Behind Closed Doors • One Direction • Speeltopic 2 - Speeltopics

Er is een klein dorpje in midden Engeland, waar iedereen elkaar ken ten niemand geheimen heeft… Maar is dat wel zo? Zijn je buren wel echt wie je denkt dat ze zijn? En weet je wel echt wat er gebeurt achter de gesloten deuren van de huizen rond het dorpsplein van het kleine dorpje?
In dit kleine dorpje wonen vijf schijnbaar normale rustige Britse gezinnen: Horan, Malik, Payne, Styles, en Tomlinson. De vaders hebben normale banen, waar ze ’s ochtends heen gaan, en ’s avonds voor het eten weer van thuis komen, de moeders verzorgen thuis het huishouden en de kinderen, en de kinderen zijn perfecte studenten, maar is dit allemaal wel zo? Want zelfs in zo’n klein dorpje hebben mensen geheimen, van vreemde hobbies, tot affaires, en van geheime liefdes, tot geheime baantjes.


• Rollen •
• Familie Horan [Plek voor 2 kinderen]

• Familie Malik [Plek voor 2 kinderen]

• Familie Payne [Vol]

• Familie Styles [Vol]

• Familie Tomlinson [Vol]

• Overige Buurtbewoners



• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).


• Nu verder •
Het is zaterdag ochtend, 10 uur. Het dorpsfeest was gezellig, maar er zat toch wel een donker randje aan door de gebeurtenissen met een aantal van de inwoners voor het begin van het feest. Langzaam begint het leven toch weer, want zolang het geen effect heeft op je eigen leven kan je er moeilijk alles voor stoppen, toch? Het leven gaat door, voor alle inwoners van het kleine dorpje, al zal het nieuws over de kinderen in het ziekenhuis en de plotse verschijning van agent Styles in huize Tomlinson. Er zullen vast veel roddels de ronde gaan, terwijl iedereen verder gaat met zijn of haar leven.

[ bericht aangepast op 12 april 2015 - 10:33 ]

---

Bowties were never Cooler

Frederica "Freddie" Kaya Tomlinson.

Zijn blik deed haar -haar ogen neerslaan, nee, ze vond het niet prettig dat haar broertje zo naar haar keek. Ze wist dan ook nog niet of ze het een opluchting vond dat haar moeder haar kwam halen, of vervelend, sinds ze hier over wou praten en sinds ze haar broertje wou spreken over hoe het met hem ging. Kort zocht ze nog even zijn ogen voor ze zich mee liet rijden. Ze sprak niet tegen haar moeder, met haar stem was sowieso onmogelijk, maar ook niet met gebaren of met het pen en papier dat op haar schoot lag. Ze wist nog steeds niet wat ze van de hele gebeurtenis moest vinden, van die keren dat haar vader met de buurman in bed had gelegen. Nee, ze was nou niet boos op Harry omdat hij haar vader vreemd had doen gaan. Harry had namelijk precies hetzelfde gedaan als zij eigenlijk, Niall had zijn vrouw toch ook bedrogen met haar? Al was het tussen hen betaald en wist ze niet of hij ook andere meisjes of vrouwen deed, nu ze er over nadacht vond ze dat best pijnlijk, iets wat ze niet wou voelen. Haar moeder was niet de enige die geschrokken was toen ze haar nieuwe kamergenoot zag, al was Freddie's schrik nog lang niet zo erg als die van haar moeder. Haar gehele reactie maakte Freddie wel duidelijk dat ze wist wat ze had gedaan, wat zij hebben gedaan. Maar hoe? En wat nu? Haar moeder begon te discussiëren met de zuster, de buurman begon te bazelen in het Iers. Freddie fronste haar wenkbrauwen, what the fuck zei hij? Toen haar moeder en daarbij ook de zuster verdwenen waren en ze op het bed zat pakte ze het papier op en begon ze te schrijven. Ik spreek geen Iers en ik kan niet praten. Wat bedoel je en hoe weet ze het? schrijf ik snel op om hem met een opgetrokken wenkbrauw uitdagend aan te kijken. Ja, ze mocht dan wel gewillig zijn eikel gelikt hebben, hij mocht haar dan wel compleet uitgeneukt hebben, hij mocht dan wel haar sugardaddy zijn en zij mocht dan wel enorm tot hem aangetrokken zijn, tot het level waar het niet alleen meer een aantrekkingskracht was, maar ze was nu gewoon geïrriteerd.

---

Reality's overrated.

Niall Horan
Lizzy was woest en wilde mij verwijderd hebben. Aan de ene kant snapte ik het wel, maar aan de andere kant kon ik nu echt helemaal niets, zelfs al zou ik het willen. Daarbij had ik haar man beloofd geen contact meer te maken met hun dochter en haar nooit meer aan te raken. Toch verontschuldigde ik me nogmaals naar de vrouw en vroeg aan Freddie waarom ze dit alles had gedaan. Het kwam er alleen niet in de taal uit die ik bedoelde. Het leek wel of ik de taal niet meer machtig was. Uiteindelijk verdwenen zowel de zuster als Lizzy en bleef ik wanhopig zoeken naar Engelse woorden om mijn vragen te formuleren. Na even keek ik naar het meisje wat een bordje omhoog hield met haar vragen. Ik fronste wat nadenkend en zei toen, duidelijk nadenkend over elk woord: "Ik zei sorry en vroeg jou waarom. Je moeder weet het waarschijnlijk van je vader. Die heb ik het verteld. Hij is een van de twee waarom ik hier lig. Het spijt me, Freddie. Ik had het niet moeten doen. Je was... Nee, je bent jong en kwetsbaar. Ik had geen en mag geen gebruik van je maken." zei ik tegen haar. Ze vond het vast niet erg dat ik een stapje terug nam en haar d'r leven weer teruggaf. "Als je geld nodig hebt voor een afkickprogramma kom je maar. Ik hoef er niets voor terug. Dit is allemaal mijn schuld." Toegevenwas lastig, maar het was de waarheid. Door mij had ze geld gehad voor drugs en door mij was ze op jonge leeftijd uitgebuit. Dat ik ongeveer dezelfde leeftijd was geweest toen ik het wereldje in was gerold, betekende niet dat het normaal was. Ik zou ook niet willen dat een van mijn dochters een hoer zou worden. Ik was een verschrikkelijk mens en moest blij zijn dat Louis of Lizzy me nog niet had aangegeven bij de politie. Ik zou het ook nog aan Cellie moeten vertellen en dan zou dat hoogstwaarschijnlijk eindigen in een scheiding. Ik verdiende het allemaal. Nu had ik zo het idee dat ze het wist, of in elk geval vermoedde, juist omdat ze hier nu niet was. Ik zou het wel merken als ik mocht bellen, maar nu wilde ik eerst alles uitspreken met Freddie, die door mijn toedoen dus ook niet meer kon spreken.

---

Bowties were never Cooler

Frederica "Freddie" Kaya Tomlinson.

De blonde buurman bleek zijn Engels weer te herpakken en legde uit wat hij zei. Dat waarom, daar zat ze al vast. Wat waarom? Oké, ze was niet dom, zeker toen hij vervolgde werd het wel duidelijk waar hij het over had. Het werd steeds vervelender om te horen, ten eerste wist ook hij van haar overdosis en was ook hij van mening dat ze verslaafd was, wat waar was misschien maar oké, wist het hele dorp het nu dan al? Of viel het gewoon zo op en heeft hij gewoon één en één opgeteld. Maar hij wou ook nog geld geven voor een afkickprogramma. Ze slikte, ten eerste, een afkickprogramma, dat kon ze niet, dat wou ze niet, wat moest ze daar doen? Ze wou niet ergens opgesloten worden en over dingen praten, dat wou ze absoluut niet. Maar ook dat hij geld wou geven, dat kon niet, als het dan toch ging stoppen kon ze hem ook niet meer zien, niet met die kriebel. Maar ook dat hij zei dat hij geen gebruik van haar had mogen maken, dat deed pijn op het vlak dat wat voor hem had en op het vlak dat er dus nogmaals benadrukt werd dat ze een hoer was. Ze zette haar pen op het papier, maar begon niet direct met schrijven, ze moest eerst nadenken wat ze dan opschreef. Nu ze niet kon praten kon ze er niet alles uitkwakken, maar dat betekende niet dat wat ze opschreef nou helemaal goed doordacht was. Ik hoef niet meer te doen wat je van me vraagt, dus dit hoef ik ook niet te beantwoorden. Ik deed het om me goed te voelen, verder is het je zaak niet. Hou je geld, ze hield weer even stil, maar als haar moeder haar zin kreeg dan werd Niall toch straks afgevoerd en anders kon het haar niks schelen. Niks kon haar schelen, dat kon het nooit niet, dus schreef ze zonder verder na te denken misschien wel iets stoms op. Ik kan het niet, ik heb gevoelens voor je, geld geven maakt het alleen maar ingewikkelder. Zonder om te kijken liet ze het bordje zien. Nee, op het moment kon het haar niks schelen wat hij ervan dacht. De drugs gebruikte ze inderdaad om zich goed te voelen, om zich beter te voelen, misschien had zij ook last van een soort van een depressie maar had zij het op een hele andere manier opgelost, maar het was ook gewoon haar ADHD geweest, ze dacht er gewoon niet bij na en dit maakte dat ze minder gek werd van haarzelf. Dat laatste, misschien moest ze het niet zeggen, maar ze had het toch opgeschreven en al trok ze nu het papier terug, tenzij hij spontaan analfabetisch was geworden had hij het wel gelezen.

---

Reality's overrated.

Niall Horan
Freddie had duidelijk even nodig om haar antwoord te formuleren. Nu had ik daar ook moeite mee gehad, maar goed. Ik had nu niet het gevoel dat het bij haar aan de taal lag, zoals bij mij, maar meer ging over wat ze nu echt wilde zeggen. Ik zag intussen allerlei gevoelens over haar gezicht gaan en dat voorspelde niets goeds. Ik maakte me zorgen om het meisje en wilde dat ze goed terecht kwam. Ik wilde niet dat ze een stoephoer werd en straks alleen maar met moeite het wereldje uit kwam doordat ze in de bovenwereld genoeg geld verdiende om iedereen uit haar verleden af te kopen, om zichzelf vrij te kopen. Ondanks dat ik zelf eigenlijk niet zonder bureau had gewerkt, kende ik alle verhalen van vooral meisjes op straat maar al te goed. Dat was ook een van de redenen waarom ik haar in het begin van de straat had geplukt. Nu was het alleen zoveel meer geworden. Ik zuchtte zacht bij haar antwoord. "Het zijn inderdaad mijn zaken niet. Ik wil je alleen niet als overgebruikte mishandelde stoephoer zien eindigen." zei ik zacht. Ik was in de jaren om het meisje gaan geven. Liefde kon je het niet noemen, dat zeker niet, maar ik gaf wel degelijk om haar en maakte me ook grote zorgen over haar gesteldheid en haar toekomst. Toen ze het bordje nog eens omdraaide werden mijn ogen zo groot als schoteltjes. Dit kon niet, dit mocht niet. Ik had een dochter van een jaar jonger, haar vader was nog geen 4 jaar ouder dan ik was, dit mocht gewoon niet. En toch viel nu alles op z'n plek. In het begin had het namelijk anders gevoelt, zoals het vroeger met klanten had gevoelt, maar nu voelde het anders, fijner en vertrouwder, als met collega's met wie je het al talloze keren hebt gedaan en die je ook best wel een beetje hebt leren kennen. "Ik heb je vader beloofd uit je buurt te blijven, want het blijft fout wat ik heb gedaan, maar ik kan niet ontkennen dat ik het fijn vond en het zeker de laatste tijd anders voelt dan in het begin." zei ik zacht, zodat alleen het meisje me zou kunnen horen. Ondanks dat ik haar als hoer gebruikte was ze al tijden de enige met wie ik graag seks had en nu zeker al een half jaar de enige die me überhaupt iets gaf. Ik was echt erg gehecht aan haar geraakt, en zelfs al wilde ik het niet helemaal toegeven, was ze toch tot in mijn hart geïnfiltreerd. "Hoe lang is het nog tot je 18e verjaardag? Een maandje of 5 a 6?" vroeg ik vervolgens voorzichtig. Ik had misschien een plan, wat meer overspel voor mij opleverde, maar hopelijk minder drama en complicaties in de lange termijn.

---

Bowties were never Cooler

Alexis "Alex" Bianca Payne-Dourdan.

Hij gaf aan dat hij inderdaad zijn medicijnen nodig had en dat het die uit het groene potje waren. Ze kwam overeind toen hij zijn ogen dichtkneep en zachtjes kreunde. Ze snelde zich meer en hoorde hem nog achter haar zwaar ademen en fluisteren. Dit was niet goed, absoluut niet. Snel pakte ze zijn medicijnen en vulde een glas water om deze snel terug te brengen. "Liam," zei ze voor ze het hem voorhield, zodat ze niet vanuit het niets zijn benodigdheden in zijn hand duwde. Als ze zag dat het niet ging dan hielp ze hem, maar de meesten wouden het zelf doen en ze kende haar man, hij zou vast niet verkiezen dat zij hem straks begon te voeren, alsof hij nu al in zijn laatste momenten was. Ja, hij ging dood en snel, maar zo lang hij het kon liet ze hem dingen zelf doen, zoals ze al eerder voor had genomen, ze zou opletten met eten en alles, maar hij moest zijn leven wel houden. Misschien konden ze binnenkort op vakantie, dat moest nu, nu hij nog genoeg energie had. Ze verdienden beiden genoeg, haar werk was zeker goed betaald en ook hij verdiende goed en al was het niet zo, dan had daar nu de spaarrekening naar een vakantie toe gegaan. Hij had eerder een weekend weg met hen tweeën voorgesteld en daar hadden ze nog niet naar gekeken, gisteravond waren ze met iets anders bezig, maar dat kon ook wel doorgaan als hij dat wou. Ze wist niet, haar hoofd zat nog altijd vol van het nieuws. Ze wist nog steeds niet wat ze ermee aan moest.

---

Reality's overrated.

Liam Payne.
Hij had z'n medicijnen nodig en Alexis, de zorgzame moederkloek had dat ook al wel door. De pijn straalde vanuit z'n onderbuik door z'n hele lichaam heen en hij had deze pijn nog nooit eerder gevoeld. Het was altijd een verdraagzame pijn geweest en nu leek het alsof hij in brand stond. Hij vroeg Alexis om z'n medicijnen, die ene specifieke in het groene potje. Dat waren z'n morfine pillen, de hoogste die de dokter aan hem kon geven zonder dat ze beschadigingen achterlieten in z'n lichaam, maar zelfs deze hielpen soms niet. Hij voelde dat Alexis snel opstond om z'n medicijnen te pakken en hij ging op de rand van het bed zitten, met z'n armen rondom z'n buik en z'n lichaam gebogen, zodat de pijn nog enigszins verdraagbaar was. Voor zijn gevoel leek het uren te duren voordat Alexis terug kwam met het groene potje. Hij kneep z'n ogen tot spleetjes toen hij haar z'n naam hoorde zeggen en hij keek op en hij pakte het potje aan. 'Dank je wel' zei hij met een van pijn vertrokken gezicht, 'De dokter heeft me niet verteld dat het zo heftig zou worden' Je moest nu nog maar een beetje humor van in zien, ik wilde ook niet dat mijn laatste maanden die ik nog had, dat iedereen met een grafstemming in het huis zou rondlopen. Met trillende handen opende ik het potje en ik haalde er een grote witte pil uit en snel deed ik de dop weer op het potje voordat ik hem liet vallen. Snel stopte ik de pil in m'n mond en ik pakte het glas water dat op het nachtkastje stond en ik kon de pil met moeite door slikken. Het leek wel alsof hij in m'n keel bleef steken, maar na een paar keer goed slikken en een heleboel water lukte me het om hem weg te krijgen. Het zou nog wel even duren voordat de pil zou werken en heel voorzichtig trok ik Alexis op m'n schoot en sloeg ik mijn armen om haar heen en legde ik mijn hoofd op haar schouder. 'Blijf bij me' fluisterde ik tegen haar, 'Ga niet weg, niet nu' Ik beet op m'n lip en hield mijn vrouw stevig in mijn armen en ik was niet van plan om voorlopig los te laten.

---

'Darling, just hold on'

Frederica "Freddie" Kaya Tomlinson.

Het eerste maakte haar pissig, pissiger dan ze al was. Ze was nooit een hoee geweest, niet voor hij dit aanbood, in feite, ze had nooit seks gehad voor dat desbetreffende moment. Ze was nog maagd geweest, niet helemaal onschuldig, maar wel een maagd. Nee, hij was niet de eerste én de enige, de enige was hij absoluut niet. Ze had haar leraar gedaan, ze had een paar andere jongens gedaan die haar niet gaven wat ze wou, te saai, ze had de campingbaas gedaan terwijl haar familie een paar meter verderop bij het zwembad lag en zo was er nog wel wat te benoemen, zoals die keer dat ze van haar enige baantje ontslagen was omdat ze een klant in het magezijn had geneukt, toen kwam ook nog eens ter wereld dat ze haar collega daar ook een paar beurten had gegeven. Wacht, het was haar enige baantje niet, bij de ander was ze ontslagen nadat ze op dag twee al compleet high op haar werk kwam, nuet dat ze dat dag één of op haar andere baan niet was, maar misschien had ze zich toen iets beter in weteb te houden, who knows. Betaald was hij ook niet de enige, voor echt geld had ze maar één andere ervaring, dat was wel op straat met een vieze oude geillap, nee, zo ging ze haarzelf niet verkopen, maar om haar schulden af te betalen had ze wat hand- en blowjobs uitgedeeld. Dealers zijn vaak net zo tevreden met een betaling en natura en als het echt niet anders kon, dsn deed ze het maar zo. Op die manier had ze Aaron ook wel eens gedaan, al was dat iets verder gelopen, een beetje uit de hand misschien, wat vreemd gevonden zou kunnen worden gezien zij zijn enige vriend was en hij, zo blijkt, de zoon van haar vaders second lover. Ja, ze was in zekere zin een hoer, maar een stoephoer was ze nou ook weer niet, hoopte ze dan. Misschien dat ze de volgende woorden deels uit deze nijd opschreef, maar ze had geen tijd er spijt van te hebben, niet dat ze dat over het algemeen snel had. HHet verbaasde haar wat hij vervolgens zei en misschien was het positief, maar helemaal enthousiast werd ze niet meteen, ze hield niet van dat overdrecen mieperige gedoe en blabla, daarbij moest ze eerst horen wat hij te zeggen had. Ze stak een hand met vier vingers op toen hij vroeg over hoeveel maanden ze achttien werd, nee, het was niet nodig dat op te schrijven.

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson.

Opnieuw tringeld mijn telefoon om aan te geven dat ik opnieuw een berichtje heb, maar dit keer kijk ik niet, als het Harry is - waarschijnlijk - zie ik hem zo weer en anders reageer ik later, op het moment. Harry staat er al en begroet me zachtjes. "Hoi," groet ik terug. Ik kan hem nu niet aanraken, niet met de belofte die ik aan Lizzy, maar ook aan mezelf, heb gedaan. Ik weet niet wat ik moet zeggen. "Ik hou ook van jou." Het is een beetje een onhandige mededeling, een beetje lomp gesproken. "Maar dat betekend niks." Ik sla mijn ogen op en kijk hem strak aan, gek hoe moeilijk dat is. Ik wil Harry zoenen, hem tegen de boom duwen, ik wil mijn handen over zijn lichaam laten gaan, zowel liefdevol als Lizzy en ik nemen een break, om na te denken en misschien op therapie te gaan, wat dan ook. "Wij kunnen elkaar niet meer zien, voorlopig in ieder geval. Ik kan niet zomaar bij haar weg en ik neem aan dat jij ook Ava niet ineens kan verlaten. Ik weet het even niet, Harry. Ik ben al zo lang samen met Lizzy en het is... eng." Ik val stil en sla mijn ogen weer neer, mijn handen steek ik in mijn zakken. Ik weet dat ik het niet langer aan zou kunnen hem aan te kijken. Niet hem, niet Harry, ik weet niet of ik dan nog wel voor mezelf in sta. Het gaat niet meer met Lizzy. Maar wat zal er gebeuren als ik voor Harry kies?

---

Reality's overrated.

Harry Styles.
Ik sms Louis dat ik in de tuin op hem weg, maar ik zal het ook begrijpen als hij strak terug stuurt dat hij niet komt. Hij moet ook bij z'n kinderen zijn nu en hij moet met zijn vrouw praten en ik zucht zachtjes. Mijn telefoon maakt een geluidje, een teken dat ik een berichtje krijg en ik hoop in stilte dat het van Louis is en het is inderdaad zo als hij bevestigd dat hij er aan komt en ik stuur er nog eens een smsje achteraan, maar daar krijg ik geen reactie meer op en ik ga staan en ik zie hem al verschijnen en hij loopt naar me toe en ik begroet hem zachtjes. Hij groet me terug en het valt me op dat hij er moe uit ziet, maar dat zal van mij ook niet anders zijn en het is niet gek, wat er allemaal is gebeurd in een dag tijd. Het is even stil en ik weet niet zo goed wat ik tegen hem moet zeggen. Mijn lichaam reageert op hem als hij zegt dat hij van me houd en er verschijnt een zachte glimlach op mijn gezicht, maar die verdwijnt ook weer snel als hij zegt dat het niks betekend en ik bijt hard op m'n lip. Hij kijkt me aan en ik probeer in zijn blauwe ogen er achter te komen wat hij denkt, waarom hij dat zegt. Het is begrijpelijk dat hij zegt dat we elkaar een tijdje niet meer moeten zien, maar toch vind ik het niet leuk. Ik zeg wel dat ik het aan kan als hij bij Lizzy zou blijven, maar toch vind ik het ergens helemaal niet leuk en ik wil ook niet dat hij me valse hoop gaat geven. 'Ava is bij me weg' zeg ik dan als hij zegt dat ik Ava niet kan verlaten, 'Ze is terug naar Italië en komt niet meer terug' Nu ik het zo zeg komt het nog harder aan dat ik door mijn vrouw bent verlaten, maar Ava en ik leefde al heel lang als vreemde met elkaar. Ik schud mijn hoofd en haal een hand door mijn krullen. 'Je houdt van me en je houdt van Lizzy'? vraag ik voor de zekerheid. Ik hou mezelf gewoon voor de gek. Ik wil dat hij voor mij kiest en ik kan het niet helpen als ik jaloers word als ik aan Lizzy denk. 'Ga je..Wat wil je zelf..'? vraag ik hem dan zachtjes. Ik wil hem niet kwijt, maar ik kan hem ook niet dwingen om bij Lizzy weg te gaan. Het is allemaal zo ingewikkeld en nu hij zo in de war is met zichzelf wil ik hem zoenen, ik wil hem overal aanraken en hem vertellen dat ik van hem houd. 'Misschien is het beter als we inderdaad toch maar wat afstand bewaren' zeg ik dan wel met tegenzin. Het zou toch zo egoïstisch van mezelf zijn als ik tegen hem ga zeggen dat hij weg moet gaan bij Lizzy en voor mij moet gaan. Ik moet geduld hebben, het komt allemaal wel goed.

---

'Darling, just hold on'

Niall Horan
Ik had wel een idee hoe we dit in elk geval iets meer legaal konden doorzetten. Ik wist dat ik heel fout zat, maar zij had gevoelens, wat me wat ongemakkelijk maakte, en ik was erg bezorgd over haar, waardoor ik dit toch niet helemaal kon stopzetten. Ik vroeg haar dus voorzichtig wanneer ze ook alweer 18 werd. Het was fan wat laat om het verleden te veranderen, maar we konden zo tenminste hierna de wet niet meer aan onze laars lappen. Ze stak vier vingers omhoog. Vier maanden, het was niet veel, of in elk geval genoeg om erg gefrustreerd te raken, maar kort genoeg om te wachten. "Kijk, ik kan je niet zeggen dat je moet stoppen, ik ben je vader niet, en dat wil ik ook echt niet zijn. Maar het lijkt me slim om te wachten tot dan als je dit wil voortzetten, om te wachten tot je 18e verjaardag. Dan ben je volwassen en is het tenminste niet meer illegaal. Ik keur je drugsgebruik niet goed, maar liever dit dan op straat en onveilig met jan en alleman. Ik ken dat wereldje beter dan je denkt, en al helemaal de verhalen van de straat. Daar wil je niet thuis horen. Je vader rost me waarschijnlijk weer enorm af omdat ik je dit voorstel doe, maar om eerlijk te zijn wil ik je ook niet missen. Je bent de eerste die lijkt te snappen wat ik nodig heb, ook de eerste en enige hier die weet van mijn verleden, wat ik heb gedaan voor de kost als student. Ik wil alleen niet dat je in de problemen komt met je familie." zei ik rustig tegen het meisje. Ze was mijn persoonlijke hoertje. Misschien dacht ze dat ik meer meisjes betaalde, of gebruikte, voor seks, maar zij was de enige. Zelfs van mijn vrouw kreeg ik geen noemenswaardige hoeveelheid, en als we het al deden kreeg ik haar wel over de rand, maar moest ik zelf een orgasme faken, wat voor een man nog best moeilijk was, of ik moest erna mezelf maar helpen, wat ook niet echt prettig was. Ik keek het meisje met de blauwe haren aan en zuchtte zachtjes. "Meiske toch. Dit soort dingen horen niet in het leven van een jong meisje, maar het ik jou leven en zijn jou keuzes." zei ik zachtjes, voor ik mijn ogen weer eventjes sloot. De kamer was weer begonnen met draaien en ik had een flinke hoofdpijn. Nu wist ik niet wat ik allemaal had, dat hoefde ik ook niet te weten, maar een hersenschudding zat er zeker bij.

---

Bowties were never Cooler

Frederica "Freddie" Kaya Tomlinson.

Het was tragisch, hoe ze nou prexies gevoelens voor hem had gecreëerd, juist voor hem. Ze was nog nooit verliefd geweest en iemand leuk vinden deed ze niet zo snel. Iemand moest wel echt wat hebben om überhaupt aantrekkelijk te zijn. Toch was ze die (betaalde) avontuurtjes gaab waarderen, steeds meer, en niet alleen om het geld. Zijn voorstel was het door te zetten na haar achtiende verjaardag. Dat wou ze wel, de escapades met hem wou ze wel. Maar wou ze nog wel voor hoer spelemn, wou ze een hoer blijven? Ze beet op haar lip. Voor Jessie moest ze stoppen met de drugs, wat ging ze dan met geld doen? Ze kon geld uitgeven aan kleren, nieuwe tatoeages, sparen voor haar studie, wist zij veel. Ze was niet gewend geld te hebben, al haar geld ging op aan drugs, waar ze ook nog wat geld opzij zette voor sigaretten en wat drank - al liet ze zich meestal trakteren op dat laatste en met roken en drinken hoefde ze ook niet te stopen. Drinken deed ze niet met overmate en roken was gewoon een slechte gewoonte en oké, misschien was roken ook verslavend en zat ze er aan vast, ze had niemand belooft daarmee te stoppen, of het te proberen. Ze knikte, ja, ze wou verder na haar verjaardag. Ingaan op het hele 'hoer op straat' deed ze maar niet. Niall sloot zijn ogen en daarmee bedacht ze dat zij haar kijkers misschien ook maar beter dicht kon doen. Ze was gesloopt, ze was net ontwaakt, maar het voelde alsof ze in plaats van in coma wakker had gelegen - niet alleen voor één nacht - en daarbovenop ook nog door een bus was geraakt. Nou ja, zoveel beter waren haar stembanden er ook niet aan toe. De draadjes in haar lichaam irriteerden haar en ze probeerde op haar zei te draaien, maar dat lukte niet door dat waar ze zich al aan irriteerde en waardoor de ergernis nu alleen maar groter werd. Ze voelde zich ook rot omdat ze voor eens niet high was. Het vrat aan haar, misschien moest ze niet alleen voor Jessie stoppen. Ze was begonnen omdat ze zich niet goed voelde, omdat ze zich beter wou voelen, maar misschien dacht ze alleen dat het haar, misschien hield ze haarzelf tegen zich goed te voelen. Maar toch kon ze het niet, toch kon ze niet stoppen. Niet nu, niet later. Ze had het gewoon nodig.

[ bericht aangepast op 18 april 2015 - 22:12 ]

---

Reality's overrated.

Niall Horan
Freddie stemde in met wachten tot ze 18 was. Dat zou de problemen voor ons allebei hopelijk wat verminderen. Nu hadden we nogsteeds vier maanden om de rest uit te vogelen. Ik sloot mijn ogen even. In elkaar geslagen worden was vermoeiend. Ik wist dat nog wel van vroeger, maar nu was het toch anders. Het was heel pijnlijk en ik wilde eigenlijk heel graag slapen. Toch was dit nog niet voorbij. Kleine Freddie, die nog fragieler leek in het ziekenhuisbed, zou nogsteeds op een dag problemen krijgen omdat ze meer wilde, naar meer verlangde, dan gewoon een naaipartij voor geld. Ik kon mijn eigen vrouw amper liefde geven, laat staan dit kleine meisje. Ik wist niet heel goed hoe je onze verstandhouding kon noemen, ik was zeker niet bekend met zoiets, al kende ik het wereldje van betaald sekswerk redelijk goed. Ik opende mijn ogen wat loom. "Freddie, zorg je alsjeblieft goed voor jezelf. Ik ben waarschijnlijk verre van de juiste persoon om dit aan je te vragen, maar ik geef erg om je, zelfs al lijkt dat niet zo. Ik wil dat je veilig bent." zei ik zacht. Ik wist dat het hypocriet was, vooral omdat ik degene was die haar van alles en nog wat aan had gedaan en met haar had uitgespookt, maar toch kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om eraan te denken wat er allemaal met haar kon gebeuren zodra ze op stal zou belanden. Ik keek haar nog even aan en pakte toen met moeite mijn mobiel. Er had nog niemand gebeld of ook maar gesmst. Ik had het echt verpest en waarschijnlijk zou ik thuiskomen naar een leeg huis, op Liath en Rua na. Wie wilde me nu nog eigenlijk zien? Ik was een vieze overspelplegende pedofiel. Ik zuchtte zacht en sloot mijn ogen weer. "Weltruste, prinsesje." zei ik zachtjes. Ze was misschien niet mijn dochter, maar ze was wel mijn baby girl, hoe fout dat ook mocht zijn.

---

Bowties were never Cooler

Frederica "Freddie" Kaya Tomlinson.

Ze sloot haar ogen toen ze zijn stem hoorde, ze moest goed voor haarzelf zorgen. Ze besefte heel goed dat ze dat niet had gedaan, absoluut niet, drinken en roken was nog tot daar aan toe, de seks ook, de hoeveelheid drugs die ze de afgelopen jaren had benuttigd was iets minder. Ze slikte, dat hij zei dat hij erg om haar gaf was goed, maar toch was het lastig. Ze draaide haar hoofd en knikte, om hem daarna toen hij haar welterusten wenste een kleine glimlach toe te zenden, om hem zo ook een slaap lekker te zeggen ofzoiets, hoe anders? Ze draaide haar hoofd weer en sloot haar ogen. Niet voor lang, even later opende ze deze weer en staarde naar het plafond. Ze wist niet wat ze moest doen, hoe. Moest ze echt stoppen? Kon ze dat wel? Nee, duidelijk niet. Ze voelde zich nu al rot. Ze voelde het nu al in haar gehele lichaam. Hoe ging ze er dan mee stoppen en wou ze dat wel? Was er een goede redrn om te stoppen buiten haar tweelingbroer? De belofte zou reden genoeg moeten zijn, maar het deed haar beseffen dat er verdee niks was. Ze had geen toekomst, ze mocjt haar examens waarschijnlijk niet eens doen met het weinige aan uren dat ze op was komrn dagen, daarbij stonden er ook genoeg dingen in haar papieren en was ze tweemaal geschorst geweest, wat nog weinig was als je bedacht hoevaak ze een lijntje of joint had geconsumeert in de school en de seks en vechtpartijen natuurlijk. Shit, ze had gewoon echt geen kans. Volgrnd jaar dan zou je zeggen, maar ze vond het lastig. Het zat haar allemaal vast en samen met dat verschrikkelijk gevoel van nuchterheid in haar lichaam kon ze niet in slaap vallen, hoe moe ze ook was.

---

Reality's overrated.

Niall Horan
Freddie knikte in elk geval bij mijn vraag of ze goed voor zichzelf wilde zorgen, in elk geval de komende maanden, dat ik uit haar buurt zou blijven. Er kon in vier maanden namelijk heel veel gebeuren, zowel goed als slecht. Ik wilde daar nu alleen niet aan denken. Ze had beloofd goed voor zichzelf te zorgen en ik moest haar dan ook het vertrouwen geven dat ze dat deed. Ze gaf me een glimlach op mijn weltruste, een glimlach die me deed smelten. Ze was zo fragiel, maar nogsteeds mijn Freddie. Ik bleef zo nog even naar haar liggen kijken, terwijl ik dacht aan zowel het verleden als de toekomst. Ik had niet in mogen spelen op haar zwaktes om mee te beginnen, maar ik was altijd voorzichtig met haar geweest, had het initiatief over wat we deden bij haar laten liggen, behalve als ze zei dat ze wat nieuws wilde proberen of ik echt een slechte dag had gehad. Zij had op jonge leeftijd al naar de drugs gegrepen om aan het leven te ontsnappen, en nu ik er zo over nadacht was seks mijn drug. Seks met haar om het duidelijker te stellen, want met mijn vrouw was er niets uitdagends aan en was het ook zeker geen ontsnapping aan de wereld. Meestal maakte ik dan een boodschappenlijstje of bedacht ik me wat er nog in het huis moest gebeuren, gezien het de saaiste slaapkameravonturen waren die ik ooit had gehad. Nu was mijn beeld daarvan misschien ook erg scheef, maar dat veranderde er niets aan dat dit meisje van bijna 18 me alles kon geven op dat vlak, wat mijn vrouw niet kon. Onder het denken zag ik hoe Freddie rusteloos begon te worden. Ik had geen idee waarom, maar het deed pijn om te zien. "Wat is er, Freddie?" vroeg ik voorzichtig. Ik was bang dat het met mij te maken had, gezien ik meer dan genoeg stuk maakte, maar ik hoopte ergens diep van binnen dat ik misschien wel een paar van de gebroken stukjes nog aan elkaar kon lijmen.

---

Bowties were never Cooler

Het is inmiddels 3 weken na het dorpsfeest. Iedereen is weer thuis en hersteld, of herstellende, maar nu begint het toch echt eens tijd te worden om de waarheid op tafel te leggen en uit te vogelen hoe het met de toekomst moet. Dit moet alleen wel voorzichtig gebeuren, want niemand wil dat zijn of haar gezin uit elkaar valt... of is het al te laat?

---

Bowties were never Cooler