MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 13 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dan mogen ze wel een voorbeeld aan je nemen.' Zelf kon hij ook wel lezen, al deed hij het nauwelijks. Meestal was het Cordelia die dat las en hij was dan enkel degene die luisterde.
'Ik vind dat je het op zijn minst moet voorstellen. Wat kunnen ze je nou maken?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Me uitlachen?' zuchtte ze. 'Beweren dat ik vind dat ze niet goed hun werk doen? Niets zou me verbazen...'

Every villain is a hero in his own mind.

'Je kunt toch oefenen?' vroeg Kato. 'Ik doe wel alsof ik iemand van de Raad ben.'
Hij ging rechtop zitten en probeerde deftig te kijken, al mislukte dat volledig en schoot hij al in de lach voor Michelle überhaupt wat gezegd had.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ga... jemig.' Haar gezicht vertrok; een rilling trok over haar rug. 'Ik kan me niet voorstellen dat ik mijn kinderen bij zo'n gestoorde heb achtergelaten... Dat ik hen aan hem heb toevertrouwd... Dat ik me uit wanhoop bovenop hem heb gestort!' Ze greep met haar hand naar haar hoofd. 'Wie doet nou zoiets? Wie doet zich nou voor als iemand anders?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Haliae keek Cordelia zwijgend aan. 'Je ziet er moe uit.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis kon het niet helpen dat ze in de lach schoot. Haar opmerking was gewoon erg... ironisch.
'Zouden we niet allemaal wel iemand anders willen zijn?' reageerde ze schouderophalend. 'Hij deed het nog best netjes, door te wachten tot Baiel niet meer verder kon. Hij wilde je verdriet besparen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat ben ik ook, soms,' mompelde Cordelia. 'Ik wil graag alles goed doen, maar dat lukt me niet altijd.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Michelle grinnikte toen Kato in de lach schoot en ze trok een quasi-verontwaardigd gezicht. 'Zelf jij neemt me niet serieus!' Ze gaf hem een plagerig duwtje tegen zijn schouder.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik neem je uiterst serieus.'
Hij prikte haar in haar zij en keek even hoe Nykin het maakte, maar die had zich naast Liae opgekruld op de bank. Daar hoefde hij zich geen zorgen over te maken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Maar waarom? Waarom heeft hij zich als Baiel voorgedaan, als hij vervolgens hlmaal niet de rol van vader en man op zich neemt? Wat was het nut?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Dat kan niemand.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia zei niets en trok een grote bos zeewier los van de bodem.
'Misschien niet,' zei ze uiteindelijk. 'Maar ik wil het wel.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Je moet leren dat dat niet kan,' zei Haliae. 'Anders ga je eraan onderdoor.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik wou dat dat zo gemakkelijk was,' zei Cordelia afwezig.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Natuurlijk niet. Maar wel belangrijk.' Ze glimlachte. 'Het is een proces wat je moet leren, zei mijn moeder altijd. Als je je er bewust van bent, is dat al de eerste stap.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain