MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 12 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 29 mei 2014 - 23:43 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Misschien moeten we dan nu gaan, als hij dat goed vindt.' Ze moest nog een oplossing vinden voor haar kinderen, die nu nog meer oppas nodig zouden hebben.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia knikte en liep naar Kato toe, die in de keuken stond.
'Vindt je het goed als wij even gaan zwemmen? Zou je dan ook op Maerle willen letten?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato knikte. 'Natuurlijk vind ik dat goed!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Lief,' glimlachte Cordelia. 'Tot zo dan!' Ze kuste zijn wang en vertrok met Emily naar buiten.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Emily liep het water in. Haar benen veranderden in een beschubde staart en al snel zwom ze diep in het water. Ze volgde Cordelia naar haar vriend toe.

Ze had lekker gezwommen met Brons en Cordelia en had Brons meerdere keren bedankt voor het redden van haar zusje. Daarna ging Emily het water uit en liep ze terug naar Cordelia's huisje. Cordelia bleef nog bij Brons. Emily bleef nog even bij Kato en Cordelia en bedankte hen toen vriendelijk voor de goede zorg. Daarna nam ze Maerle en het ei mee terug naar het hotel. Tot haar verbazing zag ze Ariana bij de deur staan. 'Hé!'

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 20:59 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Michelle had de hele ochtend in de tuin gewerkt. Ze had vandaag een vrije dag en had nieuwe bloemen gepoot om weer wat kleur rondom haar woning te brengen.
Nu zette ze koers naar Kato’s huis. Ze was van plan om aan het einde van de middag naar de raad toe te gaan, om hen een voorstel te doen, maar ze wist nog niet goed hoe ze het moest brengen en was behoorlijk nerveus. Hopelijk kon Kato haar tot kalmte manen.

Ze liep de straat uit, stak het plein over en volgde toen het pad dat naar Kato’s huis leidde. Ze klopte aan en haalde in gedachten verzonken even een hand door haar haren.

Every villain is a hero in his own mind.

Ariana draaide zich om. ‘Hé!’
Ze bespeurde een intense vermoeidheid op Emily’s gezicht en vroeg zich af of haar weer een ellenlang beklag te wachten stond.

Every villain is a hero in his own mind.

Emily had Maerle aan haar hand en het ei in haar armen en al met al was het een lastige wandeling geweest terug naar het hotel. Cordelia had wel aangeboden nog te helpen, maar Emily had die hulp afgewezen. Daar had ze inmiddels spijt van.
Ze had weinig behoefte om opnieuw uit te leggen wat er gebeurd was, maar vond ook dat ze het haar vriendin niet kon onthouden. 'Ariana.' Ze zuchtte toen ze het zei. 'Baiel is bij mij weg.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Kato legde Liae weer op het kleed nadat hij haar een speen had gegeven en liep naar de deur toen de bel ging.
'Hé!' zei hij misschien iets te enthousiast, maar hij was blij dat er iemand was met wie hij een fatsoenlijk gesprek kon voeren.

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 21:15 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Waarheen?’ vroeg Venomis niet begrijpend.

Every villain is a hero in his own mind.

'Hé. Kom ik ongelegen?'

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 21:17 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Geen idee. Hij wil in ieder geval niet meer bij mij zijn.' Ze zuchtte toen Maerle op haar kont ging zitten en weigerde nog verder te lopen. Emily probeerde haar in haar armen op te tillen - ze moesten ook nog de trappen oplopen - maar liet daarbij bijna het ei vallen. De schrik sloeg zich om haar hart en ze liet Maerle los. 'Shit.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Kato schudde zijn hoofd.
'Nee, hoor.' Hij stapte opzij en keek even naar Nykin die lief speelde. 'Ben je vrij?'

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 21:44 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Ik hou het ei anders wel vast.’ Ze nam het ding van Emily over en keek haar aan. ‘Wat vervelend.’
Ze wist niet goed wat ze verder moest vertellen. ‘Kom anders even mee naar mijn kamer.’

Every villain is a hero in his own mind.

Saelihn had net de hele procedure gehad om binnen te komen in het hotel en fladderde naar het café om iets te gaan drinken. Ze nam plaats aan een tafeltje in de hoek en wachtte tot er iemand naar haar toe zou komen.

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 21:49 ]