Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 dec 2014 - 23:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Hide Thurston
Hide en Pipkin liepen de gangen door naar de eetzaal. Ze waren zeker te laat voor de sorteerceremonie, maar ach, ze moesten een bezoekje doen aan Proffesor Zwamdrift die weer eens wat zag over de toekomt.
Hide had met ogen open naar haar geluisterd. Daarna liep hij met Pips vlak achter hem de hoek om, waar de mondhoeken van Hide omhoog kwamen. 'Lucka, oude
vriend,' riep hij naar de geest in het midden van de gang.
De geest keek op en zweefde wat aan de snelle kant naar de twee broers. 'Pipi en toekomst jongen,' zei hij. Hide trok zijn wenkbrauw omhoog en keek naar pipkin en terug naar Lucka.
'Toekomst jongen?' vroeg Hide nieuwsgierig. Hij had die naam wel vaker gehoord, hij was dol op waarzeggerij en volgens de studenten van zijn afdeling waren ze nou eenmaal wat roddelbaar.
Lucka hield zwijgend zijn mond. ' Zomer doorgekomen?' vroeg Pipkin en Lucka schudde zijn hoofd. 'Die schilderijen in het trappenhuis zijn saaier dan de stofnesten in de hoeken. Niks te beleven als jullie er niet zijn, vooral als er niks uit te halen valt,' zei hij en keek de twee broers aan.
'Bij jullie trouwens?' vroeg hij.
'Leuke zomer, elkaar in de trein kwijtgeraakt laatste schooljaar voor Hide,' sprak Pipkin schouderophalend. De drie jongens besloten om maar naar de greath hal te gaan.
'Volgens Zwamdrift staat er iets te gebeuren dit jaar, maar wat weet ik niet,' zei Hide zacht tegen Lucka. 'Je weet dat Zwamdrift wat gestoort kan overkomen?' vroeg Lucka spontaan.
Hide schoot in de lach, waardoor Pipkin in gesprek raakte met zichzelf.

Ugh, ben maar met mijn drie personages een gesprek begonnen. Laatste tijd wat ziekerig, dus kan niet heel veel schrijven.

Vampire + Servant = Servamp

[Ik ga zomenteen schrijven! Wil iemand trouwens iets zijn van Cathy, een vriend(in) ofzo?]

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

George Weasley

We bleven zwijgend stil staan terwijl de minuten zich lagzaam verstreken. Ik wilde net wat gaan zeggen over de hoed maar kreeg de kans niet toen Campbell me in een omhelzing trok en ik lachend weg keek.
'Echt waar, het komt goed Camp..'
‘Ah, jullie hebben het weten te vinden. Uw broer vermaakte zich anders uitstekend in het ziekenhuisbed. Ik zou haast bang zijn dat ik wat verstoord had.’
Campbell liet me weer los bij het horen van Perkamentus zijn stem. Merlin, waarom komt hij iedere keer als we elkaar betasten?
De wenteltrap verscheen achter de standbeeld en Campbell trok me mee de trap op. Toen we eenmaal boven waren, volgden we Perkamentus zijn kantoortje in waar hij stil bleef staan en naar het krukje keek die midden in het kamertje stond, samem met de stoffige, oude soorteerhoed.
‘Als u zou willen plaatsnemen, meneer Saunders.’
‘Ik ehm. Voordat- voordat- dit gebeurd; mag-mag ik- ik bedoel waar stonden de afdelingen ook al weer voor?’
Ik trok verbaasd mijn wenkbrauwen op, wat niet lang duurde tor wr een glimlach op mijn gezicht verscheen.
'Oeh- Mag ik het vertellen?' Vroeg ik enthousjast en liep ik ongevraagd naar Perkamentus zijn bureau toe om vervolgens op zijn grote schoolhoofd-stoel ging zitten. Ontspannend leunde ik achterover en zuchte even voordat ik begon.
'Laat ik maar niet de gezang van het soorteerhoed herhalen; ik vertel dit wel op mijn eigen manier.' Met een zakelijke kuch kwam ik rechtop zitten en keek Campbell sserieus aan. Oh merlin, ik kan niet wachten tot hij gesorteerd word..
'De slimme koppen komen in Rowena Ravenclaw haar afdeling, namelijk Ravenclaw, de knappe, sterke en dappere ridders komen in de afdeling van Godric Griffoendor, Zalazar Zwadderig mag verdwijnen en Huflepuff.. ja, alles wat ik weet is dat hun logo geel is en denk ik betrouwbaar.'
Ja, ik was iets te enthousiast.

Kom op Camp, maak George blij

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
'k denk dat ik toch camp n leerjaar 6 zet voordat er een Cared bitchfight komt x'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Oeh- Mag ik het vertellen?’ Voordat ik of professor Perkamentus konden protesteren liet George me los om naar de bureau van Dumbledore waar hij achter ging zitten op de grote stoel. Geschokt legde ik mijn hand voor mijn mond terwijl ik angstvallig keek van Perkamentus naar George- en tot mijn grootste schok leek Perkamentus dit allemaal; goed te vinden. Iets wat dan ook nooit; en ten nimmer goedgekeurd zou worden op Klammfels. Je keek wel beter uit om on-respectvol tegen je meerdere; schoolhoofd te zijn.
‘Laat ik maar niet de gezang van het sorteerhoed herhalen; ik vertel dit wel op mijn eigen manier.’ Van zijn ontspannen houding liet hij een ietwat zakelijke gekuch voordat hij rechtop ging zitten wat me meteen hem liet aankleden in zijn galagewaad wat er enorm sexy uit zag, waardoor mijn hoofd vuurrood voelde worden. Oh merlin; normaal blijven; Campbell. Iets wat totaal niet hielp gezien hij naar me staarden en ik maar onwennig met mijn ene hand mijn elle boog vastpakte.
‘De slimme koppen komen in Rowena Ravenclw haar afdeling, namelijk Ravenclaw, de knappe, sterke en dappere ridders komen in de afdeling van Goderic Griffoendor, Zalazar Zwadderig mag verdwijnen en Hufflepuf.. ja, alles wat ik weet is dat hun logo geel is een ik denk betrouwbaar.’ Ik glimlachte wat verlegen en wenste de rode gloed die ik letterlijk op mijn gezicht voelde branden weg. Merlin; dit ging nog wat worden terwijl ik krampachtig nog naar iets zocht om nog meer tijd te rekken maar blijkbaar had professor Perkamentus dit door gezien hij; ‘Ga maar zitten, meneer Saunders. Het is zo voorbij.’ Ik beet nerveus op mijn lip voordat ik langzaam naar de kruk toe kwam lopen waar ik zo sloom mogelijk op ging zitten en al veels te gauw voelde ik een stof letterlijk over mijn hoofd heen vallen waardoor ik snel mijn ogen dichtkneep.
‘Vreemd. Vreemd.’ Oh merlin- alsjeblieft laat dit Perkamentus stem of van George zijn; anders wist ik zeker dat ik gek in mijn hoofd werd. ‘Je word niet gek in je hoofd.’ Ik slikte haast mijn tong in terwijl ik de kruk stevig vast hield. ‘Zwadderich of Hufflepuf. Vreemd, maar ik denk toch dat ik voor-‘
Nee, nee niet Zwadderich of Hufflepuf. Niet Zwadderich of Hufflepuf. ‘Niet Zwadderich of Hufflepuf?’ hoe raar het ook klonk- maar de hoed leek verbaasd. Merlin- de twee afdelingen die George het meest leek te afschuwen; als ik daar in kwam dumpte hij me meteen. Alsjeblieft, Gryffindor. Alsjeblieft. Dat was nog het enige wat George goed leek te vinden- Alsjeblieft Gryffindor.
‘Gryffindor?..’ de hoed leek druk bezig te zijn met denken voordat hij uiteindelijk besloot.
‘Zwadderich, zal je verder leiden dan Hufflepuf of Gryffindor zouden kunnen; het zit in je. Je moet het alleen nog toelaten en Zwadderich kan je ermee helpen.’ Besloot hij. Merlin nee, Gryffindor… Gryffindor herhaalde ik herhaaldelijk in mijn hoofd. ‘Als je het zeker weet… GRYFFINDOR!’ met een ietwat harde zucht trok ik de hoed van me af en alsof ik net uit een plens koud water kwam deed ik een paar stappen achteruit.
Ik zag hoe bedachtzaam Perkamentus keek waardoor ik nerveus afvroeg of ze iets ervan mee hadden gekregen waardoor ik maar even snel van George keek tot mijn vingers. Merlin; George mocht nooit erachter komen- als hij niet alles gehoord had dat de hoed mij in Hufflepuf of Zwadderich wilde zetten.
‘Dat word dan leerjaar 5 Gryffindor, meneer Saunders.’ Geschokt keek ik op.
‘Uhm, u bedoeld leerjaar 7, professor Dumbledore?’ in plaats van dat hij toegaf op zijn foutje schudde de oude heer zijn hoofd waardoor ik voor hulp oogcontact met George zocht.
‘Het lijkt me beter als u in leerjaar 5 instroomt, meneer Saunders, sorry.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Ik zag Campbell glimlachen, maar ontweek mijn blik. Hij was vuurrood van het blozen waardoor ik een grijns niet kon onderdrukken.
‘Ga maar zitten, meneer Saunders. Het Is zo voorbij.’
Ik bleef op het stoel zitten en volgde Campbell zijn bewegingen tot aan dat hij op het stoel ging zitten en het hoed tot over zijj ogen gleed. Voor een lange tijd bleef het stil terwijl ik van Campbell naar het hoed en Perkamentus keek. De schilderijen in het kamertje staarden ook nieuwsgierig naar Campbell. Het suurde zo lang, blijkbaar zaten die twee in een discussie. Net als met mij in mijn eerste leerjaar. Als een kleine uitdaging lokte ik de hoed zo ver waardoor hij mij na een miniut of tien bijna in zwadderig zou gaan plaatsen omdat ik het zo graag wilde en de hoed daarmee ook uit ging dagen, maar plaatste mij uiteindelijk toch maar in Griffoendor omdat ik hier gewoon hoorde. Ik wil ook niet hooghartig gaan klibken, maar de hoed heeft wcht altijd gelijk. Hij luisterd nirt zo snel en simpel daar wat de drager zelf wilt. Het gaat meer om je karakter en- en..
'GRYFFINDOR!’
Oh in merlijns baard nog wel. Verbaasd keek ik op naar Campbell die het hoed vliegensvlug van zich af deed, van het stoel op sprongen gelijk een paar atappen naar achteren zette. Ik weet niet of ik blij moest wezen of verbaasd. En ik denk dat Perkamentus er ook zo over dacht aangezien hij met dezelfde blik naar Campbell staarde.
‘Dat word dan leerjaar 5 Gryffindor, meneer Saunders.’
Ik fronstw mijn voorhoofd en wierp Campbell een verwarde blik towm zei hij niet dat hij in leerjaar zeven geplaatst zou worden?
‘Uhm, u bedoeld leerjaar 7, professor Dumbledore?’ ‘Het lijkt me beter als u in leerjaar 5 instroomt, meneer Saunders, sorry.’
Campbell wierp me een blik wat zei dat hij om mijn hulp riep. Maar ik staarde hem nog steeds verbaasd aan voordat ik mijn mond uiteindelijk open trok en vroeg; 'zei je niet dat je in onze leerjaar zou gaan beginnen?' Ik bleef even stil staan en schudde even met mijn hoofd voordat ik me naar Perkamentus wierp.
'Ik bedoel- leerjaar vijf is toch te laag voor hem? Ik durf zelfs te wedden dat hij al bij klammfels meer heeft geleerd dan mij en Fred samen.'
Ik stop daar even en keek weg.
'Oke, mij en Fred samen sowieso aangezien we maar iets van drie slijmballen hebben gehaald.. maar ik bedoel dus de stof die krijgen in leerjaar zeven.'
Met een klein glimlachje keek ik op en staarde Perkamentus maar aan.
'En als hij nou in leerjaar zeven komt en hij komt stoffen tegen die hij totaal niet begrijpt zijn er nog zat studenten die hem het snel kan uitleggen.'
Nu wierp ik Campbell een blik en boorde mijn blik haast in die van hem.
'Toch, Campbell?'

[ bericht aangepast op 16 dec 2014 - 22:21 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Zei je niet dat je in onze leerjaar zou gaan beginnen? Ik bedoel- leerjaar vijf is toch te laag voor hem? Ik durf zelfs te wedden dat hij al bij Klammfels meer heeft geleerd dan mij en Fred samen. Oke, mij en Fred samen sowieso aangezien we maar iets van drie slijmballen hebben gehaald.. maar ik bedoel dus de stof die krijgen in leerjaar zeven. En als hij nou in leerjaar zeven komt en hij komt stoffen tegen die hij totaal niet begrijpt zijn er nog zat studenten die hem snel kunnen uitleggen. Toch, Campbell?’ ik voelde zijn blik hevig op mijn branden die ik met al mijn kracht ontweek waardoor ik maar naar Dumbledore keek. ‘Alsjeblieft, professor Dumbledore. U weet net zo goed als ik dat ik niet langer dan een jaar hier kan blijven.’ Murmelde ik wat zachter zodat ik met heel mijn hart hoopte dat George het niet hoorden. Perkamentus integendeel haalde zijn bril van zijn neus en ging die onverstoord boenen wat eeuwenlang leek te duren voordat hij hem weer opzetten.
‘Ik wil je wel die kans geven; meneer Saunders- maar we weten beide wat voor les er op Klammfels gegeven word en we weten ook beide van uw hersenbloeding en uw extra ondersteuning op Klammfels omdat u het niet redden…’
Ik slikte nerveus terwijl ik het niet kon laten om professor Dumbledore wanhopig aan te kijken.
‘U heeft gelijk; maar zoals u zegt; de lessen waren totaal anders- andere stoffen en- en ik had altijd zwerkbal. Iedere dag een paar uur en.. en nu heb ik niks meer.. dus.. dus..’ murmelde ik wanhopig.
‘Als ik je zou laten overstappen.. dan zou je officieel in leerjaar zes te horen komen, meneer Saunders…’ met dat bleef hij weer stil waardoor ik alleen hem maar stilzwijgend kon aanstaren.
‘Ik wil u alleen de kans aanbieden om leerjaar zeven te gaan beginnen wanneer u aangeeft wanneer u hulp nodig heeft.’ Ik fronste mijn wenkbrauwen en durfde hierbij George totaal niet aan te kijken.
‘O-oke.’ Murmelde ik wat verbaasd.
‘Ik zou aan professor Anderling vragen of ze u bijles wilt geven, maar zodra ik merk dat het fout gaat; ga je naar leerjaar 5, meneer Saunders. En dit is niet omdat ik niet denk dat u niet aan kan; dit doe ik omdat je niet weet wanneer het genoeg is.’ Een akelige stilte volgde daarop waardoor ik maar bedachtzaam knikte voordat professor Perkamentus mij een glimlach stuurde.
‘Ik denk dat het beter is als jullie beide weer terug naar de ziekenzaal gaan. Vanaf morgen avond staat er een bed voor je klaar in de slaapzaal.’ Hij keek weer op zijn klok voordat hij geacteerd verbaasd opkeek. ‘Ik moet nog een zaal afsluiten.’ Zei hij met een glimlach. Waardoor ik maar stil knikte en maar om mijzelf een houding te geven een hand door mijn haar haalde.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

 ‘Alsjeblieft, professor Dumbledore. U weet net zo goed als ik dat ik niet langer dan een jaar hier kan blijven.’
Verbaasd wierp ik Campbell een blik toe die naar Perkamentus zat te staren die zijj bril zat te boenen. Waarom kan hij hier niet langer dan een jaar blijven? Oké, misschien hoef ik niet alles van Campbell af te weten maar alsnog, dit is iets wat ik graag wil gaan weten.
‘Ik wil je wel die kans geven; meneer Saunders- maar we weten beide wat voor les er op Klammfels gegeven word en we weten ook beide van uw hersenbloeding en uw extra ondersteuning op Klammfels omdat u het niet redden…’
‘U heeft gelijk; maar zoals u zegt; de lessen waren totaal anders- andere stoffen en- en ik had altijd zwerkbal. Iedere dag een paar uur en.. en nu heb ik niks meer.. dus.. dus..’
‘Als ik je zou laten overstappen.. dan zou je officieel in leerjaar zes te horen komen, meneer Saunders… Ik wil u alleen de kans aanbieden om leerjaar zeven te gaan beginnen wanneer u aangeeft wanneer u hulp nodig heeft.’
Ik keek weer terug naar Campbell die een verbaasde blik op had gezet, net zo verbaasd als ik was net.
‘O-oke.’
‘Ik zou aan professor Anderling vragen of ze u bijles wilt geven, maar zodra ik merk dat het fout gaat; ga je naar leerjaar 5, meneer Saunders. En dit is niet omdat ik niet denk dat u niet aan kan; dit doe ik omdat je niet weet wanneer het genoeg is.’
Een stilte volgde zijn woorden waarin Perkamentus met een glimlach met zijn hoofd knikte.
‘Ik denk dat het beter is als jullie beide weer terug naar de ziekenzaal gaan. Vanaf morgen avond staat er een bed voor je klaar in de slaapzaal. Ik moet nog een zaal afsluiten.’
Ik perste een glimlach tevoorschijn en keek terug naar Campbell.
'En dan gaan wij wel weer terug. Dank u wel, professor.'
Met dat greep ik naar Campbell zijn hand en trok hem mee de kantoortje uit. Nog steeds zei ik niets tot we ook het wendeltrap verlieten en een aantal meters het gang in liepen tot ik hen weer tot stilstand trok en hem met een glimlach aankeek.
'Ik zei toch dat het goed zou komen.' Zei ik en trok hem in een lichte knuffel.
'En je bent zelfs nog in Griffoendor beland. En jij beweerde dst je een zwadderaar was.'
Ik loet hem weer los en duwde mijn blije gezicht een beetje weg om hem ietwat serieus aan te kunnen kijken.
'Ik weet niet waarom je hier maar een jaar kan blijven, of waarom je überhaupt tegen me loog over dat je sowieso in leerjaar zeven geplaatst zou worden, maar laat ik dat maar beter niet vragen.'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Sorry dat ik zo weinig reageer, mijn Wifi ligt er steeds uit

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘En dan gaan wij wel weer terug. Dank u wel, professor.’ Met dat omsloot George mijn hand en ik kon het niet laten om hem ietwat angstig aan te staren. Merlin; alsjeblieft. Laat hem niks moeilijks vragen; laat hem gewoon tijdens mijn en dumbledores conversatie spontaan doof geworden zijn; voor maar even.
‘Ik zei toch dat het goed zou komen.’ Ik voelde zijn armen om mijn lichaam heen gesloten worden terwijl ik me dichter tegen hem aandrukte en mijn hoofd tegen zijn borstkas drukte en zijn geur opsnoof.
‘En je bent zelfs nog in Griffoendor beland. En jij beweerde dat je een zwadderaar was.’ Nerveus beet ik op mijn lip terwijl de akelige stemmetje van de hoed in mijn hoofd nog hoorde nagalmen. ‘Vreemd, vreemd. Zwadderich of Hufflepuf. Vreemd.’ Ik kneep angstvallig mijn ogen dicht terwijl George afstand creëerde waar ik vaag van bewust was. Net zoals dat zijn brede sterke armen rond mij heen verdwenen.
'Ik weet niet waarom je hier maar een jaar kan blijven, of waarom je überhaupt tegen me loog over dat je sowieso in leerjaar zeven geplaatst zou worden, maar laat ik dat maar beter niet vragen.’ Mijn hart leek plotseling in een klomp ijs te veranderen terwijl ik akelig bewust was van Georges ogen die met mijn ogen contact probeerde te maken wat ik zo veel mogelijk aan het vermijden was.
‘Maak je geen zorgen..’ zei ik terwijl ik nerveus met mijn vingers speelde.
‘Ik zei toch dat ik je jaar niet zou laten verpesten door míjn problemen- ik- ik red me wel. Ik beloof morgen met Kealan te praten zodat hij je niet lastig valt- en.. niks hoeft te veranderen.’ Murmelde ik zachtjes voordat ik een zachte kus op zijn kaak komt. ‘Ik.. we hoeven dus ook niet naar ziekenzaal. Tenzij jij nog wat nodig hebt. Ik kan ook best op de grond slapen.’ Dit was voornamelijk omdat ik ergens bang was- dat als ik per ongeluk in slaap zou vallen madame Plijster me zou betasten in mijn slaap waar ik wakker van zou worden. Dat zou dan ook niet de eerste keer zijn dat dat voor gevallen zou zijn. Het ergste van alles dat toen ik vroeg of dit normaal was; ze enorm verontwaardigd was. Blijkbaar was het heel normaal om mensen te betasten in hun slaap voor madame Plijster- en ik had geen zin om nu al in de ziekenhuis te komen aan het begin van het jaar. Ik red me wel.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

OutlawQueen schreef:
Sorry dat ik zo weinig reageer, mijn Wifi ligt er steeds uit

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

 ‘Maak je geen zorgen.. Ik zei toch dat ik je jaar niet zou laten verpesten door míjn problemen- ik- ik red me wel. Ik beloof morgen met Kealan te praten zodat hij je niet lastig valt- en.. niks hoeft te veranderen.’
Hoewel ik er niet mee eens was, bleef ik toch nog stil staan toen hij een kus op mijn kaak drukte.
‘Ik.. we hoeven dus ook niet naar ziekenzaal. Tenzij jij nog wat nodig hebt. Ik kan ook best op de grond slapen.’
Ik schudde met mijn hoofd en pakte met mijn beide handen naar zijn hand.
'Als er iets is of er is iets gebeurd, vertel het me Camp. Je verpest mijn jaar er heus niet mee, ik heb er geen zin in om jou de hele jaar door verdrietig te zien terwijl ik er zelf niets aan kan doen, of niet eens weet wat er is.' Zei ik, haast met een streng ondertoon die ik maar probeerde te verbergen.
'En we hoeven niet meer teeug naar het zieknzaal te gaan denk ik. Aangezien perkamentus al mij oftewel fred heeft gered,ben ik nu ook vrij.' Zeg ik dan.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

OutlawQueen schreef:
Sorry dat ik zo weinig reageer, mijn Wifi ligt er steeds uit

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

'Als er iets is of er is iets gebeurd, vertel het me Camp. Je verpest mijn jaar er heus niet mee, ik heb er geen zin in om jou de hele jaar door verdrietig te zien terwijl ik er zelf niets aan kan doen, of niet eens weet wat er is.' Zei toon klonk streng waardoor ik maar zachtjes fluisterde; ‘Er is niks.’ Wat leek te voldoen.
'En we hoeven niet meer terug naar het ziekenzaal te gaan denk ik. Aangezien Perkamentus al mij oftewel Fred heeft gered ben ik nu ook vrij.'
Ik trok mijn mondhoeken wat omhoog als wijze van een glimlach terwijl ik ondoorbroken met mijn vingers speelde.
‘Ik denk dat je het wel fijn vind- om Fred en Ralf te zien- of al je andere vrienden. Ik bedoel het is per slot van rekening lang geleden sinds je ze gezien hebt.’ Ik wierp voorzichtig een glimlach omhoog voordat ik weer naar beneden staarden. Ik had letterlijk niemand hier; en ik verwachtte eigenlijk niet dat ik iemand hier zou vinden die hier met mij om zou willen gaan; dus ik kon mijzelf volop op het huiswerk maken richten en dan kon George doen- wat hij ook wilde doen. Voor nu was denk ik het handigst om George zo veel mogelijk ruimte te geven; zodat hij niet al te gauw mij zat was.
‘Dus.. veel plezier.’ Probeerde ik maar zo vrolijk te klinken voordat ik me omdraaide en maar besluiteloos weg begon te lopen ondanks dat ik geen flauw idee had waar ik mee bezig was. Of jawel; George ruimte geven zodat ik hem morgen kon lastigvallen tussen de lessen door omdat ik geen flauw idee had waar ik me überhaupt nu bevond- behalve dat ik in een gang stond. Misschien was het handig om het nu te leren nu George naar zijn vrienden en familie kon.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘Ik denk dat je het wel fijn vind- om Fred en Ralf te zien- of al je andere vrienden. Ik bedoel het is per slot van rekening lang geleden sinds je ze gezien hebt. Dus.. veel plezier.’ hij draaide zich om en liep van me weg. Ik schudde met mijn hoofd en beende hem achterna.
'En waar denk jij dan heen te gaan?' Vroeg ik. Hij klonk alsof hij van mij af wilde, alsof hij mij eilde gaan vermijden. Kan ik best wel geloven, tenminste, als ik 24/7 aan hem sta te plakken net als wat ik nu ook deed.
'En alsnog, we kunnen nergens heen. Want als Perkamentus het feestmaal nu gaat afsluiten, betekent het dat we naar onze leerlingenkamers moeten keren.' Ik trok zachtjes een mondhoek omhoog en kwam voor Campbell staan.
'Of probeer je me te vermijden? Want de hele dag al lijkt dat zo. Ik meen wat ik eerder in het trein ze ook echt he Campbell; als je even alleen wilt zijn, zeg het. Want ik wil je geen ongemakkelijke gevoel geven.'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••