[250] The world belongs to the Men ~ Speeltopic - Speeltopics

Het is 3014, en de hele wereld is veranderd. De mannen hebben de wereld overgenomen en je kunt de vrouwen zeldzaam noemen in sommige streken. In de rijkste streken heeft elke man een vrouw die als slaaf dient. Vrouwen hebben geen rechten meer en moeten alles doen wat hun meester zegt. Doen ze dit niet, komen ze in het 'vrouwenhuis', de nachtmerrie van elk meisje. Je wordt er geslagen, mishandeld,...
Congretian is zo een rijke stad. Elke man heeft er zijn slaaf en doet ermee wat hij wilt. Meisjes en jongens moeten allemaal tussen hun 17-20 jaar oude leefrijd één keer naar de 'Lady ceremonie'. Daar mogen alle jongens een meisje kiezen waar ze normaal gezien de rest van hun leven mee door zullen leven. Voor de jongens is dit een speciale dag en is deze heel belangrijk. Maar voor de meisjes is dit meer een verschrikkelijke dag, met veel spanning.
Dit jaar is het weer aan een nieuwe groep jongens om hun slaaf te kiezen. De jongens wonen toevallig allemaal in dezelfde grote villa en zijn heel zenuwachtig voor de grote dag, de dag dat ze eindelijk hun slaaf krijgen !

Regels in de nieuwe wereld :
- Vrouwen mogen alleen maar doen wat hun meester accepteert.
- Vrouwen moeten doen wat hun meester wenst, anders naar het vrouwenhuis.
- De Lady ceremonie is van 17 tot 20 jaar oud voor beide geslachten.
- De rijkste jongens (1ste klasse) mogen eerst hun meisje kiezen.

Regels :
- Minimum 250 woorden, dit lijkt me makkelijk te behalen.
- Geen ruzie buiten de RPG, mag wel binnen de RPG.
- Hou er rekening mee dat de meeste jongens niet erg lief en aardig zullen zijn, want de soort is in de jaren erg veranderd.
- Geen perfecte personnages.
- Niemand buitensluiten !
- Minimum één keer per week reageren.
- 16+ is toegestaan.
- Je reservering vervalt na 2 dagen.

Invullijstje :
Naam :
Leeftijd :
Klasse : {Alleen voor jongens. 1ste klasse, 2e klasse of derde

Rollen :
Jongens
- Nathan Fletcher ~ Aureolus 1.7
- Kealan ‘Chester’ Bennington ~ Leora 1.11
- Jona Arthur Fenderson ~ MistyRocker 1.5
- Ryan Tommy Crawford ~ Cissy 1.7
- Axl Devin Belcourt ~ MazeRunner 1.7
- Gereserveerd ~ Mashtonx
Meisjes
- Lucie Maddie Flads ~ Dancal 1.9
- Alexandra 'Alex' Lynn Williams ~ OutlawQueen 1.6
- Kate Mona Johansen. ~ xkimx124 1.10
- Amelia Rora Ronelli ~ Telcontar 1.3
- Andelyn "Andy" Cassington ~ FairyTalest 1.2
- Adelaide Teresa Clarke ~ Sangster 1.3
- Delaine `Delly` Abigaile Easton ~ Netzwerk 1.6

Het begin :

Al de jongens zijn al Klaar voor de spannende Lady Ceremonie ! Voor iedereen is Het ergens wel spannend, maar leuk is vooral voor de jongens ! De jongens komen dus binnen, en de meisjes wachten allemaal in het feest gebouw waar ze deze avond hun man zullen te weten komen. Ze hebben een kleed aan die het vrouwenhuis speciaal voor hun Heeft uitgekozen, het is de enige keer dat het mag. Eerst gaan de jongens naar meisjes toe om kennis te maken, te plagen,... Het is dan ook een feest, en hierna komt de verkiezing. Elke jongen mag een meisje kiezen. Die avond moeten ze samen naar de villa !

Hier is de Villa :

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 19:14 ]

---

“We should consider every day lost on which we have not danced at least once.”

Ik keek een tijd lang geïnteresseerd naar zijn enkele bewegingen toe, zelfs toen hij uit het water klom. Chester`s soepele bewegingen gingen gelijk oftewel, pasten erg goed tot zijn lichaam. Dat moest ik toegeven al was het niet bepaald naar míjn zin.
Mijn blik gleed over zijn , bijna, naakte lichaam toen hij vlak voor me stond met zijn kledingstukken hangend over zijn armen. Er verscheen een erg kleine grijns op mijn gezicht toen hij zich als een gek probeerde te verbergen voor zijn lichaam. Wat speurend kon ik nog een glimp van een litteken opvallen, die er niet al te best uit zag.
En zoals de hele avond kwam hij weer te woord zonder dat ik ook maar iets te zeggen had. » Wat doe je in vredesnaam buiten; alleen nog wel. Straks was er wat gebeurd.« Ik zag zijn blik veranderen naar bozer, wat me weer onbehagelijke rilling over mijn rug liet lopen. » Hoe lang zat je al buiten; dit is niet bepaald een goed begin voor ons overeenkomst. « En ja hoor, met één of andere zin wist hij me altijd een tegen antwoord van mij terug te krijgen.
» Ten eerste, er is niets gebeurd en ten tweede - wát voor overeenkomst ? « Ik durfde hem niet meer recht in zijn donkerbruine kijkers aan te kijken, voor als ik weer bij mijn kin gegrepen zou worden - of misschien nog erger met hem.
Ik probeerde een glimlach te produceren wat meer uit ging naar een scheve lach. » Ja, ik ben uitgehuild voor als je weer zo een opmerking maakt. « Terwijl ik dat zei probeerde ik een losse pluk naar boven te blazen, wat een mislukt resultaat opleverde. Het plukje was te kort voor achter mijn oor, dus ik zat er irritant aan te frunniken.
Ik haalde even diep adem om daarna mijn zin te vervolgen: » Als je bedoelt met overeenkomsten, dat het goed zou moeten gaan tussen ons - kom je nu mee naar binnen en eet je wat. Ik heb wat gemaakt. « Voordat ik naar binnen liep, wierp ik nog een laatste blik over zijn lichaam.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Kealan 'Chester' Bennington

‘Ten eerste, er is niets gebeurd en ten tweede- wát voor overeenkomt? Ja, ik ben uitgehuild voor als je weer zo een opmerking maakt.’ Ik trok verbaasd een wenkbrauw op terwijl ze onverstoord verder ging na ze een plukje haar naar boven blies.
‘Als je bedoelt met overeenkomsten, dat het goed zou moeten gaan tussen ons- kom je nu mee naar binnen en eet je wat. Ik heb wat gemaakt.’ Met dat liep ze de villa weer in terwijl ze me ietwat verbaasd achter liet. Eigenlijk had ik geen flauw idee wat ik me van te voren had moeten voorstellen van de meisjes die we konden kiezen; maar eigenlijk had ik niet zo iets als haar verwacht. Hoewel dit aanzienlijk beter leek dan een continu jankende koe omdat ze het niet naar haar zin had, waarschijnlijk zou ik die direct al om zeep helpen.
Ik volgde haar naar binnen, maar ging zelf eerst snel de trap op om me binnen een paar halen af te drogen. Ik wist niet hoe ze het voor elkaar had gekregen maar ze had me lichtelijk nieuwsgierig gemaakt. Ook ik trok een joggingbroek aan en een shirt met bijpassende zwarte sokken. In tegenstelling tot Delaine was dit een goede maat voor mij. Ik streek mijn shirt wat glad en liep de trap weer af; de keuken in waar Delaine al stond. Ik keek naar het bord waar eens gegeten eten op zat; oftewel ‘Oesters.’ Ik trok mijn neus op. ‘..als dit is wat ze jullie leren daar; dan moet ik echt eens met die koks gaan praten.’ Zei ik ietwat afkeurend.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ryan Tommy Crawford

Kate kijkt mijn kamer rond, en ik kijk haar verwachtend aan. Snel stop ik mijn handen in mijn zakken, en probeerde nonchalant 'cool' om me heen te kijken. Maar eigenlijk zat me dwars dat ik Caren vergeten was. Ik voelde me zo ongelofelijk stom. Mijn blik veranderde van half 'cool' naar zorgzaamheid.
'Jeetje je maakt er hier wel een bende van Ryan, schaam je je hier niet voor, dat ik hier in deze rotzooi terecht kom' Hoorde ik ineens, en ik merkte dat Kate even had rondgelopen. Ik lachte, en wreef even met mijn hand achter mijn hoofd.
"Eerlijk gezegd had ik andere dingen aan mijn hoofd dan mijn kamer, maar ja. Ik ben ook nooit het beste 'opruim type' geweest." Beken ik haar, nog steeds eerlijk als altijd. Wanneer ze haar vinger over een kastje laat glijden zet ze:
'Zo hier mag wel eens goed gestoft worden, als ik dit deed in het vrouwenhuis, werd ik gewoon geslagen' Ik keek haar met medelijden aan, niet wetend wat ik moest zeggen. Ik wou haar geruststellen ofzoiets maar ik wist niet wat. Ineens laat ze de grote blauwe plek zien, ik kijk er met grote ogen aan. Toen liep ik naar haar toe.
"Als een man je nu ooit nog slaat, wil ik dat je het gelijk tegen mij vertelt. Je bent van mij, en ik wil dat geen enkele andere man jou pijn doet." zeg ik nu tegen haar. Ineens geeft ze me een paar dvd's die uit haar jurkje komen, ze mocht ze vast niet meenemen.
"Wat is dit?" Vraag ik verbaasd aan haar, het waren geen films die ik kende, en ik zag nergens een monster of geweer.
'Hier deze dvd's laten zien hoe het leven vroeger was tussen mannen en vrouwen, zoals met kerst enzo, misschien vind je het leuk' Ik grinnikte even, en daarna keek ik haar serieus aan.
"Ik zal ze morgenmiddag kijken, wanneer ik tijd heb." Dan gaat ze op mijn bed zitten, en ik zie dat ze zich ongemakkelijk voelt.
'Is het nou de bedoeling dat ik hier samen met jou in ga slapen?' Vraagt ze bezorgd. ik lach even en schud mijn hoofd. Ik stond op, en wees naar een hoek waar een matras lag met een kussen en wat dekens.
"Voorlopig is jouw plek daar."Maar als ik weg ben 's nachts mag jij ook wel van mijn bed gebruik maken. Oja en ik weet niet of je genoeg kleren hebt? Je kunt nu wel dit aan." Ik haal een sweater met een voetbalbroekje uit mijn kast, en gooi het naar haar.

---

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Toen Chester weer de keuken kwam ingelopen merkte ik gelijk zijn outfit op. Een joggingbroek en een shirt, precies hetzelfde als ik. Het enige verschil dat ons qua look verschilde, was hoe het eruit zag op ons twee. Bij Chester zag het er gewoon normaal uit en ik met die stomme riem erbij leek net een ontsnapte circusclown.
» Oesters. « Hij trok zijn neus op wat ik opvatte als een arrogante verwendheid. »Als dit is wat ze jullie leren daar; dan moet ik echt eens met die koks praten.« Ik snoof verontwaardigd om zijn opmerking. » Chester, laat me één ding uitleggen; ik was niet voor ééuwig in dat vrouwenhuis - pas toen ik zestien werd ging ik erheen. « Ik probeerde hem zo onverschillig mogelijk aan te kijken.
Wat weer gedoemd was te mislukken, gezien mijn blik woordloos naar het eten gleed. De vork die ik erbij had gelegd, pakte ik met een snel gebaar weg - niet wetende of hij toch een poging voor het eten zou doen.
Ik wou een slablaadje opprikken, wat erg fout ging door de olijfolie die erover heen was versierd. Voordat ik het er nog erg op had, spatte de olijfolie op Chester`s shirt die tegenover me stond. Shit.
Mijn blik gleed naar zijn vieze shirt en wat bedrukt keek ik hem aan. » Euh..sorry ? « Ik moest onbedoeld grinniken om het aanzicht dat ik zonet het weer verpest had.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Kealan 'Chester' Bennington

‘Chester, laat me één ding uitleggen; ik was niet voor ééuwig in dat vrouwenhuis – pas toen ik zestien werd ging ik erheen.’ Met dat pakte ze mijn vork weg en ik kon het niet laten om; ‘dat verklaard een hoop’ te mompelen wat me een vlek olijfolie op mijn shirt opleverde. Met open mond keek ik naar de geel-groene vlek op mijn shirt. ‘Euh..sorry?’ met dat begon ze te grinniken waardoor ik haar alleen maar stilzwijgend maar enorm verontwaardigd aankeek voordat ik uitbracht; ‘Sorry?’ met dat greep ik naar de stroopfles die op een onnaspeurbare reden op de werkblad stond. Ik ontdeed hem van de dop. ‘Wacht maar; misschien gaan je oesters zo beter smaken met een hoop stroop.’ Met dat spoot ik wat stroop op haar oesters terwijl mijn tong kunstig uit mijn stak van concentratie tot dat ik uit het niets de fles draaide en een volle klodder op Delaine spoot; oftewel mijn ooit vlekkeloze shirt- maar dat leek me even niet te deren waardoor er een ander grote klodder volgt. ‘Wedden dat je me hierin niet kan verslaan.’ Zei ik ietwat speels voordat ik onwillig paar stappen naar achter deed.

[ bericht aangepast op 20 nov 2014 - 20:57 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

» Sorry ? « Ik hikkend van de lach naar Chester die verontwaardigd zijn olijfolie bekeek op zijn niet meer schone shirt. Hij pakte een stroopfles en wat achterdochtig, maar nog telkens grijnzend om zijn shirt - zette ik een paar stapjes naar achter.
» Wacht maar; misschien gaan je oesters zo beter smaken met een hoop stroop. « Hij spoot wat stroop op de oesters die nu een mengelmoes waren uit twee kleuren, poepbruin en kots grijs. Uit het niets draaide hij ineens de fles op mij en spoot twee klodders op me, voordat ik nog kon ontwijken of tenminste verrast kijken - plakte de stroop al aan mijn shirt.
De grijns verdween van mijn gezicht en nu was ik diegene die hem verontwaardigd aan keek. » Wedden dat je me hierin niet kan verslaan. « Chester had een toon die leek alsof hij dacht dat hij nu al de winnaar was waarop een paar stappen naar achter volgden.
Mijn tong gleed gauw over mijn lippen, voordat ik een rauwe oester gevuld met stroop in mijn hand pakte. Hoe erg Chester ook net was, ik had een zwak voor wedstrijdjes en kon hierop geen ` néé ` zeggen.
» Dat zullen we nog wel is zien, liefste Chester. « Ik gooide de oester naar zijn gezicht toe, wat een mislukking werd en hij botste tegen de borst van Chester waardoor er stroop op bleef plakken, maar de oester viel als een steentje op de grond. Gauw zette ik een paar stappen richting de koelkast om te zien wat voor levensmiddelen deze bezat en natuurlijk als bescherming.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Kealan 'Chester' Bennington

Lichtelijk geamuseerd keek ik naar de tong die over haar lippen gleed terwijl ze de oester pakte. Waarschijnlijk zou ze meteen bekennen wat voor wonderbaarlijk gerecht ik verzonnen had tot de oester op mijn borst gegooid werd; ‘Dat zullen we nog wel is zien, liefste Chester.’ In plaats van dat de oester bleef plakken- viel het met een zachte bonkje op de grond wat alleen een vies nat-stroperig plekje op mijn shirt naliet. Schijnbaar had het niet de gewenste effect gezien ze naar de koelkast liep. Gewapend met mijn stroopfles stormde ik op haar af en trok haar met een arm om haar heen snel naar achteren waardoor ze strak tegen me aangedrukt stond en de stroop rijkelijk over haar heen vloeide. ‘Wat zei je ook al weer.’ Ik kon een klein lachje niet onderdrukken terwijl mijn stroopfles inmiddels over haar leeg gelopen was.
‘Nu gaan we proeven hoe mijn overheerlijke oesters smaken.’ Met dat gooide ik de stroopfles op de grond terwijl mijn andere hand haar nog stevig vasthield. Ik viste naar een oester met stroop en zette het behulpzaam tegen haar mond aan. ‘Hapje van Chester…’ zei ik speels terwijl mijn ogen glinsterde.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Axl Devin Belcourt

Ik snapte haar glimlach niet helemaal maar zodra ze haar hand in de mijne legde verscheen er een klein goedkeurende glimlach op mijn gezicht die ook meteen weer weg was. Ik trok haar wat tegen me aan maar hield haar hand vast en streek een pluk van haar blonde haren achter haar oor voor ik een stap naar achteren zette en naar haar keek. "Kom we gaan je spullen halen." Fluisterde ik zacht. Waarna ik haar langzaam mee trok de zaal uit. Vanaf hier moest zij ons maar leiden want ik had natuurlijk totaal geen idee waar haar kamer was. In de tussen tijd liet ik haar hand los en liep stilletjes achter haar aan terwijl ik naar haar rug staarde. Ze was wat mij betreft echt te dun, ik hoopte dan ook dat ze niet een of andere ziekte had en gewoon wat te weinig at of misschien te weinig eten kreeg. Ik zou er in elk geval voor zorgen dat ze een normale en gezonde eet patroon kreeg. Desnoods moest ze met me trainen als het nodig was. Ik wist ook totaal niet hoe haar conditie was. Maar dat waren toch wel zorgen voor later, ik moest eerst er maar voor zorgen dat ze me een beetje zou gaan vertrouwen. Zolang zij gewoon de dingen deed die ik wilde dat ze deed en geen grote mond tegen me zou geven zou ik een hele lieve jongen kunnen zijn. Maar zodra ze ook maar een ding verkeerd deed kon ik zo omdraaien. Dat zat gewoon in mijn persoonlijkheid. Zodra Andelyn klaar was draaide ik me zonder woorden om en liep met haar de slaven huis uit. Op naar de villa die hier niet ver vandaan was. "Wat eet je dagelijks." Vragend keek ik haar aan en bekeek kort haar gezicht weer.

[ bericht aangepast op 22 nov 2014 - 11:54 ]

Mijn hand gleed uit naar de koelkast, maar voordat ik de koelkast überhaupt bereikt had - voelde ik de sterke arm van Chester om me heen. Ik slaakte geschrokken een gilletje toen hij me tegen hem aandrukte.
Tot mijn ergernis voelde ik de stroop rijkelijk over mijn hoofd, schouders en nog meer heen vloeien en ook wat spastisch probeerde ik me uit zijn grip te bevrijden wat een poging was om te mislukken. Wat zei je ook al weer. « Ik probeerde schuin omhoog naar hem te kijken, omdat hij leuk begon te lachen. Dit was níet leuk. » Dat je me moet los laten, nu Chester. «
Hij negeerde me compleet door de stroopfles achteloos op de grond te laten vallen en één van de kotsoesters te pakken. » Nu gaan we proeven hoe mijn overheerlijke oesters smaken. « Hij pakte zo een ranzige oester en zette hem tegen mijn lippen aan. » Hapje van Chester.. « Zijn stem klonk duidelijk geamuseerd en ik probeerde me zo dicht mogelijk tegen hem aan te drukken, zover het nog kon.
» Chester, laat me onmiddellijk los. « Ik voelde de sterke arm niet verslappen, dus ik draaide geërgerd met mijn ogen. » Chester, je hebt gewonnen. Kan je me nu alsjeblieft los laten dat ik kan douchen. « Ik probeerde nog telkens voor die gore oester uit te wijken, door mezelf weer tegen hem aan te drukken. Het leek vast alsof ik aan hem plakte, wat niet raar zou zijn met die stroop.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

KiIi schreef:

Amelia Rora Ronelli

Ik had de jongen even zien fronsen voordat hij had gezegd:
"Wat wilde je dan, dat ik je wel sloeg? Wees blij dat ik dat niet doe. Niet alle jongens vinden dit leuk. Het is namelijk niet dat ik sta te springen welke meid dan ook te slaan. Jullie hebben hier ook niet om gevraagd." Hij haalde een hand door zijn haren en had naar me gekeken. "Maar oké, dan niet."
Ik had met mijn ogen gerold en toen ik me had omgedraaid dacht ik: Als hij mij maar niet kiest. Iedereen, maar niet hem.
En toen liep ik weg. De ceremonie begon en ik werd al snel naar de rij in de zaal gebracht waar de andere meiden stonden, alsof we vee waren. Op het laatst kreeg ik een duw en ik had kunnen blijven staan als mijn knie niet zo'n pijn had gedaan. Daarom viel ik voor de derde keer hard op de grond. Nu werd ik er echt chagrijnig van en met een nors gezicht stond ik op terwijl ik zo mijn mogelijk op mijn linkerknie steunde.
Daarna ging ik naast een meisje staan die er al stond. Ik zag al een aantal jongens kijken en ik voelde me alsof ik net op een slavenkeuring stond. Wat feitelijk gezien ook was.
Ik kon niet goed tegen de blikken, het licht en het feit dat het zo warm was. Ik sloeg mijn ogen neer en bracht mijn hand naar mijn hart toe. Het was wild aan het kloppen zoals het welk vaker deed. Het deed erg pijn en ik geloofde niet dat het iets normaals was. Ik had het ooit eens gehad, maar dat was wel normaal. Dat was anders. Dit deed gewoon pijn en vaak stond ik op het puntje van flauwvallen. Net als nu. Één keer was ik eens flauwgevallen hierdoor.
Ik probeerde rustig te ademen zoals ik vaker deed wanneer ik dit had. Even kwam de gedachten in me op dit gewoon tegen iedereen te vertellen. Dan zou niemand mij weer willen kiezen. Maar ik schudde dat idee al snel weer van me af en haalde mijn hand bij mijn hart vandaan.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Kealan 'Chester' Bennington

‘Chester, laat me onmiddellijk los.’ Ik grinnikte zachtjes. ‘Dat klinkt niet echt aardig..’ Ik liet mijn gezicht wat dalen waardoor ik precies nog net haar ogen geërgerd zag draaien.
‘Chester, je hebt gewonnen. Kan je me nu alsjeblieft los laten dat ik kan douchen.’ Met een gebaar zette ik de oester weer op het werkblad en legde mijn armen over elkaar heen op haar buik.
‘Hmmmm.’ Probeerde ik zo bedenkelijk mogelijk te denken. ‘Omdat het zo gemeend klonk.’ Zei ik sarcastisch voordat ik haar in een beweging van de grond tilden en over mijn arm zetten om naar het zwembad te marcheren.
‘Ik ben niet gek; Delaine. Ik weet heus wel dat je naar me hebt lopen staren; je bent afschuwelijk slecht in dingen verbergen; of ik heb gewoon een goede mensenkennis.’ Vervolgde ik bedenkelijk voordat ik haar van mijn rug afhaalde en haar weer voor me neerzetten. Precies aan het randje van het zwembad met haar gezicht ernaar toe terwijl ik mijn lippen naar haar oor bracht. ‘..Ik denk dat het deze keer mijn beurt is..’ met dat gaf ik haar een duw de water terwijl ik enkel alleen maar geamuseerd naar alle spetters kon kijken die rond haar lichaam vloog.
‘Je bent nu in ieder geval niet meer vies….’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik zag hoe de oester zijn plek op het dienblad terug kreeg en hoe Chester zijn armen rondom mijn buik over elkaar heen vouwde. Ik wist niet wat ik moest denken, al voelde ik me heel even licht trillerig op mijn benen.
» Hmmmm, omdat het zo gemeend klonk. « Chester had weer een sarcastische toon, wat mij weer wat achterdochtig maakte. Ik slaakte een luide gil toen ik over zijn schouder heen getild werd. » Chester ! Laat me los ! « Ik trommelde in alle woede mijn vuisten op zijn rug.
» Ik ben niet gek; Delaine. Ik weet heus wel dat je naar me hebt lopen staren; je bent afschuwelijk slecht in dingen verbergen of ik heb gewoon een goede mensenkennis. « Ondanks de woede die nu door mijn lichaam suisde, voelde ik mijn wangen rood kleuren.
Voor ik het wist stond ik weer met beide benen op de grond, wat mijn wat terust stelde. Maar toen ik het zicht op het zwembad kreeg, verkleurde mijn gezicht naar rood. Hij wou toch niet?.. Zijn hoofd kwam dichterbij: » ..Ik denk dat het deze keer mijn beurt is.. « Ik voelde alleen nog een rake duw in mijn rug terwijl ik binnen no-time kopje onder ging.
Proestend en spetterend kwam ik weer boven water. Ik maakte bewegingen in het water zodat ik op mijn plaats bleef, maar niet weer onder water zou zakken.
» Ben je gek of zo ?! « Woedend snauwde ik deze woorden naar hem, om daarna naar de kant te zwemmen.
Ik klom, zwaar door de kleding, het zwembad uit. Mijn adem ging snel op en neer, terwijl ik hem fonkelend aan keek. Mijn moed was verdwenen en ik durfde niet langs hem heen te lopen, bang nog een keer in het bad geduwd te worden - terwijl ik hem boos bleef aankijken.

[ bericht aangepast op 22 nov 2014 - 18:59 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Kealan 'Chester' Bennington

Het leek haast alsof ze nooit had leren zwemmen gezien haar bewegingen enorm wild waren om enkel en alleen op haar plek te kunnen blijven drijven; haast vergelijkbaar met Xaviers hond wanneer die zwom en dat was niet echt een compliment voor haar.
‘Ben je gek of zo?!’ snauwde ze dan ook woedend naar me voordat ze naar me toe zwom om de kant op de klimmen wat gepaard ging met liters water wat in haar veels te grote maat kleding naar beneden kletste. Ze zag er uit op een bezopen kat waardoor ik met moeite mijn lach in hield door op mijn lip te bijten.
Haar ogen fonkelde gevaarlijk, maar ze leek niet langs me heen te durven lopen; iets wat deze situatie alleen maar leuker maakte dan daarvoor.
‘Oh, sorry. Ik dacht dat je nog zin in oesters had; misschien kon je ze hier gaan zoeken.’ De sarcasme droop letterlijk van mijn stem af terwijl ik van haar natte hals naar mijn shirt keek die helemaal aan haar lichaam kleefde. Iets wat zorgde dat de vormen van haar buik zichtbaar werd en…. Met dat wendde ik mijn gezicht af wat gepaard ging met een snelle blik of iemand het zag.
‘Uhmm..’ begon ik ongemakkelijk en wees naar haar kledij tot ik weer besefte dat ik weer naar haar contouren keek waardoor ik mijn hoofd enorm ongemakkelijk weg draaide. ‘Je- je kan alles zien.’ Zei ik snel voordat ik snel weer rondkeek en een baddoek spotte die ik zojuist niet gevonden had. Enorm geneerd liep ik op haar af en legde zonder te kijken de baddoek rond haar lichaam voor ik haar weer aankeek en haar en ongemakkelijk een zacht klopje op haar schouder gaf.
‘Ja- uhm. De douches zijn boven links…’ ik krabde in mijn nek en voordat ik wegliep draaide ik me nog snel om; ‘Vergeet niet alles op slot te draaien. Straks ziet iemand je nog.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Andelyn "Andy" Cassington

Ik had niet veel meegenomen uit het vrouwenhuis omdat het merendeel niet eens van mij was. Ik betwijfelde of ik een aantal dingen die ik had meegenomen überhaupt wel mee had mogen nemen, maar daar zou ik nooit achterkomen. Ik had naast mijn boeken en paar kledingstukken ook voor Delaine kleding meegenomen toen ik erachter kwam dat zij helemaal niks had meegenomen. Het leek me ongemakkelijk om niks anders te hebben dan een vreselijke jurk. Van alle jurken was die van mij waarschijnlijk een van de minst vreselijke. De jurk moest vast prachtig staan bij iemand met borsten, maar omdat een te zware jongen nog meer borsten had dan ik was het moeilijk inkijk te noemen. Ik had zoals iedere vrouw ook wel eens baaldagen, dan vroeg ik mij af waarom ik niet iets meer rondingen had gekregen, of iets meer vet zodat het niet overduidelijk was hoe scheef mijn ribbenkast in elkaar stak. Ik versnelde mijn pas zodat ik naast Axl kon lopen inplaats van achter hem. ‘Wat eet je dagelijks,’ vroeg hij uit het niets. Ik keek opzij en zag dat hij mij aankeek. Ik glimlachte. ‘Je vind me te dun nietwaar?’ vroeg ik terwijl ik het antwoord al wist.
‘Eten is niet mijn hobby, wat ook niet zo verwonderlijk is met het eten dat we kregen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben dankbaar voor wat ik kreeg, maar het is wat lastig om je bord leeg te eten als je het niet lust,’ probeerde ik uit te leggen. Ik klonk volgens mij toch nog als een ontevreden kind dat geen groenten lustte. Ook al waren het de dingen als vlees die ik nauwelijks at in mijn geval. Toen we de villa binnenkwamen hoorde ik nogal wat kabaal uit de keuken komen. Ik hoorde water. ‘Hebben jullie een zwembad?’ vroeg ik hoopvol.
Toen ik nog jong was, lukte het mij nog wel eens om het his uit te sneaken en naar een meertje verderop te gaan waar ik kon zwemmen. Ik heb het geleerd door te kijken naar andere mensen die daar ook wel eens kwamen en het water in te gaan toen ze weg waren. Het gaf je het gevoel dat je zweefde, prachtig. Ik herinnerde me plotseling weer de tas om mijn schouder. Misschien moest ik eerst Delaine vinden en haar haar kleding geven voordat ik over ging tot andere zaken.

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

» Oh, sorry. Ik dacht dat je nog zin in oesters had; misschien kon je ze hier gaan zoeken. « Zijn stem was pure sarcasme, wat mijn wangen alleen nog maar roder liet worden - niet door schaamte maar door woede. Ik probeerde krampachtig mijn trillende handen onder controle te krijgen, door de nagels in mijn huid te graven.
Mijn blik gleed over Chester, die me van top tot teen bekeek. Wat ongemakkelijk opende ik mijn vuisten en vouwde mijn handen over elkaar. » Uhmm.. « Chester wees naar mijn kleding, waardoor mijn blik gelijk over de kleding gleed die nu aan mijn lichaam vastplakte. » Je- je kan alles zien. « Ik keek wat besluiteloos naar hem, toen hij zijn hoofd weg draaide.
Ik voelde de zachte stof plus de handen van Chester om mijn lichaam heen, voor ik het wist was ik in een badhanddoek gewikkeld. Hij gaf me duidelijk ongemakkelijk een klopje op mijn schouder. Ik probeerde te glimlachen, maar het leek niet echt te lukken gezien ik nog boos was en deze hele situatie gewoon gênant is.
» Ja- uhm. De douches zijn boven links.. Vergeet niet alles op slot te draaien. Strak ziet iemand je nog. « Hiermee liep hij zomaar zonder een keer om te kijken weg. En hier stond ik dan, helemaal alleen - ingewikkeld in een handdoek.

Toen ik in de badkamer aangekomen was, draaide ik gelijk de deur op slot. Niet dat ik per se naar Chester luisterde, maar als er zo een andere jongen de badkamer in zou komen.. Bij het denken liepen al de rillingen over mijn rug.
Ik ontdeed me dan ook erg snel vanuit de natte te grote kleding en stapte snel onder de douche. Toen de warme stralen over me heen gingen, zocht ik naar shampoo en ik vond alleen maar mannenshampoo. Wat ook niet anders te verwachten was, het was Chester`s schuld als hij boos zou worden als ik naar `man` ging ruiken, maar hij was er toch wel verantwoordelijk voor om normale shampoo aan te schaffen. Hierop smeerde ik de shampoo in mijn haar en begon de stroop eruit te wassen.
Toen ik uitgedoucht was, kwam ik de douche uit en wikkelde twee grote zwarte handdoeken om me heen. Één om mijn lichaam en één voor mijn haren. Waarom had ik de tijd geen eens om spullen mee te nemen ?
Een zachte grom verliet mijn mond toen ik de douche uitkwam, stil liep ik naar de kamer van Chester en knipte het licht aan. Langzaam liet ik me zakken op het bed, nu op hem wachten want ik ging niet naakt daar slapen en zelfs mijn ondergoed had het van de stroop en daarom deed ik dat ook niet meer aan.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."