George Weasley
Voor een lange tijd bleef het stil, iets wat me nerveus maakte. Ik dacht maar de hele tijd aan Campbell. Waar was hij, wat deed hij, was hij veilig, wijs hij gewond. En iets wat ik van mezelf erg haat is dat ik me niet op hem richtte toen Kealan me los had gelaten en Campbell neersloeg. Ik zucht zachtjes en voelde een aantal ogen op mijn rug prikken en ergend wist ik dat Fred naar me keek. Ja, dat wist ik gewoon.
'George, als ik op dit moment in dat bed zou liggen, zou jij mij dwíngen om dat drankje op te drinken. Desnoods zou je mijn mond openhouden en het in mijn keel gooien, of ik het nou wil of niet. En geloof me, zo ver ga ik ook hoor. Denk niet dat jij de enige van ons bent die voor iemand anders kan zorgen.' Ik kijk op de klok. 'De avond is nog jong, ik heb alle tijd. En ik blijf hier zitten tot jij dat drankje drinkt.'
Ik bleef even stil liggen voordat ik mezelf met een kleine kreun overeind trok en Fred nog even aanstarde. Zonder weg te kijken, greep ik naar de beker die Madama Plijster voor me had gegeven en hield het voor mijn neus. Ik keek weer weg van hem om in het beker te kijken waar een gelige vloeistof in zat en nog geen een seconde te twijfelen of te wachten, dronk ik hem tot de laatste druppel op en gooide het terug op mijn nachtkastje neer En keek Fred weer aan. Het smaakte eigenlijk niet eens zo erg. Het smaakte naar.. niets.
'Je hebt gelijk.' Mompelde ik dan en keek weer weg. Ik zag Madama Plijster naar me glimlachen en pakte de lege bekertje van mijn nachtkastje op.
'Goed. Blijven jullie bij hem en zorgen jullie er voor dat hij niet weer uit het ziekenzaal gaat glippen net als voeig jaar?'
'Natuurlijk.' Hoorde ik Ralf zeggen voordar Madama Plijster uit zicht verdween. Met een kleine zucht staarde ik maar naar mijn vingers. Ja, dat was alles wat ik nu kon doen terwijl ik het liefst uit deze bed spring en alles op alles zou gaan zetten om Campbellte vinden.
'.. je kon me ook daar laten. Ik was niet zo erg ernstig gewond.. hij vermoorde me alleen, niets ernstigs.' Zei ik met een zwak glimlachje.
'George Weasley, er zijn veel mensen waarvan ik hou, maar er zijn er maar twee waar ik niet zonder zou kunnen leven. En die staan allebei in deze kamer. En van Ralf hou ik met heel mijn hart, maar jij bent mijn tweelingbroer. Waag het niet om te denken dat jou dood mij niet helemaal kapot achter laat.’ ik keek lichtjes verbaasd op bij zijn woorden en meteen ontstond er een breed glimlach rond mijn lippen.
Maar die glimlach verdween al snel toen ik Fred weer wilde gaan aankijken, maar mijn ogen vielen op twee gedaantes die vlak bij het deur stonden. Campbell en die ene vriend van Kealan. Ze kusten. Ze kusten. Natuurlijk zou ik op zo een punt mezelf weer wijs maken over dat ik niet zo een jaloers type ben, maar nu weet ik het dus niet meer. Hoewel ik wel weet dat Kealen en zijn vriendje iets van plan zijn, het boeot me niet. Nep of echt, het raakt me alsnog. De vriend van Kealan wiens naam ik alweer heb vergeten, liet hem los en fluisterde nig wat aan zijn vriend voordat ze wegliepen en Campbell zich tot ons richtte. Ik voelde me rood worden, van jaloezie, woedde of wat dan ook, ik weet het niet. Maar ik voelde me wel afschuwelijk worden, alsof iemand mijn hart aan het versnipperen was. Alsof hij mijn hart aan het versnipperen was.
‘H-het- h-het is niet zoals het lijkt- ik wilde het niet. E-echt niet. H-hij ook n-niet..’
Ik deed een poging om recht in zijn bruine ogen te kijken, wat ook lukte maar weer meteen wegkeek.
'.. ik wil je geloven.' Murmelde ik en sloot mijn ogen even.
'Ik- ik zei je eerder dat ik niet zo een jaloers type ben. Ik neem dat terug.'
Ik openee mijn ogen weer en schudde even met mijn hoofd. Sowieso was ik woest. Op wie? Die twee jongens? Campbell? Mezelf? Op iedereen denk ik. Oh merlin, en even dacht ik dat we vandaag een happy end zouden krijgen. En nu zijn mijn dromen dus weggevlogen. Alweer.
'.. wil je alsjeblieft naar binnen komen.' Vroeg ik dan en probeerde de emoties in mijn stem te verbergen.
[ bericht aangepast op 15 dec 2014 - 20:14 ]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••