic] - Speeltopics

Als je wilt over leven:
1. Probeer niet van het eiland te ontsnappen.
2. Wees voor het donker binnen in het huis met alle deuren op slot.
3. Word niet verliefd.

Een groep jongeren word wakker op een tropisch eiland zonder te kunnen herinneren hoe ze daar terecht zijn gekomen. Ze kennen elkaar niet, maar beseffen als snel dat er reden moet zijn waarom uiteraard deze groep op het eiland is gezet. Ieder van hen heeft een barcode getatoeëerd op de binnenkant van zijn linker pols staan en dit kan maar twee dingen betekenen; ze zijn verkocht of worden verkocht. Verder komen ze er al snel achter dat als ze heel geëmotioneerd raken (bv. heel boos, blij, of in paniek) hun ogen zwart kleuren en ze totaal geen controle meer hebben over hun acties.

Meisjes:
Jessamine Maître - Geleninja (19-1)
Devonne Sydney diLaurentis - Aranyhid (18-1)
Sasha Mavis Goldberg - Philia (20-1)
Cheryl Daisy Barton - Hecuba (21-7)
Chiby Delivery - Deliva (19-9)
Christina Smit - Hecuba (25-9)
Jongens:
Finnegan Michael Campbell Matthews - Fortis (21-6)
Francesco Paige Torres - GusWaters (19-5)
Charles Spencer Mazetti - Chelina (26-6)
Tanner Lucas Montgomery - Aranyhid (21-6)
Magnus Lehnsherr - Geleninja (21-7)
gereserveerd - Ainigma (28-9)

Begin:
Iedereen valt in slaap in hun eigen veilige normale wereldje en word dan wakker op het eiland. Hun pols jeukt van de tatoeage en langzaam vinden ze elkaar en het huis.

[ bericht aangepast op 21 mei 2015 - 11:32 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

---

---

Met een zucht sta ik op van het zand en klop al het zand vervolgens van mijn kleding af. Ik haal een hand door mijn warrige haren en loop dan het strand af om te kijken of er iemand anders was die me begreep en me kon helpen. Ik loop onder de bomen door terwijl ik een tak voor me wegsla. Plots krijg ik twee mensen in het oog. Meteen loop ik ze af om te vragen om hulp maar als ik dichterbij kom zie ik dat het twee meiden zijn, en ook hun hebben een barcode op hun pols. ''Hey, zijn jullie hier ook beland zonder dat je het wist? Want ik namelijk wel.'' Zeg ik tegen ze. Goedzo Finn, straks spreken ze je taal niet of vinden ze je eng of bedreigend. Lipbijtend kijk ik ze aan, hopend dat ze me begrijpen.

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Sasha moest zacht lachen om het gestuntel van de jongen. Toch voelde ze zich vrij teleurgesteld omdat de jongen ook niet van het eiland kwam. Ze kende hem niet, dus de kans dat het een grap Was van een van haar vriend was erg onwaarschijnlijk. Dit maakte haar alleen maar zenuwachtiger. Ze pakte het shirt van de jongen een met een dankbare glimlach. Omdat ze haar arm ontstak had ze voor het eerst sinds ze wakker was geworden haar pols in het zicht.
"What the... " fluisterde ze. Ze trok haar hand samen met het shirt terug en keek verward naar de barcode op haar pols. Toen keek ze naar de jongen zijn pols. "Ik... Ik emh... Ben Sasha," zei ze twijfelend. "Waar kom je vandaan? Heb je al andere gezien?" vroeg ze terwijl ze het shirt in een soepele beweging over haar hoofd trok. Ze had nog wel duizend vragen, maar ze wist niet goed welke vragen ze nou moest stellen. Er was naar haar mening ook niet echt een gepaste vraag. Ze wreef even over haat arm en ze zuchtte. "Alsjeblieft, als dit een grap Is, dan mag dat wel even snel duidelijk gemaakt worden," zei ze eerder tegen zichzelf dan tegen de jongen. Sasha keek even richting de bomen en bossen die een stuk naast haar onheilspellend, maar op hun eigen manier ook vrolijk een schaduw over een deel van het strand wierpen. Het was mooi, maar het was niet thuis. Het Was zoveel behalve thuis.



Calum keek de twee mensen die voor hem verschenen waren even stil aan. De vrouw begroette hem alleen maar, maar wat de man zei liet Calum best schrikken. Even dacht Calum gezien te hebben dat de man zwarte ogen had, maar al snel kregen ze een normale kleur. Calum had het vast verkeerd gezien. Toen begon de man te praten, iets over dat Calum er ook een had. Ook een? Een wat? Calum liet zijn blik naar zijn pols glijden waar een barcode op stond. Calum opende zijn mond om wat te zeggen maar sloot deze meteen weer.
"Dit is een grapje toch? Ik ben geen supermarkt item, " fluisterde hij in ongeloof.
" Heeft mijn beste vriend jullie ingehuurd om me in de maling te nemen?" vroeg hij als eerste, zich realiserend dat de twee er oprecht uitzagen alsof ze geen idee hadden wat er aan de hand was.
"Ik ben Calum, emh, nja, volgens mij hebben jullie ook geen idee wat er aan de hand Is, " zei hij zuchtend. Hij stopte zijn handen in de zakken van zijn joggingbroek en keek de twee even aan. " Zijn wij de enige drie? " vroeg Calum met een ietwat bange blik in zijn ogen. Nee, het idee om met twee andere op een onbekende plek te zitten sprak hem niet aan. Misschien ook omdat Calum er nog steeds zeker van was dat hij gezien had dat de man zwarte ogen had gekregen voor enkele seconde. Maar zoiets ook niet toch?

[ bericht aangepast op 5 april 2015 - 19:32 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Jessamine Maître

'Laten we langs het strand lopen. Dat is het veiligst. Ik maak me niet zorgen om de zon op het moment.' Ik volde Devi over het strand en keek verbaasd op toen ze begon te rennen. Blijkbaar deed haar voet minder zeer dan gedacht.
'Hey, zijn jullie hier ook beland zonder dat je het wist? Want ik namelijk wel.' Ik keek op en zag een knappe jongen staan. Die een beetje onzeker op zijn lip beet.
'Wij zijn ook gebarcodeerd.' zei Devi simpel weg. Ik stak mijn pols op zodat hij het kon zien. 'Ik ben Devonne trouwens, maar zolang je niet je als een creep gedraagt mag je me ook wel Devi noemen.' stelde ze zichzelf voor.
'Ik ben Jessamine,' mompelde ik zachtjes en mijn Franse accent was duidelijk te horen bij mijn naam.
'Ga je mee kijken of er ook anderen zijn?' vroeg Devi.
'Misschien moeten we iets dichter bij de bomen gaan lopen?' stelde ik voor. 'Ik werd namelijk onder een boom wakker. Misschien anderen ook?'

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Magnus Lehnsherr

Ze nam mijn shirt aan en keek toen verbaasd naar haar pols. "What the... " fluisterde ze. Ik keek haar verbaasd aan.
'Alles goed?' Ze keek naar mijn pols, maar die was verborgen onder de armbandjes die ik altijd droeg. "Ik... Ik emh... Ben Sasha," zei ze twijfelend. "Waar kom je vandaan? Heb je al andere gezien?"
'Ik woon nu in Barcelona, maar ik kom oorspronkelijk uit Duitsland,' zei ik terwijl ik met mijn armbandjes begon te spelen. 'En nee ik heb nog geen anderen gezien.' Een armbandje knapte en direct keek ik naar benden. 'Was?' Ik keek naar de donkere lijnen op mijn huid onder de vrolijke bandjes. Direct duwde ik die verder op mijn arm en ik gaapte met open mond naar de tatoeage. Als ik niet zojuist mijn maag leeg gekotst had was ik over mijn nek gegaan. 'Dat is toch niet echt?' mompelde ik. Iemand had een naald in me gezet, maar dat was niet het ergste. Iemand had mijn lichaam geschaad en een teken op mijn huid gezet. Een barcode, alsof ik niets meer was dan een pak melk of een flesje bier dat verkocht ging worden. 'Dit is ziek,' mompelde ik. 'Dit is zo verkeerd en zo ziek.'

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

---

Christina Blake Smit

---

"It was the heaviest place that I have ever been in"

---

Ik merk dat Charlie verstijft onder mijn grip, maar ik blijf zijn hand vasthouden. Als ik hem loslaat en de jongen tevoorschijn komt, trekt hij me achter zich waardoor ik een beetje wankel word en op de grond neerplof. Hij maakt een raar geluid, en mijn ogen schieten zijn kant op, en dan naar de andere persoon. Charlie’s ogen zijn… zwart? Dat kan toch niet? Vast niet. “Um… hi.” Zeg ik. Wat ben ik toch ook weer origineel, twee mannen met precies dezelfde tekst begroeten. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken naar Charlie, en focus me dan snel weer op de jongen voor me. Charlie wijst naar de barcode op de pols van de jongen. “Jij hebt er ook een,” zegt hij, en ik kan een klein glimlachje niet onderdrukken. Why thank you captain obvious. De jongen opent zijn mond en sluit die meteen weer. Ik besef me dat ik nog steeds op de grond zit en krabbel overeind. “Dit is een grapje toch? Ik ben geen supermarkt item,” fluistert hij, en ik kijk naar de grond. “Heeft mijn beste vriend jullie ingehuurd om me in de maling te nemen?” Vraagt hij dan, en ik schud mijn hoofd. “Ik ben Calum, ehm, nouja, volgens mij hebben jullie ook geen idee wat er aan de hand is.” Vervolgt de jongen, terwijl hij zijn handen in de zakken van zijn broek stopte. “Zijn wij de enige drie?” De jongen kijkt bang; logisch, we zitten op een of ander eiland met volkomen vreemden en we hebben geen idee waar we zijn en hoe we hier weg komen. “Ik ben Christina, zeg maar Chris. Ik weet niet of wij de enige zijn…” zeg ik zachtjes en werp een blik op Charlie.

---

Spinning around, I'm weightless.

Charles Spencer Mazetti

De man voor ons mompelt wat en ik frons even.
"Heeft mijn beste vriend jullie ingehuurd om me in de maling te nemen?" zegt hij dan. Ik trek mijn wenkbrauwen op en schud dan mijn hoofd, net als Christina. Ik onderdruk een grijns.
"Ik ben Calum, emh, nja, volgens mij hebben jullie ook geen idee wat er aan de hand is. Zijn wij de enige drie?"
Ik haal mijn schouders op, maar voordat ik kan antwoorden, doet Christina dat al.
"Ik ben Christina, zeg maar Chris. Ik weet niet of wij de enigen zijn." Wanneer ik haar blik op me voel, neem ik dat aan als mijn teken om te praten. Ik knik even voordat ik iets zeg.
"Precies wat zij zegt. We zijn elkaar ook maar net tegengekomen, en nu jij." Ik kijk even om ons heen. "Maar misschien zijn er nog anderen? Ik zou wat roepen, maar ik weet niet wat voor dieren er allemaal in die jungle zitten." Ik grinnik even. "Ik ben nu niet echt van plan erachter te komen of ze een hapje Charlie lusten." Dan besef ik dat ik me nog niet fatsoenlijk heb voorgesteld. Ik doe een stap naar voor en steek mijn hand uit naar Calum.
"Charles, trouwens. Maar ik luister ook wel naar Charlie," zeg ik met een glimlach.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Calix is nu Chelina ^^

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.