• Een groep vrienden gaan samen op vakantie naar een tropisch eiland. Een dure reis, maar de meeste zijn dan ook vastbesloten er een onvergetelijke vakantie van te maken. Alles gaat goed, totdat ze in de auto zitten. Ze zijn net aangekomen met hen vlucht en in hen huurauto's rijden ze naar de accomodatie waar ze de dagen zullen doorbrengen. Daar komen ze echter nooit aan. Tijdens de reis komt er plots een diepe mist, waardoor alle auto's terecht komen in een botsing en iedereen even van de wereld is. Wanneer ze wakker worden, hebben ze geen idee waar ze zijn. Het enige wat ze kunnen herinneren is wat ze hebben gedaan sinds ze op het eiland zijn aangekomen. De enige hulpmiddelen die ze hebben, zijn degenen waarbij ze in de auto zaten. Of ze zich uit de situatie gaan redden weet niemand. Één ding is zeker; het wordt een onvergetelijke vakantie...

    Deze RPG is gebaseerd op Lonely Road. Deze RPG is een tijd geleden geopend door Davon, maar vervolgens ook snel weer doodgelopen. We hebben haar toestemming op het opnieuw op te starten.


    Regels:
    • Schrijf in Abn Nederlands en volg de juiste spellingsregels.
    • Bestuur enkel je eigen personages, behalve als toestemming van de speler van het personage hebt.
    • Schrijf minimaal 200 woorden per post. Dit is makkelijk te behalen.
    • Nieuwe topics worden alleen aangemaakt door Sadventure en mij.
    • Wees aardig tegen elkaar.


    We beginnen wanneer iedereen aankomt op het vliegveld. Dat is de plaats waar ze verzamelen. Ze zullen dus ook allemaal met hetzelfde vliegtuig vertrekken. Het is 's ochtends vroeg en het vliegtuig vertrekt om 7:00. Al dat gedoe met douane bestaat even niet, dus ze verzamelen direct in de gate.

    De groepen zijn als volgt;

    • Daniel, Amy, Jeremiah, Elisa, Sebastian, Liliam.
    • Jason, Maeve, Samantha, Liam, Vincent.
    • Cayden, Patrick, Elle, Aeroline, Scarlett.

    [ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 22:00 ]


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    [MT]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [Heh, MT^^]


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    [Mijn topics (; ]


    26 - 02 - '16

    [Mon Topieks (:]


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    (Mijn Topics^^)


    We've lived in the shadows for far too long.

    MT.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    SAMANTHA "SAM" ROSANNAH COLTON
    ___________________________________________________



    ___________________________________________________

    Mijn koffer achter me aan slepend loop ik naar een lege stoel, die zich bevindt in de gate waar ík me moet bevinden. Ik zou er een tijdje tussenuit gaan, met wat anderen. Iets waar ik totáál tegenop zag, maar het moest zo zijn. Het liefst had ik gewoon een trip voor mezelf gehad, echter was dit helaas niet mogelijk. Ik wilde niet in het bijzijn van anderen zijn, gezien ik me dan totaal niet veilig voel.
    Ik zet mijn koffer neer en neem plaats op de stoel, waarna ik mijn nagels kort langs de littekens op mijn polsen laat glijden. Lichte pijn voel ik door mijn polsen gaan wanneer ik dit doe, maar ik bijt op mijn lip en ga door. Mijn pleegouders wisten er niet van, en ze mochten het ook nooit te weten komen. Ik heb ze al genoeg teleurgesteld door op de basisschool en de Middelbare school meerdere malen geschorst te zijn.
    Ik doe de mouw van mijn leren jack omlaag, waarna ik mijn koffer kort openrits en mijn notitieboekje pakte. Men noemde mij creatief, al ik dat totaal niet vond. Ik pakte mijn pen uit mijn etui en begon een doodshoofd te tekenen. En dan niet de horror-versie met bloed, nee integendeel. Artistieke doodshoofden was waar ik om gaf.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Mt. ^^


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    AEROLINE CADENCE DEVERAUX



    Terwijl Fall Out Boy door mijn oortjes denderde, liep ik met mijn koffer door het vliegveld naar mijn gate. Een vakantie met een paar anderen klonk werkelijk als muziek in mijn oren en kon daarom het aanbod niet weigeren. Vanuit mijn ooghoeken zag ik een kleine Starbucks kiosk, maar liep weer verder. De geur van vers gemalen koffie drong mijn neusgaten binnen en keek achter mijn schouder om, zuchtte en liep terug naar de kiosk – er was volgens mij nog zat tijd over en er stond overigens geen rij bij de koffiezaak, wat niet vaak gebeurde. Ik beste mijn vaste bestelling als ik bij de Starbucks kwam – mijn Vanilla Latté. Met een glimlachje betaalde ik en nam na een paar minuutjes wachten de koffie aan.
          Daarna vervolgde ik mijn reis naar de gate, waar ik op het vliegtuig moest wachten. Eenmaal aangekomen bij de gate, zag ik een blond meisje zitten, maar ging niet bij haar zitten. Ik trok mijn koffer achter me aan en plofte neer op een willekeurige stoel. Fall Out Boy blèrde nog steeds door mijn oordoppen en zachtjes neuriede ik mee met 'Irresistible' terwijl ik wat nutteloos door mijn telefoon scrolde. Ik had erg zin in een vakantie en daar was ik ook wel aan toe.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2015 - 21:14 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Mt


    -

    MT.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    (Mijn topics)


    Happy Birthday my Potter!


    Maeve Darling

    Mijn koffer had ik ingepakt, mijn huis had ik verlaten en nu stond ik op het vliegveld. Ik had mijn koptelefoon maar opgezet, in de hoop sociaal contact zoveel mogelijk te kunnen vermijden. Ik had mijn favoriete nummer opgezet op een volume dat hard was, maar niet zo hard dat ik doof zou worden. Ik had hier maar aan meegedaan, in de hoop mijn sociale skills een beetje te kunnen bijschaven. Ik was niet super sociaal. Sterker nog, ik had het sociale niveau van een pinda. Er moest iets veranderen, volgens zo'n beetje iedereen, dus ik besloot aan deze vakantie deel te nemen. Het vliegveld was druk. Ik pakte mijn mobieltje uit mijn broekzak en keek hoeveel tijd ik nog had. Tijd zat, volgens mij. Ik verbrak mijn constant, rechtdoor rechtuit, lopen en sloeg af naar een snackbar. Ik snakte gewoon naar een heerlijke snack. Een kroket wel te verstaan. Ik was dol op kroketten en kon deze dan ook niet weigeren. Na een euro vijftig te hebben betaald, nam ik de kroket aan en begon te eten. Binnen een krappe tien minuten had ik de snack in zijn geheel verslonden. Ik veegde met het bijgevoegde servetje mijn mond af en gooide het vervolgens netjes in de afvalbak. Daarna liep ik verder naar de gate. Daar zag ik twee meiden, volgens mij Aeroline en Samantha, staan. Eentje was iets aan het tekenen en de ander was met haar telefoon bezig. Ik observeerde ze van een afstand en ging ook maar een beetje met mijn mobiel prutsen, terwijl ik zenuwachtig het volume van mijn mp3-speler iets opschroefde toen hij was overgeschakeld naar een ander nummer. Inmiddels schalde 'Mr Rock and Roll' van 'Amy McDonald' door mijn koptelefoon. Ik genoot van het nummer en schonk geen verdere aandacht meer aan mijn omgeving.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2015 - 21:52 ]


    26 - 02 - '16


    ________________________________________________________
    Scarlett Annalyn Annabeth Merlyn
    "Just call my name
    You'll be okay
    Your scream is burning through my veins."

    ____________________________________________

    Terwijl ik mijn rugtas goed over mijn schouder duw, pak ik mijn koffer stevig vast en loopt ik verder naar mijn gate. Ik neurie zachtjes mee met het nummer Crawl van Breaking Benjamin dat door mijn koptelefoon klinkt. Ik zucht even en tik mee op het ritme van de muziek. Een vakantie met andere klonk aantrekkelijk, en zeker omdat ik dan wat quality time met Sebastian door kan brengen. Ik mis hem eigenlijk best wel, mijn halfbroer. Vroeger kon hij nooit accepteren dat onze moeder verder ging met mijn vader, in mijn ogen dan. Maar ik snapte het al wel, op jonge leeftijd al, dat wij niet dezelfde "Papa" hebben.
    Ik schuif mijn koptelefoon nog een beter op mijn hoofd, en vervolg mijn weg naar mijn gate, waar al zeker drie meiden waren; Maeve, Aeroline en Samantha. Ik glimlach en loop naar Aeroline voor geen enkele reden. Eenmaal bij haar aangekomen zak ik neer in de stoel naast haar, zeker niet wachtend op een "hallo" of "Hoi". Toch knik ik even in haar richting, ik weet niet of ze het ziet. Maar dan leun ik achterover en kijk ik voor me uit, bedenkend wat ik wel niet allemaal met Sebastian zal gaan doen deze vakantie.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    MT- ookal heb ik m'n perso nog steeds niet aangemaakt ivm tijdtekort


    take me back to the basics and the simple life