[150]Always answer the phone // Rollentopic - Rollentopics

Naam:
Dylan Hewitt.
Leeftijd:
20 jaar.
Nationaliteit:
Amerikaans.
Reden verblijf in het dorp:
Dylan heeft een depressieve stoornis gehad. Je zou denken dat hier niets vreemds aan is, maar zijn ouders konden er niet goed mee omgaan. Al snel is hij weggelopen van huis, en is hierdoor in de drugswereld terecht gekomen. Toen hij eenmaal terug wilde keren naar zijn ouderlijk huis, geloofden zij niet dat Dylan weer 'normaal' was en stuurden hem weg. Zo komt hij uiteindelijk in het dorp terecht.
Rol in het dorp:
Dylan is nieuw in het dorp en probeert nog een beetje zijn draai te vinden. Omdat Dylan vaak zijn uitvlucht heeft gezocht in zijn creativiteit, zal hij gaan werken in de muziekwinkel.
Uiterlijk:
Dylan heeft een paar helderblauwe kijkers, die omrand worden door lange zwarte wimpers. Zijn zwarte haar is niet kort, maar ook niet lang. Dylan is 1.78, dus iets kleiner dan de gemiddelde man. Hij is niet bijzonder gespierd, omdat hij er nooit echt werk van heeft gemaakt om naar de sportschool te gaan. Dylan is niet dik, maar dit is wel iets wat hij graag zou veranderen: het liefst zou hij iets gespierder zijn. Dylan besteedt genoeg tijd aan zijn uiterlijk, omdat hij van zijn ouders heeft geleerd dat je altijd goed voor de dag moet komen. Meestal zie je hem met een 3-dagen baardje of een gladgeschoren gezicht en hij zal nooit het huis verlaten zonder zijn armbanden.
Innerlijk:
Zorgzaam: Door zijn geschiedenis met depressiviteit, suïcidaal zijn en alles wat hierbij komt kijken, weet Dylan heel goed hoe het is om je slecht te voelen, ongewild en alleen. In plaats van erin te blijven hangen, probeert hij er echter zoveel mogelijk van te leren: Dylan is hierdoor erg beschermend en zorgzaam tegenover zijn vrienden, omdat juist dat de mensen zijn die hij dit het minste toewenst.
Eerlijk: Dylan vind het moeilijk om tegen mensen te liegen. Natuurlijk zal hij een leugentje om bestwil wel kunnen vertellen, als het echt niet anders kan, maar belangrijke dingen vertelt hij het liefst gewoon, mits hij je vertrouwt, natuurlijk.
Eigenwijs: Dylan is ontzettend eigenwijs, en dit is misschien ook wel een van de redenen waardoor hij uiteindelijk in de drugswereld en later in het dorp terecht is gekomen. Als Dylan iets in zijn hoofd krijgt, moet en zal hij dit ook doen. Hij is dus niet alleen eigenwijs, het slaat soms nog wel eens over in koppigheid, wat vaak minder gewaardeerd kan worden.
Hopeloze romanticus: Hoewel hij zich soms wat stoer voordoet, is Dylan echt een sucker voor romantische dingen. Als je zijn hart dan eindelijk veroverd hebt, zal hij je overspoelen met leuke verassingen, lieve woorden en fijne momenten. Hij zal heus wel eens voor zijn vrienden kiezen boven zijn vriendin, en hij is echt niet de allerliefste, maar hij probeert zo veel mogelijk goed te doen, en zal dit ook laten merken.
Zelfstandig: Al sinds hij voor het eerst uit huis weg is gelopen, heeft Dylan altijd voor zichzelf gewoond. Hij vind het fijn om op zichzelf te kunnen zijn en voor anderen te zorgen, in plaats van andersom. Natuurlijk heeft hij wel eens spijt van het weglopen, tijdens zijn depressieve periodes meer dan ooit, maar hij vindt het fijn om voor zichzelf te mogen zorgen; als er dan iets fout gaat is het zijn eigen schuld, en hoeft niemand zich er slecht over te voelen.
Slordig: Dylan is nogal een rommelig persoon, dit is niet alleen te zien aan zijn huis, maar ook aan hoe hij zijn dingen regelt. Hij is soms wat vergeetachtig en zal meer dan eens een dubbele afspraak in zijn agenda hebben staan.
Spontaan: Op mensen af stappen is voor Dylan nooit een probleem geweest, het vertrouwen van mensen echter wel. Dylan gaat leuk met jan en alleman om, en maakt gemakkelijk vrienden, maar mensen vertrouwen en over zichzelf vertellen vindt hij nog erg moeilijk, omdat hij hierdoor in het verleden veelal in de problemen is geraakt.
Geschiedenis:
Dylan groeide in eerste instantie niet vervelend op, met allebei zijn ouders en een hond op een groot landgoed. Toen hij twee jaar was, werd zijn zusje Emily geboren. Al snel bleek dat zijn ouders liever twee dochters hadden gehad, en hoewel ze het niet hardop zeiden had Dylan het idee dat ze het hem verweten. Hij kreeg hierdoor op jonge leeftijd al het idee dat niets wat hij zou doen ooit goed genoeg zou zijn, en ontwikkelde hierdoor op 16-jarige leeftijd een depressieve stoornis. Met zijn zusje kon hij goed opschieten, en op school had hij genoeg vrienden, maar Dylan had het gevoel dat er iets niet goed zat. Toen hij na twee jaar door zijn zusje geforceerd werd om zijn problemen aan zijn ouders te vertellen, wilden zij er echter niets van weten. Zijn ouders hadden een sociale status en die mocht hij niet verpesten door een of ander puberig probleempje. Na een tijdje geprobeerd te hebben om zijn gevoelens te onderdrukken, is Dylan 's nachts weggelopen, met alleen zijn kleren en het geld wat hij overhad, om zo in een foute wereld terecht te komen. Toen hij twee jaar later besloot dat het niet zo verder kon en hij terug wilde naar zijn familie, trof hij ze aan in het park. Gezellig, vrolijk, zonder hem. Toen hij schoorvoetend aan kwam lopen, moesten zijn ouders niets van hem weten en behandelden ze hem als een vreemde. Toen Dylan besefte dat hij bij hen niets meer te verliezen had, dat ze hem compleet vergeten waren, heeft hij zijn vader de huid vol gescholden, waarop deze hem weg heeft gestuurd. Na een tijdje rondreizen is Dylan aangekomen in het dorp, een plek waar hij meer het idee heeft dat hij er thuis hoort dan hij in jaren heeft gevoeld.
Relaties:
Komt u maaaaarrrr
Extra:
Dylan heeft een voorliefde voor muziek, en speelt al van kleins af aan gitaar en een klein beetje piano. Daarnaast schrijft hij veel en houdt hij er ook van om af en toe gewoon een stukje te gaan wandelen. Ook zal hij het niet snel toegeven, maar houdt hij erg van kruiswoordpuzzels. Daarnaast heeft Dylan een enorme verzameling armbandjes, die hij heeft gekocht/gekregen in landen die hij bezocht heeft, met zijn familie of alleen. Op zijn rechter arm, aan de buitenkant, heeft hij een bijna onmerkbaar kleine tattoo van een sterretje, die hij heeft laten zetten voor zijn zusje, de enige persoon waarvan hij het gevoel had dat ze het erg vond dat hij weg ging.