The 53rd Hunger Games RPG || Speeltopic 1 {250} - Speeltopics

_________________________________________________________________________________________

Geachte Tributen,
Een nieuwe Hunger Games komt er weer aan, met nieuwe tributen, een nieuwe arena, en een nieuwe Winnaar. Jullie zullen vechten tot een uiteindelijke dood. Ook dit jaar zullen er weer vierentwintig tributen meedoen aan de Hunger Games. Minimaal 8 van deze Tributen zullen sterven tijdens het bloedbad. De ander 16 Tributen worden ingevuld door jullie. We zullen niet beginnen voordat er 12 van de beschikbare 16 rollen zijn ingevuld. In de loop van tijd zullen de Tributen worden vermoord. Dit zal liggen aan hoe vaak de persoon reageert, hoe enthousiast de persoon bezig is en de inzet, maar ook aan de schrijfstijl en volvulling van de regels. Als een persoon een week lang niet reageert zal hij/zij vermoord worden. Voordat dit alles in werking wordt gesteld, vragen we eerst aan de mensen met twee rollen of die er eentje willen kiezen om mee door te gaan. Als er een groepje Tributen overblijven die aan alle eisen volledig voldoen, zullen de Spelen verlengd worden. De Tributen zullen verwond worden en andere spannende dingen zullen in de arena gaan gebeuren. Op die manier kunnen we wel wat tijd vullen.
Voor spullen bij de Hoorn/sponsers die je iets geven/trainingscore moet je mij mailen. Het moet allemaal wel realistisch blijven. Dit is ook waarom ik bij elk District een algemene beschrijving heb gezet. Hier kan je je karakter op baseren zonder dat het allemaal Mary Sue's/Gary Stu's of Katniss replica's worden. Als je je karakter toch op een realistische en creatieve manier skills voor bepaalde dingen kan geven, is het geen probleem. Ik zal elk Personage lezen en bekijken en uiteindelijk goedkeuren voordat je officieel mee doet met de Spelen.
Voor de rest lijkt alles me wel duidelijk. Als er nog vragen zijn, mail ze of vraag hieronder.

President Snow

__________________________________________________________________________________________

District 1 || Luxury/Luxe
De Tributen van dit District zijn Beroeps. Niet persé arrogant, maar wel vol zelfvertrouwen. Ze hebben veel talenten qua wapens, maar ze zijn geen experts op het gebied van bomen klimmen en voedsel verzamelen.
Sapphire Anne Hale || Piaffe || 1.1
† Jongen †

District 2 || Masonry/Metselwerk
Deze Tributen zijn ook Beroeps. Eigenlijk geldt hier hetzelfde als bij de District 1 Tributen.
Maelle 'Mae' Riviera Hollister || Rosea || 1.4
Felix Gardner || Aureolus || 1.6

District 3 || Technology/Technologie
De Tributen uit dit District zullen niet arm zijn. Redelijk wel verzorgd, niet al te hongerig. Geen aangeleerde talenten qua natuur, slechts alles wat met electriciteit en logica in generaal te maken hebben.
Lily-Kate Rosewood || Verityy || 1.17
Chase Cole Haydens || Mashtonx || 1.13

District 4 || Fishing/Vissen
Ook een Beroeps District, hoewel dit niet verplicht is zoals 1 & 2. Deze Tributen hebben meer kennis op het gebied van water en vissen, en dus is het minder erg als deze Tributen meer talenten op het gebied van natuur hebben dan de ander Beroeps. Ook is het een redelijk rebels District, en niet zo rijk als in 1 en 2, hoewel ik het zeker niet arm zal noemen.
Thalia Hayes || Buddy || 1.4
Fir Rayy Phoenix || Mashtonx || 1.4

District 5 || Power/Kracht
Dit District wordt als redelijk rijk beschouwd. Deze Tributen zullen ongeveer zoals District 3 zijn, met geen aangeleerde talenten die te pas zullen komen bij de Hunger Games.
Crystal Eurenia Neglis || Dancal || 1.3
† Jongen †

District 6 || Transportation/Vervoer
Dit District is niet echt arm, maar ook niet rijk. De Tributen zullen met metaal en ander materiaal zoals dat om kunnen gaan, aangezien ze dat gebruiken bij het bouwen van vervoermiddelen.
Briar 'Brye' Alodia Combe. || Gently || 1.5
† Jongen †

District 7 || Lumber/Hout
Dit is één van de armere Districten samen met 10, 11 en 12. Deze Tributen zulen wel wat van het bos af weten, aangezien ze er werken om hout te hakken. Naast bijlen en messen zullen ze niet veel wapens kunnen hanteren.
Aurora Joanne Valance || FireFoxieABC || 1.1
† Jongen †

District 8 || Textiles/Stof
Dit District is redelijk arm, al hoewel ze kunnen rekenen op 3 maaltijden per dag. Magere maaltijden, maar wel wat. Geen skills kwa natuur, en waarschijnlijk ook niet echt qua wapens. Misschien kunnen ze wel heel wat met stof (denk aan: dingen maken en mensen ermee wurgen).
† Meisje †
Samuel Girlish || Veravos || 1.17

District 9 || Grain/Graan
Misschien dat deze redelijk arme Tributen wel wat weten over natuur en om kunnen gaan met een mes. Dankzij hun werk in de graanvelden weten zij toch wel wat, hoor.
† Meisje †
† Jongen †

District 10 || Livestock/Vee
Best wel arm, en verstand dieren, zowel het voeden als het eten ervan. Voor de rest geen skills kwa wapens en natuur.
Ariane Benigin || Veravos || 1.4
† Jongen †

District 11 || Agriculture/Landbouw
Denk aan Rue en Tresh, arm maar verstand van de natuur. Niet veel van wapens, aan de andere kant.
† Meisje †
Gabriel Arthur Carter || Gally || 1.13

District 12 || Mining/Mijnbouw
Geen verstand van wapens en natuur, hoogstens hoe ze vuur kunnen maken en overweg kunnen met een pikhouweel. Een arm District.
Meisje †
Vincent 'Vince' Trace Howard. || Gently || 1.6

__________________________________________________________________________________________________

DE NAAM:
Denk eraan dat dit zich in de toekomst afspeelt, en de namen dus geen gewone namen zijn. Gebruik het liefst zelf in elkaar geknutselde namen (denk aan Beetee, Haymitch), of gebruik namen uit het verleden. In District 1 worden de kinderen vernoemd naar iets wat met hun werk te maken heeft. Geen inspiratie? Ga dan naar deze site.

WAPENS VOOR JE PERSONAGE:
Hierkan je wapens vinden die je kan gebruiken als specialiteit voor je personage. Het is wel in het Engels, maar anders kan je op Google ook gewoon: wapens thg intypen, dan vind je ook wel wat

Invullen:


Regels:

__________________________________________________________________________________________

De Arena

De Hoorn: deze ligt ongeveer in het midden van de arena. De tributen staan er in een halve maan omheen, met hun rug naar het bos en het strand. De wapens liggen best wel wijd verspreid, maar zoals altijd liggen de meest waardevolle dingen in de Hoorn zelf.
Het Weiland: De Hoorn ligt middenin een groot weiland, met groen gras en vol met bloemetjes.
De Bergen: Vlak achter de Hoorn liggen reusachtige bergen, vol met bos en beekjes en dieren. Hoe hoger je komt, hoe meer drinkwater en voedsel er is, maar het wordt ook steeds kouder. De topjes van de bergen zijn dan ook versierd met sneeuw.
De Rotsen: Aan de linkerkant van de arena, gaan de bergen over in puntige rotsen. Hiertussen zullen ook veel krabben en andere (gevaarlijke) dieren te vinden zijn.
Het Strand: De rotsen gaan snel over in een lange strook zandstrand. Het zand is heet, en heeft geen bescherming te bieden.
De Zee: Een wilde, oneindige zee is ook een gedeelte van de arena. Het is gewoon zout water, en dus niet drinkbaar. De golven zijn ook erg wild en hoog, je kan er nog net niet surfen. Veel vissen en eetbare planten zijn in de zee te vinden, als je weet welke eetbaar zijn.
Eiland 1: Drie grote eilanden liggen in de zee. Ze zijn bereikbaar met de boten die achter de puntige, gevaarlijke rotsen verstopt liggen. Op Eiland 1 is een groot bos te vinden, vol met verstopplekken en eten en drinken.
Eiland 2: Dit Eiland heeft niet veel bijzonders te bieden, slechts een heleboel heuvels.
Eiland 3: Dit Eiland is bij verre de bijzonderste. Een grote, verlaten stad bevind zich hier, vol met bewoonbare huizen, winkels met wapens en eten, grotere en betere boten en zelfs luxe hotels. De elektriciteit werkt nog, en dus is dit Eiland heel erg veel waard.
Het Bos: Naast de lange zandstrook bevind zich een groot, donker bos. Na een paar stappen lijkt het al alsof het midden in de nacht is. De bomen staan heel erg dicht op elkaar, zijn hoog met geen laag hangende takken. Een beekje heeft zich toch door de bomen heen geworsteld, helemaal vanuit de bergen. Er leven voornamelijk gevaarlijke beesten.
De Zandstrook: Als je je door het bos heen hebt geworsteld, kom je bij een dunne zandstrook uit, vergelijkbaar met het strand. Ook deze zandvlakte eindigt in de zee.
De Heuvels: aan de andere kant van de bergen, zijn er heuvels te vinden. Een beekje stroomt hier door heen, maar dat is het wel.

*ik vertrouw er op dat jullie deze informatie niet gebruiken om jou karakter een voorsprong te geven in de Arena of je karakter te helpen, maar zodat julie omschrijvingen realistisch blijven.

__________________________________________________________________________________________

Uitleg

We beginnen met 'before the arena' stukjes. Dit hoeft geen lopend verhaal te zijn, gewoon losse stukjes over de Boete, de Openingsceremonie, de Trainingen, de Privé Training, overleg met je Mentor, de Interviews, enzovoort. Je moet persoonlijke dingen over je District (je escort, mentor, enzo) met je District partner overleggen. Heb je die niet, dan heb je geluk. Let op, ik wil niet dat iedereen heldhaftig volunteerd voor familie/vrienden. Alleen de Beroeps. Als je een speciale reden hebt, moet je mij even mailen. Ook wil ik niet dat iedereen geweldige kostuums heeft, super slimme mentoren, enorm veel fans, enzovoort heeft. Houd het alsjeblieft gewoon realistisch. De interviews mag je gewoon zelf omschrijven vanuit je personage's POV, net zoals in het boek wordt gedaan.
Daarna gaan we de Arena in. Hierboven staat een uitleg over de Arena, en een tekening ervan. Dit is om als schrijver te gebruiken, niet om je tribuut te helpen.
Je mag andere niet verwonden/vermoorden/besturen zonder toestemming. Bondgenootschappen en vijanden worden van te voren gemaakt.
Als je een niet ingevuld personage wilt besturen (dus gewoon uitt je eigen personage's POV) tijdens de 'before the arena', moet je mij mailen. Dit kan je dus bijvoorbeeld doen om vijanden te worden, en dan vervolgens diegene te vermoorden in de Arena. De moorden worden met mij overlegd, en ook welke spullen jullie bij de Hoorn halen. Ik zal een seintje geven wanneer jullie mails kunnen sturen met of jullie mensen willen vermoorden/hoeveel daarvan, en welke spullen je bij de Hoorn vandaan wilt halen.
Als er nog vragen zijn, feel free to ask.

De Spelmaker.

Niet vergeten te schrijven tussen () [] {} dit mag ook als je in OOC schrijft

__________________________________________________________________________________________

Je Post:

Voeg in:
Volledige naam.
District.
Foto.
Status. (gewond?)
Slogan. (optioneel)
Bondgenoten. (optioneel)
Spullen. (optioneel)
Locatie. (optioneel)
Spoiler met beschrijving. (optioneel)

Praattopic

[ bericht aangepast op 15 nov 2014 - 11:30 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Ik kuchte wat, vanwege mijn droge keel. Voordat ik tegen een rots ging leunen, hees ik de rugzak van mijn rug. Ik ritste hem met een snel gebaar open, om een kijkje erin te nemen. Ik trok er een opgerold stuk touw uit, een vlijmscherp klein mesje en een bidon met water. Water! Met trillende vingers kreeg ik het dopje wat moeilijker open, maar toen de bidon open was - nam ik 2 grote slokken. Ik draaide de dop erop en deed de touw en de bidon in mijn rugzak. Dat mes zou van pas komen bij jagen, alhoewel ik niet erg goed in dat soort dingen was. De rugzak hees ik weer op mijn rug om daarna weer, met het mes in mijn hand - verder te lopen.
Toen ik mezelf van de rots duwde, om weer rechter te staan - viel ik als het ware weer tegen aan. Met grote ogen keek ik naar de jongen uit district vier, Fir. Mijn blik gleed van hem naar zijn bebloedde speer. Zou hij?.. Bij de trainingen leek hij nog een aardig persoon, maar was hij iemand die moordde?.. Ik voelde hoe het bloed uit mijn gezicht trok en waarschijnlijk was ik nu zo wit als een dode, wat ik dus zo ook zou worden. Ik drukte me zo dicht mogelijk tegen de rots aan, waarvan de scherpe kanten in mijn rug prikten.
» D-Doe j.. G-Ga.. L-L-Laat m-me alsjeblieft.. leven.. « Ik begon als een gek te stotteren, waardoor er weer kleur in mijn gezicht verscheen. Toen ik dat merkte en weer naar Fir keek, werd ik alleen maar roder. Mijn handen waren als een gek te trillen en het mes ging dus mee in de shakende bewegingen. De wind, die tussen de rotsen heerste - liet mijn haren wat opwaaien. Stomme Arena.
Voordat ik ook nog maar iets kon doen, kwam er iemand anders van achter Fir. » Euhm, dood me nog niet wil je. « Hij klonk sarcastisch en ik kon hem herkennen als Felix, iemand van de beroeps. Waren ze met ze tweeën samen? Mijn ogen werden groter en algauw klapte mijn mond open en ik kon de twee, met voorname Fir en zijn speer - alleen maar gehypnotiseerd aankijken.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

      'D-doe j... G-Ga.. L-L-Laat m-me alsjeblieft... leven.' Het meisje begon te stotteren en op een vreemde manier, deed het Felix glimlachen. Het was geen sadistische lach, hij leek haast gelukkig. Het meisje had overduidelijk iemand om naar terug te kunnen, of ze was gewoon bang voor de dood. Felix ging uit van het eerste en stelde zich een doel aan. Hij zou dit meisje zo lang mogelijk beschermen.
      'Ik weet niet hoe het met vier zit,' Natuurlijk wist Felix zijn naam, maar die liet hij even achterwegen. 'Maar ik was niet van plan je te doden.' De reden vertelde hij niet. Dat zou hem zwak maken als hij haar niet kon vertrouwen. Misschien gooide ze zo wel een mes naar zijn hals.
      Geritsel vanuit de bosjes trok echter zijn aandacht. Het was niet duidelijk, maar genoeg om op te merken. Het mes dat hij al die tijd op een verkeerde manier vast had gehad schoot met een makkelijke beweging zo in zijn hand dat hij binnen een paar seconden iemand neer zou kunnen halen, ondanks dat het niet zijn plan was. Een vijf mocht dan zijn trainingscijfer zijn, het was allemaal een grote leugen. Ze verwachtte dat hij niets kon maar het tegendeel was waar, -- Hij wilde het alleen niet gebruiken.
      In een reflex zette hij een stap achteruit toen een roodharig meisje de bosjes uit kwam rennen. Vaag herkende hij haar als het meisje uit district zes. Hij had nog even met haar staan praten, ze leek niet moordlustig -- maar toen ze op Briar af sprong met een mes was hij daar niet meer zo zeker van.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

Toen de jongen, waarvan ik de naam al wist, voorstelde - viel mijn mond open. » Ik weet niet hoe het met vier zit, maar ik was niet van plan je te doden. Of nou ja voorstellen, eerder gezegd niet doden. Een glimp van vreugde gleed door mijn lichaam, gezien ik dan in ieder geval niet alleen moest zien te overleven. En die Felix leek niet echt slecht, of zo.
» E-en j-jullie zijn niet een bond-ge.. « Mijn stotteren werd minder, maar toen ik naar het tweetal keek - verkleurden mijn wangen weer naar donkerrood. Ik kon mezelf nu op het voorhoofd slaan. Wat radeloos keek ik naar Fir. Hij leek net zo min als Felix gemeen, ze leken beide van die enthousiaste jongens - maar in zo een Arena kon alles veranderen naar een moordlustig monster.
Het mes hield ik strak vast, terwijl ik de twee onderzoekend aankeek. Van Felix zijn kant, leek hij te vertrouwen. Ik vertrouwde niet snel mensen en ik zou dat ook niet zo hardop formuleren, maar ik denk dat Felix wel iemand is die je niet zomaar neersteekt. Hij zou eerder alles positief bekijken, want bij de trainingen was hij vrolijk. Maar ik kon het ook fout hebben. Want ik was degene die zich van iedereen afzonderde.
Alweer ik wat onbeholpen naar Fir. Ik kon me beschermen als hij zou aanvallen, maar zou hij dat doen ? Ik zag hem niet als een koude killer. Die term paste eerder bij de Beroeps, natuurlijk afgezien van Felix.
Voordat ik me nog kon bewegen, sprong een roodharig meisje op me af. District, geen idee. Het enigste wat ik kon doen, is haar met grote ogen aankijken. Niet eens gillen. Ik leek gehypnotiseerd en keek haar in shock aan.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

      Er werd een knop omgeschakeld bij Felix. Nu was het niet de tijd overal grappen over te maken, nu mocht hij eens aan het publiek laten zien dat zijn trainingscijfer een grote grap was. Hij stapte achteruit om meer overzicht te krijgen van de situatie. Het bleek achteraf een jongen te zijn -- Briar haar districtgenoot. Felix zette vraagtekens bij het feit waarom de jongen haar direct wilde doden, maar dat het niet zou gebeuren was hij zeker van.
      Net voordat hij een mes kon trekken om het meisje te verwonden, eindigde Felix zijn mes met een beheerste beweging in de jongen zijn schouder. Het was niet dodelijk, maar door de klap zakte hij door zijn knieën wat hem de kans gaf zijn rugtas op de grond te gooien en zijn boog van zijn schouders te halen. Het geluid van een pijlpunt over een pijlkoker bezorgde Felix werkelijk de rillingen.
      De jongen, waarvan Felix zijn naam niet wist, had zich naar hem omgedraaid. Ondanks dat hij onder schot werd gehouden door een beroeps leek hij zelf ook in te zien het niet te halen. -- Zijn laatste met wierp hij met volle kracht richting Felix.
      Ondanks dat zijn reflexen snel waren, liet het mes een diepe snee achter in Felix zijn rechterbovenarm. Hier door moest hij zijn pijl wel loslaten, die zich met enigszins richten vol in de jongen zijn hart boorde die langzaam neerzakte terwijl hij met zijn handen nog naar de wond greep. Felix zelf zette enkel een stap achteruit.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

Toen de jongen voor me op zijn knieën viel, met een mes in zijn schouder - drong het pas tot me door. Dit was de waarheid, de realiteit - niet het dromenland. Maar toch staarde ik als verlamd naar de twee jongens. Toen ik de jongen bekeek, merkte ik op dat het Christopher was. De jongen uit mijn district ! Mijn blik gleed weer naar de jongen, die nu echt dóód naar de grond zakte.
Ik keek met ontzet naar hem. Tijdens de reis, de trainingen en zelfs voor het interview was hij alles behalve moordlustig. Hij was zelfs aardig. En zonet sprong hij als een halvegare op me af om me te doden.
Dankbaar draaide ik me om naar Felix, ik wou hem echt bedanken. Maar de woorden bleven in mijn keel stokken. Ik probeerde te glimlachen, wat waarschijnlijk een verdwaasde grijns leek.
Ik zette een paar stappen achteruit, tot mijn rug weer de puntige stukken rots te voelen kreeg. Een hoog piepje verliet mijn mond, waardoor ik gelijk weer recht stond. Zelfzeker stapte ik nu op Felix af, totdat ik vlak voor hem stopte. Ik keek wat omhoog, gezien ik sowieso niet de langste ben - en opende mijn mond om wat te zeggen. Er rolde nog net een ` bedankt ` uit, voordat ik zijn diepe snee in zijn arm zag.
» Je arm ! « Ik pakte zijn arm iets te hard vast, waardoor ik hem beschaamd aankeek. » Sorry. « Voordat hij nog iets kon zeggen, besteedde ik mijn aandacht weer aan zijn arm.
Tenslotte liet ik zijn arm weer hangen, om de rugzak van mijn rug te hijsen. Ik trok de bidon eruit om daarna de dop open te draaien. Mijn rechterhand omklemde weer zijn arm en mijn linkerhand goot een heel klein beetje water erover. Vervolgens stopte ik alles weer in mijn rugzak, die ik voor even naast me liet liggen. » We moeten verband of zo halen, anders komt er viezigheid in en geloof me - je wilt geen ontstoken wond. « Ik keek hem met een vlugge glimlach aan, waardoor ik me afvroeg of hij die überhaupt zag.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Dit is geweldig. Het is echt heel erg leuk. Ik hou hiervan. Mensen vermoorden en verwonden, het is allemaal geweldig.
Mijn bijl begraaft zich weer in iemands nek, en hij valt dood neer. Ik haal mijn bijl eruit en kijk om me heen. Iedereen is weg. Een stukje verderop zie ik Sapphire, rondrommelen in de Hoorn. De rest van de Beroeps zijn niet in het zicht.
'Saf!' roep ik naar haar. Ze is bezig met alle spullen de Hoorn in te slepen. Ze legt nu een brood neer.
'Waar is de rest?' vraag ik haar. Ze haalt haar schouders op.
'Ik heb je District genoot trouwens vermoord,' vertel ik haar. 'Hij probeerde weg te rennen.'
Ze zucht en scheurt een stuk van het brood in haar handen. 'Sukkel.' Ze geeft mij ook een stuk.
'Maar Fir zou toch de Hoorn bewaken?' vraag ik met mijn mond vol. Sapphire haalt haar schouders weer op. Het is even stil. Ik verwacht dat de kanonnen zo wel af zullen gaan. Volgens mij is het alweer een paar uur sinds de gong ging.
Dan dringt er iets tot me door.
'Je denkt toch niet dat Fir, Felix en je District partner een soort van eigen bondgenootschap hadden afgesproken?' vraag ik aan Sapphire. Ze kijkt me aan, en ik zie in haar ogen dat dat inderdaad is wat ze dacht.
'Wat een zakken zeg,' zucht ik, waarna ik op de grond ga zitten. Sapphire komt naast me zitten.
'Jup.'
'Dus nu zijn we maar met zijn tweeën?' vraag ik haar. Ze knikt.
'Wauw, dat is ook weer wat nieuws.' En het is stil.

[ bericht aangepast op 12 nov 2014 - 20:45 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Het aantal spullen way over is gebleven is nog redelijk groot. Alleen Maelle en ik staan nog bij de cornucopica en ik grijns. twee oranje rugzakken die nog over zijn, een aantal voedsel pakketen en redelijk wat water. Ook zijn er nog een paar wapens overgebleven. Een paar extra messen, een zwaard en een aantal pijlen voor de boog die al weg is. Ik zucht. "Mae!" Maelle staat aan de buitenkant van waar eerst spullen lagen. Ik maak me geen zorgen om tributes die hierheen zullen komen. Ondanks dat we nog maar met zijn tweeën overgebleven zijn, de jongen uit mijn district heeft Maelle vermoord, die sukkel probeerde te vluchten, zijn we wel twee goed getrainde beroeps met hoge scores en hebben we in het bloedbad best wat mensen vermoord. Nu pas bestudeer ik de arena goed. Er zijn veel verschillende soorten natuur en in de verte zie ik zelfs sneeuw op de bergtoppen. Wat ik wel weet, is dat het niet makkelijk zal worden om hier te winnen. Nou ja, winnen. Winnen is niet mijn plan. Mijn plan is groter. Mijn plan is om er voor te zorgen dat de 53 annual hunger games geen victor zullen hebben. Het is misschien gemeen en het is niet goed om al deze fantastische, jonge mensen te doden maar er moet een bericht overgebracht worden, aan Snow. De Games moeten stoppen. Het is een vreselijke manier van leven. Ik ben blij dat ik uit district one kom. Ik het tenminste training gehad.
Ik kijk weer naar alle dode lichamen en langzaam zak ik in elkaar. Een aantal tranen blinken achter mijn ogen. Ik ben nooit iemand geweest die huilt, of iemand die zich schuldig voelt, maar nu besef ik me dat ik zojuist onschuldige kinderen heb vermoord, en vele ook heb verwond. Boos veeg ik de enkele traan op mijn wang weg. Ik ben verdomme en beroeps, met een elf als trainingscijfer. Maar nu besef ik even meer hoe graag ik wil dat mijn plan werkt. De speech heb ik uitgewerkt. Kort, maar krachtig. Het zal pijn doen. Mezelf doden als laatste, maar het moet. Het zal lukken, hoe dan ook. Voor mijn andere optie is het al te laat. Mijn andere optie was geweest om met alle tributes gewoon niks te doen en te eten, drinken en een beetje rondklooien, in plaats van elkaar vermoorden. Maar daarvoor is het nu al lang te laat.

---

take me back to the basics and the simple life

Dit alles ging als een waas aan me voorbij. Van een rustig gesprek was alles uit de hand gelopen toen er een jongen, ik herkende hem als de districtgenoot van Briar, uit de bosjes sprong en haar neer wou steken, ik wou net mijn speer op hem af gooien toen Felix me voor was. Helaas eindigde hij wel met een diepe snee in zijn arm.
"We moeten verband of zo halen, anders komt er viezigheid in en geloof me - je wilt geen ontstoken wond." klinkt de stem van Briar dan. Dit is het moment waarin ik me in de discussie kan voegen en me nuttig kan maken, tevens ook om mezelf te bewijzen. Te bewijzen dat ik niet het stereotype beroeps ben. Ik twijfel nog even of het dit wel waard is, maar besef me al snel dat ik niet nog meer levens op het spel moet zetten.
"Aangezien volgensmij niemand verband heeft en ik zo'n voorgevoel heb dat er geen apotheek in de buurt is, heb ik wel een oplossing denk ik." Een lichte glimlach verschijnt op mijn lippen als ik mijn handen naar de achterkant van mijn hoofd beweeg en de knoop van mijn bandana los haal. De legerkleurige bandana vouw ik uit totdat het een zakdoek lijkt en daarna weer een aantal keer dubbel.
"Ik heb geen idee hoe lang dit het gaat uithouden, maar voor een tijdelijke oplossing is het te doen." Ik haal nog even mijn 2 liter fles uit mijn rugzak en maak mijn geïmproviseerd verband iets nat waarna ik het om Felix' arm bind.
"Ik geloof niet dat er een baan als verpleegkundige voor mij is weggelegd." zeg ik met een lach. Ik weet dat dit niet het moment is om de lolbroek uit te hangen hier, maar alle serieusheid gaat gewoon op mijn zenuwen werken, samen met de gestreste sfeer die in deze arena hangt. Ik haal langzaam nog iets water uit de fles. Hiermee maak ik de bebloede punt van mijn speer weer schoon. De meeste mensen in de Hunger Games zouden me voor gek verklaren bij het verspillen van water op deze manier, maar ik wil er liever niet meer aan herinnerd worden wat ik bij het bloedbad heb gedaan.

[ bericht aangepast op 12 nov 2014 - 22:25 ]

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Aurora Joanna Valance|| District 7 || Het bos || kleine snee bij schouder || (nog) geen bontgenoten

De zenuwen gieren door mijn lijf als ik de buis in stap. Ik kijk nog snel naar mijn stylist als de plaat in beweging komt. Eigenlijk zou ik nu verdrietig moeten zijn, schiet door mijn hoofd.
Veel tijd om na te denken heb ik niet want de arena komt steeds dichterbij. Met een klap staat de plaat stil en ik kijk snel de arena rond. Het bos is het eerste wat me opvalt, maar het ziet er gevaarlijk uit. ik draai me snel om en zie daar een strand met puntige rotsen. Ik sta nu weer recht. De hoorn ligt in een weiland en recht tegenover me zijn bergen. Ik haal diep adem en focus me helemaal op de hoorn. De laatste twintig seconden gaan in, ergens op de achtergrond hoor ik een klap, een tribuut te vroeg van het platform gestapt? Ik kijk niet die kant op maar alleen naar een rugzak die mijn aandacht trekt. Vlakbij de rugzak glinstert iets, wapens? De gong doorbreekt mijn gedachten, direct zet ik me af tegen mijn platform en ik vlieg naar voren. Ik focus me alleen op de rugzak en niet op het bloed dat ondertussen het gras al bedekt. Ik sla de rugzak om mijn schouder en pak de twee messen die er vlakbij liggen. Dan zet ik het op een lopen, richting het bos. Ik ben er bijna als er iets langs mijn schouder schaaft. Direct loopt er een dun straaltje bloed langs mijn arm naar beneden. Uit reflex gooi ik één van mijn messen naar achter en ren ik door, geen idee of ik iemand geraakt heb. Zodra ik in het bos ben word het donker om me heen, ik worstel me door de bomen die erg dicht op elkaar staan. Dan kom ik uit bij een openplek, nou ja… een plek waar je gewoon kan lopen. Ik blijf staan om even op adem te komen. ‘’rustig blijven Aurora.’’ Zeg ik tegen mezelf. Behendig grijp ik één van de hooghangende takken van de bomen en klim ik in een boom vlakbij de ‘’openplek’’. Ik laat mijn rug tegen de boomstam zakken en sluit heel even mijn ogen. In mijn hoofd is het een chaos. Hoeveel onschuldige kinderen zijn er al dood? Heeft mijn mes iemand geraakt? Wat moet ik nu doen? Wat zit er in mijn rugzak?
Ineens dringt het tot me door dat ik zelf een antwoord op de laatste vraag kan geven. Ik zet mijn rugzak op mijn schoot en haal de spullen er voorzichtig uit, twee pakjes gedroogd fruit en een lege bidon. Een zucht verlaat mijn lippen als ik alles er weer in stop. Ik laat mijn blik door het bos glijden het is een donker bos met loofbomen en dennenbomen. Maar mijn aandacht word door iets anders getrokken, iets dat door de bomen heen mijn kant op komt. Onbewust pak ik mijn mes beter vast en wacht ik af wat gaat komen. Het kan een wild dier zijn of een tribuut, en ik weet niet wat gevaarlijker is.

---

"It doesn't matter who you are or what you look like, so long as somebody loves you."

Thalia Hayes ~ District 4 ~ Niet gewond ~ Geen bond genoten.

Terwijl de laatste seconden aftelde keek ik nog snel even rond op de hoop iets te konden vinden wat ik kon pakken. Tot nu toe had ik nog niks ontdekt wat in mijn bereik lag.
'Drie,' hoorde ik de stem zeggen. Opeens viel mijn oog op een rugzak, ongeveer tien meter van mij links. Ik schatte mijn kansen in. Zou ik het halen om hem te pakken? Of zou ik gelijk wegrennen. Net op het moment dat ik besloot de rugzak te pakken, ging de zoemer af. Ik sprintte vooruit terwijl ik mezelf dwong te focussen op de rugzak en niet op de andere tributen. Snel greep ik de rugzak en rende ik verder. Ik keek snel naar de hoorn en zag dat de beroeps er al waren. Ik sprintte zo snel als ik kan verder, hopend dat ze mij nog niet hadden gezien.
Na ongeveer kwartier rennen ging ik over in een looppas. Ik had geen idee waar ik was. Het enige wat ik zag waren heuvels. Ik zuchtte en voelde dat ik moet begon te worden. Ik besloot mezelf te verstoppen tussen de heuvels en mijn tas te gaan inspecteren.
Nieuwsgierig maakte ik de tas open. Er zat een bidon van ongeveer 0,75 liter in, die tot mijn grote opluchting gevuld was. Daarnaast zat er nog een brood in. Ik besloot een klein slokje water te nemen en de rest te bewaren voor later. Dan zou ik het harder nodig hebben dan nu. Ik stond op en besloot verder te gaan lopen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Buddy schreef:
Thalia Hayes ~ District 4 ~ Niet gewond ~ Geen bond genoten.

Terwijl de laatste seconden aftelde keek ik nog snel even rond op de hoop iets te konden vinden wat ik kon pakken. Tot nu toe had ik nog niks ontdekt wat in mijn bereik lag.
'Drie,' hoorde ik de stem zeggen. Opeens viel mijn oog op een rugzak, ongeveer tien meter van mij links. Ik schatte mijn kansen in. Zou ik het halen om hem te pakken? Of zou ik gelijk wegrennen. Net op het moment dat ik besloot de rugzak te pakken, ging de zoemer af. Ik sprintte vooruit terwijl ik mezelf dwong te focussen op de rugzak en niet op de andere tributen. Snel greep ik de rugzak en rende ik verder. Ik keek snel naar de hoorn en zag dat de beroeps er al waren. Ik sprintte zo snel als ik kan verder, hopend dat ze mij nog niet hadden gezien.
Na ongeveer kwartier rennen ging ik over in een looppas. Ik had geen idee waar ik was. Het enige wat ik zag waren heuvels. Ik zuchtte en voelde dat ik moet begon te worden. Ik besloot mezelf te verstoppen tussen de heuvels en mijn tas te gaan inspecteren.
Nieuwsgierig maakte ik de tas open. Er zat een bidon van ongeveer 0,75 liter in, die tot mijn grote opluchting gevuld was. Daarnaast zat er nog een brood in. Ik besloot een klein slokje water te nemen en de rest te bewaren voor later. Dan zou ik het harder nodig hebben dan nu. Ik stond op en besloot verder te gaan lopen.

Best slecht, maar ik zit op school.

-Misschien kan Thalia zich bij Sapphire en Maelle voegen, gezien ze uit een beroeps district komt?-

---

take me back to the basics and the simple life

( Ik zal nu weer een reactie schrijven. Was beetje druk vandaag. )

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ik keek wat onbeholpen naar de diepe snee die bloed aan mijn hand achter liet. Ik keek van Felix naar Fir, die op ons kwam afgelopen. » Aangezien volgens mij niemand verband heeft en ik zo`n voorgevoel heb dat er geen apotheek in de buurt is, heb ik wel een oplossing denk ik. « Er verscheen een lichte glimlach op zijn gezicht, wat hem onwijs ongevaarlijk en schattig eruit liet zien - dus naar mijn mening was hij totaal niet gemeen of moordlustig. Zo veel ik eruit kon halen. Hij haalde zijn bandana van zijn hoofd, waardoor zijn krullen nog meer leken op te vallen.
» Euhm.. « Ik keek weer snel weg, naar Felix. » Ik heb geen idee hoe lang dit gaat uithouden, maar voor een tijdelijke oplossing is het te doen. « Hij maakte de bandana wat nat en bindde hem om Felix` arm. Er verscheen onbedoeld een kleine glimlach op mijn gezicht, volgens mij waren deze twee wel genoeg te vertrouwen. » Ik geloof niet dat er een baan als verpleegkundige voor mij is weggelegd. « Door zijn grote lach, moest hij wel een soort grap maken - volgens mij. » Maar je hebt tenminste een goed idee gehad. « Mijn blik gleed naar hem en bekeek hem even snel van top tot teen - waardoor ik hem met een wat onzekere blik aankijk. Voordat hij nog de kans had om te peilen, wat ik deed - keek ik weer strak voor me uit. Het mes maakte ik wat klunzig vast aan de zij van mijn rugzak, gezien het best moeilijk ging omdat de tas op mijn rug zat.
» Ik heb geloof ik eilanden gezien, misschien zijn hier ergens boten of zo - want op die eilanden kun je je goed verstoppen. « Het was werkelijk waar met die eilanden, want toen ik over het strand rende - zag ik in de verte een paar eilanden. Niet dat ik zou weten hoeveel, maar wel een paar. Natuurlijk ging ik er niet bij zeggen dat ik niet kon zwemmen, dat zou alles hoogst schamend maken. Toch waren de golven hoog en ik zou erg veel moed op brengen om naar die eilanden te gaan.
Ik aarzelde, toen ik een paar stappen terug zette en keek de twee vragend aan. Ondertussen plukte ik nerveus aan één van mijn bruine lokken. Het was een soort trekje geworden en dat deed ik altijd als ik zenuwachtig was - net zoals ik op mijn onderlip beet. Wat ik weer merkte, toen mijn lip wat pijn begon te doen.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Piaffe schreef:
(...)

-Misschien kan Thalia zich bij Sapphire en Maelle voegen, gezien ze uit een beroeps district komt?-

(Kan, maar Thalia is geen killing type)

---

"Ignite, my love. Ignite."

Buddy schreef:
(...)
(Kan, maar Thalia is geen killing type)

-oh. Naja, als je dat niet wil dan niet -

---

take me back to the basics and the simple life