[300] A new beginning ll speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

4 aug 2014 - 16:11

Nemeton 166

Een groep wetenschappers ontdekte dat er binnen 50 jaar de gehele aarde onder een laag ijs zou liggen. Het duurde niet lang voor ze dit zeker wisten en het naar buiten bracht. Maar zoals ze al wel hadden verwacht geloofde niemand hen. De wetenschappers ieder een vader of een moeder, besloten dat ze de mensheid moesten redden. Er was geen geld om iedereen te kunnen redden dus besloten ze hun zonen en dochters die taak te geven. De uitverkorenen waren allemaal nog zeer jong, sommige zaten zelfs nog in hun luiers of waren nog niet eens geboren. De wetenschappers besloten dat ze hun kinderen in een slaap moesten brengen waar door ze de ijstijd zouden overleven om een nieuwe samenleving op te bouwen. Maar zekerheid dat dit zou kunnen lukken was er niet. Zodra de jonge kinderen oud genoeg waren werden ze voor zo ver dat kon opgeleid. Ze mochten alleen maar gezond eten, waren verplicht om veel te sporten en alles te leren om te overleven. Zelfs werd elk kind aan een ander gekoppeld en ontstonden er kinderhuwelijken. Dit zodat ze later na de ijstijd gedwongen zouden worden om kinderen te krijgen.

Een wetenschapper genaamd Ethan O'Connell deed nog iets achter de rug van zijn collega's om. Elk kind kreeg snachts een infuus in wat er voor moest zorgen dat ze sterker, sneller en slimmer zouden moeten worden dan de mens op dat moment was. 23 jaar later was het zo ver. De tieners en jong volwassene werden in een cabine gelegd die er voor zou zorgen dat ze lang genoeg beleven slapen.

Nu 327 jaar later is het ijs gesmolten, er groeien weer bomen en de dieren zijn weer tot leven gekomen. De 18 jongeren worden een voor een wakker om aan een nieuw leven te beginnen. Ze zijn inderdaad sneller, sterker en slimmer dan de mens van vroeger. Maar er is nog iets. In de tijd dat ze lagen te slapen is er een kracht in hen ontstaan. Een kracht die bij iedereen anders. Het is een gaven die hen zou kunnen helpen een nieuwe beschaving op te richten, maar of dit ook echt allemaal voor het goede word gebruikt is nog maar een vraag.

De aarde nu:

Nu het ijs is gesmolten ziet de aarde er verlaten uit. Er zullen nog vele ruïnes zijn van steden en dorpen. waarschijnlijk zijn de meeste gebouwen verwoest, maar er zullen er redelijk nog wat overeind staan. De natuur heeft echter zijn kans gepakt en vele dorpen en steden overwoekerd. De kans is ook zeer groot dat er skeletten gevonden zullen worden. Op sommige koude plekken kan er nog ijs liggen, maar dit is echter wel aan het smelten. Zij zullen echter ook de enigste mensen op de gehele aarde zijn. Op dit moment bevinden ze zich in Amerika, in de staat Massachusetts.

Krachten:

Er staan redelijk krachtige gavens bij, hier om vraag ik jullie om er niet te veel misbruik van te maken. Ze zijn nog maar net achter hun krachten of komen hier pas wat later achter. Wat betekend dat niemand de krachten lang kan gebruiken en hier zeker ook nog niet mee overweg kan.
~~Aerokinesis~~ – manipuleren van de lucht, wind en gas. - Vandinha
~~Angelic Mimicry~~ – kan vleugels laten ontstaan en vliegen, en het hele lichaam verlichten. - Lazulis
~~Atmokinesis~~ -creëren en manipuleren van de verschillende aspecten van het weer door het gebruik van water, vuur, aarde, lucht, en bliksem / elektriciteit. - Nemeton
~~Cryokinesis~~ - controle ijs, sneeuw en andere vormen van bevroren water. - Magnus
~~Feline Mimicry~~ - hier door dan de gebruiker, veranderen in een katachtige maar ook de capaciteiten van katachtigen gebruiken. - LoveHemmings
~~Geokinesis~~ - controle, manipuleren, en hervormen de aarde op wil. - Hellion
~~Hydrokinesis~~ - manipuleren en beheersen vloeibaar water en vorm het in elke gewenste vorm dan ook. - Chao
~~Healing~~ – De bevoegdheid om biotische organismen te herstellen in hun optimale gezondheid. - Helianthus
~~Invisibility~~ – het lichaam onzichtbaar maken voor anderen. - Nuevo
~~Pyrokinese~~ - creëren, controleren en te manipuleren vuur, vlammen en hitte. - Asmodom
~~Mind Control~~– het binnen dringen in iemand gedachten en die aan te passen naar wil. - Rejects
~~Molecular Immobilization~~ – De bevoegdheid om moleculen objecten te bevriezen op zijn plaats.- Helianthus
~~Shapeshifting~~ – het lichaam veranderen op wil. Dit kan echter alleen in een menselijke vorm. - Magnus
~~Supernatural Beauty~~ – De kracht uiterst mooi te zijn en te gebruiken om anderen te beïnvloeden. - Valkyries
~~Summoning~~ – De kracht om voort te roepen een object of organisme. - Servant
~~Telekinesis~~ - objecten verplaatsen met je geest. - Amarela
~~Teleportation~~ - Teleporteren van de ene locatie naar de andere. - Verde
~~Thought Projection~~ - De mogelijkheid om je gedachten, bewustzijn en emoties te projecteren in realiteit. - Kit

Regels:

– 300 woorden minimaal, is makkelijk te halen.
– Minstens drie keer in de week reageren.
– geen perfecte personages.
- godmodden is niet toe gestaan. Iedereen bespeelt alleen zijn eigen personages, en zegt niet hoe een ander reageerd, of doet. Zonder de toestemming van de ander.
- powerplayen, is niet toe gestaan. Niemand is krachtig genoeg om een dodelijke aanval te overleven zonder wonden te hebben of uitgeput te zijn etc.
– 16+ is toegestaan.
– Hou het realistisch.
- Een reservering blijft 48 uur staan.
- Niet meer dan 2 personages.
– Er moet minimaal twee posten na een post staan voor je weer mag reageren.
– Topic's worden alleen aangemaakt door Nemeton.
– Naam verandering door geven.
– Leef je de regels niet na, dan word je na de derde waarschuwing er uit gegooid.

Invullen:
Naam:
Leeftijd: (17 t/m 25)
Uiterlijk:
Innerlijk:
Kracht:
Getrouwd met: (keuze word gemaakt met een loting)
Geschiedenis:
Extra’s:

Face claims:
Om het mensen wat makkelijker te maken, wil ik graag dat mensen een face claim in dienen. Hierdoor hoeft iemand niet eerst te gaan zoeken om te kijken of het uiterlijk dat ze willen gebruiken al in gebruik is.
Amber heard - Valkyries
AnnaSophia Robb - Amarela
Candice Swanepoel - Hellion
Claire Holt - Asmodom
Colton Haynes - Vandinha
Crystal Reed - Nemeton
Josh Hutcherson - Lazulis
Lily Collins - Chao
Luke Hemmings - LoveHemmings
Marlon Teixeira - Kit
Taissa Farminga - Rejects

De koppels:

Hayden Ryan Tyger & Meredith Aedre Merrin
Ashton Riley McAllister & Rejects
Kaih Aiko Mercer & Levy Branchard
Raphael Samuelson & Lilith Makenzy Serafino
Alexander Jack McCarthy & Sapphire Makayla Hughes
Evangeline Blackwood & Isaac Elliot Newt
Riley Sparks & Dariel Branchard
Malia Marilyn O'Connell & Jeremiah Raum Vassago
Dimitris Mathias Timber & Rosa Lucia Anderson

Meiden vol!
~ Malia Marilyn O'Connell // Nemeton
~ (R) Rejects t/m 7 aug 2014 ~~ivm vakantie~~
~ Sapphire Makayla Hughes // Amarela
~ Lilith Makenzy Serafino // Asmodom
~ Evangeline Blackwood // Hellion
~ (R) Meredith Aedre Merrin // Chao t/m 9 aug 2014
~ Levy Branchard // Helianthus
~ (R) Rosa Lucia Anderson // Nuevo t/m 4 aug 2014
~ Riley Sparks // Valkyries

Mannen vol!
~ Dimitris Mathias Timber // Lazulis
~ Alexander Jack McCarthy // Magnus
~ Hayden Ryan Tyger // Magnus
~ Raphael Samuelson // Servant
~ (R) Ashton Riley McAllister // LoveHemmings t/m 4 aug 2014
~ Dariel Blanchard. // Helianthus
~ Jeremiah Raum Vassago // Vandinha
~ (R) Isaac Elliot Newt Kitt/m 5 aug 2014
~ (R) Kaih Aiko Mercer // Verde t/m 4 aug 2014

Topics
Rollentopic
Praattopic
Story

Iedereen begint langzaam wakker te worden, behalve wat stijfheid en moeheid is iedereen verder nog gezond ondanks dat ze voor een zeer lange tijd hebben geslapen. Ze hebben allemaal een infuus in waar eerder vocht door heen kwam wat nu natuurlijk op is. Iedereen mocht een tas mee nemen en meer niet, al zijn er vast mensen die de regel hebben overtreden. Het klimaat is nog redelijk koud maar zou door de rpg heen warmer worden tot het weer normaal is. Alles wat met moderne dingen te maken heeft doet het niet meer door dat alles is kapot gevroren. Ze zullen dus eigenlijk beginnen met helemaal niks. Het belangrijkste op dit moment is dat ze voedsel en onderdak vinden waar ze een soort kamp op kunnen slaan.

[ bericht aangepast op 12 aug 2014 - 21:31 ]

23 aug 2014 - 13:33

Halfling 4374

Jeremiah Raum Vassago
•–––•–––•–––•–––•

Wanneer mijn woorden enkel en alleen in de lucht hangen – ben ik verbaasd door de onverwachte reactie van Evangeline. Normaliter starten personen direct met de aanval op mijn woorden, maar Evangeline staat slechts met een gebogen hoofd – haar kijkers hoogstwaarschijnlijk op de belachelijke pleister gericht. Slechts na enkele minuten stilte start Evangeline met het minuscuul heen en weer bewegen van het hoofd, alsof ze op deze manier helder tracht te maken dat ze mijn woorden niet kan ondersteunen. Doordat ik plotseling ontzettend benieuwd ben naar de wijze waar op Evangeline het ongenoegen zal gaan uiten, besluit ik mijn persoonlijke woorden binnen te houden. De woede rondom het gehele onderzoek en het gegeven dat we dit allemaal niet willen, is vrijwel in zijn geheel naar de achtergrond verdwenen door mijn plotselinge interesse in de jongedame.
‘Misschien ben ik wel naïef en goedgelovig, alleen ik ben overtuigd dat zulke mensen nodig zijn op de aarde. . . Jeremiah. . . Net zoals dat ik geloof dat jij geen kwaadaardig persoon bent. Je hebt simpelweg iemand nodig waarbij je – je kunt openen, aan wie je – je kwetsbare kant durft toe te vertrouwen.’
Mijn gezicht schijnt in steen te veranderen bij het aanhoren van de woorden van Evangeline, alsof ze me zojuist een harde klap heeft gegeven of een flinke stomp in mijn maag – enkel en alleen om me wakker te schudden en op de waarheid te drukken. De hazelkleurige kijkers welke op mijn gezicht staan gericht schijnen niets anders uit te drukken dan een zachtheid welke geheel onbekend is in mijn eigen leven. Niemand heeft op een moment in mijn leven op deze manier tegen me gesproken, waardoor ik geen enkel idee heb op wat voor manier ik dien te reageren. Mijn allereerste instinct is hard lachen en Evangeline op sarcastische wijze te melden dat mijn kwetsbare kant inderdaad bestaat, namelijk uit eenhoorns en regenbogen.
Echter – het allereerste instinct uit mijn lichaam wordt geheel verwijderd wanneer Evangeline de energiereep op voorzichtige wijze in mijn hand weet te drukken, waarbij onze huid voor een kort moment een elektrisch contact maakt. ‘Indien dit mijn ondergang wordt, dan zal het zo zijn en heb ik daar vrede mee. Het is mijn bestemming om een geheel nieuwe wereld te creëren en ik ben gezegend voor zo’n eervolle missie als deze – mijn moeder, mijn vader en oma hebben vertrouwen in mij. Net zoals mijn familie, rekenen de ouders van de anderen hier op hun kinderen – ze geloven in hen, in jou, Jeremiah. Wie ben ik om mijn belangen voor te zetten? Het enige wat ik kan doen, is hen niet teleurstellen en de aarde betoverend mooi voortbrengen. Moge het je smaken, Jeremiah.’
Voor een minimaal moment zit mijn lichaam in bevroren toestand op het bed en doe ik niets anders dan woordeloos kijken hoe het lichaam van Evangeline steeds verder van me verwijdert en de stilte alsmaar groter schijnt te worden. De woorden blijven echter in mijn gedachten heen en weer flitsen als geweerschoten – onbeantwoord en hamerend op het gegeven dat ik een egoïstische klootzak was welke alleen maar aan mezelf kon denken. Alhoewel ik Evangeline nooit eerder heb gesproken, heeft ze in enkele minuten mijn gehele zelf open weten te breken en me er met mijn gezicht in heeft weten te drukken.
Plotseling wil ik absoluut niet dat Evangeline de ruimte gaat verlaten. Zowel door het gegeven dat ze me daardoor alleen zal laten, als door het gegeven dat ze daardoor gewond zou kunnen geraken of geen voedsel zou kunnen vinden. Alhoewel ik niet compleet geloofde in de woorden van Evangeline, ben ik mezelf er wel van bewust dat ik in ieder geval om een andere persoon meer zou kunnen geven dan enkel en alleen mezelf. De wijze waar op Evangeline van me weg stapt, alsof ze een gewond dier is dat ieder moment aangevallen kan worden – laat me knipperen met mijn kijkers en me van het bed glijden, alsof alles op de automatische piloot weet te gebeuren en ik mezelf er niet toe hoef te dringen om iets voor een ander te doen.
Met slechts drie voetstappen weet ik mijn hand rondom de bovenarm van Evangeline te wikkelen, waardoor ik fronsend merk dat ze dunner is dan ik van te voren had verwacht. Hierdoor wordt de drang om voor haar te zorgen alsmaar groter en de wijze waar op mijn hand rondom haar bovenarm is gewikkeld wordt direct zachter. Met voorzichtige bewegingen draai ik Evangeline om en kijk haar met een donkere blik in mijn kijkers aan. ‘Je weet niet hoe ik in elkaar zit. Maar. . . Je moet wat eten. Kom.’ Mijn woorden zijn kort en hard, maar er zit een onbekende tederheid in welke me abrupt mijn woorden af laat breken en het contact tussen onze lichamen laat verbreken.
Ruw draai ik mijn lichaam rond en loop ik terug naar mijn eigen bed, waar ik de tas met voedsel open rits en een aantal dingen op het bed plaats. ‘Je mag kiezen. Maar je moet wel genoeg eten. Dus kies voldoende.’ Mijn stem is zachter dan voorheen, voornamelijk doordat ik geschrokken ben doordat ik mijn masker gedeeltelijk heb laten zakken voor een vrijwel onbekend persoon. Mijn kijkers staan verward en vol paniek, waardoor ik ze op mijn tas gericht houd en er niet over nadenk om mijn blik op Evangeline te richten. ‘Je mag voortaan altijd eten uit mijn tas pakken. Sterker nog, doe dadelijk maar wat in je eigen tas. Maar niet voor anderen. . . Alleen voor jou.’ Het laatste komt er haperend uit, waardoor ik een hand in een vuist bal. Ik kon niet anders dan egoïstisch zijn, dat was wie ik ben rondom mijn masker en ik kon haar niet te veel laten zien. Ik wilde haar helpen. . .Maar ze moest bij me uit de buurt blijven – in ieder geval uit de buurt van mijn “echte ik”. Ik wilde mezelf niet laten zien, omdat ik dan zwak over zou komen. . .

•

6 sep 2014 - 17:24

Hyonyeo 24575

Evangeline Marala Blackwood ––––
“I believe in a love that sets me ablaze, takes my breath away and makes me run with the wind. . . Simply because I feel it exploding inside of me – like passionate firework.”

Desondanks dat zijn aanraking ruw was het ogenblik dat hij haar tegenhield, veranderde dit bijna geheel daarna. Zijn hand voelde prettig tegen haar huid aan, maar ze wilde er verder niet meer aan denken. Wanneer ze het toe zou laten, zal ze in staat zijn van egoïstische dingen en dat probeerde ze te onderdrukken. Haar blik dwaalt af richting zijn mannelijke vingers die een zachtere greep rondom haar arm hebben aangenomen. Echter – wanneer hij haar omdraait, om haar daarna met een donkere blik aan te kijken, knippert ze enkele malen als een jong schaapje met haar hazelkleurige poelen. Wat kon ze nu verwachten? Ging hij haar op een hardere wijze duidelijk maken dat ze “fout” zat? Zo scheen het in elk geval niet, hoewel een deel van haar daar bang voor was, wachtte ze af.
‘Je weet niet hoe ik in elkaar zit. Maar. . . Je moet wat eten. Kom.’
‘Hm.’ Humde ze enkel, waarbij ze zachtjes met haar hoofd knikte en zijn woorden gedwee opvolgde. Ze volgde hem hierdoor mee naar het bed, waar hij de tas met voedsel al open had geritst en een paar dingen op het bed plaatste. Verward keek ze naar het vele, verschillende eten – voornamelijk in blik of goed bewaard. Een kronkeling in haar gedachte vertelde dat ze best wat warms binnen wilde krijgen, al kon dat vast en zeker niet nu. Elektriciteit was niet te vertrouwen hedendaags en de kracht van het vuur had ze niet, waardoor ze eerst naar een ander persoon zou moeten gaan.
‘Je mag kiezen. Maar je moet wel genoeg eten. Dus kies voldoende. Je mag voortaan altijd eten uit mijn tas pakken. Sterker nog, doe dadelijk maar wat in je eigen tas. Maar niet voor anderen. . . Alleen voor jou.’ De jongedame, door haar moeder “Evangeline” benoemd, besloot er bijna opmerkzaam op te knikken – een teken dat ze aandachtig geluisterd had, terwijl haar blik confuus over het vele eten gleed. Hoewel ze in de war was over wat hij zojuist vermeldt had, was ze hem enorm dankbaar en hierdoor was haar blik vermengd met een andere emotie. Al het voedsel dat hier opgeslagen was, bij Jeremiah in de buurt, had voor haar een eigenaardige waarde. Het voelde voor haar aan als een onmogelijke keuze, het moment dat ze echter iets door haar lichaam voelde schieten, dwaalde haar hand al over enkele etenswaren. Uiteindelijk vonden deze een goed ingepakte stuk fruit, waar ze haar slanke vingers rondom laat dolen. Met dat haar vingertoppen het aanraken, krijgt het weer een rijke, gezonde gloed en glijdt er een voorzichtige glimlach rondom Evangeline’s lippen.
‘Ben je er zeker van?’ Haar toon klonk onzeker en ze wiegde haar lichaam enkele malen heen en weer, om aan de koude te wennen als zowel het misselijke gevoel redelijk te laten verdwijnen. Eenmaal ze erover eens was geen blok meer aan zijn been proberen te zijn, nam ze het gebaar met een vriendelijke doch verlegen glimlach aan. ‘Bedankt, Jeremiah – je hebt een goedhartig karakter.’ Er scheen een zwak lachje op haar lippen, maar op hetzelfde moment was haar lichaam een stuk achteruit gegaan, waardoor ze niets anders dan zichzelf krachteloos kon voelen. Ze liet het echter niet merken aan de man tegenover haar, want ze wilde hem niet meer tot last zijn of hem problemen bezorgen. Haar zin was pas net over haar lippen gerold of ze liep zachtjes achteruit met het stuk fruit in haar handen. Bijna ging ze de mist in door te struikelen, maar haar breekbare gestalte nam uiterst haastig plaats op zijn bed. Haar hand hield ze tegen haar hoofd aan tegen het duizelen, om tegelijkertijd het etenswaar dichtbij zich te houden – dat zou zonde zijn. Heel zonde, als het viel. . . ‘Misschien zal ik zo beter naar de keuken op zoek gaan, zodat ik daar wellicht wat meer kan vinden – voor jou, voor iedereen. Wil je dat ik wat voor je klaar maak?’ Evangeline stond al op om deze woorden waarheid te maken.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Index RPG Actieve Topics Zoek