durbanskies schreef:
-niet erg, mijn posts zijn ook niet super nu want ik zit op m'n telefoon 
+ ik ga even proberen hoe 1e persoon is dus sorry als ik half half schrijf -
Victoire Barton
Er komt een nieuw meisje aanlopen, maar ze blijft een beetje afzijdig. Ze lijkt het een beetje moeilijk te hebben, en het lijkt erop dat ze een traan wegveegt. Voor ik er iets van kan zeggen, stapt Thomas al op haar af. Ik glimlach; mijn grote broer wilde altijd al voor alles en iedereen zorgen, niet gek dus dat hij het meisje gerust wil stellen. Ik sta een tijdje alleen om me heen te kijken en figuurtjes in de sneeuw te tekenen met mijn voeten, terwijl ik me bedenk dat Allstars aandoen niet de beste keuze is geweest aangezien ze alweer doorweekt zijn van de sneeuw, als er een nieuwe jongen aan komt lopen met zijn koffer in zijn hand. Hij loopt naar mij toe, en zet zijn koffer neer. Hij steekt zijn hand uit en glimlacht vriendelijkterwijl hij zich voorstelt: "Scott is de naam, Scott Berkham." Ik glimlach vrolijk terug en schudt zijn hand. "Victoire," zeg ik met een klein lachje, "Victoire Barton, maar noem me maar Vic." Ik kijk de jongen glimlachend aan; hij is een stuk groter dan ik ben, zoals de meeste mensen zijn, maar hij lijkt me wel aardig. Even ben ik geneigd om te vragen waarom hij hier is maar dat lijkt me uiteindelijk geen slim idee, want dan moet ik zelf ook uitleggen waarom ik hier ben en dát zie ik nou niet zitten.
^Kyle c:
White lips, pale face. Breathing in the snowflakes.
Thomas Barton
Terwijl Thomas nog bezig was met zijn tweede sneeuwbal, stond Chelsey snel op, en voor hij iets kon doen gooide ze een tweede sneeuwbal zijn kant op, helaas landde die netjes voor zijn voeten. "Jamer.." zei ze, en Thomas grinnikte. "Heeel jammer." Langzaam liep hij naar Chelsey toe, de sneeuwbal voorzichtig in de mouw van zijn jas verborgen, zodat ze hem niet kon zien. "Kom maar," Zei hij toen, en deed alsof hij haar een knuffel wilde geven, en smeerde de sneeuwbal uit, boven op haar bruine haar, zodat er nog meer sneeuwvlokken in verwikkeld werden. Thomas lachte vrolijk, terwijl hij haar een speels duwtje gaf en snel wegliep om opnieuw sneeuw te pakken voor een volgende sneeuwbal. Er was intussen een nieuwe jongen aangekomen, en een paar mensen keken hen gek aan maar ach, wat zou het. Ze hadden het leuk samen, daar was niks mis mee. Toen hij de sneeuwbal gevormd had, wilde hij hem gooien. Hij struikelde echter, en gooide de sneeuwbal hierdoor hoger en harder. Verbaasd keek hij de sneeuwbal achterna, tot deze een van de jongens die er stond raakte. "Oeps." zei hij zachtjes grinnikend.
[ bericht aangepast op 28 juni 2014 - 12:49 ]
Spinning around, I'm weightless.
]
