[Speeltopic] Same Love • One Direction • 5SOS - Speeltopics

Stel je voor; een wereld waarin mannen niet op mannen mogen vallen, en vrouwen niet op vrouwen. Waarom dan niet? Dat weet niemand. Mensen in die wereld gaan liever dood dan dat ze laten zien wie ze werkelijk zijn, omdat ze hoe dan ook toch nooit geaccepteerd zullen worden, want zij zijn anders, zij zijn "handlangers van de duivel" volgens sommige religies. Ze vallen op het zelfde geslacht. Wat maakt het uit? Als je maar gelukkig bent, toch? Nee, zo werkt het niet meer. Het is zelfs strafbaar om te houden van wie je houd. Als je al niet eens meer normaal verliefd mag zijn, waar moeten we met deze wrede wereld vol met haat dan naar toe? Wat komt er van terecht? Niks. Die mensen word hun leven zó zuur gemaakt, dat ze op een gegeven moment zelfs liever dood willen, dat is wat er gebeurd vanwege de "anti-gay wet". Het maakt de hele wereld kapot. Maar boeit het ze? Nee, zolang zij hun gang maar kunnen gaan. Maar wat nou als dat niet alleen een voorstelling is, als je echt in die wereld leeft, net zoals de jongens van One Directon en 5 Seconds of Summer? Wat moet je dan? Je geliefde zomaar opgeven? Of doorvechten tot het bittere eind, en dat je alsnog neergeknald word? Terug vechten? Nee, dat heeft allemaal geen zin. Uit elkaar ga je toch wel in zo'n wrede wereld, vol met haat. Wat doen de jongens? Misschien niet de verstandigste keus, maar ze gaan gewoon door met hun leven, samen, als stel. In de hoop dat niemand er wat van merkt. Maar wat als ze het merken, en ook zij zo tot waanzin worden gedreven, en niet eens meer over straat kunnen zonder uitgescholden te worden, en zelfs haat-mail krijgen, en niet eens meer veilig voor de haat zijn in hun eigen huis? Wat kunnen ze er nog tegen doen?

Love doesn't know gender, only happiness.

Love isn't perfect.
Love is overcoming obstacles,
Facing challenges,
Fighting to be together.
Holding on, and never letting go.
Love is realizing that every hour,
Every minute,
Every second,
it was worth it,
Because you did it together.

• Rollen •


• Regels •


Koppels:
Niall & Quinn
Michael & Ashton
Calum & Luke
Louis & Harry

Begin:
Het is zomervakantie, en iedereen heeft hun verdiende tijd vrij gekregen. Sommigen hebben hun koffers al gepakt en staan de trappelen om op vakantie te gaan, naar een plek waar niemand ze kent, terwijl anderen hun vakantie liever thuis vieren, waar het veilig en bekend is. Sommigen zijn allang op hun plek van bestemming en genieten met volle teugen van hun rust, terwijl anderen nog even moeten wachten en nog in de auto, het vliegtuig op zelfs op de boot zitten. Hoe dan ook, iedereen probeert er het beste van te maken in die zes weken van vrijheid, al is dat soms nog best lastig in de wereld waarin ze leven.

[ bericht aangepast op 27 aug 2014 - 0:32 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

First

---

Bowties were never Cooler

[MT]

---

"Family don’t end in blood”

|| MT.

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

(Hii)

---

How far is far

Michael Gordon Clifford.

      Mijn blik gleed naar de televisie waar een of andere domme film op was. Het was een saaie film maar ik had verder niets te doen. Het leven was saai als je niet op vakantie ging. Ik verplaatste mijn blik naar mijn mobiel en checkte of ik berichtjes had. Ik had er enkele van mijn moeder die ik meteen wegklikte. Zij wilde graag op vakantie met mijn pa — waardoor ik nu alleen thuis zat. Ik scrolde door mijn contactenlijst en zag als een van de eerste Ashton verschijnen. Ik voelde hoe er een glimlach op mijn gezicht kroop en ik haatte mezelf voor dat. Waarom kon ik niet gewoon op meisjes vallen? Ik kreunde geïrriteerd, stond op en liep naar de keuken om daar wat drinken voor mezelf te pakken. Nadat ik dat had gedaan overwoog ik om Ashton te whatsappen. Mijn duim hing boven zijn naam en uiteindelijk klikte ik erop. Ik wist al heel lang dat ik homoseksueel was — alleen had ik het niemand verteld, en dat zou ik ook niet gaan doen. Ik beet op mijn lip maar uiteindelijk tikte ik toch wat in. “Kom je naar mijn huis? Ik verveel me. (:”
Nadat ik het bericht tienduizend keer had veranderd besloot ik het te versturen. Dit leek me wel een goed bericht; niet te "gay". Sinds ik erachter was gekomen begon ik te letten op al mijn handelingen, ik wilde immers niet dat iemand me door had. Ik had al verschillende meisjes mee naar huis genomen zodat mijn ouders niets raar zouden denken. Mijn ouders waren streng tegen homo’s — iets wat me het gevoel gaf dat ik alleen stond.
      Ik rende in een snel tempo de trap op om naar de badkamer te gaan. Mijn haar stond alle kanten op dus ik besloot om een beanie erover heen te doen. Je zag nog wat lichtpaarse plukken die eruit staken, dit zorgde voor een glimlach op mijn gezicht. Mijn vader was er streng op tegen dat ik mijn haar verfde maar na de eerste keer had hij er al wat minder moeite mee. Pas na mijn piercing barstte de bom. Hij praatte dagenlang niet meer tegen me — niet dat ik er erg mee zat, en hij deed nog steeds kortaf. Ik bekeek nog even snel mijn kleding; zwarte skinny jeans, zwarte sokken en een "The Rolling Stones" T-shirt. De bandjes rond mijn pols maakte mijn outfit compleet en met een grijns op mijn gezicht liep ik weer naar beneden, om te kijken of Ashton al wat had terug gestuurd.

[ bericht aangepast op 11 aug 2014 - 0:28 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

|| MT ||

Louis Tomlinson
Rustig reed ik mijn kleine blauwe polo op de boot naar Frankrijk. Harry zat naast me en achterin lagen alle spullen die we nodig zouden hebben voor 2 weken vakantie. Op de achterbank zater voor de rest onze honden, die het gelukkig goed konden vinden samen, vast in tuigjes. Mijn konijnen had ik gister na mijn laatste werkdag naar mijn moeder in Doncaster gebracht, zodat zij op ze kon passen terwijl we weg waren. Of zolang ik weg was, want ik had gezegt dat ik alleen zou gaan en me daar bij een reisgezelschap zou aansluiten. Met de regels van ons vaderland wist je het maar nooit. Nu stonden we dan toch op de boot naar Frankrijk, waar we een midweekje in Parijs zouden blijven en dan wel zouden zien. Ik zette de motor af en trok de handrem aan voor ik zacht over het been van mijn vriendje streelde. Dat was een woord wat ik maar weinig gebruikte, zelfs in mijn eigen hoofd, maar mijn hart sloeg al een slag over bij het woord zelf. Alsof we toch op een of andere manier verbonden waren. Gelukkig was dit een vakantie waarin we vooral onszelf konden zijn. Op het vaste land zou ik zoizo geen van mijn leerlingen zien, of we moesten naar Zuid-Frankrijk of Spanje gaan. Ik had ze daarover namelijk wel suptiel uitgehoord. Voor de rest waren we hier zo vrij om te doen en laten wat we wilden. "Schat, we staan op de boot. Zullen we wat gaan drinken?" vroeg ik aan hem. We konden Buddy en Elijah wel gewoon aan een riem meenemen, want nu kon ik hem toch leiden... Als hij dat niet erg vond. Anders deed ik zo de hond weer zijn tuigje aan om hem dat werk te laten doen. Ik gaf de krullenbol zacht een kneepje in zijn been net onder de rand van zijn boxer. "We zijn vrij, Hazza. Nog even en niemand kan ons meer iets maken." zei ik voor ik het toch niet kon laten om hem een kus op zijn wang te geven. Hij was te kusbaar, wat nu nog wel erg verradelijk was, maar goed. Zolang het niet echt zoenen was, kon ik ons toch overal wel uitlullen.

[ bericht aangepast op 11 aug 2014 - 10:12 ]

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Eigenlijk was het enige dat ik de hele weg had gedaan zacht meeneuriën met de radio met mijn hoofd tegen het raam aan, heel veel anders was er voor mij toch niet te doen, behalve Louis zo nu en dan aanspreken, maar dat liet ik voor het grootste deel ook voor wat het was omdat ik he niet wilde afleiden. Mijn ogen had ik al een tijdje gesloten maar ik dacht er niet over om te gaan slapen, ik kon alleen niet tegen het felle licht van de zon die al een paar keer recht op de voorruit had geschenen, al was ik zo eigenwijs om te weigeren er verder iets aan te doen. Toch opende ik ze weer waakzaam toen ik merkte dat we stilstonden en Louis de motor afzette, dat kon maar een ding betekenen. Ik had niet zo goed opgelet dus ik had geen flauw idee hoever we al waren, dus kon ik het hierdoor weer prima inschatten. Ik humde tevreden bij het gestreel over mijn been, terwijl zijn woorden bevestigden wat ik al dacht. "Graag, ik kan nu wel iets kouds gebruiken," mompelde ik. Zelfs met de airco aan had ik het nog warm, wat ik niet begreep, want het was ook niet zo alsof ik hele warme kleren aan had. De honden zouden ook wel blij zijn dat ze even hun poten konden strekken, net als ik trouwens. Het was fijn om rond te kunnen lopen, al was het niet voor heel lang en had ik er nog altijd begeleiding bij nodig, maar alsnog. Dat ging ik denk Elijah nu even besparen, ik ging wel aan Lou hangen, en ik durfde te wedden dat hij het niet zo erg vond. Bij het kneepje in mijn been verschoof ik iets in mijn stoel, misschien was het stom, want zelfs nu was ik nog steeds niet gewend aan dat soort aanrakingen. Erg vond ik het niet, wel onwennig. Een zucht rolde over mijn lippen bij zijn woorden. "Ik weet het," zei ik met een glimlach, die een stuk breder werd door zijn lippen op mijn wang. De neiging om hem een echte kus te geven was heel groot, al wist ik ergens de wil vandaan te halen om me in te houden. Ik klikte mijn gordel los, want volgens mij mochten we vrij rond gaan lopen, om de auto uit te stappen. Met wat aftasten kreeg ik Elijah uit het tuigje en aan zijn riem, waardoor hij al snel naast me stond. Ik wachtte op een aanraking van Louis zodat ik mee kon lopen terwijl ik voor mijn eigen zekerheid een hand tegen de auto aanhield.

---

Because I love him, do I need another reason?

Ashton Irwin.
Ik tikte voor de zoveelste keer vandaag de code van mijn telefoon in om te kijken of er iets nieuws gebeurd was op Twitter, en of ik misschien inmiddels een berichtje binnen had. Niet dus. Ik besloot dus maar weer verder te gaan met kijken naar een of andere muziekzender die niet eens goede muziek draaide. Zo gingen mijn dagen meestal, me vervelen op de bank met voedsel en mijn telefoon, met de tv op vol volume aan. Mijn moeder en stief pa werken door de weeks, en mijn broertje en zusje zitten dan op school. Ik daarentegen besloot om dit met mijn leven te doen, en ik vind het prima. Ik kon het niet laten om mijn telefoon nog een keer te checken. Dit keer had ik dus wel een berichtje, en van de naam die bij het berichtje horden begon ik automatisch te glimlachen. Ik las het berichtje om nog meer te glimlachen. "Ja, is goed (:. Ik ben er binnen tien minuten." typte ik terug, om gelijk naar boven te rennen en bijna mijn nek over de traptreden te breken. Toen ik heelhuids boven was liep ik naar mijn kleding kast om daar de gewoonlijke zwarte skinny jeans te pakken, en mijn bovenaan liggende Led-Zeppelin shirt te pakken en aan te trekken. Daarna liep ik door naar de badkamer om iets aan mijn haar te doen, wat meer op een wc borstel leek dan op haar. Ik haalde er een kam doorheen, en hoopte dat het er zo wel mee door kon. Gelukkig had ik met mijn collectie armbanden om geslapen, anders had ik die nu ook stuk voor stuk nog om kunnen doen. Ook spoot ik een halve fles deo over me leeg, om daarna weer naar beneden te lopen om naar Michaels huis te lopen. Nu dacht ik er pas over na of wat ik terug gestuurd had niet te gay overkwam, waarschijnlijk wel, maar ik was nou eenmaal gay, niet dat iemand dat van me weet, maar ik hoop eigenlijk ook niet dat iemand het merkt. Gelukkig woont hij niet zo ver bij me vandaan. Eenmaal bij zijn huis aangekomen belde ik aan om te wachten tot hij de deur open zou doen.

---

How far is far

Calum Thomas Hood

Languit lag ik op de oude sofa met de televisie aan op het nieuws. Het was stil in de kamer, de enige hoorbare geluiden waren het tikken van de klok en het gehijg van de hond naast me. Ik was net terug van het hardlopen en had voor de verandering de reu een keer meegenomen. Goofy's conditie was niet heel goed, ookal moest ik toegeven dat ikzelf ook achteruit was gegaan. Even keek ik verward naar het beeldscherm toen hij zonder aanraking van de afstandsbediening op een actiefilm sprong. Tastend naar de afstandsbediening bleef mijn blik toch bij de film hangen. Een korte lach verliet mijn mond toen ik zag dat Goofy zijn kop de het ding had gelegd waardoor de televisie was versprongen. Meerdere mensen hadden mijn gevraagd waarom ik niet op vakantie was, Ik wist het ook niet precies, aan tijd en geld lag het niet want ik verdiende voldoende en ik had de hele vakantie tijd. Het leek me alleen niet zo'n goed idee om de hond bij me ouders te droppen want hij was nog best jong en misschien brak hij de hele toko daar wel af. Dat kon ik mijn ouders natuurlijk niet aandoen en hem meenemen zou me ook niet veel problemen besparen. Langzaam haalde ik mijn mobiel uit de broekzak van mijn jeans. Langzaam liet ik mijn vinger scrollen over het beeldscherm opzoek naar nieuwe tweets of andere berichtjes. Helaas, niemand die me uitnodigde of iets wou doen. Ik bleef hangen bij de naam Luke en er verscheen automatisch een glimlach op mijn gezicht.Het leek me niet slim om hem te bellen want misschien kwam dat raar over of kwam het nogal klef over. Na even twijfelen besluit ik hem toch maar een sms te sturen in hoop dat hij een idee had om deze vakantie door te komen. Luke, iets te doen? ga me nogal vervelen deze vakantie, Calum. Tevreden drukte ik op de verzendknop en aaide de hond over zijn kop. Hopelijk werd deze vakantie nog een beetje opgeleukt want elke dag op de bank hangen zou ook wel snel saai worden.

Louis Tomlinson
Ik glimlachte bij Harry's antwoord. Ik had persoonlijk zin in een flinke sterke bak koffie. Dat kreeg ik zoizo van het autorijden en daarbij had ik het best een beetje frisjes. Zo zou ik wel mijn vest ergens tussen vandaan toveren. Toch had Harry het warm, dus de airco liet ik maar aanstaan. Ik kon prima een vest aantrekken, maar als hij zijn shirt uit zou doen, wist ik niet of ik nog wel zo geconcentreerd auto kon rijden. Door mijn kneepje in zijn been, verschoof hij wat, zodat ik mijn hand terugtrok. Het was allemaal zo nieuw, maar het leek bij mij als vanzelf te gaan. Ik wist niet waarom, maar daarom moest ik juist oppassen dat ik zeker neit in het openbaar te ver zou gaan. Ik glimlachte iets breder bij zijn woorden en drukte nog een kusje op zijn wang, wat hem duidelijk wel goed deed. Nog even aaide ik door zijn haren voor ik uitstapte en Buddy losmaakte. Elijah liet ik Harry zelf doen. Het was niet dat hij niets kon nu hij blind was. Daarbij hielp ik echt wel als het niet lukte, maar hoe meer hij zelf kon, hoe beter dat voor hem en zijn zelfvertrouwen zou zijn. Ik knipte Buddy vast aan zijn riem en liet hem de auto uit, waar hij direct buiten vrolijk rond begon te springen en te draaien. Ik grinnikte zacht en aaide hem even over zijn kop. "Lekker he, Bud." zei ik voor ik de autodeur sloot en naar mijn vriendje liep, die al stond te wachten. Ik deed de auto op slot en haakte toen mijn arm door die van Harry, terwijl Buddy en Elijah al heel erg druk met elkaar waren. Misschien had ik Buddy moeten laten castreren toen hij nog jong was, maar toen vond ik het zielig en nu ik de uitwerking van die keuze wist, was het nog zieliger. Hij bleef dus totaal mannelijk, wat erin resulteerde dat hij nog veel drukker was dan welke hond dan ook en van de kleinste dingen compleet krankjorem werd. Al deed ik dat ook, dus dat was misschien wel gewoon een karaktertrekje. "Kom, dan krijg je de grootste cola van me die je op kan." zei ik voor ik hem voor mijn doen rustig richting de trap begeleidde. Nee, erg goed was ik er niet in, maar ik probeerde het. Bij de trap deed ik het wel rustiger aan, ondanks dat Buddy natuurlijk alweer bijna mijn arm uit de kom trok van vrolijkheid om een trap. "We zijn bij de trap. Voorzichtig, we doen het rustig aan." zei ik tegen hem terwijl ik wachtte tot hij de eerste stap zou zetten.

---

Bowties were never Cooler

Michael Gordon Clifford.

      "Ja, is goed (:. Ik ben er binnen tien minuten." De glimlach op mijn gezicht bleef groeien en betrapt beet ik op mijn lip. Ik moest iets voorzichtiger gaan doen. Toen ik laatst aan het appen was met Ashton vroeg mijn vader aan me waarom ik zo’n idiote glimlach op mijn gezicht had. “Vast een vriendin van hem,” had mijn moeder toen gezegd. Mijn ouders waren streng tegen homo’s waardoor ik het gevoel kreeg dat ik alleen stond. Ik kende verder ook geen homo’s — iets wat ik redelijk jammer vond. Een jongen bij ons op school, die ik niet zo goed kende, was wel homo en daarna had iemand hem dood gevonden in een steegje. Zulke gedachten maakte me bang.
      Plotseling luidde de bel. De gedachtes die ik net had verdwenen compleet en met een glimlach op mijn gezicht liep ik naar de deur. Ik trok de deur, iets te enthousiast, open waardoor hij tegen de muur aan knalde. Een zachte lach verliet mijn keel. Langzaam verplaatste ik mijn blik naar Ash. Hij was zó knap — en we hadden dezelfde stijl. Ik kon wel duizend dingen opnoemen die hem aantrekkelijk maakte maar ik had die tijd niet. “Yo dude, kom binnen.”
Ik liep richting de woonkamer — in de veronderstelling dat Ashton me wel zou achtervolgen. “Wil je wat te drinken?” Vroeg ik, maar voordat hij kon antwoorden had ik al twee glazen gevult met cola. Ik liep naar de bank toe en zette het op de tafel die ervoor stond. Ashton was hier al zo vaak geweest, dus ik hoopte dat hij zich op zijn gemak voelde. Ik plofte neer op de zwarte bank. “De vakantie is zó saai,” kreunde ik. “Mijn ouders zijn op vakantie en het is niet leuk om in je eentje te gamen,” zei ik met een lach. Ik wendde me naar Ashton en bestudeerde hem even — zó knap, was het enige wat er door mijn gedachtes schoot. “Hoe is jouw vakantie tot nu toe?”

[ bericht aangepast op 11 aug 2014 - 19:08 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Harry Styles
Elijah was op zich een hele rustige hond, wat ook wel moest als hij zijn werk goed uit wilde voeren, maar zonder tuigje wat aangaf dat hij zijn best moet doen en met zo'n druk beestje als Buddy erbij wilde hij nog wel eens onverwacht uit de hoek komen. Ik kon er alleen maar om lachen, het was fijn dat hij zo ook kon ontspannen, hij werkte al zo hard voor me. Ik boog me iets naar voren om het dier over zijn rechteroor en onder zijn kin te aaien, dat vond hij echt heerlijk. De seconde dat ik overeind kwam voelde ik hoe Louis door de mijne haakte, waardoor ik hem een dankbare glimlach toewierp. Dit was dan ook echt de enige manier waarop we een beetje affectie konden tonen in het openbaar, al kregen we negen van de tien keer alsnog vragen hoe of wat. Met mijn vrije hand hield ik de riem van mijn hond stevig vast, die alsnog, zelfs zonder tuigje, me nog veilig orobeerde te leiden. Al had ik op dit moment veel meer aan Louis, door wiens woorden ik even in de lach schoot, al zou ik dat waarschijnlijk nog doen ook. Onder het lopen trok ik hem nonchalant dichter tegen mijn zijde aan, ik mocht hier best mijn voordeel mee doen. Ik merkte dat hij op een gegeven moment rustiger ging lopen en ik wilde vragen waarom, maar zijn woorden legden het al uit. Met de riem in mijn hand zocht ik naar de trapleuning, gelukkig was die lang genoeg zodat ik Elijah nu niet zo goed als ophing. De hond had al een paar treden genomen, en aan de hand van waar de geluiden vandaan kwamen en wat uitproberen met mijn voet ging het prima. "Het lukt me wel, komt goed," mompelde ik, terwijl ik zo snel ging als ik durfde op onbekend terrein, wat niet super snel was. Toch ging het redelijk, geen enkele misstap en met de zekerheid dat ik niet kon vallen kwam ik de trap wel op. Ik kon het alleen, tot ik geen leuning of treden meer voelde, dus keek ik wat hulpzoekend naar de jongen naast me. Grote kans dat we zo heel veel mensen ophielden met mijn getreuzel. "Zullen we straks ook nog even naar het dek gaan? Daar zijn toch maar weinig mensen en kunnen de honden een beetje uitwaaien," stelde ik suggestief voor. Dat we daar misschien alleen zouden zijn kon meerdere voordelen hebben, des te meer reden om het te doen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Ashton Irwin.
Terwijl ik wachtte tot Michael de deur open zou doen deed ik gauw nog wat aan mijn haar, in de hoop dat het enigszins normaal was. Een paar seconden later werd de deur uit het niets enthousiast open gezwaaid, waardoor ik me half doodschrok. De deur was tegen de muur aan geknald, waardoor er een lach vanuit Michaels richting kwam, en ook ik kon mijn lach niet onderdrukken. 'Hi,' zei ik daarna en keek hem met een glimlach aan. Ik moest mijn glimlach constant onderdrukken als ik bij hem in de buurt ben. Hij is gewoon zo leuk in zo veel opzichten, en gewoon ontzettend knap. Na zijn begroeting glimlachte ik, en sloot de deur om daarna hem naar binnen te volgen. Ik was hier al heel vaak geweest, ik woonde hier bijna dus ik wist inmiddels wel hoe het hier werkte. Ik knikte toen hij vroeg of ik wat wilde drinken, en ging op de bank zitten. Even later kwam ook Michael op de bank zitten, en zette twee glazen gevild met cola op de tafel neer. 'Ik weet het, het is vreselijk saai.' kreunde ik met hem mee. Het is waar, de vakantie is ook ontzettend saai, en vooral als je niet op vakantie gaat en je ouders dag en nacht werken of in Michaels geval zonder hem op vakantie zijn. Ik grinnikte na zijn opmerking. 'Dat is het zeker niet, samen gamen dan maar?' zei ik met een lach. 'Als je de hele dag op de bank hangen met voedsel en je telefoon leuk vind, dan heb ik de perfecte vakantie. Maar leuk is het niet echt om dat elke dag te blijven doen. Kortom, mijn vakantie is voor zo ver dus ontzetten saai. Het is veel leuker om iemand van zijn "alleen game probleem" af te helpen.' zei ik dat laatste met een grinnik. 'En hoe is jouw vakantie tot nu toe?' vroeg ik, en keek hem aan. Ik kon wel uren in zijn ogen blijven staren. Ik merkte dat ik aan het staren was, dus wendde ik mijn blik gelijk van hem af, om een slok van mijn drinken te nemen.

---

How far is far

Michael Gordon Clifford.

      'Ik weet het, het is vreselijk saai," kreunde hij – waardoor er nogal een perverse gedachte in me op kwam. Ik schudde die gedachte met een grijns van me af, maar toch keek ik even nieuwsgierig naar Ash. 'Dat is het zeker niet, samen gamen dan maar?' Opperde hij. Ik grijnsde lichtjes en knikte, om daarna naar de televisie te lopen. "Als je de hele dag op de bank hangen met voedsel en je telefoon leuk vind, dan heb ik de perfecte vakantie. Maar leuk is het niet echt om dat elke dag te blijven doen. Kortom, mijn vakantie is voor zo ver dus ontzetten saai. Het is veel leuker om iemand van zijn "alleen game probleem" af te helpen.'
      Ik lachte luid en liep terug naar Ashton met de controllers. Ik werpte er eentje in zijn schoot en startte snel het spel op. 'En hoe is jouw vakantie tot nu toe?' Vroeg hij. Ik merkte op dat hij even bleef staren waardoor ik een beetje begon te blozen. “Mijn vakantie bestaat tot nu toe alleen maar uit televisie kijken, appen, twitteren en gamen,” zei ik eerlijk. Ik had ook een of ander lulverhaal kunnen ophangen over dat ik iets stoers had gedaan maar dan zou ik liegen en dat kon ik niet – en al helemaal niet tegen Ashton. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar hem en opnieuw begon ik te blozen. Ik blaasde zachtjes uit, ik moest echt normaal gaan doen. Met een grijns richtte ik me op hem. “Ik ga je inmaken, Ash. Ik ben de hele vakantie tot nu toe aan het gamen geweest en mijn skills zijn beter geworden.” Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen en scheurde mijn blik los van hem. Ik beet op mijn lip en wachtte tot het spel helemaal was geladen waarna ik mijn wapens uit zocht. Ik was nooit echt goed geweest in Call of Duty – Pokémon games lagen me beter, maar sinds de vakantie was ik beter geworden. Ik dronk wat van mijn cola en legde daarna mijn voeten op de tafel. Plotseling trilde mijn mobiel weer. “Ik ben echt populair,” grapte ik. Ik keek op het scherm en zag dat het mijn moeder was waardoor ik begon te lachen. Ik liet het scherm zien aan Ashton en begon toen snel wat terug te typen waarna ik mijn mobiel weer aan de kant legde. “Ik ga je inmaken, Ash,” glimlachte ik even voordat ik de game startte.

[ bericht aangepast op 11 aug 2014 - 22:21 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "