Upside Down - One Direction - Speeltopic 2 - Speeltopics

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Het was niet leuk om te doen, maar ik moest een beetje streng voor Louis zijn. Als hij aan zijn wond bleef zitten kon het niet goed genezen of nog erger, het kon gaan ontsteken en dan zaten we echt in de problemen omdat die middelen al helemaal moeilijk te smokkelen waren. Ik zuchtte om zijn verontschuldiging en schudde met een glimlach mijn hoofd om de toevoeging dat het jeukte. "Zeg me niet dat jij het soort bent dat wonden altijd openkrabt," zei ik plagend tegen hem en prikte zacht in zijn zijde. Toch straks maar even zijn schouder verbinden en extra verband meegeven als hij terug naar huis ging, dat was wel het slimste. Natuurlijk zei ik dat ik ook van hem hield, ik was geleerd niet te liegen en een glimlach verscheen op mijn gezicht door de kus die hij me gaf. Het kwam er ook nog eens bij dat ik begon te blozen om zijn compliment, op de een of andere manier wist Louis dat altijd te doen als ik het -het minst verwachtte. Om de aandacht er wat vanaf te leiden vroeg ik of hij nog iets wilde hebben, ik kon het me heel goed voorstellen dat hij hiervan honger had gekregen of al die tijd al honger had gehad, gezien de mensen in de Hel steeds minder konden betalen. "Ik heb nog niks gegeten, nee. Eigenlijk stond ik op het punt pizza op te warmen toen jij besloot bijna dood te gaan voor mijn deur," zei ik licht spottend, om het feit dat ik panisch was geweest iets minder erg te laten lijken. Daarbij, ik moest wel grappen maken, anders kon ik echt niet omgaan met de stress. "Kun je staan? Of gaan we gezellig pizza op bed eten? Tenzij je iets anders wil hebben natuurlijk, het is jouw feestje." Als hij liever even bleef zitten begreep ik dat, dan haalde ik Amy er gewoon bij en aten we met z'n drieën pizza of iets anders op het grote bed. Ik liet hem even los om het elastiekje uit mijn haar te halen zodat het weer langs mijn gezicht viel, het elastiek deed ik om mijn pols en ik schudde mijn haar uit, dan zat het weer enigszins normaal. Daarna legde ik mijn armen weer rond zijn middel en drukte een kleine kus op het puntje van zijn neus. Mijn prinses zou alle goede zorg krijgen die hij verdiende en in principe alles wat hij wilde, hoewel ik normaal gesproken hem ook al zoveel mogelijk probeerde te verwennen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Ik haal mijn schouder op als Harry plagend aan me vraagt of ik er zo eentje ben dat wonden altijd open krabt. 'Ja, nou eigenlijk wel' antwoord ik, 'Ik kan er niks aan doen' Het jeuken vind ik altijd vreselijk en dan moet ik er gewoon aan krabben en ik weet ook heus wel dat het niet mag. 'Maar ik zal er niet aan zitten, tenminste dat ga ik proberen' Hij prikt zacht in mijn zijde, waar ik om moet giechelen, want ik kan er totaal niet tegen als mensen me prikken of beginnen te kietelen. Harry zou misschien straks wel ergens verband vandaan toveren en dat om de wond heen doen, zodat ik er niks mee kon doen. Hij begon te blozen toen ik hem een complimentje gaf over zijn glimlach. Maar het was gewoon de waarheid wat ik vertelde. Ik lachte zachtjes om zijn blozende gezicht. Harry veranderde van onderwerp en vroeg aan mij of ik iets wilde hebben en ik vroeg aan hem of hij zelf al gegeten had en dat was nog niet het geval. Hij maakte er dan wel een grapje van dat ik bijna dood was gegaan voor zijn deur, maar het stak ergens wel een beetje. 'Nou, dat was ook niet met opzet' zeg ik dan licht pruilend, 'Maar pizza klinkt wel goed in mijn oren, al heb ik niet veel trek, maar ik zat toch wel wat moeten eten' zeg ik dan. Hij vraagt aan me of ik kan staan. 'Ik kan het proberen' opper ik en ik ga heel langzaam aan de rand van het bed zitten en ik wil eerst stevigheid onder mijn voeten hebben en die voel ik. De wond trekt en ik ben bang dat ik de draden los trek. 'Misschien is het beter als ik in bed blijf' zeg ik stilletjes, 'De wond trekt' Ik ga weer voorzichtig terug naar mijn eigen plekje en ik zie dat Harry z'n haren los heeft gemaakt. Hij ziet er nu echt uit als een mooie adonis en ik kleur een beetje als hij een kus op het puntje van mijn neus zet. Ik leg een hand op zijn wang en ik draai mijn hoofd zo dat ik een echte kus op z'n lippen druk en ik laat mijn hoofd even tegen de zijne aan rusten. 'Laten we maar pizza in bed eten, mon cherie'

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Er was geen mooier geluid op de wereld dan Louis' lach. Het klonk helder en puur en het gaf me een tintelend gevoel dat ik het kon veroorzaken. Ook al was het om mijn waarschuwing kracht bij te zetten, het was ontzettend schattig hoe hij reageerde. Andersom vond hij het vast ook schattig dat mijn wangen rood werden doordat hij me een compliment gaf. Ik bleef extreem gevoelig voor alle lieve dingen die Louis tegen me zei. Zelfs gewond was hij nog een schat, ik vroeg me af hoe hij dan was als hij echt boos werd, al wilde ik dat liever niet meemaken. Hij vroeg mij of ik al had gegeten, waar ik tot nu toe eigenlijk niet meer aan had gedacht en ik had best trek gekregen. Ik maakte er een grap bij en ik kon aan hem horen dat die toch niet helemaal goed voel, het was niet mijn bedoeling om de jongen te beledigen of te kwetsen. "Dat weet ik toch, darling. Ik bedoelde het ook niet zo," zei ik tegen hem met een glimlach en knikte instemmend dat hij zei dat hij toch ging eten ondanks dat hij weinig trek had. Van mij kreeg Louis ook geen keus, hij moest eten al was het een beetje, tenzij hij over zijn nek ging. Ik vroeg of hij kon staan, want dan wisten we meteen waar we gingen eten, op de bank, aan tafel of lekker knus in bed. Terwijl hij naar de rand schoof deed ik mijn knot uit en liet het elastiek om mijn pols hangen voor als ik hem later nog nodig had. Begrijpend knikte ik toen Louis zei dat het niet ging, dan was die keuze ook weer gemaakt. Ik kuste hem zacht terug en glimlachte. "Als je op mijn bed knoeit wurg ik je," zei ik met een speelse grijns en drukte nog een kus op zijn wang. "Ik ben zo terug, nergens heen gaan hoor," glimlachte ik en stond op van het bed en liep naar de keuken toe. Daar haalde ik eindelijk de pizza uit de doos die ondertussen zowat was ontdooid en ik legde die op een bord, waarna ik de oven instelde. "Kom je er zo gezellig bij zitten? We houden een pizza feestje in de slaapkamer," lachte ik zacht, gericht naar Amy. Zij moest ook wel trek hebben van het harde werk en het was maar goed dat het een grote pizza was, zo was er ook genoeg voor iedereen.

Because I love him, do I need another reason?

Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
Ik keek rond in de woonkamer en zag wat voor puinhoop het eigenlijk was. Op de grond lag bloed, het was maar goed dat Harry een houten vloer had, dan hoefde ik er alleen maar een dweil over heen te halen. De bank was bespaard gebleven, dat gelukkig dan weer wel. De kogel die alle ellende had veroorzaakt lag zielig op de tafel en ik balde mijn vuisten en liep snel naar de keuken om een potje te halen. Terug gekomen in de woonkamer stopte ik de kogel in het potje. Ik moest hem mee nemen, weg gooien was geen optie en hier laten bij Harry ook niet. Dan kon ik hem beter ergens begraven, in de eerst volgende keer dat ik weer in de Hell kwam, want daar zouden ze nooit zoeken. Ze kwamen er liever niet dan wel. Ik ruimde het bebloede water op en spoelde de doek uit die ik had gebruikt om de wond te deppen, om hem daarna in de wasmachine te gooien. De tang maakte ik schoon en k dweilde de vloer en toen ik eindelijk klaar was bekeek ik het resultaat en ik knikte tevreden. Al het bewijs moest weg. Mijn handen roken naar bloed, Louis' bloed. Dit zou er nog wel een paar dagen aan blijven hangen, dit ging niet zomaar weg en ik zou een hepatitis prik moeten halen, net zoals Harry, want die had Louis' bloed ook aangeraakt. Het was niet dat ik vies was van Louis, maar ik moest me toch aan de regels houden. Uitgeput ging ik aan de tafel in de keuken zitten en ik pakte mijn tas. Misschien had ik daar nog wel pijnstillers in zitten voor Louis. Ik rommelde er even in en vond toen iets hard en fronsend haalde ik eruit en ik keek naar de zwangerschapstest. Door alle commotie was ik het vergeten. Ik was al een paar dagen over tijd en ik had seks gehad. Zowel met Zayn als met Liam, als was dat laatste niet helemaal vrijwillig geweest, maar ik kon me ook niet meer herrineren of er bij beide een condoom was gebruikt en dat was echt een stomme fout. Ik schrok toen Harry de keuken binnen kwam en snel stopte ik de test terug in mijn tas. 'Eh, nee, ik kan niet mee eten Harry' zei ik snel, misschien iets te snel. 'Ik moet terug naar het werk, anders heb ik een probleem' Ik beet op m'n lip en keek naar hem op. 'Ik neem aan dat Louis wakker is en dat hij trek heeft in eten, hoe is het met hem'? Ik stak mijn hand weer terug in mijn tas en ik negeerde de test en ging op zoek naar een stripje pijnstillers.

'Darling, just hold on'

Louis Tomlinson.
Het onderwerp werd veranderd en het ging nu over eten en Harry had nog niet gegeten, iets wat hij wel had willen doen, voordat ik op was komen dagen met een kogel in m'n lijf, tenminste dat maakte ik op uit zijn woorden. Hij maakte er een grapje over, maar toch steekt het en ik kan er eigenlijk niet om lachen en ik vertel hem dat ik het niet met opzet had gedaan. Ik had liever gehad dat het helemaal niet was gebeurd en dat we nu samen in bed lagen, weet ik veel wat aan het doen. Misschien iets seksueels, je weet het maar nooit met mij. Hij zegt dat hij het niet zo bedoeld en ik kan er ook eigenlijk niet boos om zijn, je moet er maar gewoon grapjes over maken, dan kan je het beste maar zo met de situatie omgaan. Het bed uit gaan is misschien niet zo'n goed idee met een wond die trekt en ik ben veel te bang dat de draden los schieten en dat Amy het allemaal voor niks heeft gedaan. Harry knikt begrijpend en dreigt dat als ik knoei, dat hij me vermoord. 'Ik zou niet durven' zeg ik met een grijs, 'En anders knoei ik wel op jou, kan ik het aflikken' Ik schiet in de lach en ik kan eigenlijk niet meer stoppen met lachen en de wond begint pijn te doen. 'Pijn, pijn' Je moet toch wel een beetje humor hebben in zulke serieuze zaken. Ik heb de slappe lach en het stopt eigenlijk pas als Harry opstaat. 'Dat was ik niet van plan lekker ding' zeg ik nahikkend als hij zegt dat hij zo terug is en dat ik niet weg moet gaan, 'Ik wacht wel op mijn prins met het witte paard' En mijn kaken doen nu echt pijn van het lachen en ik probeer te grijnzen en ik sla hem nog even op z'n kont als hij weg loopt. Wat me bezielt weet ik niet, maar het zal wel de spanning zijn, dat het een reactie is van de dingen die zijn gebeurd. Ik schuif tegen het hoofdeinde aan en voel de muur in m'n rug. Ik laat nog eens een vinger over de wond heen gaan, maar ik haal hem er snel van af, want bij alleen die kleine aanraking al, doet het best wel veel pijn.

'Darling, just hold on'

Liam James Payne.

Als ik mijn armen om hem heen sla kruipt hij dicht tegen me aan en hij drukt een kusje op mijn kaak, om zachtjes te zeggen dat ik goed ben. Het klinkt gek, mensen die tegen me zeggen dat ik goed ben. Ja, ik laat mensen graag denken dat ik een goed mens ben, dat deed ik ook met Amy, maar dat hij het zo tegen me zegt is toch anders. Ik schaam me er lichtelijk bij, ik schaam me om wat ik doe. Hij lijkt even na te denken, maar kijkt dan op en eigenlijk een beetje vanuit het niks drukt hij zijn lippen op die van mij, niet dat ik me eraan stoor. Ik kus hem graag terug en zou er met veel plezier een zoen van maken, dus verwijd ik mijn lippen een beetje en laat mijn tong lichtjes over zijn onderlip glijden. Hij zoent niet alsof hij heel veel ervaring heeft, maar hij zoent wel goed, hij gaat vooruit, dat zeker. Het is bijna zonde dat ik zomenteen weer naar het paradijs moet nu de zon bijna onder is. Het is bijna zonde dat ik zomenteen naar een feestje moet en mijn nacht door ga halen met seks, waarschijnlijk met een onbekend meisje, meerderen, iets moet mijn gedachte toch van deze donkere god halen?

Reality's overrated.

Zayn Malik
Het was fijn om Liam te kussen, zelfs al was het nu al bijna een afscheidskus, omdat het al best laat was. Hij veranderde de kus al snel in een zoen, waar ik maar al te graag in meeging. Het was wel duidelijk dat hij veel meer ervaring hiermee had dan ik, naar toch opende ik gretig mijn mond en liet mijn tong met de zijne spelen. Met mijn handen had ik nogsteeds de reep chocolade tegen mijn borst geklemd, waardoor ik hem niet dichter tegen me aan kon trekken. Ik kon wel enigsinds onhandig op zijn schoot kruipen onder het zoenen. Ik zou hem graag een keertje meenemen naar huis, mijn moeder en zusjes had hij al ontmoet, maar nu eigenlijk meer om wat te kunnen flikvlooien. Misschien dat hij morgen kon komen. Dan ging mijn moeder naar de markt met wat wol en om eten te halen, en mijn zusjes waren de hele dag in de fabriek. Als ik de schaapjes rond het huisje zou laten grazen hadden we zeker de tijd aan onszelf, tot een uurtje of 4. Ik sloot de zoen langzaam af en gaf hem nog een klein kusje op zijn lippen. Ik pakte daarna mijn schrijfblok om met een hand snel wat te kriebelen. Kom je morgen weer? Dan is er niemand thuis en kunnen we misschien wat rondhangen rond het huis. Ik vond het vrij ongemakkelijk om mijn echte gedachten op te schrijven, maar ik hoopte dat hij het zo begreep. Ik drukte nog een kus op zijn neus en legde toen mijn hoofd tegen zijn sterke schouder. Ik voelde me erg veilig in zijn armen, dat hij voor me uitkeek en ik voor heel even mijn eeuwige waakzaamheid kon laten varen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Als een grap zei ik tegen Louis dat ik hem ging wurgen als hij het in zijn hoofd haalde om pizza te knoeien op mijn bed. Ik rolde met mijn ogen om zijn antwoord en hij schoot in de lach. Het was zo'n kind af en toe, maar wel die van mij. "Als je het maar laat, dat spul is heet hoor," zei ik waarschuwend en prikte hem nogmaals, waarna ik over zijn rug wreef want het deed hem duidelijk pijn om zo te blijven lachen. Daarna moest ik toch echt opstaan om ons eten te gaan halen en zei dat hij nergens heen moest gaan. Louis leek wel een beetje hysterisch in zijn gelach en opmerkingen, wat ik kon begrijpen met de afgelopen gebeurtenissen. Ik piepte toen hij onverwachts op mijn kont sloeg en ik keek hem verontwaardigd aan, al schoot ik er alsnog om in de lach. "Klein kind!" riep ik lachend naar hem en liep de slaapkamer uit naar de keuken toe. Daar waste ik nogmaals mijn handen onder de kraan en toen ik vervolgens bezig ging met het eten vroeg ik Amy of ze mee wilde eten, we hadden allemaal vast behoefte aan wat pizza. Tot mijn verbazing sloeg ze het aanbod af in een recordtempo, waardoor ik me afvroeg of er iets was. Ik knikte om haar aanname en glimlachte een beetje. "Hij doet raar, maar dat is niet meer dan normaal. En ik denk dat ik later nog wat verband om zijn schouder doe, hij blijft aan de wond zitten," mompelde ik terwijl ik de pizza op een bord in de oven zette en het deurtje dichtdeed. "Weet je zeker dat je niet kunt blijven? Er is genoeg voor iedereen," probeerde ik nog een keertje. Het zou gewoon gezellig zijn en dan kon ik voor een klein beetje de schuld inlossen die ik bij haar had na vandaag. Na ongeveer tien minuten begon de oven te piepen en kon ik het bord er voorzichtig uit halen. Ik sneed de pizza in gelijke stukken en aangezien ik nu wel begreep dat Amy terug naar het werk moest nam ik die gelijk mee naar de slaapkamer. Het drinken en de pijnstillers nam ik zo wel mee, het zou toch niet goed werken op een lege maag. "Kijk eens aan, klein ding," zei ik met een glimlach voordat ik weer bij Louis op bed kwam zitten en het bord tussen ons in zette en nog een kus op zijn lippen drukte. Als het teveel voor hem was hoorde ik dat ook wel weer.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Door alle spanningen van de afgelopen paar uur, was ik eigenlijk in een hysterische lachbui beland en ik kon eigenlijk niet meer ophouden. Het was mijn manier om de met de situatie om te gaan en ik werd er eigenlijk heel moe van en mijn kaakspieren begonnen pijn te doen van dat constante gelach. De wond begon ook pijn te doen, zo'n vervelende zeurende pijn die eigenlijk alleen maar ophield als ik nu stopte met lachen of als ik er een pijnstiller in gooide. Of misschien wel allebei. Ik moest nog harder lachen om het verontwaardigde gezicht dat Harry trok toen ik hem op z'n kont sloeg, maar hij moest zelf ook om lachen en riep naar me toe dat ik een klein kind was. 'Maar wel de jouwe' zei ik lachend en ik keek hem na toen hij de slaapkamer uit liep. Ik haalde diep adem en blies het ook weer uit en ik kalmeerde enigszins. Ik ging tegen de muur aan zitten en ondanks dat het best wel warm was in Harry's slaapkamer, stond er toch kippenvel op m'n armen. Het was misschien handig om een trui aan te doen, maar het zou de wond misschien niet ten goede doen, maar ik had ook geen zin om ziek te worden. Ik zou Harry straks wel om een trui of tenminste een shirt vragen. De geur van pizza drong mijn neusgaten in en mijn maag begon te rommelen en ik herinnerde me weer dat ik sinds vanochtend eigenlijk niet meer had gegeten. Het duurde nog een paar minuten voordat Harry daadwerkelijk terug kwam met de pizza. 'Lekker, groot ding' zei ik grappend en ik moest moeite doen om niet weer in lachen uit te barsten. Hij kuste me en ik kuste hem terug en ik beet zachtjes in z'n lip. 'Dat is toch niet allemaal voor mij'? vroeg ik hem toen, 'Jij moet ook wat eten' Ik beet op m'n lip en keek naar hem op. 'Denk je dat ik een trui of een shirt aan mag, het is nogal frisjes voor mij' vroeg ik hem toen wat aarzelend. Ik vond het altijd zo vervelend om dingen aan hem te vragen, maar soms was het dan toch echt nodig.

'Darling, just hold on'

Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
De test werd gauw terug in mijn tas gemoffeld toen Harry de keuken binnen kwam en vroeg of ik mee bleef eten. Waarom ik zo panisch daar over was, wist ik eigenlijk niet. Harry kon het niet zien en zou het alleen weten als ik hem er over zou vertellen. Maar het was nog te vroeg, ik wilde alleen maar weten of ik gewoon een paar dagen te laat was met menstrueren of dat ik echt zwanger was en ik werd eigenlijk al benauwd met het idee. Het was niet dat ik geen kinderen wilde, ik wilde het heel graag, maar ik was nog jong en ik had geen vaste relatie en ik had gewoon met twee jongens seks gehad en met een onveilig of misschien wel met allebei en ik wist het gewoon niet meer. Ik vertelde Harry snel dat ik niet mee at en ik probeerde gewoon normaal te doen. Hij haalde de pizza uit het folie en deed die in de oven. Ik wreef in m'n handen en vroeg aan hem hoe het met Louis ging en hij vertelde dat de jongen een beetje vreemd deed, maar ik gokte dat het de spanning van de jongen was. 'Dat is inderdaad een goed idee, anders heb ik het allemaal voor niks gedaan' zei ik met een knik. 'Ik weet het zeker Harry' mompelde ik, toen hij aan me vroeg of ik het zeker wist dat ik niet mee bleef eten. Toen Harry weer terug ging naar Louis, haalde ik de test weer uit mijn tas en ik zuchtte diep. Ik zou het later deze week wel doen. Het potje met de kogel pakte ik van het aanrecht en stopte die bij me in de tas en ik liep naar Harry's slaapkamer en ik klopte zacht op de deur. De twee zaten heel knus tegen elkaar en ik glimlachte een beetje. 'Ik ga nu weg, als er wat is dan hoor ik het wel' Ik haalde het stripje met pijnstillers nog uit m'n tas en liep de kamer in om die op het nachtkastje te leggen. 'De pijnstillers liggen hier op het nachtkastje en niet aan de wond zitten Louis' vertelde ik hem streng, waarna hij braaf knikte. 'Mooi zo' Ik liep weer terug naar de deuropening. 'Nog vragen voordat ik weg ga'? Vragend keek ik naar de twee en ik hees mijn tas nog wat over mijn schouder.

'Darling, just hold on'

Liam James Payne.

Hij gaat mee in de zoen, gretig opent hij zijn mond en onze tongen ontmoeten elkaar, om met elkaar te spelen. Een beetje onhandig weet hij een soort van op mijn schoot te kruipen en langzaam sluit hij de zoen af, om dan nog een klein kusje op mijn lippen te drukken en ik glimlach lichtjes naar hem, om daarna de tekst te lezen die hij op heeft geschreven. Ja, ik begrijp het wel, ik heb zoveel seks en flirts en neppe relaties gehad in mijn leven, dus kleine hints vallen me echt wel op. Ik grijns. Ik heb morgen school, maar ik skip wel vaker mijn lessen, dus waarom morgen niet? Na het feestje zal ik waarschijnlijk toch wat moe zijn. Ik knik. "Lijkt me leuk." Dat lijkt me inderdaad, ik zal vanavond nog met meerdere anderen naar bed gaan, maar dat betekent niet dat ik geen zin heb Zayn te doen, misschien wel een beetje teveel zin. Maar is dat niet waar ik al die tijd op heb zitten wachten? Dat was immers het doel toch? Een paar keer seks en dan dumpen met die hap. En morgen zal hij hopelijk eindelijk ingeven. Ja, daar kijk ik zeker naar uit.

Reality's overrated.

Harry Styles
Persoonlijk vond ik het toch erg jammer dat Amy niet kon blijven, zelfs als Louis vandaag thuis was gebleven was ze meer dan welkom geweest. Ze was mijn vriendin en voor vrienden stond mijn deur altijd open. Ze stemde ermee in dat het een goed idee was verband om de schouder van de gewonde jongen te doen, want ik kende hem langer dan vandaag en het was onmogelijk dat hij er vanaf kon blijven. Voor de zekerheid stelde ik nog een keertje voor of ze echt niet kon blijven en legde me erbij neer toen ze het opnieuw afsloeg. Ik begreep ook wel dat ze terug moest naar haar werk, maar ik kon horen dat ze zich zorgen om iets maakte. Waarover ging ik niet vragen, ik ging mijn neus niet zomaar in andermans zaken steken en als ze wilde kwam ze er vanzelf mee. Nadat de oven een irritant luid gepiep had laten horen kon ik de pizza eruit halen en maakte een tevreden geluidje om de heerlijke geur. Geduldig sneed ik het en nam vervolgens het bord mee naar de slaapkamer, waar ik het tussen Louis en mij inzette. Ik rolde met mijn ogen om zijn weerwoord. "Je bent niet grappig als je dat soms dacht," maakte ik hem duidelijk en zoende hem zodat hij niks terug kon zeggen. "Nee natuurlijk niet, gek. Dat is veel te veel, dan ontplof je en ik zou zelf graag ook nog iets eten vandaag," lachte ik toen hij vroeg of het allemaal voor hem was. Om eerlijk te zijn, als Louis wilde mocht hij alles van me hebben, maar tot die tijd bleef ik liever niet met een lege maag zitten. Ik knikte bij zijn volgende vraag en stond op van het bed, dan kon ik gelijk wat te drinken gaan halen. Op dat moment stond Amy in de deuropening die pijnstillers voor Louis bij zich had en streng zei dat hij niet aan de wond mocht zitten. Ik had de neiging kinderachtig te reageren, maar dit was niet het beste moment. "Nee, wij redden het wel denk ik. Heel erg bedankt voor alles," antwoordde ik haar met een oprechte glimlach, voor ik uit mijn kledingkast een van mijn truien viste en die aan de jongen overhandigde, waarna ik naar de keuken ging om simpelweg twee glazen limonade te maken. "Als ik ooit iets voor je terug kan doen mag je het zeggen," zei ik nog tegen haar toen ik terug in de slaapkamer was en zette de glazen ook op het nachtkastje. Dan had Louis iets om de pillen mee door te slikken en gewoon voor de dorst, ik wist dat ik mezelf niet mocht vergeten in het geheel.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik glimlachte toen hij instemde en drukte nog een kusje in zijn nek. Het zou een leuke dag worden morgen, of in elk geval een fijn middagje. Ik bleef tegen hem aan hangen. Ik bleef hem zacht kusjes geven op allerlei delen van zijn gezicht en nek. Zo zag ik langzaam het licht verdwijnen, wat betekende dat ik zo met de schaapjes naar huis moest. "Kom je?" vroeg ik zachtjes aan hem. Ik bleef tegen hem aan gekropen zitten, wachtend op een antwoord. Zo moesten we echt naar huis, want in het donker wilde je hier niet buiten zijn, nooit, in elk geval niet als je niet dood wilde. Dat gebeurde hier zowel door de kou als door de wilde dieren. Zeker als ik hier met schaapjes liep, die echt prooidieren waren voor alles wat rondliep. Ik voelde plots hoe twee zachte pootjes op mijn knieën tikten. Ik keek weg van Liam en naar Tilda, die nu rondjes cirkelde rond de schapen. Ik knikte en stond toen toch op, met de reep chocolade, samen met mijn tekenblok, stevig tegen mijn borst geklemd. Ik hoopte dat Liam snapte dat ik naar huis moest gaan. Ik keek nog even naar hem. Mijn huis was een weg op, de klif de andere. Ik zou dus snel genoeg zien wat Liam had besloten. Ik hoopte dat hij mee zou gaan, maar dat zat er vast niet in, gezien hij vast ook nog naar huis wilde.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson.
Dat Harry pizza in de oven had staan, was wel duidelijk te merken aan de geur die door het huis heen dwaalde. Toen mijn maag begon te rommelen had ik pas door dat ik best wel trek had, ik had al sinds de morgen niet meer gegeten. Harry kwam terug met een bord pizza en ik vroeg voor de zekerheid of dat allemaal voor mij was of dat hij er ook van ging eten en dat laatste was het geval. Ik vroeg aan hem of hij een trui voor me had, het was voor mij nogal frisjes en toen Harry opstond om een trui uit de kast te pakken, kwam Amy ook de kamer in. Ze had pijnstillers die ze op het nachtkastje neer legde en daarvan zou ik er straks een van nemen. Ze kon niet blijven, iets wat ik op zich ook wel kon begrijpen en als we haar dan toch nog nodig hadden, dan moesten we het maar zeggen. 'Dank je wel, voor alles' vertel ik haar en ik neem de trui aan die Harry me geeft en heel voorzichtig en zo goed en zo kwaad als het gaat trek ik de trui aan. Er gaat een pijnscheut door mijn schouder, maar toch krijg ik de trui aan. Harry loopt ondertussen even weg om daarna terug te komen met twee glazen drinken. Even later is Amy verdwenen, maar niet voordat ze ons op het hart drukt om voorzichtig te zijn en ze lijkt wel haast te hebben om weg te komen. 'Wat is er met haar aan de hand'? vraag ik zachtjes en ik neem een stuk pizza, waar ik een klein stukje van afbijt. Ik leun tegen hem aan en ik kruip wat dichter weg in de trui om zo wat warmte op te vangen. 'De pizza is lekker schat' zeg ik hem dan als ik het stukje heb door geslikt en nu de rest van de pizza ook op eet. Er zit wat saus op m'n vinger en ik smeer het op z'n neus en ik schiet in de lach. 'Rode neus heb je daar' zeg ik grinnikend.

'Darling, just hold on'

Liam James Payne.

Als ik instem glimlacht hij en drukt hij een kusje in mijn nek en daar blijft het niet bij, zacht worden er overal kusjes gedrukt over mijn gezicht en nek. Het is jammer als hij stopt en zacht vraagt hij of ik kom. Ik knik, jammer genoegmoet ik wel terug ja. Nadat hij dit heeft gedaan sta ik ook op. De zon of het merendeels gebrek hieraan zegt wel dat het de hoogste tijd wel is. Ik wacht even op hem, tot hij de schapen in orde en zijn hond bij zich heeft, dan pak ik zijn hand en kort kijk ik hem aan, waarna er iets over mijn lippen rolt. "Ik vind je lief." Hierna begin ik te blozen, blozen, dat doe ik bijna nooit. Die woorden, die zeg ik helemaal nooit. Ik sla mijn ogen neer. Oei. Wat betekend dit? Waarom zei ik dat? Het maakt niks uit toch? Het betekend helemaal niks. Het waren gewoon vier woorden. Ik vind je lief, niks bijzonders aan te ontdekken. Maar waarom bloos ik dan zo? En waarom zeg ik het nooit maar dan nu wel tegen hem? Hij is ook wel gewoon lief, misschien moet ik dat toegeven, hoe moeilijk ik dat zelfs al ook vind. Maar wat is dit? Dit hoord Liam niet te doen, niet te zeggen, niet zo. Liam hoort mensen te neuken, met gevoelens te spelen en harten te breken. Hij hoort te zorgen dat zijn pik gesmeerd blijft en dat de mensen voor hem spartelen en knielen. Die hoort zeker niet tegen dove schaapsjongens te zeggen dat hij ze lief vinden dan te blozen, nee, dat hoort niet.

Reality's overrated.