MSV - We're going home! - Speeltopic - Speeltopics

Based on The 100. Echter hoef je de serie natuurlijk niet te kennen om mee te doen!

Het is 2187. De wereld heeft zijn ondergang honderd jaar geleden gehad. Toen er een nucleaire oorlog uitbrak hebben verschillende onderduikers van verschillende landen besloten de ruimte in te gaan en daar te wachten tot de Aarde terug leefbaar is.
Terwijl het leven in het ruimtestation (De Ark genaamd) doorgaat begint de Aarde zich te herstellen. Echter gebeurd er van alles in de Ark en misdrijven gaan vaak gepaard met de doodstraf. Echter worden jongeren opgesloten in cellen die zich in de Ark bevinden.
Wanneer de raad het er over eens is dat er gekeken moet worden of de Aarde terug leefbaar is, besluiten ze de gevangen jongeren naar de Aarde te sturen, ze te laten kijken of het leefbaar is. Ieder van de jongeren krijgt een ijzeren armband om. Deze laat weten aan de Ark of ze nog in leven zijn en of het veilig genoeg is om terug te keren naar de Aarde, en hier een nieuwe samenleving te starten met de mensen die ze hebben...

Jongeren;
- Jongen - Rune Mateja - 19 - Gonplei
- Jongen - Lucas - 19 - Aureolus
- Jongen - Keagan Yate - 23 - Ignatius
- Jongen - Marshall Sadler "Spike-E" - 24 - Angmar
- Jongen - Cain Stephans - 26 - Angmar
- Jongen - Nicky Cane "Force" - 22 - Hohenheim
- Meisje - Estera - ? - AsamiSato
- Meisje - Celeste Silver Twisteye "Silver" - 25 - Hohenheim
- Meisje - Marguerite Crux - 20 - Angmar
- Meisje - Bird Forsyth - 19 - Repair
- Meisje - Abbygail Raven Ryess - 18 - Aereolus
- Meisje - Nimf Yates - 18 - Waldeinsamkeit
- Meisje - Pearl - 21 - Waldeinsamkeit


Regels
- Maximaal 3 personages
- Jongens en meiden gelijk houden alsjeblieft
-We schrijven in de 3e persoon, verleden tijd (tenzij meerdere toekomst willen)
- Offtopic tussen haakjes of in het praattopic
- Respect voor elkaar
- Ruzies mogen alleen in het speeltopic
- Plezier hebben!

Topics;
Rollentopic 1
Speeltopic 2

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 20:27 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Daar moet je je dan echt overheen zetten. Wat personages van elkaar vinden staat echt volledig los van wat schrijvers van personages vinden, hoor. Ik vind Rune ook een leuk personage, maar ik heb niet bepaald hetzelfde karakter als mijn personages en ik zit ook niet in hun situatie..

---

Every villain is a hero in his own mind.

[Hmn, het zal. Ik weet nu niet wat ik met Rune moet. Maarja, het zal wel.]

---

Ich liebe dich 27.12.23

| Bird is geen uren weg. Ze zoekt iets, ze zal het weliswaar vinden en dan zal ze echt wel teruggaan. (:
Ik wil ook niet dat het lijkt alsof mijn personage maar met een persoon in het bijzonder speelt, want dan krijg je dat gezeur weer. |

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Een gevoel van teleurstelling ging door Rune's hoofd en hij balde zijn vuisten.
"Weet je, zoek het uit." zei hij tegen zichzelf en kwam overeind. Al niemand naar hem luisterde of wilde begrijpen wat hij bedoelde, wat had hij hier dan te zoeken. Terug naar het kamp was geen optie. Hij werd daar al aangekeken als een verrader of shit, dus hij moest ergens anders heen. Maar als mensen hier zijn hulp niet aanvaarde, wat had hij hier dan nog te zoeken. Hij bedoelde het goed, en zelfs Bird bedankte hem niet, maar mensen zien het niet. Blind, dat waren ze misschien. Hij had nooit op deze vervloekte Aarde gezeten als hij die jongen niet had geslagen. Hij kon er niets aan doen dat hij zo zwak was en dood ging aan de wond in zijn hoofd. Alsof hij het expres deed. Het leek of hij er nog voor gestraft werd.

[Zo dan maar.]

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 13:40 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Spike-E liep naar Bird toe. 'Hoe ziet die plant eruit?'
Als er meer mensen gingen zoeken, ging het immers sneller. Hij wist niets over de fauna hier, maar nu hij daar het nut van inzag, leek het hem best nuttige informatie.

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 13:50 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

[Rune liep niet weg? Hij staat gewoon bij het beekje. Hij twijfelt wat hij moet doen.]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Oeps, dat heb ik dan verkeerd begrepen. Ik heb het aangepast.^^

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.
Later, als ze zich helder voelde, zou ze Rune uiteraard bedanken. Maar nu moest ze zich focussen op genezing. Of op zijn minst verlichting.
''Hij groeit half op het land, half op het water. Zijn bladeren zijn purper, zijn strengels groen en op de bladeren zitten haakjes.'' Prevelde ze zacht, zo goed als ze de plant uit haar vaders medische boeken kon herinneren. Ze waardeerde zijn hulp. ''Hij werkt de koorts tegen, geeft energie. Genoeg om door te kunnen gaan terwijl ik nadenk over het vergif.'' Ze trok haar hemd recht, het enige dat ze nu nog droeg, terwijl haar ogen de beekrand afspeurden.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Spike-E was achter Bird aangegaan en Rune bleef alleen achter met Pearl. Hij had niet verwacht dat deze mensen zo standvastig waren en al helemaal niet van Bird. Maar goed, als dat hun keuze was dan moesten ze dat maar doen, maar het wordt er niet beter op. Door samen te werken overleef je, niet door individueel te gaan, maar als zij niet samen wilde werken, stuk voor stuk, wat had hij hier dan te zoeken. Dan kon hij er misschien beter wél alleen op uit gaan. Hij kwam nog wel terug en zou bewijzen dat hij beter is dan zij allemaal dachten. Hij wilde niet meer gestraft worden voor wat hij op de Ark aangericht had, het was niets vergeleken met wat sommige hadden gedaan, maar toch werd hij gestraft. Hij keek nog een keer naar Bird en Spike-E die een eindje verderop liepen en naar Pearl achter hem. Toen zette hij het in op een snelle pas en liep het bos in. Hij ging niet ver, alleen maar een aantal meters. Misschien kon hij iets te eten vinden en zouden ze hem dan een held vinden. Zijn ogen waren op de grond gericht en hij keek goed uit voor valstrikken. Hij mompelde in zichzelf en liep verder tot hij op een kleine, open plek aankwam. Hij zag de eerste sterren aan de hemel komen. Het was aan het schemeren. 'S nachts kwamen de dieren naar buiten toch, omdat het veiliger was. Als hij een wapen kon maken kon hij er misschien een doden en mee terug nemen.

---

Ich liebe dich 27.12.23

'We gaan niet in de shuttle zitten,' zei Keagan resoluut.
'Iedereen in een omtrek van mijlen heeft dat ding neer zien storten en we zijn hier al een keer aangevallen. Ik heb geen idee hoe intelligent die beesten hier zijn, maar de shuttle is gewoon een baken die alles in de wijde omtrek naar ons toe leid. Als er één plek hier onveilig is, dan is dat wel de shuttle. We moeten álles wat we kunnen gebruiken eruit halen en zo snel mogelijk vertrekken, weg van hier. Desnoods lopen we vannacht door.'

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 14:22 ]

Een lange tijd slenterden Spike-E en Bird langs de waterlijn. Ze spraken niet tegen elkaar, maar hij vond de stilte wel rustgevend. Hij zag aan Birds gezicht dat het niet bepaald beter met haar ging en was blij toen zijn oog op een plant viel die veel overeenkomsten vertoonde met de plant die ze voor hem omschreven had. Voordat hij haar er echter op kon attenderen, liep ze er zelf naartoe.
‘Is het de goeie?’ vroeg hij weifelend, wetend dat de tijd echt begon te dringen.

---

‘Die beesten kunnen net zo goed een fantastisch reukvermogen hebben,’ snoof Cain. ‘Ik bevind me liever tussen muren dan in de open lucht, maar voel je vrij om iets anders te doen. We zien elkaar morgen wel weer.’
Marguerite aarzelde. Ze hadden eigenlijk allebei wel een punt. Het was allebei gevaarlijk, het was overal gevaarlijk. Ze verkoos het comfort van een bed boven de grond. Bovendien was de shuttle van een goed materiaal gemaakt. Dat kon het gebeuk van een paar mutanten vast wel aan.
'Ik denk dat de wanden van de shuttle sterker zijn dan de alternatieven die we hier zullen vinden.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.
De eerste sterren stonden al aan de hemel toen ze Spike-E zijn blik naar de plant volgde. Ze knikte, neerzakkend aan de oever om de delicate plant zo voorzichtig mogelijk naar zich toe te halen. Uit haar rugtas nam ze het lege voedselpakket, waarna ze de bloem begon te pureren en er vervolgens water aan toevoegde zodat het een stroperig goedje werd. Bird ademde diep in voor ze een beetje in haar mond stopte, en de rest over haar hand uit smeerde. Daar overheen bond ze het stuk van Rune's shirt weer stevig.
''Oké. Geef het een klein beetje tijd om in te werken.'' Ze wreef kort langs haar koortsende wangen, waarna ze overeind kwam en enigszins wankelde voor ze haar evenwicht opnieuw had teruggevonden. ''Bedankt.''

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

'Ik heb het niet enkel over de dieren,' zei Keagan.
'We weten niet wat hier allemaal rondspookt, of mensen het hebben overleefd en dergelijken. We kunnen beter weg van hier. '

'Ik blijf hier,' antwoordde Cain resoluut. 'In elk geval voor vannacht. Ik voel er niets voor om in het donker door onbekend terrein te banjeren. Ik vind het prima als we morgen wat anders zoeken, maar voor vandaag vind ik het genoeg geweest.'
Hij had geen energie om langer te discussiëren en liep naar de shuttle toe. Hij zag wel wie hem zouden volgen.

---

Spike-E wist niet echt wat hij met haar bedankje aan moest en daarom deed hij maar alsof hij het niet hoorde, terwijl zijn ogen de oever afspeurden.
'Heeft het zin om nog meer te zoeken en het mee te nemen? Of gaat de kracht ervan verloren als we ze d'r uit trekken?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.
Ze kantelde haar hoofd iets waarna ze knikte. ''Ik geloof wel dat we er twee, misschien drie kunnen meenemen. Ze geven hetzelfde effect als de aspirine op de Ark. . . Maar dan natuurlijker.'' Ze boog zich over twee bloemen waarna ze deze met voorzichtigheid plukte en vervolgens in het lege voedselpakket stopte, dat vanaf nu dienst zou doen als EHBO-doos.
''Ik denk dat ik wel kan lopen, maar ik zie enkel wat dubbel. Als we Rune nu eens halen en gaan?'' Stelde ze voor waarna ze hem een klopje op zijn schouder gaf en de tas opnieuw om haar schouder sloeg.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.