MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 13 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Michelle stak haar hand uit naar zijn vacht. Doordat ze op een boerderij aan de rand van een bos was opgegroeid, was ze het gewend om met dieren om te gaan. Wolven had ze toen nooit in levende lijve gezien, maar ze had het altijd al prachtige dieren gevonden en het was best vreemd om ze aan te raken terwijl ze wist dat ze haar geen kwaad zouden doen.
'Ik ken jou,' antwoordde ze. 'Maar de raad niet.'

Every villain is a hero in his own mind.

Hij knikte en drukte zijn neus tegen haar hand voor hij zijn kop in zijn gewaad stak om dat aan te trekken voor hij weer terug zou transformeren.
'Ze weten dat ik niemand kwaad doe,' zei hij. 'Anders hadden ze me nooit binnengelaten. Hij vreesde echter wel dat Athiabbe een kleine deuk in het vertrouwen van de raad geslagen had. Hij hoopte maar dat ze dat voorval vergeten waren.
'Hoe dan ook, ik zal met ze praten als je slecht nieuws krijgt.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Michelle glimlachte. 'Dat is lief.'
Ze nam een slok drinken en keek Kato aan.
'Hoe bevalt het je hier op het eiland, Kato?"

Every villain is a hero in his own mind.

Kato leunde achterover en dacht na. Het leven ging door, maar of het hem ook echt beviel...
'Het is niet hetzelfde, zoals op mijn eiland,' gaf hij toe, 'en ik weet ook niet of het ooit zal wennen...'
Hij staarde naar het plafond en vroeg zich eens te meer af hoe het er nu op Montserrat aan toe ging. Zou er nog iemand in leven zijn?Als de vulkaan al was uitgebarsten, betwijfelde hij het.
'Mijn zuster en ik zouden graag teruggaan om te kijken wat er... van over is.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Michelle knikte. Als er voor haar een kans was om terug te gaan naar haar oude leven, zou ze dat met beide handen aangrijpen.
Dat stond helaas niet te gebeuren.
'Ik denk dat je het dan ook beter kunt afsluiten,' zei ze zacht. 'Als je zeker weet dat ze er niet meer zijn...'

Every villain is a hero in his own mind.

Hij knikte. Als dat al zo was.
'Daar hopen we ook op, ja. Hoewel er altijd een kans is dat de vulkaan op mijn eiland niet is uitgebarsten... Nog niet, in ieder geval.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Rodey haalde zijn schouders op.
'Hij is slim. Hij leert snel... maar hij is ook jong. Ik denk dat ik er beter aan had gedaan om hem nog een paar jaar bij zijn moeder te laten.'
Hij wist niet wat hij er van moest denken dat ze het vorige onderwerp zo makkelijk afsloot. Aan de andere kant zei het al heel wat dat ze naar Zipp vroeg. Rodey wist dat dit een goede beslissing was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wilden ze niet mee hiernaartoe?' vroeg Michelle aarzelend. Ze ging ervan uit dat zijn familie liever onder de as bedolven raakte dan het oude leven achterliet, maar toch kon ze daar niet helemaal bij met haar verstand.

-
'Waarom heb je hem daar niet gelaten?' vroeg Venomis. 'Bij de rest van zijn soortgenoten?'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik wilde hem voor mezelf,' gaf hij toe.

~ ~

Kato schudde zijn hoofd.
'Mijn stam geloofde me niet. Ik mocht er al een tijdje niet komen, omdat ik met Cordelia getrouwd was en toen ze het zelf onder ogen zagen, dachten ze het wel te kunnen overleven door simpelweg op het strand te wachten...'
Hij schudde zijn hoofd. Zijn tijd op het Instituut had hem wel geleerd dat er nooit genoeg water op aarde was om een vulkaan te kunnen doven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Waarom?'
Venomis moest er niet aan denken een kind te hebben. Iets waar je constant rekening mee moest houden. Wat eigenlijk alleen maar in de weg zat.

-
'Oh, wat erg.' Michelle wist hoe het was als niemand je geloofde. Ze had gezegd dat haar stiefmoeder haar had behekst, maar dat had de situatie alleen maar erger gemaakt. Ze hadden willen tésten of het waar is en toen dat het geval bleek, joegen ze haar op als een beest en heeft er nooit meer iemand over haar stiefmoeder gesproken.
'Vulkanen kunnen jaren op het punt van uitbarsten zijn,' zei ze na een tijdje. 'Misschien zijn ze er inderdaad nog gewoon.'

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek haar niet aan toen hij antwoordde: 'Kato heeft kinderen... Emily... Het hoort er blijkbaar gewoon bij. Hoe kon ik ooit een normaal leven krijgen in dit dorp als ik geen kinderen had?' Hij hoopte niet dat Venomis zou zeggen dat ze niet bij hem zou blijven zolang hij Zipp had, want hij wilde niet tussen hen hoeven kiezen. Dat zou onmogelijk zijn.
'Bovendien is hij net zo goed van mij als van zijn moeder!'

~ ~

Kato knikte. 'Dat denken we ook... Ik zou alleen niet weten wat ik zou moeten doen als de vulkaan inderdaad nog niet is uitgebarsten.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat jij wilt,' antwoordde Venomis onverschillig. 'Ik moet er zelf niet aan denken de godganse dag beperkt te worden in mijn doen en laten.'
En eigenlijk had Rodey haar een type geleken dat daar ook zo overdacht, maar soms kreeg ze het idee dat hij in twee verschillende werelden wilde leven. Iets wat zij ook deed, al was dat van haar slechts een middel om iets gedaan te krijgen. Of was het inmiddels meer dan dat?

-
'Nou ja, het is vast fijn om ze weer te zien en met ze te praten, toch?' Zelf zou ze haar familie graag eens terugzien, ook al wist ze dat zij niet terug kon en dat zij niet hier konden komen. Maar het was beter dan niets.

Every villain is a hero in his own mind.

Niets geschreven

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato knikte traag.
'Het zou zeker fijn zijn, maar ik kan alles hier toch niet zomaar weer achterlaten? Terwijl we daar niet geliefd zijn. '
Hij schudde zijn hoofd en glimlachte vaag.
'Laten het er maar niet meer over hebben. Ik zie wel wat er gebeurd als we er eenmaal zijn en dat duurt nog een tijdje.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Michelle was een tijdje stil. Ze hoopte dat er nu geen nare herinneringen bij hem naar boven kwamen.
'Wil je een stukje taart?' Schoot het haar te binnen. 'Hij gaat niet zo snel bij op.'


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 16 juli 2014 - 11:21 ]

Every villain is a hero in his own mind.