The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 7] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Robert D’blaing
Ik wist dat ik veels te laat bij de les aan zou komen maar het maakte me niet uit. De hele nacht had ik in mijn bed liggen woelen. Ik probeerde krampachtig een oplossing voor Campbell en Scorpius te vinden maar de ene oplossing was nog zwakker dan het andere.
‘Hallo, wil je tegen Campbell zeggen dat ik overgeplaatst ben naar Zwadderich? Dat hij niet meer ’s nachts rond hoeft te dwalen.’ Mijn mond viel open van verbazing maar voor dat ik er wat tegen in kon brengen begon hij weer.
‘En dat hij moet weten dat ik nog steeds van hem hou. Ach laat ook maar, alsof het hem iets uitmaakt wat ik vind.’
Ik keek ongelovig naar de blondharige jongen. Hij had letterlijk Campbells hart gebroken en nu denkt hij dat ik doodleuk ga geloven dat hij van hem houd?
‘Je houd van hém?’ met moeite riep ik deze woorden niet uit terwijl ik naar de groene kleuren op zijn gewaad staarde die ooit geel waren. Ik was het helemaal zat. Al twee weken was de school in rep en roer door twee jongens. Iedereen had in de gaten dat er wat gespeeld had tussen die twee aangezien leerlingen Campbell overal vonden behalve op de leerlingenkamer. Allemaal geruchten gingen door de school heen die aangesterkt werden door de zwadderaar die een flauwe opmerking over Scorpius gemaakt had waardoor Campbell hem in elkaar sloeg. Zelfs de leraren hadden het in de gaten dat er iets mis was tussen die twee. Ooit waren ze onafscheidelijk. Ze deden alles samen en je kon ze onmogelijk uit elkaar krijgen. Nu heb je geluk als je ze samen ziet en vervolgens Campbell niet in tranen uitbarst om vervolgens zichzelf pijn te gaan doen en allemaal beschuldigingen naar zichzelf roept.
‘Ik heb het helemaal gehad met jullie. Jij omdat je jezelf als een emotionele zak gedraagd en Campbell omdat na alles wat jij gedaan hebt jou met een oogwink terug zou nemen.’ Waarschijnlijk ging Scorpius me hierna haten maar dat deerde me niet. De waarheid moest maar eens gezegd worden.
‘Sinds het begin steekt Campbell zijn nek al voor jou uit. Vroeg jij jezelf nooit af waarom je niet gepest werd. Je bent natuurlijk een lachertje, een malfoy in huffelpuf. Nou laat ik het je maar vertellen. Het komt door Campbell. Hij heeft jou van al die shit geholpen zonder dat je het hoefde te vragen. Zelfs nu hij in deze staat is zorgt hij voor je. Die jongen die hij in elkaar geslagen had zei niet zo leuke dingen over jou. Je nieuwe afdelings-vriend.’ Ik was nooit boos uitgevallen tegen iemand, maar nu leek ik niet meer te kunnen stoppen. Vooral omdat James al eerder zijn bed uit was gegaan om Campbell op te gaan halen voor de les. Wat hij anders niet zou volgen. ‘En jij, wat doe jij nu voor hem? Als je van hem hield vocht je voor hem en ging je niet vluchten. Als een Slytherin.’ Siste ik.
Iedereen om ons heen zweeg terwijl ik allemaal sensationele ogen op ons voelde branden die allemaal te laat zullen komen in de les.
Met die woorden keerde ik hem mij rug toe en merkte meteen Rose op die me volgde. Ik kon zien dat ze niet met mijn uitval eens was maar sommige dingen moesten gezegd worden.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Je houd van hém?’ schreeuwt hij bijna. Ik kijk hem woedend aan. Bedankt, nu weet de hele school het. ‘Ik heb het helemaal gehad met jullie. Jij omdat je jezelf als een emotionele zak gedraagt en Campbell omdat na alles wat jij gedaan hebt jou met een oogwink terug zou nemen.’ Ik voel dat ik boos word. Achter me voel ik dat iemand mijn handen vastpakt. Austin. ‘Sinds het begin steekt Campbell zijn nek al voor jou uit. Vroeg jij jezelf nooit af waarom je niet gepest werd. Je bent natuurlijk een lachertje, een Malfoy in Huffelpuf. Nou laat ik het je maar vertellen. Het komt door Campbell. Hij heeft jou van al die shit geholpen zonder dat je het hoefde te vragen. Zelfs nu hij in deze staat is zorgt hij voor je. Die jongen die hij in elkaar geslagen had zei niet zo leuke dingen over jou. Je nieuwe afdelings-vriend. En jij, wat doe jij nu voor hem? Als je van hem hield vocht je voor hem en ging je niet vluchten. Als een Slytherin.’ Hij loopt weg en de tranen lopen over mijn gezicht.
'Scorpius, hij verdient het niet. Je moet niet naar hem luisteren,' zegt Austin. Ik kijk hem aan en veeg boos tranen weg. Hij moest eens weten. Ik vertelde hem gewoon dat ik en Campbell besloten hadden om een soort van pauze te nemen en hij het verkeerd begreep.
'Het is wel mijn schuld, Austin. Ik heb Campbell zit aangedaan en het is allemaal mijn schuld.' Ik kijk naar Robert, die wegloopt en ren achter hem aan. 'Robert, het is goed dat je me haat. Iedereen zou me moeten haten. Wat ik heb gedaan is vreselijk. Ik kon alleen het verdriet in Campbell zien en hoe erg ik ook mijn best deed. Ik dacht dat het door mij kwam en de enige manier om daar achter te komen was om even alleen vrienden te zijn. Hij vatte dat anders op en sindsdien heb ik de kans niet meer gehad om het tegen hem te zeggen. Het is mijn eigen fout en dat ik met de consequenties moet leven vind ik goed, maar hij zou dat niet moeten en dat is waarom ik mezelf zo ongelooflijk veel haat. Er zijn geen excuses en het is gewoon mijn eigen stomme fout.' Ik kijk even naar de grond. 'Ik wou niet egoïstisch zijn door hem bij me te houden waardoor hij ongelukkig was. En nu zegt iedereen dat ik egoïstisch ben door het met hem uit te maken.' Ik kijk weer naar Robert. 'Zeg je alsjeblieft tegen hem dat ik het niet meende en of hij deze idioot nog een kans wil geven?'

Spoiler alert: you will save yourself

Robert D’blaing

Voetstappen hoorde ik achter mij en Rose aankomen en tot mijn ergernis hoorde ik Scorpius stem. Stak hij die moeite maar in Campbell in plaats van mij; ik was niet gebroken.
‘'Robert, het is goed dat je me haat. Iedereen zou me moeten haten. Wat ik heb gedaan is vreselijk. Ik kon alleen het verdriet in Campbell zien en hoe erg ik ook mijn best deed. Ik dacht dat het door mij kwam en de enige manier om daar achter te komen was om even alleen vrienden te zijn. Hij vatte dat anders op en sindsdien heb ik de kans niet meer gehad om het tegen hem te zeggen. Het is mijn eigen fout en dat ik met de consequenties moet leven vind ik goed, maar hij zou dat niet moeten en dat is waarom ik mezelf zo ongelooflijk veel haat. Er zijn geen excuses en het is gewoon mijn eigen stomme fout. Ik wou niet egoïstisch zijn door hem bij me te houden waardoor hij ongelukkig was. En nu zegt iedereen dat ik egoïstisch ben door het met hem uit te maken. Zeg je alsjeblieft tegen hem dat ik het niet meende en of hij deze idioot nog een kans wil geven?'
Ik nam hem van top tot teen op terwijl mijn woede langzaam wegebde. Ik was geen persoon die boos kon zijn en anders niet lang. Ik wilde gewoon dat deze idioot voor me alles goed maakte zodat ik allebei mijn vrienden terug had. Hoewel ik dat betwijfel. Scorpius zat nu in Zwadderich. Niks werd meer hetzelfde. Al zouden ze weer een relatie krijgen zal Campbell alleen op zijn slaapzaal moeten zitten. Iedereen wist dat Campbell niet alleen kon zijn. Misschien kon hij anders overplaatst worden naar Griffoendor. Hoewel ik verwachtte dat hij het niet zou willen. Het enige wat hij wilde was Scorpius ook al durfde hij dat niet te bevestigen.
‘Je hebt het zelf aangericht dus je mag het zelf oplossen en als je me nu wilt excuseren. Wij hebben gewoon les met de huffelpuf leerlingen.’ Met die woorden draaide ik me om met Rose in mijn kielzog.

KUT AUSTIN JE MAG VAN MIJ WEER ZELFMOORD PLEGEN IK HAAT JE; VANAF HET BEGIN AL
-Sorry dat moest er even uit

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Je hebt het zelf aangericht dus je mag het zelf oplossen en als je me nu wilt excuseren. Wij hebben gewoon les met de huffelpuf leerlingen.’ Ik knik en kijk hoe ze weglopen. Campbell is veel beter af met iemand anders. Maakt niet uit wie. Iedereen is beter dan dat ik ben. Een brok vormt zich in mijn keel. Ik wil niet dat Campbell verlieft wordt op iemand anders.
'Scorpius, we moeten naar de les,' hoor ik de stem van Austin achter me zeggen. Ik kijk hem aan en hij ziet de tranen in mijn ogen. 'Ik zeg welstand je ziek bent,' zegt hij terwijl hij zich omdraait. Ik kijk hem na.
'Austin,' zeg ik. Hij draait zich weer om. 'Ik vind het echt heel aardig van je dat je me niet negeert, maar ik verdien geen vriend. Ik verdien helemaal niks.' Ik zie aan hem dat hij iets wil gaan zeggen. 'Je kan maar beter iemand anders zoeken.' Even is het stil. 'We moeten naar de les,' zeg ik en ik loop zonder nog iets te zeggen naar de les. Ik voel me vreselijk omdat ik zo gemeen was tegen de enige jongen die nog tegen me praatte. Natuurlijk is het de bedoeling dat ik geaccepteerd word door de Zwadderaars nu ik daarheen ga maar ik neem aan van niet.
Ik ga ergens achter in het lokaal zitten en zeg tegen niemand iets. Ik wil gewoon met rust gelaten worden. De les lijkt eeuwig te duren maar na een lange les is het eindelijk klaar. Ik loop meteen naar de grote zaal en wil naar de Huffelpuf tafel lopen maar realiseer me dan dat ik daar niet langer hoor. Ik loop naar de Zwadderich tafel en eerst wordt er gelachen maar dan merken mensen op dat ik Zwadderich kleding aan heb. Mensen beginnen vragen te stellen maar zoals gewoonlijk negeer ik alles.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

De les was zoals altijd weer sloom voorbij gegaan. Ik had niet eens gemerkt dat Robert en Rose later binnen kwamen.
‘Kom.’ Meteen werd ik door James en Robert meegetrokken de jongens wc in. Ik deed niet eens de moeite om te vragen waarom of tegen te sputteren tot ik koud water in mijn gezicht voelde. Een rilling vormde zich op mijn rug en het liefst trok ik nu mijn gezicht weg maar James en Robert waren te sterk. Tot ik weer boven gehaald werd en met een spreuk werd mijn gezicht weer droog. Met een hand ging Robert door mijn haar alsof hij het in model wil brengen en voor het eerst sinds tijden zei ik een hele zin tegen ze. ‘Wat doen jullie.’ Mijn keel deed pijn door de trillingen die ik had moeten produceren om dat te vragen. Ik werd totaal genegeerd en Robert riep zelfs ‘Rose.’ Rose kwam naar binnen terwijl ze me van top tot teen aanstaarde. ‘Heb je wat voor zijn gigantische wallen?’ Ze kwam voor me staan terwijl dreigend haar toverstok in mijn gezicht brandde. Zachtjes mompelde ze een spreuk en ook zij liet haar hand door mijn haren gaan.
‘Zo is hij toch redelijk weer normaal?’ vroeg ze terwijl ze met zijn drieën naar mij staarde. ‘Nog een ding.’ En voordat ik kon protesteren greep Rose mij vast terwijl Robert en James achter ons liepen. Buiten de deur stonden Macy en Kate. Macy stak haar duim op terwijl ik met moeite mijn benen optilde omdat mijn hoofd leeg aanvoelde. ‘Ik wil nie-nie.’ Bracht ik met moeite uit en met moeite keerde ik me om terwijl Rose me mee trok. Macy pakte snel mijn andere arm beet. ‘Jawel, Campbell. Je moet weer normaal leren functioneren. Scorpius gaat ook gewoon verder met zijn leven en..’ de rest hoorde ik niet eens meer. Scorpius. Ik mis hem zo. Zonder hem ben ik niks. Zonder hem kan ik niet door gaan. ‘Niet huilen, Camp.’ Hoorde ik Rose zachtjes zeggen terwijl ze met haar vrije hand tranen van mijn gezicht af wreef. Ik had niet eens meer gemerkt dat ik huilde. Zo erg was het al met mij gedaan. Steeds dichterbij kwam de grote zaal deuren en mijn hart ging alleen maar harder bonzen door het lawaai wat ik vroeger juist opzocht. Zonder dat ik het zelf door had begon ik tegen te stribbelen. Iets wat ze al verwacht hadden want ik voelde een duw van Robert in mijn rug waardoor ik letterlijk in de zaal kwam en de stemmen die ik zojuist gehoord had verstomde. Waarschijnlijk wilde ze allemaal niet dat ik er was. Koortsachtig staarde ik de Huffelpuf tafel af en merkte dat Scorpius er niet was. Ik beet op mijn lip. Had hij al een ander? Waarschijnlijk wel; waarom had hij het anders zo abrupt uit gemaakt? Hij had het nog gezegd..
Met een ruk word ik neergezegd aan de Grote tafel en automatisch liepen er leerlingen op mij af. Ik wist niet wat ze zeiden maar ze leken allemaal te glimlachen. Iets wat mijn verbazing trok. Waarschijnlijk vonden ze het toch niet zo erg wat ik met de Zwadderich leerling gedaan had. ‘Ik walg van hem. Dat hij zijn rijke opa de schoolhoofd wist over te halen om zijn officiële afdeling uit te betalen.’ Hoorde ik een meisje dat bij ons plaats had genomen zeggen. Voordat ik kon vragen wie het was werd de grip om Rose arm sterker en drukte ze eten in mijn mond. Iets wat ik zeer abnormaal vond maar blijkbaar scheen niemand dat raar te vinden.

Robert D’Ablaing

Met moeite wisten we hem uiteindelijk de zaal in te krijgen. Ergens had ik gehoopt dat Scorpius zou opkomen in de les en alles goed zou maken met Campbell. Dit was niet het geval. Ik, James, Rose, Kate en Macy hadden besloten om Campbell weer een oppepbeurt te geven. Hij moest over Scorpius heen stappen. Er waren zat genoeg andere jongens- en meisjes. Waar hij ook op viel aangezien hij Rose gekust heeft vlak nadat het uit ging. We namen plaats aan de Gryffindor tafel waar ik vond dat hij middels thuis hoorde aangezien hij hier altijd zat. Zelfs toen Scorpius nog aan zijn zij zat. Mijn ogen speurden af naar Scorpius en uiteindelijk ontdekte ik hem moederziel alleen aan de Zwadderich tafel. Wat had hij verwacht? Dat Zwadderich leerlingen hem zouden omarmen? Ondanks dat de Ravenklauw, Huffelpuf en Griffoendor leerlingen nooit op een lijn met Zwadderich stonden waren we er met zijn alle over eens dat een afdeling switch niet hoort te kunnen. Anders zou iedereen dat mogen.
Tot mijn grootste verbazing was iedereen haast alweer vergeten wat er met Campbell en met de Zwadderich jongen vergeten was aangezien ze allemaal nog vrolijk naar Campbell toeliepen. Alsof er nooit wat gebeurd was. Campbell slechts stond maar voor zich uit te staren. Ergens vroeg ik mijzelf af of hij Scorpius gezien had; maar waarschijnlijk als hij Scorpius gezien had was dit uitgelopen tot een grote drama. Ik zag uit mijn ooghoeken hoe Rose wat voorzichtig in Campbells mond duwde. Rose was echt geweldig. Ze was zo trouw. Ondanks alles stond ik op en liep naar Scorpius toe waar een grote cirkel omheen leek te zitten. ‘Dus wilde je nog wat tegen hem zeggen.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Een grote groep vormt zich om me heen. Ik kijk angstig naar alle mensen van andere afdelingen die me uitschelden omdat ik van afdeling veranderde. Ik zie Robert maar kan niet verstaan wat hij zegt. Waarschijnlijk is hij gewoon boos.
'Hey! Ga even naar je eigen tafel als je geen Zwadderaar bent. En laat Malfoy met rust. Ik ben klassenoudste en ik zal leraren halen als jullie niet weggaan,' zegt een jongen met blond haar. Mensen lopen weg. Ik kijk naar de jongen. Hij glimlacht naar me. I herken hem, hij zit in het zesde jaar. 'Ik ben Zino, Zino Ziani,' zegt hij en hij steekt zijn hand uit. Ik schud die.
'Bedankt. Ik heb liever geen vragen.' Zino glimlacht en knikt. Nu alle mensen weg zijn is het rustiger maar ik weet dat de hele school het over mij heeft. Veel mensen gaan op Campbell heen staan. Ik hoop dat hij nieuwe vrienden heeft en gelukkig is, dan is het voor mij gewoon weer goed. Zino zegt iets en eerst hoor ik het niet. 'Sorry, wat zei je?' vraag ik. Zino glimlacht weer n
'Ik zei dat het waarschijnlijk even duurt, maar dat de rest van de Zwadderaars over een tijdje realiseren dat je een aardige jongen bent. Het is niet de eerste keer dat er gewisseld wordt van afdeling. De sorteerhoed kan soms beslissen dat iemand opnieuw geplaatst moet worden. Als ik jou was zou ik dat verhaal gewoon vertellen,' zegt hij. Ik knik. Zino lijkt me te begrijpen zonder vragen te stellen en dat vind ik fijn. Ik wil geen vragen omdat ik bang ben dat ik dan een freak lijk. Zino kijkt me aan en zucht dan. 'Ik had eigenlijk mezelf beloofd dat ik geen vragen zou stellen maar ik kan het niet laten. Wat is er nou aan de hand met jou en die andere jongen? Veel mensen zeggen dat jullie eh... Een relatie hadden.' Ik staar naar het eten dat verschenen is op de grote borden. Zino lijkt aardig en hij is de enige in Zwadderich die tegen me praat. Ook is hij voor me opgekomen.
'Het is ingewikkeld maar ik zou het zo maar zeggen: we waren eerst vrienden en toen dit jaar... Werden we meer dan dat. Maar misschien was dat altijd al zo. Sindsdien bleven er maar problemen komen en toen besloot ik dat ik even tijd nodig had. Hij vatte mijn woorden anders op en sindsdien negeert hij me.' Ik wil meer zeggen maar er komt niks uit mijn mond.

[ bericht aangepast op 9 juli 2014 - 19:14 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Wrrm doe je zo; Scorpius? Wth

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Sorry voor Zino. Hij is iemand uit mijn verhaal. Ik had een vriend voor Scorpi nodig en hij was de eerste aardige Zwadderaar die ik me kon bedenken.

Spoiler alert: you will save yourself

Waarom gaat Scorpius niet naar Campbell toe ik blijf nl nu maar in me eentje rpgen -.-'

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Haha sorry volgende post ik beloof het
Hij is gewoon heel erg bang dat Campbell hem haat.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell haat hem niet; Campbell mist hem. Gosh nu moet ik met al mijn moeite weer een post verzinenn x.o' ik voel me schietzofren worden ofzo

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Schietzofren? Wat is dat nou weer? Sorry ik heb echt geen idee

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Ondanks dat iedereen me wilde vullen met vrolijkheid deed ik geen moeite om te glimlachen. Om zelfs ze aan te kijken. Ik wilde hier niet zijn. Ik wilde niet dat Rose me voerde alsof ik gehandicapt was. Ik wilde het liefst weg blijven kwijnen in de donkere gangen van Zweinstein. Eigenlijk wilde dat zelfs niet eens. Juist dan vulde de leegte me. Ik wist niet meer wat ik wilde. Ik wist niet meer wat mocht. Ik wist niet meer van houden. Alleen van verdriet, leegte en kwelling. Ik had nooit geweten dat het zo pijn kon doen om te weten dat iemand vrolijk was zonder jou. Dat iemand zijn leven niet met jou wilde delen. Ik hoorde dit ergens gewend te zijn door mijn vader die ik door Scorpius ook verloren had. Ik had geen brief gehad; niks. Hoe kon ik nog vrolijk zijn als de persoon waar ik mijn hele leven voor vecht en de persoon waar ik al mijn halve leven voor vecht beide me in de steek lieten? Ik was niemand zonder hen. Slechts een klein visje wat tegen de stroming van vissen zwom. Nee; niet eens zwom. Ik stond stil. Mijn hele wereld stond stil en wat ik ook deed; ik kreeg het niet meer aan de praat.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

RAB schreef:
Schietzofren? Wat is dat nou weer? Sorry ik heb echt geen idee

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Zino fronst en kijkt naar Campbell.C'Moet je dan niet gewoon naar hem toe lopen en hem uitleggen wat er aan de hand is? Heeft bij mij ook gewerkt. Alleen had ik dan een vriendin,' zegt hij met een kleine glimlach. Ik kijk naar Campbell. Hij glimlacht niet. Ik zucht en kijk weer naar Zino.
'Ik ben er vrijwel zeker van dat hij me haat. Hij kan me niet eens meer aankijken. Maar zolang ik het nog niet zeker weet kan ik me vastklampen aan het kleine sprankje hoop waarin hij nog van me houdt. En sowieso, zijn vrienden zouden ons nooit alleen laten.' Het zijn allemaal dingen die ik mezelf vertel zodat ik niet naar hem toe loop. Zino lijkt dat door te hebben.
'Je komt het nooit te weten als je het niet vraagt. En als hij je haat dan is het makkelijker om over hem heen te komen. Geloof me, ik weet het. Dus ga!' Hij trekt me omhoog en trekt me mee naar Campbell en zijn vrienden. 'Sorry allemaal, deze jongens moeten even in privé praten. En niet kijken allemaal. Misschien komen er wel beelden die je nooit meer uit je geheugen kunt wissen,' zegt Zino grijnzend. Hij pakt Campbell ook vast en trekt ons naar een lokaal dat hij van buiten op slot doet. Ik en Campbell blijven over. Ik kijk meteen naar de grond omdat ik bang ben Campbells ogen te zien.
'Sorry. Zino... Hij vindt dat ik eerlijk tegen jou moet zijn omdat hij denkt...' Ik ben even stil. 'Hij denkt dat er een kans is dat jij me niet haat.' Ik kijk eindelijk weer in zijn ogen en iets in me breekt. Een muur die mij van Campbell weghield. 'Ik hou van je Campbell. En dat zal ik altijd doen.' Ik stap iets dichter naar hem toe en pak zijn hand vast.

[ bericht aangepast op 9 juli 2014 - 19:56 ]

Spoiler alert: you will save yourself