[200] When Generations meet - HP - Topic 2 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 6 aug 2014 - 18:47 ]

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
Ik verveel me
Dagers jij moet nog op Scorpi reageren (of ik heb je post over het hoofd gezien)

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Campbell Saunders

‘Sorry, je dacht dat je droomde en als ik niet iets snel deed zou je uit het raam zijn gesprongen. En je liet me mijn hand in je mond proppen. Geloof me, het was ook geen pretje voor mij. Maar je bent tenminste af van je hoofdpijn.’ Ik lachte zachtjes. ‘Misschien geen pretje maar wel een eer.’ Automatisch draaide ik mijn gezicht naar George ogen die me direct ook aankeek. ‘Zeg, jij komt echt uit de toekomst, toch?’ ik knikte twijfelend en ik was haast al zeker over wat hij ging vragen en ik twijfelede nu al over het antwoord wat ik moest geven.
‘Wat veranderd er nog meer in de toekomst? Gaan er nog vreemde dingen gebeuren op school of, of zijn er nieuwe dingen gekomen, net als nieuwe bezems? Wat veranderd er na de.. ‘dood’ van mijn broer.’
Ik zuchtte zachtjes en observeerde hem even. Automatisch schoten zijn woorden weer door mijn hoofd. Hij was al kapot van het idee dat zijn broer dood zou kunnen gaan. Moest ik diegene zijn die zijn pijn moest vervroegen? Ik wist niet waarom. Bij iemand anders zou ik het direct gezegd hebben. Het zou me niet eens schelen. In tegendeel ik zou het in mijn voordeel kunnen wrijven; maar toch. Ik kon het niet.
‘Sorry; ik heb gewoon een hele rare vorm van humor. Er gebeurd niks met je broer behalve dat de zaak een succes is.’ Normaal kon ik vlekkeloos liegen maar deze keer moest ik mijn gezicht afdraaien. Misschien omdat ik niet gewend ben om mijn ongelijk toe te geven. Zeker niet omdat ik weet dat ik gelijk heb. Zijn broer gaat dood maar daar zal hij vanzelf wel achter komen.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Hij keek weg en ik ergens hoopte ik dat hij zou liegen nu.
‘Sorry; ik heb gewoon een hele rare vorm van humor. Er gebeurd niks met je broer behalve dat de zaak een succes is.’ een klein lach verscheen op mijn gezicht en ook ik keek wrg om naat mijn vingers te kijken die met elkaar verbonden leken te zijn. Waarom was ik zo dom om bijna echt te geloven dat hij dood zou gaan? Campbell leek zo overtuigd te zijn in zijn woorden toen hij vertelde dat hij dood zou gaan. Ik zuchtte zachtjes.
'Dan heb ik ook een rare vorm van humor, van toen ik je klein en dun noemde. Nog sorry daarvoor.' Ik zweeg even en mijn glimlach werd door een of ander reden ook duidelijker en breder, waarna ik die weer verborg om me dieper te richten op de smerige deeltjes onder mijn nagels, ook al boeide die me helemaal niet.
'Ik en Fred deden al altijd alles. Van grappen maken en plezier hebben tot digen delen en helpen. Als hij dood zou gaan, zou ik denk ik ook mijn leven opgeven.' Ik keek Campbell even aan. Ik was niet eens bij bewust toen ik mijn hartslag wat sterker tegen mijn borstkast aan voelde bonken. Zo grappig er zo iets kleins en sinlels als een hart in je borstkas je zo veel gevoelens kan geven. Van haat en woedde tot liefde en vriendschap.
'Dus alweer sorry van toen ik je.. alweer tegen de muur aan gooide toen je zei dat hij dood zou gaan. Maar dat is eenmaal de enige waar ik niet tegen kan.'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

zijn gevoelens sbeginnen langzaam (:

[ bericht aangepast op 3 aug 2014 - 20:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
zijn gevoelens sbeginnen langzaam (:

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

‘Dan heb ik ook een rare vorm van humor, van toen ik je klein en dun noemde. Nog sorry daarvoor.’ Ik beet op mijn lip. Allebei logen we ook al wist hij dat niet. Ik wist dat ik klein en mager was. Dat was niet echt iets om over te twisten net zo goed als dat Fred sterft. Daar valt ook niet over de twisten want dat gaat er voor George aankomen terwijl dat voor mijn tijd gebeurd is.
‘Ik en Fred deden al altijd alles. Van grappen maken en plezier hebben tot dingen delen en helpen. Als hij dood zou gaan, zou ik denk ik ook mijn leven opgeven. Dus alweer sorry van toen ik je.. alweer tegen de muur aan gooide toen je zei dat hij dood zou gaan. Maar dat is eenmaal de enige waar ik niet tegen kan.’ Alweer voelde ik me ongemakkelijk. Jarenlang leefde ik in een eenzijdige cyclus van emoties die ik te baas kon tot vandaag. Nooit zou ik liegen om iemands best wil. Ik zou dat alleen maar doen om mijn eigen bestwil. Om iemand te gebruiken. Ik klapte zachtjes met mijn hoofd tegen de muur. Wat was er mis met mij? Waarom stelde ik mijzelf zo zwak op vandaag? Altijd had ik gedacht om beter te zijn dan Voldemort en iedere dag dat voorbij ging deed ik tien keer zo veel extra stappen om beter te zijn. Geweldiger en slimmer terwijl ik van zijn fouten en van vele andere kon leren. Zaten fouten in zo’n klein hoekje dat alles wat je gecreëerd had binnen een dag verwoest kon worden?
‘Als je met de waarheid iemand kapot mee maakt is het dan beter om te liegen; ook al weet je dat het geen wat je verzwijgt er toch aan komt?’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Het bleef stil en ik hees mijn hoofd weer op en liet mijn vingers met rust om terug naar Campbell te kijken
‘Als je met de waarheid iemand kapot mee maakt is het dan beter om te liegen; ook al weet je dat het geen wat je verzwijgt er toch aan komt?’
Ik bleef even stil en had geen idee wat ik moest zeggen omdat deze onderwerp best plotseling kwam.
'Hangt er van af hoe slecht het is.' Murmelde ik. Eigenlijk wist ik de antwoord zelf helemaal niet. Ik zweeg even en beet op mijn lip.
'Persoonlijk zou ik stil blijvenen en doen alsof ik niets had gehoord of had gezien, wetend dat ik het eigenlijk beter zou moeten zeggen.' Ik stop even met de gedachte dat ik erg onlogisch klonk.
'Want als je iemand de waarheid zou zeggen over wat er zou gebeuren, dan kan diegene zich er op voorbereiden en zit dan minder in pijn dan als diegene het onverwachts mee maakt.' Zei ik en zette mijn handen naast mijn lichaam op de grond.


Sorry voor deze super slechte stuk en ik blikf nor een dag extra, woensdag kom ik terug xq

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

[Hey peeps, ik ben er weer. Ik moet flink wat terug lezen, maar dat doe ik morgen wel. :')]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

ExpectoPatronum schreef:
(...)

Had je al op James gereageerd? Of heb ik dat niet gezien?

Spoiler alert: you will save yourself

[ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 12:01 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Campbell Saunders

‘Hangt er van af hoe slecht het is. Persoonlijk zou ik stil blijven en doen alsof ik niets had gehoord of gezien had, wetend dat ik dat eigenlijk beter zou moeten zeggen. Want als je iemand de waarheid zou zeggen over wat er zou gebeuren, dan kan diegene zich er op voorbereiden en zit dan minder in de pijn dan als diegene het onverwachts mee maakt.’ Mijn blik gleed naar zijn hand die hij op de grond plaatste en zuchtte zachtjes. Ik wist dat híj niet wilde dat ik de waarheid zou zeggen maar als ik degene niet was zou het vroeg of laat door een ander gebeurd worden. Toch hield ik mijn mond waardoor een akelige stilte bleef hangen.
‘Ik snap echt niet waarom iemand hier een vloek of spreuk opzet waardoor je hier iemand in opsluit. Ik bedoel diegene zijn echt knetter gestoord; vind je niet?’

Sorry inspiratieloos (‘x heb jij een idee wat ze kunnen doen/ of over praten? :’D Naja waarschijnlijk gaat Campbell nu George in elkaar slaan omdat George misschien gaat bekennen dat híj degene was die dat deed.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

[Ik zal Lily maar niet langer laten wachten.]

Lily Luna Potter
'Het spijt me!’ Bied het meisje gelijk haar excuses aan. Ik krabbel overeind en knijp mijn ogen tot spleetjes. Iets wat ik altijd doe als ik boos op iemand ben. Mijn blik verzacht al wat als ik het meisje goed bekijk. Ze ziet er vriendelijk uit, en ik heb mezelf voorgenomen om dit jaar aardig te doen tegen mensen die aardig tegen mij doen.
’Alles oké?’ Vraagt het meisje bezorgd. Ik knik. 'Sorry,' zeg ik. 'Ik moet echt stoppen met zo fel te reageren.' Ik glimlach even.
’Goed gedaan!’ roept dan een jongen lachend. Hij zit in de coupé naast ons. ’Beter houd je je mond dicht!’ Antwoord het meisje. Ik kijk de jongen kwaad aan. 'Ja, houd je kop en spring uit de trein,' bijt ik hem toe, om me vervolgens weer tot het meisje te wenden.
'Hoe heet je eigenlijk?' Vraag ik nieuwsgierig. De trein is ondertussen al tot stilstand gekomen. Net goed, want ik heb enorme honger. Ik kan wel een hippogrief op. De snoepmevrouw heb ik gemist, en ik heb mijn ontbijt vanochtend overgeslagen. Ik haat het om vroeg op te staan, dus probeer ik dat op 1 september altijd zo laat mogelijk uit te stellen.

What do we say to the god of death? ''Not today.''

George Weasley

Weer was er een akelige stilte die al gauw werd verbroken door Campbell.
‘Ik snap echt niet waarom iemand hier een vloek of spreuk opzet waardoor je hier iemand in opsluit. Ik bedoel diegene zijn echt knetter gestoord; vind je niet?’ 
Onopmerk beet ik op mijn lippen en keek rond de wc.
'Ja... Echt gestoord ja..' murmelde ik en rolde even met mijn ogen.
'Ik denk dat we beter een uitweg kunnen vinden en kunnen we gewoon doen alsof we nog nooit opgesloten waren. Dat we gewoon wat langer in de wc's bleven..' stelde ik voor om de onderwerp te verandeten maar toch stond ik nog steeds niet op. Oh god, het gaat net zo goed tussen mij en Campbell rn als ik hem vertel dat dit door mijn stomme stommigheid komt, dan ben ik er aan.
'Misschien kunnen we met accio de deur naar ons toe trekken zodat het open gaat? Of wacht, dat heb ik al als eerst geprobeerd..' mompelde ik dan haast onverstaanbaar en keek Campbell weer aan en probeerde mijn zenuwen te verbergen, tot ik iets nieuws voelde. Iets wat ik de afgelopen uren niet had gevloeld. Ik fronste even mijn voorhoofd en keek naar het raam.
'Is het trein gestopt?'


Jup, camp gaat hem doden ):

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Ja…Echt gestoord ja.’ Ik keek hem verbaasd aan aangezien hij niet echt met mijn mening eens leek te zijn.
‘IK denk dat we beter een uitweg kunnen vinden en kunnen we gewoon doen alsof we nooit opgesloten waren. Dat we gewoon wat langer in de wc’s bleven.’ Ik zuchtte ‘Ja voor hoeveel uur kan je wel niet in de wc zitten, George.’ Mompelde ik. We zaten zeker al een halve middag erin hoewel ik dat niet zeker wist aangezien ik geen horloge of iets anders voor tijd bij mij droeg.
‘Misschien kunnen we met accio de deur naar ons toe trekken zodat het open gaat? Of wacht, dat heb ik al als eerst geprobeerd…’ hij leek gestrest. Misschien om het feit dat hij er nu werkelijk achter kwam met wie hij opgesloten was. ‘George?’ plotseling veranderde de beweging in de wc en zag ik Georges voorhoofd zich in een frons vormen. ‘Is de trein gestopt?’ Ik stond op en liep naar de raam waar Zweinstein in beeld was in het verte. Nu waren we stil komen te staan op het perron waar we straks door middel van Terzielers naar het kasteel verder gebracht zouden worden. Binnen een paar passen stond ik weer naast George. ‘Ik heb een idee. We staan stil op het perron; als we beiden er uit springen dan hoeven we geen zorgen te maken over de deur. We springen gewoon precies op het perron, George.’ Ik stak mijn hand impulsief naar hem uit om hem overeind te trekken.

Campbell is gewoon te goed voor de wereld ('x. Gezellig bij je nichtje?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Hij stond op en liep naar het raam toe. We waren gestopt. Als we nu niet weg gingen, leuk, lekker terug naar perron 9 3/4 .
‘Ik heb een idee. We staan stil op het perron; als we beiden er uit springen dan hoeven we geen zorgen te maken over de deur. We springen gewoon precies op het perron, George.’ hij liep terug naar mijn richting toe en stak zijn hand naar me uit. Even twijfelde ik tot er een glimlach op mijn gezicht verscheen en zijn hand vastpakte om mezelf om hoog te trekken en terug naar het raam liep.
'Daar had ik zelf niet eens aan gedacht.' Lachte ik en probeerde de raam open te trekken. Maar dat lukte niet. Ik zuchtte en met een kleine sprongetje sprong ik op en sloeg met mijn elleboog de raam kapot. De trein was inderdaad gestopt.
'En nu weg.' Zei ik en zette een voet tegen de kraan aan om bij het raam te komen, en gooide mijn andere been erover heen en trok me volledig uit het raam. Ik stond buiten nog op een stuk van het trein maar ik wist niet wat, wat ik wel wist was dat we inderdaad bij het perron waren, want ik zag het. Maar er waren geen studenten. Waren ze nog binnen of zijn ze al weg? Ik keek terug naar beneden waar Campbell nog was en stak mijn hand naar hem uit.
'Kom. Ik weet niet of de andere studenten al weg zijn of nog binnen, maar tenminste zijn we uit deze wc.' Zei ik snel.


Leuk, we doen ik zie ik zie wat jij niet ziet op de balkon en spelen wii terwijl we een van de stompzinnigste video's maken :')

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••