[200] When Generations meet - HP - Topic 2 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 6 aug 2014 - 18:47 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Een glimlach schreed over zijn gezicht waarna hij mijn hand vastpakte en overeind kwam. ‘Daar had ik zelf niet eens aan gedacht.’ Ik lachte zachtjes en mompelde; ‘Maar goed dat ik hier dan maar ook ben.’ Ik keek naar George die de raam open probeerde de trekken waar geen beweging mogelijk in leek te komen. Ik trok mijn toverstok en wilde zeggen dat George aan de kant moest gaan maar hij sloeg met zijn elleboog al de ruit in op een dreuzelmanier waardoor scherven zowel naar buiten schoten als binnen. ‘En nu weg.’ Snel klom George door het raam wat voor hem een stuk makkelijker was dan voor mij gezien hij langer was. Tot mijn geluk heb ik al meerdere keren mijzelf uit hachelijke situaties moeten klimmen waardoor dit een eitje was. Toch pakte ik tot mijn eigen verbijstering Georges hand beet en klom omhoog. ‘Kom. Ik weet niet of de andere studenten al weg zijn of nog binnen, maar tenminste zijn we uit deze wc.’ Ik lachte zachtjes. ‘Mooi toch; maar goed dat ik terzielers kan zien waardoor je niet naar ze hoeft te zoeken.’ Ik trok George mee aan onze handen die nog samengesmolten waren waar nog allerlei terzielers stonden. Klaar om bereden te worden wat aangaf dat er nog niemand tot weinig leerlingen al richting Zweinstein waren gereden. Het lawaai maakte mij bewust van mijn hand die aan die van George vastgehecht leek te zijn waar ik even naar keek. Snel liet ik hem los en gleed mijn hand naar mijn nek waar ik ongemakkelijk aan krabde terwijl ik bloed naar mijn wangen voelde stijgen die ik niet kon verklaren. Het was niet alsof ik hard gerend had of iets.
‘Ik denk is dit onze afscheid dan.’ Ondanks dat ik het emotieloos wilde zeggen alsof het mij niet uitmaakte- wat het totaal niet deed leek het nogal zijn doel te missen waardoor ik mijn blik niet met die van George durfde te haken.

Haha Top :'D alleen ik haat Ik zie ik zie wat jij niet ziet. x'o

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Hij pakte mijn hand vast en ik trok hem omhoog waarna hij lachend voor me stond. Een vreemde trilling leek mijn hart te masseren terwijl ik hem ook lachend aan keek. Ik wist niet wat er zo leuk was aan dit, maar het was leuk.
‘Mooi toch; maar goed dat ik terzielers kan zien waardoor je niet naar ze hoeft te zoeken.’
Ik knikte en vroeg me af wie hij zag sterven waardoor hij die beesten zag, maar van onze handen die nog samengesmolten waren trok hij me mee de pad op. We stonden stil waarbij ik vanuit ging dat we bij de terzielers warwn aangekomen. Ik keek weer naar onze handen die met elkaar verboden waren, tot Campbell die los liet en ik zag hem rood worden wat mij automatisch liet glimlachen.
 ‘Ik denk is dit onze afscheid dan.’ mijn glinlach verdween en haastig schudde ik met mijn hoofd.
'Waarom zou dat? Het is echt geen tijd voor afscheid.' Ik trok aan zijn arm en begon speels te lachen.
'Ondanks alles wat er hiervoor gebeurde was het een grote eer om mijn hand in jouw mond te steken.' Zei ik en stopte even toen ik door kreeg hoe stom dit klonk en hoe stom dit was.
'Ik bedoel, wie weet zien we elkaar nog in het kasteel. Ook al kom je uit de toekomst, misschien ga je pas in de laatste weken weer weg.. of als we terug zijn bij perron 9 3/4.' Zei ik en beangstigend geboeg voelde ik me rood worden.


Maar ik en mijn nicht maken het ook spannend, met een snelle reactie erbij verzonnen door mij dan zeggen we op een rondom moment "snelle reactie; rood.' En dan vliegt er gewoon iets roods voorbij die we tijdelijk kunnen zien x'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Waarom zou dat? Het is echt geen tijd voor afscheid.’ Hij trok aan mijn arm waardoor ik dichter bij hem terecht kwam waardoor ik hem bijna kon voelen. Ik voelde mijn adem stokken en wendde mijn blik langzaam omhoog richting zijn gezicht. ‘Ondanks alles wat er hiervoor gebeurde was het een grote eer om mijn hand in jouw mond te steken.’ Hij lachte wat de kippenvel die eerder al geweest waren weer op kwamen zetten terwijl mijn hart weer sneller ging bonzen. ‘Ik bedoel, wie weet zien we elkaar nog in het kasteel. Ook al kom je uit de toekomst. Misschien ga je pas in de laatste weken weg.. of als we terug zijn bij perron 9 3/4 .’ ook zijn gezicht werd rood wat tot mijn opluchting deed beseffen dat niet alleen ik maar ook hij het warm hadden gekregen van het stukje naar de koets lopen.
‘Achja; het maakt toch niet uit wanneer ik weg ben ofwel je..’ mijn stem stierf zachtjes weg terwijl mijn ogen in zijn bruine ogen werden gehaakt. Ik bewoog mijn lippen maar geen enkel woord lukte zich te produceren. Snel schraapte ik mijn keel en keek weg. Ik had denk ik een ziekte opgelopen in de wc; bacteriën. Ik zei het nog; het zat er vol van. ‘…ik bedoel we haten toch elkaar.’

Haha :p zolang jullie het maar leuk vinden (";

ohja en Campbell Feelings activated :')

[ bericht aangepast op 5 aug 2014 - 6:30 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘Achja; het maakt toch niet uit wanneer ik weg ben ofwel je..’
Hij keek even naar mijn ogen wat me weer de nare tintelingen op mijn borstkas liet veroprzaken. Het masseerde niet alleen mijn hart, maar kietelde mijn hersenen ook denk ik. Hij schraapte zijn keel en even leek ik in trance te zijn gevallen door die grote bruine ogen en keek even weg. Wat is er met mij?
‘…ik bedoel we haten toch elkaar.’ 
Ik keek weer op en toen pas merkte ik hoe dicht ik bij Campbell stond en zette een halve stap naar achteren.
'Dat kan.' Zei ik simpel maar ik zelf wist niet wat ik nu moest zeggen.
'Ik bedoel, we zien elkaar sowieso weer in het kasteel..' mompelde ik dan en zette een hand achter mijn nek.
'Wat is het warm hier.. vind je niet?' Zuchtte ik en voelde me steeds nog roder worden. Ik keek snel weg en krapte onnodig achter mijn nek.
'Ik bedoel, misschien haten we elkaar ja en wie weet gaat het nog veranderen. We zien elkaar nog sowieso in het kasteel en.. in welke leerjaar zit je eigenlijk?' Vroeg ik dan, puur om de onderwerp te veranderen. Ik weet niet waarom maar ik krijg het steeds warmer hier. Door die onderwerp ook al weet ik niet waarom, door het weer of ietd anders?


George feelings activated :'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Dat kan. Ik bedoel, we zien elkaar sowieso weer in het kasteel..’ Ik zag zijn voet naar achteren gaan doordat ik naar onze voeten had gestaard waardoor er een rare steek door mij heen ging. Mijn ogen gleden naar zijn gezicht waar ze een klein beetje dichtvielen waardoor als ik niet beter wist in trance geraakt zal zijn terwijl mijn mond een paar millimeters openviel.
‘Wat is het warm hier..’ ik merkte niet eens dat ik instemmend knikte. ‘Ik bedoel, misschien haten we elkaar ja en wie weet gaat het nog veranderen. We zien elkaar nog sowieso in het kasteel en.. in welke leerjaar zit je eigenlijk?’ Iedere millimeter zijn gezicht leek in mijn geheugen opgeslagen te worden van George. Van zijn oranjehaar kleur tot de vorm van zijn kin en de lijnen van zijn nek tot zijn borstkast waar mijn gezicht stilviel. Ik knipperde met mijn ogen terwijl langzaam de vraag doordrong en besefte dat er nogal een stilte tussen ons heerste. Snel wendde ik mijn blik van heel zijn lichaam af naar de terzieler. Menig tovenaars vonden ze eng maar ik vond ze ergens wat rustgevend hebben. Niet dat het relevant was voor het onderwerp tussen mij en George. Ik haatte George. Daarom nam ik hem zo in mij op zodat ik een zwakke plek kon vinden die ik niet kon vinden. Ik wilde hem breken. Daarom gedroeg ik me zo raar in zijn buurt; er schol niet iets meer achter behalve pure haat. Ik wendde mijn blik met volle moed naar zijn gezicht waardoor mijn gezichtsuitdrukking meteen verzachtte.
‘Ja; ik heb het eerlijk gezegd ook warm maar dat komt vooral door het benauwde weer en dat we zojuist in een wc opgesloten waren. Ik bedoel- het is verstikkend daar…’ mijn stem stierf weg en ik wist doordat ik hem haatte hem niet aan kon kijken dus wendde ik voor de zoveelste keer mijn blik af. ‘Ik zit in het zesde leerjaar. Jij’

Och Campbell; je bent zo dom ('x / ik had bijna Campbell hem impulsief laten zoenen. Net mijzelf tegengehouden XDD

[ bericht aangepast op 5 aug 2014 - 14:28 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Elke keer als ik naar zijn ogen keek leek ik in een diepe trance te vallen. Snel ontweek ik zijn blik en keek daarom naar zijn lippen die heen en weer bewogen wat me de hint gaf dat hij aan het praten was, maar dat boeide me niet. Ik keek terug naar zijn ogen die ook mijn blik leek te ontwijken. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht van waar ik de oorzaak niet wist. Die ogen waren zo diep, ze keken anders dan de andere personen..
Verward ging ik met een hand door mijn haren waarna mijn glimlach verdween. Ik had geen idee wat hij allemaal zei en dat maakte me ook niets uit. Gelukkig ging hij ook verder met praten en deze keer staarde ik maar naar zijn neus.
‘Ik zit in het zesde leerjaar. Jij’
'Oh, ik zit ook in het zesde leerjaar.' Zei ik, iets te zweverig in mijn geval.
'Dus we gaan elkaar zeker nog wel zien.' Ik kuch even en keek naar de koets die nog naast ons stond.
'Oeh, het is echt warm en ik heb honger. Hoe eerder we er zijn hoe beter.' Zei ik en sprong in de koets. Ik twijfelde. Ik wist niet hoe ik dit moest zeggen of vragen omdat het zeer gênant is geworden tot nu toe, ik wil niet eens denken over wat ik nu ga vragen dus vraag ik het nu maar hardop aan Campbell..
'Wat als we even bij elkaar blijven tot we bij het kasteel komen, kunnen we zien wat er aan de hand is met de tijd..' dat klonk zo onlogisch, onlogischer dan Forge ooit zou zijn.
'Ik bedoel, natuurlijk ben je het misschien zat van mij na die hele wc gebeuren, maar..' ik wist er echt geen "maar" op dus viel ik weer in een stilte neer. Maar toch bleef ik met mijn standaard houding naar zijn neus kijken wat de enige punt leek te zijn waar ik wel naar kon kijken zonder weer in trance te worden gezet.
'... heb je personen op waar je moet wachten? Anders kun je ook met mij mee.' Zei ik snel. Wat in merlijns naam is er met me aan de hand? Ik haat deze jongen, of niet?

George x')

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Dit is moeilijk; ja :') door Cage in Goblet heb ik steeds de neiging campbell hem te laten zoenen maar dat mag hij totaal niet D'x

Zit trouwens George niet in leerjaar 7 ? xd

[ bericht aangepast op 5 aug 2014 - 15:44 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
Dit is moeilijk; ja :') door Cage in Goblet heb ik steeds de neiging campbell hem te laten zoenen maar dat mag hij totaal niet D'x

Zit trouwens George niet in leerjaar 7 ? xd

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Oh, ik zit ook in het zesde leerjaar. Dus we gaan elkaar zeker nog wel zien.’ Hij kuchte waardoor ik opkeek en zijn blik naar de terzieler ging maar George zelf keek naar de koets achter hem wat mij deed vermoeden dat George niet terzielers kon zien.
‘Oeh, het is echt warm en ik heb honger. Hoe eerder we er zijn hoe beter.’ Voordat ik wat kon zeggen sprong hij in de koets waardoor ik een beetje gênant achterbleef en over mijn arm wreef.
‘Wat als we even bij elkaar blijven tot we bij het kasteel komen, kunnen we zien wat er aan de hand is met de tijd. Ik bedoel, natuurlijk ben je het misschien zat van mij na die hele wc gebeuren maar..’ ik probeerde een gemene opmerking te maken om te laten zien hoe erg ik hem haat maar geen een leek naar boven te komen wat bij mij een zucht naar boven deed komen. ‘…heb je personen waar je op moet wachten? Anders kun je ook met mij mee.’ Ik wilde weigeren maar mijn benen hadden blijkbaar meer macht over mij dan mijn mond. Gewillig liet ik mijn benen meevoeren bij George in zijn koets waarbij de terzieler meteen in beweging kwam waardoor ik naast George neerplofte. Iets wat totaal niet mijn stijl was. Ik was altijd netjes en gepast en nu voelde ik me als een slordig vodje was wat dicht tegen George geplakt zat dat ik zelfs zijn lichaam kon voelen en zijn geur kon ruiken en naar zijn nek kon kijken die zijn weg naar zijn hals aflegde. Mijn hart bonsde als een gek. Waarschijnlijk omdat ik boos was. Boos om deze hachelijke situatie en boos omdat ik naar zijn hand greep omdat we een scherpe bocht leken te maken.

Campbell snapt er niks van ('x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Zjn ze nu onderweg (:

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ja

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Hij plofte naast me neer en de koets kwam ook in beweging. Ik voelde me wat ongemakkelijk worden maar ik negeerde die gevoel wat onmogelijk leek te zijn en het zelfs verdubbeld werd toen hij mijn hand vastgreep na een scherpe bocht. Mijn lichaam leek wel te verlammen dus bleef ik ook maar voor me uit staren met de gedachte dat ik dood wilde gaan. Wat is er met mij aan de hand..
Ik keek Campbell even aan en opende mijn mond maar sloot hem weer om terug de leegte in te staren. Het was ook koud hierbuiten maar mijn bloed kookte letterlijk in mijn lichaam waardoor ik weer rood werd en de nijging kreeg om mezelf te wurgen.
'Wat een bochten he..' kuchte ik en trok mijn hand los om.. om "mijn armen te kunnen kruizen". Maar de echte reden is gewoon dat ik me letterlijk nog nooit ongemakkelijk had gevoeld en nu weet ik pas wat een afschuwelijke gevoel dat is.


Haha ik ben in inspiratieloos xq

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Sirius Black

'Ik wilde dat ik dat kon zeggen, maar helaas ben jij ook gestoord.' Ik grijns. Zo ken ik hem weer. 'Ik heb je gemist. Ik dacht dat ik voor eeuwig opgescheept zou zitten met die freak van toen net. Hij zei dat je naar de toekomst gegaan waren en dat ik een zoon heb genaamd Harry. En dat het Lily's kind was!" Hij legt de nadruk op het laatste en ik kan het niet laten om een opmerking te maken.
'Ja, die gast is dan inderdaad gestoord.' Een raar gevoel creeërt zich in mijn maag. Harry, die naam hoorde ik eerder vandaag. Ik sla mezelf tegen mijn hoofd. 'Ik kwam net op het perron een mogen tegen waarvan ik dacht dat jij het was, hij leek echt precies op jou en hij zei dat hij Harry heette. Harry Potter. Maar hij had eigenlijk helemaal niks van Lily.' Ik denk weer aan die jongen en wil mezelf weer voor mijn kop slaan. Zo logisch. 'Hij had haar ogen, denk ik. Die groene ogen van haar waar jij altijd over zeikt. Dus in principe zou het kunnen. Ik vraag me af hoe mijn kinderen eruit zien. Waarschijnlijk ontzettend knap en geweldig, zoals hun vader.'

Spoiler alert: you will save yourself

Lily Evans.
De blik van het meisje verzachtte. ''Sorry.'' zei ze. ''Ik moet echt stoppen met zo fel te reageren.'' voegde ze eraan toe. Ik glimlachte naar haar. ''Ach, geeft niets.'' zei ik al glimlachend. Het jongere meisje beet de jongen van net ook iets toe. Oké, zij lijkt me nou precies aardig. Enkel op irritante mensen boos worden. ''Hoe heet je eigenlijk?'' vroeg ze. En de nieuwschierige toon was niet te missen. De trein was gestopt met over de rails rijden en sommige mensen liepen de trein al snel uit. ''Ik ben Lily. Lily Evans. En jij?'' Het feestmaal zou ook zo beginnen, en daar verheugde ik me altijd wel op. Eten in de tovernaars wereld was zo veel lekkerder dan in de mugglewereld. En daarbij begon het nieuwe school jaar. Dus ik kon niet wachten tot ik Alice en Mary weer zag. Het enige minpuntje was dat Potter waarschijnlijk weer aankwam met al zijn trucs. Maar dat zou ik weer moeten negeren, hoewel dat redelijk moeilijk ging worden. Ik keek het meisje weer aan, dit keer met een vragende blik.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Campbell Saunders

‘Wat een bochten he.’ Hij kuchte waarna hij zijn hand los trok uit míjn greep. Waarom had ik hem überhaupt vastgepakt? Ik haatte het om mensen aan te raken en toch deed ik geen enkele vorm van moeite om van hem weg te schuiven. Misschien omdat het min of meer onmogelijk was aangezien de rit naar Zweinstein een en al bocht leek.
Met alle macht probeerde ik een onderwerp te verzinnen om over te praten aangezien de stilte nogal dodelijk was.
‘Ik volg alle vakken behalve Dreuzelkunde en Waarzeggerij. Ik heb dus voor elk een SLIJMBAL gehaald. En jij?’

I know slecht & kort stukje maar nu kunnen ze wel misschien langzamerhand naar een geslotere deel komen ('x van George Zowel Campbell :'D

When I taste Tequila, Baby, I still see ya