• Een groep wetenschappers ontdekte dat er binnen 50 jaar de gehele aarde onder een laag ijs zou liggen. Het duurde niet lang voor ze dit zeker wisten en het naar buiten bracht. Maar zoals ze al wel hadden verwacht geloofde niemand hen. De wetenschappers ieder een vader of een moeder, besloten dat ze de mensheid moesten redden. Er was geen geld om iedereen te kunnen redden dus besloten ze hun zonen en dochters die taak te geven. De uitverkorenen waren allemaal nog zeer jong, sommige zaten zelfs nog in hun luiers of waren nog niet eens geboren. De wetenschappers besloten dat ze hun kinderen in een slaap moesten brengen waar door ze de ijstijd zouden overleven om een nieuwe samenleving op te bouwen. Maar zekerheid dat dit zou kunnen lukken was er niet. Zodra de jonge kinderen oud genoeg waren werden ze voor zo ver dat kon opgeleid. Ze mochten alleen maar gezond eten, waren verplicht om veel te sporten en alles te leren om te overleven. Zelfs werd elk kind aan een ander gekoppeld en ontstonden er kinderhuwelijken. Dit zodat ze later na de ijstijd gedwongen zouden worden om kinderen te krijgen.

    Een wetenschapper genaamd Ethan O'Connell deed nog iets achter de rug van zijn collega's om. Elk kind kreeg snachts een infuus in wat er voor moest zorgen dat ze sterker, sneller en slimmer zouden moeten worden dan de mens op dat moment was. 23 jaar later was het zo ver. De tieners en jong volwassene werden in een cabine gelegd die er voor zou zorgen dat ze lang genoeg beleven slapen.

    Nu 327 jaar later is het ijs gesmolten, er groeien weer bomen en de dieren zijn weer tot leven gekomen. De 18 jongeren worden een voor een wakker om aan een nieuw leven te beginnen. Ze zijn inderdaad sneller, sterker en slimmer dan de mens van vroeger. Maar er is nog iets. In de tijd dat ze lagen te slapen is er een kracht in hen ontstaan. Een kracht die bij iedereen anders. Het is een gaven die hen zou kunnen helpen een nieuwe beschaving op te richten, maar of dit ook echt allemaal voor het goede word gebruikt is nog maar een vraag.

    De aarde nu:


    Nu het ijs is gesmolten ziet de aarde er verlaten uit. Er zullen nog vele ruïnes zijn van steden en dorpen. waarschijnlijk zijn de meeste gebouwen verwoest, maar er zullen er redelijk nog wat overeind staan. De natuur heeft echter zijn kans gepakt en vele dorpen en steden overwoekerd. De kans is ook zeer groot dat er skeletten gevonden zullen worden. Op sommige koude plekken kan er nog ijs liggen, maar dit is echter wel aan het smelten. Zij zullen echter ook de enigste mensen op de gehele aarde zijn. Op dit moment bevinden ze zich in Amerika, in de staat Massachusetts.



    Krachten:

    Er staan redelijk krachtige gavens bij, hier om vraag ik jullie om er niet te veel misbruik van te maken. Ze zijn nog maar net achter hun krachten of komen hier pas wat later achter. Wat betekend dat niemand de krachten lang kan gebruiken en hier zeker ook nog niet mee overweg kan.
    Aerokinesis – manipuleren van de lucht, wind en gas. - Vandinha
    Angelic Mimicry – kan vleugels laten ontstaan en vliegen, en het hele lichaam verlichten. - Lazulis
    Atmokinesis -creëren en manipuleren van de verschillende aspecten van het weer door het gebruik van water, vuur, aarde, lucht, en bliksem / elektriciteit. - Nemeton
    Cryokinesis - controle ijs, sneeuw en andere vormen van bevroren water. - Magnus
    Feline Mimicry - hier door dan de gebruiker, veranderen in een katachtige maar ook de capaciteiten van katachtigen gebruiken. - LoveHemmings
    Geokinesis - controle, manipuleren, en hervormen de aarde op wil. - Hellion
    Hydrokinesis - manipuleren en beheersen vloeibaar water en vorm het in elke gewenste vorm dan ook. - Chao
    Healing – De bevoegdheid om biotische organismen te herstellen in hun optimale gezondheid. - Helianthus
    Invisibility – het lichaam onzichtbaar maken voor anderen. - Nuevo
    Pyrokinese - creëren, controleren en te manipuleren vuur, vlammen en hitte. - Asmodom
    Mind Control– het binnen dringen in iemand gedachten en die aan te passen naar wil. - Rejects
    Molecular Immobilization – De bevoegdheid om moleculen objecten te bevriezen op zijn plaats.- Helianthus
    Shapeshifting – het lichaam veranderen op wil. Dit kan echter alleen in een menselijke vorm. - Magnus
    Supernatural Beauty – De kracht uiterst mooi te zijn en te gebruiken om anderen te beïnvloeden. - Valkyries
    Summoning – De kracht om voort te roepen een object of organisme. - Servant
    Telekinesis - objecten verplaatsen met je geest. - Amarela
    Teleportation - Teleporteren van de ene locatie naar de andere. - Verde
    Thought Projection - De mogelijkheid om je gedachten, bewustzijn en emoties te projecteren in realiteit. - Kit




    Regels:

    – 300 woorden minimaal, is makkelijk te halen.
    – Minstens drie keer in de week reageren.
    – geen perfecte personages.
    - godmodden is niet toe gestaan. Iedereen bespeelt alleen zijn eigen personages, en zegt niet hoe een ander reageerd, of doet. Zonder de toestemming van de ander.
    - powerplayen, is niet toe gestaan. Niemand is krachtig genoeg om een dodelijke aanval te overleven zonder wonden te hebben of uitgeput te zijn etc.
    – 16+ is toegestaan.
    – Hou het realistisch.
    - Een reservering blijft 48 uur staan.
    - Niet meer dan 2 personages.
    – Er moet minimaal twee posten na een post staan voor je weer mag reageren.
    – Topic's worden alleen aangemaakt door Nemeton.
    – Naam verandering door geven.
    – Leef je de regels niet na, dan word je na de derde waarschuwing er uit gegooid.


    Invullen:
    Naam:
    Leeftijd: (17 t/m 25)
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Kracht:
    Getrouwd met: (keuze word gemaakt met een loting)
    Geschiedenis:
    Extra’s:

    Face claims:
    Om het mensen wat makkelijker te maken, wil ik graag dat mensen een face claim in dienen. Hierdoor hoeft iemand niet eerst te gaan zoeken om te kijken of het uiterlijk dat ze willen gebruiken al in gebruik is.
    Amber heard - Valkyries
    AnnaSophia Robb - Amarela
    Candice Swanepoel - Hellion
    Claire Holt - Asmodom
    Colton Haynes - Vandinha
    Crystal Reed - Nemeton
    Josh Hutcherson - Lazulis
    Lily Collins - Chao
    Luke Hemmings - LoveHemmings
    Marlon Teixeira - Kit
    Taissa Farminga - Rejects

    De koppels:

    Hayden Ryan Tyger & Meredith Aedre Merrin
    Ashton Riley McAllister & Rejects
    Kaih Aiko Mercer & Levy Branchard
    Raphael Samuelson & Lilith Makenzy Serafino
    Alexander Jack McCarthy & Sapphire Makayla Hughes
    Evangeline Blackwood & Isaac Elliot Newt
    Riley Sparks & Dariel Branchard
    Malia Marilyn O'Connell & Jeremiah Raum Vassago
    Dimitris Mathias Timber & Rosa Lucia Anderson


    Meiden vol!
    ~ Malia Marilyn O'Connell // Nemeton
    ~ (R) Rejects t/m 7 aug 2014 ivm vakantie
    ~ Sapphire Makayla Hughes // Amarela
    ~ Lilith Makenzy Serafino // Asmodom
    ~ Evangeline Blackwood // Hellion
    ~ (R) Meredith Aedre Merrin // Chao t/m 9 aug 2014
    ~ Levy Branchard // Helianthus
    ~ (R) Rosa Lucia Anderson // Nuevo t/m 4 aug 2014
    ~ Riley Sparks // Valkyries

    Mannen vol!
    ~ Dimitris Mathias Timber // Lazulis
    ~ Alexander Jack McCarthy // Magnus
    ~ Hayden Ryan Tyger // Magnus
    ~ Raphael Samuelson // Servant
    ~ (R) Ashton Riley McAllister // LoveHemmings t/m 4 aug 2014
    ~ Dariel Blanchard. // Helianthus
    ~ Jeremiah Raum Vassago // Vandinha
    ~ (R) Isaac Elliot Newt Kitt/m 5 aug 2014
    ~ (R) Kaih Aiko Mercer // Verde t/m 4 aug 2014



    Topics
    Rollentopic
    Praattopic
    Story



    Iedereen begint langzaam wakker te worden, behalve wat stijfheid en moeheid is iedereen verder nog gezond ondanks dat ze voor een zeer lange tijd hebben geslapen. Ze hebben allemaal een infuus in waar eerder vocht door heen kwam wat nu natuurlijk op is. Iedereen mocht een tas mee nemen en meer niet, al zijn er vast mensen die de regel hebben overtreden. Het klimaat is nog redelijk koud maar zou door de rpg heen warmer worden tot het weer normaal is. Alles wat met moderne dingen te maken heeft doet het niet meer door dat alles is kapot gevroren. Ze zullen dus eigenlijk beginnen met helemaal niks. Het belangrijkste op dit moment is dat ze voedsel en onderdak vinden waar ze een soort kamp op kunnen slaan.

    [ bericht aangepast op 12 aug 2014 - 21:31 ]


    Malia Marilyn O'Connell // Atmokinesis
    Malia's haar oogleden begonnen langzaam te trillen en te bewegen terwijl ze steeds dichter bij wakker worden kwam. Niet veel later schoten haar ogen open en staarde voor een korte tijd naar het plafond van de cabine. Langzaam ging ze recht zitten en keek naar een infuus die in haar arm zat. Zonder veel moeite kon ze hem er uit halen en drukte haar vingers op de plek. Maar veel bloed kwam er niet uit. Haar blik gleed over de bedden heen die er stonden, zo te zien was iedereen nog in slaap. Malia zette haar voeten naast het bed en stond op. Het jurkje dat ze aan had trok ze goed terwijl ze recht stond. Haar lichaam was wat stijfjes, maar veel last had ze niet. Iets waar ze toch wel verbaast om was. Malia haar blik gleed van zelf weer naar de bedden, ze moest toch zeker weten dat iedereen nog in leven was. Een rilling gleed door haar lichaam bij de gedachten dat ze misschien wel allemaal dood waren en zij als enigste nog in leven was. Ze liep een voor een langs de bedden en hoorde hun zachte ademhaling en de borstkas bewegen. Dus liep ze weer terug naar haar eigen plekje. Wachten tot ze wakker werden had ze ook geen zin in. Ze haalde de tas onder haar bed vandaan en trok vervolgens het matras op. Malia trok aan een plank die meteen mee ging en keek naar de dolken die onder aan de plank zaten. Die maakte ze snel los en legde ze bij de tas neer. Het duurde niet lang voor ze ook haar kruisboog pakte. En niet veel later haar boog met een koker vol met pijlen. Malia kon ze hier natuurlijk laten liggen maar ze was bang dat ze hier misschien nooit meer terug zou komen. Daarbij kon dit allemaal nog wel eens van pas komen. Ze deed haar tas om waar ze de dolken in stopte. De kruisboog volgde de zelfde weg en de koker met de pijlen eindigde net zoals haar boog op haar schouder. Met moedige stappen liep ze naar de deur, ieder had een sleutel om hem los te krijgen zodat niemand ook maar de moeite hoefde te doen om de sleutel van een ander af te pakken. Malia stak de sleutel in het slot en draaide hem los. Hier door werd een wat te hard geluid gemaakt maar klonk er toch een klik. Ze haalde de sleutel er weer uit en hing hem terug om haar nek. Haar vingers gleden kort naar de ketting waar een ring om zat en zuchtte kort. Dit ging nooit lukken, daar kon en durfde ze niet in te geloven. Malia trok de deur los en meteen gleed er koude lucht naar binnen. Kippenvel ging op de huid van de brunette staan. Snel stapte ze naar buiten en sloot ze de deur weer af. Malia liep naar boven de grot uit. En na een stukje lopen van 10 minuten kwam ze boven gronds. Ze bleef kort staan terwijl ze de omgeving bekeek. Het was kouder dan eerst. Maar er was geen sneeuw meer te zien, de eerst zo drukte weg die verder opzat was verlaten. Malia sloeg haar armen om haar heen en stapte verder. Ze was, extreem moe. Wat heel vreemd was als je je bedacht hoe lang je geslapen had. Toch had Malia de gedachten dat dit misschien wel een ziekelijke grap was. Niemand kon meer dan 300 jaar overleven en dan nog steeds piep jong er uit zien. In plaats van verder te lopen nam ze plaats op een steen pakte een klein boekje uit haar tas en bladerde door de foto's heen.


    [Mijn topics.]


    :)

    | M.T. |
    Zal hier later mijn post plaatsen.


    •

    Mt.


    Vampire + Servant = Servamp

    MT


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    MT.


    That is a perfect copy of reality.

    (MT)

    Mijn Topics.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Alexander Alec McCarthy || Cryonkinesis


    Langzaam ontstond er een drukkend gevoel onder mijn ogen. Ik wou het niet, maar naarmate tijd verstreek, begonnen mijn oogleden te trillen. Nog een tijdje later openden ik ze. Een zucht ontsnapte mijn lippen en het eerste wat ik dacht was; Fack, nu al wakker.
    Voorzichtig stond ik op en rukte het infuus uit mijn arm die ik vervolgens op het bed gooide. Mijn hele lichaam voelde stijf aan toen ik begon met bewegen. Toen ik wat gewend was aan het gevoel, haalde ik mijn tas onder het bed vandaan. Een dolk pakte ik mijn uit mijn kussen vandaan. Met de dolk sneed ik het matras van de onderkant open. Een pistool verdween tussen mijn broekband en mijn lichaam. Ik deed mijn shirt er weer over en pakte de volgende dingen die er lagen; Touw, nog wat messen, lucifers en aanstekers. En munitie voor herlading van het pistool.
    Ik stopte alles in mijn tas en slingerde die toe over een schouder heen. Met mijn hand pakte ik de sleutel van de deur en zonder bij de anderen te checken, liep ik naar buiten toe. Ook al had hier pas geleden nog overal ijs gelegen, voelde hij er niets van. Met een zucht keek hij om zich heen. De straten waren verlaten en geen teken van leven was te zien. Behalve het meisje dat op een steen zat met een boekje in haar handen. Ergens herkende ik haar wel, maar deed geen moeite om te bedenken wie dat nou was.
    Gelijk liep ik de andere kant op, weg van het meisje. Ik had geen zin in gezelschap en al helemaal niet van een van de mensen met wie ik was ingeslapen. Een heel stuk verderop bleef ik staan, mijn tas neerzettend op de grond. Snel maakt ik hem open en zocht naar één specifiek ding. Mijn ketting. Toen ik die gevonden had, deed ik die snel om.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    (Mijn topics)


    Happy Birthday my Potter!

    — Mijn topics.


    " icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

    † Mijn Topics †


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    Lilith Makenzy Serafino || Pyrokinese

    Het zwarte water omhulde haar en had haar telkens weer dieper naar beneden getrokken, hoe hard ze ook vocht, maar nu eindelijk leek het mee te zitten. Het oppervlakte was zichtbaar en met haar handen kon ze er bijna weer bij en toen ze er eindelijk was, werd ze zich bewust van haar werkelijke omgeving. Haar lichaam drukte tegen het bed aan waar ze op was achtergelaten en wanneer ze haar ene arm probeerde te bewegen, schoot er een vreemde steek door haar heen. Het idee dat er een infuus in haar zat, iets waar ze zeker geen toestemming voor zou hebben gegeven, dwong haar -haar ogen te openen en met een ruk overeind te schieten. Dit was echter veel te ster en meteen ontstonden er weer zwarte vlekken voor haar ogen. Deze negeerde ze echter koppig en snel trok ze het naaldje uit haar arm, zodat ze bevrijd was.
    Even snel stond ze op, nog steeds geen waarde hechtend aan alles van haar lichaam dat schreeuwde dat ze langzamer moest doen, zichzelf rust moest gunnen. Ze had al veel te veel rust gehad. Hoelang had ze wel niet gedwongen geslapen? Langzaam kwam de woede weer bovendrijven en voelde ze het bloed naar haar hoofd stijgen. Haar ouders waren weg, dus helaas kon ze geen wraak nemen, maar wat had ze ze graag dwars gezeten, uitgescholden of hen zelfs geslagen. Ze was zo boos, dat het nooit gezond voor haar kon zijn. Haar ademhaling versnelde en om haar energie ergens aan kwijt te kunnen, gooide ze het matras half van het bed en zocht naar de dolk en de pijl en boog die ze daar ergens had verstopt. Het klonk allemaal heel middeleeuws, maar als je een dier neerschoot om te kunnen eten, was je een kogel kwijt, maar een pijl viel misschien nog te redden en her te gebruiken. Bovendien kon ze die desnoods nog van hout van planten maken -de dolk was hiervoor zeer handig- en met een kogel ging dat iets moeilijker. Haar keuze was dus op deze wapens gevallen. Ze kon nog best nadenken en had zeker opgelet bij haar trainingen, maar veel plezier had ze er niet in gehad.
    Nadat ze de koker met pijlen over haar schouder had gehangen en de boog even op haar bed had laten liggen, keek ze de kamer rond. Overal om haar heen lagen nog mensen te slapen, haar echtgenoot -iets waar ze haast van moest kotsen, want het was een jochie van negentien en ze hield niet eens een klein beetje van het kind- lag er ook tussen. Er waren wel al een paar bedden leeg, maar de aandacht om te kijken wie er weg waren en in welke staat de anderen waren, kon ze niet opbrengen. Het interesseerde haar daarvoor te weinig. Deze mensen moesten een samenleving opbouwen, iets waar zij geen behoefte aanhad. Sterker nog, ze dwarsboomde het plan liever. Had ze toch nog haar wraak op haar ouders. Die zouden zich nog omdraaien in het graf, als ze wisten wat Lilith van plan was.
    Gezien het buiten waarschijnlijk nog koud was en Lilith nooit iemand was geweest voor winters en lage temperaturen, zocht ze haar tas op die helemaal volgepropt zat met alles wat ze maar nodig kon hebben aan bijvoorbeeld kleren. Ze viste een paar zwarte handschoenen en een zwarte sjaal uit het ding en ritste haar jas goed dicht, voor ze hem bij de koker over haar schouders gooide en de boog in haar nu vrije handen nam. Daarna liep ze richting de deur. Ze was niet van plan te wachten tot de anderen wakker werden. Zonder aarzelen opende ze de deur en diep van binnen had ze meteen spijt, hoewel ze dit nooit toe zou geven. Kou overviel haar en even leek het alsof ze haast niet meer kon ademen, erin stikte. In haar herinneringen had ze nog nooit zo sterk op kilte gereageerd, maar misschien klopten deze wel niet. Je kon het allemaal niet zeker weten na zo'n lange nacht. Langzaam kwam ze weer in beweging, maar iedere stap verder deed haar pijn. Ze moest gewoon wennen, zei ze tegen zichzelf en stapte door, maar het was een marteling. Ze moest snel de zon vinden en misschien extra kleren of een plek om zich te verkleden. Natuurlijk kon ze ook verder lopen en na wat inspanning, waar de mens ook warmer van werd, een vuurtje stoken. In ieder geval moest ze het warmer krijgen. Anders zou ze hier niet lang genoeg rondlopen om alles hier en iedere hoop op een nieuwe samenleving te verwoesten en dus liep ze stevig door, geen aandacht bestedend aan de jongedame die verderop zat.


    Happy Birthday my Potter!

    Mijn topica.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Dimitris Mathias Timber//Angelic Mimicry
    Dimitris had niet gedacht dat hij wakker zou worden uit een droomloze slaap, maar deze slaap had vele dromen gehad. Hij kwam langzaam bij zinnen en opende zijn ogen half zodat hij de ruimte boven hem kon verkennen.
    Hij kwam vermoeid overeind en nu opende hij zijn ogen volledig zodat hij de ruimte waar hij was in zich op kon nemen. Zijn herinneringen van voor de slaap kwamen langzaam terug en een zachte pijn kwam vanuit zijn arm.
    Hij zag een infuus, waarbij de inhoud leeg was. Voorzichtig puklte hij het stukje tape van zijn arm en trok de infuus eruit, en zocht naar zijn bezittingen. In de tas zatten twee setjes met kleding. Onderin de tas lag zijn muziekinstrument, de mondharminica waar hij zijn hele leven op geoefend had.
    Het gevoel van de metaal op zijn handen was koud, maar goed genoeg om hem weer in zijn binnenzak te proppen.
    Dimitris kwam langzaam uit bed en ging op zijn benen staan, al wiebelde zijn benen behoorlijk. Hij voelde zich licht in zijn hoofd, alsof hij vloog. Dimitris liep de gangen door naar de nodige uitgang.
    Rustig pakte hij de deurklink en opende die en moest een aantal keer knipperen om aan het licht te wennen. Het was nog koud en hij wist niet hoelang hij geslapen had, maar wel wist hij dat er iet ongewoons gebeurd moest zijn.
    Zijn zorgzame ouders zou hij vast nooit meer terug zien. De jongen zocht een plekje uit om te zitten en pakte zijn mondharminica uit zijn binnenzak en zette die aan zijn mond.
    Hij hoopte dat hij nog een aantal noten wist, om zijn tijd hier te verdoen.
    Hij blies een aantal klagelijke noten uit het kleine ding en speelde rustig een nummer uit zijn hoofd.


    Vampire + Servant = Servamp