MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 1] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 9:47 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Juvenalis schudde zijn hoofd.
'Het tegendeel. Ik denk dat Van jouw slaaf niet kent,' zei hij toen.

Voor Suu-chan werdt het onderhand eens tijd dat ze ook eens de stokjes zijdelings zou laten. Ze waren niet heel erg effectief op een kippenpootje of een stuk lamsrack. Dus ze ging voort met mes en vork.
Ze keek ook rond naar wat er allemaal op tafel stond. Er stond werkelijk van alles, zelfs oosters eten. Alleen ze had niet van zin om naar het einde van de tafel te lopen om wat sushi of yakitori te pakken, die kon ze zelf ook maar al te goed maken. Ze hoorde ondertussen een beetje een discussie tussen Van, Jack, Juvenalis over het bezit van een slaaf. Ze besloot zich er maar weinig aandacht aan te besteden, ze had immers al iemand gekozen en ging er van uit dat haar snelle keuze een wijze was.

[ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 16:30 ]

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

Jack prikte in zijn bloemkool en grijsde.
'Dat is precies zoals het is,' antwoordde hij.
Hij zag Van niet veel later op staan nog voor het toetje was aangebroken. Jack - en bijna iedereen - wist dat dat ongebruikelijk was, want Van sloeg nooit zijn toetjes af. Maar misschien kwam hij terug.
Van liep naar Lenin, die wat verderop zat, fluisterde even met hem en verliet toen de Grote Zaal.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Juvenalis boog zich over de tafel.
'Ik neem zijn toetje wel,' zei hij toen en hij schepte twee toetjes op zijn bord. Hij verheugde zich al op zijn vertrek uit de grote zaal, zodat hij straks zijn slaaf kon bestuderen.

Jack deed hetzelfde, hoeewl hij niet eens wist of hij het allemaal wel op zou eten. Hij hoefde er toch niet voor te zwoegen en zo kregen de slaven nog eens wat te eten. Hij zou Jasmijn wel goed voeden. Dat moest ook wel. Ze moest er immers weer bovenop komen, wilde ze hem goed van dienst kunnen zijn.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Gaby heeft nog geen meester(es) en in de beginpost staat slavin van onbekend. Heeft iemand nog een slavin nodig?)

May StarClan light your path.

Ik zou even kijken welke mensen nog geen slaaf hebben en hen een PB'tje sturen. (:

Een luttele seconden keek Nora op om op te merken dat een andere slavin zich niet goed voelde. Aangezien Nora vrij goed bevriend was met Onyx en in de jaren had geleerd om de tweeling uit elkaar te houden, had ze direct in de gaten dat het nu om Jasmijn ging. Langzaam liep ze naar het meisje toe om vervolgens naast haar neer te knielen.
"Kan ik iets voor je doen? Wat water voor je pakken?" Vroeg ze terwijl ze bezorgd het meisje bestudeerde.

When time and life shook hands and said goodbye.

Jasmijn schudde haar hoofd. Ze wist dat Nora het goed bedoelde, omdat Nora een vriendin van haar zus was. Dit had als gevolg dat Jasmijn haar ook vrij goed kende, maar ze was bang dat als ze ook maar iets dronk, ze over zou moeten geven en dan zou ze zeker straf krijgen.
'Het gaat wel,' fluisterde ze toen.
'Ik wil alleen even rusten..'

Onyx werkte dubbel zo hard in de keuken in de hoop dat het niet opviel dat haar zuster zich even afzijdig hield. Ze had met Jasmijn te doen, die weer aan die smeerlap was toegewezen. Al ruim jaar broedde ze op een plan om daar een einde aan te maken, maar ze wist dat ze maar één kans kreeg en wilde er honderd procent zeker van zijn dat ze die niet zou verspelen. Ze pakte een schaal met puddinkjes vast en bracht ze naar de tafel van Zwadderich toe. Iemand duwde een hand tegen haar achterwerk toen ze langsliep en ze moest zich beheersen de puddings niet over zijn hoofd te kieperen, maar ze stapte voort en deed alsof ze niets gevoeld had, terwijl ze de volle schaal voor een lege verruilde en weer terug liep.

-
Lenin was blij met de diversiteit aan nationaliteiten op deze school, zodat hij niet aangewezen was op het Britse eten. Hij begon zijn maaltijd met Borsjt - Russische bietensoep -, gevolgd door Pelmeni - een Siberische pasta en sloot zijn diner af met Pavlova - een Australisch Meringue gebak. Voldaan schoof hij zijn bord van zich af, waarna hij de eetzaal verliet en naar de leerlingenkamer te wandelen. Toekijken hoe anderen aten had hij nooit een fijne bezigheid gevonden, daar het leek of sommigen nog minder tafelmanieren hadden dan honden.
In de leerlingenkamer groette hij Van en zakte hij op de bank neer, terwijl hij zijn vriend vragend aankeek, die hem verteld had hierheen te komen.

[ bericht aangepast op 20 aug 2014 - 14:23 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Jij als hoofdmonitor weet vast wel hoe je een slaaf kunt omruilen,' zei Van, die geen zin had om er omheen te draaien. Hij was gewoon beetgenomen, verward doordat de zusters zo op elkaar leken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ervoor zorgen dat de meester in kwestie haar 'vrijwillig' weggeeft?' opperde Lenin. Hij vroeg niet waarom Van dat wilde en vond het eigenlijk maar eigenaardig dat hij zoveel waarde aan een slaaf hechtte. Blijkbaar had hij een finale vergissing gemaakt die hij per se wilde verdoezelen.

Every villain is a hero in his own mind.

Van snoof. Dat zou niet gebeuren. Jack zou Jasmijn niet afstaan, ook al was ze doodziek.
Of hij loog... Misschien wilde hij hem alleen maar een tijdje jennen met het idee dat hij misschien de verkeerde slaaf had gekozen.
Van wilde niet graag uitgaan van zulke complottheorieën, maar hij wilde ook niet dat Jack het idee zou hebben dat hij had gewonnen. Hij zat immers met de zieke, zwakke slaaf op gescheept en Van had het meisje dat hem toebehoorde.
'Daar heb ik niets aan,' antwoordde hij en hij gooide de wikkel van een chocokikker in de groene vlammen van de haard.
Hij keek even om toen hij de deur open hoorde gaan, maar toen het niet Banshee bleek te zijn, richtte hij zijn aandacht weer op het knetteren van de haard, waar hij langzamerhand wat rustiger van werd.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Lenin had verwacht dat Van zijn onderliggende gedachte direct had begrepen, maar dat was blijkbaar niet zo.
'Je kunt de imperiusvloek over hem uitspreken en hem laten zeggen dat hij het kind wil ruilen omdat het ziek is.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat begrijp ik ook wel,' mompelde Van. 'Maar dat geloofd intussen niemand.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes