[Speeltopic] Same Love • One Direction • 5SOS - Speeltopics

Stel je voor; een wereld waarin mannen niet op mannen mogen vallen, en vrouwen niet op vrouwen. Waarom dan niet? Dat weet niemand. Mensen in die wereld gaan liever dood dan dat ze laten zien wie ze werkelijk zijn, omdat ze hoe dan ook toch nooit geaccepteerd zullen worden, want zij zijn anders, zij zijn "handlangers van de duivel" volgens sommige religies. Ze vallen op het zelfde geslacht. Wat maakt het uit? Als je maar gelukkig bent, toch? Nee, zo werkt het niet meer. Het is zelfs strafbaar om te houden van wie je houd. Als je al niet eens meer normaal verliefd mag zijn, waar moeten we met deze wrede wereld vol met haat dan naar toe? Wat komt er van terecht? Niks. Die mensen word hun leven zó zuur gemaakt, dat ze op een gegeven moment zelfs liever dood willen, dat is wat er gebeurd vanwege de "anti-gay wet". Het maakt de hele wereld kapot. Maar boeit het ze? Nee, zolang zij hun gang maar kunnen gaan. Maar wat nou als dat niet alleen een voorstelling is, als je echt in die wereld leeft, net zoals de jongens van One Directon en 5 Seconds of Summer? Wat moet je dan? Je geliefde zomaar opgeven? Of doorvechten tot het bittere eind, en dat je alsnog neergeknald word? Terug vechten? Nee, dat heeft allemaal geen zin. Uit elkaar ga je toch wel in zo'n wrede wereld, vol met haat. Wat doen de jongens? Misschien niet de verstandigste keus, maar ze gaan gewoon door met hun leven, samen, als stel. In de hoop dat niemand er wat van merkt. Maar wat als ze het merken, en ook zij zo tot waanzin worden gedreven, en niet eens meer over straat kunnen zonder uitgescholden te worden, en zelfs haat-mail krijgen, en niet eens meer veilig voor de haat zijn in hun eigen huis? Wat kunnen ze er nog tegen doen?

Love doesn't know gender, only happiness.

Love isn't perfect.
Love is overcoming obstacles,
Facing challenges,
Fighting to be together.
Holding on, and never letting go.
Love is realizing that every hour,
Every minute,
Every second,
it was worth it,
Because you did it together.

• Rollen •


• Regels •


Koppels:
Niall & Quinn
Michael & Ashton
Calum & Luke
Louis & Harry

Begin:
Het is zomervakantie, en iedereen heeft hun verdiende tijd vrij gekregen. Sommigen hebben hun koffers al gepakt en staan de trappelen om op vakantie te gaan, naar een plek waar niemand ze kent, terwijl anderen hun vakantie liever thuis vieren, waar het veilig en bekend is. Sommigen zijn allang op hun plek van bestemming en genieten met volle teugen van hun rust, terwijl anderen nog even moeten wachten en nog in de auto, het vliegtuig op zelfs op de boot zitten. Hoe dan ook, iedereen probeert er het beste van te maken in die zes weken van vrijheid, al is dat soms nog best lastig in de wereld waarin ze leven.

[ bericht aangepast op 27 aug 2014 - 0:32 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik reed toch wel moe en toch geconcentreerd door Parijs. straks in het hotel wilde ik het liefst eerst even liggen voor we iets anders gingen doen. Ik nam een laatste slok thee uit mijn beker en zette het ding terug in de tray terwijl ik Harry aanwijzingen gaf om me het juiste adres te geven. Ik luisterde naar hem, maar herkende de straat niet uit de reserveringen. "Weet je het zeker, lief? Zit je nu niet midden in de routebeschrijving? Zelf grabbelde ik wat door de papieren en vond het uitgeprinte blaadje van de reservering. Onder het lezen ervan reed ik tot 3 keer toe bijna iemand aan, die wat aan me schreeuwde in het Frans en doorging met leven. "Rue des Prêtres Saint-Germain l'Auxerrois, nummer 20" mompelde ik. Door ik zacht en snel een kus op Harry zijn wang drukte. "Al mag je dat Franse accent straks nog wel eens gebruiken in de slaapkamer." fluisterde ik in zijn oor voor ik de weg langs de Seine opdraaide. het was hier beeldschoon en ik moest me elke paar seconden ervan weerhouden om Harry op iets nieuws wonderschoons te wijzen. Ik wilde zijn gevoelens niet kwetsen of hem erop wijzen wat hij allemaal miste door dat rot ongeluk. Uiteindelijk vond ik de juiste weg en de parkeerplaats. Het was hier stikdruk, maar heel mooi. Ik zette de motor af en boog even naar mijn vriendje toe. "Schatje, we zijn er. Als jij de spullen naast de auto kan zetten vanuit de achterklep dan ga ik ons even inchecken." zei ik voor ik alle papieren van zijn schoot pakte en uitstapte. Onderweg naar binnen deed ik de achterklep vast open en liep door. Daar stond een man achter de receptie, die me met een glimlach en vlugge Franse woorden ontving. Toch ging hij gelukkig snel in slecht Engels verder. Ik gaf hem de papieren en kreeg ervoor de sleutels. De borg betaalde ik ook en ik glimlachte even naar de man. Hij gaf me nog een paar tips over dingen die we echt moesten zien en doen, maar met Harry zou dat toch lastig worden. Tuurlijk wilde ik graag een dag het Louvre in, maar voor Harry zou dat alleen maar dicht ingepakt tussen luide kuddes mensen staan betekenen en dat deed ik hem niet aan. Ik bedankte de man en liep toen weer naar buiten om te kijken hoe Harry het uitladen afging. Buddy zou ik als laatste uit de auto laten, want die ramptoerist zat daar prima en veilig. "Ik heb de sleutels, dus we kunnen naar de kamer. We zitten op de 7e etage, maar er is een lift, dus we hoeven geen 7 trappen op." zei ik vrolijk terwijl ik de sleuteltjes liet rinkelen als bewijs ervan.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Even keek ik hem niet begrijpend aan toen hij me op mijn fout wees, voor ik beschaamd mijn hoofd iets liet hangen en me stil hield. Ik kon niet echt met woorden zeggen hoe verschrikkelijk ik me voelde als ik hierdoor van die kleine foutjes maakte. Van mezelf was ik altijd al redelijk perfectionistisch en had ik er een hekel aan als iets niet ging zoals het moest, het onbelangrijke detail dat ik blind was hielp daar niet bepaald mee. Een zucht rolde over mijn lippen terwijl ik mijn best me er overheen te zetten, het was gewoon achterlijk om er zo mee te zitten. Het feit dat Louis blijkbaar een paar mensen aanreed en hun gescheld nogal grappig klonk in het Frans hielp wel om mijn gedachten er vanaf te zetten en het kusje dat ik kreeg al helemaal. Ik liet een nerveus gegniffel horen door de woorden die hij in mijn oor fluisterde, misschien had ik op vlak wel een grote mond, maar als ik het zelf te horen kreeg was ik er net zo gevoelig voor als hij net was. Ik was er gewoon iets beter in om het niet te laten blijken. "Weet je dat heel zeker? Want in mijn oren klink ik niet al te best," zei ik terwijl ik een wenkbrauw op trok. Het was niet heel lang voor de auto stilstond en ik de vraag kreeg of ik onze spullen uit de achterbak kon halen. Vlug mompelde ik een instemming en stapte uit. Zolang ik in de buurt van de auto bleef zou ik nergens last van moeten hebben. Wel was het hier duidelijk warmer dan thuis, en aangezien ik een hekel aan dat koude weer had was dit echt perfect. Toen ik achter de auto stond schudde ik ongelovig mijn hoofd, hij had de klep niet alvast open hoeven doen, hoe lief het ook bedoeld was. Veel spullen hadden we niet bij ons, vooral het noodzakelijke en een paar extra's. Voor het gemak hadden we wel ieder apart een koffer, waar gelijk de spullen van de honden in zaten. Het kostte me amper moeite om de koffers uit de auto te halen, waarna ik richting de kant ging waar Elijah vastzat om hem zijn vrijheid te geven, wetende dat Louis zijn eigen hond wel wilde losmaken gezien het beestje soms nog lomper kon zijn dan ik, en dat was praktisch onmogelijk. Met zijn riem in ene hand en de ander op de auto hoorde ik hoe de jongen onze kant op kwam en grijnsde ik breed bij zijn woorden. "Dan kan jij je mooi een beetje opfrissen, of op z'n minst even rustig aan doen, je zult wel moe zijn," zei ik, om zonder enige notie te nemen van de risico's naar hem uitreikte en een kusje op zijn voorhoofd drukte. De meeste mensen die hier waren toch veel te druk bezig met zichzelf om ook maar een seconde van aandacht aan ons te geven.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Harry was weer eens onzeker over zichzelf, terwijl hij echt enorm goed Frans klonk. Ik klonk als een lompe Noord-Engelse boer als ik het probeerde. Ik aaide even hoofdschuddend door zijn krullen onder het rijden. Ik parkeerde en vroeg Harry om uit te laden terwijl ik ons incheckte. Het ging gelukkig allemaal erg soepeltjes. Al snel liep ik rustig terug naar de auto en zag dat Harry al helemaal klaar stond. Ik glimlachte en vertelde dat we naar de kamer konden. Ik glimlachte bij zijn woorden. Hij was zo'n schatje. Toch maakte zijn kusje op mijn voorhoofd het af. "Laten we gaan. Dan kunnen we lekker even saampjes gaan liggen." zei ik met een scheve glimlach, voor ik dan toch echt Buddy uit de auto haalde. Hij begon direct weer te springen en te draaien. Mafketel. Ik schudde mijn hoofd weer glimlachend en pakte mijn koffer met mijn andere hand. Zo hadden we alles. Tja, we hadden weinig mee, maar veel hadden we niet nodig op deze vakantie. Ik legde met wat moeite mijn hand met Buddy's riem op zijn arm. "Zullen we gaan?" vroeg ik voor ik nog een klein kusje op zijn kaak drukte. Daarna leidde ik hem naar binnen en richting de lift. Daar drukte ik op het knopje en zag de man achter de balie kijken. "Ja, hij is blind. Dan hoef je niet zo te staren." zei ik tegen de man, die snel wegkeek. Ik glimlachte en keek weer naar Harry. De lift ging open en ik leidde hem naar binnen, net als de honden en toen de koffers ook in de lift stonden drukte ik op nummer 7. De deuren sloten en de lift ging rustig omhoog. In de lift stal ik stiekem een kusje van zijn lippen. Nee, ik kon het niet laten, ondanks dat we straks er alle tijd en gelegeheid voor hadden. Eenmaal boven zocht ik, met mijn hand nogsteeds op Harry's arm, de kamer. 713, met een uitzicht op de Seine. Ik vond hem en draaide de sleutel om in het slot. De deur ging enigsinds krakend open en liet me een prachtige kamer zien. Even stond ik verbijsterd voor ik Harry nog een kusje toedrukte. "Het mooiste plekje van Parijs en dat ik het mag delen met jou is nog wel het mooiste eraan." fluisterde ik in zijn oor voor ik hem meenam de kamer in. Met mijn voet trapte ik de deur dicht en liet toen Buddy los voor ik me naar mijn vriendje draaide en hem zacht tegen de muur drukte. "Ik hou van je, lief." zei ik voor ik mijn lippen vol overgave en liefde op de zijne drukte. Nu kon het en nam ik het ervan, ookal was ik echt op van het rijden en had ik mijn stomme bril nog op mijn neus.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik knikte opgetogen bij zijn woorden en pakte met mijn vrije hand het handvat van mijn eigen koffer. Moe zoals hij dat nu zou zijn was ik niet, maar een aanbod als deze sloeg ik nooit af, daar kreeg ik normaal gesproken al te weinig de kans voor. Ik luisterde naar hoe de jongen Buddy uit de auto haalde en voelde daarna al snel een hand op mijn arm, die me mee leidde nadat hij de vraag nogmaals had gesteld en een kusje op mijn kaak had gedrukt. Volgens mij kon er niks meer mis gaan, in ieder geval niet voor we de kamer bereikt hadden, waar we geen starende blikken of erger kregen. Dat was ook eigenlijk alles dat ik voor deze vakantie gevraagd had, al het andere was ook ontzettend leuk, maar meer extra. Vragend keek ik op bij zijn woorden, tot ik doorkreeg dat die helemaal niet aan mij gericht waren. Ik nam het niemand meer kwalijk omdat ze naar me keken, je kwam niet elke dag een blinde tegen, of zoals het nu leek -leek het waarschijnlijk erop dat we een stel waren. Het zou fijn zijn als op een dag het niet alleen maar zo hoefde te lijken maar dat we het ook echt mochten laten zien, zonder consequenties, al was dat een hopeloos idee. Het kon me op dit moment niet schelen want ondanks dat drukte Louis in de lift toch een kusje op mijn lippen, meer hoefde niet. Ik was gewoon blij en opgelucht dat we er waren en de rest van de dag niks perse hoefden te doen behalve een beetje in de buurt van het hotel rondhangen, morgen zouden we wel wat meer gaan doen. Daarbij was het fijn dat we eindelijk de rust en de tijd voor elkaar hadden. Nieuwsgierig wachtte ik af toen hij halt hield, wat betekende dat we bij onze kamer waren. Ik sloot mijn ogen kort bij het kusje dat me werd toegedrukt en glimlachte breed bij zijn woorden, je kon veel van hem zeggen, aar hij wist wel hoe hij me moest laten blozen. Voorzichtig deed ik een paar passen naar binnen zonder iets om te stoten of ergens tegenaan te knallen en zette mijn koffer neer, om Elijah los te klikken, hij was toch het type die uit nieuwsgierigheid door de kamer ging rennen. Ik wilde net de kamer gaan verkennen toen ik door Louis tegen de muur aan werd gedrukt. "Ik hou ook van jou, ontzettend veel," mompelde ik voor hij zijn lippen tegen de mijne drukte. Ik bracht mijn handen omhoog en vlocht die door zijn haren om hem dichter tegen me aan te kunnen drukken. In mijn achterhoofd had ik nog wel zitten dat hij me zo makkelijk als was in zijn handen had en daardoor zijn overduidelijk geplande wraakplan voor mijn geplaag kon doorzetten, al probeerde ik me er niet al te druk om te maken en hier van te genieten, wat met gemak ging. Zonder moeite verloor ik mezelf in de kus en in de jongen,het voelde te goed om dat niet te kunnen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Zodra we alleen in de kamer waren en de deur gesloten was kon ik me niet langer inhouden en drukte Harry zonder pardon tegen een van de muren om hem eens flink te laten voelen wat ik voor hem voelde. Zelfs thuis hield ik me op dit vlak in, omdat ik bang was voor reacties van de buren. Nu dat ook wegviel was er niets meer wat me tegenhield om lol te hebben met mijn vriendje. Ik gooide alleen maat meer passie in de zoen toen ik zijn handen zich in mijn haar vast voelde grijpen. Toch bracht het me ook op een ideetje. Ik zou hem namelijk nog terugpakken voor dat gedoe in de auto, waardoor we bijna tegen een rail of een boom waren geëindigd. Ik schoof nog iets dichterbij hem en ging op mijn tenen staan, zodat ik precies mijn kruis tegen het zijne kon schuren, terwijl ik met mijn handen de zijnen losmaakte uit mijn haar en ze naast zijn lichaam tegen de muur drukte. Eens kijken of mijn lichaam het enige was wat zo reageerde. Nu wist ik dat ik mezelf hier ook alleen maar mee opwond, maar dat was dan pech. Daarbij was een van de voordelen van een blind vriendje dat zolang ik stil bleef, wat vaak nog wel het lastigste van alles was, ik mijn frustratie iets kon verlichten zonder dat hij het merkte. Ook zou hij nooit vieze tissues zien liggen in de afvalbak. Toch was ik eigenlijk altijd nog de kneus die vergat dat Harry blind was en een koude douche nam, om het me daarweer te herrinderen als het al te laat was. Zacht beet ik op Harry's onderlip en trok die iets naar me toe voor ik hem weer tussen mijn tanden door weg liet slippen. Daarna verplaatste ik mijn lippen naar zijn oor terwijl mijn heupen doorgingen met schuren. "Dus, kom je bij me liggen voor een dutje, of ga jij de kamer onderzoeken terwijl ik commando in het grote zachte bed een dutje doe?" vroeg ik zacht en verleidelijk met enige heesheid in mijn stem. Ik kon bijna mijn eigen adem voelen terugslaan van zijn oorschelp voor ik mijn lippen in zijn nek zette, net boven de kraag van de laaggesneden hals van zijn shirt, om daar zacht op zijn heel licht gekleurde huid te zuigen. Dit was thuis al helemaal ongehoord en uit den boze. Nu droomde ik nog altijd van de dag dat we trots en zonder consequenties hand in hand over straat konden lopen, maar tot dan was er deze vakantie en hopelijk volgden er meer vakanties waarin we even echt onszelf konden zijn in een ander land met mensen die ons niet kenden en ons erna nooit meer zouden zien. Het maakte dus niet uit wat zij wisten, zolang we niet in een krant of op het nieuws kwamen, dus in het openbaar was het nog een beetje opletten, waren we compleet vrij, zoals nu.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik genoot altijd ontzettend van zijn aandacht en dan vooral op de momenten dat we geen grenzen hadden en alles kon, zoals nu. Zelfs thuis bleven we voorzichtig, dat was wel nodig met veel te nieuwsgierige buren. De mensen hier kenden we niet, ik wist niet eens of er überhaupt mensen in de kamer naast ons zaten, dus kon het me niks schelen. Ik trok hem zacht dichterbij aan zijn haren en glimlachte tevreden tegen zijn lippen toen Louis iets meer kracht in de kus gooide, dat was precies wat ik van de jongen wilde. Een vreemd geluidje ontsnapte uit mijn keel bij het gevoel van zijn heupen die over de mijne heen begonnen te schuren, ergens had ik het kunnen verwachten, je hoorde me alsnog niet klagen. Wat ik wel een stuk minder vond was dat hij me mijn grip ontnam door mijn armen ook tegen de muur aan te drukken, daardoor was ik opeens wel heel hulpeloos overgeleverd aan hem. Ik wist niet of ik nou moest gaan tegenstribbelen of er rustig in mee gaan, maar wat ik wel wist was dat als hij zo doorging hij straks nog moeier was dan eerst. Een zachte kreun rolde over mijn lippen bij zijn tanden die zich licht in mijn onderlip boorden, wat erin resulteerde dat ik merkbaar mijn spieren aanspande om mezelf stil te houden. Dat was alleen ontzettend lastig aangezien ik als ik al zo'n geluidje had gemaakt ik me amper in kon houden, hoe hard ik het ook probeerde. Daarbij was de frictie die ik kreeg van zijn heupen bij lamge na niet meer genoeg en deed ik een poging de mijne dichter tegen die van hem aan te drukken. Ik hoopte voor hem dat hij niet dacht dat hij nu een serieus antwoord ging krijgen want normaal denken kon ik ondertussen niet meer. Ik mompelde iets onverstaanbaars en schoof ongemakkelijk heen en weer, Louis kon dan niet goed tegen geplaag, ik evenmin, maar ik kreeg vaker de kans het bij hem te doen dan andersom. "Boo," bracht ik klaaglijk uit, met een smekende ondertoon, voor ik mijn tanden hard in mijn lip moest zetten. Ondanks dat de kreun binnensmonds nog half te horen was, deed ik mijn uiterste best me verder geluidlos te houden terwijl hij aan de huid in de buurt van mijn hals zoog. Behalve dat gaf mijn lichaam gewoon op en gaf mee in zijn handelingen, met gesloten ogen en nog steeds bijtend op mijn lip leunde ik met mijn hoofd tegen de muur. Ergens vond ik het heerlijk als hij me zo in zijn macht had en gaf met alle liefde mee, maar dat ene trotse deel in me weigerde, tot nu dan. Rillingen gingen door me heen en ik probeerde mezelf nog iets meer tegen hem aan te duwen, een stille vraag voor meer. Als hij het in zijn hoofd haalde om me zo in deze staat achter te laten had hij een groot probleem.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Elke actie van mij lokte wat uit bij Harry. Toch zorgde zijn kreun ervoor en het duidelijke gevoel dat hij zijn spieren aanspande, wat ik sterk voelde in zijn polsen die ik vast had, dat ik dit alleen maar leuker begon te vinden. Ja, ik kon soms een vervelend rotjochie zijn. Ik fluisterde zacht een voorstel in zijn oor voor ik mijn lippen in zijn nek drukte voor een zuigzoen. Tegen mijn heupen voelde ik dat hij probeerde meer uit het geschuur te krijgen dan ik hem wilde geven. Ik ging dus iets naar achter, zodat hij het plezier van die druk niet zou krijgen, maar ik bleef wel schuren. Dit was ook een voorzorg voor mezelf, want druk hierachter zou ervoor zorgen dat ik verder zou gaan en me in zijn handen zou laten vallen. Het gefluister van mijn naam liet me rillen en liet me bijna verder gaan dan het plan was. Bij zijn tweede kreun grijnsde ik tegen zijn huid en sloot de zuigzoen af om er nog een zacht kusje op te drukken. Toen ik zijn heupen weer voelde deed ik een flinke stap naar achter en liet hem compleet los. Ik trippelde zo dat ik nog wel even bij zijn oor kon. "Weltruste, schatje." fluisterde ik met een expres dik aangezette hese ondertood voor ik nog zacht even op zijn oorlelletje beet. Daarna liet ik hem daar maar staan en liep naar het bed. Intussen struikelde ik 3 keer bijna over de stoeiende honden voor ik naast het bed stond en mezelf ontdeed van al mijn kleren behalve mijn boxers. Ik sliep toch liever met wat steun, zeker ook met een beginnende bobbel erin zoals nu. Mijn kleren liet ik liggen en mijn bril ging op het nachtkastje. Daarna kroop ik onder de dekens. "Kom je er nog bij?" mompelde ik zacht. Hij zou het wel horen. Ik krulde me wat op onder de dekens en voelde al snel Buddy tegen me aan liggen. Kroelbeest. Ik sloeg mijn armen om hem heen en sloot mijn ogen. Het liefst voelde ik natuurlijk zo snel Harry zijn armen om me heen. Ik merkte nu pas hoe moe ik was van het autorijden. Ik geeuwde even en verstopte mijn gezicht in de dikke vacht van Buddy. Zo sliep ik thuis altijd, want helemaal alleen slapen vond ik echt niet fijn. Zelfs vroeger lag ik ofwel met een van mijn zusjes op de kamer of kroop ik bij mijn moeder in bed. Ik was een aanhankelijke kroelkip en dat was ik altijd geweest. Langzaam begon ik weg te dommelen in een lichte slaap. Erg diep hoefde ik niet te slapen, want dit was eigenlijk alleen om wat bij te tanken. Vanavond wilde ik zoizo nog met Harry uit eten in een klein restaurantje in de buurt, maar even wat energie daarvoor en misschien ook wel vanavond was wel handig. Nu was ik nogmaal een stuiterbal, net als buddy, maar alsnog wilde ik geen halfgare doek zijn bij het avondeten en niet om 9 uur naar bed.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Een smekend geluidje rolde over mijn lippen toen hij iets verder naar achteren ging zodat ik niet meer van hem kreeg wat ik nodig had. Als hij me langzaam tot waanzin wilde drijven moest hij vooral zo doorgaan, wat hij volgens mij ook ging doen. Ik bleef maar schuiven al kon ik in principe nergens heen, in de hoop dat ik een manier wist te vinden waarop ik het toch kon krijgen. Louis vond dit ook veel te leuk in mijn belevenis, zo erg was ik niet bij hem geweest dus ik begreep niet waaraan ik dit verdiende. Ja, het voelde fijn en maakte me gek op een goede manier, maar als hij niet snel wat ging doen kon dit de verkeerde kant op gaan. Zacht bracht ik zijn bijnaam uit met een ondertoon die reflecteerde hoe ik me op dit moment voelde en hoopte voor een klein momentje dat hij ging doen wat ik wilde toen ik hem voelde rillen, tevergeefse hoop. Ik liet mezelf er maar in meegaan, zolang het niet erger werd dan dit kon ik het wel uithouden. Er schoot een rilling door me heen toen hij terugtrok en nog een kusje op het gevoelige stukje huid plaatste, wat al snel veranderde in verwarring toen hij me losliet. Verontwaardigd en ongelovig trok ik mijn wenkbrauwen op bij zijn woorden en beet nogmaals op mijn lip door zijn actie. Dit kon hij niet menen, nu ik hem het meest nodig had deed hij dit. Ik maakte een gefrustreerd geluid en sloeg mijn armen over elkaar. Ik luisterde naar de jongen die zich omkleedde en onder de dekens ging liggen, om even over zijn zacht gestelde vraag te denken. Natuurlijk zou ik dolgraag bij hem komen liggen en hem vasthouden terwijl hij sliep, maar ik was wel gefrustreerd door h achtergelaten en het zou niet helpen als ik in mijn boxer tegen hem aan kwam liggen. "Nee," besloot ik koppig te zeggen. "Je vindt me vanzelf wel als je me nodig hebt." Ik tastte wat af naar mijn eigen koffer en ritste die deels open, om een paar handdoeken eruit te trekken. Na die reis wilde ik me alsnog wel even opfrissen en je kon me niet wijs maken dat hier geen bad of douche was, en hotels hadden toch altijd wel van die kleine badspulletjes. Zo kon ik ook mooi even verkennen. Met mijn vingers langs de muur vond ik de deur naar de badkamer redelijk snel, en het eerste wat ik daar vond was een bad, dus besloot ik daar mee te gaan. De stop zat er al in dus het enige wat ik hoefde te doen was de warme kraan opendraaien. Ik legde de handdoeken op een plekje waar ik ze terug kon vinden en kleedde me rustig uit, om daarna even aan te voelen of het water goed was en hoe hoog het stond. Na even draaide ik de kraan uit en stapte erin, om mezelf langzaam te laten zakken. Ik was iets te lang voor het bad dus trok ik mijn benen iets op en pakte een van de kleine flesjes zeep die op de rand stonden. Van kinds af aan had ik het schuim leuk gevonden dus zorgde ik daar nu ook voor. Dit was heel goed om mijn gedachten ergens anders te brengen, het warme water kalmeerde mijn lijf en persoonlijk werd ik er ook rustig van. Beter kon het niet, tenzij Louis alsnog besloot zich bij me te voegen, maar die sliep waarschijnlijk al.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Het was mij wel duidelijk dat ik Harry heel gefrustreerd had achtergelaten na mijn acties. Toch was ik niet van plan zo makkelijk hem zijn zin te geven. Wat hij meestal deed was misschien lang niet zo erg, maar hij deed het vaker en op ongepaste momenten. Ook had ik hem nog nooit een koude douche zien nemen, terwijl ik al vaker dan eens onder een koude straal had gestaan door zijn werk. Toen ik eenmaal lekker lag vroeg ik nog of hij erbij kwam liggen. Ik hoopte natuurlijk op ja en pas nadat Buddy zijn plek had geclaimt kwam Harry met een teleurstellend antwoord. Ik zuchtte zacht en knuffelde mijn pluizige hond iets meer, terwijl ik luisterde naar mijn vriendje. Ja, dat woord voelde heel fijn om zelfs al in mijn gedachten te kunnen gebruiken. Ik glimlachte iets en dommelde langzaam weg tot ik een kraan hoorde lopen. Daardoor werd ik toch weer wat wakkerder. Zou hij gaan douchen, of een warm bad nemen? En als het dat tweede was, was bij hem gaan liggen misschien wel lekkerder dan hier in bed zonder hem. Toen de kraan weer uit ging, maar ik niets van Harry hoorde was het mij wel duidelijk dat hij in bad zat. Daarbij douchte hij nooit zo kort. Langzaam liet ik Buddy los en klom geruisloos mijn bed uit om daarna daar de badkamer te lopen met de openstaande deur. En ja hoor, daar lag mijn prachtige krullenbol in een bad vol met sop. Ik glimlachte en trippelde geluidloos naar hem toe. Bij het bad boog ik wat naar hem toe en vroeg zacht: "Hey Styles, pas ik er nog bij met mijn dikke kont of niet?" Op zijn borst in een warm bad luieren klonk mij namelijk ook zeker niet slecht in de oren, maar het was goed om ook even duidelijk te zijn dat de tijd van plagerijen even over was. Nu ik had gemerkt hoe compleet afgepijgert ik was had ik ook echt geen zin in geplaag van zijn kant. Ik wilde gewoon even hangen en slapen, meer niet, en natuurlijk wel het liefst in zijn armen en tegen zijn borst. Dat was zoizo mijn nummer 1 plek om te liggen en te slapen. Het maakte niet uit waar of wanneer, maar die plek was altijd goed en leek precies op maat gemaakt voor mijn kleine lijfje. Ik ging al wachtend rechtop staan en geeuwde nog eens voor ik mijn boxer vast uit deed. Anders kon ik altijd nog mijn voorstel aan hem waar maken en commandogaan slapen in het grote bed, al lag dat met al BBuddy's haar toch iets minder. Zelf hield ik het daar beneden netjes kort omdat het anders zo jeukte en honden haren hielpen niet mee met jeukbestrijding, zeker lange niet, al droeg hij altijd wel een vlooienband. Even krabte ik wat loom aan mijn zaakje en keek even om naar de alweer stoeiende honden in de kamer. Speelbeesten waren het ook. Ik geeuwde nog eens en keek weer naar Harry. Hij mocht wel opschieten met zijn antwoord want ik was moe en kreeg het nu heel snel heel koud. Anders zou ik gewoon weer het bed in duiken om maar warm te worden en te blijven.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Hij had kunnen verwachten dat ik nu nietbij hem kwam liggen, ik werd altijd ontzettend koppig en tegendraads als iets wat ik heel graag wilde niet doorging, maar vooral met dit. Het was gewoon gemeen van hem om niks te doen en ik was hef type niet die er zelf voor zorgde dat ik mijn frustraties kwijt kon, ik had veel liever daf Louis dat voor me deed. Dan maar ervoor zorgen dat ik mijn gedachten ergens anders kreeg en ze daar hield, want zo blijven rondlopen was ook geen optie, daar raakte ik alleen maar gefrustreerder van. Daarom maakte ik mijn weg richting de badkamer, hopend dat wat warm water kon helpen. Op mijn dooie gemak ontdeed ik me eenmaal daar van mij n kleren en legde die over de wasbak, waar ik ook de handdoek had neergeknikkerd. Nadat het warm warm genoeg was en het bad vol genoeg ging ik er voorzichtig in. Het warme water deed me kort rillen voor ik ontspannen mijn benen zo ver mogelijk uitstrekte. Het hielp in ieder geval mijn hartslag weer naar een normaal peil te krijgen. Ik zuchtte en ging kort kopje onder, zo bleef ik wel wakker. Echt moe was ik nog steeds niet, maar als ik zo loom bleef liggen kwam daar misschien wel verandering in. Ik haalde een hand door mijn natte haren voor ik schrok van Louis zijn stem die wel heel dichtbij klonk. "Doe dat nooit meer," klaagde ik, je moest nooit een blinde zo besluipen, ik kreeg nog eens een hartaanval van die jongen. Ik maakte een gebaar met mijn hand dat hij erbij mocht. Misschien had ik mijn act dat ik boos op hem was hoog moeten houden, maar het zou toch wel heel fijn zijn om hem tegen me aan te hebben. Ik reikte met mijn hand zijn kant op tot ik zijn been raakte, waarvandaan ik langzaam omhoog ging, ik bedoelde het niet zoals het waarschijnlijk over kwam. Het enige wat ik ik wilde was zijn hand te pakken te zien krijgen zodat hij nog wat steun had. Het was hier namelijk nogal glad als je erin wilde stappen en ik wilde niet dat hij zich pijn deed. Zijn hand kreeg ik al snel te pakken en verstrengelde mijn vingers met de zijne. Een tevreden glimlach speelde rond mijn lippen en ik wachtte rustig tot Louis zich bij me voegde zodat ik mijn armen de jongen zijn middel kon slaan en hij kon slapen, precies zoals het originele plan was. Als het water dan wat kouder werd kon ik altijd nog de warme kraan opendraaien, zo hoog stond het water toch niet.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Harry schrok van me bij mijn actie, waardoor ik verschillende spatten water en sop op me kreeg. Ik glimlachte een beetje. "Sorry, vergeten." mompelde ik zacht. Ik had zacht willen doen om hem te verrassen, maar was zijn blindheid weer eens vergeten. Ik was echt het slechtste vriendje ooit. Ik aaide verontschuldigend even over zijn hoofd voor ik mijn boxer uit deed. Net toen die op de grond lag voelde ik zijn hand tegen mijn been. Een kleine stroomstoot ging er door me heen, maar aan zijn uitdrukking was te zien dat hij het niet zo bedoele. Voorzichtig pakte ik zijn hand en kneep er zacht in. Daarna stapte ik voorzichtig in het bad en liet me tussen Harry's benen met mijn bips op de onderkant van het bad zakken. Pas daarna schoof ik iets meer naar hem toe en legde mezelf comfortabel tegen zijn borst neer. "Sorry, lieverd." mompelde ik voor ik een kus op zijn borst drukte. Dit was vooral voor het gepest van net. Daarna drukte ik nog een kusje op zijn kaak voor ik mijn hoofd op zijn schouder liet liggen en daar mijn ogen sloot. Thuis had ik geen bad, dus dit gebeurde zoizo eigenlijk niet, daarom was dit juist zo fijn. Gewoon lekker liggen in het warme water tegen mijn vriendje aan. Meer hoefde ik echt niet. Zo kon ik echt blijven liggen tot we allebei verrimpelt waren als oude opatjes. Dat we vanavond nog naar een restaurantje zouden kunnen gaan voor wat te eten, kon ook even wachten. Dit was te prettig en ik lag hier te comfortabel zo op zijn borst. "Ik hou van je." mompelde ik zacht voor ik me iets verder onderuit liet zakken en weer wegdommelde. Hier lag ik toch veel fijner dan in bed. Al was de bodem van het bad harder dan het lekkere zachte matras. Alsnog was het feit dat Harry hier was en niet in bed maakte dat alles minder belangrijk. Ik lag hier heerlijk en zo liet het maar. Een kleine geeuw kwam nog uit mijn mond en ik rilde nog een keertje of twee voor ik echt wegdommelde in slaap. Ondanks dat Harry niet kon zien, beschermde hij me echt wel van de verdrinkingsdood. Hij was mijn beschermer op heel veel vlakken, terwijl ik hem alleen beschermde van overreden worden door auto's... En dat kon Elijah ook, misschien wel beter dan ik. Ik snapte dus echt niet wat hij in me zag, of voelde, want ik was echt verre van perfect. Hij was een stuk perfecter dan hij zelf dacht en als hij erachter zou komen zou dit alles waarschijnlijk over zijn, dus ik genoot er maar van zolang het duurde... Wat anders ook niet extreem lang zou zijn waarschijnlijk, want al dit geheime gedoe zou ons jammer genoeg waarschijnlijk ook een keer breken. Al hoopte ik van niet natuurlijk, dat dit voor altijd zou duren zou geweldig zijn, maar het was irreeel. Nu dacht ik daar niet aan. Nu genoot ik van nu en later kwam later wel.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik schudde mijn hoofd bij zijn verontschuldiging, zo erg vond ik het niet en ik had ook geen hartaanval gekregen. Daarbij maakte de aai over mijn hoofd het goed. Ik ging met mijn hand over zijn been zodat ik de zijne kon pakken, al was zijn reactie door mijn aanraking ook al erg leuk, hoewel niet zo bedoeld. Ik glimlachte licht om het kneepje in mijn hand en wachtte tot ik hem voelde steunen en hij bij me kwam zitten. Dat duurde niet heel erg lang, het zou me niet uitmaken, ik was al blij genoeg dat ik zijn warmte weer op deze manier tegen me aan voelde. Uit automatisme sloeg ik gelijk een arm om zijn slanke middel en zorgde daarmee dat hij goed tegen me aan kwam te hangen zodra hij ik hem naar me toe voelde schuiven. "Het geeft niet, Boo, zolang je maar niet denkt dat ik het hierbij laat. Het is dat je moe bent," zei ik met een speelse glimlach voor ik met een hand door zijn haren ging, waardoor die ik ook nat werden. Ik humde zacht bij de kusjes die hij me toedrukte en gaf er een op zijn hoofd terug, om liefkozend over zijn borst te strelen. Het was fijn om even rustig aan te kunnen doen voor we vanavond wat gingen doen. Ik hoopte alleen wel dat ze honden toelieten in het restaurant want ik wilde Elijah eigenlijk niet achterlaten, maar als het niet anders kon nam ik ook met liefde genoegen met aan de rest van de avond aan de jongen zijn arm te hangen. Het was te merken aan de manier waarop zijn ademhaling steeds rustiger werd dat hij binnen nu en elk moment weg kon zijn. Ik vond het niet erg, het was al goed genoeg als hij zo een fijn plekje had om te slapen, anders zou ik hem praktisch dwingen naar bed te gaan. "Ik hou ook van jou, ga maar slapen," zei ik zacht voor ik hem wat onderuit voelde zakken. Ik bleef teder door zijn haar aaien met mijn andere arm die verzekerde dat hij niet helemaal wegzakte. Meestal was hij die eerste die in slaap viel, zelfs in gewone situaties waar we gewoon samen gingen slapen. En elke keer vroeg ik me af waar Louis over droomde, ik was een nieuwsgierig persoon en dingen als dit wilde ik weten. Wel was de jongen redelijk beweeglijk in zijn slaap en sprak hij af en toe, maar of dat ook echt met wat hij droomde te maken had betwijfelde ik. Ik zuchtte en liet mijn hoofd tegen de muur achter me hangen, ik kon prima blijven zitten tot hij wakker werd. Het achtergrondgeluid van de honden was amuserend om naar te luisteren en met Louis tegen me aan kon ik zo lang nodig was zo blijven. Misschien had ik geluk en kon ik meegenieten van de soms omverstaanbare woorden die jongen uitbracht, want dat was nog wel eens erg lachwekkend, het liep altijd heel uiteen en het ging van de onschuldigste uitspraken tot degene die de rillingen over mijn rug lieten lopen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik sliep fijn en rustig tegen Harry aan en krulde me ook steeds verder op tegen zijn borst aan. Toch bleven in mijn dromen zijn laatste woorden, of eigenlijk een na laatste woorden, voor het slapen gaan me goed bij. Langzaam zakte ik dieper weg in dromenland en toen het ook echt op dromen aan kwam, was het vrij duidelijk dat dit een natte droom ging worden als ik er niet uit werd getrokken door mezelf of hem. Van buiten was er nog weinig aan me te merken, op het feit na dat mijn wangen langzaam maar zeker knalrood begonnen te gloeien als kerstverlichting. Daarna begon ik zacht te brabbelen, maar onschuldig was het zeker niet. Als hij me zou kunnen verstaan had ik nu al een flinke klap voor mijn kop gehad. Toch ging het nu in het warme bad nog net iets verder dan het normale gemompel. Het ging over naar normaal gepraat en geflapper met mijn handjes. "Nee, ook jou broek uit." was het eerste wat verstaanbaar uit mijn mond kwam. Daarna begon ik nog wat te rollen en te flapperen voor mijn volgende woorden kwamen. "Dude, wat?! Hoe kom je daar nou weer aan?" Mijn stem begon langzaam wat hees te worden. Hij zou het vast wel merken. Harry merkte namelijk elk klein dingetje altijd. Wat ik ook deed of wat er ook met mijn lichaam gebeurde. Driekwart van de tijd merkte hij het sneller op dan ik door mijn verdomd korte concentratieboog. Zonder dat ik het merkte flapte ik intussen grote hoeveelheden sop en water door de badkamer, maar het was verre van genoeg om me uit deze droom te halen, die alleen maar meer de verkeerde, of juist de goede, kant op ging. Licht begon ik te hijgen en al snel kwam een zachte kreun voor ik iets best wel hards door de badkamer riep. "God, waarom heb ik je niet eerder uitgedaagd?! Jij bent geweldig!" Mijn stem was inmiddels een flink stuk heser geworden dan tijdens mijn laatste uitroep en terwijl ik eigenlijk niet wist dat ik in mijn slaap sprak, zou Harry dit zonder dat ik het wist het heel erg tegen me kunnen gebruiken. Mijn droom ging verder en het gekreun ook. Heel erg luid, zeker in vergelijking met mijn uitriep van net, was het niet, maar makkelijk hard genoeg om te horen, en misschien zelfs voor de buren als we dunne muren hadden. Als Harry me ooit zo zou nemen zoals ik nu droomde, waar mijn verstand zeker aan twijfelde, of op enige andere manier, zou hij wel merken dat dit voor mij nog de doodstille modus was. Het woelen en flapperen werd ook alleen maar erger, zodat ik ook onbewust en onbedoeld tegen zijn kruis aan schuurde. "Ow god ja! Neem mee." Heeg ik net toen mijn lippen aan Harry's oor lagen voor ik weer doorging met draaien, kreunen en hijgen. Vaak gebeurde dit niet. Eigenlijk alleen als ik net voor ik ging slapen een iets te schunnig smsje kreeg, maar nu hij het zo had gezegd was het erger dan het ooit was geweest.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Zacht in mezelf hummend bleef ik de jongen terwijl hij sliep liefkozende aanrakingen toespelen, waarschijnlijk merkte hij dat niet eens, maar ik vond het fijn om te doen en het werkte kalmerend. Ik glimlachte lichtjes toen ik wat onverstaanbare dingen van hem te horen kreeg, negen van de tien keer bleef hij ook onverstaanbaar, soms als je heel goed luisterde kon je er nog wat uit opmaken. Persoonlijk vond ik het heel schattig en had het daarom ook niet aan hem verteld dat ik het wist, ik wilde niet dat hij zich ervoor ging schamen. Rustig ging ik verder aan het melodietje dat ik aan het hummen was tot ik Louis een duidelijke zin hoorde zeggen, het klonk zo helder dat ik bijna dacht dat hij wakker was, al waren we beide al naakt dus die vlieger ging niet op. "Lou?" vroeg ik zachtjes, om het toch zeker te weten. Het werd me duidelijk dat hij toch echt wel sliep door zijn volgende uitspraak en het feit dat hij heel onrustig werd. Kort vroeg ik me af waar hij in godsnaam over droomde tot ik doorkreeg dat er een ondertoon in zijn stem zat die ik maar in een situatie hoorde. Ik rilde even maar deed niks, hopend dat hij vanzelf wel rustiger werd. Dat was alleen niet zo, gezien ik het constant spatten van water op de badkamer vloer hoorde. Ik beet op mijn lip terwijl ik hoorde hoe zijn eerst regelmatige ademhaling overging in gehijg, dit ging niet goed als het zo verder ging. Voor hem wel, maar voor mij niet. Ik kon helemaal niks zonder hem wakker te maken en hij was al zo moe, dus legde ik mijn hoofd op zijn schouder neer en hield mijn ogen strak dicht, alsof dat ging helpen. Mijn frustratie van zijn geplaag van daarstraks was ook nog niet compleet weg en het werd alleen maar erger door zijn woorden en gekreun. Het was een marteling om niks te kunnen doen en mijn lijf reageerde daar heel heftig op. Ik trilde zowat en overwoog sterk of ik hem toch niet wakker moest maken, sowieso als hij wakker zou worden had ik zijn hulp hard nodig. Een kreun rolde over mijn lippen toen zijn onrustige gewoel echt erin veranderde dat hij tegen me aan schuurde, dit ging niet zo, niemand verdiende het om dit door te maken. Bij zijn lippen die in de buurt van mijn oor lagen en zijn woorden liet ik een wat wanhopig gevloek horen en zette onbedoeld mijn nagels in zijn borst. Dat was de limiet. Toch had ik twee opties, hem wakker maken of kijken of ik zijn droom iets kon sturen door met mijn vingers over zijn liezen en lengte te gaan, maar ik was al zo gefrustreerd dat ik meteen voor het eerste ging. Ik aaide over zijn wang die roodgloeiend aanvoelde en drukte mijn lippen herhaaldelijk tegen de zijne om hem zo uit zijn slaap te helpen. "God, Boo wordt alsjeblieft wakker, ik heb je nodig," fluisterde ik met een duidelijk smekende toon, erger dan toen hij me tegen de muur gedrukt had. Met mijn andere hand ging ik alsnog over de binnenkant van zijn bovenbeen. Misschien was dit mijn eigen schuld door de waarschuwing die ik hem had gegeven kort voor hij weg was maar dat kon me niet schelen. Het enige waar ik nu aan kon denken was hem wakker krijgen, daarna konden we makkelijk uitvinden wat te doen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik was me van geen kwaad bewust terwijl ik aan het dromen was. Toch toen ik Harry een reactie hoorde geven in de echte wereld werd mijn droom wat verstoord en ging er een flinke siddering door me heen. Zijn nagels in mijn borst waren toch niet hetgeen wat me wakker wist te maken, maar toch werd daarvan mijn slaap ook weer lichter. Zijn woorden kwamen daardoor wel binnen en deden me weer flink rillen. Toch was het niet voor zijn vingers over mijn lies gingen dat ik naar adem happend wakker en rechtop schoot. Mijn ogen puilden een beetje uit en nu pas merkte ik dat Harry duidelijk had mee kunnen genieten van mijn droom, of in elk geval een beetje, want er stonden nagelafdrukken in mijn borst en zijn hand lag op mijn lies. Mijn wangen werden knalrood van schaamte en ik draaide me gedeeltelijk om, om mijn gezicht in zijn nek te verstoppen. "Sorry." mompelde ik zacht. Tuurlijk wilde ik graag met hem het bed in duiken en ik voelde ook echt zowel mijn als zijn reactie of mijn nog niet natte droom, maar ik ging er echt niet voor pushen en hij had ook niet zo achter mijn gedachten hoeven komen. Erg romantisch was dit namelijk zeker niet. Ik was gewoon een hurk die makkelijk beinvloedbaar was als het om dromen ging. Mijn handen legde ik op zijn borst en zuchtte zacht. Ik hoopte dat de spanning in mijn buik weg zou trekken, maar ik wist nu al dat het een verloren zaak was. Zeker omdat ik me extreem bewust was van Harry en alles wat zijn lichaam deed. "God, waarom kan ik mezelf niet in de fucking hand houden?" gromde ik zacht, meer tegen mezelf dan tegen Harry. Ik voelde me echt heel stom. De eerste keer moest romantisch zijn, met rozenblaadjes en kaarsen en misschien vioolmuziek, niet uit een bad met een natte droom en twee gestoorde honden in de kamer. Ik aaide zacht over zijn hoofd en zuchtte nogmaals voor er een boel zachte gefrustreerde vloeken uit mijn mond kwamen. Er waren nu voor mij twee opties: Of hier blijven zitten en dit waarschijnlijk heel ongemakkelijk laten worden, of ik klom nu uit het bad, gleed 20 keer uit en kroop in bed, maar maakte het mogelijk nog veel ongemakkelijker. Zoizo waren er mogelijk spanningen die dit zouden veroorzaken, die ons uit elkaar konden drijven. Dat wilde ik natuurlijk niet. Daarom vond ik het zo moeilijk om te kiezen. Uiteindelijk deed ik wat ik vaker deed als het erg moeilijk werd: Ik keek op en drukte mijn lippen op die van hem, in de hoop dit alles te vergeten. Ik lachte altijd moeilijke dingen weg, in de hoop dat een fijn gevoel het vervelende gevoel zou verdringen, en een fijner gevoel dan dat ik kreeg van Harry's lippen op de mijne was er voor mij niet. Mijn armen sloeg ik om zijn nek. Ik hoopte gewoon even al mijn lompe gedrag te vergeten en dat hij het ook zou vergeten.

[ bericht aangepast op 22 aug 2014 - 11:08 ]

---

Bowties were never Cooler