Behind Closed Doors • One Direction • Speeltopic 2 - Speeltopics

Er is een klein dorpje in midden Engeland, waar iedereen elkaar ken ten niemand geheimen heeft… Maar is dat wel zo? Zijn je buren wel echt wie je denkt dat ze zijn? En weet je wel echt wat er gebeurt achter de gesloten deuren van de huizen rond het dorpsplein van het kleine dorpje?
In dit kleine dorpje wonen vijf schijnbaar normale rustige Britse gezinnen: Horan, Malik, Payne, Styles, en Tomlinson. De vaders hebben normale banen, waar ze ’s ochtends heen gaan, en ’s avonds voor het eten weer van thuis komen, de moeders verzorgen thuis het huishouden en de kinderen, en de kinderen zijn perfecte studenten, maar is dit allemaal wel zo? Want zelfs in zo’n klein dorpje hebben mensen geheimen, van vreemde hobbies, tot affaires, en van geheime liefdes, tot geheime baantjes.


• Rollen •
• Familie Horan [Plek voor 2 kinderen]

• Familie Malik [Plek voor 2 kinderen]

• Familie Payne [Vol]

• Familie Styles [Vol]

• Familie Tomlinson [Vol]

• Overige Buurtbewoners



• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).


• Nu verder •
Het is zaterdag ochtend, 10 uur. Het dorpsfeest was gezellig, maar er zat toch wel een donker randje aan door de gebeurtenissen met een aantal van de inwoners voor het begin van het feest. Langzaam begint het leven toch weer, want zolang het geen effect heeft op je eigen leven kan je er moeilijk alles voor stoppen, toch? Het leven gaat door, voor alle inwoners van het kleine dorpje, al zal het nieuws over de kinderen in het ziekenhuis en de plotse verschijning van agent Styles in huize Tomlinson. Er zullen vast veel roddels de ronde gaan, terwijl iedereen verder gaat met zijn of haar leven.

[ bericht aangepast op 12 april 2015 - 10:33 ]

---

Bowties were never Cooler

Naill Horan
Lizzy maakte me nog voor van alles uit, maar het deed me niets. Ik had het allemaal al talloze keren gehoord, en pijn deed ze me er zeker niet mee. Ik zag haar vertrekken in de richting van het kantoor van de thuiszorg. Ik draaide me met pijn en moeite terug op het bed en keek naar Freddie, die een hand ophield en toen de deur uit verdween. Ik keek haar wat verdwaasd na, maar al snel gebruikte ik de korte tijd om me weer goed neer te leggen. Ze krabbelde wat op papier en ik keek ernaar. Ik legde een mager handje op haar been en keek haar recht aan. "Freddie, doe maar rustig. Dan gaat ze naar de politie. Het is haar woord tegen het mijne. Ze hebben geen enkel bewijs. Misschien dat je in mijn huis was, maar daar is niets illegaals aan. Het is een half uur naar de thuiszorg om te fietsen, als je wind mee hebt, en weer een halfuur terug. Maak je alsjeblieft geen zorgen. Het komt allemaal goed en het is zeker niet jou schuld. Ik heb echt veel liever dat je hierheen komt en ik een aanvaring krijg met je moeder, dan dat je weer aan de drugs gaat." Ik streelde met mijn duim over de binnenkant van haar dij en boog me in een vreemde hoek, om een kusje op haar huid te geven. "Wil je nog verdergaan, of wil je gewoon douchen en naar huis?" vroeg ik aan haar. Normaal konden we altijd al stoppen als ze het zei, maar nu draaide het echt om haar en wilde ik het zeker weten voor ik iets deed. Dat ze hier nog was, naakt, zei veel, maar het kon ook zijn dat ze graag naar huis wilde. Dan zorgde ik er gewoon voor dat ze na haar 18e verjaardag, als ze het wilde, een geweldige tijd zou hebben. Dan zou ik ook meer kunnen dan alleen liggen, maar als ze het nu af wilde maken, zou ze dan het ook nog krijgen. "Wat jij het prettigst vind, prinses." Mijn stem was zacht en niet meer zo hees als eerst. Ik wist ook wel dat ze flink op haar donder ging krijgen thuis, maar ik hoopte toch dat ze er niet geheel spijt van had dat ze naar me toe was gekomen.

---

Bowties were never Cooler

Frederica "Freddie" Kaya Tomlinson.

Zijn rustige woorden hielpen en zijn hand op haar been, met de duim over de binnenkant van haar dij maakte de drang weg te rennen ook een stuk minder groot. Vooral het stuk liever naar hem toe als weer opnieuw aan de drugs bleef in haar hoofd hangen. Het was goed bedoeld, maar ze was er nog niet klaar voor om af te kicken en misschien kon dit en haar broertje haar er een tijd van weerhouden. En heel misschien kon ze er dan overheen komen, misschien dat de knop dan echt omging. Ze wist het niet, ze was om hopeloos van te worden. Ze wist immers ondertussen wel hoe stom ze bezig was en hoe dom het zou zijn om weer opnieuw te beginnen. Ze had een reden om te stoppen: de deal met Jessie. Verder of naar huis? Dat wist ze al. Verder. Toch twijfelde ze even, was dat verstandig? Ze probeerde tegenwoordig meer na te denken over haar acties, maar het enige wat het deed was haar aan het twijfelen brengen over alles en voor nog meer chaos zorgen. En die chaos was precies waarom ze was begonnen. Dus besloot ze het maar bij wat er in eerste instantie bij haar opkwam te houden. En trok ze haar shirt weet over haar hoofd, om bvervolgens ook opnirue hey slotje van haar beha open tr klikkrn.

[ bericht aangepast op 2 aug 2015 - 22:52 ]

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson.

Dat hij Freddie niet gezien heeft doet me binnensmonds vloeken. Shit. Ze mag niet drinken, alcohol is voor ex-verslaafden, ook die van drugs, een nee. Freddie mocht dan wel chagrijnig opschrijven dat 'dronken zijn toch kut is', maar ze is er nu nou eenmaal gevoeliger voor daar een verslaving voor te creeëren en mijn dochter kennende, zelfs al ken ik mijn kinderen duidelijk een stuk minder goed dan ik dacht, zal ze naar vervanging gaan zoeken. Toch had ik haar liever drinkend gevonden met Aaron, of had ik ze liever op iets seksueels betrapt - zelfs al is dat ongemakkelijk en heb ik geen idee of ze dat doen, het is tenminste één keer gebeurd, gezien ik dat van een moeder heb gehoord die ze in een steegje had gezien. Nu zal ze of ergens ronddwalen, of bij Horan zijn of vinden we haar high terug. "Bedankt," zeg ik, zijn hulp met het zoeken kan ik wel gebruiken. "Ik ga nu meteen zoeken, kom je mee of kom je straks helpen?" Ik moet nu gewoon gaan zoeken, ik heb het al egoïstisch uitgesteld door eerst naar hem toe te gaan en mijn vrouw, of binnenkort ex-vrouw, het in haar eentje heb laten doen. Geen wonder dat Jessie niet meer met me wilt praten, ik doe het iedere keer weer. De award 'vader van het jaar' kan ik duidelijk vergeten.

---

Reality's overrated.

Harry Styles.
Het moet wel een enorme teleurstelling voor Louis zijn om van mij te horen dat Freddie niet hier in huis is, ieder geval niet bij Aaron omdat hij nog op een oor ligt omdat hij gisterenavond te veel gezopen had of ze moet vanochtend vroeg stiekem het huis in zijn gesneakt, maar dat durf ik te betwijfelen en dan had ik het wel gehoord. Diep in m'n hart weet ik dat Aaron met louche zaakjes bezig is, maar ben ik nu aan het ontkennen. Ik heb een voorbeeldfunctie, al zal ik nu echt niet de meest voorbeeldige vader van de hele wereld zijn, net zomin als Louis. Ik probeer een andere manier te vinden, om hem daarmee te helpen en ik stel voor dat we samen gaan zoeken. Ik ben politie man en ik kan heus wel meer dan alleen maar boeven vangen en mijn huwelijk stuk laten lopen. 'Geen dank' zeg ik met een kleine glimlach als hij me bedankt naar mijn voorstel. Ik probeer nu alle opties na te gaan waar ze misschien kan zijn. Drugs en drank zijn een paar van die opties, want na alle verhalen die ik heb gehoord, moet ik daar ook rekening mee houden. 'Nee, ik ga nu meteen met je mee' Ik sta op en ik neem nog een laatste slok van mijn koffie en mijn ogen dwalen nog een beetje naar de envelop met de scheidingspapieren en ik zucht diep. Dat komt allemaal later wel, nu moet ik eerst Louis helpen, dat is wel het minste wat ik kan doen. 'Heb je enig idee waar ze kan uithangen'? vraag ik hem als ik naar de gang loop en daar m'n jack van de kapstok af haal en die aantrek. 'Misschien is het een idee als je eerst Lizzy opbelt' zeg ik daarna, als ik me dat ook nog bedenk. 'Zij zoekt denk ik ook wel en zij kan je vertellen waar ze al is geweest, zodat je niet bij dezelfde mensen aan klopt' Hij kan het beter maar doen, Lizzy en ik hebben nou niet bepaald een goede verstandshouding, ze kan me wel vermoorden en waarschijnlijk zou ze toch niet opnemen als ze mijn naam in het display ziet staan. Ik haal nog een hand door m'n iets te lange krullerige haar, Ik moet het vast binden, maar ik ben op de een of andere vreemde manier al mijn stiekjes kwijt, of misschien heeft Ava dat wel mee genomen, anyways, het is goed zo, voor nu. 'Ga je mee'? Ik kijk naar Louis en open de deur voor hem en ik laat me door hem vertellen waar we het beste kunnen gaan zoeken.

---

'Darling, just hold on'