Upside Down - One Direction - Speeltopic 2 - Speeltopics

'Darling, just hold on'

Louis Tomlinson.
Ik zoende Harry en beet zachtjes in z'n lip, en ik wist dondersgoed dat Harry daar niet tegen kon en dat hij me zo had terug gepakt, maar dat deed hij nu niet en voor nu was ik daar nu ook niet bepaald rouwig om. Het ging nu om hele andere zaken, eten maken om precies te zijn en wat er aan het einde van de avond ging gebeuren, zagen we dan weer wel, want het zag er nou ook niet bepaald zo uit, dat ik snel weer naar mijn eigen huis zou gaan. Ik stond op van het bed en liep naar de keuken, waar ik in de koelkast begon te snuffelen en uiteindelijk besloot om spaghetti te maken, iets wat ook Harry's lievelingskostje was. Ik pakte een pan uit de kast en deed daar water in en zette die op het fornuis. Harry had een elektrisch fornuis, terwijl ik nog steeds met een gasfornuis werkte, maar dat maakte voor mij niet uit, wat ik kon met beide goed overweg. Ik pakte de rest van de ingrediënten uit de koelkast en pakte een snijplank en deed ondertussen ook nog de radio aan, zodat ik wat muziek had bij het snijden van de groenten. 'Hm' ik mompelde zacht toen Harry's zijn armen om me heen sloeg en zijn hoofd op m'n schouder legde, 'Ben jij daar ook'? vroeg ik zachtjes grappend, 'Pas maar op dat ik je neus er niet van af snijd' Ik lachte zachtjes en begon voorzichtig de champignons te snijden. Ik neuriede met hem mee, toen hij zachtjes in m'n oor begon te zingen. 'Laten we straks dansen' fluisterde ik, 'Met onze linkervoeten' Ik schoot in de lach en ik werd gelijk weer serieus toen hij aan me vroeg waarom het niet altijd zo kon zijn. 'Ik zou willen dat ik bij jou kon komen wonen Hazza. S'ochtend wakker worden bij jou in bed, gaan werken en dan s'middags elkaar weer tegen komen. Ongegeneerd seks met elkaar hebben, waar en wanneer maakt niet uit, want dan hoeven we ook geen afscheid meer van elkaar te nemen' Ik beet op m'n lip en leunde tegen hem aan, terwijl ik door ging met de groentes snijden. 'Zolang we elkaar hebben, dan is het goed. Niets meer en niets minder hoef ik ook helemaal niet te hebben' zei ik zachtjes. Ik draaide m'n hoofd een beetje en drukte een kus op z'n wang en ik glimlachte en richtte me toen weer op het eten.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Altijd als Louis er was rook mijn keuken heerlijk en zou zometeen weer hetzelfde zijn. Ook als hij ontbijt op bed voor me maakte werd ik altijd wakker met die geur en zo zou ik iedere ochtend wel wakker willen worden. Terwijl hij in de weer ging met het snijden van de ingrediënten en er muziek speelde vanuit de miniscule radio, sloeg ik mijn armen om hem heen en rustte mijn hoofd op zijn schouder. Ik was op dit gebied geen geduldig persoon en wilde niet wachtten tot hij klaar was en ik hem weer in mijn armen kon sluiten, nu ging dat prima. Ik rolde met mijn ogen om zijn grappende woorden en grijnsde. "Pas maar op hoor, deze blinde is nog best sterk," fluisterde ik in in zijn oor en verstrakte mijn grip op zijn lichaam voor een paar seconden. Zacht zong ik mee met het nummer dat op stond en glimlachte onwillekeurig toen ik Louis hoorde neuriën. Hij vond dat hij niet kon zingen, maar ik vond het juist prachtig. Hij klonk zo helder, zo fragiel, maar toch krachtig en duidelijk, net een engel. Mijn eigen engel. Ik gniffelde om de woorden dat we straks moesten dansen, wat zonder twijfel een grote ramp werd. "Klinkt goed, maar jij leidt," zei ik toch, omdat ik die kans niet wilde missen. Ik zuchtte diep en vroeg me hardop af waarom het niet altijd zo zou kunnen zijn, dan was het perfect. Er was geen kans dat ik hem ooit zat werd, wat makkelijk gezegd was als je zo verliefd was, maar ik meende het wel. Ik luisterde naar wat Louis daarop te zeggen hadden en lachte even toen hij zei dat het dan niet uitmaakte waar en wanneer we seks hadden. Bij een restaurant of een feestje iets tussendoor sneaken, oké, maar als we bijvoorbeeld bij mijn ouders zouden zijn werd het een stuk moeilijker en ongemakkelijker. Hij had gelijk, hij had er ook schijnbaar geen moeite mee om zijn familie en vrienden voor mij achter te laten, al was ik er andersom ook grotendeels toe bereid. "Wat nou als we gewoon weglopen, hm? Met alleen de nodige dingen bij ons en de horizon achterna, waar niemand ons kan vinden. Zou dat werken denk je?" Het was een onzinnig en naïef plan, dat zag ik in, maar het fijn om te kunnen dromen en daar hoop uit te putten. Een plek waar we samen konden zijn zonder limiet of gevaar, een plek waar we allebei vrij waren.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Ik maakte een grapje tegen Harry dat ik z'n neus eraf zou snijden en Harry fluisterde toen tegen mij dat hij als blinde nog best wel sterk was en ik giechelde toen hij me voor een paar seconde wat steviger vast hield. Ik neuriede met hem mee toen Harry ging zingen. Ik vond dat Harry altijd een mooie stem had en Harry vond dat natuurlijk ook van mij, maar daar was ik het niet altijd met hem eens. Toen ik zei dat we straks met onze linkervoeten moesten gaan dansen moest hij gniffelen en ik moest ook even lachen toen hij zei dat ik dan moest leiden. 'Natuurlijk, dat word een ramp' zei ik grappend. We hadden het even over een serieus onderwerp en Harry moest lachen toen ik over de seks begon. Als het erop aan kwam, zou ik mijn familie en vrienden voor Harry achter laten. Het klonk misschien heel egoïstisch, maar ik wilde gewoon bij Harry zijn, op een plek waar het goed was en waar we geen problemen hadden. Ik luisterde naar z'n woorden en hij verwoorde precies waar ik al een hele tijd over aan het nadenken was en het was soms heel eng dat we precies hetzelfde dachten. 'Harry, zou je het gek vinden als ik zou zeggen dat ik daar al een hele tijd over na zit te denken' zei ik toen stilletjes en ik hield even op met de groentes snijden en ik draaide me om en legde mijn armen om z'n nek. 'Ik wil weg lopen met jou, maar ik weet niet waar heen' Ik beet op m'n lip en ik hield de lange jongen stevig vast. 'Ik zou alles achter laten om met jou de wereld te kunnen zien, om op een plek te wonen waar alles goed is, waar geen hoge heren de baas zijn en waar iedere maand de belasting word verhoogd. Laten we dat doen Harry, laten we weglopen' fluisterde ik met een brok in m'n keel en ik kuste de jongen lichtjes op z'n lippen.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Sowieso gingen er een aantal dingen kapot als wij gingen dansen, maar dat had ik er voor over. Het zou nog wel eens de laatste keer kunnen zijn. Het moest toch anders kunnen, er moest een manier zijn waarop Louis bij mij kon blijven en dat we echt een leven samen konden opbouwen, in plaats van het wisselvallige, zelfs gevaarlijke, contact dat we nu hadden. Een lach rolde over mijn lippen toen hij erop in ging en het erover had dat we dan seks konden hebben wanneer we maar wilden. Het was waar, maar klonk een beetje vreemd op deze manier. Ik humde zachtjes en wiegde deels mee op het ritme van de muziek. Een naïef, stom idee kwam in me op. Wat nou als we gewoon wegliepen? Alles achterlaten, de wereld verkennen, gewoon met z'n tweetjes. Ergens anders een nieuw leven beginnen, waar de bevolking gelijk en eerlijk werd behandeld. Het was stom, maar toch vertelde ik het idee aan Louis. Hij bleef even stil en voor een deel verwachtte ik dat hij me uit ging lachen, maar dat gebeurde niet. Sterker nog, hij deelde mijn gedachten al voor langere tijd. "Eigenlijk niet, het is meer dan logisch om eerlijk te zijn," zei ik tegen hem. In zijn situatie, ook als ik niet iemand had in het Paradijs, zou ik ook weg willen lopen. Ik drukte hem dichter tegen me aan toen hij zich omdraaide en zijn armen om mijn nek sloeg. Hij wilde echt weglopen, ik kon horen dat hij het meende. Ik wist niet wat ik ervan moest denken. Toch kuste ik hem liefdevol terug en glimlachte licht tegen zijn lippen aan. "Ik weet het niet, Lou. Ik zou niets liever willen, maar het is gewoon moeilijk. Buiten het Paradijs kan ik je niet helpen, ik kan het niet zien, maar ik ga overal heen samen met jou," fluisterde ik en drukte nog een kus op zijn lippen voor ik mijn voorhoofd tegen de zijne drukte. "Zullen we dit morgen bespreken? We mogen onze perfecte avond niet zo depressief laten worden," mompelde ik en glimlachte een beetje. Nu lieten we ons misschien een beetje meeslepen in de romantiek en het samenzijn, dus morgen zouden we een stuk rationeler erover kunnen nadenken en dan een beslissing maken. Als Louis ging, ging ik ook, zo simpel was het. Ik zou naar het einde van de wereld gaan voor hem.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Het was bijna eng hoe Harry en ik dezelfde gedachte gang hadden en dat het nog enger was dat Harry zijn gedachten ook echt uitsprak en ik kon het daardoor alleen maar bevestigen. Ik had me omgedraaid en mijn armen om z'n nek heen geslagen. Hij vond het niet heel gek, het was eigenlijk best logisch. Ik meende het echt toen ik zei dat ik wilde weg lopen. Ik wilde mijn eigen baas zijn en samen met Harry zijn. Ik wilde niet dat ik naar andermans wetten moest luisteren en al helemaal niet als diegene ons gewoon liet creperen. Ik hoorde de twijfel in z'n stem en ik zuchtte zachtjes. 'Ik zal je ogen zijn' zei ik toen, 'En jij hebt hele goede oren' Ik streelde zacht over z'n gezicht en kuste hem nog eens terug en ik leunde tegen z'n voorhoofd aan en ik speelde wat met de haren in z'n nek. Ik snapte het wel, het kwam allemaal zo onverwachts en dan was er nog altijd die kwestie dat ik gezocht werd, als ze het tenminste nog niet hadden opgegeven. 'Het is ook allemaal een beetje impulsief' zei ik zachtjes toen Harry aan me vroeg of we dit niet morgen konden bespreken. We hadden er juist voor gekozen om deze avond alle zorgen achter ons te laten en er gewoon een romantisch avondje met z'n tweeën van te maken. 'Vanavond is het gewoon niks anders dan wij twee en de spaghetti' zei ik toen met een grinnik en ik kuste hem nog eens op z'n mond en ik liet hem daarna los om me weer om draaien. Als het dan toch romantisch werd, kon ik vast ook wel iets anders bij hem doen. Ik bukte me om een pan uit de kast te pakken om daar de groente in te doen en suggestief schuurde ik tegen z'n kruis aan. 'Sorry, ik kon het niet laten' zei ik met een lachje en ik kwam weer overeind. Ik haalde even de deksel van de andere pan af om te kijken of het water al kookte, maar dat was nog niet het geval, dus deed ik de deksel er weer op en besloot ik maar het sausje eerst te maken.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Dit was geen beslissing die je zomaar in een paar minuten kon maken. Hier had ik tijd voor nodig om na te kunnen denken, als we dit deden was er geen weg terug meer en lieten we alles achter wat we hadden. Ik wist niet of ik daar klaar voor was, Louis had er in ieder geval een stuk minder moeite mee. Glimlachend humde ik toen hij met mijn haar speelde, ik vond het heerlijk als mensen eraan zaten, het werkte zo rustgevend en prettig. Ik vroeg of we dit gesprek niet anders morgen konden voortzetten, twijfel en angst mocht onze speciale avond nu niet verpesten. Ik drukte een kus op zijn voorhoofd en knikte instemmend om zijn woorden dat vanavond alleen van ons en de spaghetti was. Louis kuste me nog een keer en liet me daarna helaas los om zich om te draaien. Aan zijn bewegingen voelde ik dat hij zich voorover bukte om een van de pannen te pakken en ik moest hard op mijn lip bijten om geen kik te geven toen hij met zijn kont tegen me aan schuurde. Hij gaf een soort van verontschuldiging en lachte even, maar dat was niet goed genoeg. Stevig sloeg ik mijn armen weer om hem heen en zette mijn tanden zacht in zijn oorlel. "Als je niet oppast neem ik je hier en nu en wordt het eten koud, dat zou je niet willen toch?" fluisterde ik hees in zijn oor, waarna ik grijnzend een kus op zijn wang gaf. Louis begon met de saus en het rook nu al lekker, dat beloofde veel goeds en meerdere keren opscheppen. Ik kookte graag om te verbeteren en te bewijzen dat ik het wel zelf kon, maar om eerlijk te zijn at ik liever wat hij me voorschotelde. Onschuldig humde ik opnieuw mee met de radio, waar ondertussen een nieuw nummer op speelde en ondertussen drukte ik een paar zoenen in zijn nek. "Je bent prachtig, Lou," zei ik tegen hem. Waar dat opeens vandaan kwam, geen idee, maar ik moest het gewoon tegen hem zeggen. Net zoals dat ik hem altijd tot vervelens aan toe vertelde dat ik van hem hield. Gelukkig was hij net zo erg als ik, want ik kon me niet inhouden als ik het wilde zeggen, dat was weer een reden waarom we elkaar zo goed aanvulden.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Het onderwerp werd veranderd en dat was misschien maar beter ook. Ik had voor nu niet zo veel in zware praat en misschien wel ruzies die erop zouden volgen. Ik was er gewoon heel makkelijk in, om alles achter te laten. Ik had dan wel Phil en Zayn, maar er hield me voor de rest eigenlijk niks in de Hell. Ik wilde er alleen maar weg. Ik moest even bukken om een pan uit de kast te halen en misschien of misschien ook niet, schuurde ik expres tegen Harry's kruis en grinnikend verontschuldigde ik me ervoor en ik kwam weer overeind. Ik kon geen kant op toen hij zijn armen weer over mij heen sloeg en zijn tanden in mijn oorlel zette en ik huiverde zachtjes bij z'n woorden. 'Nee, maar jij bent even lekker als de spaghetti' fluisterde ik hem hees toe, 'Misschien nog wel lekkerder' Aan het einde van de avond zou het waarschijnlijk meer dan gezellig in bed worden, al moest ik ook eigenlijk nog wel rustig aan doen, maar ik kon prima mijn grenzen aan geven. Grijnzend nam ik zijn kus op mijn wang in ontvangst en ik duwde hem plagend wat achteruit. 'Pas maar op, anders neem ik je mee in de saus' zei ik dreigend en ik schoot in lach. Ik besloot maar aan het sausje te beginnen en halverwege was het water aan het koken en ik pakte het pakje met de spaghetti en ik deed er wat meer in wat je normaal zou doen met twee personen, maar Harry was fan van mijn kookkunsten en schepte altijd wel meer dan eens op. Ik giechelde zijn naam toen hij in mijn nek begon te kussen. 'Hazza' Hij wist precies wat mijn gevoelige plekjes waren. Ik gooide de groente bij het sausje erbij en ik bloosde toen hij me prachtig noemde. Ik was daar heel gevoelig voor, zeker als Harry het zei. 'Jij bent ook niet erg lelijk' Ik moest er altijd weer een grapje van maken, al bedoelde ik het negen van de tien keer altijd heel serieus en dit was ook weer zoiets. 'Ik vind je lief' fluisterde ik in z'n oor en ik beet zachtjes in z'n oorlel en trok plagend aan een van z'n krullen. Ik kuste hem lichtjes op z'n mond en ik vestigde mijn aandacht weer op het sausje en roerde er wat door heen, zodat het niet aan kon branden.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Natuurlijk moest Louis me nog plagen door tegen me aan te schuren terwijl hij voorover gebogen stond, maar dat spel kon ik ook spelen. Zodra hij rechtop stond wikkelde ik mijn armen om zijn tengere lijf heen en beet voorzichtig in zijn oorlel, waarna ik in zijn oor fluisterde dat ik hem gewoon zo kon nemen als ik het wilde. Tegen het aanrecht aan, geen enkel probleem. Met aan de mindere zijde dat het eten dan koud zou worden, het lag aan hem hoever hij me daar tot dreef. Hij rilde even, het was heerlijk als hij rilde door iets wat ik deed. "Misschien? Daar doe ik het voor," zei ik grijnzend en kuste zijn wang. Er zou ongetwijfeld in eerste instantie niet geslapen worden in mijn bed. Ik zou voorzichtig met hem zijn, geen druk leggen op zijn schouder en hem behandelen als de prinses die hij was. Hij duwde me iets naar achteren en ik rolde met ogen om zijn woorden, maar ik liet hem zeker niet los. Als antwoord gromde ik speels en liet mijn tong over zijn kaak glijden. Ik hoorde hoe hij verder ging met de spaghetti en het in de pan deed, en om zelfs iets te doen te hebben kuste ik meerdere plekken in zijn nek. Het liet Louis giechelen en mijn koosnaam gebruiken, wat me dubbel zo breed deed glimlachen. Hij was gewoon zo adorabel. Ik fluisterde dat hij prachtig was en ik lachte om zijn antwoord, waarna ik plagend in zijn flank kriebelde. De jongen zei dat hij me lief vond en beet in mijn oorlel, tegelijkertijd trok hij aan mijn haar, waardoor ik het even wel moeilijk kreeg. Gelukkig deed hij verder niks en kon ik hem gerust terugzoenen voor hij zich weer richtte op het eten. "Je moet me nog steeds leren hoe jij dit maakt, mij lukt het nooit om het hetzelfde te laten smaken," pruilde ik en drukte mijn neus in zijn nek. Ik had het vaker geprobeerd, maar geen enkele keer was het zo lekker als Louis het maakte. "Wat wil je straks kijken? Je weet volgens mij wel wat ik ongeveer heb, het kan niet cliché genoeg zijn," zei ik tegen hem. Hij mocht kiezen, hij was de gewonde en daarom werd hij extra goed behandeld. Dat deed ik altijd wel, maar het had een goede reden nu. Zelfs als hij niet uit de Hell kwam had ik nog zo gehandeld, gewoon omdat ik van hem hield.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Harry en ik plaagde elkaar een beetje en ik vertelde hem met een grijns op m'n gezicht dat hij misschien wel lekkerder was dan de spaghetti en daarop kwam de opmerking dat hij het voor misschien deed en ik lachte zachtjes. 'Gek die je bent' We wisten allebei wel wat er straks zou gebeuren en het was alleen maar leuk om elkaar op te jutten. Ik dreigde dat ik hem in de saus zou gooien, maar hij was immuun voor mijn dreigingen, hij kende me ook wel langer dan vandaag. Ik ging verder met het eten en Harry was in zo'n bui dat hij me in m'n nek ging kussen en ik moest erom giechelen, niet alleen omdat het kietelde, maar ook omdat het mijn zwakke plekken waren. Ik zei zacht protesterend zijn naam en hij vertelde dat ik prachtig was, wat mij weer deed blozen. Hij was altijd zo lief voor me en soms vroeg ik me wel eens af waar ik hem aan verdiend had. Maar we waren gewoon een goed stel bij elkaar, vulde elkaar aan en leken wel door het lot bij elkaar gebracht te zijn. Ik zoende hem zachtjes en hij zoende me terug en ik ging verder met het eten. 'Je moet er veel liefde bij doen Hazzie' zei ik met een glimlach toen hij aan me vroeg of ik het hem wilde leren hoe ik mijn eten klaar maakte. 'Veel liefde, en misschien houd ik me niet altijd aan het recept' zei ik lachend. Ik tilde de deksel van de pan af om te kijken of de spaghetti al bijna klaar en ik knikte goedkeurend. 'Grease' antwoordde ik eigenlijk bijna direct toen hij aan me vroeg welke film we straks konden gaan kijken. Het was mijn lievelingsfilm en ik keek hem altijd als bij Harry kwam. Ik had heus ook wel anders films die ik leuk vond, maar Grease was echt wel mijn favoriet. 'Hm, even twee borden uit de kast pakken' mompelde ik toen het sausje nu echt klaar was en ik nu alleen nog maar moest wachten op de spaghetti. 'Harry, pak jij alvast wat drinken'? Ik gaf hem een kus op z'n wang en ik waagde het om mijn tong te gebruiken en hem te likken en ik lachte zachtjes. 'Je smaakt erg lekker' Ik trok het kastje boven mijn hoofd open en ik moest op m'n tenen gaan staan om de borden te pakken. 'Je moet echt die borden eens lager gaan zetten' vertelde ik hem toen quasi-boos toen ik de borden eindelijk had gepakt en op het aanrecht had gezet. Ik zette het fornuis uit, want de spaghetti was nu wel gaar en het hoefde nu alleen nog maar door elkaar gehusseld te worden.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Dit was zo heerlijk om te doen. Louis was verschrikkelijk koppig en deed graag alsof hij de sterkste en de baas was, maar als het erop aankwam en ik zo zijn nek kuste, werd hij weker dan de spaghetti die in de pan zat. Het kwam er altijd op neer dat hij voor me zwichtte als ik volhield. Zo was het nou eenmaal, anders liet ik hem gewoon winnen. Ondertussen verspreidde de lekkere geur zich door de keuken en ik mompelde dat hij me nou een keer goed moest leren hoe je dit klaarmaakte. Ik lachte wat sarcastisch om zijn antwoord dat je er vooral liefde bij moest doen, ongelofelijk. En hij hield zich ook nog eens niet altijd aan het recept. "Zo leer ik het toch nooit?" zei ik daarom klagend met een kleine pruillip. Ik zuchtte even en vroeg daarna welke film hij graag wilde kijken voor straks, het maakte me niet uit wat. Zijn antwoord had ik kunnen raden, het was ook nooit iets anders. Het was niet erg, Louis kon amper tv en laat staan films kijken, dus van mij mocht hij. Ik liet hem los toen hij de borden ging pakken en ik knikte toen hij aan mij vroeg of ik drinken ging pakken. Ik stak mijn tong naar hem uit omdat hij mijn wang likte en met een gespeeld walgende uitdrukking veegde ik het af aan mijn mouw. Aangezien het romantisch hoorde te zijn konden we moeilijk gewoon een glas water pakken, dus pakte ik een fles wijn en twee wijnglazen die ik op tafel klaarzette. Ik schoot in de lach om zijn geklaag dat ik de borden ik een lager kastje moest zetten. "Of jij moet gewoon een beetje groeien, hm?" kaatste ik terug, voordat ik alvast plaatsnam op mijn vaste plekje aan tafel. Er stonden standaard kaarsen op de eettafel, dat had mijn zus gedaan en ik had er nooit het nut van gezien omdat ik het licht toch niet zag, maar misschien kwam het nu wel van pas. "Lou, wil je deze zo aansteken? Een beetje voor de sfeer," zei ik tegen hem met een glimlach terwijl ik wachtte tot hij met het eten kwam. Ik vertrouwde mezelf niet met een aansteker, al was het soms wel nodig om ze te gebruiken. Het water liep me al in de mond vanwege de geur van het eten, dat was wel iets anders dan een licht aangebrand iets of afhaal. Dat was een geur waaraan ik zeker wilde wennen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Harry pakte een fles wijn en twee glazen, terwijl ik op mijn tenen moest gaan staan om de borden uit de kast te halen en quasi-boos zei ik tegen de krullenbol dat hij die borden eens lager moest gaan zetten, voor de volgende keer, al klaagde ik daar altijd over en hij kaatste terug dat ik dan maar eens wat meer moest groeien en ik hapte zogenaamd geschokt naar adem. 'Te weinig schoppen onder m'n kont gehad' verklaarde ik daarna met een lachje, 'Misschien moet je me daar even mee helpen' zei ik daarna plagend. Harry nam alvast plaats op de plek aan tafel waar hij altijd zat en ik husselde de spaghetti en het sausje nog even door elkaar. Het rook echt heel lekker en ik was er ook trots op. Ik had koken altijd al leuk gevonden, maar om er mijn beroep van te maken, dat vond ik maar niks. Ik wilde niet in een keuken staan en dan een deadline krijgen en dat het dan ontzettend onrustig in de keuken was. Ik had het liefst stilte of Harry om me heen, dat deed me ontspannen. Ik zette de pan op tafel en Harry vroeg of ik de kaarsen aan wilde steken, ondanks dat hij ze niet kon zien, werd het zo toch wel wat intiemer als we het zonder kaarsen deden. 'Ja, wacht even' Ik pakte de borden van het aanrecht en zette die op de tafel neer en pakte daarna de aansteker en klikte deze open en voorzichtig stak ik de kaarsen aan. 'Hm, perfect' zei ik met een lachje, 'Perfect eten, perfecte kaarsen en perfect gezelschap' Ik pakte de fles wijn en opende die. De enige keren dat ik wijn dronk, was als ik bij Harry was en af en toe een biertje. In de Hell was het gewoonweg niet te betalen. Ik schonk de wijn in Harry's glas en zette hem zo voor hem neer dat hij er makkelijk bij kon en niet om zou stoten. Ik zoende hem zacht op z'n wang. 'Je glas staat een beetje rechts van je' fluisterde ik in z'n oor en ik ging nu tegenover hem zitten en schonk voor mezelf nu ook een glas wijn in. Ik pakte Harry's bord en schepte daarop spaghetti. 'Eet smakelijk Hazzie' zei ik hem daarna toen ik het bord voor hem had neer gezet, 'Met liefde gemaakt' kwam er daarna met een grinnik achteraan.

'Darling, just hold on'

Liam James Payne.

Als ik zijn huis, met een beetje gestuntel, mijn richtingsgevoel is nou eenmaal niet de van het, gevonden heb, ben ik welgeteld een minuut te laat. Je zou het bijna verwachten maar nee, ik ben geen laatkomer, ik kom juist graag netjes op tijd. Ik ben een planner, spreek graag van tevoren af wat te doen en regel dit zo snel mogelijk. Ik haal mijn hand uit mijn zak, ja, ik had handschoenen aan kunnen trekken, maar als ik eerlijk ben steek ik mijn handen liever in mijn zakken als dat eenmaal kan, hierna klop ik op de deur van het armschalige huisje. Je kan het amper een huis noemen, het grootteverschil tussen mijn bad (die ik daarbij ook nog eens conpleet voor mezelf heb) en hun gehele woning is verrasend klein, om over de conditie nog maar niet te spreken. Zayn heeft aabsoluut geen geluk, het zit hem zelfs voor in de hel niet mee en dan is hij nog doof ook. De ochtend heb ik ruziënd doorgebracht met mijn oudste zus, maar ondertussen is ze al vergeten dat ik besta en ondertussen heb ik alleen maar meer en meer zin gekregen in Zayn. In Zazu, in de donkere god. Hier heb ik op gewacht en nu ga ik jet eindelijk kriigen, zodat ik die stomme opsessie met de god ook achter me kan laten.

Reality's overrated.

Zayn Malik
Ik had mijn ogen gefocust op de deur. Ik kon niemand horen kloppen, maar door de instabiliteit van ons huisje,bewoog de deur iets als er iemand klopte, zo ook nu. Ik sprong op en liep naar de deur, om die een klein stukje open te trekken. Ik wilde zo weinig mogelijk kou binnenlaten, maar zodra ik de deur opende kwam er een koude windvlaag binnen en stond ik te trillen in alleen mijn t-shirtje en broek. Meestal droeg ik binnen mijn broek ook niet, maar toch vond ik het zo alleen met hem net iets meer gepast om hem aan te doen, zelfs al zou die zo toch uit gaan. "Kom" zei ik trillend van de kou voor ik de deur achter hem sloot en naar de kachel liep. "Thee?" vroeg ik voorzichtig aan hem. Mijn schetsboek lag voor de zekerheid vast naast het bed, waardoor ik het nu met mijn gelimiteerde vocale capaciteit moest doen. Nu was thee bij ons geen thee, maar warm water, maar Liam wist dat inmiddels en het was beter dan koud water met dit weer. Nu hadden we in de lente ook wel schapenmelk, als ze hadden gelammerd en niet alle melk opkwam, zo sterkten we zelf ook altijd weer wat aan, maar de rest van het jaar was het gewoon warm en koud water. Ik wist dat er anders was, Louis leefde al anders, maar dat zouden wij ook doen als onze inkomens wat hoger waren, al hadden wij met het stukje land geluk dat we minder afhankelijk waren van voedselprijzen, zelfs al bracht het niet elk jaar evenveel op. Ik keek naar Liam, die er in zijn onberispelijke kleder altijd leek op een griekse god. "Klaar?" vroeg ik iets onzeker. Ik bedoelde te vragen of hij klaar was voor wat we hadden afgesproken om te doen vanmiddag, maar de rest van de woorden wist ik niet van hoe ik die moest vormen. Ik hoopte dus maar dat hij het snapte.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het verveelde nooit om Louis te plagen met zijn lengte. Eigenlijk was hij niet eens zo klein, maar klein genoeg om hem ermee te pesten. Hij zei dat hij te weinig schoppen had gehad en dat ik hem anders maar moest helpen, waarop ik mijn hoofd schudde. "Ik help jou helemaal nergens bij, ik koop wel een kruk voor je," zei ik plagend, voordat ik op mijn vaste stoel ging zitten. Het rook zo ontzettend lekker hier, dan kon ik niet wachten om te ontdekken wat de smaak dan wel niet was. Hij zette nog eens de puntjes op de i voor het eten en toen hij de pan naar de tafel bracht vroeg ik of hij de kaarsen kon aansteken. Dat voegde toch iets extra's toe, al merkte ik het zelf niet echt. Het ging om het principe. Ik moest even van Louis wachten en hij zette eerst de borden op tafel, voor ik hem de aansteker hoorde gebruiken en de kaarsen aanstak. Ik knikte instemmend bij zijn woorden dat het zo perfect was, hoewel hij een beetje overdreef toen hij zei dat ik perfect gezelschap was. Er waren miljoenen mensen die een stuk beter waren om in de buurt te zijn dan ik. Hij schonk de wijn voor mij in en ik glimlachte om de kus die hij me gaf. "Dankjewel, schat," zei ik dankbaar terwijl hij voor zichzelf inschonk en de spaghetti opschepte. Ik lachte even om wat hij zei en pruilde toen. "Met jouw liefde? Dan hoef ik het niet meer hoor," klaagde ik, maar kon daarna een grijns niet tegenhouden. Ik mompelde een 'eet smakelijk' voordat ik testend een hap nam. Het was minstens net zo lekker als het rook en ik sloot even genietend mijn ogen. Nadat ik had doorgeslikt nam ik een slokje van de wijn en humde. "Het is echt heerlijk, Louis," complimenteerde ik de oudere jongen op zijn kookkunsten. Zo wilde ik iedere avond wel eten, als hij bij me zou wonen dan, of als we weg zouden gaan. Het was in ieder geval tien keer beter dan als ik het zelf zou koken. Ik zette mijn glas terug op tafel en ging verder met het heerlijke eten, ik ging echt wel nog een keer opscheppen straks.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Harry vroeg of ik de kaarsen aan wilde steken en natuurlijk wilde ik dat wel even doen. Ondanks dat hij de kaarsen en de vlammetjes niet kon zien, werd het toch wel wat intiemer tussen ons twee en voelde ik me op m'n gemak bij hem. Ik voelde me altijd wel op m'n gemak bij hem, er was eigenlijk nooit eens een keer dat ik dat niet deed. Ik humde goedkeurend toen ik de kaarsen had aangestoken en zei dat alles perfect was en Harry was het volledig met me eens, want hij knikte. Ik schonk daarna de wijn voor ons allebei in en vertelde Harry waar zijn wijnglas stond, zodat er geen ongelukken kwamen. Ik kuste hem op z'n wang en hij bedankte me daarvoor. Ik wenste hem smakelijk eten en zei plagend dat het met liefde gemaakt was en toen zei klagend dat hij het dan niet meer hoefde te eten en daarna moest hij grijnzen, waardoor ik in de lach schoot. 'Wat een idioot ben je soms ook' zei ik grinnikend, 'Maar wel mijn lieve idioot' Ik keek naar hem toen hij een eerste hap nam en ik wachtte z'n reactie even af. 'Ja? Mooi zo' zei ik toch wel met een trotse glimlach toen hij zei dat het heerlijk was. Ik wist heus wel dat ik goed kon koken, maar de bevestiging dat andere mensen mijn kookkunsten ook lekker vonden, dat had ik gewoon even nodig en heel misschien groeide mijn ego daar ook weer van. 'Als we gaan samen wonen, dan ga ik elke avond voor je koken' beloofde ik hem, al had ik geen idee wanneer dat was en dat kon nog maanden, misschien zelfs nog wel jaren duren met het huidige systeem en ik wilde daar ook eigenlijk niet op wachten. Ik nam nu ook een hap van mijn eigen eten en het was echt lekker. Ik had het weer echt lekker klaargemaakt. Mijn voet zocht onder de tafel naar de voet van Harry en toen ik die gevonden had, wreef ik daar langzaam over heen en ging iets omhoog. Ik grijnsde een beetje toen ik de volgende hap nam. Het was een voordeel dat ik geen schoenen aanhad en gewoon sokken, zodat ik als ik een beetje m'n best deed, bij z'n kruis uit kon komen en hem onder het eten al een beetje gek kon maken.

'Darling, just hold on'