• Oké, we kunnen gaan spelen :)

    Even de regels:

    - Er is geen maximaal aan woorden, maar wel een minimaal: 10 woorden.
    - Als je persoon klunzig is, mag je grote blunders maken. Maar maak het niet te gek! U*
    - Ga het RPG niet verpesten voor een persoon door gemeen te blijven doen!*
    - Speel een beetje mee, laat anderen eens ook aan het woord komen.
    - Je moet in een week iets van je laten horen, of je moet waarschuwen dat dat niet kan door vakantie.*

    Als je je niet aan de regels met * houdt, wordt je er na drie keer uitgezet.

    We beginnen zoals Mashtonx al zei, op een gewone schooldag.

    [ bericht aangepast op 24 okt 2014 - 8:35 ]


    “The worst part about dying is that you’re all alone in it, no matter how many people die also.”

    Myra Blue
    Ik dacht even na. Waar wilde ik eigenlijk heen? 'Ik weet een rotsachtige plek, vlak bij de zee. Het is minder dan een kwartier rennen' zei ik, en wees richting de duinen. 'Er komt nooit iemand, en is er heel rustig' zei ik.


    obsessive rage

    Max Hood, weerwolf

    Ze wees richting de duinen. Ik kende het wel, er waren een paar grotten daar. Ik knikte en begon weer te rennen. Normaal hield ik een kwartier wel makkelijk vol, maar nu begon ik al uitgeput te raken. De ketting en die ring hadden zeker wel invloed op me gehad, dat merkte ik nu wel. Maar ik mocht er niet aan toegeven. Ik wilde niet aan Myra laten zien dat ik moe was. Na iets meer dan een kwartier kwamen we aan bij de duinen. Ik trilde op mijn poten en hapte naar adem.


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Myra Blue
    Max was er. Hij trilde. 'Rustig maar, ik snap dat je moe bent' fluisterde ik. Ik keek naar de golven die kapotspatte tegen de kliffen. 'Kom, ik breng je naar mijn lievelingsgrot' zei ik, en liep naar een van de grotten. Het was een erg grote grot. Ik had er nooit anti- vampier spullen neergelegd, en heel vaak gespeeld dat ik vampier of weerwolf was. Ik glimlachte bij de herinnering. Ik ging op een van de boomstammen die er lagen zitten, en zag een oud gedicht van me. Zachtjes zong ik het. Zelf vond ik het vals, maar iedereen zei dat ik er goed in was. 'Littekens vanbinnen, van de pijn en het verdriet, Littekens van buiten, littekens die je ziet. Tekens van moed, Herinneringen en verhalen, Littekens in je hart, van hen die het stalen. De pijn van vroeger, geuit op een klein stukje huid, Die alle gedachtes erover, Al je gevoel sluit.' zong ik.

    [ bericht aangepast op 10 nov 2014 - 16:24 ]


    obsessive rage

    Max Hood, weerwolf

    Myra klom van mijn rug. "Rustig maar, ik snap dat je moe bent," fluisterde ze. Ik gromde kort. "Ik - ik ben niet moe." hijgde ik. Ik hoorde niet moe te zijn. Normaal hield ik dit vol. Trillend volgde ik Myra naar de grot die ze aanwees. Ik liep erin, draaide me naar de opening en ging liggen met mijn kop op mijn poten. Toen begon Myra te zingen. Ik kende de tekst niet, maar het raakte me. Onbewust ging mijn blik naar mijn poten, maar de littekens zag je niet als ik een wolf was. Gelukkig maar. Ik schaamde me er best voor.


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Erika Vanessa Wolf


    Ik schrok op. 'Eh... sorry, dat wist ik niet' mompelde ik. 'Slech... ik bedoel, goed gebouwde hut' zei ik. Ik mocht haar niet beledigen, al zou het terecht zijn. 'Ik... ehm... ga dan maar weer, een eigen hut bouwen ofzo...' zei ik, en sprong uit de boom.


    “The worst part about dying is that you’re all alone in it, no matter how many people die also.”

    America Temple || Weerwolf

    's Ochtends werd ik uitgerust wakker. Na wat gegeten te hebben pakte ik mijn training weer op.
    Ik had -naar mijn mening- iets te lang niks gedaan. Ik liep naar een gevechts-simulatie en begon te trainen.
    Na een paar uur was ik afgepeigerd, maar wel tevreden.


    be gay do crimes

    Aliyah || Vampier
    Het meisje schrok en zei. 'Eh... Sorry, dat wist ik niet Slech... Ik bedoel goed gebouwde hut.' Ik weet dat het een slecht gebouwde hut is en ik draaide met me ogen. Ze zat iets te bedenken. 'Ik..ehm...ga dan maar weer, een eigen hut bouwen ofzo...' En ze sprong uit de boom. Ik riep naar het raampje toe en riep: 'Hé het maakt niet uit hoor je mocht er wel inblijven, als je wou.' Ik hoorde de planken kraken. 'Niet goed.' Zei ik, niet veel later schreeuwde ik: 'Ahh!' De planken braken en ik viel naar beneden. Ik haalde de hut uit elkaar en bouwde hem op nieuw. Dit keer was die super goed gelukt, en was dit keer niet wankel. Ik sprong erin. En legde de twee ringen en kettingen neer.


    We all just wanna be somebody

    Myra Blue
    'Ik ben niet moe' zei Max. 'Jawel, dat ben je wel' zei ik. Hij straalde het gewoon uit. Ik knuffelde hem. 'Ik ben bang Max' fluisterde ik. Ik durfde tenminste wel te zeggen wat ik voelde, dacht ik terwijl ik mijn tranen ruw wegveegde.


    obsessive rage

    Max Hood, weerwolf

    "Jawel, dat ben je wel." zei Myra. Ik legde mijn oren kort in mijn nek en gromde naar haar. Ik was níét moe! Nee, dat was gelogen. Ik was doodmoe. Myra knuffelde me en toen ze me losliet ging ik weer met mijn kop op de grond liggen. "Ik ben bang Max." fluisterde Myra toen ineens. Verbaast hief ik mijn kop, stond op en draaide me naar haar om. "Waarvoor? Er is hier niets om bang voor te zijn. Ik ben bij je." zei hij zachtjes. Hij veranderde weer in zijn mensen gedaante en veegde de tranen van Myra's gezicht.


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Myra Blue
    'Waarvoor? Er is hier niets om bang voor te zijn. Ik ben bij je.' zei hij. 'Ik weet het niet... Er is een soort gevoel, en het is niet fijn' zei ik. 'Ik vertrouw Dracula en zijn kolonie niet, er is iets aan de hand.' zei ik, meer uit instinct dan verstand. 'Max, ik ben niet meer als voordat ik vampier werd... Ik ben veel... gevaarlijker, ik ben niet alleen bang dat ik jou iets aandoe, maar ook de rest' voegde ik eraan toe.


    obsessive rage

    Gaan we hier nog mee door?


    be gay do crimes

    CharmedPaige schreef:
    Gaan we hier nog mee door?


    Ik denk het wel, maar het probleem is dat ik niks meer te zeggen heb. Ik wacht op reactie.


    obsessive rage

    Max Hood, weerwolf

    'Ik weet het niet... Er is een soort gevoel, en het is niet fijn' zei ze. Ik keek het meisje aan en liep wat aarzelend op haar af, waarna ik mijn armen om haar heen sloeg. 'Ik vertrouw Dracula en zijn kolonie niet, er is iets aan de hand.' Ik keek haar nu bezorgd aan. "Waarom vertrouw je ze niet? Is er iets....?" Ik legde mijn vingers onder haar kin en dwong haar op die manier me aan te kijken. 'Max, ik ben niet meer als voordat ik vampier werd... Ik ben veel... gevaarlijker, ik ben niet alleen bang dat ik jou iets aandoe, maar ook de rest' Nu zette ik wat verbaast een stap achteruit. "Wat had je dan verwacht? Had je verwacht dat je alles onder controle zou hebben? Dat kán niet. Niemand heeft dat." Ik keek naar de grond en draaide me half van haar weg. "Dat mag je niet van jezelf verwachten."


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Myra Blue

    'Dat is het helemaal niet' zei ik. Het was zo raar, ik was zwakker en sterker tegelijkertijd geworden. Maar dat was het sowieso niet: de maan was anders geweest. Ik had mezelf prima onder controle. Bovendien had ik nog geen bloeddorst gehad. Ik veranderde onbewust het onderwerp, zodra ik de mist buiten zag. 'Sommige vampiers konden zich veranderen in mist...' mompelde ik. Ik deed een stap naar voren, naar de mist. De wind streek langs mijn gezicht, en ik voelde me plotseling anders. Ik probeerde mijn eigen handen en voeten te vinden. Zo dik was die mist nou ook weer niet? 'Max?' zei ik voorzichtig. 'Is het gelukt?'.

    [ bericht aangepast op 17 dec 2014 - 13:54 ]


    obsessive rage

    Max Hood, weerwolf

    Hoe hoger de maan kwam te staan, hoe meer ik het voelde. En hoewel ik mezelf net nog onder controle had gehad, voelde ik diezelfde controle nu weer wegvagen. "Hoe... Hoe bedoel je veranderen?" vroeg ik angstig. Myra liep de mist in, maar ik durfde haar niet achter na. Stom misschien, maar ik vertrouwde het niet. "Myra....?" riep ik wat angstig. Toch liep ik maar de mist in, maar ik voelde dat het onmiddelijk mis ging. Ik werd onmiddelijk weerwolf, en had het níét onder controle. Ik brulde luid om Myra te waarschuwen, maar verder kon ik niets meer. De wolf begon zich door de mist te bewegen, op zoek naar eten.


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep