Fourth of Horses Project. || Speeltopc OO1. - Speeltopics

            -- REGELS VAN STAL.
      • Geen alcohol, drugs of andere verdovende middelen op het terrein.
      • Aspiranten mogen enkel dingen doen waar hun begeleider toestemming voor heeft gegeven in de buurt van de stallen. Zo worden de dieren niet gepoetst, gereden of uit hun stal gehaald zonder weet van de desbetreffende begeleider.
      • Gelieve alle spullen netjes weer terug te hangen en zadels en hoofdstellen op hun vaste plek terug te hangen. Dit maakt het zoeken naar het juiste tuig voor de vaste ruiters en stalhulpen een stuk makkelijker.
      • In de zadelkamer zijn poetskisten te vinden, als je een eigen hebt zet je deze in je kluisje om te voorkomen dat anderen je spullen gebruiken. Het gebruik van andermans zijn spullen word dan ook eerst gevraagd om conflicten te voorkomen.
      • En word niet geschreeuwd of gerend in de stallen. De paarden waarvan de bovenkant van hun staldeur dicht is, zijn gevaarlijk en kunnen bijten bij verkeerde benadering. Blijf bij deze dieren uit de buurt en maak de staldeur dan ook absoluut niet zomaar open!
      • Zonder toestemming van de eigenaren word er niet buiten gereden. De inschrijvingen van wedstrijden word gedaan door de mensen die hiervoor zijn aangewezen en doe je dan ook absoluut niet zelf.
      • Roosters vallen te vinden in het grote kantoor aan de merrie en hengstenkant, voerschema's zijn per paard te vinden onder hun naamkaartje.

                  Overtreding van een van deze regels kan een ontslagbrief opleveren. Wees gewaarschuwd. Doe je werk en houd je aan de regels, meer word er niet gevraagd.

            -- PAARDEN.

            -- STALLEN EN TERREIN.
      Wanneer je als buitenstaander het terrein op loopt, word je verwelkomt door de paarden die aan beide kanten van het pad in de paddocks staan. Het gras wat op de foto te zien is is dan ook netjes vervangen door zand en het huis is de plek waar de vaste medewerkers en eigenaren wonen. Ook de aspiranten hebben elk een kamer toegewezen gekregen en in werkelijkheid is het huis dan ook even wat groter aangezien het beschikt over een gezamenlijke keuken, woonkamer en voor iedereen een eigen badkamer. Kamers zijn echter niet al te groot, maar er is ruimte genoeg om spullen kwijt te kunnen.
      Achter het huis zal je verwelkomt worden door de stallen. Het is een erg groot gebouw en er zijn meer boxen dan er op de plattengrond te zien valt, al geeft het een goede schets van waar de echte sportpaarden staan. Ondanks dat het misschien niet ideaal is in de kliniek niet aanwezig maar is er wel een doorgang naar de stallen van de jaarlingen, veulens en dieren in opleiding die netjes allemaal bij elkaar staan. Als je via de Merrievleugel gaat kom je uiteindelijk uit bij de fokpaarden die uiteindelijk samen komen met de jaarlingen bij de andere ingang van de bak. Ook aan deze kant is er een extra zadelkamer, voerruimte, meerdere wasplaatsen, opslagruimte en een kleiner kantoortje. Er zijn in totaal dus vier zadelkamers waarvan de twee kleinste (degene naast de wasplaatsen,) worden bezet met kluisjes. Elk aspirant en medewerker heeft een eigen kluisje om eventuele spullen in op te ruimen voor het rijden en daar dus ook eigen poetskisten neer te zetten. De dekens en halsters van de paarden hangen voor hun deuren.
      De stallen zijn dus één groot vierkant stallencomplex met in het midden een grote bak. In opslagruimtes in de muren zijn balken en standaarden te vinden om hindernissen op te kunnen bouwen en als je bij de jaarlingen naar buiten loopt, vind je nog een stapmolen, meerdere weides, twee springbakken, enkele paddocks en de beschikking tot een groot bos om buiten te rijden.

            -- ASPIRANTEN EN BEGELEIDERS.
      Lucas 'Luke'.
            Samantha
            Melissa
      Mia
            Robin

      Daniel
            Julianne

      Lynn
            Celeste

Start:
      Het is rond een uur of twaalf, de meeste stalmedewerkers beginnen aan hun lunch maar een enkeling van de tientallen mensen tussen de honderden paarden staat te wachten op zijn of haar aspirant. Deze zullen aankomen en op zoek moeten naar degene die hun deze maand zal gaan helpen en begeleiden, wat betekend dat ze direct hun kamer, kluisjessleutels en paard toegewezen krijgen. Wat de medewerkers verder doen is aan hun, of ze hun aspiranten laten rijden en op wedstrijd uit willen laten komen of alleen maar willen laten mesten is helemaal aan diegene die ze toegewezen hebben gekregen. De enige must is dat alle paarden verzorgd en getraind blijven en iedereen zich aan de regels van stal houd.

[ bericht aangepast op 30 jan 2015 - 16:00 ]

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

Goya schreef:
(...)

Never mind!

[ bericht aangepast op 30 jan 2015 - 23:14 ]

---

- God only knows

Isimat schreef:
(...)

Wat is er precies fout aan? Robin's begeleider is Luke..? En Lynn had gevraagd of ze hem kon helpen dus daarom praat hij tegen haar?

-Schat, lees de beginpost nog een keertje door, daar staat duidelijk dat Mia de begeleider is van Robin-

---

take me back to the basics and the simple life

[ bericht aangepast op 30 jan 2015 - 23:37 ]

---

- God only knows

Mia Elizabeth Ayres

Daniel zucht zacht. 'Ik wil het toch proberen, Mia. Hij kan het echt, dat weet ik zeker. Alleen zijn energie moet er op een goede manier uit, dan gaat het vast.' Ik schud mijn hoofd. Wat een vertrouwen had die jongen in dat paard. 'Wil je me alsjeblieft helpen? Ik kan hem rijden en met hem omgaan, maar heb geen idee hoe hij reageert op een springconcours. Ik wil zo graag de wedstrijd rijden. Ik weet dat het twee weken tijd zijn, maar ik heb een weddenschap met Luke. Als ik met Olympus een wedstrijd kan rijden met een goede uitkomst, stapt hij weer op een paard. Ik weet dat Olympus het kan. Of het mag of niet, ik wil meedoen, zelfs al wordt het mijn dood. Het is geen slecht paard. Hij heeft alleen wat training en socialisatie nodig. Ik wil het wel geheim houden voor Luke, want anders gaat dit nooit lukken. Ik krijg hem al geladen in een trailer, transportbeschermers, knotjes, alles. Alsjeblieft, Mia.' Verbaasd hoor ik zijn verhaal aan. Hij heeft een weddenschap met Luke?! Luke is bereid weer op het paard te stappen?! Ik geloof het bijna niet. Toch hoor ik de overtuiging in zijn stem. Ik zucht. 'Best. Ik help je. Maar als er ook maar iets fout gaat, ben ik niet verantwoordelijk, duidelijk?' Waar begin ik aan, is mijn eerste gedachte. Maar ik laat het Dan niet alleen doen, dat kan niet met Olympus. En ik ben best nieuwsgierig naar de uitkomst van de weddenschap, zal Luke weer op het paard stappen als Olympus wint? Ineens hoor ik Lynn's stem. 'Mia, je aspirant is er,' zegt ze, terwijl ze aankomt lopen. Een jongen van een jaar of 16 loopt achter haar. Rustig neem ik hem op. Hij is mager, en ziet er niet uit als de gemiddelde ruiter. Ik kijk nog een keer naar Daniel. 'Laat me weten hoe laat je vanavond wil gaan, ik ga met je mee.' Dan focus ik me weer op de jongen en steek mijn hand uit. 'Ik ben Mia. Je begeleider voorde komende maand. Ik zal je een korte rondleiding geven en dan gaan we beginnen.' Mijn eerste doel is om hem weg te krijgen bij Josh en de veulens. Rond die stallen mag lang niet iedereen komen, en hij zal zich eerst moeten bewijzen voordat hij bij mijn veulens en jaarlingen in de buurt mag komen. Ik ga hem voor richting de uitgang van de stallen, naar het appartementencomplex. Ik zal hem eerst wel zijn kamer wijzen, dan hebben we dat gehad.

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

Daniel Christopher Smith
Ik hoopte echt dat Mia in zou stemmen, want ik wilde echt graag meedoen, en dan nog winnen ook. Als ik hem vrij buiten had gezet met wat opgezette hindernissen losliet, kon hij goed 1.40 springen. Met ruiter hadden we het soms geprobeerd, maar hij werd er keer op keer zo druk van, dat we na twee of drie sprongen hadden moeten stoppen. Ik hoopte dat het beter zou gaan als hij zich eerst had kunnen uitputten voor het springen. Misschien zou het dan niet zo hoog zijn als 1.40 of zelfs 1.50, maar hij mocht toch niet hoger dan M mocht hij toch niet starten, omdat hij nog nooit mee had gedaan met een wedstrijd. Ik zou eigenlijk ook niet hoger willen starten, gewoon omdat mijn laatste wedstrijd die ik zelf had gereden een week voor ik naar Canada was geëmigreerd was geweest. Het was dan wel in de 1.50 categorie geweest, maar alsnog. Ik grijnsde bij haar woorden en knikte. "Natuurlijk. Dit is compleet op eigen risico. Ik ben de gek die deze weddenschap is aangegaan en die hem zo snel al wil laten inlossen." zei ik, voor ik Josh zijn warme adem plots voelde verdwijnen en Lynn's stem hoorde. Die had ik alleen nog nodig. Misschien was het niet heel slim, maar anders werd ik zoizo ontslagen. "Mia, niets zeggen, he?" zei ik, toen ze naar haar aspirant liep. De mijne was er volgens mij nogsteeds niet. "Lynn, kan ik jou zo ook even spreken, alsjeblieft?" vroeg ik aan het meisje met de vlechten. Ik hoopte dat ze mee zou doen. het was zo dat het beter zou gaan als zo min mogelijk mensen er vanaf wisten, maar ik wilde graag wel mijn baan behouden. Zeker met een vreemde hier zou Josh niet meer terugkomen naar me, terwijl ik hem eigenlijk in een van de paddocks wilde zetten, zodat hij zijn benen lekker kon strekken. Hij was niet rijdbaar door zijn angst voor mensen, maar hij was een kampioen geweest. Het beste voor hem zou zijn om gewoon op fok te gaan en daar langzaam vertrouwen terug te krijgen met mensen, maar hier stond hij ook fijn, hij bracht hier alleen nog minder op en had geen paarden van zijn eigen leeftijd, nog lieve paarden waar hij zich aan kon sterken. Toch begon je langzaam veranderingen in hem te zien. Hij kon alweer aan een halster lopen en liet zich vangen als je heel rustig en voorzichtig was. Ik sloot voor nu zijn deur toch maar en sloot het hek, wat net als bij Olympus vreemd genoeg open stond. Wachtend op Lynn en wat privacy begon ik deze stal ook maar wat op te ruimen. Nee, die andere stalhulp had ik echt niets aan. Kon ik het bijna nog beter alleen doen.

[ bericht aangepast op 31 jan 2015 - 23:38 ]

---

Bowties were never Cooler

Robin Tigrisblack

Ik was Lynn maar gevolgt zo als ze zei. We kwamen bij de stallen uit."Mia je aspirant is er."zei Lynn tegen Mia. De vrouw kijkt me aan en zegt wat tegen een andere jongen. Waarna ze zich weer op mij richt."ik ben Mia.je begeleider voor de komende maand.ik zal je een korte rondleiding geven voor we beginnen." zei ze. Ik knikte kort dat ik het begreep.ik volg Mia naar het appartementencomplex. onderweg keek ik wat rond maar bleef haar volgen. Ik vond het best knap dat het zo net eruit zag allemaal. Aangezien het best groot is. Ik moest glimlachen. De laaste keer De ik ooit op een manege stond, was toen ik met mijn klasgenoot mee was. Ik heb toen niet gereden maar gewoon gekeken. En die manege was heel anders als deze. Wat opzich ook logisch is. Want eigelijk was het eerder een handelsstal dan een manege. Maar hij gaf les aan kinderen om extra te verdienen en de paarden in vorm te houden. Ik keek weer vooruit en ging tijdens het lopen snel met mijn handen door mijn haar. Waarna mijn armen weer naast mijn lichaam vielen. Terwijl het gebouw steeds dichterbij kwam.

Mia Elizabeth Ayres

Rustig laat ik Robin alles bekijken. Het iss een groot, maar overzichtelijk terrein, en het kan behoorlijk indrukwekkend zijn. Ik kijk even achterom, maar hij volgt gewoon, als een hondje. Ik hou de deur van het huis open. 'Dit is je thuis voor de komende vier weken. Je hebt een eigen kamer en badkamer. De woonkamer en keuken is gedeeld. Je mag altijd eten zelf kopen, maar ze hebben hier ook standaard wat etenswaren. Je bent zelf verantwoordelijk voor je kamer, het is hier geen hotel waar elke dag je bed wordt opgemaakt. Zorg alleen dat, als je weer vertrekt, je alles achterlaat zoals je het hebt aangetroffen,' vat ik de huisregels even snel samen. Uit een kastje pak ik de sleutel van zijn kamer en geef die aan hem. 'Je kan nu je spullen er even snel neerzetten, we gaan zo aan het werk. Hoeveel ervaring heb je met paarden?' Ik verwacht dat hij niet veel ervaring heeft, hij kijkt rond alsof het allemaal nieuw is voor hem. Ik ben van plan hem eerst een paar dagen te laten werken in de stallen, om hem te laten wennen aan het gedrag van paarden. Het doel laat ik volledig aan hem over. Als hij aan het einde van de maand een topruiter wil zijn, zal ik hem daar volledig naar trainen. Wil hij puur en alleen leren rijden of zelfs alleen leren omgaan met paarden, is dat ook goed. Het is mij om het even, al hoop ik stiekem op de laatste optie. Die neemt de minste tijd in. Ik ben echt wel voorstander van dit project, maar om al mijn kostbare tijd in één of andere tiener te steken die waarschijnlijk een onhaalbaar doel heeft, dat spreekt me wat minder aan. Maar ja, als ik het niet doe, loop ik risico mijn baan kwijt te raken. En dat spreekt me al helemaal niet aan.

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

Lucas 'Luke' Jones.
      Het meisje stelde zich voor als Melissa en vroeg waar ze haar spullen neer kon zetten, waarop Samantha direct vraagt of we nog naar buiten gaan. Hij haalde even kort een hand door zijn donkerblonde haren en wreef over de achterkant van zijn nek, zich afvragend hoe hij dit ging doen. Misschien zou er nog een trainer zijn die er een aspirant bij kon nemen, want als hij deze twee meisjes beide als goede ruiters wilde hebben aan het einde van deze maand, moest hij zich echt enkel met hun bezig houden. Hij zou dan hard door moeten werken wilde hij nog tijd hebben voor het verzorgen van zijn eigen paarden en het grondwerk en de vrijheidsdressuur die hij regelmatig deed met Olympus. Het klonk misschien erg vreemd, maar het ging hem prima af. Hij was opgegroeid met het agressieve veulen en had dan ook een erg goede band met het dier. Het kwam zelden voor dat hij hem echt aanviel, al wist hij zeker dat het een ramp ging worden als hij op het dier zijn rug zou klimmen, iets wat hij dan ook absoluut niet van plan was.
      'We gaan eerst even Melissa haar spullen wegzetten. Als jij haar laat zien waar mijn kantoor is, kan ze haar spullen daar neerzetten terwijl ik een extra paard opzadel. Misschien is het niet erg verantwoord iemand zonder ervaring direct op een paard te zetten, maar als het enkel bij stappen blijft moet het kunnen.'

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

"Don't act like you care, no one does"

---

---

take me back to the basics and the simple life

---

- God only knows

---

---

be gay do crimes

Daniel Christopher Smith
Ik sloot Josh voor zijn eigen rust weer op, en richtte me toen op Lynn. Normaal handelde ik alles met Luke af. Het was gewoon makkelijker met hem, op een of andere manier. Toch kon ik hiermee echt niet naar Luke. Dan zou hij namelijk zeker terugkrabbelen van de weddenschap. Ik leunde rustig tegen Josh zijn stal en keek vertederd naar hoe Lynn omging met het jonge paard in de stal naast die van Josh. Ze had echt een hart voor paarden en was heel vertederend als je het zag. "Ik weet niet of Luke het erover heeft gehad, maar hij en ik hebben een weddenschap. Als ik met Olympus naar een wedstrijd kan en een goed resultaat levert, klimt hij weer op een paard. Nu kan ik hem laden en ga ik vanavond met Mia uit rijden om hem eens goed uit te putten. Ik geloof dat hij de wedstrijd over twee weken kan halen en wilde vragen of je ons kan opgeven, buiten Luke's weten om natuurlijk. Anders krabbelt hij vast en zeker terug." zei ik tegen haar, terwijl ik Josh zijn adem weer iets tegen mijn nek voelde ademen. Hij begon langzaam vertrouwen te krijgen, waar ik blij mee was. Misschien zou ik hem zo samen met Olympus buiten zetten. Het ging tussen die twee wel goed, zolang ze de paddock groot genoeg was en ze allebei lekker konden rennen en rollen. Ik zou ze alleen buiten moeten zetten voor mijn aspirant er zou zijn, want die liet ik echt niet in de buurt van deze kwetsbare paarden komen.

---

Bowties were never Cooler

Robin Tigrisblack

Ze liep naar de ingang van het huis.'Dit is je thuis voor de komende vier weken. Je hebt een eigen kamer en badkamer. De woonkamer en keuken is gedeeld. Je mag altijd eten zelf kopen, maar ze hebben hier ook standaard wat etenswaren. Je bent zelf verantwoordelijk voor je kamer, het is hier geen hotel waar elke dag je bed wordt opgemaakt. Zorg alleen dat, als je weer vertrekt, je alles achterlaat zoals je het hebt aangetroffen,' zegt ze. Ik kijk haar aan en knik dat ik het begrijp. Ze pakt een sleutel en geeft hem aan mij. Ik kijk er even naar'Je kan nu je spullen er even snel neerzetten, we gaan zo aan het werk. Hoeveel ervaring heb je met paarden?'. Vraagt en zegt ze. "niet veel. Ik weet dat je rustig moet zijn en voorzichtig. Alsof het een mens is. Maar als het gaat om rijden niks eigelijk. " antwoord ik eerlijk. Ik kijk naar de plek waar mijn kamer zou zijn en dump daar even snel mijn spullen en meld me dan bij Mia. Ik had geen idee wat ze van me gingen verwachten. Ik hoopte niet dat ze in maand van mij een topruiter willen maken. Want dan wenste ik ze succes

Mia Elizabeth Ayres

Zoals ik al had gedacht, heeft hij niet veel ervaring. Ook aan zijn woordgebruik is dat af te leiden. Een paard als mens behandelen? Waarom zou je dat doen? Het is niet voor niets een paard. En hij kan niet rijden, perfect. Hier ben ik waarschijnlijk nog wel veel tijd aan kwijt. Terwijl hij zijn spullen in zijn kamer zet, denk ik na. Ik heb al besloten hem een dag of twee in de stallen te laten meehelpen, dan leert hij goed met paarden om te gaan. Ineens klinkt er een klagelijke miauw en ik kijk omlaag. Ipsylon staat rustig en liefdevol kopjes tegen mijn benen te geven. Ik hurk en aai haar glimlachend. Zachtjes begint ze te spinnen. Zodra ik voetstappen hoor, sta ik weer op en zie Robin aan komen lopen. 'Oké, ik zal je eerst mijn plan van aanpak uitleggen,' zeg ik terwijl ik rustig weer naar het stallencomplex begin te lopen. Ipsylon loopt even mee, en verdwijnt dan in de struiken. 'Ik heb zelf een erg druk schema. Ik moet veulens en jaarlingen trainen, ik rij de merrie Desiderio op wedstrijdniveau en ik krijg er binnenkort ook nog een ander project bij. En nu heb ik jou. Je zal dus snappen dat ik niet 24 uur per dag voor je klaar sta, je moet ook zelf dingen kunnen. Daarom laat ik je eerst twee of drie dagen helpen in de stallen. Stallen uitmesten, voeren, poetsen, tuig onderhouden, dat soort dingen. Geloof me, je zal razendsnel gewend zijn. Het blijft wel bij de veulenstallen, omdat ik daar zelf ook werk en je dus in het oog kan houden, en omdat ik denk dat je anders andere mensen in de weg gaat lopen. Na die paar dagen zullen we werken aan je eigen doel, en ik zou graag willen weten wat dat is. Ik hoef mezelf niet te bewijzen, we doen dit voor jou. Ik zal je begeleiden en je trainen, maar we gaan niet iets doen waar je zelf niet achter staat. Dat geeft geen motivatie en dus ook geen resultaat, duidelijk?' Ik heb het allemaal in een razend tempo opgerakeld, en inmiddels zijn we weer bij de ingang van het complex gekomen. Ik zie twee meisjes bij het kantoor staan, ééntje herken ik als de aspirante van Luke, aangezien ze Feline vast heeft. De ander herken ik niet, maar Luke zal wel weten wat hij doet. Ik ben benieuwd naar Robin's reactie. Zoiets zegt, in mijn ogen, veel over een persoon. Het zal niet makkelijk worden, en ik zal het niet mooier maken dan het is. Hij weet precies wat hem te wachten staat, nu nog afwachten hoe het hem zal vergaan.

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

Lucas 'Luke' Jones.
      Terwijl de meisjes zich een weg vonden naar zijn kantoor, ging hij op zoek naar Misha. Binnen enkele minuten stond hij voor haar stal, die niet heel moeilijk te vinden was geweest. Over het algemeen wist hij van elk dier waar het stond en deed hij er niet erg lang over de stallen te vinden.
      'Juist...' Hij liep naar de zadelkamer waar Misha haar spullen moesten liggen en haalde alles om het zadel vervolgens op haar rug te leggen. Voor hij de singel op het eerste gaatje vastmaakte trok hij het witte dekje nogmaals goed en vervolgens haalde hij het hoofdstel over het dier haar hoofd om daarna alle riempjes vast te maken. Hij schoof de boxdeur verder open en liep daarna naar de rest, waar de twee meisjes voor zijn kantoor stonden. 'Hallo Mia.' Hij knikte even kort als begroeting en keek vervolgens naar beide aspiranten. 'Oké, ik verwacht geen gekloot tijdens buitenritten, weet dat. Jullie blijven bij elkaar en ondanks dat de een wel ervaring heeft en de ander niet, wil ik dat jullie bij elkaar blijven. Geen geklier of iets dergelijks, we nemen de korte route zodat we op tijd terug zijn. Jullie zadelen daarna zelf de paarden af en zetten deze op stal, begrepen? Alles word teruggelegd waar het hoort en ik wil niet dat er spullen blijven slingeren.'

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.