Fourth of Horses Project. || Speeltopc OO1. - Speeltopics

            -- REGELS VAN STAL.
      • Geen alcohol, drugs of andere verdovende middelen op het terrein.
      • Aspiranten mogen enkel dingen doen waar hun begeleider toestemming voor heeft gegeven in de buurt van de stallen. Zo worden de dieren niet gepoetst, gereden of uit hun stal gehaald zonder weet van de desbetreffende begeleider.
      • Gelieve alle spullen netjes weer terug te hangen en zadels en hoofdstellen op hun vaste plek terug te hangen. Dit maakt het zoeken naar het juiste tuig voor de vaste ruiters en stalhulpen een stuk makkelijker.
      • In de zadelkamer zijn poetskisten te vinden, als je een eigen hebt zet je deze in je kluisje om te voorkomen dat anderen je spullen gebruiken. Het gebruik van andermans zijn spullen word dan ook eerst gevraagd om conflicten te voorkomen.
      • En word niet geschreeuwd of gerend in de stallen. De paarden waarvan de bovenkant van hun staldeur dicht is, zijn gevaarlijk en kunnen bijten bij verkeerde benadering. Blijf bij deze dieren uit de buurt en maak de staldeur dan ook absoluut niet zomaar open!
      • Zonder toestemming van de eigenaren word er niet buiten gereden. De inschrijvingen van wedstrijden word gedaan door de mensen die hiervoor zijn aangewezen en doe je dan ook absoluut niet zelf.
      • Roosters vallen te vinden in het grote kantoor aan de merrie en hengstenkant, voerschema's zijn per paard te vinden onder hun naamkaartje.

                  Overtreding van een van deze regels kan een ontslagbrief opleveren. Wees gewaarschuwd. Doe je werk en houd je aan de regels, meer word er niet gevraagd.

            -- PAARDEN.

            -- STALLEN EN TERREIN.
      Wanneer je als buitenstaander het terrein op loopt, word je verwelkomt door de paarden die aan beide kanten van het pad in de paddocks staan. Het gras wat op de foto te zien is is dan ook netjes vervangen door zand en het huis is de plek waar de vaste medewerkers en eigenaren wonen. Ook de aspiranten hebben elk een kamer toegewezen gekregen en in werkelijkheid is het huis dan ook even wat groter aangezien het beschikt over een gezamenlijke keuken, woonkamer en voor iedereen een eigen badkamer. Kamers zijn echter niet al te groot, maar er is ruimte genoeg om spullen kwijt te kunnen.
      Achter het huis zal je verwelkomt worden door de stallen. Het is een erg groot gebouw en er zijn meer boxen dan er op de plattengrond te zien valt, al geeft het een goede schets van waar de echte sportpaarden staan. Ondanks dat het misschien niet ideaal is in de kliniek niet aanwezig maar is er wel een doorgang naar de stallen van de jaarlingen, veulens en dieren in opleiding die netjes allemaal bij elkaar staan. Als je via de Merrievleugel gaat kom je uiteindelijk uit bij de fokpaarden die uiteindelijk samen komen met de jaarlingen bij de andere ingang van de bak. Ook aan deze kant is er een extra zadelkamer, voerruimte, meerdere wasplaatsen, opslagruimte en een kleiner kantoortje. Er zijn in totaal dus vier zadelkamers waarvan de twee kleinste (degene naast de wasplaatsen,) worden bezet met kluisjes. Elk aspirant en medewerker heeft een eigen kluisje om eventuele spullen in op te ruimen voor het rijden en daar dus ook eigen poetskisten neer te zetten. De dekens en halsters van de paarden hangen voor hun deuren.
      De stallen zijn dus één groot vierkant stallencomplex met in het midden een grote bak. In opslagruimtes in de muren zijn balken en standaarden te vinden om hindernissen op te kunnen bouwen en als je bij de jaarlingen naar buiten loopt, vind je nog een stapmolen, meerdere weides, twee springbakken, enkele paddocks en de beschikking tot een groot bos om buiten te rijden.

            -- ASPIRANTEN EN BEGELEIDERS.
      Lucas 'Luke'.
            Samantha
            Melissa
      Mia
            Robin

      Daniel
            Julianne

      Lynn
            Celeste

Start:
      Het is rond een uur of twaalf, de meeste stalmedewerkers beginnen aan hun lunch maar een enkeling van de tientallen mensen tussen de honderden paarden staat te wachten op zijn of haar aspirant. Deze zullen aankomen en op zoek moeten naar degene die hun deze maand zal gaan helpen en begeleiden, wat betekend dat ze direct hun kamer, kluisjessleutels en paard toegewezen krijgen. Wat de medewerkers verder doen is aan hun, of ze hun aspiranten laten rijden en op wedstrijd uit willen laten komen of alleen maar willen laten mesten is helemaal aan diegene die ze toegewezen hebben gekregen. De enige must is dat alle paarden verzorgd en getraind blijven en iedereen zich aan de regels van stal houd.

[ bericht aangepast op 30 jan 2015 - 16:00 ]

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

[MijnTopics]

---

- God only knows

MT

---

take me back to the basics and the simple life

[Hey]

---

Bowties were never Cooler

ik ga uneven douchen en zal daarna posten. Weten de aspirabten wie hun begelieder is?

---

take me back to the basics and the simple life

Goya schreef:
ik ga uneven douchen en zal daarna posten. Weten de aspirabten wie hun begelieder is?

Ja, dit weten ze. Ze hebben papieren gekregen waarop alles word uitgelegd, van naam van hun paard tot wie hun begeleider is. Ze zullen van hun vanzelf horen wat ze mogen doen en sleutels krijgen van hun kamer en kluisje.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

[Mijn topics. Ik reageer morgen, dan heb ik weer beschikking tot een laptop (: ]

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

[Ik schrijf zo, alleen moet ik even verkassen naar boven en duurt het wat langer i.v.m telefoon]

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

"Don't act like you care, no one does"

---

[ bericht aangepast op 28 jan 2015 - 21:47 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Daniel Christopher Smith
Vanaf vandaag zou ik naast alle paarden en hun welzijn, ook nog een aspirant onder mijn verantwoordelijkheid hebben. Ik hoopte gewoon dat het geen verwend nest was, want dan had je aan mij echt de verkeerde. Inmiddels waren wel alle stallen schoon en stonden alle paarden rustig te eten aan het kuil wat ze net hadden gekregen. De meesten waren ook schoon, behalve degenen die op een lijstje stonden voor dit experiment. Die mochten de aspiranten straks zelfs doen. Nu zat ik stilletjes voor Olympus zijn stal mijn boterhammetjes te eten, zoals normaal, terwijl ik hem zo nu en dan ook wat toestopte. Hij was 'het gevaarlijkste paard van stal', maar zelf merkte ik er weinig van. Kijk, je moest met hem oppassen, en hij mocht maar heel weinig mensen, maar goed. Mijn koptelefoon had ik over mijn oren en wilde krullen geschoven en ik luisterde rustig naar Silverstein, terwijl ik mijn lunch at. Als de aspiranten zouden komen, zou ik ze wel zien of horen. Waarschijnlijk dat laatste, gezien het blijkbaar probleemjongeren waren. Als ze maar geen problemen op stal of met de paarden veroorzaakten, want dan schopte ik ze echt zo de stal af. Nee, het was de stal van Luke's en Lynn's ouders, maar de stallen waren mijn domein en daar had je je te gedragen. Toen ik uit mijn zak een appel haalde, was ik duidelijk weer de populairste jongen van stal. Ik zuchtte en nam een hap uit de appel. Ik haalde het stukje uit mijn mond en stak het Olympus toe. De rest kreeg genoeg snoepjes en aandacht van iedereen. Toch keken ze zo zielig, dat ik nog een paar een stukje toestopte, maar ik at toch zeker een halve appel zelf op. Daarna stak ik de grote bullebak het klokhuis toe en aaide even over zijn neus, voor die daar nog een tikje op kreeg omdat hij richting mijn hand beet. "Kappen." zei ik streng tegen de hengst, voor ik mijn koptelefoon om mijn nek hing en richting de ingang liep om te kijken of er al iemand was. Ik zag een meisje staan en gaf haar een glimlachend knikje. "Goedemiddag. Kan ik je helpen?" vroeg ik vriendelijk, terwijl ik met mijn hand door mijn wilde krullen ging, terwijl ik in mijn andere hand mijn brooddoosje vasthield en mijn half lege flesje water onder die arm hield.

[ bericht aangepast op 28 jan 2015 - 23:50 ]

---

Bowties were never Cooler

Mia Elizabeth Ayres

Zuchtend sluit ik de stal van Madness. Meteen komt zijn brutale hoofd over de staldeur heen en snuffelt aan mijn arm. Ik zie zijn oren in zijn nek liggen en geef hem een harde tik op zijn neus. 'Stom beest,' mompel ik terwijl ik weg loop. Hij had er net weer een heel circus van gemaakt. Ik probeerde hem een halster om te doen, maar meneer had er niet zo'n zin in dus draaide hij constant zijn achterste naar me toe. Ik, met mijn stomme kop, had natuurlijk de staldeur te ver open laten staan en ja hoor, meneer loopt zo de stal uit. Daar liep hij dus, een twee-jarige eigenwijze hengst, midden in het gangpad. Gelukkig kon ik hem de bak injagen, en uiteindelijk heb ik daar zijn halster om gekregen. En als straf mocht hij een half uur extra komen trainen. Ja, nu is hij moe, maar dat weerhoudt hem er niet van om nog even brutaal uit te halen naar mijn schouder als ik weg loop. Ik negeer het maar. Ik kijk op mijn horloge. Lunchtijd, geweldig. Vandaag krijg ik een zogenaamde aspirant onder mijn hoede, voor een maand! Ik vind het niet erg, maar mijn eigen planning ga ik er niet voor aanpassen. Ik controleer alle stallen van de veulens, jaarlingen en paarden in opleiding even, maar zie dat Daniel de meeste naar buiten heeft gedaan. Goed zo, kunnen ze nog even paard zijn. Ook de stallen waren weer schoon. Vanmiddag zou ik met een aantal veulens beginnen of verder trainen met het halster. Ik had er zin in, de veulens zijn altijd een leuke uitdaging. Ik loop naar de ingang van de stallen, en zie Daniel bij een meisje staan. Ze heeft een grote koffer bij zich en een paar papieren in haar hand. De eerste aspirante, zo te zien. Ik laat ze maar, ik ga lunchen.

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

"Don't act like you care, no one does"

---

---

take me back to the basics and the simple life

Lucas 'Luke' Jones.
      Nu hij bij de box van Feline stond, duwde de witte merrie haar neus nogmaals tegen zijn schouder. De bovenste de van de staldeur stond net zoals bij de anderen open, gezien met een uitzondering die van Olympus ook was geopend. Normaal was de stal volledig afgesloten zodat niet toevallig een onwetende stalhulp zijn hand naar binnen stak, iets wat met de andere agressieve paarden ook waren gedaan. Het moest nou maar eenmaal geaccepteerd worden dat niet alle paarden op stal lieverdjes waren en ondanks dat hij een uitstekende band had met de meeste paarden, wilde zelfs Olympus nog wel eens naar hem uithalen.
      Na een half uur te hebben gezocht naar het hoofdstel, had hij het eindelijk gevonden. Een geïrriteerde zucht rolde over zijn lippen, er was tegenwoordig een nieuwe stalhulp die echt alles liet slingeren en ergens was hij blij dat Feline nu gedaan zou worden door een aspirant waar hij de leiding over zou krijgen. Het zou het probleem niet oplossen, maar nu waren ze hopelijk wat minder spullen kwijt. Die van Feline waren in ieder geval vaak veel te zoeken en hij hoopte dat de aspirante wat netter was met haar spullen. Die andere stalhulp zou hij er wel op aanspreken als hij nog meer spullen kwijt raakte.
      Na een snelle borstel over het dier haar vacht te halen, gooide hij het blauwe dekje en het zwarte zadel op haar rug. Het hoofdstel had het dier inmiddels in en hij maakte de singel losjes vast op het eerste gaatje voor hij de staldeur verder open schoof. Het klonk misschien wat overhaast, maar nadat ze haar spullen weg had geruimd wilde hij haar eigenlijk direct op het paard hebben. Hij wilde weten hoe ver hij haar kon krijgen qua rijden en wilde zeker het meeste uit haar krijgen, al was zijn doel vooral er voor zorgen dat ze niet bang werd zoals hem. Het litteken was nog altijd duidelijk te zien op zijn linker pols.
      April, de Husky van stal, liep op een drafje de stallen door en kwam even een aai halen voor ze weer verdween. Ze hadden hier samen met de hond van Dan drie honden lopen, gezien er naast April ook nog een Dalmatiër rond liep. Op zijn gemak liep hij richting de bak-deuren, waar hij de stalhulp tegen kwam. 'Dan, als je mijn aspirante tegen komt, stuur deze dan richting de bak wil je. Ik wil die meid direct op het paard hebben zodat ik weet wat ze kan. Ze heette als ik het goed heb Samantha.' Zei hij kalm, het meisje negerend. Ze was waarschijnlijk een van de aspiranten en als zij degene was die hij zocht, zal ze zelf maar naar hem toe moeten komen.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

"Don't act like you care, no one does"

---

---

take me back to the basics and the simple life

Daniel Christopher Smith
Het meisje zei helemaal niets, wat ik wel vreemd en enigsinds asociaal vond, maar gezien ze een probleem jongere was, dacht ik niet dat dit het enige probleem zou zijn wat dit meisje had. Ik pakte de papieren van haar aan en las die heel even door. "Scotty." zei ik, om mijn hond te roepen, die hier waarschijnlijk over de stal aan het struinen was, of met de andere honden aan het spelen was. Hij kwam aanrennen, maar achter hem hoorde ik ook al voetstappen van een paard. "Luke zal er zo denk ik zijn. Hij loopt hier meestal wel ergens rond. Feline is een lief paard, dus daar hoef je je ook geen zorgen te maken." zei ik met mijn altijd zware accent, voor ik me naar mijn hondje draaide, om hem Luke te laten zoeken. Toch was dat nergens voor nodig, want daar kwam de jongen al aanlopen met de Merrie bij zich. Ik begroette hem met een knikje en gaf het meisje haar papieren terug. Ik zuchtte zacht bij zijn woorden en keek even naar het meisje, wat blijkbaar Samantha heette. "Hier is ze, dus. Ze is wat stil. Ik ga zelf maar eens kijken hoe het op stal eruit ziet, want die nieuwe stalknecht die is aangenomen maakt er echt een potje van. Daarnaast wilde ik je ook vragen of ik met Olympus vanavond een rondje bos mag doen, gewoon om hem zijn benen eens goed te laten strekken zonder breekbare voorwerpen of andere levende wezens in de buurt." zei ik. Ik was aan het proberen hem handelbaarder te krijgen, zelfs al was ik maar een stalhulp. Hij vertrouwde me ongeveer en was een stuk kalmer dan bij de meesten. Hij bleef een echt rampenplan, druk, koppig, en agressief, maar goed. Ik hoopte dat ooit Lucas weer op zijn rug zou durven gaan zitten. Met een zachte fluit stuurde ik Scotty weer weg, zodat hij vast losliggende hoofdstellen en rommeltjes bij elkaar kon gaan scharrelen.

[ bericht aangepast op 29 jan 2015 - 14:29 ]

---

Bowties were never Cooler

Lucas 'Luke' Jones.
      'Luke zal er zo denk ik zijn. Hij loopt hier meestal wel ergens rond. Feline is een lief paard, dus daar hoef je je ook geen zorgen te maken.' Hij hoorde het nog net voor het meisje begon met praten. De manier waarop ze haar woorden uitsprak, herinnerde hem aan het feit dat hij met probleemkinderen zou moeten werken. Elke medewerker kende het verhaal van zijn of haar aspirant en haar stille, schuwe houding kwam overeen met wat hij gehoord had gekregen van de vader van het meisje. Ze was stil, wantrouwend en was blijkbaar getalenteerd. Hij zou haar vertrouwen moeten winnen wilde hij het beste uit haar krijgen als trainer, maar hij wilde haar zeker op het paard hebben. Ondanks dat hij zelf als de dood was voor het idee weer op de rug van een paard te moeten klimmen wilde hij niet dat andere hetzelfde zouden krijgen, dus hij wilde niet dat het meisje enkel naast het paard zou staan.
      Voor een moment stroopte hij de mouwen van zijn rode trui op waarbij het litteken niet langer verborgen bleef onder de stof ervan. Hij droeg een donkerbruine rijbroek en zwarte laarzen, al was hij er nooit mee op een paard geklommen. Hij droeg het enkel omdat hij er de beschikking tot had en het handiger was dan een spijkerbroek en gympen wanneer hij bezig was met de paarden. 'Hier is ze, dus. Ze is wat stil. Ik ga zelf maar eens kijken hoe het op stal eruit ziet, want die nieuwe stalknecht die is aangenomen maakt er echt een potje van. Daarnaast wilde ik je ook vragen of ik met Olympus vanavond een rondje bos mag doen, gewoon om hem zijn benen eens goed te laten strekken zonder breekbare voorwerpen of andere levende wezens in de buurt.' Zei Daniel vervolgens als een verduidelijking van wat het meisje had gezegd.
      Hij knikte even kort richting de stalhulp. 'Ik vind het best, al wil ik niet dat je alleen gaat. Ik wil geen herhaling van wat er toen met Juan is gebeurd.' Juan was een van de ruiters geweest die zo stom was alleen op pad te gaan met een paard, dat op de een of andere manier geschrokken was en zijn ruiter eraf had gebokt. Het dier was veilig thuis gekomen, maar de ruiter had zijn sleutelbeen gebroken en deed er toch even over terug te komen voor hij op stal aan was gekomen. Hij wilde absoluut geen herhaling van dat incident, vooral niet met Daniel en Olympus gezien hij de verantwoordelijke zou zijn. 'Desnoods laat je iemand meefietsen, maar ik wil niet dat je alleen gaat.' Hij wilde niet hebben dat iemand zodanig gewond raakte dat hij niet kon bellen of zelfstandig terug kon komen. Hij vroeg zich af waarom er überhaupt nog geen regels waren betreft het alleen buiten gaan rijden. Het was veel te onverantwoordelijk, vooral met paarden zoals Desiderio en Olympus. Hij had al vaker duidelijk gemaakt dat het gewoon niet de bedoeling was, maar je had natuurlijk ook altijd nog de mensen die absoluut niet wilde luisteren en gewoon hun eigen gang gingen.
      'Samantha, kom maar met mij mee. Je spullen kan je tijdelijk wel even in mijn kantoor dumpen.' Hij gaf een korte knik naar een witte deur. Hij liet het normaal gesproken open voor wanneer iemand wat voor hem had en hem niet kon vinden. Het nadeel er aan was enkel dat hij altijd een berg briefjes, papier en andere spullen op moest ruimen voor hij weer normaal aan het werk kon. Al had je natuurlijk ook nog de mensen die gewoon netjes hun briefjes op het prikbord naast het bureau hingen, wat voor hem vaak gewoon even net wat overzichtelijker was.
      Hij pakte de teugels weer goed vast. In een automatische stak hij zijn arm er altijd doorheen wanneer hij los liet, zodat het dier niet weg zou kunnen lopen wanneer het zou willen. Hij moest enkel even een cap regelen, dat ze er verder niet op gekleed was maakte niet erg veel uit. Voor morgen regelde hij wel rijdkleding als ze die zelf nog niet bij had, want ze leek inderdaad wel ervaring te hebben aan haar houding in de buurt van de paarden.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.